©oüsöienst, - b *nï), - onjljeiï). 61 ZiOiida{j 181)' <il«r 1881. *És» Twee-en-T\vintigste Jaargang. Bureel, Achterstraat. Gewoone Annonccn: 20 centiemen per regel. Annoncen op de Tweede Bladz-jde, 50 cent. den regel. Berichten onder 't Nieuws, 1 frank den kleinen regel. IT LAN 5 fr. 's jaars, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op alletijdstipp j genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers. VAN a: De Gebeurtenissen. Drij groote gebeurtenissen zijn 't voorwerp der al- I ten, heel het diplomatisch korps, de voornaamste j «Ank gespeeld worden; een stuk naar Offenbach; leden van de Roomsche Adel, waren aanwezig bij Me en 4' plaatsen waren opgepropt, al d'audere I hunne Heiligverklaring; doch de Roomsch-Katlu.- j r«.ed bezet, en gedurig brachten er rijtuigen nieuwe gemeene gesprekken, in Europa zoowel als in J'an- I 1;^ Kerk heeft geen pïekske grond voor haar Op- j heatergasleu; eensklaps, te midden van al dien dere werelddeelenperhoofd om er in vrijheid te regeefeu; de Paus kan rh 1 als de gordijn ging opgaan, er ga lm teen kreet Een gebeurtenis van vreugd voor de Katholieke jn R00mea njet komen zonder beleedigd te worden. I .rua brand! brand! 't en is geenijdel alarmgeroep! Wereld, de. heiligverklaring van vier vrome en held- 1 pn tot (1,-oeriieiti van alle katholieken, tot schande n er begint een onbeschrijfelijke wanorde, welke haftige Christenen. der liberaalderij, heeft de plechtigheid bijna mei gr- èvolgd werd door den rouw en de droefheid waarin Een Ramp in de Koolmijn Marie, te Seraing,waar- sjolcne deuren moeten geschieden.... Doch dc tijd P.-jL- stadWeenen tot lieden toe verkeert, bij 66 slachtoffers bleven. nadert dat het Onrecht zaleindigën; Engeland, Pmi- Er waren over de 2000 personen in dien Theater. Een ander Ramp, veel wieeder, te ^ee,,e"' dc 1 sen, Rusland, Oostenrijk begrijpen de macht welke j him..gel ijk de verwarring en den oploop te beschrij- hoofdstad van Oostenrijk; een ramp die deze volkrijke jg Revolutie aanwint, met in Roomcu te zetelen.be- stad in den diepslen rouw dompelt, d at branding j g,.;jpen jat de Panzelijkc Macht cene geruststelling van den grooten Theater, juist op het oogen blik dat j js voop aj|0 were[jsci,è treffelijke overheden; en eene talrijke menigte er vergaderd was. De kreupele ,,eejs heeft de grootste gazet van Engeland, de Times bode, over die ramp toegekomen, brengt het getal heel't gesproken dat Koning Humbert uit Hoornen dooden lot de schrikkelijke nummer van duizend en zqu vei*.irekken cn deze stad aan den Paus overlaten. De Heiligverklaring door Z. II. Paus Leo XIII uit gesproken, is, volgens gewoonte, voorafgegaan ge weest door een allern"erstigst en langdurig onder zoek, hetgeen zoo streng is, dal op zekeren dag een Kardinaal aan een Protestantsche Engelschman de proces-verbalen eeher Zaligverklaring latende zien, voor antwoord kreeg: Eminentie, indien alle Zalig verklaringen op zulke wijze gewettigd zijn, dan, waarlijk! zijn-zij allereerbiedwaardigst. En nog- tans, My lord, zoo sprak de Kardinaal, de stukken zijn als onvoldoende op zij gelegd Ten eersten wordt onderzocht, het leven der Per sonen voor welke de Zalig- ol Heiligverklaring wordt gevraagd. Zekerlijk, die gevallen is en opstaat, kan tot die hooge eer geraken; doch er is noodig een lang tijdvak van heldhaftige uitoefening der Christelijke deugden, welke dezelfde zijn van de burgerlijke j "t verschil, dat zij met zuiverder in- j Doch Roomen verlaten, is niet genoeg; als de zoon van Victor-Emmanuel de Panzelijkc Staten niet te rug geeft, niet vrijwillig verlaat, dan gaat de Revo lutie hem schandig wegschuppen en zal hij verder af te rekenen hebben met d'Al macht die nimmer of nooit de Kerkvervolgers en Overweldigers van Ker kelijk Goed ongestraft liet. En nu de Rampen, 0111 te beginnen met de wreede Ramp die in België zooveel slachtoffers heelt gemaakt, D'ONTPLOFFING VAN 'T GRAUWVUUR TE SERAING. Met schokken en poozen heeft de telegram deze ramp bekend gemaakt, en op dees oogenblik kan de kreupele bode in eenige woorden geheel dit onge luk mededeelen: Donderdag van dander week, in de koolmijn van Jemeppe en Seraing ontstond er een geweldige ontploffin; deugden, met dit verschil, dat zij met zuiverder In- j 't Grauwvuur was er uitgeborsten; zichten, met zeifsopoffering en edelmoedigheid zijn 500 werklieden waren 's morgens die diepte van gepaard. Dat de liberalen of protestanten eens de Le- 300 voet neergedaald; vens der Heiligen lezen, en ze zullen moeten beken- Er ontstond buiten den put, een onbeschrijfbaar nen: Ja, dat zijn perels, sieraden, spiegels geweest alarm, geloop, geschrei en gehuil, terwijl inden put voor de Samenleving! zelve d'ontploffingen malkaar opvolgden en het vree- Er'Wüi i niet gev raagd of die Personen rijk waren selijke grauwvuur zijne slachtoffers opzocht. Rond of in hooien si md verheven. Neen! daar is volko- den avond konden de reddingswerken begon nen w •- mene gelijkheid; en 't meeslendeel der grooten die den, en de lijken opgezocht. Zaturdag warener reed» heiligverklaard zijn,waren koningen gelijk Ludovicus 60 en nog 6 mijners waren niet te vinden. Dus 66 van Fraiikiijn., die de nederigheid oefenden en alle slachtoffers, op eenige uren! 66 mensdien, 's mor* vrijdagen in'hun Palcis de tafel dienden voor 13 gends gezond naar hun werk trekkende en voor de* arme menschenwaren Princesscn gelijk Elisabeth avond d'Eeuwigheid in! Ach, er wordt dikwijls msjèj van Ilougarië, die in dc gasthuizen d'arme zieken sproken van de groote daghuren in de Walen: 'fj :en verslagen leger dat vlucht, en waar dc vijand ir t blanke zweerd achter vliegt, zoodanig was die tÉknigte; in den beginne, niemand die dacht op ••fiilere redding dan over banken en stoelen, over j!.en en gekwelsten zijn leven te houden:de brand •_«.s ontstaan op het Tooneel, niemand weet hoe, en tooi zal het geweten zijn, vermits de onvoorzichtige if nalatige een der eerste slachtoffers is geweest; er &s een ijzeren gordijn voor 't geval van brand, ze jrd niet neêrgelaten! er stonden groote bakken vol Sater, brandspuiten; niemand dacht er op! en 011- |Jkilusschen, onder 't gekerm engehuil, het vuur nam ,*ö>e .n hevigheid en in uitgebreidheid, en weldra was 1«- 11 tgestrekte theaterzaal een brandende forneis. [,-yDan wist men het niet; doch nu is 't gebleken: in Ijk forneis lagen 1002 menschen te braden en te rroosien; die theaterzaal was een bed van lijden en pivai! sterven! Teil 11 ure bleven maar de 4 muren recht staan. I Dfe brand was ontstaan rond 7 ure. 1i 4 'i is meest Volk uit de burgerklas dat zijn dood op zulke wreede wijze heeft gevonden; voor de 5C plaats J' waven over de 600 kaarten gegeven; en de vierde man was daar niet gered; ook rijke en voorname Fa- miiina zijn in doodsrouw gedompeld, 't Is schrikke lijk om lezen, in de duittche gazetten, hoe er ver haakt wordt, van Personen die zich konden redden, !jn die zeggen dat zij nooit of nooit d'afgrijselijkheid kunnen beschrijven van hetgeen zij daar zagen. Onuitlegbare zaak! Op de bijzonderste trappen van uitgang was geen licht; en 't krielde er van vluchte lingen, die hun alleruiterste kracht inspanden.Naast een dier trappen lagen 40 lijken opeengestapeld. diendenjwareu Eel mans-kinderen gelijk Aloysius van Gonzaga; schatrijke Eeimans-lindercn die alles ver lieten, zicil in dc beloften van vrijwillige a'-mned» verbonden om g'heel hun leven lang, het zwakke ol lijdende menschdom te dienen; waren jonkers, ge leerde professors, wien de schoonste toekomst toe lachte. gelijk een Xaverius, die grootheid en roem verliet, om naar vreemde landen aan de voortplan ting van 't Geloof te werken. De vier Heiligverklaarde van dees Pausdom zijn nederige menschen geweest: Joannes Baptista Rossi, een eenvoudige priester, Laurentius Van Brindis, n de Walen: aan wat prijs! daar in de duisternis wroeten mollen! geen uur zeker zijn van 't leven! im deze ongerustheid Jcvèn! var. iij>l 'U, - van zulke ijselijke rampen! Men schrijft ons 1 Je- meppe, dat de dorpskerk bij dc Begraving opgevuld was van eene droeve en neergeslagene menigte, dat men geen gedacht kan geven van den druk en d'el- lende!... 66 Slachtoffers! Er is in de Kamer over deze Ramp gesproken en gevraagd of er eindelijk gaan maatregels genomen worden; maar welke maatregels kunnen er zijn? dit grauwvuur, 't zijn als stralen van die ijlings opschieten en tegen welke geen - d'helle uc* Pater Kap'ucieuj Be7Èdicti:s Josephes Labre, een j menschelijke middelen bestand zijn arme pelerim cn Claiuvamiet Knus, een geringe t Veel is er over die rampgeschreven, doch zij wordt kloosternon; doch allen menschen van heilige le- i overiieeraellt door de nog ergere en wreedere t.jdin- venswijze en van welke door bovennatuurlijke won- g«n uit deren, door Waarblijkende Mirakelen, van welke ge- 1 Weenen, toogd is, dat zij als voorsprekers van L Menschdom j op d'Altaren moeten prijken, om er vereerd eH aan- j roepen te worden. t 4U Kardinalen, 70 Bisschoppen, 3 gemijterde Ab- 1 ALWAAR DE GROOTE THEATER IS AFGEBRAND; Denzelfden dag, maar 's avonds; er ging een groot N<>oit is zulke ramp beleefd In Weenen staan de menschen 's morgends op, en ie Ramp in hun geheugen komt, ze peizen: 't Is :i: droom geweestJa, droom! en er is bijna geen geen Bloedverwant of Vriend te betreuren V- de siac htoüers begraven werden, aide -«•« waren in 4'honfdkerk. gans'in rouwkrep gehuld; de Aartsbisschop zat tc bidden, nevens den Ou**ar; geen ziel in de kerk, of ze snikte; er zaten er daar, stom en roerloos van droef heid; ach, wat is toch die wereldsche vreugd broos en vergankelijk! Gepaleerd en gecoiffeurd worden, om naar een schitterende Avondfeest te gaan; daar zitten in glans en glorie, alle strelende vreugde- tooneelen verwachtende. En 't is de DOOD die u aangrijpt en neêrvelt, zonder dat vriend of bloedver want u een troostende woord toezegt, zonder eenige hulp der Religie! Geen wonder dat het theatervolk uit al de groote steden ten hevigste is verschrikt en ontroerd gewor den! Want /eel theaters zijn d ierwij ze geschikt, dat, in geval van brand, alle redding bijna onmogelijk is. Als de theater aan 't branden was, en de Pom- pierderij met al 't materieel aan 't werk, en duizelde personen rondom, men dacht in 't begin dat al het theatervolk gevlucht en gered was. Doch van d'hoog- ste vensters en op de balustraden zag men weldra een menigte om hulp en verlossing kermen. Alsdan wer den de groote reddingslakens gehaald, opengespan- nen en door 60 personen vastgehouden. Niemand durfde dien sprong wagen, totdat eendame het voor beeld gaf, uit de venster sprong en behouden doch in bezwijming op het laken te recht kwam. 50 andere Personen volgden haar voorbeeld en werden aldus gered.... Een rijke juffer geeft ineen gazet het hert- roerend verhaal, hoe zij in de donkere kamers cn gangen van het theatergebouw ronddwaalde, bijna verstikte, doch eindelijk buitengeraakte. 't Volk van Weenen, op deze wreede dagen, zijn droefheid is meermaals in verontweerdiging veran derd, nu tegen de Direktie, dan tegen de Policieof tegen de sektie der openbare Kunsten. Desaangaamlc loopen veel vertelselkes, min of meer waar, doch de groote waarheid blijft dat deze Ramp eene les is en een rede van afschrik is voor de Theatorij. Eene groote menigte staat van 's morgends tot 's avonds rond de zwart verbrandde muren van den theater; men vreest dat de muren gaan invallen en nieuwe slachtoffers zouden maken. Er zijn verscheide perso nen weergevonden, doch andere welke men gered dacht, ontbreken. Het getal dooden gaat tot iets boven de Duizend. Rome als Hoofdstad. Het ia niet te ontkennen, in de hooge regeeringskriu- gen ontstaan is een ommekeer opzichtens Rome eu het Vatikaan.eu die ommekeer 18 zelfs zoo groot dat men de mogelijkheid der verandering niet meer betwist De Times, het invloedrijke engelsche blad, bespreekt de kwestie van de teruggaaf van Rome aan den Paus; koning Humbert zou naar eene andere etad iu Italië gaan en deze tot hoofdstad proklameewn; maar Rome, waar hij het blijkbaar niet houdeu kan^zou hij vaarwel zeggen. Het is zeker dat dit punt in het geheim des Vabinets besproken werd, toen koning Humbert te Weenen was; het wureu die omstandigheden, die invloed hadden op zijn humeur eu welke, zooals gezien is, koningin Mar- garetha soms deden weenen, zonder dat men de reden daarvan kon onderscheppen. De vorsten iu Europa beginnen iu te zien, dat de re- publiekaansche- liberale oorlog tegen al wat godsdien stig is, een noodlottig einde /al eu moet hebben, eu boe stout die oorlogvoerders zijn,heeft men getoond in Fran krijk, waar men den grootsteu vijand van al wat geloof is, waar men M. Paul Bert. tot minister van onderwij» en eoredienst benoemde. De gouvernementen zien dat men tot eene nlgeheele afbreking van alle zedelijkheid gaat en weldra er geen gouvernemeut meer zal mogelijk zen. Het is dus tijd, dat men tot de sterkste zedelijke macht zijnen toevlucat "sn» en rneu deze macht ju eere herstello. "'.Tv t- m'iè'ker dut ile" Times en anuc. n guueu, dit. kwestio enkel en alleen beschouwen als politiek, e» van daar het voorstel om Rome alléén terug te geveu aan den Paus; doch dit is onmogelijk, Rou,« alleen, sou zooveel zijn als zeggen, dat raen het Pausdom met nieu we gevaren zou omringen: meu moet de Pauselijke-Sta- ten herstellen; men most den Paus terugbrengen in z jn onafhankelijk gouvernement en zoolang dit niet gebenrt, zal het Pausdom het nou possumus herha.en. De hoogeplaatste itali lausche patriot, die iu den Ti mes zijue gedachten uitlegt, wil Rome en den omtrek aan den Paus teruggeven, maar Rome toch ouder dezelf de wetten van 't overige revolutionnaiv Italië laten le ven. Hoe is dit mogelijk! Hoe wilt ge dat het Pausdom geëerbiedigd worde eu machtuitoefeue met de wetten, waarmee men Italië nu begiftigd heeft en die mon zelf erkent een kanker te z jn. dewijl men erksnt dat de toe stand van vandaag onhoübaar is! Onmogelijk dus; maar toch verwekken die ontwerpen eu besprekingen veel aandacht, oradnt er reeds iets ve roordeeld is, ja, totaal veroordeeld, dat is "Rome, de hoofdstad van Italië, s of de laatste Binders van Vlaanderen, verhalen uit den Franschen Tijd, naar uitgebreid icerk van S. VAN DERGUCHT, Kunstschilder te Aalst.) 27* Vervolg. XIX. O de Aartsschelm Terwijl een rijtuig op den weg naar Aalst kwam gereden, dat de steenen kraakten, de Notaris Vosselaer van Aalst, wandelde met een soort van ongeduld, in zijn huis, van in 't kantoor der klerken naar zijn bijzonder kantoor, over en waêr. Hij trok dikwijls zijn horlogie uit en schudde het hoofd, ziende dat het reeds middag ging worden. Dat hij iemand verwachtte, was zichtbaar. Eensklaps bleef er een chees voor de deur zijner woning stil en men belde. M<" Vosselaer liet aan zijn oude dienstmeid den tijd niet; hij ging zelf openen en ontving met alle teekens van uiterlijke beleefdheid de jongeling van Geeraardsbergen en zijnen in boer verkleedden oom. Wc zijn u beide sedert lang verwachtende, zegde hij; M. Adolf, ik ga met uwen oom in onzen besten salon, daar kunnen wi; veilig klappen; ga ondertusschen met uw gespan aan de poort, ze staat op slot; de knecht zal voor alles zorgen. Gelijk een teeder kind voor een oude zieke moeder, zoo was de Notaris jegens den Pastoor van Onkerzele, hij leidde hem langs den huisgang binnen, in den besten salon, schoof'nc leunstoel aan de de tafel deed den Pastoor erin zitten, en haalde eene goede vervei- scbing;'kortom, de oude Herder was diep bewogen en dankte wel honderd kceren zijnen edelmoedigen weldoener. h Mr dc Pastoor, sprak de valsche Vosselaer, mijn grootste geluk is van u hier in veiligheid te zien; hier zullen uwe vijanden u niet komen zoeken; en kwamen ze nog, vinden zullen zij u niet; want in dees huis zijn veel verborgene plaatsen. Terwijl zij nog aan 't spreken waren, kwam Adolf binnen, een zware valies in d'band dragende. Achter zijnen blauwen bril lonkel- den d'oogen van den Notaris; hij nam de Valies met zichtbaar ge noegen, en ging ze op een lalelken in den hoek der zaal plaatsen. u Zij't gezeten! zijl gezeten! lieven jonkheer. Maar, Mp dc Notaris, ik ben ongerust zoolang mijn Oom met in veiligheid is. Indien ons iemand hier moest zien! ja< vriendschap, 'i ware gedaan met u cn met mij; doch wees gerust, ik ga u aa stonJs de verborgene plaats toonen. Óm welkerede, M't Omdat ik u tweederhande kamers kan beschikken; beide even veilig. ge nioogt kiezen. Zeer wel, ik ben t'uwen dienst. M den Pastoor, sprak de No'aris, ik ga aan uwen neet de kamer toonen, waar gij voor eenige dagen zult verborgen blijven. Het is wel redelijk dat een persoon die u dikwijls zal komen bezoe ken, met den geheimen ingang bekend weze; wij zijn immers allen «erfelijk. Och, M. 't verblijf zal allicht goed genoeg zijn. Met oorlof, M. de Pastoor, op eenige oogenblikken zijn wij terug. De oude Pastoor van Onkerzele nam zijnen brevier, terwijl Vos selaer den jongeling naar een achterkamerken bracht, waar bijna geen ander meubels waren dan eene groote eikenhouten kas. Vos selaer deed de kas open, raakte eene verborgene veer, er sprong langs den binnenkant een deur open. Vosselaer kroop er door en de jongeling volgde, en zij bevonden zich in een kamerken zeer kun stig aan den muur van 't huis vastgemeiseld en door eenige verbor gene vensters tamelijk verlicht. Kunt mi ergens veiliger zijn? vroeg de Notaris; ziet, de deur is van dik eiken hout; ',n den muur is eene kleine schuif van ander alven voet breed, langs waar men de bewoonJers deze plaats, in geval van nood kan verwittigen en ook de spijzen toereiken, zonder altijd do r de kas te moeten kruipen. Wat dunkt u Adoll zag eens rond; er stond daar een eikenhouten ledikant, een tafel, twee stoelen, een kasken. Wel geschikt, zegde hij; niets kan er beter gezocht worden. Ja,hier zal mijn oom in veiligheid kunnen blijven. -- Voor eenige dagen, jonkman; want ik heb reeds iemand naar Oostende gezoeden voor de reis naar Engeland. Kom, er staat hier juist in de kas een hertversterkende likeur; ge gaat mij d'eer doen dezelve eens te proeven... Geen complementen, als t u blieft; ge zijt hier thuis; ge zult mij verontschuldigen, want ik heb daar juist met uwen oom een glas wijn gedronken. Terwijl dc Notaris Vosselaer de flesch uithaalde en een roomer op 'ne kabaré plaatste, zat de oude Pastoor gerust zijnen brevier te lezen; niet lang was hij aan deze dagelijksche plicht bezig,als mees ter Vosselaer terugkeerde; hij zag er cenigzins verbleekt uit, en verzocht dadelijk den Pastoor van hem tc willen volgen Uw neef Adolf wacht ons, zegde hij. Ik ben gereed, M. de Notaris. Gelief te bemerken, M. de Pastoor, dat de plaats waar ik u ga bren ger, alleenlijk bestemd is voor nachtverblijf; binst den dag, als er geen onraad is, kunt gij u hier begeven, ja zelfs in den holmaan wandelen; M. den Pastoor, let op,als 't u blieft, ge ziet we zijn hier aan den keldertrap; ge ziet geen ander deur, niet waar De grijsaard knikte neen; V sselaer zocht iets op den geverfden muur; zijn vinger raakte een verborgen nagelkopken en een smalle deur vloog open nevens die van den kelder... De Pastoor dee i van verwondering een stap achterwaarts; nooit had hij zulke g-iheime bergplaatsen gezien; zij bevonden zich vooreenen geweifden kelder, met 12 steenen trappen. Eerweerde, sprak de Not«ris, eene kaars aanstekende, wees niet verwonderd, ge zult nog andere zaken zien. De trappen afgedaald zijnde, bevon ien zij zich voor een deur van zwaar eikenhout... Vosselaer had den sleutel, opende en trok bin nen, gevolgd van den Priester, 't Was een onderaardsche kamer, donker als een helle, zonder eenig meubelstuk, niets anders was er daar bij 't licht der kaars te ontwaren dan eenig; bussels strooi. M., sprak de Pastoor, het is toch hier niet... Maar, in plaat an't vriendelijk wezen van den Notaris, zag h.j nu ne kerel me helschen spotlach op de lippen en oogen vol gloeienden haat. En vooraleer hij nog verder kon spreken, gaf de verrader hem zulken geweldigen stamp in de lenden, dat de brave ouderlingachterwaarts nederplofte op den steenen vloer der kamer. Zijn bloei stroorade.en hij bleef daar bewusteloos liggen. Toen de Pastoor tot zijn zeiven kwam en d'oogen opende, zag hij niets meer. De Notaris was verdwenen. Men kan lichtelijk begrijpen welke smartvolle gedachten hem overweldigden; na met zijnen neusdoek zooveel mogelijk de wonde aan zijn hoofd verbonden te hebben, sukkelde hii tot op t strooi en liet er zich neervallen. De Notaris zekerlijk had hem als vijand en verrader behandeld: maar ziin neel Adolf! die altijd zoo goeden braaf voor hem was geweest? Hoe aardig toch, dat die neef eerst met den Notaris alleen de schuilplaats ging bezichtigen en dat hij nu niet meer te voorschijn kwam! Och God, bad dc oude Pastoor, uw wille geschiede; geel mij toch de genade om al mijn lijden gedul dig te verdragen, t'uwer eer en glorie; ontferm u ook over mijn neef. Eensklaps hoort hij 't geschnjn van een schuif ken dat geopend wordt. Zonder twijfel was er iemand aan den anderen kant die hem beloerde.Wie is daar? sprak de Priester; in Gods naam.kom mij ter hulp. Ik, antwoordde eene stem, ik Jacobus Vosselaer die berst van genoegen, omdat ik u bezit. Wat wilt gij met mij aanvangen? ach, Mijnheer, laat mij hier spoedig uit. U hier uit laten? ge lacht zeker! uw lot is nog beter als dit van uwen slimmen neef! Ai, ai, hij moest hier met al zijn geld ko men; een schoon ponksken! ik heb het daar geteld. Mijn neef! smeekte de Pastoor, ach, wat is er van hem ge worden Uw neef 1 hij is uit de pijn, oude sukkelaar! ik heb hem daar in een ander kelderken, een glasje likeur van mijn uitvinding gege ven en tegenwoordig is hij al koud; gij zult het zoo schoon niet hebben. Sedert lang wenschtte ik 'ne paap in mijn bezit te krijgen! Ach, God. ba .l de oude Pastoor van Onkerzele, och God,mijn arme neef! en gij, booswicht, vreest gij de straf der moordenaren niet? Welke straf? wie zal ooit weten dat het lijk van Adolthier ligt te rotten? dat gij hier gekerkerd zijt? D'Alziende oog van God! Prullen! goed voor kinderen en voor onnoozele boeren gelijk in uw Onkerzele; meint ge dat ik aan mijn eerste schelmstuk ben? Ongelukkige mensch! Ha, ge durft preêken aan den Notaris Vosselaer; welnu, hoort wie ik ben en ge zult alle hoop verliezen van hier uit te geraken.Ik, ik. heb den zoon mijner voedstervaders vermoord, om aan zijn geld te geraken; ik heb menige andere gevaarlijke moord bedreven; en nu dat ik uwe valies met goud kan hebben, zonder dat er haan ol hinne zal over kraaien, ik zou éen oogenblik aarzelen! Zoo dom toch

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Het Land van Aelst | 1881 | | pagina 1