bejaarde landbouwers.
lan dbouwvraagstukken
Weekblad
Gezondheid en Voorspoed
oor em door de Landbouwers
Arbeid adelt
Lezeressen en Lezers
Over het vervroegd pensioen voor
44ste JAARGANG Nr 2160
Beheer Zeebergkcai 5, Aalst
Tel. (053) 242.67
Voor de Ontwikkeling en de
Standsverdediging van de Landbouwers
Uitgegeven door de
Landbouwersvereniging
REDT U ZELVEN
Nr 14.?^ 93.
Handelsregister Aalst Nr 145.
O. CAUDRON.
Ter gelegenheid van de jaarwisseling bieden wij
onze oprechte wensen voor
Nuchtere beschouwingen over de besprekingen van de
in de schoot van de E.E.G.
(Zie vervolg 2e bladz. Ie kolom)
De Koornbioem
Abonnementsprijs 120 fr. jaars
Men kan zich abonneren op de
postkantoren en bij de briefdragers.
Postcheckr S. M. «ta u /.riveo
STICHTER EN BESTUURDER
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hun mjdragen
Het overnemen van artikelen zonder
aanduiding der bron ts verboden
aan al onze
Zoals iedere landbouwer door pers
en radio vernam werden langdurige
en herhaalde besprekingen gevoerd
in de schoot van de Europese Econo
mische gemeenschap (E.E.G.) over de
landbouwvraagstukken en in de laat
ste vergaderingen over de prijs der
tarwe en andere granen in de zes
landen der gemeenschap.
Na nacht en dagzittingen, na rede
twisten en berekenen is men toch tot
een akkoord gekomen en zijn de prij
zen vastgesteld.
Wij gaven in ons blad van verleden
week de volledige uitleg over dit ge
beuren.
Heden wensen wij enkele beschou
wingen aan deze merkwaardige ge
beurtenis te wijden.
1. Wij stellen vast dat de land
bouwvraagstukken als artikel één aan
de orde van de dag zijn in het oude
Europa. Zij die denken dat alleen de
nijverheid de enig zaligmakende
grootmacht is in de wereld en in
Europa zullen nu overtuigd zijn dat
een welvarende landbouw een nood
zakelijkheid is en van kapitaal belang
voor de gemeenschap. En indien de
landbouw in onze gewesten moet be
houden blijven en de velden verder
bewerkt, dat het hoogst nodig is de
boeren loon naar werken te geven.
Als wij bedenken welke moeite het
gekost heeft aan de ministers en lei
dende personaliteiten, hoe men reken
de en redeneerde, dan moeten wij
overtuigd zijn dat al de regeringen
het hoogste belang hebben ingezien
de landbouw niet te laten wegster
ven maar integendeel dit deel van de
nationale rijkdom uit het slop te hel
pen en tot een waardige partner op
te voeren.
2. Bij het volgen van die besprekin
gen hebben wij bestatigd dat de re
gering van ieder land getracht heeft
de lakens zo goed mogelijk naar zich
toe te halen. Ook onze minister van
landbouw deed zijn best om voor de
Belgische land- en tuinbouwers de
voordeligste voorwaarden te bedin
gen en wij willen hem hiervoor onze
dank betuigen.
3. Wij moeten toegeven dat België
en Nederland niet veel te vertellen
hebben in het gezelschap der grote
landen als Frankrijk, Duitsland en Ita
lië, maar dat de vertegenwoordigers
dezer landen toch hun best deden om
levend uit de strijd te komen.
4. Wij vragen ons af wat er zal ge
beuren met de dierenkwekers in de
verschillende landen, die niet ge
diend zijn met hoge prijzen van voe-
dergranen en enkel kunnen bestaan
wanneer ook de verkoopprijzen van
hun voortbrengselen aan de toestan
den worden aangepast. Zoals wij in
ons blad van 12 december in een bij
drage Onze kwekers benadeeld
hebben uiteengezet zijn de prijzen
der voeders, met inbegrip van de voe-
dergranen fel gestegen, terwijl de
prijzen van vlees en melkprodukten,
evenals de voortbrengselen van onze
hoenderteelt weinig veranderen of op
sommige tijdstippen zelfs daalden.
Wat er zal gedaan worden om ook on
ze kwekers bestaanszekerheid te ge
ven is de vraag die bij hoogdringend
heid dient gesteld.
5. Een vraagstuk waaraan weinigen
zullen denken is wel het volgende
Indien de prijzen van de voedergra-
Vervolg 2 e bladz. onderaan 1' kolom.)
We hebben in een vorig nummer
van onze krant, de kwestie van het
vervroegd pensioen voor landbou
wers op leeftijd reeds aangeraakt en
bij die gelegenheid erop gewezen dat
in andere landen, die op landbouwge
bied meer vooruitstrevend zijn dan bij
ons, dit reeds een werkelijkheid was
geworden.
Nu is het geweten dat men hier,
wanneer het over de belangen van de
landbouwers in het algemeen gaat,
nog al vaak achterna komt gehinkt.
Wanneer er dan een wetsvoorstel in
de kamers ter sprake komt dat hierin
een stap vooruit zou kunnen zijn, dan
wordt het nog'al dikwijls met amen
dementen gaar gestoofd die er een
onsmakelijk gerecht van maken, zo
dat, op slot van rekening, de bedoe
ling van de verdedigers en van de in
dieners helemaal niet meer geëerbie
digd wordt.
Zal dit ook ditmaal het geval zijn,
nu door een aantal kamerleden een
wetsvoorstel ingediend werd waar
door het de bejaarde landbouwers
zou mogelijk worden zich op een be
hoorlijke leeftijd uit hun bedrijf terug
te trekken en een vervroegd pensioen
aan te vragen? Laat ons hopen dat dit
niet zal gebeuren maar hoeden wij er
ons inmiddels voor onze wensen
voor werkelijkheid te nemen.
Intussen is het niet zonder belang
de redenen te overwegen waarop dit
wetsvoorstel gesteund is. Vooreerst
wordt gezegd dat het uit de bestude
ring van de bevolkingstoestand blijkt
dat meer dan de helft van de bedrijfs-
houders in de landbouw, ouder zijn
dan vijftig jaar. Wij hebben dit vroe
ger ook al geschreven, zodat dit geen
nieuws meer is.
Verder wordt van de moderne land
bouwers een meer dynamische hou
ding gevergd, die nog moeilijk door
bejaarde mensen kan opgebracht wor
den. Er is een economische evolutie
in de landbouwmethodes, die zich
snel aan het voltrekken is en dus een
snelle reactie vereist. Straks komt
daarbij de Gemeenschappelijke Markt
die de landbouwers zal verplichten
willen ze op 't internationaal vlak het
hoofd boven water houden en kunnen
wedijveren met hun collega's in de
EEG; zich geducht te bezinnen over
de nieuwe methodes die dienen aan
gewend te worden.
Daarbij komen, in verband met de
infrastructuur twee verschijnselen
voor die in schijn althans tegenstrij
dig zijn. Enerzijds wordt het voor de
landbouwbestemde gedeelte van het
grondgebied met de dag kleiner om
dat ieder jaar van 10.000 tot 12.000 ha
aan de landbouw worden onttrokken.
Wat dit punt betreft kunnen we ge
makshalve verwijzen naar ons hoofd
artikel van 26 december over De
onteigeningen van landbouwgronden»
Anderzijds neemt de gemiddelde
oppervlakte van de bedrijven toe. De
talrijke onteigeningen hebben dik
wijls voor gevolg dat bepaalde erven
dusdanig verminkt worden dat, wat
ervan overschiet, niet leefbaar meer
is. Het kan afzonderlijk niet meer
worden in bedrijf genomen en gaat
dan een ander erf vergroten, indien
dit mogelijk blijft.
Dit betekent dan dat die landbou
wers de kleiner geworden bedrijven
verlaten om zich elders moeizaam
een bestaan te gaan zoeken, vooral
wanneer die personen zich niet meer
in de bloei der jaren bevinden en zo
maar niet door de nijverheid kunnen
opgeslorpt worden.
Toch gebeurt het dat bejaarde land
bouwers zich met de moed der wan
hoop aan hun grond blijven hechten
en dan proberen zich op een bepaal
de teelt toe te leggen of hun produk-
tie zodanig op te voeren dat ze lo
nend wordt. Ze kunnen daarin slagen
maar het zullen toch altijd wel uitzon
deringen blijven en in vele gevallen
zullen ze enkel de poging wagen om
dat ze geen andere bestaansmogelijk
heid zien.
Het ligt voor de hand dat deze taak
van vernieuwing, van het omkeren
van de oude roerrichting, een jonge
landbouwer beter zal liggen dan een
landbouwer die met de oude metho
des vergroeid en vergrijsd is. Boven
dien mag men de bedenking maken
dat de jonge landbouwers, met al
hun aanpakkingsvermogen en hun be
reidheid nieuwe wegen te volgen toch
dikwijls voor een muur komen te
staan, omdat ze geen eigen bedrijf
kunnen vinden. Ze zitten op ait ter-
