STRIJDPENNING.
Priester DAENS-Penning
Onze M. De Saadeleer
heven en Dood.
Boerenlied.
Uit Mechelen.
Aan de inwoners van Ninove.
Gedenkt den strijdpenning.
Nieuws der week.
ven door L. Du Catillon is goed afgeloopen en zal
de beste vruchten dragen. Calcken blijft met hart
en ziel democraat en wenscht uit den grond van
zijn hart de verdwijning van minister De Bruyn.
In Mei zou hij wel kunnen in de kalk begraven
worden dank aan het volk van Calcken.
NINOVE.Omdat Bruin zondag muzikant
"was kreeg hij 0,25 fr. strijdpenning
St Antelinckx. Van eeD oud vrouwken die
in schijn Woest is, uit dwaDg. maar in't hart
een echte Klok.
R; Omdat de Kannonier ver] den week alleen
stond te schieten.
TURNHOUT. Omdat M. Lebon zoo een
groote bijval heeft op zijne meetingen
Omdat Priester Daens met eene groote meer
derheid naar de Kamer mag gaan
Werklieden van Aalst wilt gij uwe ontsla-
ving zien stemt dan in mei voor de mannen
der Christene volkspartij.
St. Anteiinckx Van een oud vrouwken
JoBgmans als ge wilt kermis houden gaat bij
père en mére.
Ziedaar nu toch de ware cijnsrepresentant
Drij princiepen heheerschen gansch de poli
tieke loopbaan an dien o braven vertegenwoor
diger.
1° Weinig doen, om 't gevaar niet in te loo-
pen van te misdoen. 2° Wanneer er geen kiezing
op handen is, 't volk kort in zijn strengen hou
den, opdat het niet te wild worde. 3° Vóór de
kiezmg een klein diskourke uitspreken, dat hem
voor wapen zou dieneo op zijne kiestournées,
natuurlijk, vrij aan hern van dit diskourke na de
kiezing: te verloochenen, of., zelf tegen te werken
Tot in 1886 had de jongen hoop van toch ooi
«9ns minister te worden, minister van justitie.
Tot dan zei hij tamelijk veel. Hij nam 't woord
iu alle besprekingen 't was dan namelijk dat hij
Bilaul tegenwerkte wanneer men voor de plan
ting der boomen den afstand op twee meters
wou brengen.
Onze advokaat moet ge weten, heeft veel
weide en meerschen, en diiij voet is voordee-
liger clan twee meters.
Ten andere, er was dan geene kiezing voor de
deur.
Van in '87. wanneer hij bepaald bemerkte dat
de mmisteriöele portefeuille te groeu was, lijk
de druiven van Reii.tje, van dan is de jongen
letterlijk droog gevallen.
Nochtans vóór de kiezing niet, dan geeft hij
wat.
Vóór twee kiezingen, een diskourke op de ta
bakwet, ze moet weg «ze zal weg
de menschen moeten hun pijpken op hun ge
mak mogen rooken 't is 'l eeriige dat ze
hebben enz. enz.
Vóór de laatste kieziDg schoot hij den konings
vogel af.
Hij nam de verdediging der franschmans
a die helden, die hun vaderland verlaten a die
wezenlijke kruisvaarders voor 't daaglijksch
brood die kloeke borsten die hier den klein
handel doen leven die onvermoeibare nu
zen, die in Frankrijk hun vleesch en bun bloed
gaan ten pande geven voor Vlaauderens wel
stand
Juist wat de christene volksmannen zegden vijf
jaren lang, op de schoolbankfiguurachtige
uitdrukkingen na, wel te verslaan.
Dit belette nochtans a onze advokaatniet.
van met twee handen tegen te stemmen, wan-
Deer men de kiezing wou stellen in Maart of Oc-
taber. 't Is te zeggen wanneer men aan zijne
helden o, «zijne kruisvaders «zijne kloeke
borsten en onvermoeibare reuzen wou het
recht schenken vaD ook eens hunnen wil te mo
gen uitdrukken in de stembus.
De jongen meent dat de fr anschmans dat niet
bemerken. Hij is er wel mee
Hewel, nu weerom komt hij zijn pakje gereed
te maken om de weldenkende kiezers op zijne
O P
door
JULES MARY.
o Ik ben veekooper aan de Marne. De duilschers
hebben al mijn vee meegenomen en nu wacbt ik al
drie weken op betaling.
Wat gaat mij dat aan
Niet veel, dat is waar doch gij vraagt wie ik beD,
en daarop heb ik geantwoord.
Wanneergij bier ondersteuning komt vragen, dan
doet gij vergeefsche moeite. Ik ben verre vaD rijk.
I)at is algemeen bekend te Garches, maar ik kom
geen ondersteuning vragen.
Jean de Montmayeur maakte een ongeduldige be
weging.
Wat voert u dan hierheen vroeg hij. Ter
zake, alsik u verzoeken mag.
Woont hier zekere juffrouw Lucienne, de pleeg
dochter van Maria Doriat
a Ja, die woont hier. Verder.
«Ik wilde haar gaarne spreken
Wat hebt gij haar te zeggen! Van wien komt
gij 1
Ik kom van haar zuster, mejuvrouw Claudine. Ik
heb haar eigenlijk niets te zeggen, maar haar alleen
dezen brief te geven.
o Een brief van mejuffrouw Claudine
Ja.
Geef mij den brief, ik zal hem aan mejuffrouw
Lucienne brengen.
<i Met uw verlof, ik moest den brief aan me
juffrouw Lucienne overhandigen.
a Vertrouwt gij mij niet!
O 1 zeker, waarom zou ik niet 1
a Ga dan zoolang in deie kamer, ik zal u het ant
woord zelf tei ugbrengen.
Dan is het goed.
Courlande ging de kamer binnen, gaf den brief aan
Montmayeur en nam plaats. Hij haalde vervolgens
kiesronde, wat zand in de oogen te kunnen smij
ten.
Nu is 't voor de boeien, 't werkvolk natuur
lijk heelt hij niet meer ie vreezen, daarin heeft
hij voorzien met de stemming in Mei te zeilen.
Maar de boeren die hier blijven daarvoor
moe3t gezorgd worden.
Hij heelt merkt wel op hij, die vroeger
zweeg als 'nen karpel wanneer vroeger die zaak
werd verhandel 1hij heeft, zeg ik hij die
vroeger met De Bruyn de o mogelijkheid erkende
van in die zaak iets doelmatigs lot stand te bren
gen hij heeft hij, die van meening was, dat
die zaak thuis hoort op wederlandsch gebied
h'j heelt luistert goed, lezers hij heeft nu
eindelijk gevonden voor de kiezing dat de
vervalsching met margarine met buitengewoae
strengheid moet verhindeid worden.
Bijgevolg, onze advokaat zal weerom eens,
niet bredouille. voor het kiezerskorps moeten
verschijnen.
Hola, m.n, hij kent zij volk, wees er zeker
vau'Nen Demókraat van Haaltert.
WijzeKcerelslied.
Ik wil van de boeren zingen
De boeren van Leye en Maas
Nog willen de heeren ons dwingen
En schelden ons uit voor dwaas.
Zie ze komen als vee langs den wegel
Zoo vuil van den drek en het stof
Ze zijn toch zoo lomp als een vlegel
Die slaat nu de maat op het hof.
REFREIN
Is 't kleed van geen zijde, fluweel of satijn
En is een boerin oDze bruid,
Drinken wij bier en ons meesters den wijD,
Och we lachen de heeren uit
Wij boeren zijn vrijman geboren
Op 't hof waar de wieg eens stond
Geen lieer mag ons vrijheid verstoren
Ons tergen als dwergen een stond
Wie heeft onzen groud eens genomen
Wie rooft nog de vruchten van 't veld
Wie ziet men als 't kiezing is komen
En plegen venijnig geweld
Waarom zou geen plek ons behooren
Geen plek voor een paard of een koe
Nog worden wij pachters geboren
Geen bunder behoort ons nog toe.
I)an zouden wij leven te vreden
Met 't dagelijkse li roggen brood
Vergeefs nu den Heere gebeden
De nood van 't geboert is zoo groot I
Wij boeren wij moeten niet bang zijn
Want baas worden wij van ons erf
De dwang zal toch niet meer lang zijn
Dat zeg ik zoo waar als 'k eens sterf
De grond aan den boer zij de leuze
Zoo verbetren wij boeren ons lot.
En de heeren die staan met een neuze. 1
Ten strijdezoo helpt ons God
Men knielt voor verwaande lakeieD,
En kruipt voor de heeren zeer laag
Men gaat ze nog likken en vleien
Op schuim om te vullen de maag
Maar wij, we gaan vrij onze wegen
En zingen en springen in 't rond
Jakomen de heeren ons tegen
Dan klinkt het uit hart en uit mond
De bloedwel Nog slechts eenige dagen. O gij
vervloekte bloedwet, die onze volkskinderen ten
prooi maakt aan het monster dezer eeuw het
erkankerd mililarismus. Vaders en moeders,
u-oeders en zusters, a zelfs, vrienden en ken-
issen weenen hoeveel tranen zullen er niet
gestort worden in duizende huisgezinnen omdat
hunne zonen moeten oprukken Hoeveel en hoe
sterk is er sedert 1838 niet gesproken en geschre
ven geweest tegen de vervloekte bloedwet.
Al wie maar een sprankel volksliefde bezit komt
tegen haar op en met reden.
Honderde vertegenwoordigers beloofden plech
tig dat zij die gehate wet zouden verzachten.
Doch van die honderde mannen hielden geen
tien hun woord. Erger nog, zij verzwaarden nog
zijn pijp en een zakje tabak uit zijn jaszak.
Is het mij vergunt! vroeg hij.
Zeker.
Montmayeur verwijderde zich met den brief. Aan
het einde van den gang bleef hij staan, bekeek het adres
en in plaats van Daar boven te gaaD, naar de kamer
van Lucienne, ging hij een ander vertrek binnen.
Het is inderdaad de hand van Claudine, mompel
de hij, wat zou zij aan haar zuster te schrijven heb
ben
Hij beschouwde nogmaals den omslag.
a Komaan. zoide hij, ik heb niet voor een mis
daad terug gedeinsd, zou ik aarzelen den brief open-
breken
Courlande was niet blijven zitten, maar zoodra hij
hoorde dat Montmayeur in den gang bleef stilstaan,
was hij opgesprongen en bespiedde Jan op den hoek
van de deur.
Juist zooals ik het hebben wilde, mompelde
Courlande, toen hij Jean een andere kamer zag bin
nengaan. Hij zal den brief eerst zelf lezen, daUiacht
ik wel.
Inderdaad had Jean de Montmayeur met een fijn
mesje het omslag geopend.
Hetgeen hij toen las, deed hem sidderen en verblee-
ken.
De brief was van den volgenden inhoud
Lucienne I
Zoolang gij hij den moordenaar mijns vaders
waart om hem in het verderf te storten, heb ik u be
wonderd en u gec-rbiedigd, thans nu ik moet onder
vinden dat gij dien man werkelijk bemint, zijn be
wondering en eerbied bij mij in haat veranderd en ik
beschouw u door die liefde even laaghartig en mis- I
dadig als die ellendeling. Maar ik kan niet gelooven
dat gij werkelijk zoo diep g-'zonken zoudt zijn. Ik
smeek u, Lucienne, verlaat dien man koer tot mij
terug. Herinner u de woorden, die Bourreille met zijn
bloed op de muur geschreven heeft, voor dat hij stierf
door den dolkstook, hem door dien schurk toege
bracht. Ondanks mijn vast besluit, om het huis van
den moordenaar niet meer te hetredeD, zal ik morgen
bij u komen, inde hoop dat gij mij naar les B'-rna-
deites volgen zult. Wanneer gij mijn bede niet wilt
toestaan, schrijf mij dan en geef uw antwoord mede
alle jaren den soldatendwang, en thans is het
zoover gekomen, dat de kinderen der niet rijke
lieden alleeu nog de slachtoffers zijn der akelige
plaag.
Aan wie de schuld
Aan de oude partijen
Katholieken en liberalen willen een groot en
machtig leger, al moesten zij daardoor het land
verarmen.
Voor de kiezing zweeren zij duizend eeden, dat
zij het oorlogsbudjet zullen vermiudeien en den
hatelijken krijgsdienst verzachten. Doch verbete
ring brengen doen z-i i iet dit hebben wij k!aar
en duidelijk gezien.
Weg met de beschermers dor vervloekte blo
wet
Werklieden van Mechelen, strijdt met ous ou
der de groene vlag. C B. L
BRIEFWISSELING.
Meermaals vernarn ik deze laatste dagen dat er
een valsch gerucht ie onzestad lieerscht, hetwelk
gansch mijne politieke werking krenkt. Men
scheldt mij uit voor een man die zijne partij ver
loochent; die de werkende klas miskent en een
heelen hnop andere komplimenten. Uit dien
hoofde vind ik mij verplicht de zaak waaru t
deze gezepdens vnorlspruiten aan mijne kiezers
kenbaar te maken. Ik wil verantwoordelijk staan
voor al mijne daden, maar ik blijf niet ouder den
indruk van leugen en lastertaal.
Den 26 December van het verleden jaar had
den wij onze laatste zitting van den voorgaanden
gemeenteraad. Aan de dagorde stond het punt
Beramen nopens de afschaffing van den armen-
taks». Na eene grondige besprekb.g werd de
armentaks afgeschaft met eenparige stemmen.
Uit dien hoofde is er vanwepens het schepen-col-
legie een ontwerp van belasting voorgesteld, om
het armbestuur te kunnen ondersteunen in zijne
menigvuldige uitgaven en uit zijne voorgaande
schulden te helpen. Deze voorstel van belasting
luidde alsvolgt Een en half ten honderd zal ge
heven worden op het kadastraal inkomen.
Aangezien er veie kleine eigenaars zijn die in
hun eigen huisje woneu of die een weinig land
bezitten, hetgeen men een pataltenplnkje noemt
en uieitegeDslaande dat, soms groot gebrek lijden'
heb ik, als vertegenwoordiger der werkende
klas, het als eene plicht aanzien eene wijziging
aan voornoemden voorstel te voegen, om de
armste eigenaars te ontlasten. Deze voorslei was
in plaats vau 1 50 ten honderd, 2 ten honderd té
heffen op de eigenaars, die voor 100 fr. kadas-
j aa!^n?0men aa"ges,agon zijn, en deze beneden
de 100 fr. te ontslaan van den taks. Na eene lange
bespreking heb ik de steramiug over mijn voor
stel gevraagd en tot mijne groote verwondering
zag ik hem vau de hand wijzen met 9 stemmen
tegen 1.
Nu, op 12 Januari 11. was het de indïenststel-
ling der nieuwe gekozenen en bijgevolg moest
het verslag der voorgaande zitting voorgelezen
worden bij misgreep was mijn voorstel in het
verslag uieit vermeld, waarover ik uiileg
Onder de gesprekken die daarop volgden, ver
klaarde de heer De Clercq (nieuwe gekozene)
mijn voorstel bij te treden. Dit was alles wat er
gebeurde.
En daar vinden het groolste deel der socialis
ten eene reden in om mij uit te schelden.
Indien die groote bluffers en valsche belichters
mij iets ten lasie kunnen leggen over mijne poli
tieke handelwijze tegenover de werkende klas,
gedurende mijne vier jaren dienst als vertegen
woordiger der Broederlijke Werkers, of iets van
mijn gezegde kunnen logenstraffen, daag ik hun
uit mij ie beroepen op eene openbare meeting.
Ik geef hun den keus van lokaal, dag en uur
volgpns hunne beliefte.
Aan U, inwoners van Ninove, om te oordeelen
wie de belangen der werklieden en kleine bur
gers verdedigt en wie zijn program getrouw blijft.
Ik wacht op uw antwoord.
Ch. BUYDENS,
kleermaker-gemeenteraadslid
Ninove 17—1—1900.
aan den man die u dezen brief brengt.
Claudine.
De brief ontviel aan de bevende hand van Mont
mayeur, het zweet parelde op zijn gelaat, zijn oogen
rolden woest door zijn hoofd.
Zij kennen mijn geheim,» mompelde hij.» Ik had
mij dus eertijds niet bedrogen, toen ik aan de liefde
van Lucienne twijfelde. Zij kwam hier om mij in
het verderf te storten en zij is geëindigd met mij wer
kelijk te beminnen. Zij bemint mij ik behoef haar dus
niet te vreezen. Alleen Claudine is gey-aariijk voor
mij. O I ik zal haar vernietigen, wanneer zij het
waagt mij in den weg te treden. Ik weet nu welk ge
vaar mij bedreigt en van waar dat gevaar komt.
Ik zal op mijn ho«de zijn.
Hij sloot den brief weder zorgvuldig in het omslag
en ging naar hoven naar de kamer van Lucienne.
Ha mompelde Courlande, die nog steeds op den
loer lag, «hij heeft den brief gelezen en zal hem nu
aan Lucienne bezorgen. Alles gaat naar wensch.
Lucienne schrikte van het bleek verwilderd "-elaat
van Jean, toen hij met den brief in de hand°haar
kamer binnentrad.
Groote God, Jean, is er een oDgeluk gebeurd
Ilij herstelde zich en glimlachte.
Volstrekt niet, zeide hij. Hier is een brief van
Claudine. De brenger wacht op antwoord.
Lucienne nain den brief aan, opende hem en las
Jean sloeg haar angsvallig gade. Ilaar gelaat teeken-
de heftige ontroering onder het lezen, zij moest nu en
S130 ophouden om een traan weg te binken, die in
I haar oog opwolde.
Het is toch geen slechte tijding, die deze brief
brengt waagde hij te vragen.
NeeD, toch niet, antwoordde zij verward Ik
zal er dadelijk het antwoord op schrijven.
Hij wachtte en zij st-lde hem het antwoord ter
hand, waar mee hij naar Courlande terugkeerde. Deze
zat rus'ig zijn pijp te rooken»
Mejuffrouw Lucienne heeft u lang laten wach
ten, niet waar zeide Jean, terwijl hij hem het ant
woord ter hand stelde.
O I ik heb den tijd, spiük Courlande.
Hij verwijderde zich.
Ook Montmayeur ging uit. Hy liep den zelfden
Stad Ninove. - Zitting van den Ge-
meenteraad op vrydag
12 Januari.Eene groote menigte vi.lks ver
dringt zich in de zittingszaal. Wij bemerken lieden
van allen stand, zelfs eenige vrouwspersonen 1 I I
Te midden eener plechtige stilte leest de lieer Se
cretaris het procesverbaal der laatste gemeentekiezing
en leggen de nieuwe gekozenen MM. Van Heghe, Rens
d" '^'ec^ens en De Clercq den gewoonlijken
Vervolgens wordt hot verslag der vorige zitting
aan de goedkeuring onderworpen; waaruit blijkt dat
armeniaks afgeschaft en een nieuwen ingericht wordt
op den volgenden voet do belasting van 1 p. houderd
op het kadastraal inkomen, welke vroeger bestond,
wordt verhoogd tot 2,50, van welker opbiengst
5U00 fr. in de Armenkas zullen gestort worden.
Eene kleine woordenwisseling ontstaat over dit punt
M.Buydens doet opmerken, dat zijn voorstel, waar
over eene stemming werd uitgebracht iD het verslag
is vergeten. Onze partijgenoot bad voorgesteld de ver
meerdering van 1,50 fr. te breDgen op 2 Ir. en te in
nen op zulke mannier, dat de kleine burgers, di*
geen eigendom bezitien welke voor 100 fr. kadastraal
mgeschreven is, niet getroffen worden.
Dit voorstel werd verworpeu met 9 tegen I.
M. I)e Clercq deelt't gedacht van M. Buydens. Te
Gsnt ook worden de kleine burgers ontslagen.
i u ^an ^mPe* grootste deel der belasting
zal betaald worden door de vreemdelingen die op ons
grondgebied eigendommen bezitten. Ten andere! die
kwestie is afgehandeld.
lono" ^'ec'ieDS- Vele personen hebben den taks van
1808 nog niet betaald. Welk is 't inzicht van het sche-
pencollegie 1 Gaat men die menschen vervolgen Ten
tweede waarbij komt het dat de aanslagbiljetten zoo
ver achteruitzijn.
M. an Irnpe.De rol is nog niet goedgekeurd door
de bestendigd deputatie. Op de eerste vraag, kan ik
niet antwoorden, daar M. de burgemeester door zieke
lijkheid afwezig is, en ik alleen het Schepencollegie
niet kan vertegenwoordigen.
M. Van Ilege. Voor hoe lang is de nieuwe taks
gestemd 1
M. V. Van Impe Voor 1 jaar.
Die kleine bespreking gesloten zijnde gaat men over
tot het kiezen van een schepen in vervanging van M.
De Mol. M. Soetens wordt gekozen met 7 stemmen
'egen 1 aan M. Violon en 2 witte briefkms,
Na den eed van den nieuwen schepen wordt de zit
ting geheven.
Denderhautem. In den nacht van Dijns-
dag tot Woensdag is hier een schrikkilijke brand
losgeborsten in de molenstraat.
Omtrent 111/2 ure werd iedereen der slraat uit
den slaap gewekt door het geroep brand,
brand
Inderdaad een twee woonst, niet verre van do
gemeenteschool stond in laaie vlam. De bewoners
der brande huizen zijn in allerhaast het bed
moeten ontvluchten en naar hunne kinderen
wilden zij nog behouden buiten geraken.Op eene
halve uur tijds was alles vernield. Bijna niels is
er kunnen gered worden, 's Morgerdsvond men
zwijn en geilen gebraden in de rookende pui
len.
De beide huizen zijn verzekerd doch den huis
raad en beesten van J. B. Strype i die een der
hulzen huurde waren net mei. d« uiigwuhM^u
heeft door den braDd alles verioren.
De oorzaak is onbekend.
Turnhout. Tram ongeluk. De stoom
tram, die 's namiddags van Antwerpen te Turn
hout aankomt, WdS zaterdag reeds het Hot der
Duinen gr-naderd, toen daar een persoon naast
de tramlijn heen stapte. Op het herhaald geffuit
der machien wilde hij zich verwijderen, doch
hij struikelde en viel op de tramlijn. De trein die
nog slechts eenige meters verwijderd was, kon
niet meer in t'jdsgestopt worden, zoodat de onge
lukkige door de locomotief werd j etroffer. Hij
werd overreden en door de machien meegesleept.
Hij werd in deerniswekkender toestand, doch
nog levend, opgenomen. Hij werd naar het gast
huis gedragen, waar dokter Vermersch hem
verzorgde.
Het slachtoffer is de genaamde Borremans, 53
jaar oud, gehuwd en vader des huisgezins. Hij
is een braaf en oppassend werkman.
Antwerpen. Ongelukken. Louis De
Ilerdt, ou1 40 jaar, woonachtig Spaarstraat, is
zalerdag, werkzaam zijnde in een nieuw huis,
door het klinken eener plank door de roosleriDg
weg als CourlaDde en toen hij buiten het gezicht van
de villa was, haalde hij deze in en vroeg
Brengt gij het antwoord naar juffrouw Clau
dine!
Jawel, mijnheer, antwoordde Courlande, «maar
ik wandel op mijn gemak, er is geen haast bij en
daarenboven, ik houd niet van hard loopen.
Zeg eens, mijn waarde, zytgij rijk!
Rijk! Ik wou dat het waar was, maar het
lijkt er niet naar, vooral in den laatsten tijd. Door
dien verwenschten oorlog is er zoo goed als niets te
verdienen.
Dus gij zoudt dan zeker wel gaarne een paar
twintigfrankstukken willen verdienen
Dat kan er naar zijn, als het een eerlijke zaak is
wpI.
Montmayeur haalde de twee goudstukken uit zijn
zak en liet ze verleidelijk fonkelen.
Welnu, wat moet er voor gedaan worden 1
vroeg Courlande.
Ik wilde gaarne den inhoud kennen van dezen
brief, zeide Montmayeur.
Courlande keek naar don brief, naar de twintig
frankstukken en scheen te aarzelen.
Als gij dat weten wilt, dan doet gij het best juf
frouw Claudine ernaar te vrageD, zeide hij.
Ik kan het ook op een andere manier te weten
komen.
Hoe dan
Door den brief eenvoudig te openen en daarna
weer in een ander omslag sluiten als ik hem gelezen
heb. Zie, mejuffrouw Lucienne heeft er geen adres
op geschreven.
Ik kan nu juist niet vinden, dat het eerlijke zaak
is, die gij mij voorste't.
Het is toch geen diefstal. Alleen wat nieuws
gierigheid, mijn waarde. Ik zal u de oorzaak van mijn
nieuwsgierigheid wel meedeelen als ik daarmee u ge
weten kan gerust stelbn.Er is hier liefde in het spel."
O 1 als het anders niet is, dan wil ik u gaarne
van dienst zijn.
Courlande -nam de twee goudstukken aan, in ruil
voor den brief.
Lucienne schreef
Vervolgt.
