De iuezing van 15 Juni.
26
Zondag 25 J I82
Drie-enT >vint igste- J aargang
©oösöienst, - üaöf is -Ürtjljei&
't Gazet je voor Iedereen.
DJournal de Bruxelles
SlapheidZwakheid
JAfl CLZ£HM£Eki
laatste Binders van Vlaanderen,
Bureel, Achterstraat.
liewGoue Anuoncen: 20 centiemen per regel. Anuonceu op de Tweede BluJa-jdo
50 cent. den regel. Berichten onder 't Nieuws, 1 frank den kleinen regel.
fr 's jaars, vooraf betaalbaar Inschrijvingen worden op alletljdstlppen
genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers.
HET LAND JÜË VANAELST
Ja, daarop zal nog dikwijls en nog lang gepeisd
worden.
Dien grooten strijd tegen de Geuzerij en Vrijden
kerij
Veel grond hebben wij gewonnen.
De vijand is achtcruitgedreven
In de vlaamsche streken gelijk Aalst, is de klop
ping wreed en ongenadig geweest.
Aalst, dit Arrondissement, heeft verscheide hon-
derde katholieke Kiezers verloren, en. nog is er een
meerderheid van 820 stemmen Achtbare Kiezers,
braaf katholiek Volk, dat troost en verheugt, van zoo
sterk te zijn op eigen erf.
Ach, hoe gaerne waren wij verlost geweest van het
magonniek juk
Maar dc tijd was nog niet gekomen.
De liberaalderij moet beter gekend, meer verma
ledijd zijn; meer en meer moeten d'onverschilligen
bij ons komen; meer en meer moet al de schade en
de schande gevoeld worden van al die officiéele wer
kingen, met allicm.vns geld betaald, en die magoii-
nieke krijgsplannen zijn.
Te Soigmes hebben wij dijnsdag in de ballottee-
ring met klank gewonnen. De liberale meerderheid
is dus inde Kamer, van 16, in 't Senaat van b stem
men.
Daarom, tegenover het onrecht en geweld der Li
beraalderij, moet er niet alleen stout gesproken wor
den, maar krachtdadig gehandeld.
Te dien prijze is de Vrede en de Verlossing des
Vaderlands te bekomen.
Dit manhaftig kiesbladje, dal te Gent 16 maand is
verschenen ongetwijfeld veel heeft bijgebracht,
om de Li herhaters zoo nabij hunnen val te brengen,
boort hoe hel afscheid n°emt van zijne Lezers:
Weet ge wat ons angst inboezemt? 't Is niet de
haat, het geweld en de onrechtvaardigheid onzer
tegenstrevers. Tegenover dit ai les hollen wij fier het
hoofd op. Ook niet hunne fmancieele fouten, die
laud bouw en handel ten onder helpende belastin
gen moeten de liberalen betalen, zoo wel als wij en
de welvaai t van 't land zullen wij doen herleven,
wanneer wij terug aan 't bestuur komen.
Maar hetgeen ons angst inboezemt, is onze eigene
gewillige onderwerping aan de liberale tirannie. Wij
zijn zoodanig gewend aan eerst te protesteeren en
daarna gedwee te verdragen, dat dc liberalen alles
tegen ons durven aanvangen!
Vier maal hebben wij ons door partijwetten laten
verminken: daar zij zien dal wij nog asem kunnen
halen, durven zij nu luidop onzen politieken dood
beramen
De Waalsche Katholieken zijn sterk voor duizend Zullen wij nogmaals, als schapen, de keel aanbie-
man; te Charleroi is een Katholieke Associatie inge- 1 den??
richt; op al ander plaatsen beroept men de Geuzerij j Neen! de lijd van lamzak kerij is heen, zoowel
tegen de naaste Kiezing. yoor (je gansche partij als voor de rechterzijde. In-
Neen! neen! België is nog geen Frankrijk Bara j geVaI de ministerieelen met hunne klopping van
of Janson zullen hier de rolle van Gambetta niet spe- stemmen de verdeeling van ons kieskanton
len Men zal hier niet ontrukken, hetgeen zoo diep
gemerkt staat, in 't bert van al de treffelijke Belgen
Godsdient en Vrijheid
En de liberhaters,ge ziet wel dat z'half beschaamd
zijn over hunnen zegepraal.
Ze procedeeren.gelijk Vosselaer en Sprietvlechter,
hoe zij hun onrcchtveerdig gekregen goed zullen be
houden. Maar ze mogen niet vergeten dat La Marche,
dat de Socialisterij daar om zijn paart komt.
Ze procedeeren en vragen, dat in de naaste Kie
zing, d'Arro. lissementen zouden vaneen gescheurd
worden. Assche van Brussel, Somergein van Gent,
Brecht van Antwerpen ze willen de Kiezing flikkeu
ei zulke wijze dat de Katholieken moeten
Och, ja. ongetwijfeld
Doch, cr zullen ander banden springen.
Te lang en te veel hebben de Katholieken alles
verdragen, vier wetten laten maken, om aan de
tegenpartij troef in de kaart te geven.
De wil der Natie issnoodelijk verkracht;
Zonderde kieswetten, voorgesteld door den Ant-
werpschen slavendrijver, zouden wij in de Kamers
een meerderheid hébben van 20 stemmen.
De Volkeren boeten en lijden dikwijls ten gevolge
van hunne misslagen.
Frankrijk ligt verdrukt, omdat'het oogenblik van
verlossing daar niet is waargenomen.
Indien de katholieken en ander onafhankelijke
Belgen d'Arrondissementen laten vaneenscheuren,
dan kunnen wij voor lange jaren onder't magonnick
juk liggen.
durven voorstellen of welken anderen maatregel
die hen voor eeuwig aan 't schotelken zou houden,
blijven nogdrij wegen voorde katholieken open:
Olwel, do rechterzijde inoet hare medewerking
weigeren tot het bestuur, en de Kamer verlaten,
zoolang geene rechtveerdige kieswet ons aan 't be
stuur brengt;
Ofwel, de katholieken moeten zich, bij de herzie
ning der grondwet die de liberalen eerlang zullen
doen, aansluiten bij de hervorming in den breedsten
zin en liet algemeen stemrecht eischen
Ofwel, wij moeten bij duizenden en duizenden
naar Brussel trekken en aan zijne Majesteit den
wenscli en den wi! doen kennen van de groote
«Ar® -
Die woorden zijn ernstig, 1 c hef. iir.«-|.
waarem ze niet gedrukt, vennits zij in eenieders
mond zijn?
Het is bovendien voor onze vrienden een troost te
zien, dat wij niet ontwapend ziju tegenover de aan
slagen der vrijheid haters.
Gij dus, medeburgers, kiezers, die de katholieke,
de Bewarende partij met uwe stem begunstigd hebt,
zonder er in gelukt te zijn haar te doen overwinnen,
laat uwen moed niet vallen. Weestbedankt over
den steun dien gy geschonken hebt aan de zaak van
het recht en de welvaart. Maar voortgewerkt met
taai geduld en stalen iever! Afgeschud wat kaf is,
verwarmd wat lauw isVerbeterd onze inrichting,
meer en meer! En gestreden voor wat waar is en
recht is en katholiek!
Vrienden lezers, wij sturen u, met onzen harle-
Iijken handdruk, geen vaarwel, maar: tot welhaast.
Och) ien allen tijde, wat hebben die hovelingen en
vleier»? waal gedaan èn aan VorBten èn aan Volkeren!
\Teen nnuls hebben wij droeve zaken in den Journal
dé J'th: vtliS moeten aanklagen.
Over f«nigo maanden,als generaal Brialmont zijn bro-
11110*,» %af, de Journal drukte dit losbandig militaire
p z ju borst en deelde er extracten van meê. 't
Ie grot .«ndeels ten schulde van den Journal dat de
Becbtei zijde zoo zwak ia geweest tegenover de krijgslas
ten, te; •snevor het Vrijwilligers-Leger hetwelk mogelijk
r tor de Kiezers on 't Volk wordt gevraagd. Gelijk
de fr- heid van Antwerpen schrijft, in de volgende
k -izinp ftoet de zna er door; zij is recht, zij is volks, zij
leidt i.) ie oprechte vrijheid; de goede rede.de politieke
d eischen dat de KieHngen geschieden met:
?egê *-o6> g! Niemand gedwongen Soldaat! t'Aalst
-,... «i'beeienGekozeuenverklaarddat zelfs de 12,00'J
U GiT. |678 erniet uoodig zijn; maar dat is niet genoeg:
lüe ter-i -m "t Volk roepen: Vrij Leger en Vrij On-
derwi i
Nu/ wngkeerendc naar den Journal, vóór de kiezing
bad ui hofiche blad zoo dikwijls en zoo veel gesproken
v r d .zauie overeenkomst, van vrede over de school-
kwesti-. dat er velen achterden ken kregen Na, eindelijk
i.- de ticm gelost; de Journal verklaart dat er nooit
rprnak o geweest van het officiéél onderwijs af te schaf
fen; k i a'on nooit gepeisd heeft om de publieke funk-
"mcu »an hunne verkreyene rechten te bereoven;
iOele Meesters beter zouden zijn onder de Ka-
da.i nu!!!
ouri.nl vraagt dat de Confraters deze vorkla-
vernemen. Geen eukel gazet heeft dit ge-
wi_ ucmen dit artikel alleenlijk op, om er een
ile logenstraffing aan te geven... Dat riekt al ver,
u» den slag der Gulden Sporen, als er door de
Vftu «('Hovelingen 'no vrede werd gemaakt van
en valschheidl...Zoo, zoo, alleszou olijven gelijk
s rechtenverkregen onder dees onweerdig Mi-
de meesters en meestemen aangesteld en ver-
i 'co Judaskus, ze zouden blijven, ja zelfs
wol den. Onder zulke vlag kan de Journal
»n ea de Vlaamsche Gekozenen, als zij zouden
zou zijn tegen den wil van hun Kiezers en van
Neen neen! er mag op dit punt niet gezwegen
«ld worden; geweldige broodroof vragen de
:eu niet; maar als 'ne stand valt, er moet naar
'B u itgezien worden; als d'octrois afgeschaft
>1 de 'g'employeerde, die begeerden in stants-
lij on, zijn deftighjk geplaatst. Een van de
r'<.:gië hebben, om niet naar ziel en lichaam
a uitgeput te worden:
'T VRIJ ONDERWIJS,
0 3"T ENGELSCH STELSEL.
!*ct -Onderwys en het Katholiek Onderwys,
Oh '.ersteund, volgens 't getal leerlingen,
zijn wij bedrogen ongepluimd!
.'Jptniet, hee een katholieks Journal zulke
t vuoruitzettf n. En 't ie dej gevaarlijker,
-ournal rich by de Geeet9lijkr Overheid in
te Rjomen uitgeeft ais de weérklar.k der
.«lujiciig.... Iaocu, uó Uleters en 'ijYc.®
strijden, willen hun zelfsopofferin^ vermeerde
ren, willen strijden ju tctterdood, doch niet om diejyT
en dieper in 't officiéél ouderwijs van alle graden te zak
ken. Eens dat wij boven zijn, er moet redelijk en recht,
doch krachtig doorgekapt worden.... Of zou misschien,
ook in «leze zaak, onzen armen Sire, aan de Kiezers en
't Volk de vrucht der viktorie willen afnemen?
lipt ric
li aan .w
Win
De Katholieke Partij in Belgenland draait en wen
telt zich boven "ne afgrond. Indien Leopold TI met
de Grootmeesters der Logie t'akkoord ware, het zou
al niet erger kunnen gaan. De kaserns en d'ofllci-
eele scholen zullen Belgenland ten gronde verarmen
en tot in 't merg der beenen vergeuzen en bederven.
Waarbij komt het dat de groote steden sedert 20
iaar zoo wreed vergeusd zijn, dat er een geslacht op
komt, zoo vuil en afschuwelijk als het eenigzins mo
gelijk is! Dit komt grootendeels door d'ofBcieele scho
len, Universiteiten en Atlienées en Ecoles Moyennes.,
En die kankers durven de katholieken niet aan
randen als zij aan 't hoofd komen Slapheid! zwak
heid!—'t Volk en de K;ezers zijn manhaftig en recht
zinnig! Wie is 't die niet bekent dat de Katholieke
Ministers en hunne Meerderheid in 1870 en nog vroe
ger veel te goed, veel te zwak zijn geweest 1 Gaat men
voort op denzelfden voet, dan is ft niet noodig van nog
naar de Kiezing te gaan. De groote plaag en ellende
is, dat men aan den Koning niet manhaftig durft
spreken: Moest Sire de Kiezers en 't Volk bij zich
roepen en zoggen: Het kan gebeuren dat gij in ae Kie-
zinc boven ligt, wat schikt gij te doen? -- Sire, zouden
de Kiezers, Sire, zou 't Volk zeggen De krijgslasten
verzachten en den weg inslaa i naareen Vrijwilligers-
Leger. Maar ik begeer dat Biet! Sire, 't en is
niè noodig dat allen lijden voor éenen. Maar, ik
wil dat met Sire, de Grondwet zegt Alle macht
komt uit ft Volk door de Kiezing. Maar, ik zal u
op mijn zwart boeksken zetten. - 8ire. t staat van
overlang geschreven, dat men de gunst der grooten
niet raag zoeken.—En wat schikt gij te doen met 'ton
der wijs? Ge gaat toch al die Onderwijzers hun brood
niet afnemen? Sire, ft is aardig dat gij alzoo niet
gesproken hebt als uw Geuzen-Ministerie zooveel
brave Onderwijzers op straat wierp Sire, we zou
den u met recht mogen zeggen Dat ze werken voor
hun brood gelyk wij en een ander! Maar hoort, Sire;
ten eersten, we gaan de Normaalscholen afschaffen
ten tweeden, al die Judasaclitig zijn opgekomen, de
talrijke knapen, zonen van olllciele Meesters, 16, 17
jaar oud, die in een ledige school zitten o( met 2, 3
leerlingen en 15 1600 tr. trekken, al dat volk wordt
dadelijk afgesteld: In een deftig Land raag de luiaardij
niet betaald worden; d'ander meesters zullen wy mid
delen en gelegenheid geveD. om, als zij van goeden
wil zijn,treffelijk aan hun brood te geraken. Maar
dat is geweldig. 't Is noodig, Sire. Maar het is
schande al die deftige ambtenaars Sire, 't is al
lang genoeg dat zij op den rug van 't Land liggen; ge
weet gij niet, Sire, hoe laat het is: ge zijl vrij van las
ten en pachten, misschien ook van successierechten,
en alle 3 maanden wordt er u een miljoen op uwen
stoel gebracht. En hoort, Majesteit als die liberale
Schoolmeesters u zoo dicht aan t hert liggen, ga ziit
rijk genoeg, er zijn ander rijke liberalen, onderhoudt
gij ze 'ne keer, waarom altijd de lasten willen op den
armen Burger en Boer leggen? M3ar ge spreekt on
beleefd. Sire,'t is recht voor de vuist. Maar
NOOIT zal ik dat gedoogen. Sire, de Grondwet.—
Ik zeg u nooit of nooitSire, dan moet^ geschei
den worden: De wereld staat wagenwijd open; willen
de liberalen u volgen en in Amerika een Geuzenryk
stichten, patiencie, wij zullen er geenen enkelen traan
om laten. Daarbij, gij hebt rnoyens om met uw
te ja gespaard geld overal rijkelijk te leven
ire. d'eere van u te groeten.
Zoo zouden de Kiezers en 't Volk spreken,en indi90
de Representanten die bij Sire geroepen worden, een
dergelijke taal voerden, ons Vaderland zou nog kun
nen gered worden en op een goede gezonde welde
gebracht.
DE TOX3TAJND.
De Sim JPuUi maakt eene scboone en treffende
berekening. Ziehier. -
18T* 1882
Gent. de liberale meerderheid daalt
van571 st. tot 00
Auilenaardc, de katholieke meer
derheid klimt van252 - 372
Ath, do liberale meerderheid daalt
vau444 - 167
Charleroi, de liberale meerderheid
daalt van770 317
Soiqnies, de katholieke minder
heid valt van 83 - n 21
Hoei, de liberale meerderheid valt
van 214 - 140
Brussel, de liberale meerderheid
valt van4300 - -1037
Te Doornik hadden de liberalen over 12 jaren 780
stommen meerderheid, en vandaag hebben zij er maar
308 meer.
Te Luik kwamen er vroeger zoowat 1500 katho
lieke Kiezers op en dijnsdag waren er 2000
Het blad laat Brugge en Antwerpen nog ter zijde,
als 'zijnde slechts gedeeltelijke kiezingon.
En toch roept men, dat het liberalism vooruit gaat
of de
verhalen uit den Franschen Tijd,
naar het uitgebreid werk van S. VAN DEB GÜCUT, Kunstschilder
te Aalst. 54* Vervolg.
LIII. PI ETER LA MARCHE, DIE OPSPEELT.
Dc Notaris bleef diepdenkende zitten.
Hij verstond zeer wel, wat zijnen meesterklerk doorzijn laa'sto
woorden bedoelde. In de onderaardsche bergplaats zat nog ahij.l
den ouden Pastoor van Onkerzele; en in eene zekere verborgene
achtcrkamerlag het lijk te rotten van diens neef, door hem, Nota: is,
zoo schelmachtig vermoord.
Dit waren de sekrete plaatsen waar Sprietvlechter wilde van
spreken.
Het was eer, wonderlijke zaak dat de oude Priester, na zoovele
mishandelingen, nog leefde. In dezen donkeren en killigen kciker
opgesloten, was hi) voor het eindigen der vierde maand, ziek ge
worden; doch de hcische Vosselaer, die zich bijna dagelijks vci-
maakte met den Priester door het smal schuifvensterken te komen
plagen, had alsdan zijn mishandelingen gestaakt en hem veel beter
eetwaren toegediend, totdat hij hersteld was. De Dienaar Gods
herstelde zooveel het mogelijk was, in die verpestte lucht, en ver
droeg met heldenmoed de beschimpingen, vcrwijtingen en zelts de
slagen welke hem zoo ruimschoots door den Notaris en soms ook
door Sprietvlechter werden toegediend.
Ja, den Pastoor van Onkerzele, dacht Vosselaer; ik kan niet
begrijpen hoe die oude deugeniet nog niet bezweken is. Van den
anderen kant,doet het mij waarlijk lced.datikmethem moet gedaan
"liV-ken; ik weet niet wie ik achterna zal kunnen martelen; 't is waar
lijk spijtig.... Nu moet hij haastig weg: anders, ben ik de stad en
t land uit. men zal in dit huis komen snuffelen en misschien den
vogel vinden... Het beste dat ik kan doen, vervolgde bijgrijnzende,
is hem geen eten meer te geven; ik kan alsdan waarnemen hoe lang
het een oude Priester zonder eten kan uithouden. Ja, ja, dat zal ik
doen, middelerwijl kan ik mij in zijn lijden nog eens verlustigen.
Jacobus Vosselaer had wellust in deze helsche overwegingen en
bleet nog eene wijl diepdenkende zitten:
a Maar, vervolgde hij. indien ik hem geen eten meer draag, zal
hij wellicht denken dut ik hem vergeten heb, en hij zal in al wachting
en hoop blijven. Dit mag niet wezen 1 Ik wil dat hij nog eens worde
gevoed en weten dat het laatste voedsel over zijn lippen is gekomen.
Ik wil, dat hij naderhand, razende van honger, mij om een stukje
brood toeroepen zal, mij zal smeeken en bidden in den ijlhonger,
mij, zijn beschimper.die van voor het vensterken. zat van genoegen,
hem zal zien lijden en wanhopig sterven!.... Ja, ja, alzoo moet het
wezen, dit papenras moet weg; vandaag krijgt de oude schelm zijn
laatsteeten.
En 't wezen des verworpclings bion'k /an helsche vreugd. Uit
oorzake van al de bekommernissen en aandoeningen, veroorzaakt
door het bezit dergeldwaren uit de Postmaal geroofd, had degoede
ouderling nog zijnen gewoonlijken ooi iruft niet ontvangen, het
geen hem niette zeer verwonderde, nademaal de heilige man meer
maals gansch was vergeten geweest. De Notaris stond dus op van
zijnen lessenaar, nam een kruik met water en uit de kas een korst
zwart roggen brood, welke hij aldaar i sereedheid bewaarde, tot
dat zij schiers bedorven was; hij berevi Je z.. >m inet dit schraal
ontbijt naar den onderaardschen kerk - t mekken, toen er aan de
straatdeur met geweld werd gebeld. Sidderend bleef hij staan; was
't een voorgevoel? of alleenelijk de volvoer ng van't geen er geschre
ven staat: Dat er geen vrede is voor de goddeloozen?... Hij bleef
staan en luisterde scherp toe; de oude meid ?ing openen: korts
daarop werd aan de deur zijner Studie gek 'opt
Binnen! riep hij, hall verlegen.
Het was de meid: Mijnheer de i?. z- le zij. La Marche,
onze gebuur zou u begeeren te spre
Dat hij binnenkome, antwoordde de otaris.
Men diene hier te weten dat La Man he. toen hij met Sprietvlech-
I ter de gerooide geldzakken uit den si iokk dkelder had helpen ver-
voeren, dezen hem voor aandeel Dri| Honderd Duizend Franken
had toegezegd. Maar als 't geld in behou k n have was, had Vosse
laer hem uitgesteld tot den daarop volgenden dag, om te pogen,
indien het mogelijk was.hem met veel min e rede le stellen. Meer
dan 't vierde van den ponk, had hij tot S - c: echter gezegd, dat is
toch te veel voor dien groven lummel:. Er met veel beleeldheid en
goedheid had hij La Marche bedankt. Ik n gezegd dat hij ten uiter
ste zou voldaan geweest zijn, maar nogeen gcdagen moestwachten.
Maar La Marche, 'ne slimme kerel al: hij 1 as. had lont geroken en
kwam nu met opgezetten zin, vast beslot-- van zells het uiterste te
wagen als de Notaris hem op staa1 voet n et voldeed, zonder
een duit af te trekken.
Hij trad dus, zonder veel complimenten, de Studie binnen en
bleef met de muts in de hand staan, omxudelijk zijn commissie af
te leggen. Men zag dat de kerel vastberaden was om er met grove
voeten door te gaan en zijn recht te eischen doch in dat groot huis
gekomen en voor den Meester staar. aarzelde hij, want het was
maar zeer zelden dat hij bij Vosselaer erd toegelaten, en hij
twijfelde zeer, of zijne komst aangena tm zou geweest zijn.
g£Vosselaer had aanstonds vast waa: 't peer., gebonden lag, hij zette
de kruik met water op de tafel, leg ie - og gent rood daarneven en
zijn hand afwrijvende, reikte hij z vriendelijk aan La Marche:
Beste Vriend, zegde hij, toen g >n gi .teren morgend verliet,
hebt gij mij beloofd van heden wede. te komen; ik ben verheugd u
te zien; zeg mij waarin ik u kan dienstig we«eni
Mijnheer de Notaris, antwoord I- i Mar hemet vaste stem,
na al hetgene ik door uw beleid heb uitgezet et| gelukkig volvoerd.
De Notaris knikte.
Dunkt het mij, ging La Marche voort, at ik niet spoedig
genoeg 'i Land kan verlaten, om elders de vruchten tc genieten van
mijnen zuur verdienden arbeid; ik spreek zoo rondborstig. Mijn
heer, omdat ik geloot dat u reeds hetzellde besluit hebt genomen,
want mcnschen zooals wij, konnen zich nietsp jedig genoeg van een
tooneel verwijderen, waar zij een rol hebben gespeeld, die zoo
voornaam als gevaarlijk is.
Dit wilt zeggen, sprak Vosselaer grimlachende, dat gij onge
rust begint te worden?
Inderdaad, Mr den Notaris!
Misschien hebt gij gelijk, beste Vriend; de wijde wereld staat
immers vooru open,om er als 'nen aardschen God te konnen leven,
zonder dat iemand zal vragen, van waar al de goudstukken komen
die La Marche zoo ruimschoots zal verteeren. Is het geld, dat gij
begeert?
Ja, ja, geld, Mr den Notaris, mijn zuurgewonnen geld, want
ge weet wel, dat de wreedste torturen en de guiljotien daar opstaan;
wie zoudt gij in de wereld vinden, die alles met zooveel beleid zou
doen!..Eerst de Postmaal aanranden, de manschappen vermoor
den, dan mij verkleeden in voerman, de zakken goud halen, dezelve
in uw huis brengen.
Ta, ta, la, sprak de Notaris, laat ons niet kinderachtig zijn;
er was juist zooveel gevaar niet, en ge zult rijkelijk beloond wor
den. Maar zijt voorzichtig, van door een belachelijke vreesen spoe
dige vlucht d achterdocht op u niette trekken!
Zie Mr, ik ben in 't geheel niet gerust!
Hoort, La Marche, ik wil u confiéeren dat wij beide, Spriet
vlechter, en ik, ook niet van zin zijn hier nog langer te nestelen,
doch het zal nog verscheide maanden aanloopcn, eer wij kunnen
vertrekken. Dat gaat zoo gemakkelijk niet voor ons.
Dat versta ik, M'.
En wat u aangaat, vermits wij ons in u interesseeren, als ik
u 'ne goede raad mag geven, zoekt een lede om uit t Land te trek
ken. dat steekt toch op eenige dagen niet; Sprietvlechter en ik, wij
zullen u met raad en daad bijstaan. Zoodus, beste Vriend, uw geluk
is verzekerd; als gij voorz;chtig zijt, er is niets, hoegenaamd niets te
vreezen. En de Notaris meinde La Marche alzoo met een beelde
ken weg te zenden, maar de aanleider der Binders stond vast in zijn
besluit: Niet weggaan zonder geld en naar geen schoon woorden
luisteren 1
Mr de Notaris, zegde hij, dat is altemaal goed en wel, ik be
dank u over uw genegenheid, maar zie, zie, effenaf gezegd, laa
ons rekenen.
Rekenen!!! en Vosselaer keek halfgram over zijnen groenen
bril; welnu, hoeveel begeert gij? gij hebt slechts te spreken, en
Vosseirier haalde sleutels te voorschijn. Wilt gij twin'" 6Nig. ja
zelfs honderd duizend franken? ik zal z'u dadelijk
Honderd duizend franken is veel geld, zegdt ••■'cr I Mar
che, daarmee heb ik meer dan genoegzaam om gan e :n
rijkelijk te leven, maar het is op verre na niet, heu be
loofd!
