DE VEEZIEKTEN
ONZE BOEREN
Weekblad
Rechtskundige Dienst
Voor eiï door d© Landbouwers
Arbeid adelt
en de voeding van het mensdom.
blijven in de hoek geduwd.
KANTOREN
AAlaw
AALST 27 FEBRUARI 1965
Verschijnt iedere zaterdag
44ste JAARGANG Nr 2158
Seheer Zeebergkaai 5. Aalst
Tel. (053) 242.67
Voor de Ontwikkeling en de
Stcrads^erdediging van de Landbouwers
Uitgegeven door de
Landbouwersverenigin g
REDT U ZELVEN
Nr 14.25.93.
O. CAUDRON.
{Zie.'vervolg onderaan hierneven)
(Zie vervolg 2e bladz. Ie kolom)
Onze rechtskundige houdt zijn
zitdag zondag 78 leb. a. s
tussen 9 en 11 u. Deze zitdag
wordt gehouden in onze
aan de Zeebergkaai 5,
te AALST.
De Koornbloem
Abonnementsprijs 120 fr. jaar»
Men kan zich abonneren op de
postkantoren en bij de briefdragers-
Postcheckr. S. M. Redt U Zeiven
Handelsregister Aalst Nr 145.
STICHTER EN BESTUURDER
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hun bijdragen
Het overnemen van artikelen zonder
aanduiding der bron is verboden,
In een wereld waar zoveel mensen
honger lijden hebben de veeziekten
onvermijdelijk een grote weerslag op
de voeding van het mensdom, op de
economie van de landen, en op de
gezondheid van de bevolking.
Vee is onderhevig aan vele ver
schillende ziekten waarvan sommige
een afslachting noodzakelijk maken als
het enige radicale middel om verdere
verspreiding te voorkomen.
Dat alles betekent minder voedsel,
economisch verlies, en gevaar voor
dezen die met het vee moeten om
gaan.
In landen met hoge en ontwikkelde
levensstandaard zijn de gevolgen
hiervan niet zo tastbaar, maar in de
onderontwikkelde gebieden ligt de
toestand helemaal anders. Gebrek
aan voedsel wordt er groter, evenals
het gevaar voor besmetting bij de
mens, tengevolge van epidemieën on
der het vee.
Het is niet gemakkelijk de omvang
en de gevolgen van veeziekten in cij
fers om te zetten daar waar er geen
georganiseerde veeartsenijdienst be
staat op grote schaal. Men kan er
zich nochtans een gedacht van vor
men wanneer men de verliescijfers
nagaat in landen waar wel een derge
lijke dienst werkt. Een paar voorbeel
den
Van 1949 tot 1958 heeft men in En
geland een mond- en klauwzeer epi
demie gekend. Tengevolge hiervan
moesten 55 miljoen BF schadever
goeding per jaar uitbetaald worden
aan de landbouwers voor de afge
slachte dieren.
In 1959-60 verloor Engeland, tenge
volge van verschillende veeziekten
16 van zijn veestapel. Waarde 230
miljard BF.
Tijdens dezelfde periode verloren de
Verenigde Staten 15 van hun vee
stapel. Verlies ongeveer 1200 mil
jard BF.
In de jaren 1951-52 had Europa te
lijden onder een grote epidemie van
mond- en klauwzeer. Om de ziekte te
bestrijden moest men overgaan tot
massale afslachting. Verlies 30 mil
jard BF.
Wat dergelijke cijfers betekenen
kan men best nagaan wanneer we ze
vergelijken met de jaarlijkse begro
ting van België ongeveer 150 mil
jard BF.
De grootste verliezen worden ver
oorzaakt door het mond- en klauwzeer
de varkenspest en de Newcastle-ziek-
te (pseudo-vogelpest) bij het gevo
gelte.
Er is ook nog de brucellosis, die in
Zweden alleen, van 1930 tot 1940,
jaarlijks van 350 tot 500 miljoen BF
schade veroorzaakte, maar die er nu
helemaal uitgeroeid is.
De tuberculose van het vee heeft
Zwitserland van 1943 tot 1959 jaar
lijks gemiddeld 600 miljoen BF ge
kost. Sinds 1960 werd de ziekte he
lemaal overwonnen, maar tijdens de
aangegeven periode werden 8 tot 10
t.h. van de gevallen van tuberculose
bij de mens veroorzaakt door het zie
ke vee.
De brucellosis, een andere veeziek
te die ook de mens kan aantasten,
kost Zwitserland, volgens een studie
opgemaakt in 1954, jaarlijks 90 miljard
BF. Deze som vertegenwoordigt even
eens de medische zorg, de verloren
werkuren en het verlies aan mensen
levens.
Veeziekten kennen geen grenzen.
Inzake gezondheid zijn mensen en
dieren solidair. Geen plaats op de we
reld is in veiligheid, wanneer een
ziekte-epidemie ergens ontstaat. Ten
gevolge de moderne verkeersmidde
len en de vele verplaatsingen van
land tot land, slaan epidemieën over
van het ene werelddeel naar het an
dere. Daarom dienen de landen, waar
bepaalde veeziekten overwonnen wer
den steeds op hun hoede te zijn, wat
soms drastische maatregelen noodza
kelijk maakt. Dit is noodwendig, niet
alleen voor de veestapel, maar ook
voor de bevolking die door sommige
veeziekten kan aangetast worden. Zo
deden zich onlangs nog gevallen van
razernij voor in de landen die men
als gezuiverd van deze ziekte mocht
beschouwen.
De meest ernstige gevolgen van
veeziekten liggen echter op hét ter
rein van de voedselvoorziening van
In het Staatsblad van zaterdag 13
februari verscheen een reeks van ko
ninklijke besluiten, die verbeteringen
brengen aan de pensioenwetgevin
gen, die de kinderbijslagen voor loon-
trekkenden en zelfstandigen verho
gen, evenals de schadeloosstelling in
zake beroepsziekten en voor arbeids
ongevallen of die de tegemoetkomin
gen verhogen aan gebrekkigen, ver
minkten en andere gehandicapten.
Voor de zelfstandigen, en dus ook
voor de boeren, kwamen er enkele
lichte verbeteringen. Er moest toch
iets worden gedaan, want de verkie
zingen voor Kamer en Senaat zijn in
aantocht, liggen zelfs in het nabije
verschiet en de heren die zielsgerust
vier jaar lang zich te Brussel weinig
of niet om de boeren bekommerd heb
ben, zitten nu, juist op dit gevaarlijke
ogenblik, met de daver op het lijf. Er
is daar de verontwaardiging bij de
landbouwbevolking in heel het land,
wegens al de problemen waarover wij
de jongste tijd herhaaldelijk geschre
den hebben.
Dat is de reden waarom men er toe
gekomen is voor de boeren inzake
wezen, gehandicapten en invaliden
dezelfde bedragen toe te kennen als
voor de loontrekkenden. Voor de kin
deren van de landbouwers worden de
kinderbijslagen aan de studenten nu
het mensdom. De veestapel van gans
de wereld wordt nu op ongeveer drie
miljard stuk geschat, wat ongeveer
hetzelfde is als dit der wereldbevol
king. Wil de voedselvoorziening van
het mensdom gelijken tred houden
met de grote aangroei van de we
reldbevolking, dan zal de veestapel
op het einde van deze eeuw ongeveer
het dubbele moeten bedragen. Om dit
te bereiken zal de strijd tegen de
ziekten van het vee met dubbele
kracht moeten gevoerd worden, voor
al in die landen waar de diensten der
veeartsenij nog in hun kinderschoe
nen staan. Zoals immers uit de aan
gehaalde voorbeelden blijkt kunnen
verschillende epidemieën enorme
schade veroorzaken en veel kosten
aan die landen die er het slachtoffer
van worden, en hun voedselvoorzie
ning ernstig in gevaar brengen.
ook toegekend tot de leeftijd van 25
jaar in plaats van tot 21 jaar.
Dit bestond reeds voor de kinderen
van loontrekkenden die studeerden
maar eerst nu, in het zicht van de na
kende verkiezingen, is men tot de be
vinding gekomen dat hier een schrij
nende onrechtvaardigheid dringend
hersteld moest worden. Jaarlijkse ver
kiezingen voor Kamer en Senaat zou
den voor de boeren dan ook nuttig
kunnen zijn.... Het is echter maar 'n
brokje dat men toewerpt om een hon
gerige maag te paaien en deze wijze
van optreden doet me denken aan de
verhalen die ik in mijn jeugd las over
de sleetochten in het wijdse Rusland
wanneer de reizigers door wolven
werden vervolgd. Er werd een wolf
neergeschoten, een paard opgeofferd
opdat de wolven zich er aan zouden
verzadigen en intussen een ogenblik
vergeten hun jacht op de mensen
voort te zetten.
Nu ligt het wel voor de hand dat
iedere vergelijking mank loopt en dat
geen haar van ons hoofd er aan denkt
onze boeren met wolven te vergelij
ken. Integendeel, al te vaak hebben
ze meer weg van schapen die zich
zonder tegenstand laten scheren en
persoonlijk zouden we willen dat ze
meer naar de wolven gingen aarden
althans voor wat het bereiken betreft
van datgene waarop ze wettelijk recht
hebben.
Er zijn, inderdaad, sedert 1 januari
1965 nieuwe kinderbijslagen van
kracht geworden maar hoe zien die
er nogmaals uit voor de kinderen van
de boeren? Is men daarvoor te rade
gegaan bij de beginselen van de be
ruchte gelijkheidswet of heeft men
'n voorbeeld genomen aan de behan
deling van de negers in sommige ge
westen van de Verenigde Staten van
