'/.omlaj; 11 September 1SS1
(froïteöknst, - llabcrlattb, - unjtjeiö.
Wreede -verkwisting der Gemeentegelden.
IAM CLillM
laatste Binders van Vlaanderen,
l
-■v//] no nnv/uf Tv
0 -'(«VftwMClr»*
r-dil owjioori ntv ioz-.
rt &L>33s
JcbjIioot 9(3 .nöbc
9if> ernst» 9i»aiss«ti3-;L.
19 h*i9W ,bnov9d Jn&imiw. - - n
bdiï 99WÏ91BÜ;blB6ii9\!' Bureel'; Achterstraat. -
n-b i-iöewob ie Aunouceu: 20 centiemen per regel. Anuoncen op de.Tweede BIadzyde;
bf. I -1 £6 otüt>:«lBö-*«$*£>«-, Berichten oüdqr -*Md«.;ujv8 r 13rank den kleinen regel
-.^•19 Jein giMuteg aetnsw (is
-J -» -It én ■»-■ .-—-.-t ft m tiiri lHIMÉi I'll W'1
Twee-en-Twintigste Jaargang.
huil non
onw n
in'iii Jdo
i9iiisia
(llJIl Q9
boov
-A a9llBV9gaio DiJoruoAc
93 aiMjhsw
li Je gnnoJgniiU
l9ll.il
5 fr. 's jaars. vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op alle tijdstippen
genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers.
VAN
Hof stade. - Lijkdienst. -
6 Gendarms.
1 Hofstade, wie herinnèrt het zich niet? Hofstade
was 't slagveld waarop M. Gustaaf Van Ghijseghem
i was gesneuveld, als Martelaar van 't Vrij Katholiek
Onderwijs. Dien titel kan niemand hem ontnemen,
i En 't is Hofstade, die achtbare Gemeente, - ook
ttwulidlengeSnwrtrMannen, die den,asten wil hebben van.de Gemeenten Dorpen, Steden, Pro
vinciën en g'beèl t land, zonder opzicht van personen en opiniën, onpartijdig, rechtveerdig, gespaajzaam en
vaderlijk te bestieren; verders roept 't Volk overal Niemand gedwongen Soldaat! Weg met de Loting! Weg
met de Geuzenscholen! Weg de hatelijke moeialerijen en hairkhevenjenDe helft der Belgen wordt den
da" van heden, meer getergd, verdrukt eu vervolgd, als voor 't jaar DERTIG, ten tijde van den koppigen
Wilhem I.
In ons N° van zondag hebben wij bewezen dat de liberalen de vijanden zijn en de bevechters der
Gemeentevrijheden. Wie komt de talrijke feiten omwerpen, welke wij voorgebracht hebben?bchel-
den of spotten komt hier niet te pas; met rede en volgens de waarheid dient er gesproken te wor
den. En niet alleen zijnde liberalen overal de vijanden der Gemeentevrijheden, der Burgerlijke en
Ouderlijke Vrijheden, maar overal waar men liberale besturen vindt, ziet men een
Eerbied aan allen Eigendom 1 zonder dien eerbied kan de Samenleving niet beslaan. Ziet't begin
na der -roote Fortuinen; aan elk vijffrankstuk hangt een druppel zweet; dag en nacht is er gewerkt
en gestudeerd om aan dit kapitaal te geraken; zonder groote kapitalen, zou een Land verarmen en
verhon- c :n, omdat de groote kapitalen, alleen in staat zijn tot groote ondernemingen.
Doch is de bijzondere Eigendom eerbiedweerdig, de gelden der Steden en Prochien, de gelden
der Armen, zoowel als der Burgers en Rijken; der Zieken zoo wel als der Gezonden, der Wèezen
en der Weduwen, die gelden dienen met bijzondere zorg bewaard en uitgegeven te worden.
Eilaas in dezen tijd, men ziet dikwijls een groote somme gelds bijeen, en men peist niet, hoe dit
geld, stu'k aan stuk, is bijeengebracht; hoe dikwijls den Ontvanger heeft moeten vermanen en drei
genmet kosten op kosten, met verkoop van meubelkes.
De Gespaarzaamheid is in weinige besturen te vinden, doch overal, waar liberalen oi geuzen aan
■Ie kas zitten, zult gij opmerken een onverzadelijke drift tot verkwisting.
De liberalen trachten maar aan 't hoofd te komen, om zich zeiven en hun vrienden wel te doen.
De Vi metselarij heeft aan haar volk niets te beloven dan staatsgunsten en stadsgunsten. plaatsen
en protijten, groote leveringen en vette dopkes... Waarom zou men anders Jjberaal zijnJ Hetgeen
bij de liberalen den algemeenen regel is, den eigen intrest, de slokzucht, bij de flauwe Katholieken
is het somtijds ook te bespeuren, en 't belang der Katholieke Partij eiseht de krachtige bestrijding
dier verderfelijke neigingen.
Zien wij de liberale besturen na
BRUSSEL! welke wanorde welke verkwistingen! De stadsschuldk geklommenjot^ 245 jmil-
oen! Desl
ien uit vui
GENT! De lasten zijn daar den helft gestegen;
Gent, Geus roepen de liberalen, doch de lastendragers betalen er schrikkelijk de gewijzen en de
gelagen.
ANTWERPEN In 1872, onder de Meeting, beliep het Stadsbudjet tot 4 miljoen 12 duizend
fr. En nu moeten de geuzen voor dezelfde besturing 9 millioen 329 duizend fr. hebben.
In 1872 waren de kosten van administratie op 't Stadhuis tot 286,0- 0 fr.
Nu is 't546,000
In 1872 kostte de veiligheidsdienst 642,423 fr.
Nu 990,453 -
De Burgemeester der Meeting trok 6,000 fr. De burgemeester der Geuzen moet 20,000 franken
's jaars hebben
De Fransche theater kreeg niets
Nu 60,000 fr. 's jaars 1
60 miljoen zijn geleend, zonder dat er een geldopbrengend werk is gekomen.
En zoo gaat het, van stad tot stad.
Achtbare Kiezers, laat elk vrij in zijn denkwijze, doch bemint uwen intrest.
Ziet ce niet dat die liberaalderij een uitbuiterij is? terwijl de paljassen daar staan af te geven op
't klerikaal terwijl de liberale gazetten valsch schandnieuyvs uit Frankrijk of Amerika meedeelen; en
is daar 'ne slechte katholiek, hoeveel schandaal zien wij in België onder de iberale partij met
terwijl men trommelt en raast, de tanden worden getrokken, de duiten uit de zakken gehaald.
Er is in België geen een liberaal bestuur, dat niet verkwis end is, omdat de liberalen,als er met te
brokkelen valt, geen liberalen zouden blijven.
't Is juist gelijk de geuzen der zestiende eeuw; Wilhem-de-Zwijger, hoe kreeg hij zijn volk bijeen?
Met uit te roepen Volgt mij, en al de schatten der kerken en kloosters zijn aan uVivan de Geu-
zerii en de Beeldstormeiij
Heden roept 't Liberalismus Men volge, men diene mij, en k laat u de steden en gemeenten
""Burgers, Landbouwers, alle Kiezer, men hute zich von de sackdieven; kiest voor geen liberalen 1
•rSSOf':-"-
den. - voor't Liberalismus dat nu ook verschijnt tegen
Bloedverwanten en Vrienden, die voor eeuen dooden
gaan Lidden, oat verschijnt onder de gedaante van (5
gendarms.
Uit de klauwen van dit Liberalismus, verlos ons
Heer.
Volksbeulea en Lijkroovers.
Over circa 35 jaren heeft dc vermaarde Thiers in
Uil i is uuisiaue, uic av.u,uoit .cuitouso, w*.—>.uv« j --
zoo hevig, zoo aanhoudend, zoo valschelijk vervolgd, de Kamers van Frankrijk aan verscheido wetgevers
omdat zij onder liet juk der Wet van Ongeluk niet wilt
bukken, omdat zjj het Vrij Katholiek Onderwijs voor
de Cbristene kinderen verkiest en die kostelijke pan
den niet wiit verpest zien door den adem der Geuzerij,
in Hofstade waar de kracht en d'eendracht, sterker
geworden zijn,na mate de vervolging, 't is Hofstade,
die maandag laatst de hooggeachte Familie, detalrijke
Vrienden en Vereerders uitgenooöigd had om eenen
Plechtigen Lijkdienst te komen biiwooen.
De steenweg van Aalst naar Hofstade, nu nog
vrij, maar bedreigd van gebarrikadeerd te wordeu
door het plan-Bloudiau, een ongeluksnaam voor Hof
stade, die steenweg wemelde maandag morgend,
van de menigte, welke nog altijd or.'der den indruk
dier dood iu 't gevang, zich .kerkwaarts begaf. Ten
ure begon de goddelijke Dienst; zelden is or in Hof
stade zulke Plechtige Dienst gecelebreerd, aau'tOu-
taar waren vier eerweerde tieeren Geestelijken: de
zittingen waren bezet van heeren Pastoors en Onder
pastoors uit t omliggende; opd'eersterijen van 't Volk
was de acntbare Familie, beuevens de Geestelijkheid
der St Josefs Parochie; verders, da kerk opgevuld
van Personen uit Aalst. Hofstade, Ghysegem, jNieu-
werkerken, Appels, Deuderuionde, enz. euz. Men zag
naar heeren Volksvertegenwoordigers, Prtvinciale-
en Gemeenteraadsheeren, groote Nijveraars, Koop
lieden, van d'acütbaarste Burgers der Stad, Voik van
allen stand en van allen ouderdom, 't Gezang was
statig en indrukwekkend, ja, overtrof alle verwach-
tiug; Koster en heeren Zangers, ja, g hebt u weerdig-
iijk van uwe taak gekweten; rond de 600 Personen
gingenten offeren; eu bijna niemand die de Kerk ver
liet, aan nadat aan de iijkbaar, de Miserere was
gezongen; diep,tot in de ziet wasd'outroering ais men
buiten, de Familie naar hare rijtuigen vergezelde;
meer dan een traan werd er bij die der Bloedverwan
ten gestort; eu zeggen dat er nog liberale hyënaszijn,
die bet lijk vertrappelen, dat zij zoovroegtijdig in den
put hebben gekregen!... Ja,diep medelijden, benevens
eerbied voor deze roemvolle Katholieke dood, over
meesterde al de aanschouwers; en op 't zelfste oogen-
piik liep er een gerucht roud, een gerucht dat ijzen
deed eu verhleeken van verontweerdiging, een gerucht
nat de maat geeit van 't Schrikbewind hetwelk wij
beleven, namelijk dat er zes Gendarms in 'tuemeente-
hals zaten! Gendarms bij 'ne Lijkdienst! tegen acht
bare Lieden die hunnen vriend komen beweenen!!!...
Want, spreekt, gij allen die recht van jgemoed zijt,
was 't niet Je schuld vau 't zenden der gendarms dat
éi die zaken gebeurd zijn! Antwoordt gij,liberalen: er
!inemen wij maar rie festival, iu een liberale wijk; i
-,r ;n«L.1 sigt: £=stÏA>i l kt-r.
men belet u van op straat te komen; in een herberg is
een kleine twist; de gendarms komen daar tussctien
en pakken al wat hou door de Katholieken wordt
aangewezen. Zoudt gij niet protesteeren! Zoudt gij
niet honderdmaal heviger zijn, als de Katholieken in
Hofstade zijn geweest?... De Gendarms, in die kleine
burgerlijke twisten, dat is een uitdaging, dat is olie
in 't vuur; en die de gendarms naar Hofstade gen iepen
heeft, die de gendarms is gaan zeggen van op de Ka
tholieken te vallen, ha, die meuschen mogen veel on
der hun hoofd leggen, en zuilen er niet gemakkelijk
van afkomen, in t Rijk waar maar een Hechter is.
moeten bewijzen dat er een recht van eigendom be
staat. Menige geleerden van Europa stonden hiero
ver verbaasd, en konden niet begrijpen dat Tliers
zijne welsprekendheid en geleerdneid moest gebrui
ken om zulke eenvoudige grondwaarheid aan ue
Franschmannen voor te houden en te bewijzen.
I mmers, zonder dit recht kan er geen land, geen
volk, geene samenleving blijven bestaan. De kleine
kinders zeli bekennen dit, door hunne woorden en
werken.
Inderdaad, de kinders, zoohaast zij beginnen ver
stand te krijgen, weten wat er hun en wat er aan
hunne zusters, broeders en speelgenoten toebehoort;
als iemand speelgoed, snoeperij of iets anders van een
kind wilt afnemen, dat kind protesteert, doet tegen
stand, het is bedroeld, stelt zich in gramschap, valt
uit op verwijtiigen, het wilt zijn recht van eigendom
verdedigen; verders, als men aan een kind of wie het
ook zij, vraagt wiens scnapen, koeien, peerden of
kinders dit zijn, zij zullen de personen, de vaders en
moeders noemen aan dewelke zij toebehooreti. De
kinderkens doen dan door hunne manier van hande
len en spreken,klaarblijkelijk zien, dat zij toebehooren
aan hunne Ouders en dat zij hunnen kostelijke» eu
lielderijken eigendom zi n;en waarlijk: zijn de kindeis
in verdriet en lijden, zij gaan bii Vader cn Moeder
om troost; hebben zij gebrek en armoede, zij gaan
vader en moeder bidden om onderstand: worden zij
verdrukt en vervolgd, zij springen in d'armen van va
der en moeder om beschermJ te worden.
Men moet hierover niet verwonderd zijn, want het
staat als door God klaar geprint in de hertender
inenschen.
Ook zijn zij verachtelijker, slechter en boozer als
dieven, roovers, baanstroopers en bohemers, al dege
nen die zich tegen den dank en wil der Ouders, willen
meester maken over de kinders; het zijn Volks en
kindersbeulen, ja, oprechte wangedrochten
Het moet tot eer van het Volk bekend worden, dat
men zulke wangedrochten zeer zelden vindt onder
de kleine burgers en onder de werklieden; men vindt
dat verachtelijk gespuis meest onder de groote en
machtige van de wereld; wij, zegt dat helsch gespuis,
wij zijn heer en meester van de kinders; bij ons man
nen moeten zekomen imonderwezen en geciviliseerd
te worden.-wii. «o wij tiken Jjebb--*» de macM e-: hr:
recht om hun te leeren wit zij hun leven lang moeten
doen en laten.
Die afgezanten en trawanten der hel maken zich
niet alleenlijk meester van de kinders, maar ook van
dc lichamen der overledenen Al wat de doode op
aarde achterlaten, geld, goed, huizen, renten enz.
behoort toe. krachtens alle wellen aan de erfgenamen;
bet lichaam van den dooden behoort nog met meer
recht en reden toe aan de erfgenamen.
Wij willen hier niet dieper ingaan, de zaak is te
walgelijk en voor ons lief Vaderland le schandelijk.
God geve dat de groote van de wereld rechtveei-
Holstade kou liet niet gebeteren, dat daar eenige jigg en edele gedachten krijgen en aan het Volk goede
razendegfeuzelappen en geuzekoppen^zUten, dochjiet -n plaals van siechte voorbedden geven.
walgde de Menigte van op dien Lijkdienst, onderde
surveillance van gendarms te moeten staan, en Da
eenige verversching genomen te hebben verliet mea
die Gemeente, vol verontweerding voor 't Liberalismus
dat, na 't Vaderland verscheurd te hebbenbonderde
Ouders gedwongen en gebroodroofd, oude Testamen
ten gebroken of veranderd, weêrlooze buitenlieden
doodgeschoten, inkwisilie-Tri bunalen ingericht, Gees
telijken in 't gevang geworpen, de kerkhoven geschon-
PRIESTERLIJKE BENOEMINGEN
De Eerw. Heer De Somer, onderp. van Ursel,
is pastoor van Massemen benoemd in vervanging van
den Heer De Smedt, Jdie om beginnende ziekelijkhe
den zijn ontslag heelt gevraagd. Le E. H. Pias
mans, professor te St Nicolaas is onderp. van Ursel
benoemd.
of de
verhalen uit den Franschei. Tijd,
(naar het uitgebreid werk van S. VANHER GUGHT, Kunstschilder
Kn te Aalst.) (13' Vervolg.
LEDE. III. De Binders vinden tegenstand.
Op slag var 12 ure, toen reeds alle dorpelingen in een diepe rust
eed om t eld waren, dan sloop ccn zwarte gestaltedoor despaanshou
ten haag waar men van onder een opening had gemaakt; t was
PiïTER LA MARCHE, die t'Aalst in de Nieuwstraat met ver van
den Notaris Vosselaer een slecht beiaamd huis bewoonde, DEN
ROOSELAAR genaamd; hem was de zorg toevertrouwd, van bij
M Geest heuvel de roovers te geleiden en te bestieren; bij t flauwe
liebt der maan keek Pieter La Marche eerst aandachtig rond. oi er
aaü het huis geen onraad was, dan kroop hij tot aan dc woning,
beproefde de keukendeur te openen, maar deze was in t nachtslot;
duwde aan de waterluiken, welke insgelijks gw.el verzekerd waren,
gin dan aan d'achterdeur, draaide me' kloppend hert aan de slot-
kruk: zonder tegenstand ging deze open; de ingang was dus vri|.
Mtt bazepooten vloog hij terug naar d'haag:
Mannen, fluisterde hij, d'achterdeur is open; spoedig naar
bin icn.
Twaalf fel gespierde roovers kropen beurtelings door t gat en
stoi den weinaast met hun geleider aan de deur.
e Aller zijn er, sprak La Marche, goed! En opgep st! aoo kort
spel mogelijk;geen gerucht; we zijn in 't midden eener volkrijke Ge
meente, en 't minste lawijt kan alles doen mislukken. En let wel
op' geen gebruik van de vuurwapens ian in den uitersten nood!
Dit gezegd hebbende, opende hij omzichtig de deur en trad op
zijn teener, binnen, gevolgd van al de andere.
j£-.« Ontsteekt de lichten!
Aanstonds brandden er vier. dievenlanieerns.
Twee mannen aan d'achterdeur op wacht, zoo fluisterde Pieter
La Marche,drij in cie binnenplaats, en dat d'ander mi) volgen.»
Elk stond dadelijk op zijnen post en Lamarche trok mer zijn volk
naar boven.
Hun was gezegd waar de slaapkamer van Geestheuvel was; doch
hun makker Ycerboom welken daar moest staan,vonden zit er met.
Mannen, vezelde La Maicbe, voorzichtig! Veer.oom n. hier
niet- doch zijn bijzonderste werk heeft hij ioch verricht; ziet, ik ga
trachten zonder gerucht, 't slot der slaapkamer uit te snijden; lukt
dit nier van den nood een deugd, de deur mgeloopen cnal te samen
inspringen, n Hij deed teeken van met een lanteern tegen 't slot te
komen; en wat zag hij o blijdschap! de sleutel stak op den buiten
kant! dc ongelukkige Geestheuvel had vergeten zijn kamer te sluiten.
Nog beter! fluisterde La Marche, ik ga de deur opendoen; grijpt
gelijkelijk Gcestheuvel en zijn vrouw bij de keel, stopt mond, bindt
handen en voeten.
Maar de meid? vroeg er eenen. Zal zij ons met verklikken?
Waar is haar kamer?
Wel, ergens op den zolder; houdt gij de wacht aan den trap,
en hoort gij haar schreeuwen, maak er kort spel mee; zooniet, laat
alles gerust; dat hier ook twee mannen buiten de kamer blijven, en
d'ander mij volgen.
Pieter La Marche, dit gezegd hebbende, trok de deur open; de
schurken vlogen naar 't ledekant, grepen den koopman en zijn
vrouw vast. stopten hun den mond. bonden handen en voeten vast,
op minder tijd als het noodig is dit te lezen, doch zoo rap was het
toch niet gegaan dat Geestheuvcl geen noodgeschrei kon laten hooren.
Wie schreeuwt daar? riep de meid. Mijnheer, roept ge mij?
Niemand antwoordde haar, doch de trappen kraakten onder de
voeten van eenen Binder; een doof gesteen klonk nog naar omlaag,
en Lede had een eerste slachtoffer aan dien akeligen nacht geleverd.
Ondertüsschen waren de Binders op Geestheuvels kamer, bezig
met de geldkas open le breken; men vond eenige Donderde franken
en een mandeken met zilverwerk, maar de groote ponk was er niet.
Pieter La Marche trok ecu geladen pistool uit zijnen gordel.plaatste
het op i hert van den koopman en tusschen zijn tanden een ijselijk
gevloek doende sissen, sprak hij: Kerel, ik ga uwen mond ont
stoppen, maar zoo gij schreeuwt of roept, die kogel vliegt er door!
Met de linkerhand trok hij den doek uit den mond en zegde
Waar is 't geld dat hier berust? Spreekt! aanstonds, of ge zijt dood!
Van onder in de geldkas is een geheim, antwoordde Geest
heuvel met zwakke stem, hoe gij dit moet openen; kan ik nu niet
zeggen; verbrijzel de twee zijplanken en ge zult het vinden.
Is 't de waarheid? want we zijn haastig! past op, dat gij niet
liegt, of ik trek het kind daar uit de wieg en verpletter het tegen
den muur, en dan volgt gi] en uw vrouw
Och, ik zeg de waarheid, sprak de koopman,knappertandende
van schrik; neemt alles, maar spaart 't leven van mijn vrouw en
van mijn kind.
Neemt de gereedschap," gebood Lamarche, onophoudelijk zijn
pistool op de borst van Goestheuvel houdend; spoed gemaakt,zulde!
Deze laatste woorden werden verdoofd, door 't gebruis der ge
weldige scheut van een vuurwapen in de voorkamer
Wat was er daar gebeurd Victor Leefmans had nauwelijks vijf
kwartiers geslapen, toen hij ontwaa&ie door 't verschuiven van 'ne
stoel en ander gerucht op zijn slaapkamer. Nog half slapende en
misnoegd van zoo vroeg in zijnen eersten slaap tc worden gestoord,
wreef hij zijn oogen en trachtte bij.'t licht der maan, de oorzaak
van dit gerucht te bespeuren. Wat zag hij de luitenant, bezig met
zijn zeemansvest aan te trekken! Hij zet zich recht, maar de andere
gaat voort zich aan te kleeden.
Wat duivel! roept de sergeant,zijt gij onpasselijk of droomt gij?
Ja, ik ga er verduiveld te laat zijn.
Hoe, waar te laat
Dat komt met dit laat opblijven! Tot eli urenik had mij op
mijn bed geworpen, met 't gedacht van geen oog le luike.i doen
'k ben in slaap gevallen; en als ik wakker wordt en ga zien, 't is al
over den twalven, ons mannen moeten al aan 't plunderen zijn.
Toe, rap en gezwind!
Victor stond hall bedwelmd van verschot; nu hoorde hij wie zijn
slaapkameraad was; en alhoewel reeds alle slach van gevaren door
staan hebbende, hier moest hij toch eenige oogenblikken nadenken.
Ja, ging de Binder voort, wat blijft ge daar liggen? men heeft
u toch gezonden om mij onderstand te doen; wie weet of wij geen
hand zullen moeten bijsteken
Wie zegt u dat ik hier gezonden ben om u t'^ndersteunen
En wat komt gij hier anders doen
Dat is mijn geheim.
Gelijk ge wilt; 't is mij genoeg te weten dat gij een der onzen
zijt cn geen gemeinen.
Hoe dat?
Wel, hebt gii ons ordewoord niet gezegd Drie /oor een
Misschien zijt gij gezonden om mij te bespieden, want wie den
Notaris Vosselaar en Sprietvlechter zijn, dat weten de beginnelin
gen niet. Allo, ik ga! Ziet dat ge volgt
Wacht, sprak de sergeant, een oogenblik; en uj sprong uit
zijn bed en begon zijn kleederen aan te trekken, zonuer den roover
een oogenblik uit hei oog te verliezen.
Zoo, ze zijn al binnen? zegde hij.
Ja.zeker,want 't is Pieter La Marche die hen opleidt. Hoort,
't is zeker de koopman die daar schreeuwt; zijn rekening zal gauw
gemaakt zijn... Haast u toch wat
Seffens, kameraad, zegde Victor, ik moet toch mijn kleèren
aantrekken... Ziet, t is gedaan! nu nog mijn pistolen
Zijn besluit was genome.i; heel bedaard ging hij naar t nachtta-
felken, stak de twee pistolen die er op lagen, in zijn gordel, nam
zijn handbus en met opengespalkte oogen die gloeiden van gram
schap, den Hollander aanstarende, riep hij uit Ha, t is alzoo dat
gij d'herbergzaamhcid van M. Gcestheuvel beloon' Daar, verrader!
En tegelijkertijd brandde hij zijn pistool los, de B.nder, getroffen
in 't midden des voorhoolds. viel als door den bliksem geslagen, op
den berden vloer, in de laatste stuiptrekkingen der dood.
Nu verder gezien, n riep Victor, en de twee pistolen in d'hand,
liep hij de kamer uit naar de plaats waar hij had hooren schreeu wen.
La Marche.de pistoolscheut hoorende. had den koopman losgela
ten en was recht gesprongen. De Binders, die bezig waren aan de
geldkas, staakten ook hun werk en bekeken verschrikt hunnen aan-
leider, als wilden zij zeggen: Meester, wat staat er ons te doen?
Verraad! schreeuwden de twee Binders, die de wacht hadden
aan de slaapkamer verraad de gendarms
Op denzelfden oogenblik ging er een tweede scheut af, en een
dergene die geroepen had, siortie kermend neder.
Toen kwam er een errewerring onder de Binders, welke men
zich moeielijk kan inbeelden. Bedrogen door de blauwe soldaten-
kleederen van Victor, "meinden zij van Gendarmen aangetast te zijn
