ïsmdaS i 1882.
Drie-enTwintigste- Jaargang.
©oösöienst, - iköcrlauö - Ürijljetó
Oe Kamers.
JAN CLËRKEE
laatste Binders van Vlaanderen,
20
w •i^ümJisaboa
Bareel, Achterstraat.
Gswoone Annoncsn: 20 centiemen per regel. Annoncen op de Tweede BlaJK'jd*
50 cent. den regel. Berichten onder 't Nienwe, 1 freak den kleiaea regel,
HET LAND
6 ft\ 'sjaars. vooraf betaalbaar Inschrijvingen worden op alletljdstip
seno neo, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers.
VAN AELST
DE KIEZERS-VERGADERING VAN ZONDAG.
Een groot getal Kiezers der Stad en omliggende
Gemeenten waren zoudag in den Kring vergaderd; er
moest, ten eersten, een Provinciaal Raadslid aange
duid worden, om M. Gheeraardts te vervangen die,
wegens zijn hooge ouderdom, geen nieuw mandaat
wil aanveerden: ten tweeden, Afgeveerdigden benoemd
yoor het groot Kiezers-komiteit.
M. Van Wambeke opende de zitting met eenige
woorden over deu toestand en gaf dan t woord van
M DE VOS, Docteur en Burgemeester van Erpe, die
met kracht en vlaamsche openhertigheid protest
teekende tegen alles wat de Ministers tegen de Vrij
heid der Provincie gedaan hebben; hoe zij zelfs het
recht van subsidiegoven afnemen om de weèrspan-
nige Gemeenten te konnen straffen en dwingen. Bij
zonderlijk werd de manhaftige Redenaar toegejuicht
als hij, sprekende van de nieuwe vrijheidschendende
ontwerpen, uitriep: Reeds heett men in elke ge
meente eenen tegen-Pastoor in den offlciéelen Mees
ter, men wilt nu ook, en men zal het doen als de 13
Juni ons niet voordeelig is, men wilt nu ook in elke
parochie eenen tegen-Burgemeester stellen met de
Sekretarissen en Ontvangers g'heel en gansch onder*'
de macht en den moedwil van het Staatsbestuur te
stellen.
M. DE VOS eindigde met te verklaren, dat niet
alleen een Katholiek Bestuur deze vrijhcidsraoorderij
zou doen ophouden, maar alles herstellen wat
gekrenkt en ontnomen is.
De Kiezers onderteekenden deze verklaring met de
sterkste toejuichingen, en de Voorzitter gat 't woord
aan M.Liénart.
Slechts tweemaal heeft M. Liénart in openbare
vergaderingen gesproken en zijne taam van Redenaar
gemaakt,niet alleen van iemand die schoone zinsne
den met kracht en klem kan uitgalmen, maar die
zijn woorden wikt en weegt, die slaat en weet waar
en hoe ver hij slaat, die over de brandendste punten
klare en duidelijke verklaringen durft geven.
M. Liénart sprak natuurlijk over de Provinciale
Raden, en 't gedacht vanM. De Vos nader ontwik
kelende, toonde bij welke kleine macht aan den Pro
vincialen Raad overblijft en hoe men die geringe rech
ten en vrijheden meer en meer wilt beperken. Dan,
den algemeenen toestand besprekende, toonde
M. Liénart, hoe de Liberaalderij door listen en ge
weld, door medehulp van 't Koningdom tracht tot de
onderjukking van t Vrije België te komen. En de
Vergadering sidderde van ontroering, als de geachte
spreker bestatigde dat de Koning,op de goedheid der
katholieken rekenende, in plaats van de macht hem
door God gegeven, tot welzijn van zijn Land te ge-
bruikeu, dat hij dezelve leent aan de verderfelijke
plannen en listen eeuer roekelooze en vrijheidsmoor-
dende partij, en liee hij, o. a., in 1870 voor eenige
bedronkenë gardecivikken achteruitdeinsde, en in
1879 geen gehoor leende aan 200.000 Belgen
die hem smeekten de Wet van Ongeluk en van
Oor'.og niel te onderteekenen.
Op 't einde zijner treffende toespraak drukte M.
Liénart de hoop uit, dat de Kiezing van Juni ons
lijd vak .«ia li jokten ilcrct jl'.'., g aou «rcogeA,
voor Teer en deu roem van 'tVaderland, om Vrij
heid en Vrede terug te brengen en den weg in te slaan
naa; een Vrijwillig Leger en naar een Vrij
Onderwijs'(Davereude en langdurige toejuichingen).
M. LIÉNART heeft het twee punten van 'tgroot-
ste belang aangehaaldde macht welke de Liberaal
derij vindt in de zwakheid van den Koning en de
Leger-kwestie die alle Familievaders zoo zeer be
kommert. Ja, ja, er is geen twijfel aan 1 de gene
raals willen soldaten snijden uit de beste Familiën;
reeds is de plaatsvervanging onmogelijk voor denklei
nen burger en landbouwer; NOG ÉEN STAP, en de
rijke kinders, de baronskes, die lievelingen hunner
Ouders, zullen aan d'edele studiën ontrukt worden
en in de kasern onder het gevloek van 'ne waalsche
sergeant geplaatst en dit alles, zonder nut, ja, tot
verderf van ons Vaderland! Heeft België een groot
machtig Leger, de eerste oorlog den besten, allo,
kozijn Leopold, zal de Pruis zeggen, furwarts met
uw krikversche mannen; en dan zult gij 't gejam
mer en 't geschrei hoorenEn de Belgen zullen 't ver
diend hebben, omdat zij nu onverschillig blijven-
omdat zij de macht in handen hebben en de macht
niet gebruiken; omdat zij in dit punt van Volksver
tegenwoordiging geen stellige verklaringen eischen.
Wat ons aangaat, nu bijzonderlijk voorde Kiczing
verklaren wij nogmaals, in naam van Kieze en
Volk, dat hun stellige wensch en wil is vande krijgs
lasten te verzachten en tot een Leger van Vri .villi-
gers te komen. Heeren Senateurs cn Volksver!
woordigers, wilt gij daar waarlijk zetelen in den i:aai
van de Kiezers en van 't Volk, (en hoe kunt gi .!~.-
anders op rechtveerdige wijze uw mandaat vervul Ij.i
he.ren Gekozenen, gij,nog onbekende vierde Volks-
verwoordiger, indien gi| zoudet twijfelen of tic
woorden van M LIÉNART d'echte uitdrukking zijn
van den algemeenen wensch en wil, vraagt een go
heime stemming over dit punt, stelt twee kan da
ten overeen Een die op zijn programma heeft
De krijgswetten behouden, maar niet ver;
DEREN.
En een andere, die aan dc Kiezers prodamee-i
VERZACHTING DER BLOEDWET,
NIEMAND GEDWONGEN SOLDAAT!.Ln ge
zult zien waar d'overgroote meerderheid zal zijn.
Gaan wij nu voort met de zitting: na de redevoe
ring van M. Liénart werd de poll geopend, bi 'C
derlijk voor de plaatsvervanger van M. Güeeraa tt;
Geen kandidaat was voorgesteld. En hierover vieton
grootemurmuratiëa, cn ontstond eenzekere wan- de.
Daar, ineen vergadering geroepen worden! hc men
dat M. Gueeraardts niet méér aanveerdt en dadelijk
een andere moeten aanduiden! T'Aalst liepen er reeds
eenige namen ouder den mond. namelijk MM Muu-
fils en Eeman, noch men voegde erbij dat M.
fiis weigerde en dat M. Fiemau, hetzij kern tot lof
gezegd, dal M Advokaat Eeman geen ambt uit d rui
deu van een komiteit wilde aanveerden, dat h(j den
Poll, de stemming der Kiezers vroeg. Maar de ;ui-
teukiezers wisten niets en waren verlegen en i (te
vreden. De Poll, neen. dat is die wanorde niev -n
verscheide groepen werd de middel van orde aange
duid, namelijk dat, bij 'tnaderen eener Kiezing, liet
I komiteit zou laten weten dat er een plaats te vei - ui
len is, dat alle 30 Kiezers 'ue Kandidaat mogen v. u-
j dragen, dat. bij gebreke vau dies, het Komiteit zeive
j naar Kandidaten zal omzien en dezelve aan 't oordeel
der Kiezers onderwerpen.... Dusdoende, waren alle
j moeielijkheden vereffend.
j Er Werd «lus over en weêr geloopen, advies ge-
geven, en de uitslag-der Stemming ga; nog al u
pariglijk de Kandidatuur aan M. Advokaat EEMAN,
die, zonder tegenkanting, den 22"en dezer, als Raads-
lid der Provincie zal uitgeroepen worden.
j De Vergadering hoordeuog een krachtige toespraak
1 van het Provinciaal Raadslid, Ivl. Lirapens, die .rijn
moedertaal met zwier en gemak hanteert, M. Eeman
zegde ook eenige woordeu en men ging over tot de
stemming der afgevee.digó n Bethuoe, Jan
Moyersoen en Verbruzghen, behouden.en voor Valst
er bijgevoegd MM: Mualila en Victor J'm Gtines»-
't omliggende MM. L»e Backer, vau Lede, Cuppens
j van Meire en Joostens van Baardegem.
Eenige korte Bemerkingen. De Poll is. nu
I ingericht voob'dif Kiezitlgder G'emeënlè''en der Pro-
viucie, en wordt algerneenelijk goedgekeurd, behou
dens eenige veranderingen in het voorstellen der
Kandidaten. Vdor en na de zitting, alsmede in de
tusschenpoozen, werd de Poll in bijna al de groepen
Kiezers besproken; in waarheid moet er gezegd wor
den: geen tegenstreving ontmoet de Poll, tenzij van de
bevoorrechte Familiën, dieniet geerne huu recht
afstaan. Wij zijn overtuigd dat de Afgeveerdigden hun
recht gebruiken volgens 'talgemeen Belang, doch
waarom moetende Kiezers onder voogdij staan? Is
dit recht niet te groot, van voor 10, 20,30 jaren, daar
een volmacht te hebben, te mogen zeggen: Wij zijn de
makers en brekers van Senateurs en Volksvertegen
woordigers! Genoeg! na de Kiezing leggeD wij de
gansche werking uit. Nu gezorgd voor 'negoede Kan
didaat en voor een algemeens Opkomst van de Kie
zers, om op klinkende wijze te protesteeren tegen de
verdelging en verarming van 't Vaderland. Meer.
maalswordt er gezegd: Maar, w'en kunnengeen Kan.
didaten vinden, enge wilt dat den Polldie heeren. als
opeen wegscüaal zou zetten.Geen Kandilatenvinden!
«Volgens het huidige stelsel, ja,— maar hoe gaat het.'
*t f komiteit van 10, 15 personen, allemaal heeren,
v ij ambten ea bezigheden overlast. Wilt gij aanveer
d>-n, M.'f gij, of daar M. X, of M. Z.? Ho, 'ten kan
i et I Maar, allo, aanveerdt, doe dit sacrificie. Ja,
ge moet dit aanveerden? Maar de tijd ont-
fc; - .-kt mij. Kom, kom, dat is al zoo moeiélijk niet
a .ie peistGaat het zoo niet Waarom, buiten
miteit niet naar Kandidaten gezocht en volgens
-Isel van den Poll, zouden er geen Kandidaten
c i'breken, er is gezegd dat men niemand voor de
T vincie vond; welnu, zijn er in d'omliggende Paro
cui a geen bekwame heeren genoeg? En in de Stad,
Eou raen er nietgemakkelijk 10,20 aanduiden,die zeer
v el leze plaats zouden vervullen? Recht en Vrijheid
duren langst en men moet wel op zijn hoede zijn, om
geen alleenheerschappij te rallen.
Iu de kantonnale hoofdplaatsen zijn de Kiezers
i g laatst vergaderd geweest, voor de Provinciale
füozingen om Afgeveerdigden te kiezen. Morgen,
zo rag, komen die Afgeveerdigden in Aalst te samen
f n ,aan over tot de stemming. Bemerkingen desaan-
gaande, in een volgende Nr Voor het oogenblik be-
s i en wij dat de groote zaak van 'ne volksverte
genwoordiger te kiezen,g'heel en gansch in t geheim,
ui i n donkeren geschiedt, bijzonderlijk voor wat't
•kanton Aalst betreft.
ïltf
Den 1 ï>J,n, Kiezing te Philipville, voor 'ne liberale
.1 presentant die in d'eeuwighoid is. Den 22'* dezer,
V zing yoor de Provincie, en den 13 JlINI.de groote
diatUiilje voor de Kamer.
Kunnen wij 9 liberalen wegkrijgen in de Kamer,
e 3 n't Senaat, Frère is voor altijd van 't Ministe
rie, en fiara en Van Humbeeck mogen hun matten
i. p oilen.
Laat ons rechtuit spreken:Lastig zal dit werk zijn,
hl hoewel er bijna zooveel reden bestaan om den li
teraat weg te hebben, als in 1830 om deu Hollan
der te verjagen. In een rechtziunige kiezing, we zou-
t ^i'-en oogenblik aarzelen, oradeliberale nederlaag
ilé nulden.
W \AR, z'hebben ons Kiezers afgenomen, men-
Hcheu z'hebben daarvoor expres drij wetten ge-
huiakt; z'hebben den achtbaren Landsman van den
iijst g -schrabt en menigen voyou en Peltzer uit de
yi ot< steden, ten onrechte, grooten kiezer gemaakt.
Overal is't getal der Buitenkiezers vermiuderd
Te ut, 500 kiezers op den Buiten minder lastig
,om in te halen! Neen, neen, de Kamers zijn d'uit-
ig va h den wil der Beig^n niet we geraken
Iwnngbeatniir, onciei ecu aUeenhez» sü»ing va
É&tSKt 7.
terwijl onze stem maar voor i geldt, Is dat Alle
Belgen gelijk voor de WetEn zullen, mogeu wij
dat blijven verdragenAis de liberalen aldus win
nen, moeten ze niet met schaamte in hun kasematlen
trekken? En hoe kan Leopold II dat gedoogen Is
dat geen verschil weten tusschen de Belgen In de
Walen zijn er ook van ons Kiezers afgenomen maar
op veel plaatsen is cr hoop van gelukken Charleroi
strijdt, Doornijk, Soignies, met veel hoop van te ge
lukken
D'Inkwisitie, 't School-Enkwest is aan ons
achtbare Lezer» gekend! Een groot kostelijk kome
diespel De'clamatie van officiéele Meesters, die in
hun verlatendheid alles vijandelijk beschouwen; over
draging van Geestelijken wereldlijke Overheid; geu-
zenklap om 'ne vlasdank te verdienen! De schoolkij.
kers hadden alles op voorhand gereed gemaakt;
d'officiéele Meesters kenden hun les van buiten, al
wat d'aanklagers en spions zegden, werd aangetee-
kend, ja verbeterd; en d'antwoorden der katholieken
stonden op 't enkwest met haken en oogen; Willequet
trok Jupirersoogen, Devigne werd bleek en kromp
in gelijk een hagedisse, Lippens sjouwelde dat de
gendarms op hun lippen moesten bijten. D'Inkwisi
tie zocht feiten tegen 't katholiek onderwijs en overal
botste het op dwangstukken van de Geuzerij. En
over dit dwaas gedoe; meinden de liberalen in de
Kamer'ne grooten pourparle'te maken. De tongen
waren gescherpt; de klak stond gereed; doch Malou
is ineen deftige declaratie komen getuigen; iJ Dat dit
Enkwest tegen de Grondwet streed; 't Vrij Onder,
wijs mag nietbelëmmerd worden; 2° Dat dit Enkwest
door vijanden was bewerkt, met slecht inzicht, zon
der control; en dat bijgevolg de liberale Meerderheid
gansch op haar eigen in dien warrelpoel kon voort-
baggeren; dat de katholieken er geen woord «ouden
op gezegd hebben.
ALLEEN KIEZEN, dat past aan de liberalen; jaj
met den bijstand van Bara, ze zouden 't zoover wil
len brengen dat er bijna geen katholieke Kiezers
zijn; maar alleen spreken, dat gaat niet; ze zijn dus
begonnen met al te geven op al wat katholiek is.
met grauw en blauw te verwijten; van tijd tot tijd
riep er eenen BRAVO maar dit komediespel kon niet
lang duren; 't verveelde gelija kouden pap en zells
Bouvier moest weldra dc pijp aan Merten geven. Op
't einde harer Alleenspraak heeft de liberale Meer
derheid haar eigen een bloemeken gegeven en ge
stemd dat hetSchooI-Enkwest zijn werk moest voort
zetten en voltooien.
Er is nog plaats in hunnen zak. om eenige rollekes
goud t'ontvangen; maar als dit schoolenkwest dan
toch zoo deftig is en zoo nuttig, hoe komt het. dat
niet een van al die rijke liberalen dit werk wilt kos
teloos doen? Ze rekenen dat het in dees vakantie nog
60.000 fr. zal opbrengen.
Woensdag heeft de Kamer den uitstel gjstemd der
Wet op de Vlaamsche Rechten en van t voorstel-
Malou, om het Kiesrecht uit te breiden ln 't Senaat
zijn door M. De Coninck eenige cijffers aangehaald,
die doen huiveren over de zedelijkheid in 't Leger.
En in zulken poel wilt men al de jonkheden dompe
len 11!
Achtbare Lezers, is dat geen rede te meer voor de
Katholieken, om tegen de Bloed .vet tc werken?
Waarom is 't Leger zoo slecht, als omdat de jongens
er gedwongen zijn, en als slaven een rampzalig Po
litiek optrotsen? Een Leger van Vrijwilligers, gelijk
Antwerpen voorstelt, zou een heel andere zaak we
zen. Ja, de katholieken miskennen bun plicht, als zij
zooveel jonkheden mogelijk, aan de kasern niet ont-
kken 4e Katholiek'- Partij nee', groote treffen te
wacht- r
■^achr t
M. LAMMENS heeft in 't Senaat krachtig gespro.
ken tegen de verspreiding van vuile schriften cn pren.
ten in ons land. Ik heb, ze de hij. een van die eer.
looze prenten gekocht, die ik na de zitting aan M.
Rollin zal mededcelenM. Rollin is vader van fami.
lie, hij heelt kinderen, en zal, zooals ik, vcroniweer-
digd zijn en krachtdadige maatregels nemen. Die
boeken, die gravuren, zegde de Senateur Lammens,
worden door de studenten der civiele collcgiën ge
kocht, die ze van hand tot band overleveren en zich
alzoo voorbereiden tot het bederf, waarvan Parijs
ons zulke bedroevende voorbeelden heeft gegeven
Is T wonder dan dat die liberale jonkheid zoo
schrikkelijk afdwaalt? van in de schooljaren, slechte
vuile gazetten lezen! Is 't wonder dat 'ne Professor te
Brussel moest bekennen: Ons jonkheid heeft eerbied
noch voor kind, noch voor vrouw, n- ch voor grij
saard
of de
verhalen uit den Franschen Tijd,
naar het uitgebreid werk tan S. VAN DER GUC1IT, Kunstschilder
te Aalst. 4S* Vervolg.
XLVII. VAN TERALFEREN OP AALST.
De menschenjager begon de briel te lezen en beet zich de lippen
ten bloede: Ziet, riep hij uit, den brief aan Jan Clercker toonende,
ziet, beste vriend, wat die vermaledijdde Binders tusschen Aalst en
Gent komen te verrichten, terwijl wij die schelmen op de palen van
een ander departement vervolgen. Wat! wie! hoe! riepen Jan en
Victor. Is het dan zoo erg, heeren, vroeg de Meyer, om u zoo
zeer tt ontstellen? De zaak, M kan bijna niet erger zijn, riep
de Engelschman; hoort, leest, vrienden; de Postmaal van Brussel
op Gent is donderdag door de Binders aangehouden engeplunderd;
de bemanning nebben «ij vermoord en dan ook meer dan een mil
joen franken gestolen En denzelfsten nacht, te Massemen heb
ben zij een groot Pachthol aangerand, maar't schijnt dat ze daar
verjaagd zijn en dat hun aanleider g'arrêteerd is Vreeselijk
sprak de Meyer met nadruk, dc handen te samen slaande, en is de
aanleider gekend? Ja, antwoordde Jan die den brief kwam te le
zen, 't is 'ne jongeling die t'Aalst gehuisvest is, bij den advokaat
Treem; zijn naam is Albert Dischgers; ik heb hemdiffrente keeren
gezien t'Oordegem bij den Doctor Du Bien hij was altijd rijkelijk
gekleed. Het is toch altijd een troost, zegde de Meyer, dat men
dien kwant heelt gegrepen, want een opleider der Binders is ten allen
tijde een zeer gevaarlijke kerel.
En is men er niet in gelukt, vroeg Victor Leelman% is men
niet gelukt eenige der schelmen t'achterbalen, die de I osimaal heb
ben ^eplunterd? Ongelukkiglijk neen, antwoordde John, neen!
en hij stampte van gramschap met de voeten; het is alsof onze Ge
rechtsdienaars uilen waren,zoo dom gaan zij te werk; hel en duivel!
zulke wreede misdaad moeten zien gebeuren!... t 4*1 hun laatste
schelmstuk zijn. sprak Jan. Ziet. riep de Engelschman, ik zou
mijn zei ven verwcnschen van kwaadheid, dat ik daar gisteren niet
ben aai wezig geweest; ik zou die fielen reeds hebben uitgespeurd,
cn hier bleven wij zonder iels te doen
En zonder meer, greep hij zijn karabijn, stak de twee Pistolen
die hij op dc schouwboord had gelegd, in zijnen gordel en vatte den
Meyer bij d'hand: M', zegde hij. ik dank u voor uw goed onthaal
ons gejond; verschoon mij dat ik u dadel k verlaat, mijn tegen
woordigheid is elders noodig En zonder naar Jan en Victor om
te zim, verliet hij het huis en liep naar 't gevang waar de Binders
den nacht hadden overgebracht.
De twee gezellen waren verwonderd, den menschenjager zoo
driftig te zien, dit waren zij niet gewoon; doch daar hunnen plicht
was, hem zoo spoedig mogelijk te volgen, namen zij, zonder eenige
opmerking tcdoèn, een kortbondig afscheid van hunnen gastheer,
stoven den Engelschman achterna, en vonden hem op de Plesj,
bezig met zijn bevelen te geven.
Weldra stonden er twee karren bespannen met goede paarden
en begeleid door twee struische boerenzoons. De gevangen Bin
ders werden, als zakken tarwe, op die houten rammelkoten gewor
pen; ze kloegen van nog niet geëeten te hebben, maar John riep dat
ze vroeger veel te veel hadden gehad, en nu wel wat konden uit
vasten. De twee gendaims zouden nevens de karren gaan, terwijl
hij met Jan, Victor en Moor achteraan zouden komen cn een waak
zame blik in 't ronde houden. Dit alles werd zoo spoedig verricht,
dat slechts een half uurke later men op weg was naar Aalst.
Onderwege begon de driftige John te verkoelen; om geen omwe
gen te maken en vermits het goed njbaar weêr was, had men den
aardeweg genomen. Dc boerenzoons stapten er deliig nevens, en
John maakte niet de minste zinspeling over hunne trage ree zwij
gend en dieppeizend ging hij daar tusschen Jan en Victor achter de
twee karren, met hunne kostelijke vracht. Menige landsman, van
op zijn veld dien stoet ziende, dankte God, die de Vlaanderen van
zulke gevaarlijke schelmen had verlost, en drukte de hoop uit, dat
men nu veilig en gerust in zijn hofstee zou mogen verblijven. Jan
en Victor verstonden zich niet aan het zwijgen van den anders zoo
spraakzamen Engelschman; zij volgden dus cenigen tijd, al rondkij
kende, toen Jan, eindelijk verdrietig wordende, gemeenzaam de
hand op de schou^rs van den menschenjager legde en sprakHeer
John, wat is er gaande met u? gij houdt u gesloten en schijnt zoo
diepzinnig! w-el, duivel dit zijt gij niet gewoon 1 Vriend, een
mensch heeft 'nen tijd van te spreken en 'nen tijd van tc zwijgen.
Ik heb daar in mijn eigen alles overwogen.cn mijn Plan ontworpen
om de Roovers der Postmaal te ontdekken. Ik geloot, zegde
Victor, dat dit niet gemakkelijk zal gaan. Wie weet, hervatte
John en hij tikte met de vingers op zijn voorhoofd, wie weet hier
in mijn brein, is iels bezig met zich te ontwikkelen, om de zaak te
vermakkclijken, ik zal u dat vandaag nog mededeelen.
En wederom ging men eenigen tijd sprakeloos achter de karren,
die kraakten onder 't gewicht der grove Binders, welke zich overi
gens zeer stil hielden, want nevens elke kar ging 'ne gendarm, de
geladen karabijn in d'hand en John had sterk en stuur en slrabant
gezegd, dat de eerste ongewilFgheid met de dood zou gestraft zijn
Vien Roebels bijzonderlijk, zijn vrouw en de bultenaar, maakten
zich zoo klein mogelijk, om van de buitenlieden nietgezien tc wor
den.'s Morgends hadden zij gepcisd dat de schielijke verandering
van hun toestand een droom was, m«ar nu reden zij naar Aalst,
naar't gevang, naar't schavot... Men was reeds een half uur van
Terallercn verwijderd, en de baan die aldaar slechts een karre-ree
breedte had, liep door het gebosch. Eensklaps dreunde eene pis-
toolscneui in 't klaarhout, op ongeveer honderd passen afstand
De drij gezellen bleven pal staan en bezagen elkander, als om te
zeggen: Hebt gij g'hoord? wat mag dat beduiden Bah, zegde
Victor, 't is ergens 'ne wildstrooper die op 'nen haas komt te schie
ten. Op denzelfden stond bruistte een tweede scheut in dezelfde
richting... Neen, antwoordde Jan, 'ne wildstrooper is het niet, het
is een Distoolscheut en met zulk wapen doodt men geen hazen En
zich tot den menschenjager keerende, M', vervolgde hij, ik vrceze
voor onraad! zijt zoo goed dc karren te doen staan en ons een wei
nig te wachten; wij zullen gaan zien, wat dit schieten betcekent.
Ja, sprak John, maar spoed gemaakt, en voorzichtig te zijn want
wij gaan om geene beuzelarij alhier vertoeven. - Zijt gerust. M',
straks zijn wij terug.
En beide waren tusschen de loovers van het kreupelhout verdwe
nen waar Moor hun reeds voorgeloopen was, vooraleer dc En
gelschman nog eenige opmerking kon maken. Op een vijftigtal
schreden van de baan verwijderd, bieren zij staan om zich te ver
kennen. Recht voor hen, maar veel dieper boschwaarts, hadden zij
de scheuten hooren bruisschen; zij besloten dus, om met tc missen,
op een twintigtal passen breedte, van elkander te scheiden en alzoo
voorwaarts te gaan. Indien een hunner iets bespeurde dat hem ver
dacht voorkwam, moest deze door een geschuild teeken geven, en
dan zouden de twee vrienden zich vereenigen. «Houdt uwen hond
bij u, zegde Victor, men weet niet wat er kan gebeuren cn 't ware
jammer dat zulk verstandig dier doodgeschoten werd. Jan riep
Moor die zich aanstonds achter zijn hielen plaatste, men stelde zien
op afstand en beide trokken met gezwinden pas, voorwaarts heen.
Weldra stonden zij aan een klein wegeltje dat door het bosch
scheen uit te komen op den grooten aardeweg van welken zij kva
men, doch veel hooger op.Zij lieten dit wegeltje tusschen hun beide
en vervoorderden hunnen weg, den eenen links, den an lcren rechts
van 't enge voetpad, maar dusdanig dat zij bescheidclijk, elk langs
zijnen kant, alles konden waarnemen, zonder eenig gevaar van
aanstonds opgemerkt te worden.
Eensklaps bleef Moor staan, zijn haren rezen be
gon te grollen! Schiers gelijktijdig trof hur
schingen cn van verdoofde kreten, even a'
ling. Jan Clerker had moeite om Moo
vlamden en hij scheen het gebod zijn'
den om voorwaarts ie rukken.
Na een gegeven teeken. liepen
struikhout, naar den kant van
komen, toen Jan, van achter
zijner karabijn meende tc
banen, toen hij getuige v
hem, op korten afstand
a Tweepersonen
Een jonge ver
'nen dolk in d'h
1 Een and'
hebbende e
zijn vest
Jan
