MMAr sa
©oösïiienst, - toaöer!*wb, - orift)ctö.
u
Zondag 12 Ma - t I S82.
Drie-enT wint igste-.I a argang
Rechterlijke Kronijk.
JAN CLURBLEU
laatste Binders van Vlaanderen,
't Grootste en laatste bedrijf der Binders
stir na
Bureel, Achterstraat.
Gewoone Annoncen: 20 centiemen per regel. Annoncen op de Tweede Bladzijde,
0 cent. den regel. Berichten onder't Nieuws, 1 frank den kleinen regel.
HET LAND
5 fr 's jaars, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op alletlj 1
genomen, rechtstreeks bij ons of door post o briefdragers.
VAN AELST
Groote gebeurtenissen voor de publieke aandacht,
Over de moord van advokaat Bernays.
Armand Peltzer, aangehouden
James Peltzer, onder strenge bewaking
Leon Peltzer, hun jongste broêr, als de Vaughan
erkend.
Overal achterna gezeten.
En dijnsdag laatst ten 3 ure aangehouden te Keu
len, in de statie en dadelija naar Brussel overgebracht.
Een huiszoeking, in Antwerpen gedaan bij de
weef van den advokaat dochter-Pecher.
De Justicie went reed», zegt men, wie geld ver
schoten heeft, zelfs zijn juweelen verpand, voor de
kosten der moord en de vlucht van den moordenaar.
't Zijn dus toch de Peltzers, die plicbtig zijn!
Die trotsche, rijkgekleedde Geuzen, die aan 'thoofd
van alle geuzen-manifestatién waren, die bulderden
tegen processiën en bedevaarten, die den hoed op
't hoofd, als een Berechting voorbij ging, die vroe
gen waarom zulks nog foegélaten wordt.
Ing'hecl d:e zaak Vaughan vindt men niets dan
Geuzerij en Liber-peusée.
Sedert lang werd de riaam-Peltzer vernoemd.
Vernoemd in 't publiek;
Aangeduid door de katholieke gazetten van Ant
werpen
Zoo ver aangeduid, als het maar eenigzins kon
zijn.
De liberale gazetten toonden zich verontweerdigd;
zij noemden het schande van een deftige familie te
verdenken; zij wierpen zand in d'ooeen der Justicie;
»wu«ii ui ei mucin aiuuu....
zij vroegen waarom de katholieke gazetten met als p ,P1. dadcliifc huilen
lasterahrs vervolgd werdenzij strooiden allerhande ykn Al f n nacht'de,
vertelsels uit; ja zells dat de Jesuieten daar tusschen 1
kwamen; ze zegden Vaughan in Amerika, in Afrika, I
ze maakten er 'ne Nihilist, een vrouwmensch van; j
in een woord, een deel der liberale gazetten ging
arm aan arm met de Peltzers;
En als de Justicie eindelijk het speur volgde door
de vrije drukpers van Antwerpen aangeduid, eere
aan die gazetten, z'hebben deftig hun burgerplicht
gekweten! als de Justicie achter de Peltzers zat,
dan klom de verontweerdiging der Geuzen; en als de
gebroeders Peltzer, over 8 dagen in de gazetten schre
ven, dat hun broeder Leon onplichtig was, dat hij
ging af!, n n om den hondentrocp (Justicie en ga
zetten) le beschamen, dan, o, die liberale gazetten
stonden zuo pront met dien brief in d'hand te roe- veri,
pen Wat zegde nn! Zwijgt nu maar, of ge krijgt den 0J( j,—
deurwaarder!!! •-
Docteur zegde d'ander week klapsgewijze 't Is toch
spijtig dat uw broêr niet komt!Och, zegde Peltzer,
wie weet,zien wij hem nog ooil! want over eenige da
gen was hij te San Francisco en ging een reis van 300
mijlen dieper in Amerika doen. Deze woorden ga
ven de madam van den Docteur, een groote achter
docht, des te meer dat zij op 't Peltzers wezen iets
aardigs bemerkte.
Nu,vermits Peltzer door de Policie bewaakt werd,
verzocht hij den Docteur van voor hem eenige depê-
chen te willeu doen en d'antwoord t'ontvangen. 't Is
voor vrouwvolk, zegde de Geus. De Docteur deed
zulks, eenmaal, tweemaal, drijmaal, doch vermits
hel zulke aardige depéchcn naar Keulen waren, be
sloot hij zijne medehulp te weigeren, toen zaturdag
nacht ten i ure, er aan zijn deur driftig gebeld werd.
Hij was nog op en ging zien, 't was Armand Peltzer
Mijn vriend, raag ik op u rekenen zegde hij.
Is 't voor treffelijke zaken
Ach, ge moet mij helpen, beste vriend
Hewel, neen, of ge moet mij alles zeggen wat
schuilt daaronder
Leon komt!
Welnu, des te beter
't En doet, hij mag niet komen.
Iloe, hij mag niet komen
Leon is zinneloos hij heeft een depêche
slecht verstaanOch, vriend, laat hem hier komen,
en zich in uw huis verbergen, al ware 't maar éen
dag!
Nu gingen de doctorale oogen open en M. Lavisé
sprak kortaf,dat Leon Peltzer in zijn huis niet mocht
komen; dat zelfs zijn voituor aan zijn deur of in zijn
straat niet mocht staanEu hij leidde Armand
7 nog geweest en roaakteoveral lekkere sier.
Van g'lieel den nacht deed den Docteur geen oog
toe; 's anderdaags sprak hij ervan aan Vrienden, en
allen zegden dat hij dadelijk de Justicie moest ver
wittigen, hetgeen hij volbracht.
Ondertusschen was Armand naar de Statie gcloo-
pen, hel schijnt zeker dat zijn broêr daar geweest is,
eenige uren in een herberg verbleven en dan terug
gekeerd naar Keulen. Ten 5 ure was Armand thuis,
sliep tot na den noen, zulk volk weet van geen
mis-hooren, -kleedde zich pront aan, dineerde
ten 5 ure in 't rijk hotel-Mengelle der Nieuwstraat en
aan zijn vierde gerecht ontving hij 't bevel van da
delijk te compareeren voorden Procureur du Roi
hij trok al zijnen poindonneur bij; doch na een ver
hoor dat uren duurde, ir
sefit Vaughan, of gelijk zijn ware naam is,
ernays niet vermoord te hebben, maar
per *suheur gedood. En waarom dan al die toebereid-
selsijtób k ugens, die vlucht, die verduikingen, op
voof-fljtnd be reid?.. Een magere uitvlucht.
Huiszoeking t'Antwerpen.
ft -eniaal lieeft de Justicie huiszoeking ge»
daaifbij .1 weef van deu vermoordden advokaat. Die
i sstrengelijk door do Policie bewaakt,
o -/ ekt hoe 't gieg in dat huis, wie er ver-
•<j. w. Bernays won, men doorsnuffelt de pa-
Bemerking.
E» Lten er in of rond de Rechtbanken, die zelfs de
gel**iken aan liberale gazetten raeèieelen.Dat
ïi- j rr lo Brussel en in den tijd te Dendermonde,
Bd -mand meèdeelde hetgeen met gesloten
u b- ndeld werd,en dan nog aan een Verbond.
~ing te Brussel en t'Antwerpen,
flje pur't e opinie te Brussel en bijzonderlijk te
itvti vas'ne stroom geworden, waartegen nie-
mafli pku .zelfsde liberale gazetten moeten nu
ij .il hun krediet niet te verliezen. T'Ant-
'i Volk samengeschoold voor een zeker
-n p reekt van een groote aanhouding die
.K' Lebben; kopstukken der Geuzen zijn bij -
l, om te zien wat er hun te doen valt... Het
d en Geuzionen, die in dat bloedig drama
omen; en we mogen zeggen dat de VrijdeD-
Geuzerij, die alle gedacht van God en
r; verwerpt, die den mensch overlaat aan
.er. nn grillen, dat de Geuzerij een bronne is
•oi 2ak van alle misdaden... Ouders, peist
ut terug op de vraag waar het bezit, de
:i geu van M. Bernays gebleven zijn? Men be-
c dat er 130,000 fr spaarpenningen bij
jgeiu»;. aren? In alle geval bekent zijne vrouw dat
was :och xij rokent slechts 75,000 fr.
cuiter der broeders Peltzer, Mad. Karl. B...
rk woont, en wier naam goed gekend is in
«imi n woensdag in het hotel Menqelle aango-
«r.Zii i -eeds verscheidene malen in bezwijming
b 0i j let vernemen van het nieuws hier in om-
i .te van ArmandPeltzer bevindt zich thans
'j 1 -! Mcngellc, waar hot bijna den ganschen
p ue i c:\enplaats speelt.
r.acht van 7 op 8 Januari.
i if. .-iten ten laste van Armand Peltzer, r.egt
ware 't maar voor «'en dag
den hem weg.
Nu wist de Justicie genoeg. Leon Peltzer was niet
in Amerika, maar langs den Rhyn strenge wacht
werd gehouden, in al de Duitsche Steden en dijns
dag noen is do kerel gesnapt te Keulen ia de statie,
-, i op liet oogenblik dat hij een depêche kwam vragen;
Armand, zoggen „,J woonde t Antwerpen en we.d j s,)Mfd l00„Jde Jllsti'cie hera aftwam,
sedert U dagen bewaakt j |)ekende y han en js n de„zelfden
Reeds veel bad de Justice gevonden dat hem vei- J «eigenland verlransporleerd en in B.us-
dacbt maakt; eindelijk zondag «orgend g.ng de g L.
groote slag af. -
Armand Peltzer was kennis niet M. den Docteur
tuien ereene, wier
Maar de
En nu zijn er twep van de Peltzers aangehouden;
Armand, die tot Antwerpen woont; en ze zeggen
dat zijn hnisbuur betaald werd door een vrouw; in
al deze zaken ziet men de mantilje van een vrouw,
van een rijkgekleedde dame. WIE IS DIE MADAM?
Dat is nog't voornaamste punt.
Een macht
van Volk stond aan de statie, maar er is op een an-
Lavise en ging daar veel ten huize; natuurlijk weid du i u .„iir. nn itl
n Leon Peltzer was zonder geld, nog 14 fr. op zak.
er ook gesproken van de beschuldiging die op d« 1
j i i l i t Is daarom dat hij rond rodeerde; want de schelm
Peltzers drukte, en Armand gebaarde een groote J.
t en geus, is sedert den 7 Januari, als hij zijn schelm-
verontweerdigmg en zegde dat zijn broêr Leon ging i J> n,.irain
i j- i jjl stuk bedreef, hij is te Weenen, te Bremen en wie
komen. Maar, die niet kwam, was Leon; nu, den i
(1 i; NIEUWS. Den 1G Muart eerstko-
Bie ij de Jesephieten te Geeraardsbergen, een
g -.est. ter gelegenheidder Inhuld ng van de
Nieuw Orge», geleverd do^ 't huis Anneeaaens:Mr Wie-
gand, organiatte Luik, zal op de nieuwe orgel 12 stuk
ken van greote Meesters uitvoeren. Af. Antteesscns heeft
op eenige jaren orgels geleverd te Vervier», Namen,
Bnatogue, Konsse en talrijke andere plaatsen, uit welke
hem de allergnnatigategetuigenisschriften zijngezonden.
Kornel Van Asache heeft nu toch zijn demissie gege
ven en z'ia door den Koning aanveerd. Volgens recht en
rede zou M. Boin of M. Leclerc hem moeten opvolgen;
doch er wordt lemandanders gepntronDeerd. Ër wordt
met veel rede gezegd dat er veel misdaden ODgeatraft
blijven, ten eersten: omdat Bara dikwijls als Procureurs
en Rechters van Onderzoek noemt, niet de beste voor dit
vak, maar jonge heetekopkes van liberalen; ten tweeden
omdat de Justicie zich bezig houdt met politiek; ja, hoe
dikwerf ziet men in de Parochiëu de gendurms niet ko-
msn, in de Pastorij of Katholieke School, op de simpele
dikwijls naamlooze aanklacht, van 'ne Geus, dat er een
mishandeling is geweest, dixit de bestrafliug van een
kind. De Belgische Justicie heeft veel verloren, sedert
dat Bara er aan 't ho„fd is. Bara is 'ne vent om een libe
rale gazette schrijven, zondermeer. Met veel lofwordt
er gesproken in Antwerpen en elders van den heer Re
presentant De Brnyn, van Dendormonde, die ter Kamer
ne middel onder menigvuldige, heeft voorgesteld, ooi
tot een Leger van Vrijwilligers tegernken. M De Bruyn
moet geen vrije voorloopige stemming zijner Kiezers
vreezen 't Is maandag in Aalst couseil geweest en
weéral werden de straten geschandaliseerd door smeer-
lappige gezangen, welke een goede Policie zou moeten
verbieden. Ze zeggen dat M. Delcourt, Senateur van
Gent, de vereiBciite som niet meer betaalt en dat er naar
•en anderen zal moeten omgezien worden. - Als opvol
ger van M. de Kerckhore, aie zoo droef gestorven is en
zoo droef begraven, en 't is toch waar dal officièeleMees
ters en Meesteressen daar zoo glorieus achter gingen,
is 't gepermetteerd, en is het toch niet wreed van alzoo
te sterven? Daaraan, menschen. ziet ge den aard en de
neigingen van het tegenwoordig Liber&lismus; er zijn
te Gent en elders ook al olHciéele onderwijzers en onder
wijzeressen die sterven zonder biechten of berechten,
en ze moeten nièzeggen We zijntoch g'excomuniceerd!
't is de schuld van den Paus en van de Bisschoppen!Dat
zijn leugens die ze malkander wijs maken Die leden
van 't otüciéel onderwijs liggen onder geen excomuni-
katie; zo blijven Roomsch-kntboliek maar als servi-
teurs van 't ongeloof, zijn ze in staat niet om de Sacra
menten t'ontfaugen; uogtans op 't artikel der dood, heb
ben alle Biechtvaders buitengewone machten dat ze
maar wel peizen, die civiele ouderwijzers en alle libera
len, dat ze maar wel peizen op de grondstelsels hunner
eerste Opvoeding ea hoe dat alles wat recht en redelijk
is. roept en strijdt tegeu het dom geroep van Dcod al
Dood! Daarb.j, elk voelt in zijn hert, dat 'ne mensch
een redelyk schepsel Gods ib, boven 'tgedierte verhe
ven, in staat om goed of slecht te doen, en dat er hier
namaals loon of straf moet z.jn. Voltaire zegde aan
iemand dio hem kwam klagenover zijn ontrust geweten,
Voltaiie zegde: Wel, doet een sacrilége communie of
't een of ander groot schelmstuk en gi zult gerust aiju
Maar Voltaire zelf, op sterven liggende, hij schrikte
voor d'eeuwigheid en vroeg 'ne Priester Vansgebjken
Marten Luther! en go moet de stomheid zelve zijn om
uw eigen ouder de dierente gaan stellenwe zegden
dus van de Kerckhove dattr twee zijn die naar zijn
plaats dingen! twee grooto Geuzen; doch, ze mogen ris-
Keerliil^jeen kaartje nemen voor weg en weêr Minis-
terko Rollin is nu nog altijd bezig aan zijn benoemingen
vnn Burgemeester en Schepenen Waarom n iet doen
gelijk de katholioken altoos deden, benoemen in en
volgens deu wensch der meerderheid?'t Ib deu 11 dus
dat er gekozen wordt t'Oostende; de katholieken btellen
voor M. Karei Van Iseghrm, oud-Sche.pen« der btad.
Tc Turnhout is nu ook 't geval geweest van 'nen heer
onderpastoor, beschuldigd en in de liberale gazetten
beleedigd en belasterd, en op 'teindc- komen de twee be-
-ecb-ildigvis «Hgjjer. dat ai j tr oi«ts van w-teu. dai al
hun gesegder. 7aJi»«h waren, dat xij .'pgestwir^n vierdes
ratgeuvnj getenjt tr no i Hor-
Iü de Ktmers hebben te xidl
b*zig gehouden inet bet Geuzen-Ambacht, reet de par-
tijdigeschool-enkwesteh. En de brusselsclie advokaat
Jottrand beeft daarmeinen den oppervogel af te sctne-
teu met te zeggen: dat 'ne Priester zoo min de Sacra
menten mag weigeren als den bakker zijn brood....
Gaat daarqjeê op! Dat is, in zake van Religie, de dom
heid zelve en dat wilt lessen geven aan g'lieel liet
Christendom... Verders is er me' veel bijzonders ge
weest in de Kam?r; en als de Kamers niet heter kun
nen doen als hetgeen ze sedert jaar verrichten, men
zou veel beter doen beide Parlementen te sluiten.
lie Keizerin van Oostenrijk is deze week te Parijs ge-
wpest, in gezelschap van de gewezene Koningin van
Nap'Is, hare zuster. De nieuwe gevel van 't Brood
huis te Brussel op de Groote Markt, moet al onder
schraagd worden; te Bergen is 't failliet ui'gespro
ken van de maatschappij Voghels-Deverchieea Cgnie,
bankiers te Jemeppe; er is tekwaad 230 000 fr. en
maar tegoed 30,000. Veel volk uit den Borinage ver
liest er aan.
of de
verhalen uit den Fransehen Tijd.
naar het uitgebreid werk van S. VAN DER GUCUT, Kunstschilder
te Aalst. 39e Vervolg.
AANRANDING DER POSTMAAL.
XXXVII. Z'IS DAAR.
Uust! sprak La Marche... Maar neen, 't is 'ne voetganger;
gelukkig voor hemdat wij nog de Postmaal niet hooren!.Tommen,
't is dus wel verslaan, ge iracht u uit het gevecht te houden, en als
de Postmaal neêrligt, gij komt mij een handje bijsteken... Laat
ons nu gaan.
Pieter La Marche en Tommen keerden terug bij d ander Binders
die daar bcweegloos lagen, luisterende als vinken. Nauwelijks wa
ren zij neergestrekt, als Tommen zijns meesters arm vastgreep:
Meester, zegde hij, daar is reeds den Koerier!
Ja, waarachtig! men hoorde bescheidelijk den galop van een paard
dat steeds naderde, en 't gcrianik der bcllckens die aan den zadel
klonken. Men hoorde't struikhout kraken van de Binders, die xich
verroerden en opstaansgerced maakten.
Stil, gebood La Marche, en op 't eerste teeken, voorwaarts,
elk op zijnen post!
Inderdaad,het was de koerier der Postmaal die kwam aangerend:
een flinksc.be kerel, braaf bii braaf, verkleefd aan zijn ambt, en een
zeer behendig ruiter, altijd fix in den zadel zittende,alsof hij en zijn
peerd maar éen lichaam waren geweest. Man! man! om de liefde
i Gods, keer terug, want ge rijdt naar uw dood!.. Maar de Koerier
had niets bemerkt dat hem achterdochtig kon maken, en de zweep
met korten steel, aan een lederen riemken in d'hand houdende,reed
hij statig en gerust voorwaarts.
D'eerste mannen, de voorpost uitmakende, lieten hun koorde slap
op de steenen der kalsei hangen: ook de 25 Binders die verscholen
lagen om de Postmaal aan te randen, lieten hem gerust voorbijrij
den. doch vijl honderd schreden verder, zonder datercenig teeken
moést gegeven worden, de Binders, aldaar in gereedheid zittende,
span ten hun koorde,'t paard struikelde ertegen, viel, en de Koerier,
in weerwil dat hij een goed ruiter was, ruimde den za el, stuikte
over 't hoofd van zijn peerd en rolde op de zijbaan in 't zand Voor
aleer hij tot bezinnens geraakte, drukten vier siruische vuisten hem
in 't zand der baan; zijn mond werd dicht gestopt, zijn handen en
voeten gebonden, en weggesleurd als 'ne zak werd hii een einde
wegs ver.in 't klaarbout, tot aan de kant van 'ne gracht. Het paard,
maar lichtelijk gekneusd, was recht gesprongen, doch werd vas.ge
grepen, bij zijnen meester gebracht en daar aan 'nen boom gebon
den, dicht bij de waterleidingMisschien zal hier iemand verwjn-
derd staan, dat de Koerier niet aanstonds werd gedood, doch een
ruiter en paard aan den openbaren weg af te maken, dit was te
geruchtmakend.cn vooraleer de groote zaak was afgedaan, moest de
steenweg zoo stil -blij ven als een kerkhof.
De Koerier, voor 't oogenblik onschadelijk gemaakt, dit was vol
doende-
Geen woord, geen klankwas over de lippen der Binders gekomen
en ook het slachtoffer had den tijd niet gehad een klacht of nood
geschrei te laten hooren. Pieter La Marche had aan t geplof van
't paard en man, en 't wegsJijpen derzelve, gehoord dat het eerste
bedrijf volvoerd was. Nu zat hij, d'ooren en aandacht gespannen,
naar de geruchten op den steenweg Aalstwaarts. Niet lang moest hij
vertoeven, of hij hoorde bescheidelijk het dof getrappel der paarden
en 't gerammel der Postmaal; zelfs kon men reeds in den maneschijn
het gevaarte onderscheiden: Mannen, sprak hij, opstaande en al de
Binders volgden zijn voorbeeld, mannen, opgepast! de Postmaal is
daar!... Vijftig oogen beloerden het gerij!... Zes van u, sprak La
Marche verder, zes van u naar de beide voorpaarden, houdt die
staan en doodt den Postiljon; ik zal mij belasten met den Conduk-
tcur; maakt ondertusschen de drij personen van kant die zich in t
rijtuig bevinden en werpt gesamentliik al de zakken met geld over
den dijk; eenige makkers zijn met den wegvoer belast; en vooraleer
wij ons werk volvoerd hebben, zijn al de schijven in veiligheid en
worden reeds morgen onder u allen verdeeld... Is t wel verstaan?
Ja kapitein, spraken de Binders. Verstaan en begrepen!
Hun rekening zal seffens gemaakt zijn!... Dit zeggende, ptaakten
zij zich vaardig om den aanval te beginnen. Hun oogen stonden in
bunnen kop te gloeien als die der negers, en vermits degenen die
vreesden gekend te zijn, hun wezen zwart hadden gemaakt, was die
troep volk vreesehjk om zien.
Ondertusschen naderde de Postmaal, al schokkende over de kal
sei, en was nu reeds op tien schreden alstand van de noodlottige
plaats. In 't binnenste zat de Direkteur met de twee bedienden nog
altijd aan 't praten; de Condukteur.van voren in bet coupé zittende,
was schier in slaap gevallen,terwijl de Postiljon. CoHaert van Aalst
rechts en links een wantrouwende blik in het omliggende sloeg,
daarbij, gelijk wij weien, de Binders niet betrouwde en nooit in
Aalst verbleef, zonder te klappen van hunne aanvallen en moorde-
rijen. De Postiljon had een voorgevoel van eens door de Binders
aangerand te zullen worden; wel is waar, hiertoe had hij dezen
nacht geen bijzondere rede, en durfde er aan den Direkteur niet van
spreken, die hem dan toch zou uitgelachen hebben; maar zijn hert
klopte en hij keek angstig om, bij 't minste gerucht.
Juist meinde hij zich om te keeren en een woord te zeggen tot
den Condukteur, als er eensklaps een hard getrappel op de kalsei
steenen klonk: de gevreesde schelmen waren uit hunnen schuilhoek
gesprongen, zes naar de voorpeerden, gelijk hut hun bevolen was,
en d'andere, als tiegers naar de karos. De arme Postiljon uitte een
hard noodgeschrei en dreigde met den steel zijner zweep. De Con
dukteur richtte zich op en greep naar zijn pistolen. Op denzelfdeu
stond brandde er uit het klaarhout een scheut los en de Condukteu r
zeeg levenloos neder. Het was Pieter La Marcne, die zijn woord
bad gehouden en zich met den Condukteur gelast; terzelvertijde
werden op Collaert twee pistoolscheuten gelost; de eene raakte hem
niet, maar de tweede doorboorde zijn schouder, en zijn arm bleef
machteloos hangen; men trok hem van zijn paard en hij werd ee
nige stappen van daar gesleurd en met dolksteken doorboord, totdat
hij voor dood bleef liggen. Op denzellden stond was 't gros der
bende in aanraking met de passagiers van binnen; de Directeur en
zijn twee bedienden, den aanval hoorende, sprongen uit hun rijtuig,
de pistool in d'hand en losten hunne scheuten in den drom der toe
gesnelde Binders, waarvan ertwee ten gror.de storttenen een derde
wegliep,gekwetst aan de wang; na zijnpissool afgeschoten l'hebbcn.
sprong de Directeur voorwaarts, den dolk in de vuist en verweerde
zich als 'nc leeuw; menige Binder kwetste hijdoch wat vermocht
dit tegen zulke groote overmacht! van alle kanten overrompeld,
door tien handen tegelijk vastgekneld werd de moedige man alras
overrompeld en neergeveld. Maar, zal men denken, kreeg hij geen
hulp van zijn twee bedienden? Na hun vuurwapens gelost te hebben,
trokken de twee bedienden hun mes uit, en Herman vocht dapper-
lijk aan de zijde zijns meesters, ja als hij viel, dan was het op 't lijk
van eene» Binder, door zijn mes neérgeveld; maar Venei, de fran-
scbe zwetser, zocht spoedig naar een uitkomen en terwijl zijn mak
kers handgemeen waren met de Roovers, hij kroop tusschen de wie
len vun de Postmaal, sprong zuidwaarts den dijk over en nam de
vlucht door de bosschen. Echter was zulks hem bijna noodlottig,
want La Marche, die als een voorzichtige bevelhebber rond de
Postmaal den strijd volgde en links en rechts keek of er geen gevaar
was, La Marche zag bij 't flauw licht der maan, den jongeling
vluchten en juist toen hij den dijk oversprong, lostte hij zijn karabijn
hetwelk reeds herladen was. De kogel vloog Venet door het hair,
doch raakte hem niet Dat is er éenen, die toch niet zal terug-
keeren, mompelde La Marche, want de schrik beeft hem hasenpoo-
ten aan 't lijf gegeven. Terwijl de aanleider zich spoedde om een
nieuwe frische lading op zijn karabijn te plaatsen, waren de D-rec-
teur en zijn bediende Herman reeds afgemaakt en de Binders dron
gen in 't rijtuig, sleurden er een aantal groote lijnwaden geldzakken
uiten hielpen malkaar om dezelve over den di|k te werpen. Nau
welijks was de laatste zak uit de Postmaal, als een scherp gefluit
zich uit het klaarhout liet hooren. 't Was Tommen die aldus het
bevel zijn meesters uitvoerde, ten eindede Binders tedoen vluchten
Pieter La Marche sprong op den steenweg, de karabijn in d hand
en gebarende also! een derBinderschcschildwachtenbadgeschuifeld;
hij zag rechts en links op en riep: Mannen! er is onraad! maakt u
rap uit de voeten! 't gaat er hier om ons leven! Gevaarlijk hier langer
te dralen; verspreid u haaslelijk; gezult cr niets bij verliezen; ik blijf
nog eenige oogenblikkcn, om de zakken geld te verbergen. In korte
dagen ontvangt gij nadere berichten!
Dc Roovers namen al morrende de vlucht, niet dat zij hunnen
aanleider mistrouwden, want zij ook hadden t noodgeschuifel ge
hoord; maar zij zouden geerne den inhoud van een der zakken
