0
lie Nihilisten, en hunne Slachtoffers.
25 April lb80.
Eeu-en-Twintigste ,<a rgaug>.
©obsötcnst, - llaöcrlanö, - Dtïjljeiïi,
De Toestand.
tri
ïxiïZiÈsfsH -assesss
Bureel Achterstraat
den regel, tiencbieu uuuc
'-G
5 fr. 's jaars, vooraf bet. Inschrijvingen worden op alle
stippen genomen rechtstreeks bij ons of dcor post of briefu-ers
T LAND VAN AEL
LOOPENDE NIEUWS. Te Gent is ingericht
een katholieke Handels- Nijverheids- en Kunstgilde
De geuzengazetten zijn rood van koleïrc ze vree
zen dat de geuzenwinkels gaan gekend zijn en nu
niet meer 't geld zullen ontvangen van Pastoors, Pa
ter, Kloosters, Pensionnaten en andere katholieke
Huizen. Indien 't zoo ging, die liberale winkels zou
den maar hun Spaansch recht hebben. Te Gent
luidde woensdag de groote triomfklok en staken er
overal vlaggen en bannieren uit, omdat de konven-
tie van Terneuzen door de Staten-Kamer van Hol
land is gestemd. De Gentenaars verzuchten al lange
jaren naar dit akkoord met Holland... Er wordt met
kracht en geweld aan die vaart van Terneuzen ge
werkt, om ze te verbreeden en te verdiepen. Daar
mee moeten nu de zeeschepen naar Brugge, welke
stad tegenwooidig in groote beweging is. Spijtig dat
het niet kan blijven duren, zoomin als 't luiaardsle
ven en 't vet-traktcment-opstrijken der Geuzenmees
ters. De Geloovigen, bijzonderlijk sedert den
brief van Zijn Heiligheid aan Kardinaal Dechamps,
worden langsom meer overtuigd dat de nieuwe
schoolwet slecht is ïN ZiCH, 't is te zeggen in den
grond cn den zin van al haar artikels. Ze schrijven
ons uit Mater: d'officiëele school kost aan de ge
meente 6628 fr. voor 3 kinderen; in de Katholieke
Vrije School zijn er 570; daarom zijn de vijanden ra
zend en loopen er Antechristen rond, om zielen te
winnen voor den duivel en voor d'helle. Zes-duizend-
zes-hondcrd-acht-en-twintig Ir. voor 3 scholierkcs....
Zou dat blijven duicn? Vleckem is zijnen Geus
kwijt; maar Peer Van Humbeeck zal er algauw 'nen
anderen zenden 't ware immers zonde dat een leêg
schoollokaal zonder meester moest blijven. Dank
aan de ieverige bemoeiingen van den Bambrugschen
glazenbreker, gaan de zaken der veroordeelde Scho
len er wel -sijek.wjooa 't Was te verwachten. Ze
zijn in de Kamer een pensioen van 3ooo Ir. komen
schoeien voor de weef van Representant Piedboeuf,
die burgemeester \yas in een Walen-gemeente en de
Zustcrkes der Armen verbood van op zijn prochie
rond te gaan. En nu, hij is dood, hij is g'oordceld,
en voor zijn eigen weef wordt er in de Kamers d'hand
uitgesteken! Pater Didon, de vermaarde Preek
heer, is door zijn oversten naar 't eiland Korsika ge
zonden; hij begon trotsch te worden en stijfhoofdig
in zijn gedachten; te Korsika hebben de Geuzen
alles gedaan om den Pater naar hunnen kant te krij
gen en in opstand te brengen tegen zijnen Regel en
zijn Oversten; maar Pater Didon had 't goed gedacht
naar die slangen niet te luisteren; ten anderen, hij
ziet hoe de gewezen Pater Hyacinthe nu in verlaten
heid en verachting isde booswichten bestaan alzoo
eerst hun slachtoffer vleien en streelen en als zij het
bevuild en overpampeld hebben, het dan onder de
voeten trappelen. Er was groote vrees dat M. de
Kerckhovc, van Mechelen, van 't Representantschap
zou afgezien hebben; de achtbare Man wordt oud en
zóeltt rust; verscheide pogingen om hem t'overhalen,
waren mislukt; maar voor een algemeene betooging
der Katholieken, heeft M. de Kerckhove zich gegeven;
laat de Geuzen nu maar alkomen. T'Antwerpen
komt de Meeting met haar oude mannen; spijtig dat
veel van haar oude kiezers onrechtveerdig afgeslagen
zijn't schijnt dat de geuzen zullen voorstellen 4
schepenen der stad, De Wael, Van den Nest, Alle-
wart, Nantje Van der Taelen, Lynen, Pecher en Jan
Van Beers, den dichter van vele vlaamsche godsdien
stige stukjes, maar die zich nu, benevens de geuzen,
aan 't schotelken heeft gezet Om de wille van het
smeer lekt de kat de kandeleer en met de traktemen-
tjes en profijtjes worden er veel meêgeslependoch
dit zijn in alle geval, zeer kleinhertige personen.
Onze geachte Senateur VANVRECKEM, heelt in
de Kamer met veel gepaste redens, de geldverspilling
aan't Justiciepaleis tc Brussel beknibbeld en bestre
den. Nahem heeft M. Solvyns, die Rousselarever
tegenwoordigt, kunnen zeggen dat, van al die milli-
oenen geencn eens op zijn geweten ligt... Men weze
toch indachtig dat in d'algemeene kas 't geld zit van
arm zoowel als van rijk. Op Ons-Heer-Hemel
vaart is te Audenaarde groote vergadering van de
Schoolpenning-Maatschappijen en tegen 2den Sinxen»
dag bereidt Gent eene groote Algemeene Betooging
van den Katholieken Schoolpenning. Gent haalt er
eer van, maar Gent moet dezen keer zijn Katholieke 1
Vrienden beschermenedoch, de verraderlijke aan
val van 2 Sinxendag 1875 tegen de brave Xaverianen,
zulke barbaarsch cn laffe akt kan maar éencn keer
gebeuren. En 't is nog veel te veel, dat er op vollen
dag, in tijden van vrede, weêrlooze vreemdelingen
worden behandeld, gelijk de wilde volkeren van
Afrika het zich zouden schamen; daar heeft 't Libe-
ralismus zich in lijf en vleesch getoond, vloekende
als duivels, spuwende op ouderlingen, op priesters,
op vermoeide bedevaarders, uit bovcn-vensters roe
pende: slaat er op! en pinten smijtende. Die 2da
Sinxendag i8y5 is nog niet vergeten; dan heeft men
een staalkcn gezien der liberale losbandigheid en bal
dadigheid.
Ge zoudt waarlijk zeggen dat de mannen die aan 't
roer zitten, 12 uren daags studeerea en consult hou
den, om de Belgen te plagen, te tergen en te pijnigen.
Van de schoolkwestie spreken wij nu niet't is te
grouwelijk, gelijk men aan de Steden en Parochiën
een onderwijs wilt opleggen endoen betalen, waar
van niemand wilt; 't is wraakroepend, dat een Stad
ot Gemeente moet betalen, voor leèggangers en twist-
brengers, door 't gouvernement gezundeii.
Maar dat dwaas spel kan hier niet lang duren; men
zou 't niet verdragen van 'ne vreemden 'dwingeland
en nog veel min van eigen volk, dat in de stembus
kan achteruit gedreven worden. i
Een andere zaak, die Belgen land tot in de ziel pijnigt j
en ten onderen brengt, dat is de Bloedwet en bare ge- j
durige verzwaringen.
Ja, hare gedurige verzwaringen
Want, nu weèrom
In weerwil van d'aanboudende klachten des volks
In weerwil van 't lijden der werkende Ouders;
In weèrwil van al de verwenschingen on vermale-
dijdingen die bijzonderlijk rondde dagen der Loting i
opgaan
In weérwil van dit alles
W'hebben een liberaal Ministerie
En dat wilt zeggen: verzwaring der krijgslasten:
dees jaar zijn verscheide honderdu jongens meer ge- j
vraagd als op ander jaren; nieuwe forten gaan in do 1
vallei der Maas gebouwd worden; nieuwe millioenen
in den grond gedolven nieuwe kasernen nieuwe
kaders open; ne stap te meer naar 't ALLEMAN
SOLDAAT.
Het oogenbhk is dus gekomen om rechtuit, zonder
opzicht van personen en partij, te zeggen en te beves
tigen: Verre van de Bloedwet en de knygRinsten te
verzwaren, wij vragen en wij" willen d'inrichting
van een Vrijwilligers-Leger.
NIEMAND GEDWONGEN SOLDAAT
't Kan zijn, 't moet zijn, en 't zal zijn
Geen uitstel of verzachting meer
Wil M. Malou ot eenig ander katholieke met de
liefhebbers der Slavernij meê, bij weze ons zoowel
vijand en tegenstrever ais Frèreen d'ander liberalen
die zoo hardnekkig 't volk blijven beladen.
In 't kort zal uit Antwerpen 'nen oproep gedaan
worden voor een algemeen petitionnement... De Sla
vernij waggelt nu reedsals de katholieken en de
vrije liberalen zich vereenigen, d'overwinning is ze
ker. Integendeel, blijft men lat'hertig en werkeloos,
durft men niet, dan, als de Slavernij nog verergert,
men zal mogen zeggen: Belgen, 't is uw schuld 't is
wel besteed
Iedereen is van gevoelen dat er een Vrijwilligers-
Leger moet komen; 't Goeverncment vindt wel trein
wachters,'ne post die zoo gevaarlijk is, waarvoor
zou bet. mits wel te betalen en te behandelen, geen
vrije soldaten vinden?
Er is niet te haperen Niemand gedwongen
Soldaat'of alleman gedwongen Soldaat.
Men is verzekerd dat de Beweging uit Antwerpen,
g'heel't Land door, een algemeene ondersteuning zal
vinden.
't Is geen zaak van partijschap, maar van algemee
nenintrest; de liberalen, als zij de petitiën teekenen,
teekenen niet tegen Frère of tegen de liberalen, maar
tegen de Slavernij der Loting en tegen aldegeen
die deze publieke schande durven prijzen en onder
steunen.
Als de Volkeren vanBelgenland zich in deze groote
zaak" zullen doen vertegenwoordigen, volgens hun
gedacht en hun hert, dan zal die barbaarsche mon-
schcnhandel hier geëindigd zijn.
't Gaat goed.
't Was in Frankrijk nog niet genoeg met d'Ondcr-
wiizeres die haar eigen kind vermoord heeft; een an
der mammezet is in de Goede Week getrouwd, voor
de wet alleen, en heeft haar speelreis gedaan op Góe
den-Vrijdag. D'officiëele onderwijzeressen in Frank
rijk, oude en jonge, moeten nu dagelijks lessen van
gymnas nemen; ja, God niet meer bidden,maar sprin
gen en dansen.
Mr Julius Van Oost.
Wie was die Julius Van Oost?
Een katholieke jonkheid van West-VJaanderen,oud
onder-olllcier der Pauzelijke Zouaven, gedekoreerd
van het kruis van Mentana, die een treffelijk bestaan
had, maar die op den roep der Missionnarissen, alles
verliet om de Zendelingen des Heeren naar Afrika te
volgen en aldaar 't Christene Geloof te helpen voort
planten.
Hij vertrok met blijdschap en is, tot spijt zijner
Oversten en gezellen, op een schielijke wijze te Tabo-
rah, gestorven.
Duizende uren van zijn Vaderland.
Zijn dood, schrijft de Bisschop van Algiers, zijn
dood is die van'nen Heiligen geweest; zonder angst,
zonder droefheid zag hij zijn laatste uur naderen; hij
hadden willen wrochten tot de zaligheid der zielen in
dit uitgestrekt Afrika, maar God riep hem en hij ging
in de blijdschap tot zijnen Heer.
Er zijn in ons eeuw, voorbeelden van laag karakter,
van gemeine zieldoch er zijn ook voorbeelden van
edel hart en ridderlijken moed.
Zulk een voorbeeld gaf Julius Van Oost en met eer
bied zal zijn naam in de Geschiedenis prijken.
Donderdag. 29 dezer, doet de Wost-Vlaandersche
Pauzelijke Soldalen-Maatschappij, te Kortrijk, in
St. Elov's kerk een Plechtigen Lijkdienst celebreeren,
tot gedachtenis van dozen dapperen Vlaming; al de
wapenbroeders van Julius zijn tot deze Plechtigheid
uilgenoodigd. M. Paeps, van Antwerpen, zal do lijk
rede uitspreken.
-&>
't Is ongeloofelijk hoeveelclat'fGovernementver
liest met zijn convois op te slaan. Voor de klein af
standen, gaan de mensehen nu te voet en zoo geraakt
verloren, de devoiren die er gedaan waren om statiën
en halten te bekomen.
M. Beernaert heeft in de Kamers getoond hoe ha
telijk en onrechtveerdig die verhooging is. In plaats
van iedereen gelijk te belasten, men maakt een uit
zondering voor de handelsreizigers en men belaadt de
landbouwers, - die thans nauwelijks hunnen pacht
- kunneu betalen en nog slechts een hard stuk brood
m te eten hebben. -
Ja, dat is de waarheid
E11 dat hebben wij te danken, aan die liberalen,
welke gedurig den mond vol hebben van volksliefde
Maar in hun herten in hun akten is'tvolksuitzuigerij,
volksbedert en anders mot
Een daad van groote lafhertigheid.
E*n eerlijk, man, als hij iemand ten onrechte bescha
digd hoeft, erroopt zijn woord.
't Verbond heeft geschreven en gezworen dat de
School wet door den Paus mei afgekeurd, integendeel dat
Paus Leo gestoord was tegen do bevechter» der Belgis
che Schoolwetzoo «vaar als er 'no God is, dat is waar,
heeft 't Verhond geschreven.
En peist go dat 't Verbond nu zijn ongoljjk erkent,
zijn leugens erroept, zijn lezers do waarheid doet ken
nen
Neen
Ge ziet nu, mensehen, wat go moogt gelooven van 't
geen dit Verbond drukt en rondzendt.
Waarheden en Waarschouwingen.
Menige liberalen bekennen dat de Ministers
eenen allergrootsten misslag begaan hebben met de
inkwisitiewet voor te dragen en te doen stemmen.
.-. Liberalen, republikanen en katholieken zijn
overtuigd dal de inkwisiteurs hunne verfoeielijke
wet in ons land nooit zullen kunnen goed ingang krij
gen en in gang houden.
Aangezien inkwisiteurs of hu iszoekers ten allen
tijden en i'11 alle landen aanzien zijn geweest als ver
achtelijke lieden, moeten zij als dusdanige naar
weerde ontvangen worden. Zij behooren ontvangen
te worden gelijk do garden ontvangen wierden ten
tijde van tiet maalgeld onder den Hollander.
De inkwisiteurs zullen meest allen Walen zijn
men moet die Walen doen vlaamsch en niet anders
als vlaamsch doen spreken, en zo van hoofd lot voet
stout en altijd aanhekijken.om ze van schaamte gelijk
vossen met afgekapte steerten te doen optrekken.
Hongerigou spijzen en vreemdelingen herbergen,
zijn werken van barmhartigheid eten, drinken en
logist weigeren aan verachtelijke volkstergers en
inkwisiteurs, zijn werken van rectitveerdigheid dat
is immers I0011 naar verdiensten geven.
Een kind van 1-1 jaren kan met een fluitje of
'nen hoorn te blazen, eene bende nachtdieven en in
brekers verjagenhe: zal nog min moeite kosten om
de inkwisiteurs op gang te zetten.
Let goed op! Als er ooit inkwisiteurs afkomen:
geen geweld, geene mishandelingen, geene steenen
werpenmaar geoorlotde middels en niets anders dan
geoorlofde middels gebruiken.
Is 't bijaldien d'inkwisitie ooit in gang komt en
dat d'inkwisiteurs geene lafaards zijn, dan zullen zij
hun verfoeielijk werk beginnen met de hoordinanneu,
dat is: met de Senateurs en Representanten, met de
voorzitters en ondervoorzitters der katholiekeSchool-
komiteiten, met de Bisschoppen en pekens, immers
met de kopstukken.
-. Als er pastoors en priesters voor d'inkwisiteurs
zullen moeten compareren, allen zullen kunnen ant
woorden dat zij de inzichten, bevelen en voorschrif
ten van den Pausen de Bisschoppen ten beste mogelijk
gevolgd hebben en zullen blijven volgen
Er wordt dikwijls gevraagd welke van de twee par
tijen in de aanstaande kiezing zal bovenliggen. De
gedachten verschillen; doch vele politiek mannen
Dvi/ca 'Jgt,.ju«ni;c!relijk gesproken, d.» lib- r- vullen
bovenTrgben1° omdat de liberalen h or. -n
duizenden deftige lieden van hun kiesrecht beroofd n
valsche kiezers gemaakt hebben; 2° omdat do katho
lieken hunne politieke misslagen niet willen beken
nen en bijgevolg niet zullen hei-stellen. Het is maar
al te waai' dat menige katholieken ook hairklievers
en moeials geweest zijnzij hebben maar al te veel
de goevernementele macht uitgebreid, den slaven
dienst verzwaard, de belastingen vermeerderd, meest
al de voordeelen aan de groote steden en hare inwo
ners gegeven, de vrijheden van het onderwijs en van
de gemeentebesturen gekrenkt, zij hebben aan hel
volk het recht en de macht ontnomen van Burgemees
ters en Schepenen te kiezen, meest al de vrije scholen
van het leeg onderwijs hebben zij door lagen, listen
en beloften 1 zooals te Ophasselt en te Mana-Lierde)
doen verdwijnen, enz. enz.... Dat zijn grove missla
gen; de katholieken moeten die misslagen belijden en
stellig beloven van zo te herstellen; zoo niet, dan kun
nen zij in de kiezingen niet meer bovenkomenDat
is het gedacht van meest al de onafhankelijke kiezers
3* Vervolg.
Wat moeten wij doen? vroeg de gravinne, cn de Syberiaan-
schc begon haar 't plan der samenzwering uit te leggen, ten minste
voor zooveel als Fedora er mocht van weten. Want de werkingen
der Nihilisten waren reeds ver gevorderd; alleenlijk om de gravinne
op te zetten, men liet haar in t geloof dat zij eene der stichtsters en
steunpilaren van de Beweging was. 't Geheim Komiteit had de Sy-
beriaanschc in dat huis geplaatst en haar een der voornaamste funk-
tiën in de sekte beloofd, ais zij het handteeken der edele dochter
kou brengen, 't Was dus niet zonder rede, dat de gouvernante met
zulke haast en vreugd, het schrift verborg, waarbij Fedora getrouw
heid en gehoorzaamheid aan de sekte beloofde.
Wij moeten, sprak de Syberiaansche, alderhande soorten van
Leden hebben hcerschzuchtigcn en baatzoekers, die loopen en ge
rucht maken en welke wij nadien uit onzen weg stampen; studenten
en studentinnen, die door onze scktiën geleid worden en waarin on
ze Justicie hare uitvoerders vindt. Dan een Hooge Raad.
En die Hooge Raad zal samengesteld zijn
Uit tien personen, voor't aid er minste gij en ik eerst, dan
ecnige andere welke ik u in korte dagen zal doen kennen er is daar
o. a. te Moscou 'nc Franschman, die ons hier van grooten dienst
kan zijn. Hij heeft reeds te Parijs gewerkt en kent al de trokken en
listen der Policie,
Maar hij is te Moscou, zegt gij.
We zullen hem hier doen komen, en 't is in deze zaak dat
d'Hervorming uwe hulp verzoekt. Ge moet maar aan uwen Voogd
zeggen dat gij den genaamden Bremont begeert als Professor van 't
Fransch. Uw Voogd is goed vriend met den Minister van 't Onder
wijs; Bremont is in d'hooge kringen niet gunstig gekend-, maar ge
moet aandringen. En weigert hij, we zullen zijn verplaatsing doen
vragen door keizer Alexander
Ge zult dat? vroeg de gravinne.
Ja en dit is de eerste of de laatste dienst niet, welke onze ecr-
bicdweerdige Czaar aan de Nihilisten zal bewijzen.
Maar ge zijt duivels van slimheid, bemerkte Fedora.
Een scherp gefluit van 't convoi kwam hier de samenspraak der
twee vrouwen onderbrekende trein vertraagde en bleef stil in de
voornaamste statie tusschen Moscou en St Petersburg.
't Licht brandde nog in de statie, immers in Februari is het in
Rusland donker tot 10, 11 uren; en een glinsterend en blikkerend
buffet was de toevlucht van bijna al de reizigers; er was daar spijs
en drank, volgens elks beurs en goeste
Welk gewoel! riep de gravin, die was blijven zitten.
Maar Nadia antwoordde niet, zij had gestadig d'oog op een groep
studenten en studentinnen, die in een hoeksken van 't buffet stonden
te zien, en ze scheen daar iemand te zoeken.
In Rusland, al wie van eenigen tel is, treedt in den dienst van 't
Gouvernement;' de studenten zijn doorgaans zeer geringe lieden;
ook hier zag men er die kapotten aai hadden tot den draad toe
versleten, die bleek en blauw waren vai koude en honger, zelfs wa
ren er die nog den strooien hoed op halden van 't zomersaisoen.
Arme sukkelaars! sprak Fedora, op hare beurt de studenten
beziende, arme vogelkes op den sneeuw
Ik beklaag, maar bewonder ze, |was d'antwoord der gouver
nante; want lijden ze, z'hebbcn toch leen groot cn edel hert, een
hert dat klopt voor de vrijheid en protzsteert tegen de tirannie
Ach, wanneer zal al 't volk, gelijk ;ij, aan onzen oproep beant
woorden!
In weèrwil van de bijtende koude,, liet Fedora een oogenblik 't
vensterken af, doch een scherpe noodewvind joeg op haar wezen, cn
terugsluiten ging zij doen, als de Sybe*iaansche een geschrei liet.
Wat is er? wat is er? vroeg Fedjra.
Ik weet waarachtig niet, werd haar met gramschap geant
woord; een kapoen heeft mii daar'is sneeuwbal op 't wezen ge
worpen; waar is hij? waar is de Poli.'ie?
Zijt gij gekwetst, zuster? vroegde gravin.
Gekwetst niet, maar grof beledigd! Waar is de sneeuwbal,
dat wij hem buiten werpen anders naakt hij de tapijten nat.
Daar is hij# sprak de jonge Russische, een witte bal toonende,
maar 't is geen sneeuwbal
Wat is het dan?
Papier, 'nen bal papier.
Laat ons zien.
Wie weet, is't geen dier bomnen, waarvan mijn voogd on
langs sprak.
De Syberiaansche nam den bal, czed los en ging ermeè onder 't
lichtBravobravo't is een begi.
Hoe? een begin! van wat?
Van d'opcnbare werkingmh allerliefste, g'hebt hier schrif
ten, d'oprocping der NihilistenEen teeken dat ons komiteiten
in werking zijnLaat ons naar d tafel gaan.
Ze schoof de gordijn toe, sloot iet deurken en ging met Fedora
vooreen tafel zitten en de schriftenontplooien.
Er waren daar afdruksels der gzetLAND EN VRIJHEID, half
geschreven en half gedrukt, vluschriftjes uit Geneve en Londen
over de werkingen der sekte, beriblen aan de leden, bedreigingen
aan de Policie, brieven van geluk^cnsching aan den keizer, onder
richtingen en raadgevingenD Gravinne ontplooide ze d'eene
naar d'andere en ging tot de lezin overgaan, als haar Gouvernante
bemerkte dat, wilde men afstappe, het hoog tijd was.
De schriften werden verborgen n de twee russische, bijna gansch
in pelswerken overkleederen gebojen, gingen naar 't buffet Nadia
stak de garcon 'ne roebel in d'b.nd en hij verschafte hun welhaast
een bijzondere plaats aan een tafelen; van daar zagen zij de menigte,
die at, rookte of wandelde; in 'tnidden aan een ronde tafel, zaten
12 militairen van hoogen rang, ijkelijk gespoord en geleersd met
lange slepende sabels cn die dappr streden tegen fijne hesp en lek
keren schuimwijn. Niet ver van aar zat een tafel studenten, die thé
gevraagd hadden en russische mstellen.
De Syberiaansche zette haar lazen oogen op, luisterde als een
vink, en schreef nu en dan iets op. D'Officieren spraken over de
Nihilisten en er was een oude kolonel, die schromelijk uitviel, om
dat men feesten toeliet, gelijk degene van s avonds te voren in Mos
cou: de grijze krijgsman beweerde dat de Keizer duizendmaal te
goed was en dat men al de feestgenoten had moeten oplichten en
zonder proces naar Syberië sturen.
Hadden d'oogen der Syberiaansche kunnen vliegen, de kolonel
zou duizendmaal doorstoken geweest zijn; maar korts nadien, ze
grimlachte en deed aan Fedora bemerken, hoc in 't gezel
schap der studenten aan d'oorcn gevezeld werd cn hoe er gedurig
in- en uitgingen.
Gaan wij voort vroeg Nadia eensklaps, ik heb gevonden,
wat ik zocht; ten anderen. '1 belt ai.... Houdt u dicht bij mij zegde
ze verder, en als ik u met den elleboog duw, bezie den student die
dichts bij mij zal zijn. Op zijn kleeding te zien, moet hij te St Pe-
tersburh studeren; we zullen hem opzoeken, kom
Ze gingen schuins de zaal uitde militairen waren ook opge
staan; aan de deur zijnde, Nadia gaf het teeken. Fedora keek om
en zag achter den kolonel en een andere krijgsoverste, een student
in een blauwe frak gewikkeld.
Ei, wat doet hij? vroeg Fedora, ik heb hem d'hand zien sto
ken in den zak der
Uust! sprak haar gouvernante, kom, 't is tijd
Maar Fedora bleet naar den student zien: 't was een kleine, zwarte
kerel, met ruw wezen, in zijn oogen blonk er 'nen deugnietenlach.
Hij maakte zijn excuus, stak in de verwarring weer zijn hand in
een der militaire zakken, en verdween, gelijk 'ne paling die uit
d'hand slibbert.
Fedora had zooveer beziens op den student, dat zij hare goever-
nante niet hoorde, die riep dat het tijd was en dan, in hare haast,
tegen twee militairen liep, die daar stonden te klappen.
De militairen keken om en een hunner, de gravinne herken
nende, riep uitWelke verwondering is de mijne! gij hier, gra
vinne? en Artamof, de kolonel der Gendarmerie, stak zijn ruwe
hand aan de jonge dochter uitge gaat misschien naar Moscou
Integendeel, kolonel, ik kom er van.
Ha, sprak de andere militair, ge reist waarschijnlijk met uw
voogd. Zijn Excellencie den generaal-majoor Pankratief
Neen, ik ben met mejuffcr Nadia; mijn voogd is tegenwoor
dig te Nigni, voor Staatszaken en zal er waarschijnlijk ecnige da
gen blijven.
Duizendmaal verschooning, gravin, hij is hier; ik heb hem
daar zien spreken met den chef der Policie; hij zal zeer gelukkig
zijn met u te kunnen reizen.
Men riep dat de trein ging vertrekken de militair, die laatst ge
sproken had, liep generaal Pankratief verwittigen, terwijl kolonel
Artamof met veel beleetdhcid de gravin naar haar rijtuig bracht.
Nadia, sprak Fedora, den arm aan den kolonel gevende, die
aldus zijn maiitel openschoof en een borst vol ridderskruiscn 'deed
blikkeren, Nadia, gelief mijn wagon in orde tc brengen, opdat die
heeren er plaats krijgen.
Och, sprak Artamof, die als opperhoofd der gendarms stuur
