jan cl 10 Zondag 5 Maa<i 2. Drie-enTwintigste-Jaargang. %c ©oüsöienst, - Oaöct ui>, - onjljeto. Gemengde Berichten •Solidarismus. Bat hebben ze gewonnen! 1 laatste Binders van Vlaanderen, 't Grootste en laatste bedrijf tlerBinders I IMIllll» I PI I I PIPIIM—•- I i Mil I T P - -> IM Bureel, Achterstraat. Gewoone Annonc.: 30 c.ti.m.1. pir r.g.1. Anaoncu op d, IV«,le BLd.gd., %lM - 6 fr jays vooraf betaalbaar - iMC^^njten worden op all s.j SO cent. den regel. Berichten onaer 't Nieawi, 1 frank deu kleinen regel. J ïeoomen, rechtstreeks bij one of door post o briefdragers. HET LAND 2 VAN AELSf De zaak VALGHAN!... De Justicie heeft den ver moedelijke» dader in d'oog en tracht tot zijn aan houding te geraken; 't is zekeren Leon Peltzer, 'ne chef der sloksiagers van deGeuzen; fortuinzoeker, die dikwijls aan 't hoofd van groote zaken stond, en ver scheide reizen in aanraking kwam met de Justicie eens, voor bedriegerij iu de Bank een andermaal, deliberate uitspattingen opluisterende, om zijn stok la CliamborJ op t hoofd geslagen t'hebben van den ad- vokuat De Laet; 't is de Directeur van 't gevang die een wouderbare gelijkenis heeft bemerkt tusschen 't geschrift van dien Peltzer en de vermaarde brieven van Yaiigtian; Peltzer is vroeger in zeer nauwe be trekking geweest met de familie Pècherjzelfs had hij d'hand der dochter g. vraagd, welke nu de weduwe- Btrnays is; Peltzer heeft vele lauden der wereld doorreisd; nu is' hij in San Francisco,zeggen zetoch; 't was zijn speur, dat de Justicie opzocht en hetwelk verscheide liberale gazetten gedurig verwijderden, zelfs zich verontweerdigdèn, als men van Peltzer sprak. Als ontwijfelbaar werd afgegeven dat Leon Peltzer in geen maanden en maandeu,den Belgischen grond had betreden; doch nu komen de zaken an ders uit: getuigen komen verklaren dat Peltzer rond de dage.i der moord in België is geweest... De be schuldigde wordt ieverig opgezocht, in alle bekende landen der wereld; waar is hij? in San Francisco of in Athenen? Ho, hij zal verder vluchten, zegt gij jamaar, dan komt er een verpletterende beschuldi ging op hem en andere personen.. Welk belang had HIJ om Beruays te vermoorden? Uit nijd, zal men zeggen;... Nu, uit nijd, nu dat Bernays ongelukkig, en er reeds gesproken was van echtscheiding; na 10 jareu, uit jaloerschheid zulke zaken zijn brieven met krijt geschreven. Wie had er belang.dat advokaat Bernays verdween? Dat is de groote vraag... Eenige liberale gazetten kunnen wel begeeren en werken om die bloed-zaak te verduisteren, maar de stroom van 't Publiek, zelfs 't liberaal Publiek vraagt dat zulke gruwelijke moord opgezocht en gestraft worde, al waren de plichtigen en opstokers, al waren ze, 't is gelijk wie... Men zal verder lezen hoe 't Recht de Carnaval- dagen va Antwerpen beschrijft... Neen, neen, die groote steden moeten niet nagevolgd worden. Als men dit leest en overweegt, wie roept er niet uit Ge'"' ide kleinste, d'eenvoudigste Parochie Tot Aalst hebben er orgels geronkt tot 7 ure 's morgens. Woont daar iu de gebuurte! Voor 4 dagen een orgel t'iiuren, is'er 150 fr. gegeven. Zoekt de rede van de armoede in menig werkmanshuisgezin niet verder Daar ligt 't verderf. Een Fancy-fair in den Katho lieken Kring t Antwerpen heeft opgebracht 26,000 fr. Edelmoedig volk, dat Antwerpsch volk De Beurszaken verbeteren in Frankrijk; doch langs de kanten van Alais, in de smeltovens en mijnen, is een groote werkstaking losgeborsten 't werkvolk wordt opgestookt; reeds zijn de verliezen groot; de troepen faktionneeren iu de streek; de kromme en valsche Republiek geeft zelf't voorbeeld van in de Kloosters te breken, van aldaar den wettigen eigendom te schenden, doch als dit voorbeeld gevolgd wordt, ten nadeel* der rijken, dan moet er op geschoten wor den! Elk zijn recht geven, dat is de ware en goede politiek. Nog nooit zijn de benoemingen van Burgemeesters en Schepenen zoo partijdig gedaan,als door Minister Rollin. De belangen der Gemeenten worden snoodelijk vertrappeld; waar men eenigzius kan, worden degenen benoemd, door de Spions van 't Governement aangeduid.Tegenover zulke Rolinsche j Burgemeesters en Schepenen zullende Meerderheden streng recht kunnen, en moeten doen.M. Rolin moet schaamlerood worden, als hij sommige zijner benoe mingen overweegt. Is 't hij niet, die in de Kamers gezegd heeft, dat de Burgemeesters en Schepenen de Dienaars zijn van 't GoevernementI!!.... M. Woeste heeft met volle waarheid dien jiiIon van Minister op 't hekel bert gezet.... 'ne Liberaal die nog eerlijkheid i heelt, moet bekennen dat die knoeierijen in de be- j uoemingen, een onweerdigheid zijn;gaan Burgemees- ter noemen, den eenigsten liberaal die in den Raad I is! In de steden zou Rolin dit niet durven ;-'t is op j deu Buiten dat hij zulke platheden uitrecht. 'tis j van over duizende jaren, vast in d'overtuiging dat de kinderen, om eerlijk en braaf door de wereld te geraken, een goede vracht van godsdienstige over- tuiging moeten hebben; de levensweg is gevaarvol i men verliest veel op dien langen weg, en daarom zorgden de Voorouders voor een sterke Christene Opvoeding; daarom wilden zij dat de kinders Religie genoeg ingeprent werd, opdat ze later nog iets moch- ten verliezen.... Tegenwoordig, indie ofliciëele scho- j len van beidegeslacliten, de Godsdienst is er gedoogd als uithangbord; men ziet jonge bengels in de kerk j staan, gelijk in een komedie; wat gaat er daarvan geworden? Nu reeds zoo weinig Religie hebben, te- gen 't verlies niet kunnen, vrijdenkers en vrijdenk- sters te weeg! Peist daarop, liberale Ouders! Te j Melle is maandag, 'ne persoon dood gevallen, terwijl hij bezig was met kalle drinken; te St Patiwels leven drij zusters die te samen bijna 300 jaren tellen: 97, 94 en 92, nog friscli en gezond, maar 't gehoor begint te mankeeren; ?.e verkoopen specerijen; te Puurs zong er eenen op 't Concert een lied met 't re frein Vaa.wel; toen hij 't laatste complet had gezon gen, viel hij néér en was dood. Ze spreken van 'ne soldaat die t'Eecloo zijn lief zou vermoord hebben; in de fobourgs van Namen hebben soldaten zondag erg gevochten; er waren nog officiers bij en kapo- -raals; rond de 300 soldaten waren in de tumult! De tante van Minister Rollin, een Religieuse is te Kortrijk in haar klooster overleden; was 82 jaar oud; nogtans, heeft 't Verbond meermaals geschreven dat al de Religieusen schooisters zijn en broodroovers; ze zeggen dat de lidmaten van 't officieel onder wijs te Gent achter de solidaire begrafenis gingen, met zulken loon van pronte glorietisheid, als willende zeggen: Dat is een dood, hé! Vivan 't sterven tonder biechten of berechten!.... En dat vol I- k n g< ft v»g altijd Catechismus-les! De Ju (Lissen To'Öp'r r -'v tegenwoordig, loopen z'er dik! De mier heeft vleugelen gekregen, menschen; de Liberaalderij is aan de grenzen van 't Solidarismus. Dat is een sekte, een afgrijselijke sekte. Inde i6eeeuw, 'twas onredelijk, doch kon nog verstaan worden dat er bi) de Calvinisten, bij de Lutheranen overgingen; dat is toch ook een Eere- dienst; maar Vrijdenker, Solidair worden, geen eer bewijzen aan het Opperwezen, geen wetten of voor schriften van den Almachiigen God erkennc n; brrr, dat is beneden de dieren dalen; de dieren geven na tuurlijkerwijze hulde aan hunnen Schepper, maar de Vrijdenker, de Solidair, dat walgelijk gedoen is i ui; de ziel van Lucifer gesneden, i Leopold den Eersten was geenen Congreganist, I maar 'ne Staatsman. IAls genoemde Leopold den eersten ''eer in de straten van Brussel die solidaire begrafenissen zag, hij schreef naar zijnen intendent Mr Conway, met t Ir xi1 :t zijn brief zou ruchtbaar worden; hij sdpjtet: I 'it Solidarismus brengt ons naar de bar- oaa.i fMcid! Fo 20 .ren zijn verloopen. Lecpo! us, kijkt 'ne keer op. uit uw rijke grafstede tc Ltken en ziet wat er in België omgaat, nooit zou- a:: i' proiestantscbe vorst,een Schoolwet geteekend r.cc -elke u-v Christene soon, met een stem r. i' i aanneemt en laat uitvoeren! Maar'ne chr<s;rne iensch kan dieper vallen als alle andere. Ktiki verder Lcnpoldus, en ziet hoe die solidaire be- gr. t<-.i-:r aangroeien; boe zij opgetrost en opgeluis terd Lndoor d'aanwczigheid van officiéele Scho- ien; hn: dat er zelfs S' iatsmecslers en meesterssen, Soi lairs sterven en dat op hun begraving de kin- ■i rr. een méégaan! eenige jaren, als Frankrijk bestuurd werd, ivet door \erkclijke menschen, maar door mannen van eeriiiK politiek doorzicht, men decreteerde dat die i cgratenissen, zonder eenige uiterlijke cere- :.ior 'c moesten geschieden. En niet zonder rede! I' a!lc Religiën is een zekerprincicp vanecrlijkheid ;n van :i< ..^d; in alle Religiën is een verheffing tot dc Go iht i. pM*ar die Vrijdenkerij, dit Solidarismus, dat ver nedert. verwerpt, vertrappclt, bemorselt g'beel de irurtchheid! En laat zulke gedachten eens onder 't Volk k omenlll Er valt te schudden en te beven, voor i.ie .mst van ons duurbaar Vaderland! Men ziet nu raai o;.' die Liberaalderii uitkomt! Dri" gewichtige bemerkingen. is,e Allen naar de sïcénb-.ij 0 an, met het vaandelWeg het Geuzen- onwrwijsWeg met de loting. 2d* Wij worden bc- nan-.le' ijk onze voorouders inde droeve jaren NEGjKN IC, der voorledene eeuw, uitgenomen dat de gniliotien r.og niet fonctioneert; het wordt hoog tijd 'at Je hecren Kcrkmeestcis beginnen te peizen, ja te jWucn om de actiën, renten en kostel kc voor weden ter kerken in veiligheid te stellen; want wel haast zullen de geuzen zeggen: al't onze. 3de Wij vtrovnen nogeens onze achtbare Lezers, hun zeg gende .t /.ij onvoorzichtig te werk gaan als zij hun geld tc bewaren geven aan banken, nijverhtidsge- stichlcn o tan venten, dewelke met hun geld specu- ieerèn cm groote winsten te doen. Wij lezen in de Vrijheid van Antwerpen Sommige flauwaarden of Kiekens zooalsmen ze hier te Autwerpen noemt, denken altijd dat met niels te doer, rr»' niet te spreken of niet te veroerer. iets wat uoc-3 t rlatigt van zelfs Komt, en het ongelukkigste ▼an is. dat zulke personen zich dan ook onthouden, iu i'. eepo of <i acdero volksbeweging a hebben ze gewonnen? Lee»: z'liebben we! is waar tot hi.-rtoe nog het ver langde Vrijwilligersleger riet, n>Mii; maardoor hunne werkiog, hebbeD zij het land wakker g-schuil, en het huidige geus- en soldatengezind ministerie twee maal doen nadenken, het land drukkerende soldaten lasteu te doen opbrengen. Z'hebbnn gewonnen, dat het ministerie met zijn schandelijk reserve-plan niet durft op tr.-den, en dat is heel veel; zij hebben vooral, de Volksvertegenwoor digers van ganscb het land even als d»i Secateurs tot hunne plicht gen epen, en hen klaar en duidelijk doen zien, dat zoi^zij blijven stemmen voor het verzwarende budjet van Oorlog, en zij hun niet aansluiten hij de deputatie van Antwerpen en do heer ('.«romans, zij hun mandaat verloochenen en slecht vervullen;ende stem ming van het laatste budjet iieeft doen zien dat de volksvertegenwoordigers naar hun geluisterd hebben, want waren er geen twee Kiekens of Hofgezinde aan de rechterzij (Thonissen en Nothomb) het budjet bad verworpen geweest, en liet land had to heslissea geliad.door de onvermij.Jelijkeontbind ngder Kamers, of liet langer onder de verzwarende militaire lasten wilde gebukt gaan, of het nog la iger de ellendige en schandelijke Bloedwet wilde, of w-1 het eervol en vaderlandslievend Vrijwilligersleger! Zietdaar op welke terreiu, in welke nauwe positie, de mannen van het Niemand gedwongen Soldaat, het ministerie hebben kunnen brengen, dank aan hunne korte maar krachtige en eervolle wersirg! O, ik ben er zekers van, tiet moet die -lappere volks jongens fler hebben doen opzien, dat hun werk reeds bij tie Vertegenwoordigers zoo deftig onthaald werd, en ook dat het hoar spijt is. dat dank aan die twee sol- datet-gezinde mannen, hei Land niet over dat groot vraagpunt heeft kunnen beslissen; want vast en zeker had gansch liet land zich bij nun geschaard en hot nieuw ministerie zou in zijn midden het Vaandel van het Vrijwilligers hebben moeten planten. Ziedaar wat ze gewonnen hebüen Houdt dus op. gij a len wien het Vrijwilligersleger aankleeft, de flauwaards of onverschilligen te speien! Kom, schaart u bij nen. die volksheil betrachten! Bedenk dat n Eendracht maakt Hl acht. n «latdege- zarnentlijke weig de taak gemakkelijk maakt, en denkt dan ook, dut het vooral iu dees geval noodig is een krachtig en machtig leger te bezitten. Weet en begrijp wel, dat het tegen ijzeren bergen is. «lat er te breken valt, maar.... dat Het Vrijwilli gersleger ZAL en MOET komer Op uus, allen, iong en oud.voor uw geluk, uwe Vrij heid, strijd mede met hen, die nog werk offort lin ontzien om 's volksredding te bewerken, en te Vrij waren voor de witte slavernij! Wil dat uw naam ook later nevens do hunnen prij- ke, op den gedenksteen der ci uw go erkentenis van het Volk voor hen,die goed en bloe>i veil hadden voor hunnen evenmenscb, cn hot verl'^s^n van do schan delijkste wetten, naraorUiijk: de Bi- I: iu het zijn hun lalect of Invloed veel j kunne Dat is groolendeels het geval met degroote, sehoone en ware volksbeweging voor het Vrijwilligers leger, Niemand Gedwoog-n Soldaat. Nooit iB er eene beweging ont»taandiedoor het Volk meer gevraagd werd, en beter aaD zijne heiligste be langen beantwoord. Welnu, t is droevig het te raooten bekenneD, maar velen hebben wij het stelsel van een vrijwilligersleger hooren toejuichen, maar hun medewerking verke nen aan die moedige rij volksmannen alsdeHH Jaak Van den Bemden, Cl. Omiaeganck.Tieleroans, Backx, Hdlernans en zooveel anderen, O, dat was nutteloos, want nooit, nooit zou die beweging iets kunnen win nen, of nut tot dit gewenschte doel stichten! Zoo rede neerden dieKiekens—. Welnu, een groot jaar is pas verloopen, datdie echte volksmannen dat grootscben beiligwerk ondernamen en men moet het bekennen hetgeen ze gewonnen heb ben is veel, heel veel, en wel zoodanig veel dat nooit gpen enkele beweging op zulk kort tijdstip heelt kun nen winnen. Maar zal ons een dier tlauwaards vragen, wat NIEMAND GEDWONGEN SOLDAAT. KERKELIJK NIEUWS. - De E. II. Van der Ilaegen, Pastoor van Steenhuyse, is den nacht voor zondag door een geraaktheid getroff-m die treurige tijdiug bracht een algemeen»» droefheid cn verslagen- beid, niet alleen op de Parochie, tr.aar g'heel Bis dom rond, alwaar de achtbare Man, ouder Geestelijk en Wereldlijk, zooveel vei kleefde Vrienden telt; vol gens de laatste berichten is de toestand van onzen Eerweerden Medehelper en Vriend zeer verbeterd. Zelfs zou alle naaste gevaar verdwenen zijn Laat ons hopen en deu Heer bidden, dat de weerdige Man aan zijn achtbare Fa mi, ie, aan zijn Parochie, aan zijn Vaderlanden Vrienden nog lang m»'ge behouden worde. De E.H. Van Mol, Pas'oor van Cherscamp, is aldaar overleden, na eene lang»* en smartelijke zie kelijkheid, in den oml-nom van 56jaren Hij stond te Cherscamp sedert 1871 en I.e. ft met kracht, wijs heid on voorzichtigheid deze Parochie bestierd. De maaud van den H. J#seph niet te vergat m. Maandag, H. Coleta.dijnsdag H.Thomas van Aqulneu, e-'Q der grootste geleerden die er ooit geweest, zyn of de verhalen uit den Franschen Tijd, naar hel uitgebreid werk van S. VAK DER GüC1IT, Kunstschilder tc Aalst. 38' Vervolg. AANRANDING DER POSTMAAL. XXXVII. VAN AALST OP WESTREM. Den nacht dat 't Pachthof van Ganserik te Massemen zoo won derlijk was gered, rond elf ure 's avonds hield de koerier der Post- nral in Aalst stil aan de Posterij, sprong van zijn peerd, dronk met haast 'nen druppel,besteeg 't wisselpcerddat voor hem gereed stond, sprak nog een woord tot den baas, eed bevaliiglijk zijn zweep ronken en weg was hij, als'ne pijl uit den boog, in de richting van Gent. Terzelvertijde bracht men de versche pterden uit den stal, voor de Postmaal wclkeis gedruis men reeds inde verte hoorde, benevens de kunstmatige zw. epdagen van den Postiljon, 't Was onze oude kennis Collaert, die den Postiljon moest vervangen. Weinige oogenblikken daarna kwam 't rijtuig aan, en nauwelijks bleef het stil of vluentig werden de vier peetden uitgespannen door verscheen wel uitgeruste wisselpeerdcn vervangen, de bedienden namen eenige vcrversching, klapten een oogenblik met 't Volk der Posretij ol met de Aalsterschc Burgers, welke zij daar dikwijls ont- moett'en; Collaert s«ceg in den zadel, deed op zijne beurt de zweep ronken, en ook de Pos maal was vertrokken. Heeft de hedenda .gsche wijze van vervoering zijne aangenaam heden, de tijd der Postiljons en Pos;rijtuigen was ook onder vele opzichten, niet te verachten, bracht leven in de kleine steden cn bijzo:.der op de thans verlatene steenwegen, alwaar verscheide malen daags Je Postiljon, zoo eenvoudig trotsch over zijne klceding, de dorpen begroette door het drievoudig gespel zijner zweep Ander eeuwen, an-der gebruiken Volgen wij van nabij, de rijk geladene Postmaal. Daarin bevond zich vooreerst de Directeur,een vent van ruim vijf-en-veertigjarigen leeftijd; dan, twee bedienden, wairvan de oudste geen dertig jaren telde; twee goede jongens cn wel namentlijk HERMAN, een Brusselaar.de steun zijner ou Je moe der, welke hij meiziin geringe jaarwedde onderhield, eo VENET, een Franschman, onlangs getrouwd. De directeur klapte zeer ge meenzaam met zijn bedien ien, om den tijd zoo onverdrietig moge lijk over te brengen en den vaak te overmeesteren. Hunne samen spraak was in 't framch. Burger Directeur, sprak Herman, wat ben ik tevrede, dal wij zonder ongevallen Brabant reeds achter ons hebben! want waarlijk, d'omstreken van Brussel zijn niet pluis. En dien langen eenzamen steenweg, zeide Venetiis er een beter plaats om aan te ran ten als van Assche op Bouchout? Bah! antwoordde de Directeur, geeuwende; altemaal praatjes; 't is nu al zooveel jaren dal ik mij met groote weerden op de Post maal bevind, en nog niet eens heb ik den schijn van een baanstrooper gezien! Bijgevolg, deed Venet hall schertsende, ge wilt besluiten, heer Directeur, dat er geen Binders bestaan! Ho, ho, zoo niet! dit ware loochenen dat wij ons hier op de Postmaal bevinden; de dagelijksche aanrandingen laten daar geen twijlel over. Langs sommige streken, bemerkte Herman, 't krielt van Bin ders. Maar ik beweer, sprak de Directeur, dat deze kwanten och, men maakt er helden van, en ze zijn op verre na zoo gevaarlijk niet dan men beweert. Burger Directeur, sprak Herman, dat het geen helden zijn, ji, dat zeg ik met u; maar gevaarlijke schelmen zijn het toch. telt op, als ge kunt, de Pachthoeven, lusthuizen en kasteden welke zij uitgep'unterd en verbrand hebben. Er is ni.; éin Nolaris te plalte- lande die zijn weeraijen nog in huis durlt houden Op weinige pachthoeven, bemerkte Vernet, gaat men gerust slapen. Voegt er ook bij, sprak de Directeur al grimlachende, dat weinige Postkarossen gerust langs d'hcirbaan rijden. Zeg wat ge wilt, zei de Faanschmun Venet, maar ik ben toch altijd blij, als wij in ons bestemming aankomen; ja, ja burger Di recteur! Kom, kom! ge moet al die zaken doorgronden; ik geloof, lieve Vrienden dat, vooraleer een aanslach te wagen, die fielen zich eerst verstaan met de Postiljons of de knechten der Reizigers, en in kas teden of pachthoven, met de dienstboden en arbeiders; want nooit zal ik gelooven dat een nietsbeduidende hoop schurken en vagebon den, samengeraspt uit sluipdieven, die reeds vcroordeelingenhebben ondergaan, en uit refraktairs.te lafhert:g om soldaat te worden, dat die schurken den moed zouden hebben iets te wagen, zonder op voorhand zeker te zijn van hun stuk! neen, dat zult ge mij nooit doen gelooven! Uw gevoelen is dus, sprak Herman, dat zonder de aanmoe diging van bedekte personen, de Binders niet veel zouden te vree zen zijn? Ik ben van gevoelen, dat de Binders, waren zij aan hun zclven overgelaten cn van geen ander Personen ondersteund, niet alleen luttel zouden uitrechten, maar dat zij zells niet zouden bestaan hebben. Maar men zegt, bracht Venet bij, dat de Binders ondersteund worden door personen die 'ne zekere rang in de samenleving be- klccdcn. Dit kan zijn, ervatte de Directeur; nogtans kan ik zulks kwa lijk gelooven; maar 't zou echter kunnen gebeuren, en indien 't waarheid is, zoo veel te slechter, want niets gevaarlijker dan zulke soort van menschen beloonen om kwaad te doen. Terwijl men zoo gemeenzaam koutte, reed de Postmaal daverend voort en naderde vluchtig de plaats van haar ramp en ongeluk- Hadden de drie personen kunnen vermoeden water ophanden was. ze zouden gesidderd en gebeefd hebben! maar noch t'Aalst, noch op de gansche weg welken zij doorreden, was er niets hunne ach terdocht komen gaande maken. Ze spraken dus gemeenzaam en in volle rust, en waren op eenige honderde stappen van. Doch. laat ons vooruit snellen en zien wat de Binders daar hebben geschikt. Pieter La Marche, zeer welonderricht door den arglistigen Spr«et- vlechter, die hem een goed deel van den buit had toegezegd, Pie'.er j L Marche had alles met de grootste omzichtigheidaan boord gelegd. om zonder veel gevaar de Postmaal te plunteren, en dat het bijna onmogelijk was of de aanslach moest gelukken. Uren lang had hij I daarmeé zijn hersens gekweld, en telkens hij een nieuw plan had j opgevat, was daarmee bij den Notaris Vosselaer gegaan, in zijn werkklcederen, om te schijnen daar eenig handwerkte gaan verrich ten, maar in der daad, voor eenen a'schuwelijken aanslag. Wij hebben gezien dat tusicben Westrem cn Wetteren.een soort van onderaardsche kelder was, waarin de smokkelaars hunnen tabak plachten te verbergen; niet verre van die plaats zat Pieter La Marche 1 in 't kreupelhout verdoken met vijl en twintig wel gewapende man- j nen der bende. Vóór en achter deze hinderlaag, op g lijken alsian 1 van ongeveer vijl honderd schreden, rechts en links den dijk der i heirbaan, had hij eenige kloeke Binders doen post vatten, voorzien van eene stevige koorde. Deze rooveri stonden in gereedheid om de toenadering van alle rijtuigen onmogelijk te maken, indien T ge val bijbracht dat er eene aankwam, binst dat hun makkers bezig zouden zijn met de Postmaal. Alsdan moesten zij de koorde over den steenweg gespannen houden cn de paarden der Diligenciè'n of wagens doen struikelen,zoodat deze dieren,welke gewonelijk in vol len draf doorreden of wel zeer zware vrachten aantrok ken,onmisbaar ten gronde zouden hebben gestort; gevolgenilijk.tcrwiil de voerlui bezig waren met de paarden op te richten, kon men voortgaan met moorden en stelen. Deze voorzorg was wijselijk beleid, ja hoogst noodig, want toen leriijde vele rijtuigen voorbijreden, op alle uren van den dag en den nacht, en het niet verwonderlijk zou geweest sijn, dat de Binders aan dc Postmaal bezig, van weerskanten door andere rijtuigen werden overvallen. De Binders, met een of twee man langs verschillige wegen in den helle donkeren, daar bijeengekomen, zaten van hall ell ure op hun nen post; niet éen man ontbrak, want d'afwezigbeden strengelijk gestralt werden en men wel wist dat er heden een rijke buil was op te doen. Van ten half elf dus, zaten zij in hinderlaag, elk op zijnen post, en reeds was middernacht voorbij; twee Diligencens waren voorbij- gereden en hadden ongedeerd hunnen weg mogen vervoorderen. Ach voerlui, waarom kondet gij in de duisternisnict zien, ten einde een groot schelmstuk te beletten! vijltig ooren lagen «iaar openge spannen om 't minste gerucht op den steenweg t'ondcrschcppcn, terwijl de voorposten insgelijks al hun aandacht inspanden en luis-

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Het Land van Aelst | 1882 | | pagina 1