*4 't Vrijwilligersleger. 27 zondag 2 Juli 1882. Drie-cr»T w iutigste- Jaargang. ©oösöienst, - baöertanö -Orijljeiö Gemengde Berichten. IJselijk! Grouwelijk! Een klinkende kaaksmeet Onderwijs. JAM CLEK&Em laatste Binders Tan Vlaanderen, Bureel, Achterstraat. Gewoono Annoncen: 20 centiemen per regel. Annoncen op de Tweede BlaJiij t 50 cent, den regel. Berichten ouder't Nieuws, 1 frank den kleinen regel. HET LAND - s fr 's jaars, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op alletlj 1 p>) i genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers. VAN AELST Conscience is bijna dood geweest, bloed gespuwd, maar nu buiten gevaar. Mgr Scbaepmann.de Aartsbisschop van Utrecht, ligt onderzijn heilige Rechten. Een groote liberale gazet van Brussel heeft be kend, dat er geen een voldoende liberaal Peusionnaat is. Lokalen genoeg, geld van den Staat, maar de zelfs- opoffering ontbreekt er; er kan een discipline zijn, gelijk in do prisons en kaserns, maar die teederheid, die vaderlijke ea moederlijke zorg, nooit of nooit zal een liberaal gesticht dez.-lvc hebben. Daarbij, in Fran krijk zijn zulke groote schandalen in civiele Pension- naten, de zoons en dochters komen er zoo locht, zoo losbandig, zoo Siska-Van-Roosemaalachtig uit, dat g'heel de deftige wereld roept: Vivan d'oude Christe lijke Pensionaten! .-. Fama vol it, 't gerucht loopt dat de Franscliman Olin gaat Minister word n, en Sainctelette Gouver neur. Barab. tr .-kt v.-rscheide katholieken gazetten, die op hem geschreven hebben, aangaande een testa ment. De Journal de Bruxelles wilt twee heèren die non, hetgene een onmogelijke zaak is. De Journal is de schuld dat vele katholieken Gekozenen in orieenig- heid zijn met hun Lastgevers, in zake van Legeren nu writ men dezdlde oneenigheid brengen, inzake van Onderwijs Katholieke Belgen, laat u niet bedrie gen of misleiden! .-. Is 't waar dat onze Koning Leopold deel maakt van een Logie? Ocii God, is dat waar? Er zijn akten die het doen veronderstellen, en als dat waar is,moe ten wij dan niot bidden om genade en verlossing? .-. 30 fr. per hoofd, ja zooveel gaat er jaarlijks moeten opgebracht worden, voor Leger en officieel Onderwijs.... De Be'g is werkmaam; gaat in de week naar Stad en Dorp; elk is aan den arbeid maar al werd er nog een scliof meer gewerkt, gelijk het nu gaat, moet'België m de diepste armoede zakken. Er is t.'Aalst een nieuw orgel geplaats door M. Anneessens van Geeraardsbergsn. .-.De E.H Be Meerleer resideert 25 jaar te St-Niko- lsas, als Onderpastoor e.i als Pastoor van O. L. Vr. Kerk. Dit Jubelfeest zal plechtig en a!gemeenelijk gevierd worden, maandag aanstaande, 3 Juli. Groote kerkelijke en publieke Feestelijkheden; Optochten, het aanbieden des marmeren Borstbeelds, Banket op 't Stadhuis en Verlichting. St. Nikolaas durft zich toonen als een oprechte Katholieke Stad. 't Is ongeloofelijk welkeschade die aanhoudende regen doet, bijzonderlijk aan vlas en hop; d'aardap- pels zijn ten achteren, ze zwemmen in 't water. God geve een spoedige en gunstige verandering! TeG-ntis verschenen n°5 van het adverten tieblad va.: de Katholieke Handels,- Nijverheids-, en Kunstgiide der sta4 Oent, behelzende nuttige bemerkingen en talrijke adressen vaL katholieke hcw W at zijn te Gent de goede katholieke ner- mg&MFgtfu Q.I üOtelS? Windhorst gaan besteken met ren buitengoed nabij Heldesheim, van 200,000 mark. .-. In Frankrijk zweren ze nu op mijne eer en geweten.... En aegeen die er noch eer en geweten hebben, wat daarmee gedaan? .-. Misschien nergens is de statie der Reizigers zoo ellendig ingericht als t'Aalst: de treins zijn naast een geprest of wel ze ïblijven een dagwand van de Statie stilstaan; van sommige treinen moet men af stappen, bijna 'ne meter hoog, tot groot gevaar voor corpulente of bejaarde of andere lieden en liedinnen. Maar wat is 't? De Minister van Openbare Werken is gaan loopen, omdat al de miljoenen voor den offi- ciéelen schoolbotlik zijnl Dijnsdagachternoen, omtrent 3 ure, is, na een lang en pijnlijk lijden, in de stad Antwerpen gestor ven, de verdienstelijke en onvermoeide katholieke Vlaming, M. Jaak De Pooier. M. De Pooter was de schrijver van menig geestig en echt Antwerpsch arti kel in REYNAERT, en nu nog schreef hij schier alleen de PATRIOT, welk weekblad hi» verleden zaterdag, uit hoofde van ziekte, heeft moeten staken. Behalve zijn koopmansbureel, waar sedert lange jaren zijne trouwe diensten hoog gewaardeerd werden, was M. De Pooter leeraar in het boekhouden, in het Insti tuut dor Korte Nieuwslraat, en wijdde daarenboven halve nachten als 't moest zijn, aan de kieswerking. Groot is het verlies dat onze partij, onder alle opzich ten, doorzijn afsterven lijdt. Als schrijver had hij veel natuurlijk talent, veel humor, veel doorzicht, eene uitgebreide taalkennis; als katholieke Vlaming, eene onwankelbare overtuiging; als mensen was hij rond, eerlijk in handel en wandel; als vriend mocht men op hem betrouwen. Den i3 juni ging hij nog, geho! pen door drie vrienden, lor stembus: t Zal de laat ste keer zijn, zegde hij vroolijk Onze vriend stierf met een helderen geest, welgemoed en in oprecht hrbtvlijke gevoelens. Wij betreuren diep den dood van M. Jaak De Pooter, en iedereen, in onze partij zal dit verlies beseffen. (Handelsblad.) !n Frankrijk, voor d'Assisen vau Puy is 'ne man verschenen, een oprecht helscli monster; dal er zijn wellust in vond van Priesters te vermoorden; waar schijnlijk, gelijk de Procureur zegde, had hij in de slechte schriften dien hclschen Priesterhaat opgeval, 't Is wreed, alzoo een monster; 's avonds ging hij de Pastoors roepen voor een berechting en tusscben de gebergten vermoordde hij ze, en verminkte en v.:t- drappeidc hun lijken. Al 't Volk, in de Justiciezaal vergaderd, kon zijn verontweerdigiug en medelijden niet bedwingen. Ja, er is tegenwoordig een booze Priesterhaat in de wereld, in België, bijna al de li- berale schriften maken den Priester, den Klooster ling uit, voor alles dat slecht is. In België, w'hcbben gezien op den 2,lcn Sinxendag, wat er in de geuzen- gemoederen omgaat, hoe zij naar de Geestelijken spuwden, en hoe de liberale gazetten nadien schre ven: Durft terugkomen, zwart gebroed, we zullen u allen verwurgen! Terzeivertijde als dit ijselijk Nieuws uil Frankrijk, iser uiig -komen, daler hier Vrijmetselaars-Logiën zijn, waar de grouweiijkste liciligschenderijen met H. Hostiën en Ciboriën geschieden. Een teeken dat de duivel zeifin de Wezenlijke Tegenwoordigheid ge looft, anders zou hij deze sacrilegiën niet opstoken cu aanmoedigen. Ondertusschen mogen en moeten wij zeggen: Arm Europa! welk lot staat u te wachten! I welke straffen hangen over u niet, als de menscheu i die Liberaalderij niet verzaken en bevechten: als, de Besturen niet alles verwerpen wat aan den geest van I Liberaiismus toebehoort; is er nog redding voor Eu- ro:v> da1-, o=|BÊ£ '...r Katholieke Leerstelsels over Geloof en Zedelcer. is op de wang gevallen van verscheide parketten en bijzonderlijk van Minister Roliin. Ge weet. ach:bare Lezers, dat hij de Gcmeentekie- zing van Mcchelcn had verbroken, voor feiten van omkooping. Verscheide dier feiten zijn voor 't Hof van Assisen gekomen de getuigen te:i laste spraken elkander tegen; die getuigen waien meest overdrevene libera len; dc beschuldigden werden met eenparigheid vrij gesproken. en hetgene nog nooit heeft plaats gehad, de Voorzitter van den Juré verklaarde in dengnaam zijner kollegas, dat het hun leed deed van voor zulke zaken te moeten zetelen!... Zoo weinig rede was er om die katholieken te vervolgen. En 't is op zulken grond dat de Kiezing werd vernietigd Welke kaaksmeet aan Minister Roliin toegediend, da: zijn wang er van gloeiende rood is, hem toegediend door een gematigd cr. onafhankelijk korps, door dc Ge- zwooraen van T Hoi van Assisen. COLLEGIE VAN GEERAAROSBERGEN. 8:'ra l eeft zonder recht en rede aan 't Kerkbestuur j va:i ic.-aardsbcrgcn verboden van nog lokalen aan Coilegie te verhuren... Ja, zoo ver heeft dc Libe- i het hier gebracht; een Kerkbestuur mag zijn lokalen verhuren voor alles, behalve voor 't Vrij On- derv ij,: De mannen vau i83o moeten zich in hun gril omkeeren, als zij die valsche liberalen aan het werk zien. Bat a raeinde 't Coilegie van Geeraardsbergen al dus te vernietigen; mcinde die schande en die schade in' Geeraardsbergen en g'heel 'tOmliggen Je tedoen; zie .e r wat een groot voordeel, dat er daar een oljeg v bestaat, zonder dat Stad, Staat of Provincie ne cc.i: subsidie moeten geven; een Coilegie, met vcë'edige Studiën en met ccn groote welverdiende Reputatie; maar uit haat tegen Vrijheid en Gods dienst. moest die Coilegie weg! Zoo peisde en hoopte Rara, maar hij heelt zonder den weerd gerekend, je:; s«u Isbergen «al zija Coilegie behouden, en de banden tusschen dit Gesticht cn de Stad zijn nog nauwer toegehaald; dank aan den iever en de zelfs- oprttïcr iig der Inwoners van Geeraardsbergen,zullen Je grootsche cn ruime lokalen cn hoven der oude abdij 'i St Adriaan, voor 't Coilegie gehuurd wor- deii. Zoo dat de liberale Ministers van die jacht te rugkom -n, met een magere raaf, met veel opspraak en ijJc'e lokalen aan hun vingers. Wij geven verder .Ier. oproep in Geeraardsbergen gedaan, cn met den beste:: uitslag bekroond. De ■/'■irnalde Br uxelles, meer dan iemand anders, nu in .en d'afschaffing van 't Stauts-onderwijs be tracht.;:) en bewerken. Waarom? De achtbare Lezer 7...1 he neds in denzin hebben; omdat in de groote steden, Tofflciéele scholen, zelfs ouder do wet van 1*42 oprechte Geuzescholen waren; van in 1865 de- Ion Brussel de leerlingen der lagere scholen d'ichu.diDg bijwonen van Verhaegen zijn standbeeld, en tl ie r uderkes moesten er zingen Geen Geloofspun- U n wet r! geen Messias meer!.... En ais de Katholieken zegepralen, dit alles zou moeten blijven! Al de mees ters zouden hun verkr-'gene rechten behouden Er zou moetea blijven betaald worden.voor ditgoddeloos workJournal, Journal,waar ziju toch uw gedach ten K gij beliegt de Rechterzydc, als gij zegt dat de meerderheid der Katholieke Gekozenen, met u zijn, legen volk; gij bestrijdt de Grondwet die uitdruk kelijk -t-gt, dat de Staat in geen onderwijs mag tus- li* nkumen, tenzij het vrij Onderwijs niet voldoende ware ■schrikten beeft, Journal Wat is er sedert 4 la? r niet gedaan voor 't Vrij OnderwijsDaarin is de it-tijum en de hoonde vadnr'mKa na een kat.. - lieke Triomf •■■•i dit grootsche werk oen er "sveneNalie willaft vernietigd zien; wam. aL de ie, *>u «*■-- ut. öujttis on-iei'Wtjs blijft, dan wordt het Vrij Ond.-rwljs achteruittred ro- veu en verpletterd. God bewaro ons geliefde Vader land van dit groot ongeluk Bij de Kiezers en 't Volk is deze zaak gewonnen d'heeren Gekozenen moeten er innig van overtuigd zijn;overal hebben zij de verzuchtingen en wenschen vau de Kiezers en van 't Volk gehoord, en 't was met hertzeer en tegenzin, dat de Kiezers zich hebben la ten gezeggen, om d'afschalling der Bloedwet uit het Katholiek Programma weg te laten... Hebben zij wel, voorzichtig gehandeld Zekerlijk, de groote zaak is het Onderwijs, is de Vrijheid van Godsdienst; doch mag men zonder rede en togen rede, de Fami* liën laten verminken en verscheuren, den Oorlogs- budjel zoo schrikkelijk hoog zien worden? Hadden de katholieken gewonnen, geen halfjaar zou liet ge- duurd hebben, of de vlag van 't Vrijwilligers-Leger stond in 't Parlement cn de Belgen zouden hun vrienden en vijand m gekend hebben doch een plechtige verklaring heeft er ontbroken. Nu staan de Militaristen met "I zwoerd in d'liand.om de Bloed wet te verzwaren ei: zelfs de kinders der goede Bur gerij iu de kasern te krijgen. Dan zal het de beurt worden der rijke kinderen, misschien als een straf van God, omdat zooveel Burgers eu Rijken, onge voelig en onverschillig zijn gebleven voor 't lijden van de werkende klas. Als men de zaak rijpelijk onderzoekt eu alle redens uitput, dan komt men tot liet besluit, dat de krijgsverzwaringeu liuuneu oorsprong hebben iu de koppige gril len van 't Hof; dat de brochuur van geueraal Brial- mont een behendige strik was, om de Katholieke Gekozenen verlegen en bevreesd te maken; maar een andere Krijgsoverste heeft gesproken en geschreven een onafhankelijk man,de gcpeiisionneerdehiiteaant- koloncl G. de Sagher, komt een merkweerdig schrift uit te geven, waarin hij ai de redens van Bri- almont ontmoet en plat slaat. Bladzijde 8 van dit schrift lezen wij het volgende, uls antwoord op degene die zeggen: Een Vrijwilli gers-Leger is onmogelijk. Het is niet, volgens den oproep van 1870, toen a België geen het minste gevaar liep, dat ineu kan oordeelen over de mogelijkheid van de Loting te n vervangen door een Leger van Vrijwilligers. Dp de aanwerving van volontairs met premiën, moet men de oogen vestigen... Indien men erin gelukt is, onder T Ministerie van Generaal Thiebault, van jaarlijks 2000 Vrijwiliigeas aan te werven, in weerwil d'oppositio der groote koppen van't leger, dan peis ik te mogen vooriiitzetten dat men tot liet dubbel zou geraken, met een medewerking van goeden wil. Zoo spreekt die oude en ervarene krijgsoverste. Wij zullen iu volgende Nrs zijn voornaamste artikels meödcelen. Ondertusschen zien wij hier reeds een rede om onbevreesd vooruit te gaan. De zaak gaat eiken Belg ter berte en de Vaders van Familie bij zonderlijk mogen niet onverschillig blijven, willen zij huil zoons onder T militaire dwangjuk niet zien komen en gedrild worden voor kanonvleesch. Kolonel De Sagher bevestigt ook uitdrukkelijk, dat België meer dau geuoeg beeft met een Leger van 50,000 man, en dat een groot leger ons in het bloedbad van 'nen oorlog zou kunnen brengen. Vooruit dus, Bur- ge: s en Landbouwers, Kiezers en Volk, vooruit on- de Vlag van r0"""-c Legkr Vii» Vrijwilligers t 'nze achtbare Gekozenen verzocht en aangepord om dezen algemcenen wenseh in de Kamers te bren gen en lot een verwezeutlijking te maken. Vergeet niet, liberalen, dat al de miljoenen aan het officiéél Onderwijs toegeworpen, dat dit geld aldus onttrokken wordt aan den handel... Betalen, betalen zult gij zoowel als wij. Allo dingen zijn mogelijk, maar 't en regent geen geld... De Geestelijke, die te Gent door twee Geuzen- studenten overreden en gekwetst werd, is een onzer Stadsgenoten, de E. H. Van Mol Almoesenier in het ceigevaog te Gent. Gelukkig ilat hij er 't leven niet bijgelaten heeft; en 't moest klaar en duidelijk alwil- leiis zijn, want tiet volk was diep verontweerdigd en heelt de twee studenten uit hun rijtuig doen komen en een eerste verschooning vragen. Do E. Aalmoese nior, de goedheid en braafheid zelf, zou allo vervolg willen staken, doch er zijn ander wereldlijke perso nen tusschen gekomen... Is het te verwonderen, dat de Priester genaat en vervolgd wordt, als men ziet, hoe al de liberalogazettendagehjks het Priesterkleed verscheuren en de joukhe ien die zich aan den Dienst des Autaars toewijden,uitmaken voor al dat slecht is? ol de verhalen uit den Franschen Tijd, naar hei uitgebreid werk van S. VAN BEJt GUCUT, Kunstschilder te Aalst. 55' Vervolg. LIV. LA MARCHE WREEKT ZICH. Ik haat de Priesters, sprak de aartsschelm Vosselacr. Ik ook, gal La Marchctot antwoord, maar ik zou toch nooit het gedacht hebben opgevat van er eenen in mijn huis op te sluiten cn hem te martelen. Hij «al zich niet lang meer verdrieten, ervatte de Notaris, het rogger.brood en de kan met water opnemende; ik ga hem heden zijne laatste maaltijd toedienen, dan sluit ik de deur Ei, kreet La Marche. Sluit ik de deur,ging de Notaris voort cn laat hem sterven van honger.... Kom. volgt mij in stilte, ten ware, voegde hij er al spot lende bij, dat gij te teergevoelig waart. La Marche bekeek de Notaris met oogen die wel deden verstaan dat hij op di; punt geen bespotting dulde, en Vosselaer verliet zijne StUviie en begaf zich met zijnen vertrouweling naar den kelder. Al was La Maiche een groote booswicht cn moordenaar, toch deden de wreede woorden door den Notariszoo koelbloedig gespro ken, hem huiveren: schelmen hebben geen betrouwen in malkan- der;hunne vriendschap is maar een vriendschap uit belang cn nood; doch nu begon La Marche meer dan ooit het kopstuk der Binders bende te mistrouwen: Als hij zoo weinig werk maakt, peisde hij, van 'ne gevangen en uitgeputten Ouderling te martelen, zonder eenigen intrest, wat zou hem inhouden var. mij een kwade poets te spelen? mijne dood zou hem een winst zijn van drij maai hon. erd duizend franks!. De Binder schudde het hoofd; hij had spijl van den Notaris naar dien or.dcraardschen kelder tc moeten volgen. Wie weet, dacht hij, ol cr daar geen hinderlaag gereed is om mi) te klampen! Hij ïegt dat Spnetvlcchter weg is; zou dat waar zijn? zit hij soms in den kelder niet, gereed om op mij te vallen. La Marche, La Marche op uw hoede! Hij voelde in zijn zakken naar de twee pistolen die erin staken: Goed, peisde hij, zc zullen mij niet onverwachts op vallen; ik ben verwittigd; Vosselaer moet voor mij den kelder in; ik zie scherp rond, en 't is wel dc laatste maal dat ik den voet zet in dal vervloekte huis; daarom, heden luim ik niet, of de drij honderd duizend fr. moet ik hebben, al moest ik den Notaris dwingen en zijn geldkist openbreken. Hij volgde dan den Notaris met een soort van voorbehouding en achterdocht. La Marche keek vreemd op, toen zij aan den kelder gekomen waren en Vosselaer de geheime deur opende die eraan paalde en de keers aanstak die aldaar in gereedheid stond. Zij daalden te samen de trappen af, La Marche zorgvuldig al de bewegitigen van den Notaris volgende, en waren weldra aan de eiken deur der gevangenis. Blijf hier een weinig staan, La Marche; terwijl ik binnen ben en tot den ouden spreek, kunt gil alles door het schuitvensterken zien en afluisteren. Goed, antwoordde La Marche, maar laat dit spel niet lang duren, ik ben geen liefhebber van zulke zaken. En hooit, voor mij moet ge dien ouderling niet pijnigen,ik ben hier voor ander dingen gekomen. Wat wordt dien kerel barsch, peisde Vosselaer, doch zonder iets te zeggen stak hij den sleutel krijschende in 't slot, opende de deuren stapte in den donkeren kerker. Welk schouwspel! Een killige plaats van eenige meters vierkant, zoo laag dat men er te nauwernood kon in recht staan; cu daar, bij de flauwe schemering van 't kaarslicht, zien wij op halt verrot strooi 'ne mensen gezeten; een oude Pastoor, gekleed met een lakene soutaan die rost en vuil is en langs alle kanten met stukken van zijn lijf hangt; twee jaar draagt hij dezelve, in deze vochtige plaats, zon der ooir van eenig klecdingstuk te hebben konnen veranderen; zijn witte haren hangen over zijne wangen, hetwelk door het verwilderd groeien van den baard afzichtelijk en terugstootend zou zijn, indien wij niet wisten dat deze man, een onschuldige Lijder, een Martelaar is, gelijk cr toen zooveel verkerkerd zaten en langs een wreede tor- turing lot den Koning van alle Martelaars gingen. De goede grijsaard lag daar op een handvol sirooi, afgemat door honger en dorst; lijden, veel lijden, daaraan was hij gewoon; en niemand zal begrijpen wat hij afgezien had, op die twee jaar, welk lang tijdstip voor hem als een aanhoudende nacht was geweest; gedurig in de zwarte duisternis, zonder andere spraak te hooren, dan 't gespot en gevloek van d'afscbuwclijkc monsteis Vosselaer en Spriet vlechter! Nu was't reeds laat in den namiddag, cn den gan- schen dag nog niets genuttigd hebbende, was hij veel «wakker dan naar gewoonte. In afwachting dat de slaap hem een weinig zijne smarten zou hebben doen vergeten, lag de oude Pastoor te denkon aan den ge lukkigen tijd als hij zich te Onkerzcel in zijn pastorij bevond, om ringd door zijn goede Parochianen. Wat was er geworden van al die zielen, welke hij zoo veel genegenheid toedroeg? waren de kerken nog altijd gedoten? was 'i bedienen der H. Sakramcnten nog immer verboden? Denken aan zijn vroegere leetsdagen tc ünkerzeel, dit vertroostte hem; altijd had hij immers ccn ware Herder voor zijn Parochianen geweest; doch van den anderen kant pijnigde het hem niets te weten van hunnen toestand ot van de gebeurtenissen in Europa. De brave Man Gods hoort gerucht aan de deur en wendt er werktuigehjk bet hoofd héén; maar alras sloot hij de oogen terug, want het deed hem pijn, tekens dat hij de helsche gelaatstrekken van zijnen beul aanschouwde. Vosselacr naderde tot waar de Priester lag, plaatste de kan met 1 water cn het roggenbrood op den grond en zegde op spottenden toon: k M. de Pastoor, ik breng u voor heden een blijde tijding, uw opsluiting gaat een einde nemen. De goede grijsaard, niettegenstaande zijnen afkeer, hij opende zijn oogen en bezag vragend den Notaris, Ja, vervolgde deze, ik geloof dat wij na drie often hoogste vijf dagen, malkaar niet meer zullen zien. Dat God in zijne goedheid mij deze genade bewees, zuchtte de Priester, en hij sloot wederom d'oogen. Zijt verzekerd, eerweerdigen heer, hernam den schelm op denzclfden toon, xijt verzekerd, 't cn is mijne schuld niet. dat ik genoodzaakt ben van 't vermaak af te zien u nog langer te herbergen; ik heb mij toch zoo menigmaal hartelijk met u vermaakt door het schuil vensterken der deur en het strelen van mijnen rieten stok. De Pastoor sidderde als hij op de mishandelingen dacht, die hij had ondergaan, maar hij zweeg Vosselaer borst uit in een schette rende gelach: Ziet, hooggeachte en heiliggezalfde heer, ging hij voort, ik verzoek u te willen gclooven dat het tegen mijnen dank is als wij malkander moeten verlaten, het is waarlijk jammer, wij waren onzen dagclijkschen omgang reeds zoo wel gewoon. En waar schikt ge mij naartoe te zenden? waagde de geeste lijke te vragen. Naar een land waar ik u dikmaals heb hooren van spreken, mijnheer.en om u genoegen te doen, ga ik u zeggen wat er nopens u is besloten: Toen er ievers eene maaltijd wordt bereid, gaan veel tijds de genoodigden, om nieuwen appetijt te rapen, eerst een wan deling doen, of gebruiken binst den morgend zeer weinig eten, om eer tc konnen doen aan den disch; dit zal ook metu gebeuren. Dees roggen brood en die kan met water, die ik hier heb gezet, is het laatste voedsel dat gij op de wereld nog zult nutten; binnen eenige dagen komen d'Engelkesom u en leiden u met eenige andere smoot- bollen en kletsvoeters naar den Hemel. De Pastoor verbleekte. Van honger sterven, ware toch zoo schrikkelijk! Echter bedwong hij spoedig zijne aandoening; hij vouwde d'han- den ie samen, sloeg d'oogen naar den hemel: Dat de wil dcsHeeren geschiede, «egde hij, op de aarde als in den Hemel. Amen, antwoordde dc Notaris, en hij begon wederom zoo scneitcrend te lachen, dat hij een gebrom van al keuring door het scnuilvcnsterkcn niet hoorde; 't was La Marche, die tusschen zijn tanden mompelde: Dat er zulke wreedaards in de wereld zijn, wist ik niet! Ma ir Vosselaer bad nu geen ander gedachtdan zijn helsche vreugd van dien Priester te zien lijden; zelfs op 't gevaar van zijnen toe stand dacht hij voor het oogenblik niet. Zeer eerwcerdige heer, sprak hij eindelijk, ik ga u vetlaten. Fiat, murmelde de grijsaard, o Heer, uw wille geschiede; door uw Passie en heilige Dood,geef mij de gratie van uit liefde tot U kloekmoedig te lijden... En gij, o rampzalige....

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Het Land van Aelst | 1882 | | pagina 1