M-':
De Nihilisten, en hunne Slachtoffers.
Zioiiiiag 29 Augu
0.
Ee u-cn- Twintigste Jaargang.
©oösöienst, - Üaifi
- llrijljeiö.
Overzicht.
Bureel Achterstraat.
Gewoone Annoncen: 20 centiemen per regel. Annoncen op de Tweede Bladzijde. 50 centiemen
den regel. Berichten onder 'l N:o»»s, 1 (rank den kleinen regel
HET LAND
5 fr. 's jaars, vooraf bet. Inschrijvingen worden op alle tijd
stippen genomen rechtstreeks bij ons of door post of bri efdragers.
VAN AELST
AANSPRAAK VAN Z. H. PAUS LEO XIII,
in de Vergadering van
'tH. Collegie der Kardinalen uitgesproken,
den 20 Augusti 1880.
Eerbiedweerdige Broeders,
De Maiesteit van 't Opperpriesterschap, die ge-
wijdde en heilige eer, Ons duurbaarder dan 't leven
zelve, en welke Wij aldus ten allen prijze willenen
moeten beschermen, die eer van 't Opperpiesterschap
praamt ons heden om voor U, eerbiedweerdige Broe
ders, te komen aanklagen eene zeerzware beleediging
aan Ons gezag en den Apostelijken Stoel toegebracht.
Diep bedroefd, maar nog meer bekommerd met
de eer van den Apostelijken Stoei, hebben Wij alles
wat deze zaak betreft, met de bewijsstukken erbij,
doen afkondigen, om aan elk rechtschapen mensch te
toonen, boe ongegrond de beschuldigingen zijn die
men tegen den H. Stoel richt.
Nu, de zaken van hooger beschouwende, zien wij
erin, gelijk in vele andere, de preuven-van verdub
beld geweld in den heiligschendenden oorlog sedert
lang tegen de Kerke Christi gevoerd. Ja, zekerlijk,
wij zien klaarder en min bedekt de ingekankerde sa-
menzwering der sektarissen, ingelijfd om de zielen
van den Apostelijken Stoel te rukken; om de Cliris-
tene Volkeren een willekeurig juk op te leggen, eens
dat zij aan 't eeuwenoud gezag van den Roomschen
Opperpriester zouden ontrukt zijn. Dit was ongetwij
feld het inzicht der vijandige menschen, die aan den
Paus van Roomen die Staten ontnomen hebben,welke
hem door de eeuwen en door de Voorzienigheid wa
ren gegeven, om veilig en vrij de christene Repu
bliek te regeeren. Tot het hetzelfde einde strekken de
werkingen met zooveel list en valschheid uitgevoerd
door deze al te talrijke menschen die niets anders
betrachten als de Kerk bij de Volkeren verdacht en
afkeerig te maken, den baat tegen de Katholieke In
stellingen opwekken, en bijzonderlijk tegen het
Roomsch Pausdom, door God daargesteld voor het
geluk van 't menschelijk geslacht.
't Waren dezelfde ontwerpen, die vijanden van
den katholieken Naam, in 't hert droegen, ,om zelfs in
Belgenland de banden te verbreken die het Belgisch
VoIk aan den H. Stoel verbinden meermaals is dit
inzicht in de Parlementen veropenbaard van over
twee jaar, als de mannen dier Partij 't bestuur in han
den namen, verklaarden zij bun besluit van met de
eerste gelegenheid de Belgische Ambassade te Roomen
af te schallen. Hun plan was gemaakt en in de wet op
het Lager Onderwijs vonden zij een voorwendsel.
Eerbiedweerdige Broeders, de geest en de grond
van die wet zijn U bekend.
(Aandacht bier, geachte Lezers, gij bijzonderlijk
Ouders, die nog verblind zijt in die Staatsscholen;
aanhoort hier de woorden, door den Paus van Roo
men uitgesproken, vrijdag 20 augusti,aan de Kardina
len der Christene Wereld
Er is geen twijtel aan mogelijk, het inzicht en t
gedacht dergenen die de wet voorstelden, was van de
1 »YvWl.den
dér Kainoliei Kerk en *an de opvoeding uci jeu^,
te stellen onder de onafhankelijkheid en den wille
keur des Staats. Inderdaad, deze wet dekreteert dat
in de lagere scholen,de Herders der Zielen, geen enkel
deel zullen hebben, dat aan de Kerk alle toezicht ver
boden is, dat in 't geen besturing en regeltucht aan
gaat, alle godsdienstig onderwijs buiten de opvoeding
zal gesloten zijn. Maar ai te klaar verschijnt hier het
gevaar voor 't geloof en de zeden der kinderen. Ge
vaar des te dreigender, dat, door dezelfde wet, alle
godsdienstige inrichting van eigen gebannen is uit de
Normaalscholen, waar, door bijzondere lessen en oe
feningen,degenen worden gevormd,die zich voor 't on
derwijs der jeugd beschikken.
Eene dusdanige wet die zoo diep de Leering en
de Rechten der Kerk aangrijpt, die de eeuwige zalig
heid der jeugd, aan deze zware peri|kelen blootstelt,
eene dusdanige wet kon, zonder verraderij, niet
goedgekeurd worden door de Bisschoppen, aan wie
God den plicht opgelegd heeft van krachtdadiglijk
de zaligheid der zielen en den pand des geloofs te
verdedigen. Ook, hebben de Belgische Bisschoppen
rijpelijk overwogen wat de tijden en hun plicht hen
oplegden, hunne bezorgdheid is geweest van de jeugd
uit de Staatsscholen te verwijderen, en van, onder
hun toezicht, nieuwe scholen te openen, in welke de
jonge geesten zouden gevormd worden, door d'uit-
muntende vereeniging der wetenschappen en van de
Religie.
En in dees punt, is het een groote eer voor de
Belgen, van aan dit uitmuntend gepast werk.de ieve-
rigste medehulp gejond te hebben. Inderdaad, begrij
pende welk gevaar deze wet op de Religie deed zwe
ven, hebben zij door alle mogelijke middelende be
houdenis van 't Geloof der VoQrouders op zich geno
men, en met zulke vervoering, dat de grootheid der
werken en der zelfopofferingen de algemeene be
wondering heeft verwekt.
Wat ons aangaat, Wij die uit kracht van den
verheven last van Oppersten Herder en Leeraar.overe!
't Geloof in zijne reinheid moeten behouden en
van het hoofd der christene Volkeren de aanvallen af-
wecren die hunne zaligheid bedreigen, Wij konden,
om rede onzer plicht, eene wet niet onveroordeeid
laten, welke onze Eerbiedw. Broeders, de Bisschop
pen van België, rechtvaardiglijk veroordeeld hadden,
't Is daarom.dat in onze brieven aan onzen W. Zoon
Leopold II, Koning der Belgen, Wij openllijk ver
klaard hebben dat de wet van Juli 1879 in zware
tegenstrijdigheid was met de grondbeginsels van 't
Katholiek Onderwijs, schadelijk voor de eeuwige
zaligheid der kinderen, en rampspoedig zelfs voor den
Staat.
i) Bijgevolg en als dusdanig hebben Wij ze meer
dan eens afgekeurd en veroordeeld, gelijk Wij ze, in
uwe presentie, op dees oogenblik en voor dezel de
redens, ;AFKEUREN EN VEROORDEELEN.
Hetgene wij doen, volgende de overleveringen en de
regels van den H. Stoel, die altoos zijne macht en
zijn kracht gebruikt heeft tegen de gemengde of on
zijdige scholen, vermits deze uit hunne natuur be
stemd zijn, om het gezag van God volkomentlijk te
miskennen. Aan de katholieke jonkheid werd liet
nooit toegelaten dezelve bij te wonen, tenzij in zekere
gevallen, gedwongen door den tijd en d'omstandighe-
den, en onder de voorafbesprokene conditie alie
naaste gevaar van besmettelijk verderf te verwijde
ren.
Evenwel, uit een gevoel van christene zachtmoe
digheid, en geen enkel voorwendsel willende geven
tot verbittering van den strijd, zoo hebben Wij Ods
verhaast aan onze Eerbiedweerdige Broeders de Bis
schoppen, die te midden van den strijd zijn, den raad
te geven van in deze zaak en in de uitvoering der be
sluiten, met gematigheid en zachtheid te werkte gaan;
van lankmoedig te zijn iu de toepassing der straffen
op zulke wijze dat de iever zoo billijk ontvlamd v •or
de christene belangen, getemperd wierde door deze
vaderlijke welwillendheid die in hare liefde al de ver
dwaalden omhelst.
".zJcs w^.>cj\rvi.jgeu ue newenscme
hitslagen hekomen, en de toekomst beloofde nog meer
der; doch niet volgens 't gedacht der Ministers van
den Belgischen Staat, die zouden gewild hebben dat
de Bisschoppen, zoo krachtdadig getrouw aan hunne
plicht, door ons wierden afgekeurd en berispt, in iets
dat goedkeuring verdiende. En omdat Wij uit eigene
bewegingen aanhoudelijk. zulks geweigerd hebben,
daarom verbreekt men met Ons onze hoffelijke en wel
willende betrekkingen, endooreenen zeldzamen en
schier ongehoorden akt, onze Nuntius ontving bevel
van tevertrekken;vervolgens,allerhande dobbelzinnig-
heden en lasteringen vooruitzendende, trachte men
doorvalsche voorwendsels, eene onweerdige handel
wijze te bedekken, en op den II. Stoel de gansche
schuld en de gansche verantwoordelijkheid te wer
pen. Met toeneming van stoutmoedigheid, heeft men
noch beleedigingen noch smaad gespaard, en zelfs tot
in de stad Roomen, deze vijandelijkheid doen uitschij
nen.
Het is daarom, Eerbiedweerdige Broeders, Ons
herinnerende Onze Apostelijke plicht, en deze zware
onverwachte gebeurtenis in de tegenwoordigheid van
U allen betreurende, Wij verklaren dat men on-
rechtveerdig gehandeld heeft jegens Ons en jegens den
He. n <>on van Petrus.enwij doen er ons beklach
.»«-i ;-.:i naardien de Opperpriester het recht en de
nme t Ier i'; van Nuntiussen en Gezanten te zenden
aa e vimde Natiën met den naam van katholiek
vei r< aan hunne Prinsen, Wij vei heffen ons te-
ge? i. schending onzes rechts; des temeer, dat dit
i te ooi sjirong heeft m een verhevener grondbegin,
vo '.spruit uit de ruimte van de Roorasche Qpper-
ho ligh'-:d, welke God heeft daargesteld voorde Al
gol -enheid zijner Kerk.
ij verzetten Ons,bovendien, tegen het beleedigend
el, met voorbedachten rade gesmeed, om
iden van den Nuntius in België, eene schijn-
en; terwijl het klaarblijkelijk is, dat hij
uurd werd, omdat Wij geweigerd hebben
;i te verraden, en dat wij Ónzeovereenstem-
u -L Onze Eerbiedweerdige Broedefs, de Bis-
,-an België, openbarende. Ons in geenerlei
v. a hen hebben willen scheiden.
I .olijk, Wij mogen niet nalaten Ons te bekla-
il wat onder verschillige vormen, maar
ui ie ste beleedigend, tegen Ons en den Stoel der
- -n is gezegd geweest. Wat Ons betreft, bereid
v >m verduldiglijkde beleedigingen te onder
st iu u.ande kwaadsprekers te vergeven, Ons
g» ikkig schattende, naar 't voorbeeld der Aposte-
if - an weerdig geacht te zijn om voor den naam
v,*» 1 Jé;as versmading te lijden. Nogtans, Wij be-
v -tigen voor God en voorde menschen,dat Wij nooit
zi den eedoogen dat men in iets ongestraft de eer en
c' ta.if-steit van den Apostelijken Stoel te kort doe,
èn Wij zijn bereid ze kloekmoedig te verdedigen, alles
l slachtofferen, ja zelfs het leven, moet het zijn, opdat
d grootheid van eene zoo verhevene weerdigheid,
0 geschonden zou blijven en g'heel en gansch aan
0 ze Opvolgers overgeleverd.
Deze woorden, Ons voor uwe hoogverhevene
ergadering ingegeven door de droefheid van ons
fcert en het geweten van onze plicht. Wij willen dat
1door gansch de wereld verspreid worden, opdat de
1 rinsen en Volkeren, de rechtveerdigheid onzer
klachten kennende, begrijpen zouden, welk het begin,
de uitbreidingen het einde is geweest van de gebeur-
ierns over welke Wij spreken; dat zij zich terzei ver-
tjite op hunne hoede stellen tegen de arglistigheden
met welke bedriegachtige menschen d'ooren en de
f esten der menigte verleiden; en dat zij integendeel,
..et ieverige, aanhoudende en onwankelbare genegen
heid, zich behertigen om in 't Geloof van den Room-
reben 'opperpriester te blijven.
En voor wat het Belgisch katholiek Volk betrett,
oog ceprezen moet het zijn, vermits, droevig getrof-
n door't weggaan van onzen Nuntius die er altijd
-rnringd was van alle eerbetuiging, het in deze jongste
ijden, den H. Stoel omringd heeft met nog meerdere
>ewijzen van verknochte liefde. De Belgen willen, in
te na te hunner krachten, het gewicht en de bitter-
oid herstellen, van den smaad, in onzen nedorigen
i >c! soon, den Plaatsvervanger Christi aangedaan. En
er is hel Ons, als aanhoorder en geinige, eenen
"*»st te herinneren, een gewml tig tofs ..aak. door
.-aua Oregon us XVÏ aan de Belgische Natie toege
kend.
Ons door zijne goedheid, tot den post van Nuncius
in België-bestemd hebbende, sprak hij ons in breede
trekken, in prachtige woorden, van dit Volk, het noe
mende een geslacht van zeer dappere en zeer gods
dienstige lieden, wiens geloof en lielde voor den Apos
telijken Stoel, even als voor zijne Prinsen, klaarblij
kelijk waren door talrijke en langdurige bewijzen.
Inderdaad, niet alleen zijn deze deugden bevestigd
door daadzaken van vorige tijden, maar Wij zei ven
hebben ze ter plaats en door ondervinding herkend,
zoo lang wij de Nunciatuur hebben bekleed; ook heeft
de allerzoetste geheugenis der personen, tijden en za
ken, diep in ons hert geprent, er eene bijzondere wel
willendheid opgewekt en onderhouden. Daarom ver
hopen wij dat de Belgen zich nimmer van de liefde en
van de gehoorzaamheid der Kerk zullen verwijderen,
en dat zij, standvastig in de belijdenis van 't katholiek
Geloof, vol van beangstigde zorg voor de christelijke
opvoeding der jeugd, zich ten allen tijde zullen weer
dig toonen van hunne Ouders en Voorouders.
Ziedaar, Eerbiedweerdige Broeders, hetgene Wij
U hadden meè tedeelen overdezaken van Belgenland,
ten einde den smaad te verstooten tegen den H. Stoel
opgeworpen en zijne aangerandde weerdigheid te
verdedigen. Doch, ge weet uit uw eigen, dat de te
genwoordige beproevingen der Kerk zich aan de
grenzen van Belgenland niet bepalen. De oorlog
breidt zich veel verder uit, alsmede de schade die men
de katholieke wereld wilt toebrengen; van deze kwa
len nogtans, zullen Wij U voor het oogenblik niet on
derhouden.
Overigens,in afwachting van een betere toekomst,
betaamt hét, dat wij hoog en vast den moed houden,en
door eenparige smeekingen den Vader van alle Berra-
hertigheid, den God van allen troost smeeken, dat hij
geweerdige te vertroosten de Kerk, zijne Bruid, met
zooveel rampen omgeven, met zooveel bezorgdheden
beiaden en dat Hij, de golven en de baren stillende,
haar brenge tot de zoolang verwachtte rust.
Het is niet alleen uit oorzaak der onbeduidenheid
van 't ander nieuws der week, maar ook om rede van
haar innerlijk belang, dat de Iersche omwenteling al
ler aandacht op zich gevestigd houdt: onder het dub
bel opzicht van de gewichtigheid der eisschen in de
oproerige meetingen uitgedrukt en van de uitbreidin
gen welke die meetingen zoowel in Engeland dan in
Ierland nemen, zijn die zaken zekerlijk niet gerust
stellend, gelijk hetengelsch goevernement het schijnt
te beduiden. Verders loopt de oproer kalm af,en men
moet zich wel wachten hem volgens de gedachten ons
uit Frankrijk, alwaar al de omwentelingen walgelijk
en barbaarsch zijn geweest, overgewaaid, te beoor-
deelen en te schandvlekken.
Het nieuws over den Oosten,zoohetnieuws mag
genoemd worden,bestaatuit eene lange reeks vraag
punten: zal de Porte trouwer blijven aan hare belof
ten dan aan hare bedreigingen? Zal Dulcigno aan
Montenegro, ja of neen, worden afgestaan? zal Grie
kenland met Turkije in 't strijdperk trekken? In een
woord, de natuurlijke apathie en lichtzinnigheid dier
volkeren, en de verwikkeling der zaken, doet voor
zien dat langen tijd nog zal verloopen, vooraleer die
kwestie eene beslissende oplossing zal krijgen.
De duitsche dagbladeren bouden zich ernstig bezig
met de aanstaande samenkomsten die zouden plaats
grijpen tusschen Bismarck en Cardinaal Howard, af
gezant van 't Vatikaan, ten einde aan de oolitiko-
kerkelijke kwestie eene oplossing te geven. De toe
stand tusschen Italië en Frankrijk, blijft gespannen.
Verscheide Italiaansche gazetten schrijven zelfs dat
't gouvernement zich tot eenen oorlog met Frankrijk
bereid moet houden. Het is onmogelijk te weten
voor hoeveel het ministerie aan die gedachten deel
neemt, maar zeker is het. dat door Italiëalle middels
gebruikt worden om de colonies van Frankrijk tegen
dit land in opstand te brengen.
In 't vervolg, rond alle kiezingen, zullen er Meetingen
gehouden worden voor d'afschaffing der bloedwet en voor
't Vrijwilligers Leger. Verschelde Katholieken van
Brussel geven slechte voorbeelden -. als M. Lammens
zijn verklaring doet voor 't Vrij Onderwijs, een verkla
ring die menige andere Representanten en Senateurs
reeds gedaan hebben in groote volksvergaderingen, als
er geschreven en gewerkt wordt voor't Vrijwilligers-
Leger: Ha, zeggen die brusselsche katholieken, uw ge
dacht is allerbest,'t is volgens recht en waarheid,
maar't is te vroeg, wij moeten gematigd zijn, en
patiti patata... Die Brusselsche Katholieken zien hoever
zij met hun flauwe politiek in hunne stad en in hun ar
rondissement ten achteren gaan. Als een rede tegen de
afschaffing van 't staats-onderwijs, schreef de Journal
de Bruxelles, dat dit niet zou kunnen gebeuren, zonder
groote opspraak en oploop van de geuzerij.
Zoo wordt er altijd'gestreden, zoo komen en verdwij
nen de Katholieke Ministeriën zonder dat er iets wordt
verricht! zoo worden die katholieken in doeken gelegd en
in slaap gewiegd Maar dezen keer zal er anders ge
handeld worden; er staan hoofdbelangen op 't spel 't is
leven of dood voor de katholieken. Ten andereu, do Kie
zers hebben hierin te klaar hunne meening uitgedrukt,
dat er nog een oogenblik kan geaarzeld worden.
i~(
19* Vervolg.
Terwijl doctor Edward en de Syberiaansche aan 't raadscheren
waren, lag de arme gravinne buiten kennis op hare kamer en werd
van haar volk met de teederste liefde omringdwant ze was bemind
door al de dienstboden, wegens haren staat van oudcrlooze dochter
en hare goede behandeling. Ja, die dochter werd geëerd en geacht
als een koninginne, en misleid door deze vuige vrijdenkster van gou
vernante, was zij zoover gekomen van vrijdenkster te worden en
moordenaresse van haar eigen bloed, van den Keizer die haren wel
doener was. Zoo verzinkt iemand en wordt hij ongelukkig, die van
zijn christelijke plichten afwijktwel is waar, Rusland heelt een
schismatieke Religie, maar deze Religie heeft nog genoeg van den
waren Godsdienst behouden, om den mensch tot deftige plichtkwij
ting aan te zetten.
Wat moest er in 't hert der ongelukkige omgaan want, dikwijls,
al£ 't lichaam stijf en in bezwijming ligt, de ziel leeft voort en denkt
hoe moest Fedora met smart denken op haren broeder, van wiens
lijk zij kwam afgerukt te worden, op den Keizer wiens doodsvonnis
zij onderteekend had! Ach, niemand, koning ol keizer, kan aan die
knaging ontsnappen die knaging is de voorbode van Gods eeuwige
rechtveerdigheid. Rond den morgend kwam de geneesheer terug
hij vond de zieke beter en sprak langen tijd met de Syberiaansche
die, na hem, het Paleis verliet.
Eenige stonden nadien, de gravinne opende haar oogen, sloeg
hase blikken rond, bezag hare voedstermoeder met eene onbeschrij
felijke wanhoop en borst los in gesnik en getraan.
Paulowna, ach Paulowna, zuchtte ze, is ze weg
Wie, mijn allerliefste och, wees toch gerust; ons ongeluk is
groot, maar moest gij komen ziek te worden! En ge vraagt of ze weg
is, wie
De gouvernante
Ja, die vrijdenkster is den huize uit; mocht zij er nooit den
voet gezet hebben want een vrijdenkster is tot alle misdaden in staat.
De Gravinne, tot nu toe verblind geweest in Nadia, bad nu alles
rijpelijk overwogen en in hare raadgevingen de oorzaak gezien van
haar ongeluk; daarbij, ze kon uit haar gedacht niet krijgen dat de
vrouwenstem die zij in het Komitë gehoord had, de stem was der
Syberiaansche. Door de smart neergedrukt, had zij een sterk besluit
genomen en zocht nu de middelen om het uit te voeren.
Zij wist dat de moord des keizers besloten was. Dit schelmstuk
wilde zij beletten, kost wat kost.
Paulowna, sprak zij, wilt gij dat ik geneze
Och, allerhelste, mijn leven en bloed is voor u, ik zou....
Welnu, beloolt te doen, wat ik vraag.
Alles, ik beloof en zweer....
De zaak is zeer eenvoudig; ge moet eenen brief naar de Post
dragen, zonder dat iemand het weet. 1
Ja, ja, 'k zal 't doen.
Naar de groote Post.
Ik zelf zal naar de groote Post gaan.
Er hangt veel van afniemand mag weten dat ik dien brief
geschreven heb, of dat hij door u in den Post werd gebracht
Haal mij nu schrijfgerief.
De brave dienstmeid haalde het gevraagde, hielp de zieke recht,
de gravinne schreei niet éen maar twee brieven
Hoort, zegde zij, deze brieven sluitende en behandigende, er
zijn schrikkelijke zaken op handen; een moordenaar wapent zich
op dees oogenblik, om den keizer te vermoorden.... Vraag niet hoe
ik dit weet, zeg het aan niemandmaar de zaak is zeker en onher
roepelijk vastgesteld; deze brieven zijn voorden keizer in persoon
en voor depolicie; 'tis nu den 12 april; den 14 april, moet keizer
Alexander sterven, als wij hem bijtijds niet verwittigen... Draag
deze brieven naar den post, voormiddag; en terugkeerende, als er
iemand aan mijn bed is, zeg alleenlijk ik breng u warmen wijn
dit zal voor mij bedieden de brieven zijn besteld. Zult ge dat doen?
Wees gerustuwe begeerte zal stiptelijk volbracht worden
rust nu maar, want dit schrijven zal 11 vermoeid hebben.
De gravinne sloot de oogen en wilde eenige rust nemen maar
't was onmogelijk; wel is waar, voelde zij reeds eene zekere verlich
ting door 't goed werk dat zij kwam te doen want zoo is het men
schelijk hert gelegen zelfs groote booswichten, bij het eerste stapje
dat zij terugzetten naar den weg der deugd en der eerlijkheid, ze
voelen in hun hert eene tevredenheid en eene aanmoediging, zij
zien een kleine schaduwe van den vrede des herten, die 't eenigste
waar geluk op deze wereld is. De Gravinne lag in dezen toestand,
doch haarlijden was nog zoo grouwelijk zwaar ze zag nog altijd
haar handteeken onder dit doodvonnis: ze zag haar broeder Maxi-
mus voor't Komité verschijnen, zij hoorde hem spreken, ze zag
hem verwijderen en naar zijne dood loopen. Dan verschenen haar
de schimmen harer ouders, harer teedere moeder die met gram
schap uitriep: Is't alzoo dat gij uw eenige broeder bemint! gij, gij
ontaard kind gij brengt hem naar zijn v.reede dood!... Ach. wie
zal 't lijden der gravinne afmalen? wie zal beschrijven hoe spijt en
knaging haar hert aangrepen en folterdenv hoe zij op darmen der
Wanhoop werd geslingerd over d'afgrondenvan haar misdadig leven,
over de gevolgen van hare booze aanslagen. Leert hieruit, men
schen, van de vleiers en de slechte gezelschappen te vluchtenleert
hieruit hoe de Geheime Genootschappen de lamiliën in druk en
verdriet brengen; en vergeet niet dat het Liberalismus op dezelfde
arglistige wijze, als het Nihilismus, ingang zoekt in huizen en her
ten, om nadien, gelijk een helsche slang. '1 hertebloed uit te zuigen
dergenen, door haar verleid en bedrogen.
XVII. 14 APRIL.
De tijding der moord op graaf Maximus en de krankzinnigheid
zijner zuster had te St Petersburg een groote opschudding verwekt,
niet alleen bij de hooge nobele klas, in welke de vermoordde en
zijne zuster dagelijks te zien waren, maar ook bij 't ander volk van
St Petersburg. De officier der Keizerlijke Lijfwacht was vermoord
door de Nihilisten het schrift, met eenen ponjaard in de schouders
geplant, liet desaangaande geenen twijfel over.
De grafelijke Familie was zeer geacht en wel gezien; ook zag men
's morgends na de misdaad, een gedurige toeloop naar het huis
't waren eêlmans en burgers, funktionnarissen van alle slach. die
hunne deelneming in de droefheid der Familie kwamen betuigen;
in zulke gelegenheid is het de gewoonte der groote Russische hui
zen, dat men zijnen naam op eenen register komt schrijven.
Zelfs was een Kamerling van 't Hoi, in grooten uniform, namens
Zijne Majesteit den Keizer, komen vragen hoe de zieke het stelde
en had aan de Syberiaansche de innige deelneming van den Keizer
en van de Keizerin uitgedrukt.
De Syberiaansche ontving deze boodschap met een vaderlandsche
fierheid, want zij in 't openbaar wilde doorgaan, als den Keizer vas-
telijk aangekleefd
De vermoordde officier werd aanzien als gestorven, slachtoffer van
zijne plichtzijn lijkdienst was allerplechtigst de straten en mark
ten slikten van t volk; de groote beuken der kerk vanSt Isaak blon
ken en schitterden van de rijkgekleedde groothertogen, generaals,
officiers der Kroon, Afgeveerdigden van al de Regimenten, die er in
het Land en het Leger vertegenwoordigden.
Intusschentijd bleef de Policie niet werkeloos; in de nabijheid der
plaats waar 't lijk gevonden was, werden al d'huizen zorgvuldiglijk
onderzocht. Maar't had dien nacht sterk gesneeuwd alle sporen
van voetstappen waren verdwenen, behalve eenige rond dc oude
gieterij; men doorzocht deze plaats; de kachel, nog warm zijnde,
duidde aan dat daar de plaats der vereeniging was geweestdoch
men had wel na te zoeken wie 's avonds te voren langs dien kant
was geweestmen had schoon langs alle kanten geheime schildwach
ten te zenden, de geburen tondervragen en op de pijnbanktc leggen,
NIETS, volstrekt niets werd ontdekt.
Van de dienstboden des grafelijken huizes was ook niets te verne
men gravinne Fedora was laat in den avond thuis gekomen maar
op bevel der Docteurs mocht niemand hare rust stooren, mocht
niemand hare kamer binnentreden, tenzij de gouvernante en de
brave voedstervrouw Paulowna.
't Ging van mond tot mond, dat de gravinne Fedora, op het lijk
haars broeders vallende, zich als Nihiliste had verklaard en de oor
zaak zijner dood; maar deze zelfsbeschuldiging scheen zoo dwaas,
zoo onmogelijk dat niemand er gelooi aan hechtte, dat zelfs de poli
cie er niets anders in zag, dan de gevolgen eener grouwelijke droef
heid, de schokking eener diep gemartelde ziel, de gevolgen eener
plotselinge ijlhootdigheid. Sedert hare groote krisis lag Fedora in
eene pijnlijke verlamming geslagen zij gebaarde van te slapen,
telkens dat de Syberiaansche op haar kamer wasmaar in deszelfs
afwezigheid klapte zij met Paulowna, en schreef nog twee brieven,
welke de brave vrouw in 't grootste geheim aan den Post bestelde!
De ongelukkige gravinne bracht angstige uren over, in deze groote
eenzaamheid, tot welke de Geneesheer haar veroordeeld had, in
schijn voor hare gezondheid, maar inderdaad, opdat zij geen hinder-
aal zou geworden zijn voor de moord des Keizers, 't Vervolgt).