Landbouwvraagstukken. Moeten onze boeren verdwijnen
ringende
WEEKBLAD VOOR DE ONTWIKKELING EN DE STANDSVERDEDIGING VAN DE LANDBOUWERS
ARBEID ADELT
Nijpender dan U vermoedt
Aalst 20 maart 1966
45ste jaargang Nr 2221
Uitgegeven
door de
Landbouwers
vereniging
REDT U
ZELVEN
stichter
O. CAUDRON
We weten niet hoe lang we het nog
zullen moeten neerschrijven, maar op
het ogenblik dat we dit artikel schrij
ven zitten we nog altijd zonder rege
ring. Zelfs indien de formateur er in
slaagt een nieuwe bewindsploeg sa
men te stellen; ziet het er niet naar
uit dat zijn ploeg een lange levens
duur zal beschoren zijn.
Inmiddels dienen we waakzaam te
blijven en ervoor te zorgen dat bij al
dit loven en bieden de landbouwbe
langen niet zouden verwaarloosd wor
den. Dit is tenslotte voor ons land
bouwers het enige wat nog gewicht
in de schaal legt, na de ervaringen
die we sinds jaren hebben opgedaan.
Wij blijven dus op de uitkijk staan
en laten de partijen voor het overige
maar onder elkaar bakkeleien.
Een van de vorderingen van het ur
gentieprogramma of programma met
dringend op te lossen vraagstukken
door de Belgische Boerenbond aan
oud-informateur P.W. Segers destijds
overhandigd, luidde als volgt
Voortzetting van dé politiek vah in
komensverhoging in de landbouw, ook
in het kader van de EEG, ten einde het
wenselijk welvaartsevenwicht met de
andere bedrijfstakken te bereiken, en
hervorming van de index der kleinhan
delsprijzen, ten einde het aandeel van
de landbouwprodukten terug te bren
gen tot werkelijke budgetverhoudin
gen en onzinnige seizoenbeïnvloeding
uit te schakelen
Over het gebruik van het woord
voortzetting zouden we best even
kunnen grinniken want, zoals we
reeds vroeger, naar aanleiding hier
van hebben geschreven; voelen de be
langhebbenden, landbouwers en tuin
ders, al heel weinig en laten zich niet
paaien door schijnschone officiële cij
fers, die men al wat men maar wil kan
doen bewijzen.
Het woord «nieuwe aanpak» zou op
dit gebied beter op zijn plaats zijn,
maar laten we verder gaan. Ook in
het kader van de EEG klinkt ons als
een waarschuwing, nadat we de beto
ging van de melkveehouders uit de
Noorderkempen hebben meegemaakt.
Zeer terecht werd daar de opmer
king gemaakt dat het niet opgaat en
kel te streven naar de gelijkschake
ling van de prijs binnen het raam van
de EEG wanneer niet tegelijkertijd ge
zorgd wordt dat de produktiekosten op
hetzelfde peil komen te liggen.
En hier leggen we de vinger op de
wonde wanneer we zeggen dat onze
overheden ons niet in de gelegenheid
stellen onze produktiekosten te druk
ken. In plaats van een gelijkschakeling
met onze partners in de EEG kan men
hier spreken van een schreeuwende
ongelijkheid waardoor in feite de con
currentie haast onmogelijk gemaakt
wordt.
De BB moet er nu eens eindelijk,
met de financiële en politieke macht
waarover hij beschikt, mee ophouden
inzake de indexpolitiek aan de klaag
muur te blijven staan en wel daadwer
kelijk een ommezwaai bewerken.
Het ligt toch voor de hand dat de
regering zowel die van Lefèvre als die
van Harmei, telkens met een Spinoy,
als remmer, er voor gezorgd heeft dat
men op dit punt de landbouwers tel
kens met een voorwendsel, met een
kluitje, in het riet heeft gestuurd.
Men heeft beweerd, dat de hervor
ming van de index reeds zover gevor
derd was, dat men de heren bij hun
studie niet mocht storen met bepaal
de voorstellen en dan weer heette het
dat de zaak zeer moeilijk en duister
was en dat men maar geduld moest
oefenen.
Dat wordt dan zowat de geschiede
nis van de boer die zijn ezel kon le
ren vasten en helemaal zonder voed
sel leven, als hij het maar acht dagen
kon volhouden. Het resultaat kent
men wel.
Een volgend punt luidtVerho
ging van de bedrijfszekerheid voor
pachters en opvolgers van bedrijfs-
hoofden door goedkeuring van het her
vormingsvoorstel van de pachtwetge-
ving, de hervorming van het erfrecht
en de invoering van het uitgesteld
loon
Onze lezers kennen deze wetsvoor
stellen sinds geruime tijd maar wat
baat het wetsvoorstellen neer te leg
gen, ze mogen dan nog zo mooi en
doeltreffend zijn, wanneer ze nooit
het stadium van een volwaardige
wet te bereiken Er zijn politieke
wetsvoorstellen geweest die niet zo
Onder de titel Toekomst van het Platteland organiseerde de Stichting Lo-
dewijk de Raet op 12 en 13 maart 11. te Herzele een studieweekeinde. Wij zijn zo
vrij uit de hoogst interessante inleidingen en uit de daaropvolgende gedachtenwis-
selingen sommige punten naar voren te halen en deze, samen met onze eigen be
denkingen ter overweging te geven aan onze gemeentebesturen, aan onze provin
ciale overheden, aan onze beambten van het ministerie van landbouw, aan de ko
mende nieuwe regering, aan de politieke partijen, aan de grote boerenorganisaties
en -syndikaten en niet het minst aan de boeren zelf. Wij hopen dat het tenslotte
niet bij overwegingen zal blijven, maar dat er eindelijk eens radikaal komaf mee ge
maakt wordt. De meeste aangehaalde problemen zijn tenslotte reeds jarenlang be
kend en zij worden tot vervelens toe telkens opnieuw weer opgerakeld; maar de
oplossingen blijven uit. Wij moeten het telkens weer stellen met halfslachtige maat
regelen die elk doel missen. Het wordt de hoogste tijd dat de boeren zelf dit gaan
beseffen en dat zijzelf er sterk en eendrachtig tegen gaan optreden.
zes landen verhandeld worden en tegen
Het verheugt ons dat er sinds enkele ja
ren een zekere vorm van werkelijke syn-
dikale aktie onder de boeren is ontstaan,
maar de feiten bewijzen dat de drukking
vanwege de boeren nog ver van voldoen
de is. Nochtans de tijd dringt; de jaren
vliegen snel voorbij en onze boeren wor
den van langsom meer van de plank ge
duwd.
DE TOESTAND
Wij weten het reeds langwij hebben
af te rekenen met meestal te kleine en
vooral te veelzijdige geörienteerde bedrij
ven. Daarenhoben laat de zgn. «.infrastruk-
tuurenorm te wensen over. De be
drijfsgebouwen zijn meestal niet aange
past aan de vereisten van deze tijd. De
kleine oppervlakte van elk bedrijf ligt ver
snipperd in talrijke kleine percelen, die
dan nog op allerlei plaatsen liggen rond
gestrooid. De landbouwwegen zijn erbar
melijk. De ontwatering van de helft van
onze landbouwgronden is niet in orde
en omgekeerd zou voor sommige be
vloeiing moeten kunnen voorzien worden.
Het landbouwonderwijs en de voorlichting
zijn ontoereikend, te weinig modern en
vooral te weinig ekonomisch gericht.
Ongeveer 70% van de Belgische land
bouwers werken op pachthoeven. De ver
anderingen aan de gebouwen en ook aan
de binnenhuisinrichting, die zij zouden
wensen ten uitvoer te brengen, worden
door de eigenaars zelden of niet verricht.
Zij die zelf eigenaar zijn en hun wo
ning en gebouwen wensen aan te passen
moeten over vrij grote kapitalen kunnen
beschikken.
De oppervlakte landbouwgrond loopt
van jaar tot jaar terug ten voordele van
vestiging van nijverheden, wegenaanleg,
huizenbouw en grondspekulatie. Tot voor
enkele jaren bedroeg dit ongeveer 5000 ha
per jaar; weldra werd het 10.000 ha; in
1964-6513.000 ha en voor 1965-66 zou
den zelfs 15.000 ha aan de Belgische land
bouw onttrokken worden Als het tegen
dit tempo verder gaat, schiet er in 2000,
en dit is toch niet meer zo ver af,
helemaal niets meer over
Tegen 1 juli 1967 kunnen, volgens de
Euromarktovereenkomst en, een belangrij
ke reeks landbouwprodukten, vrij over de
1 januari 1970 zouden praktisch alle land
en tuinbouwprodukten zonder enige be
lemmering over gans Euromarkt kunnen
aangeboden en verkocht worden.
Waar staat dan de Belgische boer, indien
zijn kollega's uit de andere landen kun
nen genieten van veel gunstiger bedrijfs
omstandigheden (gebouwen, percelen, we
gen, ontwatering...), een veel degelijker
voorlichting en onderwijs, minder taksen
op hun grondstoffen, een beter marktpro-
duktie, een hogere steun bij kredietverle
ning; gevoelig hogere sociale voordelen,
enz. enz.
HULPMIDDELEN
Tegen dit alles kan en moet zeer veel
gedaan worden, maar men moet het wil
len doen.
Eerst en vooral de boer zelf moet er
ernstig mee begaan zijn, om zijn bedrijf
te vereenvoudigen en hierna doelmatiger
te mechaniseren. Dit alles na rijp beraad
en na meer dan eens de verschillende mo
gelijkheden van alle kanten bekeken en na
gerekend te hebben.
Er moet evenwel ook nog zeer veel door
de overheid verricht worden; en hiervoor
moet de boer desnoods zijn tanden tonen,
indien de betrokken overheden te lamlen
dig of te dwars blijven.
Dringend moet overal overgegaan wor
den tot de afbakening van de landbouw-
zones, zodat eindelijk eens halt kan geroe
pen worden aan de jaarlijkse gebiedsroof
ten nadele van de landbuw.
Ruilverkaveling is dringend noodzake
lijk; het zou op veel grotere schaal en
over grotere gebieden ineens moeten kun
nen ten uitvoer gebracht worden. Het hui
dige ritme is tergend traag. Er moeten
meer middelen ter beschikking gesteld
worden en om nutteloze vertragingen te
vermijden zou de ruilverkaveling heel een
voudig verplichtend moeten zijn; het is im
mers een zaak van groot algemeen boe-
renbelang. Samen met de ruilverkaveling
wordt natuurlijk ook in de overige ge
zondmaking van het betrokken gebied
vorzien, zoals wegenverbetering en ontwa
tering of eventueel bevloeiing.
Zie vervolg 2' bladzijde 2' kolom)
Jaarabonnement 120 F
Postrekening nr 1425 93
van S.V. «REDT U ZELVEN» Aalst
Handelsregister Aalst nr 145
Het overnemen van artikelen
is toegelaten mits vermelding
van de bron
Beheer
Zeebergkaai 5
Aalst
Tel. 053/24 267
n— iMiiigamm-iwwta
(Zie vervolg 2de bladzijde le kolom)
