Leven en Slood.
Een vraagsken.
Uit de kaart geklapt.
Uit Sottegem.
Over Vlaamsche toestanden.
Tot over een paar maanden toe werd er in
sommige kerken een bisschoppelijke nota tegen
ons afgelezen, omdat wij voor algemeen slem-
reebt, werkmanspensioenen, enz. streden, en nu
wat gebeurt er? Ge hebt daar den Biex Public.
welke men zegt het blad te zijn van Mgr. Stille
mans, opgesteld door kanunlkken en priesters
en waar op de eerste bladzijde een groot kruis
staat, beweert, dat de evenredige vertegenwoor
diging noodzakelijk is voor de katholieken hij
voert er een waren veldtocht voor en van de
andere zijde de CouRniEB de Bruxellrs, ook een
b ad opgesteld door pri-sters, met wie andere
bladen van zijnen nasleep, komen mordicus be-
weeren, dat de evenredige vertegenwoordiging
noodlotlig, schandalig en onmenschelijk is voor
de katholieke partij van België.
Zoude er niemand zijn welke die vraag eens
kan oplossen Beide bladen roepen voor hunne
zienswijze 't belang in van den godsdienst, in
wieos naam ze strijd voeren, wiens bedienaars ze
zijn en in wiens naam ze ons zoo dikwijls ban
vloekten, vervolgden en broodroofden en 'tis
nGch'.ans zeker dat een van de 2 partijen moet
mis zijn, daar het een en dezelfde godsdienst is
welke zij inroepen.
In afwachting gelooven we dal alle twee de
gezindheden mis zijn in hunne hevige behouds
gezindheid en niets dan een verschillenden weg
of opvatting genomen hebben om hunnen haat
tegen 't volk te koelen, terwijl wij, christene de
mocraten de eenige ware volgelingen zijn der
christene leer, gesticht door den armen werkman
van Nazareth, die gedood werd door de bewaar
ders van dien tijd, en wij bijgevolg den ingesla
gen weg van volksontvoogding mogen \oorlzet-
teD- F. L.
Geel de CoDgoleezen het stemrecht, riep Hel-
lepulte verleden week in de Kamers uit, en ze
zullen voortgaan met menscheneterij.
Zoo I zoo dat men nu toch wil erkennen wat
voor lieve broeders het zijn, waar de oude be
waarders ons kost wat kost te naaste jaar willen
aankoppelen, cn die hier zoo schoon gemaakt
waren met de laatste algemeene kiezing door
schepene De Clippel en anderen.
't Ziet er lief uit, hé moeders, tegen dat ze uwe
kinders ginder 'naartoe zenden doch we zullen
zorgen dat de groote koppen, die nu zoo gerust
leven achter de groeDe gordijnen der Bredero-
deslraat, te Brussel en er als bestuurders van het
zwarte land jaarlijks duizenden opstrijken, zich
zeiven eens laten proeven we twijfelen niet of
ge zult ons helpen.
Verscheidene overtuigde christene demokraten
hebben hier over eenige weken een propaganda-
kring gesticht, bijzonder voor doel hebbende, de
gedachten der christene demokratie, bij middel
van gazetten cn vluchtschriften, in het zoolang
achtergeblevene kanton Sottegem te verspreiden.
Gezien er hier nog zooveel menschen ziin die
nooit de gelegenheid hebben eene gazet onzer
partij te lezeD, zullen wij trachten zooveel moge
lijk deze leemte aan te vullen. Met eene kleine
maandelijksche bijdrage vanwege de leden vaD
den propagandakring, zullen wij hem in staat
zijn, zoo van tijd tot tijd hetzij gazetten of vlucht-
schiiften rond te sturen. Wij willen dat de men
schen beter een gedacht zouden vatten over de
maatschappelijke kwestie. Want inderdaad, hoe
wil men over iets oordeelen, als men maar altijd
dezelfde klok hoorf.
Reeds over eenige dagen hebben wij een arti
kel uit het Vlaamsche Land en een artikel uit
de Gazet van Antwerpen, waarin Woesie eens
ferm wordt uitgeborsten, in vluchtschrift uitge
geven. Het schijnt dal dit schrijven schrikkelijk
veel effect heeft gemaak». Ook, dat waren wij te
verwachten. Maar wat wij niet begrijpen, dat is
de kaltenkoleire van sommige overdreveno Woes-
tisten. Weihoe, wij geven u twee artikels getiok-
ken uit 2 katholieke bladeD, te lezen en dan nog
gratis, 'tis te zeggen, voor niets, en dat is nog
niet welDat Is or begrijpelijk. Wij hadden dat
OP
door
JULES MARY.
o Montmayeur is hier, hij is een spion, een verrader!»
riep Henri.
Zij willen hem dooden, dacht Lucienne, de on-
gelukkigen, zij weten niet dat zij daardoor hun va
der in het verderf zouden storten. Met de dood van
Montmayeur zou mijn laatste hoop vervliegen om het
leven mijns vaders te redden.
Doe open, voor de laatste maal 1 werd er beLe-
den steeds heftiger en dreigender gercej>en.
Jean, zeide Lucienne,Jean, vlucht, zij zullen u
doalen.
a Mij 1 Waarom
Uit wraak. Hebt ge dan do stemmen van de zoons
vanDoriaten van Gauthier Bourreille niet herkend?»
Wat kunnen zij mij tegen doen
a Zij zullen u beschuldigen van landverraad en u
dooden. Red u, verberg u I
Bemint ge mij
Ik wil niet dat ge zult sterven.
o Bemint ge mij vroeg hij hartstochtelijk,
o Spoedig, verberg u, ik smeek er u om.
Neen, ik. blijf hier, wanneer go niet antwoordt op
hetgeen ik u vraag.
Ja, JeaD, ik bemin u, stamelde zij, aspoedig, ver
berg u nu, ik beef voor uw leven. O vlucht, vlucht
ik sta doodsangsten uit I
Ha, ge bemint mij I riep hij uit, thans zal ik
nu toch niet gedaan om u te vergrammen, maar
enkel zooals wij hooger zegden, om het volk eens
te laten oordeelen. En zijt gij zoo weemoedig,
wei dan zijl gij te beklagen, want wij zijn vast
besloten, u zoo van tijd tot tijd iets onder den
neus te dobben. Wij moeten wij wel zoo dikwijls
iets lezen of hooren dat ons niet aangenaam is,
maar wij maken ons daarvoor niet kwaad Ons
lieer heelt ons geleerd Bemint elkander. Hewel
wij zullen niet doen zooals er velen zijn die er
zich op roemen katholiek te zijn en deze leering
hebben vergeten, neen, hei-ben wij een ander
gedacht op politiek gebied, wij zullen daarom Giet
vergeten dat wij allen broeders zijn in de Heilige
Kerk.
Er waren er ook al die dachten, dat dit van de
liberalen kwam met het oog op de aanstaande
gemeeiitekiezingen. Neeo, vrienden, dat kwam
van onzen pas gestichten kring. En wat de ge-
meentekiezing aangaat, daar zullen wij ons niet
mede bemoeien, gezien wij nog te onlangs zijn
gestichttrekt daar uw plan mede.
En du de stichters vau den kring, zooveel rao-
gelijk bij de gekei-de demo':riten aangedrongen
opdat zij er cok deel zouden van maken, often
minste zouden ondersteunen in onze werking
en dan, vooruit de Christene Volkspartij onder de
leus Voor God en Volk
Door de onthulling van Vader Willems' stand
beeld en het Naierlandsch Coagres te G-nt den
dood van Emmanuel Hielen den landdag der
clencale Vlaamschgez.inden te Kortrijk is de
Maamsche beweging weer op den voorgrond ge
schoven.
Vooruit heeft het noodig geoordeeld te Gent
een manifest te doen uitdeden waarin beweerd
wordt dat de taalkwestie maar een onderdeel is
van het sociaal vraagstuk en 'dal de Vlamingen
eerst welstand moeten scheppen in deze gewes-
len, dus dat de buikkwestie de taalkwestie over
vleugelen moet.
Een socialistische llamingant die K. V. teekent
antwoordt hierop heel kernachtig in Vooruit van
5 September. O. a. schrijft h:j «En zal menpnt-
kennen dat cronderde thans levende Vlaamsch-
gezinden kloeke volksverdedigers zijn man-
nen d;e de vasthoudisten even fel bekampen als
»dc socialisten zei ven Of zijn de gebroeders
Daers, L)u Catillon en hunne geestverwanten
Dgec-ne even trouwe volksvrienden als welke
socialisten ook Is het niet waar dat zij m het
Vlaamsche land reeds over oenen grooten aan
hang beschikken
De briefschrijver bekent te vermoeden dat de
laamschgfzindheid der socialisten van «ze^r
twijfelachtige gehalte is.
Wat baat het te verkhren de Vlaamsche
kwestie genegeu te zijn als de dalen daarmee
iu strijd zijn.
En hoe was de houding der socialisten ter
gelegenheid van De Vriendt's voorstel om te
eischen dat de beambten der Brusselsche tram
d wegen Vlaamsch zouden kennen
Welke socialist is opgestaan om De Vriendt
te ondersteunen en de zotte verklaring- a
minister De Bruyn te bestrijden toen deze°zegde
dat de aanneming van dat voorstel de uilsTuiUn
der Walen ware.
Vooruit antwoordt hierop meest neven de
kwestie, maar zegt ook gegronde waarheden aan
het adres van zekere flaminganten, die onnoozel
genoeg gelooven dat de heropLeiring van Vlaan-
derens volk zal geschieden door de taal alleen.
Met veel reden schrijft het socialistisch blad dat
veel flaminganten van de taalkwestie eene lief
hebberij maken en de eischen of noodwendighe
den der democratie Ier zijde schuiven. Waarom,
vraagt het blad, protesteren de flaminganten
niet tegen het meervoudig stemrecht en tegen de
loting? Hier heeft Vooruit gelijk. Het zijn de
volksklassen van Vlaanderen die het scherpst de
taaiverdrukking gevoelen, die van op de school
banken den muur voor hun neus zien, die het
land van belofte, waar ontwikkeling en weten
schap te vinden zijn, afsluit. Zjolang de volks
klassen geen stemrecht bezaten, kregen zij niel3,
buiten eenige beenderen die men ben te knagen
vóór do kiezing voorwierp.
Hoeveel flaminganten iu en builen de Kamers
mijn leven reddeD, want thans heef» het eerst waarde
voor mij.
De wijnkelder was beneden de huiskamer en in den
vloer van die kamer was een luik, onder het karpet
verborgeD, dat tot den kelder toegang verleende. Jean
•ukte het karpet weg, opende het luik on verd ween in
den kelder, waarin zich een raampje bevond, dat op
den tuin uitkwam en groot genoeg was om een mensch
door te laten.
Buiten werd niet meer geroepen, maar zware kolf
slagen klonken op de deur. Deze bezweek ten slotte en
de vrij-schutters snelden naar biDonen.
Lucienne kwam hen kalm cn fier te gemoct.
Wat verlangt ge vroeg zij.
«Montmayeur, den spion, den verrader,» antwoord
de Henri.
Hij is geen spioD, geen verrader. Ge wilt een per
soonlijke wraak op hem nemen. Uw haat jegens dien
man voert u hierheen.
Welnu ja, de haat, antwoordde Gauthier, waar
hij?
Vertrokken.
Gij liegt.
Hij is vertrokken en buiten gevaar.
Hij is een schuilplaats gaan zoeken bij de Pruisen.»
Misschien, hij is althans niet meer hier.
Gij liegt, zeg ik u, zeide Pascal, hij heeft het
huis niet kunnen verlaten, hij verbergt zich hier. Wy
zullen alle kamers doorzoeken, volg ons.
't Is goed.
Ellendig, laaghartig schepsel, vrouw zoider hart,
zonder eer, beet Gauthier haar woedend toe.
iGauthier, antwoordde zij zachtmoedig, «ik heb
niets gedaan waardoor ik die harde woorden verdien
Ik ben vrij om over mijn hart te beschikken.
Hij wendde zich van haar af en volgde zijn kame
raden, die de huiskamer waren binnengedi i gea,
hebbon van de Vlaamsche kwestie niet geleefd
zooals het gaat met eeu curator eener failliet, die
de vereffening- der schulden moedwillig uitstelt
om onbezorgd aan de spenen der melkkoe te
trekken en dikwijls de vereffening overlaat aan
zijn zood, jonge ad vokaat, die het natuurlijk niet
breed heeft. Politiekers exploiteeren ook de ver
heven vade; landsche en louter onpartijdige
vlaamsche zaak en verwierven eene niet te recht
vaardigen populariteit. Maar zie, de verfrausctite
cijnskiezers,d. i. onze ontaarde adel, die zoo kod
dig de hoogepurijsche wereld nabauwt, onze stomp
zinnige burgerij, die noch fraDSch noch vlaamsch
meer kent eo haar geestesvoedsel in den Petit
Idiot of Petit Journal, in de romans van Ohuet,
de Monlépio, Raoul de Naveiy en andere letter
kundige kwakzalvers, vo Ideiapers en schareslij-
pers put, werden verzwolgen door de volksmassa
die, zonder het te weten, djor den fraischen
typhus was aangetast maar sterk en gezond is
gebleven. Wat gebeurde er? De gelijkheids wet
werd afgedwongen door den kloakmosdigen Ju
liaan De Vrienit, een kunstenaar, die zich ge
rugsteund voelde door de democratie, tot spijt
van de flaminganten om te lachen, die stokken in
de wielen hadden gedraaid ora den wagen tegen
te houden.
Zonder meervoudig stemrecht, zond jr de hulp
der democratie, geene gelijkheidswet.
Er blijft nog zooveel te doen Er zijn grieven
met de vleetWanneer Vlaamscbescholen iu h^t
Vlaamsche land, lager, middelbaar en hooger
onderwijs Wanneer o ze Vlaamsche hooge-
school d.e van het Vlaamsche volk een cultuur
volk zal maken waardigvao zijne wereldberoemde
kunst Wanneer de vervlaamsching van het
lpger waar onze volksjongens verschopt worden
door verwaandeen verfranschte s us-offs? Wan
neer de vervlaamschiDg der burgerlijke recht
banken Wanneer vlaamsche scholen voor meis
jes W anneor vlaamsch inde gemeentebesturen
Wanneer zal onze taal dan de gelijke zi'n van de
Fransche
Welnu, om tot daar te komen zal men Dog een
half eeuw mogen stiijden zoolang do 3 en 4 stem
men de wet geven. Dit ziju de rijken en die ver
foeien zoozeer den persoon en het recht van den
ai me als dezes taal. Maar eens het algemeen
stemrecht in voege krijgt de werkman het be
wustzijn van dezelfde stof gemaakt te zijn als de
verfranschte kasteelheer, en de politieke partij
die zou weigeren zijne taal als de gelijke der taal
van 't kasteel te erkennen, zou weten aan wat
prijs.
De flaminganten die het A. S. bestrijden, zijn
ofwel huichelaars en comedianten ofwel dom
koppen die niet welea wat ze doen.
W ij Kennen er velen, klerikalen en doctrinai-
ren, die zooals Vooruit schrijft, de eischen der
democratie kennen en haar bestrijden uit heb
zucht of politieke nevenbedoelingen.
Ach, wat hebben wij compassie met eenen Dr
an Steenkiste, overtuigd viaming, zooals er
geen tweo zijn, die het al zou verslaan op een
landdag meteen ouderwetschen goedendag, maar
die het modern wapen wegstoot, door de demo
craten uitgestoken, 't is to zeggen het stembriefje,
ji,'diezelfde democratie, die het best den ouden
geest van Vlaanderen vertegenwoordigt, zooals
hoogleeraar Vcrcouillie, een liberale flamingant
vau Gent. eens zegde, verkettert en bekampt als
waren zij de bende van Jaques de Cbatillon
Och, Doktor, al uw leeuwenmoed verdwijnt
als uw eerwaarde pi oost één woordje wil zeggen.
Immers uw leeuwenklauwen zijn met strikjes en
koordjes uit de Concorde gebonden en knellen u
meer dan kelens Ook hol volk van Brugge heeft
dat gezien en Iaat u brullen geheel alleen als een
leeuw in de Sahara.
Wat comedie ook op den landdag van Kortrijk.
Als eerevoorzitter prijkt daar M. Reynaert. een
fraeskilj >n van het zuiverste water, geen R<=in-
Hard, als Frans Reinhard, de rechtzinnigste fla
mingant vaa België, maar een Reynaert, die
zijne Anseghemsche boerenafkomst vergeten
heeft om het stadhuis van Kortrijk tc verfran-
schen. Is het diezelfde erevoorzitter van den
Vlaamschen Landdag niet, die met de werklie
den spot, a!s zij in den gemeenteraad van Koit-
rijk de volkstaal gebruiken Daarnevens li-u-
reert de onbaatzuchtige siaaisminister Tack,
die ook den democraat uithangtOei, mijn hoof 1
Er was niemand.
Waar hebt ge ham verborgen vroeg Gauthier
woedeed. Spreek waar is hij
Ik zeg het u niet.
Pas op, ik zou in staat zyn u te dooden
ken Dn°d daD' Gautllier' maar ik zal niet spre
gü moet hem dan wel vurig liefhebben.
Ja, ik. bemin hem, zijn leven is mij dierbaar.
Jean de Montmayeur kon in zijn schuilplaats alles
woordelijk verstaan. Toen hij Lucienne deze woorden
hoorde zeggen kwam er een jubbelkreet over zijne
lippen. Ilij gaf een forschen stoot tegen het luik dat
Lucienne weder onder het karpet had verborgen. De
vrij-schutters trokken het karpet weg en openden het
luik. Jean de Montmayeur kwam te voorschijn.
Hier hen ik, sprak hij, wat wilt ge van mij?»
Lucienne deiDsde meteen gil achteruit, hij gaf zich
gevangen, hij zou gedood wordeD, en met hem zou
het eenige bewijs voorde onschuld vau Doriat ver
dwijnen.
De vrij-schutters grepen Jean aaD, zij wilden hem
naar buiten slepen en onmiddellijk doodschieten.
Daar klonk ccn signaal, do vrij-schutters bleven
eensklaps stilstaaü, zij kenden dit signaal zeer goed, de
vijaod was in aantocht. Geweerschoten knalden, een
kogel drong in de kamer en verbrijzelde den spiegel.
De Pruisen riep Pascal, wij zijn verloren!
Henri zag naar buiten.
Er komt een bataillon Pruisen uit het bosch, do
weg naar de fabriek is neg vrij, haastep wij ons.
Pascal, Henri, en hun kameraden vluchtten, Gaut
hier volgde hen niet. Ilij bleef alleen met Lucien
ne en Jean.
De Fransche chassepots beantwoordden de schoten
der Duitschers. Op het voorplein van do fabriek ver-
Wat politieke comedie De gemeentekiezingen
zijn aanstaande, de ontbinding der kamers is
nak. nd en de conservatieve blikslagers halen
hunnen vlaatnschgezinden winkel voorden dag
Dit is nu maar een kluchtspel. Jammer dat de
grootste zaken waarin geen ziertje politiek zou
mogen kloven, ook verkleind worden tot politie-
ken winkel. Twee jaar geleden droDgen wij op
den vlaamschen katholieken landdag van Oude
naarde aan opdat de herdenkiDg van den slag
der Gulden Sporen in 1902 buiten alle partijen,
door alle Vlamingen zou gevierd kunnen wor
den.
Dit voorstel werd aangenomen omdat de kle
rlkala kabouters van het stedelijk komiteit van
Groenioghe zagen dat hun haring niet braadde.
Na twee jaar heeft men die beslissing verge
ten en de klerikale flaminganten zullen nu trach
ten een gedenkleeken op leii. hlen dat een kle
rikaal karakter zal hebben 1 Liberalen, Christen
democraten, socialisten, anarchisten en onpartij
dige Vlamingen mogen hunnoü penning storten,
maar meer niet. Als het schoolvosken meent
dat de Vlamingen het zoo zullen opnemen is het
volkomen mis. Zij zullen de kortrijksche klerika
len eene O. L. Vrouw of een leeuw laten oprich
ten, en liever eene nationale inschrijving openen
die wat meer zal opbrengen dan 12,000 fr.
Die feiten herinneren ods de houding van kle-
ïikale flaminganten die te Dendermonde als lijf-
udders van den franskijm De Bruyn optraden
orn mij te bestrijden 1 Z j wisten nochtans dat ik
vlaamsch in de Kamers zou gesproken hebben
en de man niet was om toe te geven uit beleefd
heid of anuere flauwe kul.
Is het dan te verwonderen dat socialisten, frans
kiljons en Hollanders nu en dan den draak steken
met do flaminganten
Is het dan te verwonderen dat de vlaamsche
taalbeweging hare wortelen in het hart van het
volk niet heeft geschoten
Nevens weinig ernst en onbewustheid is de
Vlaamsche beweging, die eene voLKsbéweging is,
veel te eng en te eenzijdig geweest. Frans Rein
hard kan het getuigen dat wij in 1890 of 91 als
flamingant de stoffelijke belangen van het volk
ook wilden verdedigen. Doch de voor was gegra
ven en wij konden niets langs die zijde verrich
ten. De flaminganten vreesden logiek te zijn op
kiesgebied. Wel is waar juichten zij Planckaerls
woorden toe als hij op den landdag te Brussel
in de Scala verklaarde dat deVlamingen de groote
arrondissementen moesten aanpakken om aldus
ue politieke partijen te dwingen toe ie geven.
Maar t bleef b;j applaus. En toen hij inet mij en
ae vrienden die later de christene volkspartij zou
den stichten, namelijk Dolf Pauwels, dit voorne
men wilde bewerkstelligen, werd hij bestredeD.
Door wie Door de vlaamsche lijbaerts en bulte
naars van het Fondsenblad.
auneer wq later den aarlsfranskiljon Woeste
bestreden, daagde er hulp uit Antwerpen en Leu-
°P'.niet voor ons> raaar voor Woesie. Die
felle ridders waren Coremans, Helleputle en Heu
velman Toen was het dat wij dezen laatste In
de statie van Aalst ziende afstappen, vlakaf in het
gezicht zegden dat zijne daad sCiiandalig was
voor een viaming. JuÜaan De Vriendt kan ho»
getuigen. Eo zoo zijn wij vl»amsclie jongens, die
de vlaamsche kwestie niet als een onderdeel'je
van den socialen strijd aanzien, maar vlaamsch
en volksgezind als ziel en lichaam, als één wezen
beschouwen, voor wat Vlaanderen betreft be
handeld geworden door flaminganten 1
Dit was het geval te Kortrijk, te Oostende, te
Dendermonde, ie Gent, te Oudenaarde, te Roese-
lare, overal waar wij gestredea hebben en dit
zal nog zoo zijn in de toekomst, totdat het alge
meen stemrecht volksjongens naar de kamers zal
sturen, die zich niet zullen laten ovorpralen ala
Boerken Van Brussel, maar met hand en tand de^
eischen der Vlaamsche boeren en werklieden
zullen verdedigen in eigen Vlaamsche taal, spijts
franskiljon en waal of klerikalen flamingant.
Wat klerikalen en liberalen niet hebben kun
nen verrichten zullen wij doen de taalkwestie
volledig oplossen.
O, wij welen dat het nu een stelsel is de chris
tene democraten in den flarningantenwereld ver
dacht te maken of achteruit te steken. Verschei-
denen onder hen z:jn stichters van eenen vlaam
sch ;n ka»holieken Landsbond, die den landdag
te Kortrijk belegde, zij maakten zelfs deel van
schuilden zich de vrijschutters achter kisten, koffers
en een paar hooiwagens.
Lucienne was aan een doodelijke angst ten prooi, aan
de eene zijde Gauthier, dien zij beminde, en wiens
leven door den vijand werd bedreigd, aan de andere
Jean de Montmayeur van wiens leven de onschuld
en de oer baars vaders afhing.
Gauthier smeekte zij, gc zijt verloren wan
neer ge nog een seconde hier blijft. Bedenk dat de
Pruisen met eiken vrijschutter kort proces maken
Welnu, ik zoek den dood sinds lang, sedert den
dag waarop ik ondervinden moest, dat zij, die ik als
een engel aangebeden heb, slechts een lage bcelin is
Vlucht, Gauthier, vlucht, ik bezweer het u. Ge zijt
nog te jong om te sterven.
Gij hebt gelijk, ik heb nog één levensdoel, dat
moet ik eerst volbrengen. Tot weerziens, Jean de
Montmayeur, ik bid alleen dat ik lang genoeg zal le
ven om u te kunnen dooden.
Jean haalde onverschillig de schouders op.
Mij wel, sprak hij spottend, wanneer ge lievor
door mijn hand valt dan door een Pruisische ko»eI.
Gauthier vluchtte langs denzelfden weg als Henri
en Pascal.
Jean trekt Lucienne aan zijn hart en kust haar
teeder.
Gauthier kwam weer terug. De weg naar do fa
briek was hom afgesloten, het huis was reeds om
singeld. Men had hem gezien toen hy het huis wilde
verlaten.
Gauthier riep Lucienne.
Gem redding meer mogelijk,, zeide hij, Ik moet
sterren, ik wil onder uwe oogon den geest geven.
Sterren, Gauthier. noen, dat wil ik niet. Hier
hier, verberg u vlug.
Zij ogende liet luik ran den kelder, die zooeren Jean
tot schuilplaats had gediend. Verrolgt,
