mfiW ttépuralioii jodiciaire. 28 Zondag 10 Juii 1881. T?ree-en-Twintigste Jaargang. (föoöaïiienst, - Iköcrlanü, - Iktjljeiö. Overzicht laatste Binders van Vlaanderen, SllWWtti1!- Bureel, Achterstraat. Gewoone Aanonceu: 20 centiemen per regel. Anuoncen op de Tweede Bladzijde, 50 cent. deu regel. Berichten ouder t Nieuws. 1 frank den kleinen regel. 5 fr 's jaars. vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op alletljdstippeu genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers. VAN AELST Nous, Léo| oid deux, Roi des Beiges, A tous prose ii el a venir, laisons savoir: Le tribunal do pivuiière instance séanta Termonde arrondissement judiciairo do la province de la Flau- dre Oriëntale, premièrechambre, a rendu lo jugement suivant: En cause de Monsieur Rodolplie Eeman, avocat et couseitler communal a Alost, représenté par maitre Oscar Sclieilekens, avoué liceucié A Tormonde, de mandeur. Contre Monsieur Gamille Vranken, impriuieur-édi- teur, a Alost, rue du Poivre, dix buit, detendeur, représente par maitre Eyermao, avouélicencie A Ter- monde. Oui les parties ei leurs moyens et conclusions, vu les pièces du procés. At tend u que le delendeur a publièdans sous journal v het Verbond n contre 1 avocat Ahou! sobriquet sous lequel il désignait le demaudeur, uue série articles qu il ïmporte ü'analyser pour pouvoir eu apprécier la portee; Que dans le numéro dix sept cent soixame quatre, paru le dix Octobre mil buit ceut quatre vingt, se trouve ui) premier article intitule Akou! Ahou! qui contient entre autres les passages suivants: Voortijds was de kreet der christene kruisvaders: God wil iiet, als nu schreeuwen hunne nazaten: Ahoul- Ahoul sla dood. Zoo gebeurde or alhier maandag laatst eene van deze schanddaden, die eene politieke partij en de relig ie die zij willen voorstaan, voor eeuwig ontecren. Dank aan eenige stadopeters.opyeAitó? door advokaat Ahou. Ziehier de zaak. Maandag wierd alnier.... in de fabrieken Diet gewerkt.... onze klerikalen hadden hierop gerekend omeenemanilesiaLie tegen hetschool enkwest en als het kon gelukken eene opschudding onder hot volk le verwekken... Zoohaast de heeren Voorzitter en leden van het enkwezt-komiteit, omtrent éeu uur namiddag, uit het stadhuis k\\ uien en op de grooteu merkt versche nen, wierden nu-, deftige neeren door alle die opgehitste, ledronkene gefanatiseerde francisbanen uitgejouwd, uitgescholden en joail ahoul ahoul achter hungeroepen.. Que dans un autre article du mème numero, ledé- fendeur publiait ce qui suit sous le titleTreffelijke menschen, treffelijke menschen. n Katholiek of liberaal.... Zijtgij maandag niet be- gekaamd gewei st Aalstenaa: s te heeteii? Wordt er nog iets geëerbiedigd dat eerbiedwaardig is? Moet men hierna t publiek zien uitschelden... de vertegenwoordigers \an het land, de wet, de open- bare mach'.... Wie zijn die oproermakers, wie Zijn die communards liet zijn de opleiders der klerikale partij.... liet zijn oudveroorüeelden welke op het voorplan staan, en groote klerikalen welke achter de gordijn zitten. De heer Prokureur des Konings zal. wij twijfelen •- er niet aan, at plichtigcn -.v-cterf te treïtbi^. De heeren Ministers zullen, hopen wij, niet ian- n ger koning en wet in het aaDgezicntiaten spuwen. Dat moet eindigen, zoo de liberalen geen, recht bekomen van hun liberaal ministerie, zullenzy hun recht weten zeil te vervorderen. Nog eens, ons geduld is ten einde. Que dans 1^ numéro dix sept cent soixante ueuf paru le quatorze Novembre mil huit cent quatre vingt, le dèfendeur annonqait sous Tintitule: Eeue les voor de mannen van Ahou, que la Cour d'Appel de Gand vcnait de condamner deux individus a la prison et a Tarnende pour outrages en vers le Gouverneur de Bruges et la police de cette ville. Qu'enfin dans le numero dix sept cent septante et un, paru le vingt huit Novembre mil hult cent quatre vingt, il lait connaitre encaractéres majuscules, sous le titre Verschillig Nieuws, que le parquet de Ter- monde s'êlait transports a Alost et qu'il y avait com mence une insti uction e< litre le demandeur, prevenu d avoir hué lesmembresde la commission del enquête scolaire. Altendu que Tiinputation davoir ex.cité des gens a outrager de la l'aqon ia plus grosslère, les membres de la commission parlementaire d'enquète, avait surtout dans les circonstances présentes etdi- rigée contre un avocat, conseiller communal, uue gravité excoptionnelle. Que c est ce que le dèfendeur reconuaissait lui mème, puisque d'une part, ii qualifiait le fait qu'il i e- procuail au demaudeur et a sa banüe, d'acte scanda- leux qui fletrissait a jamais un parti politique et la religion que ce parti avait la pretention de defendre, d'acte qui faisail rougir les houuêtes geus de tous les partis, d'etre Alustois, et que de Tautre il réclamait avec violence la punition de tous les coupables, les chefscornpris.annongant tantót que la Cour d'Appeltie Gand venait de condamner,a quinze jours de prison et a i'amende deux individus prevenusd'outrages envers le Gouverneur de Bruges ui ia police ae cette ville, tantèt qu il etait certain que ie Procureur du Roi sau- rait attemdre tous les coupables el qu'il espérait que les mimstres feraieat leur devoir, ajouiant cette me nace, (conti adictiou achevée sous la plume d'un liomrne qui rappelait sesadversaires au respect de la loi et de i autorité) que si de leur ministère liberal le libei aux n'obtenaient pas justice, ils sauraiedtse faire justice a eux-mêmes; taisant enön savoir en ca- ractères majuscules, que son but est alteint, que le parquet de 'Termonde s etait transportè a Alost etqu'il avait, sur les liuux mèines, (ce qui suppose teiyours uue all'aire grave) commence une insiructiona charge du demandeur, (qu'il appelle cette fois de sou nom) preveuu d avoir nué ies membres de la commission parlementaire d'enquète Aitendu que cette instruction (couime le defeudeur I'a tail savoir dans son numéro dix sept cent septante huit, paru le seize Janvier mil huit ceut quatre vingt un) a abouti a uue ordouuance de noulieu, qu'il sen suit que les imputations reproduites ci-dessus doivent ètre tenues par le tribunal coinme calommeuses et iu- juneuses pour le demandeur. Altendu toutefois qu'on nesauraitattacher le mème caiactere dillamatoire a I'articleincnmine qui a paru le quatorze Novembre mil huit cent quatre vingt,sous le numéro dix sept cent soixante neut, iutitulè: is het waar, etc. Qu'eu eflet ie dèfendeur n'y accuse point le deman deur d'a voir tratiqué de son mandat de couseiiier communal; il no dit ui u'articule pas que e'est lui ou lessieiis qui auraient regu un vnendjes-prijs, inais reproduisaut un bruit qui circulait au sujet d'uue nouvelle acquisition projetee par la ville et pour la- quelte il pourrait bien ètre question d'allouer un prix rappelant le vriendjes prijs doune pour la blanchisse- rie du Dam, i'auleur demaude ce que l'era le deman deur, s il est vrai, comine on le dit, que sa l'amille poui rait bien ètre uiieressóe dans le bien a acquerir, voulant faire entendre par la, quétaut conseiller counnuual, son devoir serait alors de s'absteuir que toute la portèe de l'article, se rédrnt douc a un aver- tissement désobligeaut sans doute, maisqui n'a rien de ditl'aiuatoire, puisqu'on ne s'attaque encore a au- cun tail posé, que néanmoins l'article ne laisst i a moms d'etre mjurieux, puisque Ton v <«•■--= veiuledemaoaeurovmcutS: .l. - ces calumnies et ces injures out, a rai- son de la profession du uemandeur et de sa qualite de consenier communal, dü lui occasionner undom- mage moral et matèriel considerables; moral, paroe qu'il u'esl pas pussibiequ'on accuseuuhounètehomme de tails semblables sans Tamoiudnr, lout au mums aux yeux des geus sensés; materiel, paree que arnoin- ui i par l'accusation et la mise eu prevention, il n'a pas pu ne pas perdre la confiance deces clients et s'est parsuite trouvé empècbe d'augmenter, sinou de con- server sa clientèle; Attendu qu'il s'est écoule plus de trois mois entre le premier et le dernier ariicle; Attendu qu'il imporierait peu que le dèfendeur (comme il Tobjecte) u'aurait fait que se rendre l'ecno d'un bruit généralement repandu a Alost, parce qu'il n'aurait pas a se rendre 1'echo de ce bruit avaut de savoir si l'accusation était ou non fondee. Attendu qu'en teuaut comptede toutes les circon stances relevèes ci-dessus, il y a lieu d'allouer au de mandeur a titre d° doinmageset intéréts,mdépendam- ment des insertions doutil sera ci-après parle.lasomme de douze cents francs. Quant a la coutrainte par corps. Atteudu que toute la conduite du del'endenr prouve qu'il a agi inécliaoimaut etqu d'ailleurslesdommages iuierèts allouès, soul le résu.ial defaits prévus par la loi pénale. Par ces motifs le tribunal, iliisant droit, ou'i Mon sieur Durulte, substitui Procureur du Roi en son avis coi forme, declare calomnieax et mjurieux pour le demaudeur les articles lucnmiues, cundamue le de len lour a payer au dit demandeur a litre de domma- ges intéréts èn reparation du prejudice moral et ma teriel qu'il a souflert, la somme de douze cents francs et i insurer le présent jugemeut: A. Dans le numero le son journal n het Verbond n qui -uivra immédiatemeut la signification, ce daus les mè.tuis cai-actères que les articles iuuriuunes, a la première page et sous la rubrique Reparation judici airo. B, Dans deux jouruaux au choix du demandeur, jusqj a concurrence d une somme dedeuxcents francs pour les frais d'msertiOn, le lout avec les iuterèts ju- dicinires; O-ndamne le deieiuieurauxdepenstaxesa.non com- pris lecoüt de l'expédition du [irésent jugement. D. clare que le moulaui des CDudauinatious prouon- cées -era recuperablo par la voie de la contraiufe par corps. Fixe a quatre mois laduree de cette contrainte. Aiost fait juge el prouoace a i'audience publiquede ce tribunal,le vingtetuu mai miluuilceut quatre vingt un, première chambre, ou siegeaient Messieurs Lau- duvt, juge, faisaut fouclion de president, Angelet et De* Witte, juge», Durutte.sunstitut Procureur du Roi, Bogaert gretlier adjoint. (Sigue) Gb. LANDUYT, T. BOGAERT. Encycliek van 4. H.den Paus Leo XIII. 't Is eene volledige en ovcrschoone verhandeling over de rechten der Vorsten en der Onderdanen. Zeker, mets is nuttiger in onze woelige dagen, dan aan Prinsen en Volkeren hunne wederzijdsche plich ten voor oogen te stellen en dc ceuige baan van vrede en geluk aanwijzen. - Wil geven hier den korten inhoud van dien merk- weerdigen briel: De lange en hardnekkige oorlog tegen de Kerk van Christus heett de tronen ondermijnd en de bur gerlijke maatschappij in gevaar gebracht Daaruit is gesproten die geest van oproer en losbandigheid, daaruit die schromelijke aanslagen op het leven van Keizers en Koningen. De Chrisiene Religie alleen kan den vrede hersteilen zij zegt de waarheid aan oversten en onderdanen, aan Vorsten en Volkeren. Van haar leeren wij dat alle GEZAG VAN GOD KOMT, ais van zijnen natuurlijken en noodzakelijken oorsprong. raag somtijds den Vorst kiezen en aan- dic dei oesie mei zijnen aard overeenkomt maar dit belet niet dat God dc noodzakelijke bron blijft van alle waar gezag. Dit is de schoone leer van den Bijbel, van het Evangelie en al de Kerkvaders. Altijd heelt het god delijk woord geklonken per me reges regnant Door mij heerschen de Koningen 1 en o ok aan elke natie heelt GOD ecoen overste gegeven. Die veropenbaarde waarheid is door de gezonde rede bekrachtigd. Di mensch is gemaakt voor het maatschappelijk leven, en zonder gezag, zonder bestuur is er geene orde, en bijgevolg geene maatschappij mogelijk. Mair God isdescbepper der natuur,der maatschappij, en dus ook van haar grondsteen, het gezag. Daarna toont de Paus hoe dit katnolieke leerstelsel het gezag versterkt en verheit- De Overste, Koning, President, Priester, oi Familievader, wordt bekleed met bene goddelijke weerdigneid. De onderdaan worit ook verheven en veredeld, 't is aan geen enkele menach meer dat hij gehoorzaamt, maar aan God zelt. Buiten dit leerstelsel zal de maatschappij noch rust noch eer vinden.De Christenen zijn altijd trouwe on derdanen geweest altijd gaven zij aan Cesar wat Cesar toekomt. In een punt zijn zij onwankelbaar; en dat is wanneer de menscbelijke wet strijdig is te gen de wet van God. Gansch de geschiedenis, sedert 1800 jareD, is daar, om dit zonneklaar te bevestigen. Onder de romeinsche Keizers zijn millioenen Christenen als martelaars gestorven maar oproerlin gen, revolutiemakers vond men onder hen met en nochtans zij waren ontelbaar in de steden, en in dc legers. Waar heelt men een opstand der Christenen gezienï Toen de Keizers zich eindelijk bekeerden tot het Christendom, werd het gezag verheven, geheiligd en bemind. De Kerk waakte over de rechten der volke ren, en over de rechten Jer koningen zij streed standvastig tegen het dispoüsmus en tegen den geest van oproer. Maar inde ibe eeuw stonden de Protes tanten op, zij bestormden Kerk en troon. Daarna verschenen de zoogezegde Filosolen.die net meu.v rechtuitvonden, die zegden dat net voIk alleen meester is. Uit deze losbandigQeidzijn de legen wooraige kwa len gesproten het Communismus, ijocialismus.Nihi- lismus en andere wangedrochten. Om deze rampen te bevechten, is het geweld mach teloos. De scnrik kan geenen vrede geven dc schrik verdwijnt ol wel hij verandert in wanhoop, en de wanhoop werpt de volaeren in alle euveldaden. Een hooger princiep is nooizakelijK; de volkeren moeten gehoorzamen uit gewetensplicht eu un eerbied en vrees van God. Dit princiep kan de Godsdienst alleen in de herten prenten. Daarom smeext dc Paus de gouvernementen, om dien heilzamcn invloed der Kerk te georuiken.en de zelve te beschermen.De Kerk maakt geen inbreuk op het burgerlijk gezag zij is ook met tegen een eer lijke vrijheid; maar zij bemint al de volkeren, en verklaart dat aan niemand mag onrecht gebeuren. 't Is God, zegt de Paus in zijn laatste woorden, 't is God die de redding aan de Koningen geelt, 't is HlJ ook die de Volkeren doet rusten in de schoonheid van den vrede en onder de tenten van betrouwen en rijken vrede. Groot nieuws uit AMERIKA. Moordpoging op den President Garfield, die op Juli te Washington naar de Statie ging; 'ne manskerel is vooruitgespron gen en heelt den President twee kogels in t lijl ge zonden, twee zware wonden veroorzaakt, eene aan 't been en d ander tusschen de ioc en u* ribbe, t vleesch in en tot aan den buik. Dood dood schre ven d'eerste depèchen. Niet dood! volgde daaroD. •-v.; .«.iji.üiAi. Limucfijn. n.wam Je kreupele Bode met de tijding dat de hooggeplaatste patient zeer gevaarlijk was geblesseerd, doch niet zonder hoop van genezing. De grootste nesten zijn die ko gels, welke nog in t lijf steken... De moordenaar is zekere Karei Guilcau, ouJ q.o jaren en advokaat zon der werk. Een plaats was hem geweigerd; vandaar zijne wraakneming en misdaad. FRANKRIJK. Een slecht artikel der school wet door 't Senaat verworpen. Een 86jarige Bis schop,die aan de Wetgeving spreekt tegen de Semina risten te doen soldaar worden; niemand heeft recht de aanwerving der Dienaren Gods te oeletten en eerst de jonkheden eenige jaren in de kaserns nouden, en dan naar t Seminarie laten gaan,is dat geen kwetsing van 't heiligste Godsrechi - Frankrijk moet ver sterkingen zenden naar Tunis en Algerië, 't ^aat daar siccht voor üen Franschman; 't volk verdedigt er tot- derdood zijn land en zijn erf, PRUISEN. Bismark heelt geld noodig, en vraagt absoluut hel monopolium van den taban. Van den anderen kant, weigert hij alle vermindering van be lastingen. of de verhalen uit den Fransehen Tijd, naar het uitgebreid werk van S. VAN DER GUCHT, Kunstschilder te Aalst. (4« Vervofg. IV. 'T Geheimzinnig briefke. Jan Clerker zegde dus goeden avond aan julvrouw De Winter en begaf zich op weg naar Oordegem; hij was nauwelijks d'atspanning de Meiboom voorbij, als hij in de Zoutsiraat M. De Winter zag opkomen, vergezeld van eeuige zijner vrienden, die van zijne wille keurige aanhouding wisten en nieuwsgierig waren over zijn geva- rendheden. Waarlijk, sprak Jan in zijn eigen, men heeft hem in vrijheid gesteld, de Notaris Vosselaer en zijnen aanhang heb.ben vandaag 'ne schoone stuiver gewonnen. Zijn hert wasgoed, om tot M. De Winter te loopen en hem te verwillekomen: maar hij dacht dat het reeds hoogen tijd was om te vertrekken, wilde hij zijnen ouden vader niet verontrusten, üm niet gezien te worden, sloop hij een bijgelegen herberg binnen, vroeg een druppelken, dat hij het staan, en vervoorderde zijnen weg, als M. De Winter voorbij was. Reedsjjó uren was het op den Toren geslagen, als de jongeling c otad Aalst verliet en op d'heirbaan stijf doorstapte naar zijne haardstede. Doch, als onvrijwillig begon hij al lieverlede en al pei- zende zijnen zlap te vertragen, hij dacht op de duizend (ranken zoo zonderling in zijn bezit gekomen, en welke hij toch met d'eerste gelegenheid zou teruggeven; hij dacht op het briefken dat hij in 't kantoor van den Notaris Vosselaer had gevonden, op dit brielken in zulke vreemde taal geschreven: 't Is spijtig, zegde hij tot zijn eigen, dat ik het niet lezen kan; Vlaamsch en fransch ken ik goed; maar zoo'ntaal! den duivel mag ze verstaan.... Er zijn zooveel manieren om geheimzinnige brieven te schrijven; er zijn er die men in cijffer- nummers schrijft,en hij die weet welke letter ieder cijffer oeteekent, kan zulke briefjes lezen. Men schrijft ook nogkruis .vijs, zoodat men van het einde naar voren moet lezen om te verstaan, en ook zijn daar de woorden verkeerd geschreven.. Ik wil al gaande, dat eens beter bezien. Hij nam dan 't brielken uit zijnen zak en begon er nog eens zijn '.ersens op te spannen. Gezocht, gekeerd, kruiswijs gelezen; niet te uoen! onmogelijk iets te verstaan!... Maar, ei! hij leest het eerste oord kruiswijs, en hij verschiet... Ja, nu komt er licht; hij blijft taan, kijkt voor en achter hem, of er geen volk komt, en ziende dat er maar weinig volk was en redelijk ver, sprong hij tusschen de beukenboomen den dijk over en verborg zich in de elzenstruiken. Daar, al zijn aandacht op 't brielken gevestigd, gelukt hij erin het te ontcijtferen en leest de volgende woorden: Neyotic, Üitoyel, Het heeft onmogelijk geweest de zaK:n te regelen den 16 dezer, den 23 zonder lout. Zaak Vergammen, ^vleire, Geestheuvel Lede, Dubien Oordegem. V. Drie voor een. n i v a rr>„;. Gans.ti aan u, X. A. Een is geen. Dat is een dobbelzinnig brielken, dicht Jan; en hij herlas het voor de tweede maal met veel aandachti;heid; men heeftgeenen tijd gehad den i6den, maar iiet is heden den 3'n, ja den 23 Maart 1801, rnen zai de zaken vereffenen in drie Gtnecnten bij drie verscheide personen. Du papier gelijkt verduivcls s^ei aan een moordenaars- brief ken; en nu daaronder de woorden die %'oor een, eneenisgeen. Ja, ja, ik versta: dat is het ordewooru m eikander te kennen en doorgelaten te worden... Maar hoe bevori zich dit brielken bij den Notaris Vosselaer,op den vloer van zijn ktntoor'?.. Zou het wel aan hem toegezonden zijn geweest en had hii het onwetend laten vallen ot was 't verloren door iemand, die hen was komen spreken? bij een Notaris komt zooveel volk; ook al mgelijk! Maar Spnetvlech ter was zoo druk bezig ui zij.ien lessen*.- t 'sschen zijn papieren te zoeken, als Jan het had zien liggen, zoud het wel dit brielken ge weest zijn dat hij zocht! En toen, in sc rij ven van den kwijtbrief zich duizend Ir. vergissen?!! Jan l nielo niet meer ol de Notaris of zijn klerk Spnetvlechter en misschim allebeide waren handlan gers der Binders. We zullen dal later eens onderzotten, dacht Jan; voor het oogenbhk zijn hier ander gevallen: Mei:, Lede, Oordegem, mijn parochie, en bij M. Dubien,dien braven pedhertigen Doctoor, die in de besmettelijke ziekte van overjaar z ke groote zelfsopotfering heett getoond, M. Dubien die mijn oue vader zoo wonderbaar heelr genezen, ja die mij altijd als vrienae zijnen huize ontvangt, dezen nacht, binnen eenige uren, men is van zin zijn huis te plun- teren en hem en zijn dochter te vermoorde.... Deze gedachten deden Jan sidderen; d'anJer menschen te Meirof Lede kon hij niet ver wittigen, eilaas! hij zou later zien, na M Dubien op zijn hoede gesteld te hebben en zijn huis in vcihghel gebracht: neen, zegde hij, ik wil die brave menscnen niet bulpebs laten; mijn leven zal ik wagen tot hun behoud, b Het begon reeds donker te worden. alJan nog altijd peizende zat in d'elzen struiken, niet verre van den entschen steenweg. Wat gedaan? wat begonnen? Op d'hulp van de boeren uit het omliggide mocht hij niet reke nen; de schrik was te diep in d nerten ged ngen, en zeer weinigen zouden hun holsteè verlaten hebben en zu wel gewacht de stroo- perijen der Binders te beletten, uu "rees v. de wraak dezer moor- ders; ja zells de meijer cn de champel i d-dorpen waren in deze onveilige tijden in 't gelieel niet opnucinen ti k. als zij plichtshalve een diet aanhielden, altijd vreezende Jat uaó ccn Bindersbende zou toebehoord hebben, die net hun nooitau heboea vergeven. Wederom keeren naar Aalst cn 'c Ge. ma o ïdeinchien? te laat vooraleer de gendarms aan de woonst v.tn a Doctoor waren, kon men hem al lang neobew vermoord. Haü 'lij een meuemaai gehad deze zou naar de stad om onderstand geloopen hebben, terwijl h' zich naar Oordegem spoedde; doch hij was alleen. Het werd nogtans hoogen tijd van een besluit te nemen. Na zich nog wat bedacht te hebben, stond mj op, stak net brielken in zijnen zak, sprong op den steenweg, keek links en rechts en vervoorderde zijnen weg, niets ontmoetende dat hem achterdochtig kon maken, niets dan een kar oi 'ne wagen, ol eenige reizende lieden, die mis schien veel schuwer waren van hem dan hij van hun. Doctoor Dubien bewoonde op het grondgebied van Oordegein, een half kwartier der heirbaan,hij bewoonde daar een oud kasteeltje', gebouwa zoo ir.en zegde, door Hugolet zoon van Uen heer van Oordegem, Lede en andere plaatsen, in een der schilderachtigste liggingen van Vlaanderen; omringd van bosschcn, doorsneden met lommerrijke en prachtige dreven, eenzaam en verlaten en eemgzins van de boeren gevreesd, d'ovcrlevering ging immers, dat rond de jaren i3oo, op bevel van graat Ivan van Aalst, voormelde Hu golet aldaar was gedood, tot straf zijner strooptochten. Langen tijd had dit kasteel vervallen,leeg gestaan, en eindelijk was hetaangekocht door een vreemde Geneesheer M. Doctor Dubien, die er met zijn eenige dochter, Florida genaamd, hun verblijl was komen vestigen. Beiden leefden daar zeer eenzaam, zagen weinig der lieden, buiten de zieken; nogtans had Jan Clerker verschelde reizen wapens ge maakt voor het huis en gelijk wij zegden, steeds vriendelijk cn ge meenzaam ontvangen geweest. De geneesneer was inderdaad een goed en rechtzinnig mensch; zijne dochter Florida had zeer jong hare moeder verloren en had alle onderwijs en opvoeding van haren vauer ontvangen; te hard zou het nem gevallen zijn van zijn eemg kmd te moeten scneiden; de gevolgen hiervan waren, datzij zekerlijk allerhande goede hoedanigheden bezat,maar veel verschilde van an dere julfers, met een zeker verachting neerzag op borduur en tralie werk, en lieve tusschen de groene loovers en hooggetakic boomen hare uitspanning ging nemen met vogels te schieten. Welbent was haar vader bevreesd geweest voor de teére gezondheid van zijn eemg kind, en had hij die mannelijke oetenmgen met vreugdgezien en aangemoedigd. Toen was Florida voor nem een leeJcre Jocnter, en in den omtrek gekend, als de Voorzienigheid derarme zieken. Jan was nu gekomen, op een kwartuurs afstand van 't kasteeltje; donker avond cn alles eenig en stil; du niettegenstaande vond hij met raadzaam langer de heirbaan te volgen, mj sloop dan zijwaarts in, en langs ongebaande wegen, nem wel bekend, ongemerkt aan i kasteel te geraken; na een eindewegsdoor 'tkreupclnout gesukkeld te neoben, geraakte hij in een ooschje oeplanc met hooge aoeelen boomen; nog een null kwartier en hij was aan 't kasieei. Reeds dacnt mj, noe hij netgmg aanleggen, o.n alles zoo kort mogelijk te vorüalen; maar op eens, net dacnt nem in de duisternis iets te zien roereii; en zulks op kleinen afstand!..mj oleet staan.... mj zag mets meer!.... een weinig verioetd; t leèren neintje van zijnen stok rond zijn hand ge wonden om in geval van nood zien terdeeg te kunnen verweeren, en langzaam vooi waarts langs de boomstammen acén;

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Het Land van Aelst | 1881 | | pagina 1