41 2/ondag 8 O t 1882. Drie-enT wintigste- Jaargang. ©oösüknst, - baöeilauö - Orijljeii) Gemennd Nieuws. Verval en Ellende. 't Zedebederf. JAM CLERKER laatste Binders van Vlaanderen, Bureel, Achterstraat. jewoone Annoncen: 20 centiemen per regel. Annoncen op de Tweede Bladi.ijde 60 cent, den regel. Berichten onder 't Nieuws, 1 frank den kleinen regel. HET LAND 5 fr. 's jaars. vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op alle tij Ji.ppea genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers VAN AELST o Zie verder belangrijke Hop-berichten; d'öpbrengs1 van Europa is bitter klein, en nogtans, heden meer dan ooit, worden de wel gehopte bieren geprezen en door de Geneeskunde aanbevolen. Er wordt nu zelfs een likeur gemaakt van d'Hop, 'k zegge en noeme het HOPBITTER. In de vaten der Engelschebieren welke 50 centiemen de flesch verkocht worden, daar ligt een dikke laag Hop in. Nu begint iedereen in Aalst te roepen: Die Dansorgelderij'tis een pest en 'ne kanker! 'tis wreed gelijk er jong volk intrekt en nog jonger ge-, slacht aan de deur staat!.... Wat gaat er van Aalst geworden!?.... Ach, waarom heeft men van over 3, 4 jaren die kwaal niet tegengewerkt! Nu is't veel moeielijker; doch het moet zijn, of Aalst zal Volks wijken krijgen, zoo bedorven als t'Antwerpen en te Brussel.... Indien M1' de Burgemeester eens de we zenlijke toestand der werkende klas wil nagaan en overwegen,en de gevolgen bestatigen van dit losban dig nachtloopen, van die dansorgelderij, hij zal zijn toegevendheid bitter beklagen en, de inzichten van de Gemeenteraad volgende, het Reglement stipt doen uitvoeren. Ten anderen, die Burgemeester is van een Stad gelijk Aalst en in 'nen tijd dat er zoo hevig getrokken wordt naar 't Volksbederf, zijn verant woordelijkheid is groot.... Nu zal hij toch niet meer aarzelen, de twee katholieke gazetten van Aalst, vcr- eenigen zich om de Dansorgelderij te noemen: De eciitf. plaag onzer tijden.... Op Verloren Maandag, in deu dag zeer stil, maar 's avonds en 's nachts, een schromelijk geloop naar de dansorgelsT'Ant werpen, op de Dansorgelderij is gevolgd, dat de Stad vergeven is van gdieime slechte huizen. Welke tijden belfven wij toch! Gendarms zijn zondag te Nieuwerkeuken geweest, in de Pastorij; er zijn er te Nieuwerkerken die naar de Sermoenen gaan om den Dienaar Gods in zijn woorden te vatten en hem, ware 't mogelijk, tot boet en gevang te doen veroordeelen.... In de jaren 1793 gebeurde dat ook! Ife^r dan een Pastoor werd alsdan door de Gendarms uit zijn Parochie gehaald en in de Kerkers gesme ten! Maar Ons Heer straft bijna altijd zienelijk de gene die zijn Dienaarsomde uitoefening van hun ambt, haten, overdragen en vervolgen, 't Is nog geen 70 j ren geleden, dat op een Vlaamsche Pro- chie den Herder werd mishandeld; van de 7 kop stukken dier saCrilégie stierf er geen éenen op zijn bedde, allen verongelukten. Juist op den verjaardag der bloedstorting te Heule, alwaar een Congregatie werd ingenomen, als 't Volk bijeenstroptc, dat de Gendarms 'ne Landsman doodschoten, dit werd gedaan om schrik in te boezemen en om den opstaud te dempen; de Vrijmetsers durven legen rpcht doen, wat de Katho lieken voor 't recht niet durfden; juist op den ver jaardag heeft een der Gendarms van Heule, nu lig gende te Turnhout, hij heeft zich daardoor een zelfs- moord van 't leven beroofd. Zijn Oversten verkla ren dat hij, sedert de bloedstorting van Heule, geen pijp toebak weerd was. Dat de Koningen en Keizers minnaars zijn van gi'oote legers, dat groote legers oorzaken en voorbo den zijn van groote oorlogen en bloedstortingen, dat is een onbetwistbare waarheid. .-. Men zegt dat de Gouverneur van West-Vlaan- deren afkrabt.... 't Ware zijn beste plan. Er zijn feesten voor Rogier; ten eersten, de liberalen van heden en de liberalen van 1830 ver schillen gelijk den dag en den nacht; in 1830, de Mannen der Grondwet riepen uit: Vrij Onderwijs en de Staat maar tusschen komen, als 't Vrij Onderwijs niet voldoeude is; heden roepen de liberalen: -Dood i aan 'l Vrij Onderwijs'... ten tweeden, '.Rygier is in 1830 de groote held niet geweest, en Inter was en bleef hij de doodsvijand der Vlamingen en van Vlaanderen.... Rogier loopt in onzen weg niet, hij mag leven en gelukkig zijn, maar we vlaggen voor zulke mannen niet. Een prachtige weerschijn van 't Noorderlicht is binst de heldere nachten van deze week te zien gewcest;de Iichtboog liep van 't Westen, over'tNoor- den naar het Oosten. .-. Te Mater is wreed met de messen gevochten. Ivo Bostvn is gekwetst; twee boeren zitten vast. In de 16,le eeuw was 't de schuld der Geuzen dat vele Gemeenten gaasch ontvolkt werden en dat de eigendom er tot zero-waarde was gebracht. En wat gebeurt er heden? De Steden en Parochiën worden uitgeput en ver armd door de schuld dier officiéele scholen. In Aalst moeten dringende werken uitgesteld worden; de Stad kan hare verplichtingen jegens d'Hospiciën niet nakomen; voor vele zaken zou men geld uoodig hebben, maar de rijgershand van 't olliciéel Onder wijs ligt op de Stadskas 43,000 fr. voor een nieuwe school op Mijlbeke; Meesters en Meesterssen die aldaar de Zesde Hooldzonde zullen verbeelden, doch rijkelijk moeten betaald worden;prachtwerken in de liberale school van de Pontstraat; kosten op kosten, en altijd de Stad die mag betaleu. Waar gaat dit uitkomen? Wie kan dat blijven opbrengen? En zijn wij niet lafherlig van ons te laten plui men en stroopen? Liberale Burgers en Proprietarisseu, als de eigen dom in weerde vermindert, als gij moeielijk betaald wordt, als later er gedwongene Leeningen zullen zijn, nieuwe Belastingen, wij allen zullen moeten zeggen: 't Is omdat wij te zacht geweest zijn; 'tis omdat de Katholieke Ministeriën le veel deden voor 't olliciéel Onderwijs; maar gij, liberalen, zult dan met uw twee handen op uw borst mogen kloppen en uitroe pen: Ons schuld, ons groote schuld, ons aller- grootste schuld! Die olliciéele Scboolmeeslerij, door ons gevoed en gestreeld, bijt nu naar ons hert! Wij hebben ons Vaderland en - in verval "en eitènde tieipën urë'ngéir. V 't Is wreed dat Belgic, dat schoon land, zoo ijse- lijk moet mishandeld en uitgestroopt worden. EENE EERLIJKE GAZET. Onlangs viel er te Moorslede in West-Vlaanderen een droef i?eval voor. Een meisje vau ongeveer 14 jarea was op 't land aan het werk, en kwam in rusie met twee schooljongens van denzelfden ouderdom. Dezen brachten haar 'nen slag tos met het noodlottig gevolg, datzij weinige dagen daarna bezweek Ziedaar het treurig geval in gansch zijne eenvoudig heid. Wat doen de liberale gazetten, en in 't bijzonder de Cromque van Brussel? Van die schooljongens maakt zij normalisten, mees ters te weeg van eene Katholieke Sc iooI, of van eene school met God, gelijk de Chroniqne zoo spitsvinnig spot. l)at is nog maar het begin van de fabel. Dien toekomenden katholieken Schoolmeester moet het eêrloos blad eerst bevuilen en afschuwelijk maken Her rn< iEj3 dus is ver noord geweest door dien norma list, i:n:l»' ..ij op de Bchandigste wijze was behandeld Ei dia clt1ooz0 lasteringen discht de Chromque met i: ".ri are lezers op, eu daarna zijn dezen w.js en ver el en zien met verachting néér op de domme a Ik m iholieken. Z-, te oude les van den spotbaef Voltaire liegt, i óg .«r >r zal toch iets van overblijven. JAis wuii honden bassen, dan dient men op te pas sen. als liberale gazetten 't zedebederf aanklagen, dan ii t de tijd dat men op rijn hoede weze, dat d'Oaders voor hun kinders, dat d'Overheden voor hun omlerhoorigen de gepaste maatregels nemen. Van tijd tot tijd komen er grouwzaa in heden uit, die bevestigen wal hel Handelsblad vrijdag schreef: Wu beleven een TUD van verbastbring! de menschen weten niet meer wat ze van wulpschheid en boos aardigheid willen uitrechten.... Achter Gent, Ant werpen, Brussel, is er nu ook uit Verviers 'ne ver pestende stank opgestegen, zoo algemeen er. zoo vuil dat de liberale gazetten van die stad schrijven: 't Is schrikkelijk van de bandeloosheid te moeten bestati gen! De stroom van zedebederf klimt met een rapheid zonder voorbeeld! De ontucht dringt in d aders van 't Volk, de schaamteloosheid wordt bijna een deugd! Ja, de stroom van zedebederf klimt; de tijden zijn gevaarlijk; men wilt de schande en de schaamte van d'ontucbt afnemen; wee de Familiën die slechte le zingen in hun midden hebben; zeloopen den stroom van zedebederf te gemoet! wee d'Oudersdie hun kin ders aan een slecht onderwijs toevertrouwen, want ze zullen haast overrompeld worden door 't zebederf; ja, menschen van den Buiten, want ge vindt er zoo lichtzinnig, zendt uw kinders maar naar d'onzijdige of godsdienstlooze scholen der stad, op de belofte van afslag in schoolgeld, van vette plaatsen nadien; maar weet wel dat de slechte gevolgen schrikkelijk zullen zijn en onvermijdelijk. De Liberaalderij is van gedaante veranderd, is in haai' tweede tijdvak: het zedebederf borrelt er langs alle kanten uit; ziet het leven, den handel en wandel der jonge liberaalkes: zelfs de Zondagmis hebben zij vergeten; de Paaschplicht verzuimen zij, gelijk oude beroeste booswichten; spotten doen zij met al wat Religieus is; de slechtste fransche gazettekes vindt men iu hun handen; alle slecht loopen zij achterna; alle zedebederf juichen zij toe, en zoo komt de keu- Lef .-L'-i"' mindere *»n van de .-^.Kiere ifHHioogWe...." ölm ••>«- xSKtikd vergeten om de driften te voldoen; en wat zijn d'onr- zaken? Voornamelijk deslechle lezingen en de stecble scholen! Er worden tegenwoordig iu liberale boek winkels, boeken verkocht le vuil om van 'nen hond gelezen te worden! Er zijn scholen waar de lucht en de geest gansch bedorven is! Die erin komt, draagt 't bederf meê. Voorzichtige Ouders, al zijn ze nog liberaal, zullen bun liefste panden, hun eer en hun toekomst niet aan de zandplaat der Liberaalderij toevertrouwen. D'acbtbare Buitenlieden zullen zoo onbezonnen niet zijn, van 't zedebederf te gemoet le loopen. ledereen, die achting heeft voor zijn eigen en zijn Familie, zal medewerken om den heilloozen stroom af te wenden. HET VLAAMSCH IN 0E SCHOLEN. Gaat de gansche Wereld rond, en in geen Land zult gij de Moedertaal behandeld zien gelijk in Vlaan deren Bij alle Volkeren wordt de Moedertaal aanzien als het duurbaarste pand van vrijheid en eigen leven. In Vlaanderen wordt zij verstooten, en iu vele Scho len leert men alles, uitgenomen zijne laai. lit de Onderwijsgestichten, Collegiën en andere Scholen, ziet men jongelingen komen van 20 jaren, diegrieksch, latij», engelsch en duilsch hebben ge studeerd; maar van hunne Moedertaal weten zij bijna NIETS. Spreekt hun van dichters. Racine zullen /.ij u noemen en Victor Hugo; maar onze vlaamsche dich ters, de groote Vondel, de diepgrondige Rilderdyk zijn bun onbekend. Alzoo wordt een Volk verbasterd on rijp door slavernij. Al de Katholieken bekennen dat de lucht die uit Frankrijk wasemt, noodlottig is voor ons België; eenieder weet dat de goddeloosheid en zedeloosheid in Frankrijk den ruimen teugel viert, dat zijn in vloed voor ons verpestend is. en men wil den wortel van het kwaad niet uitroeien, 't is te zeggen de overheersching van de fransche taal. Hoe meer Vlaanderen verfranscht zal worden, hoe meerook zal de fransche wulpschheid, de fransche goddeloosheid in onzen grond wortels schieten. REFLEKSES Di scholen zijn heropend de Vrije Katholieke Lokalen zijn te klein de scholen van dwang, de kleine kaserns der Geuzerij blijven in hunnen ellendigcn toestand; wie zou g-looven datwij te Brussel de 2 derde van de kinders hebben t Is nogtans zoo! t'Antwerpen 8.5oo zonder de groote Gestichten te rekenen; te Gent. felle aanwinst, vaar. toe dit ongehoord schandaal niet weinig zal bijgedra gen hebben T AALST, wanneer de Mis van den H. Geest is. weten wij niet. doch verschcide nieuwe scholen worden geopend, andere zijn t. klein: in de omliggende gemeenten besiatigt men de bloeiende toestand van 't Vrij Katholiek Onder wijs. Wij lezen in een gazet van Parijs; Nauwelijks wordt hier een Kath eke School geopend, ol al de banken zitten vol; men moet inderdaad vijand en beul van zijn kinderen zijn, om dezelve te willen overleveren aan een onzijdig of goddeloos Onder wi|S 't een is z .o slecht als t ander; wij spreken van de Religie niet, zal men misschien zeggen... Welnu, is dat niet de kinders willen opbrengen buiten de kennis en bijzonderlijk buiten d:n eerbied van hunnen H. Godsdienst? Goddank, dat de Katholieke Scholen hier bloeien; want anders ware ons Vaderland op tien jaar't onderste boven gekeerd, te z;;nen nadeele en verderve. r-..- LUR - Ja int d- GroOle Ji niLi; in de Kapel d :r ilieresi- aneu alhier; op een der Jubilé-dagen zal H. de Bisschop komen Lofdoen enpreèken. in 'tfraosch. Volgens berichten uit Gent, zou de gezond heid vau M*r Bbaco zeer verslechten. Morgen zondag, de plechtige sluiting der Octaaf van den H. Roozenkrans; in St. Martinus-kerk, ten 4 ure Lol'in groot Muziek, Sermoenen Processie. De tijd nadert, dat het eerste voltrokken deel der St. Josefskbrk zal ingewijd worden, en terzelver lijde gewijd en gehangen de 1 I Schilderijen der Statiën van den Kruisweg, door den Aalstenaar M. Meganck, een gift van een edelmoedige Chris telijke Familie. Maandag 2 dezer, is teTemsche zijne gebooite- plaats, na eene langdurige ziekte, godvruchtig in den Heer ontslapende E. H P F. De M eyer. vroeger professor van Poësis in het Collegie van Geeraards- bergen; deze bekwame priester had nauwelijks den ouderdom bereikt van 26 jaren. ot de verhalen uit den Franschen Tijd. naar het uitgebreid werk tan S. VAN D'ER GÜCUT, Kunstschilder le Aalst. 69' Vervolg. LXI. VADER EN DOCHTER. TERUGKOMST 1N AALST- Ja Vader wat gaan wij doen? zegde Florida. Ik heb daar ook al op gepeisd, kind. Vader, het beste dat wij kunnen doen, is aan Jan te schrijven en hem het geval van Dreas te verhalen. Dat is goed en wel, mijne dochter, maar ik weet op geen honderd uren waar onze vriend verblijft, bijgevolg het is onraoge- lijk hem te schrijven. v Florida schudde spijtig bet hoofd, zij dacht dat haar vader waar* v 'beid sprak, en vond geen uitkomen in deze droeve moeielijkheid. r Terwijl vader en dochter zich met malkander onderhielden, wierd er op de deur der kamer zeer behoedzaam geklopt: Wat is er weer gaande vroeg de Doctor, verdrietig van nu gestoord te worden. Mijnheer, was de antwoord der meid, de briefdrager heeft daar 'nen brief gebracht. Florida sprong recht van haren stoel, opende de deur, nam den brief welken het meissen haar aanbood en behandigde hem aan hai en VaderHet kan niet beter wezen, zegde bij, en zijn gelaat verhelderde, kind, 't is'nen brief van Jan Clerker. Van Jan! spnk Florida driftig, ach Vader, laat ons aanstonds zien en lezen. Dc heer Du Bien brak den brief open en las hem voor met luider stem. doch namate hij zijne lezing voortzette, slaakte Florida een pijnlijke zucht. De briel was zoo koel en treurig opgesteld als de vorige het was geweest. Jan schreei dat hun ontslag was gegeven en dat zij beide, slechts twee dagen daarna t'Aalst in kun oud Loge ment de KOORNBLOEM zouden afstappen; hij zegde nog in goede gezondheid te zijn, alsook zijnen vriend Victor en dat hij verhoopte dat de heer Dokteur en zijne dochter ook nog velwarend waren, alsook Roosje zijne zuster die hij verlangde van weder te zien, en hij verzocht den Docteur hem den dag aan te duiden die best ge schikt was om zich op 't Valkensteen aan te bieden en hem te be danken voor al de goedheid welke hij aan hem en aan zijne zuster had betoond; eindigende, ontschuldigde bij zich zoolang te hebben vertoefd van te schrijven Voorts, geen woord waar liefde door stralen kon, zelfs gecnen bijzonderen groet aan Florida. Als haar Vader geeinJigi had,met dezen zeer beleefden maar tevens koelbe- hartigen brief te lezen, schoten aan Florida de tranen uit d'oogen; het hert van het zonderling meisje, dat niet licht tranen stortte, was gebroken: Ach, Vader, zegde zij treurig, wat is Jan jegens mij onverschillig geworden, ik die dacht zijne genegenheid nooit te zul len verliezen! Mr Du Bien schudde spijtig zijn hoofd Dit zijn, zegde hij, alte. maal gevolgen door de ongelukkige handelwijze van Dreas veroor zaakt, maar wees echter gerust, mijne dochter, en blijf welgemoed, want ik ben schier overtuigd dat Jan in zijn hert min onverschillig is, als hij tracht te blijken; gevolgenili|k verwondert mij zijnschrijf- tant niet, mits ik de oorzaak kan raden, want voorzeker de jonge ling beschuldigt mij inwendig van met hem te hebben willen afbre ken, omdat ik den briel, die mij niet werd besteld, onbeantwoord heb gelaten. Vader, vroeg Florida, dan zullen wij toch, zoohaast Jan t'Aalst in de KOORNBLOEM zal toegekomen zijn, hem het geval met Dreas laten weten? - Dit ware misschien niet slecht,gaf Mr Du Bien ter antwoord, maar dit zou te zeer op een verschooning trekken, en personen van mijnen stand behooren dit niet zoo lichtveerdig te doen. Hoort, ik ben goed bevreesd met den waard uit d'Afspanning dat is ne man waarop men zich mag betrouwen; ik. zal hem verzoeken de levens wijze die Jan in Frankrijk heeft gevolgd, trachten te achterhalen, en mij die vervolgens over te brieven; dit zal, geloof ik, niet moeie lijk zijn, vermits de twee vrienden den waard en de waardin zeer toegenegen zijn, dusvolgens zeer gemakkelijk kunnen uiigehoord worden. Is nu, gelijk ik niet twijfel. Jan Clerker ons waardig ge bleven, dan zullen wij niet dralen hem in persoon te gaan vinden, om het klein misverstand dat tusschen ons is opgerezen, weg te nemen en onze vriendschap vaster als voorhcên te vestigen. Flo rida bedankte haren Vader wel duizend malen, met de teêrheiligste blijken van genegenheid en liefde, en heur Vader begon den brief voor Aalst te schrijven.... Ondertusschen waren Jan Clerker en Victor Leelmans terug in hun Vaderland, in hun duurbaar Vlaanderen, en ook weldra ter stede van Aalst, in hun Afspanning de KOORNBLOEM, waar zij als vrienden en bloedverwanten werden ontfangen en behandeld. De baas was trotsch van personen in zi|n huis te ontfangen, die zoo deftig waren en zich zoo verdienstvol hadden onderscheiden; hij deed voor hun meer dan voor anderen, en zag ook met genoe gen, dat menige van de treffelijkste Aalstcnaars zijn Afspanning bezochten, uit respekt voor de twee Opspeurders en ook om juiste nieuwstijdingen tc vernemen. Als de vrienden terugkeerden, dan was 't de beurt van de lieden uit d'Afspanning om nieuws te vertel len; want alles was in Oost-Vlaandercn veranderden wel bijzonder lijk in '1 omliggende van de Stad; gansch het Departement krielde van gendarms, zoo dat het aan de B; ders. moesten er nog ver- schuild zitten, niet meer mogelijk zou gcwces; zijn hunne aansla gen nog te doen gelukken.De wreede Moordenaars-bende was ver- stiooid en verdwenen; hunne bijzondere aanleiders waren in den anderen wereld. Vosselaer, gestorven als 'nen hond, door het schot van Pieter La MarcheAlbert Disschers, korte uren nadat Jan Clerker hem verlaten had, in de gevangenis gestorven; Hendrik Sp rietvlechter cn La Marche waren te Gent gehalsrecht, t proces der Bende ging vooit.meer dan een geheime booswicht werd ui zijn huis gehaald,en een maand nadien gebeurde te Gent de groote strafuitvoering van drij en veertig Binders, schuldig gevonden van moord, en die te samen gehalsrecht werden Het waren meeren- dcels verstokte schelmen en booswichten allen a isten dat het vroeg ol laat op zulke wijze moest eindigen, allen hadden meer an eens 't bloed van bunnen evenmcnsch vergoten, en zij hoorden bijna onverschillig hun doodsvonnis uitspreken; 48 uren werden hun ge geven als bereiding tot de nood; eenige hadden zich gebiecht, an dere niet, doch allen vroegen als laatste gunst v3n,vooraleer te ster ven, een laatste irokje te mogen smooren, hejgcne hun toegestaan werd. Toen zij aan den voel der guiljoiien 'gerangschikt waren, stond dengene die eerst de doodstraf moest ondergaan, met het pijpje in den mond te rooken. Als de beulsknecht hem kwam halen, nam hij zeer koelbloedig zijn baardbranderi-en van tussch.cn de lippenen reikte het aan zijnen gezel over, die hel dadelijk aan- veerdde en rookte, totdat zijne beurt was gekomen: het g-ootste getal sidderden, want de schrik der Dood kan de booswicht bijzon derlijk niet overwinnen, doch ze vreesden de spotternij der mak kers en wilden als Roovcrs sterven. Tweeënveertig keeren was 't pijpken van hand tot hand overgegaan, twee en veertig keeren was het schuinsch zwaar mes der guiljotien gevallen, toen de beurt van den drij cn veertigsten kwam, een oprechte vildeman, die het pijpje tegen den grond in stukken smijtende cn ecu dreigende blik op de menigte werpende, zijn gezellen in d'Ecuwigheid volgde. Van alle de handlangers der Binders was er maar éenen. die zich behoedzaam zonder straf uit d'handen van 't Gerecht wist te trek ken, en de aandachtige Lezer zal hem reeds genoemd hebben: het was den arglistigen advokaat Treem, den man, die ook bij velen een valsche reputatie had, alhoewel een der zwartste zielen van de Stad zijnde. Echter verviel hij later tot zulke armoede, dat hij, veracht van alle eerlijke lieden, in een vreemd land ellendig is ge storven. De twee Vrienden vernamen al deze tijdingen uit den mond van de waard en de waardin, den avond zelve hunne aankomst en luis terden met veel gretigheid. Dadelijk ook werden zij in t bezit ge steld der geldsommen, tijdens hunne afwezigheid aan de zorg dier brave lieden toevertrouwd. De baas voornamentlijk scheen bijzonder in zijnen schrik over hunne gelukkige tarugkomst. Hij vroeg hun veel over hunne reis, bleef zelfs's avonds zeer laat bij zijne twee gasten zitten praten, trakteerde mei een goede desch uit den besten bak. zeggende uit vreugd en genoegen van de Vrienden zoo welvarend en gezond te mogen wederzien, na zoo deftig beloond tc zijn van den Eersten Consul voor hunne getrouwe be.vez=nc diensten. Zekerlijk, de man bad genegenheid voor Jan en Victor, doch een andere rede, aan onze Lezers bekend, porde hem aan, om met veel deelneming naar al de lotgevallen hunner reis in Frankrijk tc luisteren c;i aandacht tc nemen op de minste bijzonderheid. Zelfs gebeurde het, dat de waard uit de KOORNBLOEM, dc gelegenheid zocht om Jan Clerker

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Het Land van Aelst | 1882 | | pagina 1