Vrijwiili,^i's-Leger.
52
*#l yjü
Zondag 25 Dei
ir 1881
LJld
Twee-en-Twintigste Jaargang.
©oirsïricnst, - toaliii lanö, - mrtjljeiïi.
TT1--11-
JAN CLSHKER
laatste Binders van Vlaanderen,
Bureel, Achterstraat.
Gewoone Annoncen: 20 centiemen per regel. Anuoncen op de Tweede Bladaijde
50 cent, den regel. Berichten onder 't Nieuws, 1 frank deil kleinen regel.
LAND
5 fr. 's Jaars, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op alletljdstippeu
genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers.
WETTEN
DE KAMER. GEERAADSBERGEN.
EN VEROORDEELINGEN.
Een steon die rolt, en gaart geen mos, zoo
staat er gedicht en geschreven, tot les van degeen die
alle vijf voet veranderen van woonst en van huis.
Doch, van een gerucht raag gezegd worden, dat hel al
voortrollende aanwint, bijzooverre dat een zake van
niet dikwijls een klettering wordt van al d'helsche
donders.
Zoo iieeft de Belgische Kamer zich in twee zittingen
bezig geliouden* tijd en geld verkwist, met een fes
tiviteit in de Zusterstad Geeraardsl/ergen. In October
waren de liberalen daar geklopt eri wel geklopt; eer
lijk en treffelijk liuddeu de Katholieken hunnen zege
praal gewonnen; want er mag gezegd worden, dat
overal de Katholieke Parfij tegen gewctensloozen list
en wreeden dwang te kampen heeft.
Nogtans, 't Ministerie heeft reeds 67 katholieke
kieziugeu vernietigd.n Roll in werd gepraaradom ook
de kiezing van Geeraardsbergen kapot te makeu. Ge
zocht, herzocht, gekeerd en gedraaid, de tong gepeld
van getuigen dieniets vroegen als de Katholieken te
mogen beschuldigen, maar Rollin zag er toch geenen
rechten kant aan en zegde gelijk Pilatus: Watgekozen
is, biijve gekozen.
Daarop, groote vreugd te Geeraardsbergen Op
tocht, met muziek aan t hoofd, den Reus, de Reuzin
en t Reusken, triomfantelijk doqr de straten derStad.
Juist kwam met den trein toe, de schrijver van Rid
der Geeraard, welken loor een artikeltje, eerst tot
50 Ir. boet en door de liberalen van 't Hof van Appel,
tot 8 dagen gevangwasveroordeeld. Vrienden luidden
hem in zijn Prison afgehaald, waren een glas gaan
drinken en allen vervoegden zicli bij den stoet; laten
wij het nu nemen dal er wat luidruchtiger gejuicht
werd, omdat de gazettier uit zijn gevangwas verlost!
Moet er daarom iemand slecht gezind loopen?En was
dat een rede om in de Kamer al te komen, met d'ar-
meu omhoog van vorontweerdiging, alsof den metalen
Leopold I te Brussel van zijn kolom gesprongen was!
Ge zoudt gezeid hebben; Rad en koorde waren te
zacht voor alles wat in Geeraardsbergen "Katholiek
•s» bijgevolg voor bijna al de deftige Ingezetenen. Er
moest een Enket, de Jugen en Procureurs reden naar
Geeraards.>ergen, hoorden waarschijnlijk eenige libe
rale vrienden, cn keerden terug, bevestigende dat de
Manifestatie was ingericht om een oud-veroordeelde
in tc buien.
M. Van Wambeke logenstrafte dit gezegde en voegde
erbij dat Rolin de kiezing waarschijnlijk niet zou
goedgekeurd hebben, hadden er maar 5 st. meerder
heid geweest; de teergevoelige Minister riep dat dit
gezegflo zijn eer te kort «JeeiL011 Prè4"ftpMnenr)yrw-c
hij een openbare Derisping voor M. Van Wambeke»;
hetwelk dadelijk gestemd werd, zonder iemand anders
te treffen, dan de ounoozelhcid van den jongen Minis
ter; daarop sprong Rara op zijn pikkels en riep dat
de Geraeenteraadsheeren van Geeraardsbergen liegen,
moedwillig liegen, dat men Revolutie wilt maken,
dat de Pastoor van Vlierzele ook ingehaald is, dat
de wetten moeten geëerbiedigd worden, dat de
wetten heilig zijn, enzooy>orts; en hij voegde erbij
dat Ridder Geeraard een krapuleus blad is. dat de
«clifijver een oud-veroordeelde is, dat M. Van Wam
beke als 'ne papegaai nazegde wat hem ingegeven
werdt, precies alsof meester Bara de stad Geeraards
bergen in zijne hersens heeft zitten; doch M. Van
Wambeke antwoordde kortaf en zeer wel, alser'nc
papegaai cn 'ne poesjenel in de kamers zit, dat liet
Bara is. Daarmee zweeg 't Waalsch vischspaan en M.
Coremans van Antwerpen bemerkte dat de liberalen
zoo vies niet moesten zijn van een oud-veroordeelde;
dat lange jaren in Antwerpen hun Opperhoofd 'ne
vent vnas, die zijn oogen nog schemerden van in l
Rasphuis onder 'Je kap te zitten; de franchoos Oi i.\
riep dat M. Coremans van geen oud-veroordeelde
mocht spreken, vermits hij zelf nog onder proces
verbaal gelegen luid; M. Coremans riep dat er twee
maal een vrijspraak was gevolgd, hij noemde Olie
lafaard, tot tweemdal toe; ge zijt nog zelfs geen
Fraiischman, zegde hij, neen, er is goenecht gallisch
bloed in uwe aderen!
En dan liadt ge 't spel moeten zien Al de Minis
ters blauw en purper van kolcire:den papieren Olin,
zijn vuistjes in d'hoogte;d'oude Kamerleden wol angst
en schrik; de zitting gesloten van weerskanten g« -
tuigen genomen, om te schermen, te schieten en om
lijf om lijf te vechten. Doch alles is nog vergaan,zon
der dat er iemand Ir.ndgemeen is geworden, 't Is de
zelfde M. Coremans'die over eenigen tijd met volle
waarheid tot de liberalen geroepen heeft Gij, gij
zijt de Partij van Frankrijk
Dusdanig zijn de spektakels geweest in de Kamers.
Dc Ministers zijn kattekwaad, omdat de Pastoor van
Vlierzele, omdat, de Onderpastoor van Heuleen zijn
medegevangenen zijn ingehaald; hoort, kwaad of
blij, en al liept gij alle zeven op uw tandvleesch,daar
aan moogt gij u meer en meer verwachten, juist ge
lijk voor de jaren 1830, dat ligt in den aard van het
Vlaumscli Volk, van bravo te reppen, als er een tref
felijk man wordt veroordeeld.
En bemerken wij hier hoe Frère en Rara met ver
achting spreken van een oud-veroordeelde precies
alsof zulke meusch alle achting had verloren. Ten
eersten: sommige veroordeelingen zijn perels van
verdienste, en vieren wij heden de blijde Geboorte
niet van den God-Menscli, die ook door wetgeleerden
werd veroordeeld, en veroordeeld volgens cle slechte
wetten van dien tijd? Zien wij niet, met miljoenen
zijner Discipels die veroordeeld en gemarteiiseerd
werden, volgens de wetten van d'heidensche onge-
Ioovige wereld? Een wet, volgens Bara, een liberale
wet, ge zoudt er moeten voor knielen; en nogtans,
wat. is een wet? dikwijls een uitbraaksel van een bende
officiéele.... hoe zouden wij zeggen? Ach, onder een
officieel gewaad, ge vindt dikwijls de slechtste men-
schen.
Ten tweeden, volgens de liberale Ministers, de
veroordeeling is een brandmerk... Ei, hier veroor-
deelen zij hun eigen en toonen hoe ellendig de Bur
gerlijke Justicie is, die straft en kwetst en vernedert
en verplettert, tegcuovei de Goddelijke Jusiicie, die
erë P véredelt... (Je ziet hieraan, Frère, Bara en gij allen,
liberalen, hoe dat de Vertegenwoordigersvan 't Gees
telijk Gerecht moeten geëerbiedigd worden; en nog
tans, gij versmaadt, gij bevecht die Justicie; ge zoudt
de wereld willen bestieren met den zuren en /.waren
hutsepot ecner verliberaliseerde Wereldlijke Justi
cie... Alia, 't is te dom, en wel te zien dat de Minis
ters geen Ylaamsch verstaan en de ware belangen der
Samenleving niet begrijpen.
1881 is bijna gepasseerd
Een kostelijk jaar geweest voor Belgenland.
Een droef jaar, in dezen zin, dat dc liberalen meer
en meer geus wordende,op zulke schrikkelijke wijze,
j hu i eigen Vaderland hebben verscheurd dogtans
I au eten wij daar bij voegen dat vele liberale kopstuk-
I ac vreemd en fransch zijn in hert en geest; ja, mis-
sf Hou wetens en willens den val onzer Nationaliteit
t (881een jaar geweest van heldhaftige pogingen
vi 'l Vrij Katholiek Onderwijs. Ja, in latere tijden,
z .lien met bewondering de katholieke Belgen van
t v-i aanschouwen, die vurige en oprechte Minnaars
<i Voorslaanders van 't Vrij Onderwijs.
1881! in dees jaar is de Bloedwet weër merkelijk
vtj zwaard; de liberale Ministers hebben gedecreteerd
de 12,000 man's jaars er effektief moeten zijn;
dat voor al de vrijgestelde, zieken en deserteurs
«er o man moet opkomen, zoodat het jaarlijks op-te-
1 gen getal manschappen ver over de 15,000reikt;
Ce dit valsch woord EFFEKTIEF, door de liberalen
g v. aagd en gestemd, in tijd van ziekten, van oorlog.
v- vreeselijk zal het niet worden!
Deze week is 't budjet van Oorlog in de Kamer
i >r de pinne gekomen. M. Woeste en ander katlio-
rke heeren hebben geprotesteerd tegen de vermeer-
ering en voorgesteld van 't woord EFFEKTIEF uit
schabben; maar de Minister van Oorlog weigerde
i >k af, en AL DE LIBERALEN STEMDEN MET
M. Bijgevolg't is de schuld der liberalen' dat in
S8-2. een goei duizend man meer zullen gevraagd
irdën.
M Katholieke Heeren verdienen zekerlijk d'open-
tare dankbetuiging, maar 't en is niet genoeg tegen
ie verzwaringen te stemmen; 't en is niet genoeg van
r< Familiën geen meerder kwaad te berokken de
I i zaak van al die onheilen dient weggenomen te
v uden; en daartoeis enkelijk noodig:goeden wil en
krachtdadigheid.
Al die gezegdens van defense nationale zijn vvoor-
on van brol; de groote rede voor de Militaristen is
i' onverstaanbare soldaten-gril van hoogerhand, en
e zaak is zóo klaar, dat, zelfs de Bien Public o-
•rtijd bevestigde, hoe, als de eerste groote stap naar
t zotte verzwaringen ging gedaan wordeu, en als
n en vreesde van stemmen te kort te komen, dat er
'i e nobëlen heer uit 't Hof bij den Aartsbisschop van
eehelen ging, met verzoek dat Zijn Eminentie ee-
c ge Katholieke Representanten zou willen overhalen.
1 aar 't is de Geestelijkheid niet die 't Volk zou hel-
i n verdrukken; 't is bijzonderlijk de Geestelijkheid
die ooggetuige is der zedelooze en rampspoedige ge
volgen van 't- kaserneleven. En de nobele bode werd
net een beeldeken terug gezonden, van waar hij ge
komen was.
De Kiezers hebben de macht in handen om de bar-
baar-sdie,.onrechtVvo.Ji*» 1
•v --- aiNcnaffing ie geraken
door een Leger van Vrijwilligers.
Een eerste ontwerp dér Maatschappij vau Antwer
pen luidt alsvolgt
j 6° Tot dit einde zal er bij elke kazerne van vrijwilli-
gers eene school bestaan waar degenen die zich voor de
I administratie geneigd voelen, zich iu dit vak kunnen
ouderwijzen.
7' Om bekwame vrijwilligers te bekomen, zal er eene
staatsschool ingericht worden waar men de jong dingen
die zich tot den militairen dienst bereiden, bet noodig
ouderwijs verschaft.
AANMERKINGEN
De volgende po ten wordeu afgeschaft
1' Alle pluats-commandementeu behalve Brussel ou
Antwerpen.
5" Compagnies de sedcutaires.
3° Officiers buiten werkelijkeu dienst voor regeltucht.
4° De majoors van de depots (De depots zouden ge-
koinmandeerd wordeu door dc luiteuants-colouel van
het regimeut die in het regimeut zouden afgeschaft
wordeu en zich intusschentijd zonden toeleggen om den
graad van colonel te bekomen.)
i." De kapiteins-adjadantsmajoors van het b&taillon
zouden vervangen wordeu door luitenanten en onder-
luitenanten.
Wij vragen het aan elke redelijke menscli Is dit
ontwerp niet gemakkelijk om uitvoeren
Vooruit dus, nu bijzonderlijk, legen die barbaar-
sclie gruwelijke Loting! Ach, we treuren met de
slachtoffers van den theaterbrand te Weenen, en niet
zonder rede; doch wat is die ramp te Weenen, tegen
de jaarlijksche Ramp der Loting? Voor hoeveel Fa-
milieu zal de eerste dag van 1882, die een dag van
vreugd moest zijn, zal het een dag van hartklopping
en ziêlangst wezen, omdat men de schrikkelijke «lagen
van 6, 7, 8, !L 10,11, 13, 14 en 15 februari nadert,
de Lotingsdagen voor ons Arrondissement, met de
stad Aalst te beginnen... lu volgende artikels zullen
wij, buiten alle partijschap, in de ziel der kwestie
treden en het eenig en het probaat middel toonen,
opdat Gekozenen en Kiezers zouden vooruittrekken
tegen dien kanker der Familiën, eu geen huirpijl
aclitcruitdcinzen.
1° De vrijwilligers nemen bij de soldaten welke drij
9f vier jaren gediend hebben, de wapenoefeningen ken-
|en en niet meer in werkelijken dienst zijn.
,2' Deze betalen de chiffre carré van hunne vroegere
joldij; op die wijze zou de simpele soldaat de soldij heb
reu van den aktuelen korporaal.
I 3' By eiken vijfjurigen diensttijd, eene zekere ver
hoging.
j 4" Wanneer hij het leger verlaat, geniet hij voor elk
prmyn van 5 jaren dienst, een pensioen van 75 franks,
1: zoo hij het verkiest, eene vergoeding van 300 franken
i eens te betalen.
5° Hel gouvernement verplicht zich al de plaatsen
aaröver de staat beschikt,bij voorkeur te geven aan de
rijwilligers die het leger verlaten hebben.
DE TOEKOMST.
Alle menschen, die een weinig de geschiedenis ken
nen en over het beslaan, den vooruitgang en onder
gang der landen en natiën kunnen oordeelen, zijn vol
angst en vrees over de toekomst van eenige land
streken van Europa, voornamelijk over hetgeen ons
lief Vaderland boven het hoofd hangt.
De landen en natiën, waar men hardnekkig en
met helsche inzichten werk om het volk god- en ze
deloos te maken, waar men met opgezetten wil wet
ten maakt tegen het goed, de vrijheiden rechtveer-
digheid, wetten die opentlijk strijden tegen «Ie wetten
van God en zijne Kerk, zulke landen en natiën zijn
veroordeeld tot ondergang; en zoo is de toestand
van Belgenland.
i De wetten moeten gemaakt worden om, op eene
'V'ike w';'" Hnvc -*n vreedzame menschen te
vcrucai^i „gen ae boozen cn rusts*oorders.
Eilaas! menige wetten beschermen en ondr.rsteu-
nen de boozen cnruststoorders tegen de dcugdzaam-
j ste, vreedzaamste en getrouwste bevolking.
De boozen en ruststoórders hebben gecne achting,
noch liefde voor Koningen. Keizers, Vaderland of
Nationaliteit; zij zijn dc uitvoerders van de bevelen
der vrijmetsers en revolutionnairs die in hunne bijeen
komsten. over Godsdienst, zeden, recht, vorsten cn
natiën beslissen.
Wat belang stellende vrijmetsers en revolutionnairs
in dezen ol genen Keizer en Koning, in deze of gene
Natie, in dezen of genen vorm van Goevernementï
Zij willen de ontbinding van alle order en gezag, om
aan 't hoofd tc komen, zij willen zelfs beslieren zon
der God en te^en God.
Kunnen de Landen, Natiën, Keizers en Koningen
met zulke mannen en met zulk bestierblijven bestaan?
Maar zi) bekommeren zich aaurineè niet. Het is hun
of de
verhalen uit den Franschen Tijd.
naar het uitgebreid werk van S. VAN DJEll GUCHT, Kunstschilder
le Aalsi. (28 Vervolg.)
XXII. Waar Sprietvlech h-ir verschijnt.
Niemand die 'sanderdaags den Notaris Vosselaer zag, het wezen
blinkende van blijdschap, niemand hadde kunnen vermoeden welk
jjseli k tooneel er in zijn buis had plaats gehad. Na zijn dubbel
schelmstuk was Jacobus Vosselaer de valies komen onderzoeken
en deszelfs inhoud had zijn verwachting overtroffen; om den ouden
Pastoor van Onkerzele, zijn oom te redden, had Adolf een groot
deel van ziinen middel meegebracht, n
j, Alles 't mijn! sprak de goddelooze Notaris; alles'tmijnl De
neel zal niet meer spreken; zijn lijk ligt daar tusschen twee muren
te rollen; wie weet wordt het ooit gevonden! ai, wat is alles goed
uitgevallen! En die oude Pastoor, die in mijne machtis! sedert lang
wenschrieik een Geestelijken in huis te hebben! Met alhundomme
prcêkaiiën! Ik zal hem eens toonen wie de Notaris Vosselaer is!
Geen vrees dat hij mij beklappen kan! Die kelder wordt immers na
eenige weken zijn grat.
En't monster was's morgends in 't keldervertrek gedaald met
een kan water, een snee roggen brood en 'ne stevigen rieten stok.
Den lijdenden Ouderling, omdat de weerdige man weigerde te ant
woorden op zijn beestige vragen, hij had hem tusschen het uitbraken
van vuile en smeerige woorden, metzijnenstok deerlijk mishandeld,
had hét water en brood Toegesmeten gelijk aan 'nen hond en geroe
pen dat dit spel dagelijks zou vernieuwd zijn geworden... Ach, 'ne
roensch die zijn Geloof verlaat, die gedurig vervoordert op den weg
der misdaden, het wreedste gedierte kan hij in snoodheid en walge
lijkheid overtroffen.
Terwijl de Pastoor van Onkerzele daar in zijn donker kot op nen
bussdstroo lag te bidden, voor zijnen neef, zoo droef aan zijn dood
gekomen, voor zijn Parochianen, voor de gansche lijdende Kerk,
terwijl hij ook van God een uitkomen van zijn bitter lijden al-
smeekie, boven zijnen kerker was dc Notaris aan zijne gewone be
zigheden: De klerken nazien; volk ontvangen; akten opmaken;
kalanten trakteeren; studeeren om op slimme manier geld af le trog*
chelen; medeplichtigen op geheime wijze ontvangen; dien morgend
werden de kalanten bijzonderlijk wel getrakteerd; was het uit lou
tere blijdschap? ol klopie, knaagde daar nog iets, achter't borstklecd
van den valschaard? Hoe het zij, in den namiddag, alleen wezende,
in zijn bijzonder kantoor, scheen hij met ernst op iets mate denken:
e Gisteren, zoo sprak hij in zijn eigen, gisteren heb ik mij met
kunde gedragen; maar ik weet niet, bij alleduivels, watik met peerd
en chees van den vermoordden jongeling ga doen; ze kunnen toch
in mijn huis niet blijven.... Dezelvererkoopen! jar doch >«ie zal 't
doen? ik zelf? dat is onmogelijk! iemnd andersin 't geheim brengen
ware nog slechier... Ach, hoe spijtiglat ik geen vertrouweling heb!
Deze woorden waren nog niet kou. of er werd aan de voordeur
gebeld. Hadden d'helsche geesten dn wensch van hunnen hertlap
gehoord, en gingen zij hem een vveeiige medemaat schenken, om
nog meer het mcnschdom te pijnig») en hun eigen boosheden te
vermenigvuldigen? Vosselaer hoorde ij'n oude meid een knorrende
antwoord geven, dat het zoolaat wa, de Notaris niet sprekelijk;
immers, de passant was slecht gc^lee en dezulken, als zij geen bij
zonder teeken gaven, moest d'oudtsloor zonder complimenten
afleiden.
Korts daarna werd er zachtjes op d deur der studie gekl apt.
Wat is er? vroeg de Notaris. Burg', antwoordde de meid, er is
daar iemand om u tc spreken. Dat ij morgen terugkomt, 't kan
toor is gesloten. - Burger, hij wilt oerforce spreken. Hoe ziet
hij er uit? Bleek, lijdende en verm?id. Hij schijnt van zeer ver
te komen. Laat hem dan maar koen. r
De Notaris zette zijnen bril recht.nam een koppel pistolen ui"
den lessenaar, legde ze na ondcrzoek.n zijn bereik,en de vreemde»
ling trad binnen: 'ne vent van middelirigen leeft.;d, sterk gespierd
doch mager niet te best gekleed, eei jïeAnpeld wezen en diepe
schelmachtige oogen. Hij groette ecrliedig en na gezeten te zijn,
begon hij te verhalen, dat hij gebortj wivan Audenaarde, van
ongsaf met zijn Ouders de wijk had gnomi naar Frankrijk,aldra
in armoede gevallen, alles beproefd pm brood te winnen cn
eindelijk teruggekeerd naar zijn Vadeifand. Aalst. M'. zegde hij
hadden wij een rijken oom; hier heb zijn <*rlijd$n vernomen en
gehoord dat hij o;is in zijn testament i. indaclg geweest.
Uw naam, citoyen en de naam van uin oom? wij zullen
dadelijk zien. 1
Citoyen. de naam van mijn oom is Jan illaert.
Jan Stallaert; ja, die naam staat ini) vooAi) Is gestorven over
anderhalf jaar en maakte een deel zijnjr goed eh aan zijnen kozijn
Hendrik Sprietvlechter, zoon van Anna Sprietvchter, zijne zuster.
Dien kozijn ben ik, burger; ik bezit al dd0odige stukken.
Welnu, clan kunt gij u binnen eenige \gen op 't kantoor
aanbieden, met de bewijsstukken.
Maar Citoyen, ik ben zonder eenige mijlen van bestaan,
indien Uwe zoo goed wilde ?ijn.
Binst dat de vicemdeling sprak, de Notaris <tl zijnen blauwen
bril af, misschien dat de glazen een weinig bedah waren.
Wat zie ik? riep de vreemdeling, rechtsprifcnde en nog ver-
bleekende: Sir James Smit, zijt gij het!
Jacobus Vosselaer, zijn eerste gevoelens warenpn geweldig ver
schieten; dan veranderde hij schrikkelijk van ge\ cn stak d hand
nasr de pistolen; misschien vreesde hij dat de stri zijner euvelda
den op hem ging vallen. Maar de tiid om zijn iolen te grijpen
had hij niet; dc vreemdeling hield zijnen arm vafn riep uit: Er-
kcp.t gij dan uw medegevangene niet meer, die u tc Toulon uit de
galeien heeft helpen verlossen?
De Notaris zag verwilderd en verschrikt naar de deur: Zwijgt,
sprak bij met verdoofde stem, zwijgt! geen woord meer! de muren
hebben ooren... Ja, ik ben dengenen welken gij van de dood hebt
verlosten ben blijde u mijne dankbaarheid te bewijzen Van nu af
zijt ge rijk, ik peize toch wel dat gij niet gekomen zijt om mij te
verraden.!???
Maar, vroeg Sprietvlechter, droom ik of is 't waarheid? Dat
ik u hier ontmoet, onder den naam cn met het ambt van Notaris
Vosselaer!
Ja, vriend, mijD oude naam Vosselaer heb ik teruggenomen
Sir James Smids is dood en begraven; dal deze naam nimmer over
onze lippen kome!
Maar, Notaris geworden!!!
Ik zal u dat later vertellen. Weet dat ik hier t'Aalst, als deftig
Ambtenaar gekend ben!
Zoodat de duivel eremijt is geworden!
Om geld te winnen, ja; mijn kantoor is 't grootste van heel
de Provincie; ge zult dit later alles weten; want ik veronderstel toch
dat gij hier zult blijven.
Ik was van zin in een Handelshuis te geraken!
Gij die uit't Rasphuis komt dat is onmogelijk... Hoort, ge
ziet mijn huis is groot genoeg; Sprietvlechter. gij blijft hier wonen
en wordt mijnen meesterklerk; buiten mijn Notariaat heb ik nog
ander winstgevende zaken waarvan iku 't heheim zal leeren.
Sprietvlechter aanveerdde; voor d'opspraak ging hij eerst eenige
dagen in stad logceren; kwam met d ander klerken na ar 't kantoor,
de Notaris prees de bekwaamheden van zijnen nieuwen klerk bij
eeniegelijk, maar bijzonderlijk bij de buitenlieden, aan welkeSpiet-
vlechter zich met een gemaakte godvruchtigheid vertoonde.
Kortom, eendracht maakt macht voor 't slecht zoowel als voor
t goed, en die twee rampzalige boosaardige en goddelooze zielen
stonden malkaSr bij, om den schelmen-handel van Notaris Vosselaer
voort te zetten en nog meer fielterijen uit te vinden. Zelfs, voor dat
er een halfjaar verliep, was Sprietvlechter veel erger geworden dan
zijn meester, en dikwijls was hij het, die's morgends den Notaris
verving, om in zijnen onderaardschen kerker den gevangen Pastoor
van Onkerzele zijn water en zwart brood te dragen, en hem ie be
spotten en te mishandelen.
Die arme Grijsaard lag daar te verkerkeren; d'eerstc dagen en
weken bleef hem eenige hoop over; doch nu verwachtte hij de dood
op d eene of d andere gruwelijke wijze; en dikwijls om de Man te
pijnigen, Vosselaer of Sprietvlechter kondigden hem met blijdschap
aan, dat zijn laatste snee brood hem toegeworpen was. De eerbied
weerdige Grijsaard had in 't begin alles uitgepeisdomzijne verdruk
kers tot betere gevoelens te brengen, doch ziende dat al zijn goede
redens niets voortbrachten dan meerdere cn hclschcre spotternij,
hij zweeg en bad; hij verecnigde zijn lijden met hetgeen duizende