■-wy "I 1
hoedanigheid der eetaardappelen
Bij een toespraak.
Weekblad
Rechtskundige
Dienst.
Voor fer. door de Landbouwers
Arbeid adelt
BURELEN
44ste JAARGANG Nr 2162
Voor de Ontwikkeling en de
Stcmdnrerdediging van de Landbouwers
Uitgegeven door de
Landbouwersvereniging
REDT U ZELVEN
Nr 14.25.93.
O. CAUDRON.
Een dringende maatregel van toezicht op de
voor uitvoer bestemd.
Baheer Zeebergkaai 5, Aalst
Tel. (053) 242.67
Onze rechtskundige houdt zijn
zitdag zondag 31 jan. a. s.
tussen 9 en 11 u. Deze zitdag
wordt gehouden in onze
aan de Zeebergkaai 5,
te AALST
(Zie vervolg 2e bladz. Ie kolom)
De
Koornbloem
>onnementsprijs 120 fr. 's {aars
en kan zich abonneren op de
tkantoren en bij de briefdragers.
Postcbeckr. S. M. Reit U Zelve»
Handelsregister Aalst Nr 145.
STICHTER EN BESTUURDER
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hun bijdragen
Het overnemen van artikelen zonder
aanduiding der bron is verboden.
Zoals wij verleden week schreven
kwam er de laatste tijd wat beweging
in de aardappelhandel en gingen de
prijzen gevoelig omhoog.
Van 110 tot 120 frank die voor goe
de tafelaardappelen werden betaald
gingen de prijzen naar 150 tot 170
fr. en kwam er leven in de handel.
Zeggen wij terloops dat 150 fr nog
zeer laag is en dat 200 fr een mini
mumprijs is die de kwekers kan be
vredigen.
De oorzaak van deze verandering
ligt in het feit dat belangrijke aanko
pen in ons land werden gedaan door
Spaanse invoerders zodat onze aard
appelen de weg opgaan naar Spanje
en dus op de Spaanse tafels zullen
terecht komen.
Spanje koopt dus voor 't ogenblik
in ons land en naar alle waarschijn
lijkheid zal die handel enkele weken
of maanden voortduren, op voorwaar
de dat men tevreden is over de hoe
danigheid van de door ons geleverde
tafelaardappelen.
Ons land en vooral onze verbou
wers hebben er dus alle belang bij
dat goede en smakelijke aardappelen
worden verladen die de Spaanse ver
bruikers lusten want indien deze
mensen onsmakelijke knollen op ta
fel krijgen zal de kermis vlug afge
lopen zijn.
Vergeten wij niet dat andere lan
den ook gereed zitten om te verko
pen zoals Nederland bijvoorbeeld
en ook Frankrijk is verkoper
en indien deze landen koopwaar leve
ren die beter is dan zullen zij de ver
korenen zijn en blijven wij met onze
aardappelen zitten.
Het is gekend dat de handelaars
die genoemde zaken in handen hou
den al te veel de prijs op 't oog heb
ben en enkel zoeken om de goedkoop
ste aardappelen in handen te krijgen
teneinde hun winsten te verhogen.
En hier schuilt het gevaar voor de
goede afloop van deze handelszaak
die niet alleen de handelaars uitvoer
ders, maar de ganse natie en in de
eerste plaats de boeren verbouwers
aanbelangt.
Wij weten dat er een wet bestaat
die de uitvoer van aardappelen contro
leert op gebied van gezondheid en
sortering.
Maar deze wet voorziet geenszins
ook de hoedanigheid als tafelaardap
pelen na te gaan en dit is een spijtige
tekortkoming.
En toch is dit van het hoogste
belang, vooral gezien het feit dat ruim
80 %van onze gronden goede eet
aardappelen voortbrengen.
Maar dan blijven er nog 20 over,
waarvan de hoedanigheid minder goed
of slecht is, en die aan mindere prij
zen te kopen zijn.
Indien deze aardappelen in Spanje
op tafel komen zal de Belgische faam
vlug zakken en zullen de kopers in
andere landen aardappelen zoeken
die voor de Spaanse keuken voldoe
ning geven.
Zoals ik zegde voorziet de wetge
ving geen toezicht op de hoedanig
heid van de aardappelen als mensen
voeding en het ware van groot be
lang dit ook door de reglementen te
voorzien.
Het bestuur van onze Nationale
Dienst voor Afzet van land- en tuin-
bouwprodukten dat ongewoon flink
werk heeft geleverd in vreemde ste
den tijdens handelsforen om de Bel
gische groenten, fruit en bloemen te
doen kennen en te waarderen zou
moeten gelast worden om ook toe
zicht uit te oefenen op de uitvoer van
onze aardappelen en dit vooral op ge
bied van de hoedanigheid als tafel
aardappelen.
Het is van het hoogste belang dat
enkel onze smakelijke aardappelen
voor uitvoer gekocht worden en dat
de minder goede naar de dieren wor
den verwezen.
Op vrijdag 8 januari hield Prof.
Boon, voorzitter van de Belgische Boe
renbond voor de radio een vrij korte
maar toch veel omvattende redevoe
ring, dié zowat kan doorgaan als een
Nieuwjaarsgroet die zich lichtjes over-
slapen heeft.
In de grond kwam zijn rede neer
op een overzicht van de programma
punten die reeds op de studiedagen
van Kerstmis besproken en uitdruk
kelijk onderstreept werden en waar
over ook wij in onze krant reeds ge
schreven hebben.
Toch waren er een paar punten bij
die verdienen nog eens extra in het
licht te worden gesteld, omdat ze zo
actueel en ook wel zo belangrijk zijn.
Wij zullen er dan tevens gebruik
van maken om er onze gewettigde
kritiek op uit te oefenen. Wij aanzien
weliswaar Prof. Boon als een grote
economist of staathuishoudkundige,
om het met een langer woord te zeg
gen, maar wij betreuren enkel dat hij
in de hoedanigheid van voorzitter van
de Belgische Boerenbond niet altijd
konsekwent doorredeneert en met
het gezag dat hem rechtmatig toe
komt.
Ook de toon en de sfeer van zijn
toespraken zagen we liever wat
krachtdadiger en forser. Het is goed
en wel dat hij zijn hoop uitdrukt dat
deze en gene wens weldra zou ver
vuld worden, maar wij zouden 't liever
zien dat zijn professorale vuist eens
duchtig neerkwam op zijn katheder of
nog beter voor de neus van mensen
die bij machte zijn, zijn wensen tot
werkelijkheden te maken. In één
woord, hij dient meer te eisen en
minder te hopen.
Professor Boon stelde vooreerst
aan de kaak dat de gehandicapte kin
deren en de studerende kinderen van
de zelfstandigen in het algemeen en
van de landbouwers in het bijzonder
op een minder gunstige manier wor
den behandeld dan die van de loon-
trekkenden.
Wij vragen ons af waarom dit ge
beurt? In de Grondwet staat toch er
gens geschreven dat alle Belgen ge
lijk zijn voor de wet. Men heeft het
hier veel over de discriminatie (het
verwerpelijk onderscheid maken) die
in Amerika gemaakt wordt in sommi
ge Staten (tegen de wet in) tussen
negers en blanken of over het paria-
stelsel in India, maar waarom past
men bij ons dan dezelfde onterende
maatstaven toe tussen boeren en an
dere burgers
De heer Boon vroeg een versoepe
ling bij het vermogensonderzoek voor
de gepensioneerde boeren en noem
de dit een belangrjjk punt.
Wij hebben reeds geschreven dat
wij de radikale afschaffing van dit
onderzoek eisen. Trouwens, wat be
tekent versoepeling en waarin
bestaat de concrete verwezenlijking
daarvan? Dat kan van alles maar ook
niets betekenen.
Inzake de heffingen die bijv. op de
braadkuikens die uit de vreemde wor
den aangevoerd, worden toegepast,
moest hij toegeven dat deze niet op
het gewenste peil waren gebracht of
veel te laattijdig kwamen, zodat ze
geen effect meer hadden.
Hij betreurde dat de teruggaven bij
bij de uitvoer van varkensvlees naar
derde landen sedert begin van vorig
jaar waren afgeschaft geworden en
afgeschaft bleven.
Zou dit niet beter worden gezegd
niet aan simpele toehoorders maar
aan personaliteiten die er langs wet
telijke weg wat aan doen kunnen?
Dan bad de heer Boon het over de
wetsontwerpen inzake pachtwetge-
ving, het saneringsfonds voor de
landbouw en over de onteigeningen.
Alleen over het tweede wetsontwerp,
het saneringsfonds, kon hij verklaren
dat de Regering het er mee eens was,
wat dus niet veel goeds voorspelt
voor de twee anderen. Hij uitte dan
ook nog de schuchtere wens dat deze
wetsontwerpen, ten minste door ka
mer of senaat zouden gestemd wor
den nog voor het einde van de parle
mentaire zittijd.
Dit betekent dat hij persoonlijk er
helemaal niet in gelooft dat dit het
geval zal zijn, vooral niet nu er spra
ke van is dat de verkiezingen vroe
ger dan in mei zouden kunnen plaats
hebben. Naar het schijnt zouden voor
al de socialisten er op aan dringen
om te verhinderen dat de nieuwe
Waalse socialistische partij nog be
hoorlijk de tijd zou hebben om tot een
stevige organisatie te komen.
