Lil de Fransche Revolutie.
BTC
1*80.
Eeu-en-Twint.cr«,t«» ja;i
©oösötrns
•^rlanü, -
^Vifljciö.
Nieuws der week.
op°o v'yrP o';°„cnón r ?n '-*?»«•= kom.
AcUterstraat^;^
Buro
-„. to cM>ti«ne?. ror
•■(IW,.
bi.
i'ClU,
^P^eno.en
VAX AE1ST
Eerst en vooral, 't groot nieuws dat woensdag
morgend al*ie tclegraffen van Europa bezighield,
dat is
EEN NIEUWE MOORDPOGING
OP DEN KEIZER VAN RUSLAND.
Dezen keer hadden de Nihilisten ziin Winterpaleis
ondermijnd, de Czar met zijn Familie dineert ten 7
ure's avonds; dijnsaag was het toevalliglijk later;
maar een weinig na 7 ure, zijn Eetzaal sprong in de
lucht; had de Keizerlijke Familie op haren post ge
weest, allen waren dood.
D'Eetzaal is boven; onder d'eetzaal is de kamer
der wacht, alwaargedurig talrijke soldaten op 't leven
van hunnen Keizer waken; want 't is ongeloofelijk
welke strenge maatregels er sedert eenigen tijd in en
rond 't Paleis genomen worden. Zoo zijn er twee
vertrouwelingen des Keizers, twee adjudanten, die al
de spijzen proeven welke uit de keuken naar de vor
stelijke tafel gaan; die al de brieven zuiveren, de siga- 1
ren, het lijnwaad, de gazetten, alles inspektetren.
Maar terwijl ze BOVEN waakten, werkten de Nihi
listen ONDER den grond.
ACHT soldaten zijn gedood en 43 soldaten gewond, j
Een deel van 't kasteel is in puinhoop.
't Is door een wonder dat de Keizer ontsnapt is, j
ofwel de Nihilisten wjllen hem maar bedreigen en i
hunne macht toonen.
De Keizer was dijnsdag laatst, rond 7 ure,in samen-
spraak met den Prins van Bulgarië; ten 7 ure komt 1
een bediende hem melden dat den Diner gereed is,
u Goed, zegt de Czar, wij gaan komen! Hij spreekt
nog eenigen tijd met den Prins, gaat dan voort met
hem, en eenigc stappen van zijn deur, hoort hij de
ontploffing; de Keizer blijft bots staan, en slaat d'oo- j
gen ten hemel. I
Zullen de Vorsten eindelijk gaan zien dat zij niet
besturen m<jgen of kunnen, zonder de Religie# dat
een ongeloovig volk, een wederspannig, een moorde-
naarsvolk wordt? zullen zij zien dat zij moeten begin-
nen rechtveerdig, Christelijk te regeeren?
Moer, gelijk ten tijde van Pharao, alles vernietigd
en verzwolgen worden, eer zij hun oogen gaan ope
nen?
De Keizerlijke Familie is onmiddelijk naar een an-
Twee Russische Groothertogen zijn te Parijs en
ziehier hoe de Czaar de ramp heeft laten weten:
St Petersburg, 19 feb. 9 ure 's avonds.
De keizerin is. God dank, tamelijk rustig 10
mannen zi)n gedood en 47 gewondallen behooren
tot het regiment van Finland.
ALEXANDER.
Juist terwijl d'ontploffing plaats had, werd te Pa
rijs'ne Rus aangehouden, beschuldigd als de dader
te zijn, van den aanslag op 's keizers leven, aan de
statie te Moskou.
Van al de soldaten die in de wachtzaal waren, is
er geen enkele ongewond geblevenook zijn ver-
scheide domestieken van den Keizer gekwetst.
Er heerscht een groote schrik in Rusland: Alle
voorzorgen, schrijven de gazetten, alle voorzorgen
zijn machteloos tegen een bende die zoo overal ver
tegenwoordigd is en die aanhoudend in getal toe
neemt de Keizer mag dan al een ander deel van zi)n
paleis gaan bewonenhij neemt zijn volk mee; en
juist daarin schuilt het naaste gevaar.
St Petersburg, 20 februari.
Ze zeggen dat de dynamiet waardoor d'ontploffing
veroorzaakt is, onder de groote zaal der wacht was
geplaatst, in een kelder waar 4 schrijnwerkers ar
beidden. Van de 4 schrijnwerkers zijn er 3 aangehou
den; de vierde is gevlucht.
-IN BELGENLAND is deze week de budjet der scho
len gestemd; al de katholieken stemden tegen die
schromelijke en ongehoorde geldverkwisting't is
waarlijk een schande voor 't menschdom 't is de lo-
gie die in 't wezen der Belgen spuwt terwijl er zoo
veel armoede en gebrek in 't Land is, terwijl de bur
ger en landbouwer 't eten uit zijnen mond moet spa
ren, om den Onfvangcr lë kunnen betalen, het geld
der algemeene kas, t geld dat zoowel van d grmst?
weduwe is als van den rijksten vent, dit geld wordt
op een schromelijke wijze verkwist; iedereen is er
getuige vanop nondcrdé gemeenten, voor ió, 2Ö
scholieren, worden 3 meesters geplaatst; en peist
niet dat de schoolbaas dit doet om zijn meesters te
plaatsen; terwijl hij 2, 3 meesters laat, in scholen zoo
leeg als een woestijn, hij gaat meesters formc'eren uit
de jonge sergeanten van den troep 't Is om te zeg
gen Ik zit aan de kas! en ik dpe ffict Je millioenen
wat ik wil!... Maar de liberalen zullen zoowei als de
katholieken die dwaasheden uitboetenVerders
GtZo NDE.V.
rechtuit dc wa«hc.J J%cntct. met t« rondbot"
sftgb did van ccncn* Vlamui'cJ"*
schriive om in uw achtbaar blad tc
'schijnen.
1 sullen bij
der deel van t kasteel gevlucht. heeft Van Humbeeck geweigerd het getal leerlingen
Van alle kanten z.,n zeden Czar komen fcl.citée- ^ner scho,en le laten°kennen, en dc Kamer heeft
3c Keizerin die ziek te bediag. heeft „iets gehoord; I £>^8 tov«l
ren
De
men tracht haar de misdaad te verzwijgen.
die zullen verhoogd
Reeds sedert verschelde maanden had de Policie S^riaSïmtoroSrri5^^^™^ of
bericht gekregen dat men t Paleis ondermimde; doch I bcenen 2.ittenXe vergeten te dikwljla, in de Ka
men peisde dat onmogeli|k, ingezien de „terke wacht 0 Jic vette pensi0enen betaald
en den grond onder t Paleis, die moerrassig ,s jj ^ebrckkelijke men-
LATERE BERICHTEN. I 5Chcn. In't algemeen worden de vette pensiocuen
De fransche radikale gazetten nemen halvelings gegeven, ttan di? Zë minst noodig hebben.
IN Frankrijk zal de wet tegen de vrijheid van
onderwijs moeielijk door 't Senaat aanveerd worden.
TEGEN die wet zijn petitiën gekomen, onderteekend
door 1,845,000 personen; VOOR de wet hebben
4o33 personen geteekend; en nog moest Jules Simon
bekennen dat vele mcyers dc handte.-kening TEGEN
de wet hadden gedwarsboomd.
Z. H. PAUS Lf.O heeft een merkweerdige brief
partij voorde Nihilisten en schrijven dat die moord- j
poging niet zou gebeurd zijn, indien de Keizer de
beloofde hervormingen had ingericht. i
St Petersburg, 19 feb. D'ontploffing is geschied
bij wijze van dynamiet.
Gansch de stad is te been en er zijn reeds vele
aanhoudingen gedaan; in de gebuurte van zi|n pa
leis worden de huizen doorzocht, van dc kelders tot
de zoldersmen verdenkt de dienstboden van den
ae zoiaersmen vcruciiM uc uicusiuoucu van um u.iiwj t^r.vs '«■'■i' n ^15-.
Czaar of Keizer elf dienstboden zijn opgesloten en geschreven, over 't Huwelijk, en de macht van 't Sa-
worden bewaakt door een piket gendarmen. crament des Huwelijks op de Samenleving. In deze
Twee dagen te voren had de Keizer een exploit beroerde tijden gaat de Paus voort met helderheid
,.or. 'r nikiiicr L-nmir^ir waarin hem irp. en kalmte, de Ware Leering voor te houden
De Russische en Engelsche gazetten zijn bitsig en
bijtend op malkander, over moeielijkheden in Asia,
volksstammen die opgemaaktworden enz.. IERLAND
lijdt wreeden hongersnood, en 't zijn dc Bisschoppen
die 't krachtdadigst hunne stem verheffen.
ontvangen van 't nihilist komiteit, waarin hem ge
zegd werd dat zijn uur geslagen was en dat hij op het
punt was geëxecuteerd tc worden. Verscheide hooge
ambtenaars worden bewaakt.
't Is 't geval van hier tc zc6gen: Want een bestuur
van enkel dwang, En duurt gemeinelijk niet lang
En vooreerst ik vrees dat wij weua. -«***»• "n
't vuur gezet zijn als de nieuwe Schoolwet doG'.r dc
katholieken zal veranderd worden. Die mannen w.'I-
len het princiep van Vrijheid niet aannemen; hun
dunkt dat er geen onderwijs kan bestaan zonder dc
tusschenkomst en moeialeri) van de Ministers. Zij
bedriegen zich grooteli|ks. Het volk kanen moet zich
zelf onderwijzen om zijnen Godsdienst, zijne Zeden
en zijne vrijheid te kunnen behouden; en als't gebeurt
dat er hier of daar eene familie is dewelke het onder
wijs harer kinderen niet kan bekostingen, dan kan de
gemeente daarin voorzien. Waarom moet ons geld
voor het onderwijs eerst naar het Gouvernement
gaan? Dat geld plakt te veel aan de vingers vari dc
bedienden. Het is beter, profijtiger en rechtveerdigcr
dat dit geld direkt door de gemeentebesturen aan de
onderwijzers gegeven wordt. De rust in 't Land. de
eendracht onder het Volk, de gespaarzuamheid en
rechtveerdigheid. de vrijheid en onpartijdigheid vcr-
eischen dat den Staat zichniet meer bemocie met het
onderwijs en de opvoeding der jeugd.
adc Bemerking: De spoorwegen zijn niet alleen
nuttig maar zij zijn volstrekt noodzakelijk voor den
bloei en vooruitgang van den landbouw, den koop
handel en de nijverheid. Men moet dan de spoorwe
gen uitbreiden, de statiën vermenigvuldigen, de toe
gangen tot dezelve gemakkelijk maken en voor zooveel
het mogelijk is alle steden, dorpen, gemeenten en ie
dereen op gelijken voet stellen. Men moet voor dc
brieven, nieuwsbladeren en schriften die binnen of
buiten het land gezonden worden, altijd maar den
zeiven prijs betalen hetzij zij verre of bij moeten be-
"-order.het goevernement neemt geen aan*
dacht op den afstand-, dit zqu ook moeten bestaan
voor het bestellen van de avisbrieven en de tele^ra-
tike depêchen. Het is onredelijk en onrechtveerdig
dat die personen en die gemeenten meest moeten
betalen dewelke minst voordeel van de spoorwegen
konnen genieten daarenboven er bestaan reeds vele
uilzonderingen en nogtans alle Belgen moeten gelijk
zijn voor de wet om voordeelen te genieten en lasten
te dragen. Er is hier geene kwestie van katholiek of
liberaal, er is hier kwestie van billijkheid en recht-
veerdjghejd. De Gekozenen moeten deze zaak een
beetje studeren, om ze in de Kamers te verhandelen.
3Je Bemerking; Menige geuzenmeesters zeggen:
ik zal mijn ontslag geven van geuzenmeester en mij
onder de katholieken, steken, als men mij eene
schoone woonste met i5oo a 2000 fr. 's jaars wilt
waarborgen. Als de geuzenmeesters, die oprechte
lecggangers en opeters van t volk zijn, met zulke pre-
tentiën durven afkomen, dan zouden alle andere
mcnschen met dezelfde pretentiën om hunne christe
lijke plichten te kwijten, konnen voor den dag ko
men. Menige geuzenmeesters verliezen hun gezond
oordeel en geven aan klein en groot allergrootste
verergernis. Dat zijn voorzeker toch dc mannen niet
meer om aan de kinders eene goede opvoeding te
geven; want de slechte voorbeelden van ouders en
meesters maken de kinders en leerlingen ook slecht.
Immers, zulke ouders, zulke kinderszulke onder
wijzers, zulke leerlingen.
4Jc Bemerking: De kleine burgers en landbouwers
hebben gebrek, het werk en het gewin vermindert,
dc armoede vergroot; ditniettegenstaande worden
de.belastingen en onkosten voor het leger en het
geuzenonderwijs schandelijk verhoogd bij zoo verre
dat wij voor het leger en de geuzenscholen jaarlijks
eo.noo fr. voor elke'gcmccnlc ''an ,l"shtmdcn- °P
Dit moet eezeid vnnr-i, 1 l '°oo inwoners,
dat de kleine kinderkens cn iM ,*lald «wden.tot
wijvekens het weten. C mannckens cn
wa^rdéS™"^,™eSe'5S"fc r" 'C V""en v°°r
ui,vaar, van cnac CndL He °P Ja|f
man had een kostelijk (luitje waamn 1' ^.ond5rc
hifmècnd rCd"' d 00rt" Va" z'lnc "blla'iTe
hi) imeende daarmee zijne Majesteit allergrootste eer
te beween. Men kan denken hoe acer den Koning
daarover verontweerd.gd was. Hij aanzag dien bur
gemeester voor ne zot, cn zijne hofmannen wilden
hem doen vastgr,|pen. God geve dat .1= fluit,cn, ,e
Brussel met den jubilc geene aardige cn gevaarlijke
rol1 spelen; t en ziet cr waarlijk niet pluis uit, cn dc
radikalcn zijn gevaarlijke lieden.
ód« Bemerking: Sedert dat de Keizers en Konin
gen of hunne goevernementen op d'ecnc of d'andcrc
wijze meegewerkt hebben om den HVader te be-
rooven van 't bezit zijner Staten, zitten meest al de
gekroonde mannen met angst en vrees op hunne
troonen te waggelen. Dit moet niemand verwonde
ren; want al wie de Kerk en hare dienaars aanran
den, randen den appel van Gods oog aan in andere
woorden: al de verdrukkers en vervolgers der
H. Kerk en van hare dienaars, worden verachtelijk
en ellendig; er zijn duizendc voorbeelden dewelke
dat bevestigen.
KRACHTDADIGHEID.
Wanneer onlangs de monschlievende beweging ont
stond tot het bekomen van een Vrijwilligers leger, was
de algemeene vraag Hoe is hot mogelijk dat eene zoo
soboone, zoo heilige zaaK reeds vroeger niet eenige
kloeke herten ontroerd heeft?
Hoe is hot mogelijk dat er lango jaren moesten
voorhij gaan zonder dat men er aan gedacht heeft door
eenigo doelmatige middelen het hatelijko stelsel der
Nationale Loterij af te breken
Welnu, de antwoord is zoo gemakkelijk
Het is bewezen dat in alle tijden het volk dio laflo kin
derroof door hat Staatsbestuur gepleegd, met veront-
weordiging heeft nagezien ja, onlangs nog zagen wij
in onze straten eenige mannen door het lot begunstigd,
hunne makkers in hun ongeluk beledigen, voorafgegaan
door eenigo mu/.iekbrullonde uitlanders, welke dan ook
door den militairen dwang uit hun land gedwongen
waren.
Dit alles wisten weet het Volk.
Iets ontbrak hetwolk maar al te dikwijls aan de ver
dediging der goode zaak ontbreekt.
Het is niet genoeg het kwaad te betreuren, hot moet
bevochten, verbrijzeld, vernietigd worden.
Heden is ons het noodzakelijk wapen toegekend.
Wij bozitten de Krachtdadigheid
Antwerpen heeft ons het sein gegeven, het zegt
Vooruit Wij zullen Vooruit
Vruchteloos zullen persoonlijke belangen ons tracliton
te hinderen; Wij moeten, wij zullen, Wij willen!!! on/.o
vaders, onze broeders en zonen wreken; Wij zweron
het!!'.
Vooruit, altijd vooruit, wij zijn Vrijwillige Soldatkn
verantwoordelijk voor ouzo wapens en onzo beloften.
Geene halve maatregelen meer, alles valt vuor de
heilige zaak. Wij kennen hier geene politieke partijen,
partijdrift blijft uit ons midden verhannon. Ons dool,
niets a!s ons zuiver doel; Wij zoggen nogmaals vooruit
altijd vooruit! Wij kennen mets anders meer dan.
Niemand gkdwonob.n Soldaat,
Leve het Vrijwilligers leger.
De Fons.
2cVervolg.
M"ic Meyler, in wiens appartementen de Gocverneur van 's ko-
nings paleis verbleef, 't mensch leed schrikkelijke angsten ze vrees
de cn niet zonder rede, dat de tegenwoordigheid van M. dc Cham-
panné aan d'ooren zou komen van d'ander Familiën die 't huis be
woonden. In die Familiën waren ongetwijfeld Jacobijnen, waren
vast en zeker bevreesde lieden, die alles zouden uitgebracht hebben.
Wat gedaan? wat gedaan? In Parijs zou niemand den Goeverneur
ontvangen hebben niemand; er moest dus elders een schuilplaats
gezocht worden en de dame peisde op een harer landgenoten, ook
een Engelsche, welke na de wreede moorderijen van 10 augusti Pa
rijshad verlaten en nu woonachtig was te Meudon. Ze zond haar
dus met 'nen bedelaar eenen briel en verzocht haar van zoo gauw
mogelijk met ecn'rijtuig tc komenmet een paspoort voor eenen
domestiek die met haar zou terugkccrcn.
De bedelaar kwam met zijn brief goed te rechte; Mme Eliot las
hem, en ging aanstonds bij den meijer van Meudon, die de twee
pasporten afleveide, op conditie dat ze den eigenstcn dag zou terug
zijn. Zij huurde een rijtuig en reed juist binnen Parijs, 's morgends
van den 2 september, dag die ook een bloedige reputatie heelt ge-
kregen- - -
Aan de barreel van Vaugirard, toonde zij haar pasport aan de
soldaten, dan aan de sektie; men was wel verwonderd dat de knecht
er niet bij was, maar Mme Eliot zegde dat hij eenige papieren was
gaan halen, en men liet haar doorgaan.
Ze kwam zonder ongeval bij haar vriendin en hoorde er met ver
wondering dat M. de Champanné nog leefde en dat zij verzocht was
hem builen Parijs te brengen, onder den naam van haren dienst-
knecht 1
Zonder aarzelen aanveerdde die edele vrouw dezen hoogst ge
vaarlijken post; ten anderen, 't is in dc Fransche Revolutie bcsta-
tigd, dat 't vrouwelijk geslacht dikwijls wonderen van fijnen en
scherpzinnigen moed heeft aan den dag gelegd, om slachtoffers aan
de guillotien te onttrekken.
Mme Eliot wist 't gevaar waaraan zij zich blootstelde, de Markies
was ziek en zwak; van hem kon zijne geene medehulp verwachten
nogtans, zij wankelde niet. De dag was bloedwreed groote moor
derijen hadden plaats, en onmeiwchen, Geuzemeesters zouden
schrijven ondieren, onmenschen, zegden wij, wangedrochten
trokken al huilende voorbij 't huis van Mm<: Meyler en op hunne pij
ken stak 't hoold van prinses Lamballe, een der holdammen van
Louis Sei^e zijn Echtgenote.
Men besloot dus van tot laat in den avond te wachten ten
half negen werd de Markies, als domestiek verkleed, in 't rijtuig ge
bracht; en 't kon 9 ure zijn, als de vluchtelingen voor den barree\
van Vaugirard stonden... Gevraagd om te mogen doorrijden, de
pasporten getoonder werd geantwoord dat de strenge consigne
was Niemand hoegenaamd uit Parijs tc laten. Mmc Eliot pro
testeerde, zegde dat ze thuis van doen was, dat ze niet wist waar
gaan en nu misschien g'heel den nacht in Parijs zou moeten verdwa
len. Er werd haar geantwoord, dat dit zeker spijtig was en zeer
spijtig, vermits eens tien ure geslagen, zij riskeerde aangehouden te
worden door de patroeljen, die last hadden van al de rijtuigen op
straat, in beslag te nemen.
De toestand was gevaarvol. Mmt Eliot bad. smeekte, sprak, gelijk
een ziel in 't Vagevuur; maar al hare woorden botsten al tegen de
consigne, dat er niemand buiten Parijs mocht.
De Markies trilde als een blad, de koetsier speelde op; hij vreesde
zijn koets en peerd afgenomen te worden Mme Eliot durfde niet
verder aandringen, om geen vermoeden op te wekken zij durfde
ook den Markies in haar huis niet brengen, omdat cr onder haar
meissens een geslepen Jacobijnster was... De wacht had reeds't
peerd bij den toom genomen en omgekeerdde koetsier legde
zijn zweep op den rug van 't peerd en vroeg: Waar naartoe. Madam
meke?... Eensklaps kreeg zij 't gedacht van langs een ander poort
te pogen uit Parijs te geraken en deed zich naar de barreelder Helle
voeren... Zelfde hinderpalen: Niemand! hoegenaamd niemand
buiten Parijs! De koetsier was kwaad als 'ne getergden kater; 't
ging 10 uren zijn; de patroeljen zouden komen; en hij wildeniet
aangehouden worden! Waarom niet ergens een logist zoeken!
morde hij; w'hebben toch geen rede, om zoo haastig tc zijn? of zou
er een rede bestaan... Zoo grolde de koelsicr cn Mme Eliot, in zijne
woorden een begin van vermoeden hoorende, voor erger zaken vrce-
zende, en toch tot een besluit moetende komen, zegde hem, om toch
voort te kunnen, dat hij zou gereden hebben naar een straatje aan
den bolvard der Invalieden, waar een arme hovenier harer kennis
woonde.
Daar gekomen zijnde,zonder slechte renconters, stapte zij uit het
rijtuig; maar ziet nu eens! de Markies was onbekwaam zich op te
rechten, niet dat de moed hem ontbrak; maar 't schrikkelijk lijden
dezer dagen had zijn lichaamskrachten uitgeput; dc koetsier moest
komen, om hem uit zijn rijtuig te helpen; en om uit dezen gevaar
lijken toestand te komen,wat doet Mme Eliot? zij veinst eene hevige
gramschap, roept dat de domestiek bedronken is, en dat hij mag
zeker zijn, zijnen opzeg te krijgen, zoohaast zij zullen thuis zijn...
Dan laat zij den koetsier weggaan en logement zoeken
Ze stonden daar nu alleen, niet wetende waarin ol waarheen.
Nadat de Markies eenigen tijd tegen eenen boom geleund heeft,
zegt hij te kunnen voortgaan.... 't Was een prachtige nacht, gelijk
de maand September er leveren kan; heldere lucht, zoele warmte,
zacht gellikker der sterren; maar geen ziel was op dc boUards! Een
weinig gerust gesteld zijnde door die eenzaamheid, de Markies cn
zijne geleidster begeven zich op den weg die naar 't huis van den
hovenier leidt; maar nauwelijks zijn ze 100 stappen gevorderd, als
hij een patroelje bemerken die rechis op komt; ze moeten achteruit
wijken ol ze zijn verloren, Mmc Eliot voelt haren moed zinken en
berst los in tranen.
Och, smeekt dc Markies, madame, edelmoedige vrouw, laat
mij over aan mijn ongelukkig lot; g'hebt reeds meer gedaan, als gc
moest of kondet doen, ge ziet, ik ben verloren; laat mij hier, éen
slachtoffer is genoeg; gauw! gauw! redt uw leven! .1
Maar d'edelmoedigc vrouw, een eer voor haar geslacht, zegt dat
zij voor niets ter wereld hem in zijn ongeluk zal verlaten.
Zonder ander inzicht als de patroelje van den bolvard der Invalie
den te vermijden, verwijderen dc vluchtelingen zich in de richting
van de brug Bourbon en komen weldra aan d Elyzeesche velden, na
nog twee patroeljen vermeden te hebben. Elf uren sloeg het op't
Paleis; de Markies kon niet meer voort, Mme Eliot was ook t'einde
harer krachten; maar toch verwierp zij "s Gouverneurs bede, als
deze haar vroeg om hem aan zijn lot over tc laten.
Mrae Eliot was niet ver van haar huis; doch zij had goede redens
er niet in te gaan; de Markies stelde haar voor, van naar Monceaux
te gaan, waarde hertog van Orleans woonde; daar toch zouden er
geen opzoekingen gedaan worden, vermits hij voor dc Jacobijnen
sprak cn stemde; cr waren groote hoven rond dit kasteel; men kon
cr zich gemakkelijk verbergen, en tijd winnen was veel.
Bij gebrek van iels beters, werd dit plan goedgekeurd; men trok
dus naar't verblijf van Orleans langs zijstraatjes en in eene dier
zijstraatjes stond het huis van Mme Eliot. Op den hoek der rue de
Miremcnil gekomen, Mme Eliot zag dat al haar domestieken nog op
straat s:onden te klappen. Men was juist bezig met op dien hoek
een nieuw gebouw tc zetten; de Dame zegde aan den Markies van
zich daar te verbergen, terwijl zij ging zien hoe het er in haar huis
uitzag, en misschien middels zou gevonden hebben, om hem te red
den.
De verwondering der domestieken was groot, als zij hun madam
zagen komen, bijna half nacht, tc voet, terwijl zij peisden dat ze ge
rust op haar buitengoedje van Meudon was. Zij zegde hun in korte
woorden, dat zij, in grooten angst over de gebeurtenissen, terugge
komen was; haar gerij was aan den barrccl tegengehouden, en uit
vrees voor patroeljen, was zij verdoold geraakt.
Er werd dan natuurlijk gesproken over de moorderijen van den
dag. en Mme Eliot, die absoluut dc keukenmeid wilde verwijderen,
zegde haar dat zij dood van honger was, en al moest het 10 louis
kosten, dat zij een kicken met salade wilde; 't waste vergeefs dat dc
kokin zegde dat op dit uur al dc winkels gesloten waren, dat zij schrik
had van de patroeljen, haar mcestcrcsse drong zoo sterk aan, dat
zij, al murmurerende, 't kicken ging koopen, toen M. dc Champanné
zich in d'opening der deur vertoonde. ('t Vervolgt).