mfiW
ttépuralioii jodiciaire.
28
Zondag 10 Juii 1881.
T?ree-en-Twintigste Jaargang.
(föoöaïiienst, - Iköcrlanü, - Iktjljeiö.
Overzicht
laatste Binders van Vlaanderen,
SllWWtti1!-
Bureel, Achterstraat.
Gewoone Aanonceu: 20 centiemen per regel. Anuoncen op de Tweede Bladzijde,
50 cent. deu regel. Berichten ouder t Nieuws. 1 frank den kleinen regel.
5 fr 's jaars. vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op alletljdstippeu
genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers.
VAN AELST
Nous, Léo| oid deux, Roi des Beiges,
A tous prose ii el a venir, laisons savoir:
Le tribunal do pivuiière instance séanta Termonde
arrondissement judiciairo do la province de la Flau-
dre Oriëntale, premièrechambre, a rendu lo jugement
suivant:
En cause de Monsieur Rodolplie Eeman, avocat et
couseitler communal a Alost, représenté par maitre
Oscar Sclieilekens, avoué liceucié A Tormonde, de
mandeur.
Contre Monsieur Gamille Vranken, impriuieur-édi-
teur, a Alost, rue du Poivre, dix buit, detendeur,
représente par maitre Eyermao, avouélicencie A Ter-
monde.
Oui les parties ei leurs moyens et conclusions, vu
les pièces du procés.
At tend u que le delendeur a publièdans sous journal
v het Verbond n contre 1 avocat Ahou! sobriquet sous
lequel il désignait le demaudeur, uue série articles
qu il ïmporte ü'analyser pour pouvoir eu apprécier la
portee;
Que dans le numéro dix sept cent soixame quatre,
paru le dix Octobre mil buit ceut quatre vingt, se
trouve ui) premier article intitule Akou! Ahou! qui
contient entre autres les passages suivants: Voortijds
was de kreet der christene kruisvaders: God wil iiet,
als nu schreeuwen hunne nazaten: Ahoul- Ahoul sla
dood.
Zoo gebeurde or alhier maandag laatst eene van
deze schanddaden, die eene politieke partij en de relig ie
die zij willen voorstaan, voor eeuwig ontecren.
Dank aan eenige stadopeters.opyeAitó? door advokaat
Ahou.
Ziehier de zaak. Maandag wierd alnier.... in de
fabrieken Diet gewerkt.... onze klerikalen hadden
hierop gerekend omeenemanilesiaLie tegen hetschool
enkwest en als het kon gelukken eene opschudding
onder hot volk le verwekken...
Zoohaast de heeren Voorzitter en leden van het
enkwezt-komiteit, omtrent éeu uur namiddag, uit het
stadhuis k\\ uien en op de grooteu merkt versche
nen, wierden nu-, deftige neeren door alle die opgehitste,
ledronkene gefanatiseerde francisbanen uitgejouwd,
uitgescholden en joail ahoul ahoul achter hungeroepen..
Que dans un autre article du mème numero, ledé-
fendeur publiait ce qui suit sous le titleTreffelijke
menschen, treffelijke menschen.
n Katholiek of liberaal.... Zijtgij maandag niet be-
gekaamd gewei st Aalstenaa: s te heeteii? Wordt er
nog iets geëerbiedigd dat eerbiedwaardig is?
Moet men hierna t publiek zien uitschelden... de
vertegenwoordigers \an het land, de wet, de open-
bare mach'.... Wie zijn die oproermakers, wie Zijn
die communards liet zijn de opleiders der klerikale
partij.... liet zijn oudveroorüeelden welke op het
voorplan staan, en groote klerikalen welke achter
de gordijn zitten.
De heer Prokureur des Konings zal. wij twijfelen
•- er niet aan, at plichtigcn -.v-cterf te treïtbi^.
De heeren Ministers zullen, hopen wij, niet ian-
n ger koning en wet in het aaDgezicntiaten spuwen.
Dat moet eindigen, zoo de liberalen geen, recht
bekomen van hun liberaal ministerie, zullenzy hun
recht weten zeil te vervorderen.
Nog eens, ons geduld is ten einde.
Que dans 1^ numéro dix sept cent soixante ueuf
paru le quatorze Novembre mil huit cent quatre
vingt, le dèfendeur annonqait sous Tintitule: Eeue les
voor de mannen van Ahou, que la Cour d'Appel de
Gand vcnait de condamner deux individus a la prison
et a Tarnende pour outrages en vers le Gouverneur de
Bruges et la police de cette ville.
Qu'enfin dans le numero dix sept cent septante et
un, paru le vingt huit Novembre mil hult cent quatre
vingt, il lait connaitre encaractéres majuscules, sous
le titre Verschillig Nieuws, que le parquet de Ter-
monde s'êlait transports a Alost et qu'il y avait com
mence une insti uction e< litre le demandeur, prevenu
d avoir hué lesmembresde la commission del enquête
scolaire. Altendu que Tiinputation davoir ex.cité des
gens a outrager de la l'aqon ia plus grosslère, les
membres de la commission parlementaire d'enquète,
avait surtout dans les circonstances présentes etdi-
rigée contre un avocat, conseiller communal, uue
gravité excoptionnelle.
Que c est ce que le dèfendeur reconuaissait lui
mème, puisque d'une part, ii qualifiait le fait qu'il i e-
procuail au demaudeur et a sa banüe, d'acte scanda-
leux qui fletrissait a jamais un parti politique et la
religion que ce parti avait la pretention de defendre,
d'acte qui faisail rougir les houuêtes geus de tous les
partis, d'etre Alustois, et que de Tautre il réclamait
avec violence la punition de tous les coupables, les
chefscornpris.annongant tantót que la Cour d'Appeltie
Gand venait de condamner,a quinze jours de prison et
a i'amende deux individus prevenusd'outrages envers
le Gouverneur de Bruges ui ia police ae cette ville,
tantèt qu il etait certain que ie Procureur du Roi sau-
rait attemdre tous les coupables el qu'il espérait que
les mimstres feraieat leur devoir, ajouiant cette me
nace, (conti adictiou achevée sous la plume d'un
liomrne qui rappelait sesadversaires au respect de la
loi et de i autorité) que si de leur ministère liberal
le libei aux n'obtenaient pas justice, ils sauraiedtse
faire justice a eux-mêmes; taisant enön savoir en ca-
ractères majuscules, que son but est alteint, que le
parquet de 'Termonde s etait transportè a Alost etqu'il
avait, sur les liuux mèines, (ce qui suppose teiyours
uue all'aire grave) commence une insiructiona charge
du demandeur, (qu'il appelle cette fois de sou nom)
preveuu d avoir nué ies membres de la commission
parlementaire d'enquète
Aitendu que cette instruction (couime le defeudeur
I'a tail savoir dans son numéro dix sept cent septante
huit, paru le seize Janvier mil huit ceut quatre vingt
un) a abouti a uue ordouuance de noulieu, qu'il sen
suit que les imputations reproduites ci-dessus doivent
ètre tenues par le tribunal coinme calommeuses et iu-
juneuses pour le demandeur.
Altendu toutefois qu'on nesauraitattacher le mème
caiactere dillamatoire a I'articleincnmine qui a paru
le quatorze Novembre mil huit cent quatre vingt,sous
le numéro dix sept cent soixante neut, iutitulè: is het
waar, etc.
Qu'eu eflet ie dèfendeur n'y accuse point le deman
deur d'a voir tratiqué de son mandat de couseiiier
communal; il no dit ui u'articule pas que e'est lui ou
lessieiis qui auraient regu un vnendjes-prijs, inais
reproduisaut un bruit qui circulait au sujet d'uue
nouvelle acquisition projetee par la ville et pour la-
quelte il pourrait bien ètre question d'allouer un prix
rappelant le vriendjes prijs doune pour la blanchisse-
rie du Dam, i'auleur demaude ce que l'era le deman
deur, s il est vrai, comine on le dit, que sa l'amille
poui rait bien ètre uiieressóe dans le bien a acquerir,
voulant faire entendre par la, quétaut conseiller
counnuual, son devoir serait alors de s'absteuir que
toute la portèe de l'article, se rédrnt douc a un aver-
tissement désobligeaut sans doute, maisqui n'a rien
de ditl'aiuatoire, puisqu'on ne s'attaque encore a au-
cun tail posé, que néanmoins l'article ne laisst i a
moms d'etre mjurieux, puisque Ton v <«•■--=
veiuledemaoaeurovmcutS: .l.
- ces calumnies et ces injures out, a rai-
son de la profession du uemandeur et de sa qualite
de consenier communal, dü lui occasionner undom-
mage moral et matèriel considerables; moral, paroe
qu'il u'esl pas pussibiequ'on accuseuuhounètehomme
de tails semblables sans Tamoiudnr, lout au mums
aux yeux des geus sensés; materiel, paree que arnoin-
ui i par l'accusation et la mise eu prevention, il n'a
pas pu ne pas perdre la confiance deces clients et s'est
parsuite trouvé empècbe d'augmenter, sinou de con-
server sa clientèle;
Attendu qu'il s'est écoule plus de trois mois entre le
premier et le dernier ariicle;
Attendu qu'il imporierait peu que le dèfendeur
(comme il Tobjecte) u'aurait fait que se rendre l'ecno
d'un bruit généralement repandu a Alost, parce qu'il
n'aurait pas a se rendre 1'echo de ce bruit avaut de
savoir si l'accusation était ou non fondee.
Attendu qu'en teuaut comptede toutes les circon
stances relevèes ci-dessus, il y a lieu d'allouer au de
mandeur a titre d° doinmageset intéréts,mdépendam-
ment des insertions doutil sera ci-après parle.lasomme
de douze cents francs.
Quant a la coutrainte par corps.
Atteudu que toute la conduite du del'endenr prouve
qu'il a agi inécliaoimaut etqu d'ailleurslesdommages
iuierèts allouès, soul le résu.ial defaits prévus par la
loi pénale.
Par ces motifs le tribunal, iliisant droit, ou'i Mon
sieur Durulte, substitui Procureur du Roi en son avis
coi forme, declare calomnieax et mjurieux pour le
demaudeur les articles lucnmiues, cundamue le de
len lour a payer au dit demandeur a litre de domma-
ges intéréts èn reparation du prejudice moral et ma
teriel qu'il a souflert, la somme de douze cents francs
et i insurer le présent jugemeut:
A. Dans le numero le son journal n het Verbond n
qui -uivra immédiatemeut la signification, ce daus les
mè.tuis cai-actères que les articles iuuriuunes, a la
première page et sous la rubrique Reparation judici
airo.
B, Dans deux jouruaux au choix du demandeur,
jusqj a concurrence d une somme dedeuxcents francs
pour les frais d'msertiOn, le lout avec les iuterèts ju-
dicinires;
O-ndamne le deieiuieurauxdepenstaxesa.non com-
pris lecoüt de l'expédition du [irésent jugement.
D. clare que le moulaui des CDudauinatious prouon-
cées -era recuperablo par la voie de la contraiufe par
corps. Fixe a quatre mois laduree de cette contrainte.
Aiost fait juge el prouoace a i'audience publiquede
ce tribunal,le vingtetuu mai miluuilceut quatre vingt
un, première chambre, ou siegeaient Messieurs Lau-
duvt, juge, faisaut fouclion de president, Angelet et
De* Witte, juge», Durutte.sunstitut Procureur du Roi,
Bogaert gretlier adjoint.
(Sigue) Gb. LANDUYT, T. BOGAERT.
Encycliek van 4. H.den Paus Leo XIII.
't Is eene volledige en ovcrschoone verhandeling
over de rechten der Vorsten en der Onderdanen.
Zeker, mets is nuttiger in onze woelige dagen, dan
aan Prinsen en Volkeren hunne wederzijdsche plich
ten voor oogen te stellen en dc ceuige baan van vrede
en geluk aanwijzen. -
Wil geven hier den korten inhoud van dien merk-
weerdigen briel:
De lange en hardnekkige oorlog tegen de Kerk
van Christus heett de tronen ondermijnd en de bur
gerlijke maatschappij in gevaar gebracht Daaruit is
gesproten die geest van oproer en losbandigheid,
daaruit die schromelijke aanslagen op het leven van
Keizers en Koningen. De Chrisiene Religie alleen
kan den vrede hersteilen zij zegt de waarheid aan
oversten en onderdanen, aan Vorsten en Volkeren.
Van haar leeren wij dat alle GEZAG VAN GOD
KOMT, ais van zijnen natuurlijken en noodzakelijken
oorsprong.
raag somtijds den Vorst kiezen en aan-
dic dei oesie mei zijnen aard overeenkomt maar dit
belet niet dat God dc noodzakelijke bron blijft van
alle waar gezag.
Dit is de schoone leer van den Bijbel, van het
Evangelie en al de Kerkvaders. Altijd heelt het god
delijk woord geklonken per me reges regnant
Door mij heerschen de Koningen 1 en o ok aan
elke natie heelt GOD ecoen overste gegeven.
Die veropenbaarde waarheid is door de gezonde
rede bekrachtigd.
Di mensch is gemaakt voor het maatschappelijk
leven, en zonder gezag, zonder bestuur is er geene
orde, en bijgevolg geene maatschappij mogelijk.
Mair God isdescbepper der natuur,der maatschappij,
en dus ook van haar grondsteen, het gezag.
Daarna toont de Paus hoe dit katnolieke leerstelsel
het gezag versterkt en verheit- De Overste, Koning,
President, Priester, oi Familievader, wordt bekleed
met bene goddelijke weerdigneid. De onderdaan
worit ook verheven en veredeld, 't is aan geen enkele
menach meer dat hij gehoorzaamt, maar aan God
zelt.
Buiten dit leerstelsel zal de maatschappij noch rust
noch eer vinden.De Christenen zijn altijd trouwe on
derdanen geweest altijd gaven zij aan Cesar wat
Cesar toekomt. In een punt zijn zij onwankelbaar;
en dat is wanneer de menscbelijke wet strijdig is te
gen de wet van God.
Gansch de geschiedenis, sedert 1800 jareD, is daar,
om dit zonneklaar te bevestigen.
Onder de romeinsche Keizers zijn millioenen
Christenen als martelaars gestorven maar oproerlin
gen, revolutiemakers vond men onder hen met en
nochtans zij waren ontelbaar in de steden, en in dc
legers.
Waar heelt men een opstand der Christenen gezienï
Toen de Keizers zich eindelijk bekeerden tot het
Christendom, werd het gezag verheven, geheiligd en
bemind. De Kerk waakte over de rechten der volke
ren, en over de rechten Jer koningen zij streed
standvastig tegen het dispoüsmus en tegen den geest
van oproer. Maar inde ibe eeuw stonden de Protes
tanten op, zij bestormden Kerk en troon. Daarna
verschenen de zoogezegde Filosolen.die net meu.v
rechtuitvonden, die zegden dat net voIk alleen meester
is. Uit deze losbandigQeidzijn de legen wooraige kwa
len gesproten het Communismus, ijocialismus.Nihi-
lismus en andere wangedrochten.
Om deze rampen te bevechten, is het geweld mach
teloos. De scnrik kan geenen vrede geven dc schrik
verdwijnt ol wel hij verandert in wanhoop, en de
wanhoop werpt de volaeren in alle euveldaden. Een
hooger princiep is nooizakelijK; de volkeren moeten
gehoorzamen uit gewetensplicht eu un eerbied en
vrees van God. Dit princiep kan de Godsdienst alleen
in de herten prenten.
Daarom smeext dc Paus de gouvernementen, om
dien heilzamcn invloed der Kerk te georuiken.en de
zelve te beschermen.De Kerk maakt geen inbreuk op
het burgerlijk gezag zij is ook met tegen een eer
lijke vrijheid; maar zij bemint al de volkeren, en
verklaart dat aan niemand mag onrecht gebeuren.
't Is God, zegt de Paus in zijn laatste woorden,
't is God die de redding aan de Koningen geelt, 't is
HlJ ook die de Volkeren doet rusten in de schoonheid
van den vrede en onder de tenten van betrouwen en
rijken vrede.
Groot nieuws uit AMERIKA. Moordpoging op
den President Garfield, die op Juli te Washington
naar de Statie ging; 'ne manskerel is vooruitgespron
gen en heelt den President twee kogels in t lijl ge
zonden, twee zware wonden veroorzaakt, eene aan
't been en d ander tusschen de ioc en u* ribbe, t
vleesch in en tot aan den buik. Dood dood schre
ven d'eerste depèchen. Niet dood! volgde daaroD.
•-v.; .«.iji.üiAi. Limucfijn. n.wam Je kreupele
Bode met de tijding dat de hooggeplaatste patient
zeer gevaarlijk was geblesseerd, doch niet zonder
hoop van genezing. De grootste nesten zijn die ko
gels, welke nog in t lijf steken... De moordenaar is
zekere Karei Guilcau, ouJ q.o jaren en advokaat zon
der werk. Een plaats was hem geweigerd; vandaar
zijne wraakneming en misdaad.
FRANKRIJK. Een slecht artikel der school
wet door 't Senaat verworpen. Een 86jarige Bis
schop,die aan de Wetgeving spreekt tegen de Semina
risten te doen soldaar worden; niemand heeft recht de
aanwerving der Dienaren Gods te oeletten en eerst
de jonkheden eenige jaren in de kaserns nouden, en
dan naar t Seminarie laten gaan,is dat geen kwetsing
van 't heiligste Godsrechi - Frankrijk moet ver
sterkingen zenden naar Tunis en Algerië, 't ^aat daar
siccht voor üen Franschman; 't volk verdedigt er tot-
derdood zijn land en zijn erf,
PRUISEN. Bismark heelt geld noodig, en vraagt
absoluut hel monopolium van den taban. Van den
anderen kant, weigert hij alle vermindering van be
lastingen.
of de
verhalen uit den Fransehen Tijd,
naar het uitgebreid werk van S. VAN DER GUCHT, Kunstschilder
te Aalst.
(4« Vervofg.
IV. 'T Geheimzinnig briefke.
Jan Clerker zegde dus goeden avond aan julvrouw De Winter en
begaf zich op weg naar Oordegem; hij was nauwelijks d'atspanning
de Meiboom voorbij, als hij in de Zoutsiraat M. De Winter zag
opkomen, vergezeld van eeuige zijner vrienden, die van zijne wille
keurige aanhouding wisten en nieuwsgierig waren over zijn geva-
rendheden.
Waarlijk, sprak Jan in zijn eigen, men heeft hem in vrijheid
gesteld, de Notaris Vosselaer en zijnen aanhang heb.ben vandaag 'ne
schoone stuiver gewonnen. Zijn hert wasgoed, om tot M. De
Winter te loopen en hem te verwillekomen: maar hij dacht dat het
reeds hoogen tijd was om te vertrekken, wilde hij zijnen ouden
vader niet verontrusten, üm niet gezien te worden, sloop hij een
bijgelegen herberg binnen, vroeg een druppelken, dat hij het staan,
en vervoorderde zijnen weg, als M. De Winter voorbij was.
Reedsjjó uren was het op den Toren geslagen, als de jongeling
c otad Aalst verliet en op d'heirbaan stijf doorstapte naar zijne
haardstede. Doch, als onvrijwillig begon hij al lieverlede en al pei-
zende zijnen zlap te vertragen, hij dacht op de duizend (ranken zoo
zonderling in zijn bezit gekomen, en welke hij toch met d'eerste
gelegenheid zou teruggeven; hij dacht op het briefken dat hij in 't
kantoor van den Notaris Vosselaer had gevonden, op dit brielken in
zulke vreemde taal geschreven: 't Is spijtig, zegde hij tot zijn eigen,
dat ik het niet lezen kan; Vlaamsch en fransch ken ik goed; maar
zoo'ntaal! den duivel mag ze verstaan.... Er zijn zooveel manieren
om geheimzinnige brieven te schrijven; er zijn er die men in cijffer-
nummers schrijft,en hij die weet welke letter ieder cijffer oeteekent,
kan zulke briefjes lezen. Men schrijft ook nogkruis .vijs, zoodat men
van het einde naar voren moet lezen om te verstaan, en ook zijn
daar de woorden verkeerd geschreven.. Ik wil al gaande, dat eens
beter bezien.
Hij nam dan 't brielken uit zijnen zak en begon er nog eens zijn
'.ersens op te spannen. Gezocht, gekeerd, kruiswijs gelezen; niet te
uoen! onmogelijk iets te verstaan!... Maar, ei! hij leest het eerste
oord kruiswijs, en hij verschiet... Ja, nu komt er licht; hij blijft
taan, kijkt voor en achter hem, of er geen volk komt, en ziende
dat er maar weinig volk was en redelijk ver, sprong hij tusschen de
beukenboomen den dijk over en verborg zich in de elzenstruiken.
Daar, al zijn aandacht op 't brielken gevestigd, gelukt hij erin het te
ontcijtferen en leest de volgende woorden:
Neyotic, Üitoyel,
Het heeft onmogelijk geweest de zaK:n te regelen den 16 dezer,
den 23 zonder lout. Zaak Vergammen, ^vleire, Geestheuvel Lede,
Dubien Oordegem.
V. Drie voor een. n i v
a rr>„;. Gans.ti aan u, X.
A. Een is geen.
Dat is een dobbelzinnig brielken, dicht Jan; en hij herlas het
voor de tweede maal met veel aandachti;heid; men heeftgeenen tijd
gehad den i6den, maar iiet is heden den 3'n, ja den 23 Maart 1801,
rnen zai de zaken vereffenen in drie Gtnecnten bij drie verscheide
personen. Du papier gelijkt verduivcls s^ei aan een moordenaars-
brief ken; en nu daaronder de woorden die %'oor een, eneenisgeen.
Ja, ja, ik versta: dat is het ordewooru m eikander te kennen en
doorgelaten te worden... Maar hoe bevori zich dit brielken bij den
Notaris Vosselaer,op den vloer van zijn ktntoor'?.. Zou het wel aan
hem toegezonden zijn geweest en had hii het onwetend laten vallen
ot was 't verloren door iemand, die hen was komen spreken? bij
een Notaris komt zooveel volk; ook al mgelijk! Maar Spnetvlech
ter was zoo druk bezig ui zij.ien lessen*.- t 'sschen zijn papieren te
zoeken, als Jan het had zien liggen, zoud het wel dit brielken ge
weest zijn dat hij zocht! En toen, in sc rij ven van den kwijtbrief
zich duizend Ir. vergissen?!! Jan l nielo niet meer ol de Notaris
of zijn klerk Spnetvlechter en misschim allebeide waren handlan
gers der Binders.
We zullen dal later eens onderzotten, dacht Jan; voor het
oogenbhk zijn hier ander gevallen: Mei:, Lede, Oordegem, mijn
parochie, en bij M. Dubien,dien braven pedhertigen Doctoor, die
in de besmettelijke ziekte van overjaar z ke groote zelfsopotfering
heett getoond, M. Dubien die mijn oue vader zoo wonderbaar
heelr genezen, ja die mij altijd als vrienae zijnen huize ontvangt,
dezen nacht, binnen eenige uren, men is van zin zijn huis te plun-
teren en hem en zijn dochter te vermoorde.... Deze gedachten deden
Jan sidderen; d'anJer menschen te Meirof Lede kon hij niet ver
wittigen, eilaas! hij zou later zien, na M Dubien op zijn hoede
gesteld te hebben en zijn huis in vcihghel gebracht: neen, zegde
hij, ik wil die brave menscnen niet bulpebs laten; mijn leven zal
ik wagen tot hun behoud, b
Het begon reeds donker te worden. alJan nog altijd peizende
zat in d'elzen struiken, niet verre van den entschen steenweg.
Wat gedaan? wat begonnen?
Op d'hulp van de boeren uit het omliggide mocht hij niet reke
nen; de schrik was te diep in d nerten ged ngen, en zeer weinigen
zouden hun holsteè verlaten hebben en zu wel gewacht de stroo-
perijen der Binders te beletten, uu "rees v. de wraak dezer moor-
ders; ja zells de meijer cn de champel i d-dorpen waren in deze
onveilige tijden in 't gelieel niet opnucinen ti k. als zij plichtshalve
een diet aanhielden, altijd vreezende Jat uaó ccn Bindersbende
zou toebehoord hebben, die net hun nooitau heboea vergeven.
Wederom keeren naar Aalst cn 'c Ge. ma o ïdeinchien? te laat
vooraleer de gendarms aan de woonst v.tn a Doctoor waren, kon
men hem al lang neobew vermoord. Haü 'lij een meuemaai gehad
deze zou naar de stad om onderstand geloopen hebben, terwijl h'
zich naar Oordegem spoedde; doch hij was alleen.
Het werd nogtans hoogen tijd van een besluit te nemen. Na zich
nog wat bedacht te hebben, stond mj op, stak net brielken in zijnen
zak, sprong op den steenweg, keek links en rechts en vervoorderde
zijnen weg, niets ontmoetende dat hem achterdochtig kon maken,
niets dan een kar oi 'ne wagen, ol eenige reizende lieden, die mis
schien veel schuwer waren van hem dan hij van hun.
Doctoor Dubien bewoonde op het grondgebied van Oordegein,
een half kwartier der heirbaan,hij bewoonde daar een oud kasteeltje',
gebouwa zoo ir.en zegde, door Hugolet zoon van Uen heer van
Oordegem, Lede en andere plaatsen, in een der schilderachtigste
liggingen van Vlaanderen; omringd van bosschcn, doorsneden met
lommerrijke en prachtige dreven, eenzaam en verlaten en eemgzins
van de boeren gevreesd, d'ovcrlevering ging immers, dat rond de
jaren i3oo, op bevel van graat Ivan van Aalst, voormelde Hu
golet aldaar was gedood, tot straf zijner strooptochten. Langen tijd
had dit kasteel vervallen,leeg gestaan, en eindelijk was hetaangekocht
door een vreemde Geneesheer M. Doctor Dubien, die er met zijn
eenige dochter, Florida genaamd, hun verblijl was komen vestigen.
Beiden leefden daar zeer eenzaam, zagen weinig der lieden, buiten
de zieken; nogtans had Jan Clerker verschelde reizen wapens ge
maakt voor het huis en gelijk wij zegden, steeds vriendelijk cn ge
meenzaam ontvangen geweest. De geneesneer was inderdaad een
goed en rechtzinnig mensch; zijne dochter Florida had zeer jong
hare moeder verloren en had alle onderwijs en opvoeding van haren
vauer ontvangen; te hard zou het nem gevallen zijn van zijn eemg
kmd te moeten scneiden; de gevolgen hiervan waren, datzij zekerlijk
allerhande goede hoedanigheden bezat,maar veel verschilde van an
dere julfers, met een zeker verachting neerzag op borduur en tralie
werk, en lieve tusschen de groene loovers en hooggetakic boomen
hare uitspanning ging nemen met vogels te schieten. Welbent was
haar vader bevreesd geweest voor de teére gezondheid van zijn
eemg kind, en had hij die mannelijke oetenmgen met vreugdgezien
en aangemoedigd. Toen was Florida voor nem een leeJcre Jocnter,
en in den omtrek gekend, als de Voorzienigheid derarme zieken.
Jan was nu gekomen, op een kwartuurs afstand van 't kasteeltje;
donker avond cn alles eenig en stil; du niettegenstaande vond hij
met raadzaam langer de heirbaan te volgen, mj sloop dan zijwaarts
in, en langs ongebaande wegen, nem wel bekend, ongemerkt aan
i kasteel te geraken; na een eindewegsdoor 'tkreupclnout gesukkeld
te neoben, geraakte hij in een ooschje oeplanc met hooge aoeelen
boomen; nog een null kwartier en hij was aan 't kasieei. Reeds
dacnt mj, noe hij netgmg aanleggen, o.n alles zoo kort mogelijk te
vorüalen; maar op eens, net dacnt nem in de duisternis iets te zien
roereii; en zulks op kleinen afstand!..mj oleet staan.... mj zag mets
meer!.... een weinig verioetd; t leèren neintje van zijnen stok rond
zijn hand ge wonden om in geval van nood zien terdeeg te kunnen
verweeren, en langzaam vooi waarts langs de boomstammen acén;