43
Ziondag 22 1882.
Drie-enTwintigste- Jaargang.
©oösöienst, - baöcrlanii - Örijljeiö
BE TANDEN TO ONE N.
JAM CL£RE£R
laatste Binders van Vlaanderen,
iV»l' ft»ni »H Witt
Bureel, Achterstraat.
iewoone Annoncen: 20 centiemen per regel. Annonc<ja op de Tweede BU<i>;i/de
00 cent, den regel. Berichten onder't Nieuws, I Mink «len kleinen regel
HET LAND
5 fr.'s jaars, vooraf betaalbaar Inschrijvingen worden op all9 tljltipiM
genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers
VAN AELST
De Belgen worden verdrukt en gepluimd.
De Godsdienstige en Burgerlijke Vrijheden, in de
Grondwet geschreven, zijn miskend en gekrenkt.
De lasten van allen aard verhoogen.
De Bloedwet wordt verzwaard, ja een liberale ga
zet schrijft, dat de reserve gaat ingericht worden; dus
een tweede leger gemaakt van de jongens die uit de
Loting zijn gevallen.
Dit alles gebeurt tegen den wil en dank van de
groote Meerderheid der Belgen want hadden de
Liberhaters de Kiezingswetten niet veranderd in hun
voordeel, wij lagen te Gent boven met 400 stemmen.
De Kiezing wordt een gebroken wapen.
Wat valt er te doen
Beweging maken,wettige Revolutie maken,schrijft
de Constitntionnel van Limburg, en aanhouden tot
dat de Dwingelandij eindigt.
Petitiën maken
Meetingen houden
Aan den Koning toonen dat de Katholieke Belgen
zeer ontevreden zijn.
En wij voegen erbij
Een Vaderlandsciie Bond inrichten, gelijk in de
aren 1827.
De tanden toonen aan Leopold II en aan zijn Mi
nisters
Leopold II toont zich meer en meer de koning der
Geuzen; de Wel van 1879 heeft hij geteekend, met
één stem meerderheid; de Grondwet laat hij overtre
den; 't is grootendeels door zijn toedoen dat de
Bloedwet gedurig verzwaard wordt; 't is zijne schuld
dat veel Gekozenen, om zoo te zeggen hun Volk ver-
raden; dat, terwijl de Kiezers en 't Volk met heft en
ziel roepen: Niemand gedwongen Soldaat dat hun
Gekozenen en Vei tegenwoordigers.óf onverschillig óf
vijandig blijven.
Ach, zegt die gazet van Limburg, «de Katholieken
zijn voor't Koningdom, maar zij zijn ontevreden over
den Koning
Veel Katholieken beginnen in te zien dat Ko-
Koningen en Keizers ten allen tijde, koeken-
i. \au denzelfden deeg, middels om 't Volk te
pluimen, te bederven en te verdrukken.
Ware Leopold II President geweest eener Repu
bliek, NOOIT zou hij de Schoolwet geteekend heb
ben, wan, <jn Vonnis ware met d'eerste kiezing ge
volgd; nooit zou hij zoo dwaas geweest zijn van het
onzijdig België in een Militaire Natie te veranderen..
Let er op. menscben, den eersten oorlog den besten,
zwalpt Belgeniand raeê in den bloedplas, en WIE
/.al er de schuld var zijn
De Koning en zijn Hofvleiers en de Gekozenen, die
de zotteMilitairderij gevolgd hebben,tegen hun plicht
en hun geweten; want ik ben Mandataris van een
Volk; ik handel tegen deszelfs innigste en vurigste
wenschen; ik misdoe, ik ben plichtig; geene redens
kunnen mij vrij pleiten; ik moet mijn ontslag geven
of mijn Volk getrouw vertegenwoordigen.
Wij vereenigen ons met de gazet van Limburg voor
den krachtigsten tegenstand mogelijk; want 't gaat
op een nijpen; blijven wij zacht en lam, ons Vader
land rolt in 'nen afgrond van vernedering en ellende
en komt uit op 't verlies zijner Onafhankelijkheid....
Men zie de zaken koelbloedig in, een andere uit
komst is er niet aan te treffen.
12 MILLIOEN JAARLIJKSCII DEFICIT.
Het land is beu, en met reden, van dien oneindi-
gen twist over liberaal en katholiek.
Immers die twist is zoo verre gekomendat de bank- j
roet en de burgeroorlog aan de deur staan.
De bankroet! De lasten verhoogen dagelijks; de
nijverheid kwijnt, vele fabrieken verminderen hun
werk en de arbeidsman- ziet met angst den winter
naderen. De landbouwer met al zijn zwoegen geraakt j
nauwelijks aan een schrale korst brood; en van den j
anderen kant is 't krot in de staatskas; er zitten daar
te veel geldzuigers.
De liberalen zeiven bekennen nu dat er een jaar
lijks deficit is van 12 millioentjes, dat minister Olin
buitengewone middelen zal moeten zoeken, geld
slaan, 't is te zeggen nieuwe belastingen heffen.
Maar de gemeenten komen reeds te kort, dank aan
de schandige afpersingen van 't liooger bestuur, en
zij weten niet meer, hoe hunnebudjetten in evenwicht
te houden. Bijna al de werken van openbaar nut.
vaarten, steenwegen enz. moeten opgeschorst worden.
Ja, België gaat naar de ellende. Iedereen beken!
dat die toestand niet kan blijven duren, en 't is nie
te verwonderen dat Koning Leopold er zoo droef meè
bekommerd loopt.
De rampzalige schoolwet is het nachtspook dai.
hem vervolgt. Zij put het hartebloed van België af,
zij verspilt raillioenen aan nuftelooze schoolpaleizen;
en 't droefste van al, zij heeft den twist gezaaid tot
in de kleinste gemeente van België.
Ja, ze zal in de geschiedenis eeuwig gedoemd blij
ven als eene ongelukswet, en onze Nakomelingen zul
len niet begrijpen hoede Belgen, die voor een wijs
volk worden gehouden, zulke afschuwelijke dwaas
heden hebben bedreven om den godsdiensthaat t'
voldoen van eene bende Vrijmetselaars.
Ingansch Europa heeft het liberalismus bankroet
gedaan; overal heeft het vrijheid op zijn vaandel ge
schreven, en het gebruikt niet anders dan dwang en
geweld. Wanneer de Volkeren zullen ontgoocheld
zijn, dan zal het liberalismus onder de algemeens
verachting bezwijken.
De liberalen pogchen op hunne prachtige school
gebouwen. Dat is fier zijn, omdat men zijne hand in
een andermans zak steekt.
In Vlaanderen zijn er Scholen en Collegiën waai
de Engelschetaal, en zelfs de Duilsche aangeleerd
wordt bij middel van het Fransch. Dat is gelijk van
Aalst naar Brussel gaan, langs Gent. Moest iemand
zulk een reisje ondernemen, men zou zeggen dat hij
stapelzot is; maar in de Scholen van Vlaanderen
worden die ongerijmdheden bedreven, en dat wordt
gedoogd en zelfs voor zeer natuurlijk gehouden
Voor 't geluk en d'eer van Vlaanderen, moet de Moe
dertaal in eere komen en in dees punt, 't is te be
jammeren, maar 't is zoo, in dees punt volbrengen
veel kloosterscholen hunneplicht niet. Het Vlaamsoh
Burgerskind wordt er totaal verfranscht hetgeen een
oprechte misdaad is tegen 't Vaderland.
De Belgen leven in de jaren negentig der verledene
.eeuw van de Fransche Omwenteling. Schrikkelijke
tijdenDagen van verwoestingDe geuzen willen al
1 de kinders in de school hebben; schakogasten willen
al de menschen in de kasern steken en met den ran
sel doen loopen.
Tusschen de geuzen en de vrijmetsers is een ge
wichtig verschil.Sommigen willen tot vijftig,anderen
tot zestig jaren alleman onder de burgerwacht heb
ben. De geuzen, de schakom3nnen en het hof zijn
genegen voor de zestig jaren. Hoe het zij of niet,
men zal toch veel tranen zien vloeien en 't Volk zal
zegge
heb be
heid
liet is verdiend; want de groote en geleerde g weken, voor de Behoeftigen, voor de zieken, weezen
u_. __.ien ouderlingen, en dal geuzenras ligt daar te sloeb-
iiiet openhartig gewerkt tegen het gedwon-
er en het geuzen-onderwijs.
Ljoed moet door de Vrijheid en Onafhankelijk
st bieden, blijven bestaan en verbeteren.
Alle beralen zijn daarom geen geuzen maar de
(lej -*owereld wordt afschuwelijk! 't is modder en
slijk: t is schaamteloozeontucht! 't is kankerderij en
nest; ruulukkigeFamiliëi die rnet geuzerij besmet
zijn: iii^'.'iukkige jonkheden, die in dien vuilen mest-
ho), vnatelen... De katholieken moeten oppassen,
voorzieMig en waakzaam zijn, om niets te betrapen
la' 11 Geuzery trektBij ons moeten de goede zeden
i.i sere blijven! Weg, geene plaats of ambt voor de
amp...;' jen, die't Bederf der Geuzenwereld aanhan-
gGeen genade! Wij moeten op dit punt streng en
onverbiddelijk zijn! D'eer, de toekomst, de welvaart
der Familiën hangt er van af!... Als de katholieken
:n dees punt hun plicht vergeten, ze zullen gestralt
word n ioor nederlaag, door slavernij, door vervol
ging en ballingschap in hun eigen Vaderlaud... Wat
ten allen tijde schande was, moet schande blijven
Niemand gedwongen Soldaat!
J)eze dagen zijn voor vele brave familiën ware droe
vige dagen geweestlangs alle kanten zijn brave
jongelingen, ten gevolge der gevloekte loting, aan
liiiti!]!- f;uniliën ontrukt om te midden van eenen
hoo vloekers en bedorvene kerels in de casernen
voo! eenige jaren te worden opgesloten!...'t Is wreed
als n er op peinst, en wij begrijpen niet hoe alle
Ouders van heel het land niet als één man opstaan
oil tegen de bloedwet te protesteeren. Het land moet
zijn 5 soldaten hebben, datbekennen wij geerne; maar,
1" 't is klaar en zeker dat de helft van de soldaten die
nu gedurig onder de wapens zijn, meer dan voldoen
de zijn voor de eer en de rust van België; 2" dat men
die soldaten gemakkelijk vinden zou als men den sol
dutendienst goed en behoorlijk betaalde.Een Vrijwil
ligersleger, dat is hetgeen Doodig en voldoende is
voor ons klein en neuter landeken.en daarom onder
steunen wij zooveel wij kunnen de edelmoedige po
gingen dier mannen die sedert eenigen tijd, om tot
dat doel te geraken, eenen bond hebben opgericht;
wij zetten dringend alle Ouders aan, er van deel te
njaken, en roepen zoo hard wij kunnen: Niemand ge
dwongen Soldaat! Weg met de loting! (Ware V.)
AALST: Als ze nog veel van dien Rogier spre
ken, zal men eens moeten zijn heldendaden der
jaren 3o herinneren. Omdat 'ne mcnsch oud is, moet
bij niei gevleid worden. Rechi is recht. Voor Vlaan-
derrn is de Waal Rogier altijd 'ne vijand geweest
fib patent bewezen, en zells de liberale Vlaamsche
gazetten die zich respekteeren, zwijgen ove» papa
Rogier. En het begint t'Aalst bliksems te trekken
op de laatste jaren van den Hollander; dan werd opk
de stad op flesschen getrokken ten believe van eenige
uitgehongerde Geuzen; dan waren burgemeester Vi-
lander en zijnen Raad niet meer meester van de Stads
kas; dan ook moesten nuttige en dringende openbare
werken uitgesteld worden, 't En is nog niê genoeg
dat er nu t'Aalst 'nen Atheneum is, hier zooveel noo-
dig als zand in de soep; 't en is nog niê genoeg dat er
verscheide officiéele scholen bijna leêg staan, dat er
op Mijlbekeeen School-Paleis gebouwd wordt, voor
de ratten en spinnekoppen, nog niet genoeg dat de
Stad nu de liberale Meisjesschool uit de Pontstraat
moet onderhouden en er veel onkosten doen, op
welke niet gepeisd werd, als de liberalen hun school
moesten onderhouden, riemen snijden uit een ander
mans leer is gemakkelijk, en ze moesten van schaamte
in den grond zinken, want 't geld dat ze noótoos
verkwisten, de Stad heeft het vandoen, voor nuttige
beren en te slokken en te schoeffelen. en teschoddelen
en te schrabbelen met handen en landen in d'ALGE-
MEENE KAS, voor hun eigen Profijt, ja, voor 't on
derwijs van welhebbende en rijke kinderen; maar al
die revolteerende zaken zijn nog niet genoeg: bij den
Atheneum zou nu moeten een Internaat komen; in
de jaren 27 had Moke ook een Internaat en de
Stadsarchieven van dien tijd zijpelen nog van de
klachten over de duizendeen duizendeGuldens welke
Moke vroeg; een Internaal zou er moeten komen;
op de kosten van de Stad eten en drinken en gelogeerd
wordenül Moeten de rijke mammezellekes ook niet
dejeuneeren en dineeren op Stadskosten? En wanneer
gaat al dat Volk den Dikkadi vieren, gelijk in de jaren
Negentig, dansen en springen en champagne drinken
op Stadskosten, terwijl de Burgers moeten krabben
om toe te komen en dat er zooveel armoede in de
stad komt. Van liberalen en Geuzen, van pest, oorlog
en hongersnood, verlost ons Heer; ondertusschen kan
de Gemeenteraad, kunnen al de katholieke Machten
en korpsen niet genoeg protesteeren regen die onge
hoorde Vandaalderij!
Groote Kerkebike Plechtigheden in Aalst: zon
dag is het eerste deel der St Josefskerk ingewijd, 's
tnorgends door het celebreeren van de Goddelijke
Dienst en 's namiddags door het inwijden der 14
schilderijen van den kruisweg, rijke gilt van een
edelmoedige Aalstersche Familie; 't is aan den Aal-
sterschen schilder M. Meganck.dat, even als voor de
St Martinuskerk en 't Beggijnhol, dees belangrijk
werk was toevertrouwd geweest; later komen wij
daarop terug.... Voor al de Diensten van zondag was
een groote menigte komen toegesneld; de Z. E. H.
De Blieck, Pastor-Deken onier Stad, zegende het
voltrokkene deel in; de E. H. WILLEMS, Pastor,
bijgestaan door zijn EE. HH Onderpastoors offici
eerde, en de Mis van MERCADANTE weerklonk
krachtig en treffend door de ruime gewelven. God
dank! er ontbreken in Aalst geen personen, die hun
talent ten offer brengen tot opluistering der Kerke
lijke Diensten, om de zielen te verheffen tot den
Oorsprong van alle kunst; bij de gewone zangers der
St Josefskerk bad de Zangmaatschappij uit de
MEIBOOM hare welwillende en hooggeschatte mede
hulp verleend, en aldus was men in staat de Mis van
den grooten Maëstro weerdig uit te voeren.
Al die in St Josephskerk komt, bekent en roept
uit: Prachtig I grootsch God geve dat de gansche
kerk weldra mag voltrokken zijn
Die liberale Ministers zorgen voor hun moeders
kind; Sainctelette had aan zijn paleis te Brussel voor
200,000 fr. onkosten gedaan; en nu komt 't fransch-
;oed voo
net een
moeten
e veranderingen tot de som van
100.000 !r. De Bclgskes zijn toch rijk genoeg,
M. Beernaert, schrijft het Handelsblad, op al dentiid
van zijn Ministersschap, gaf maar 5ooo fr. uit voor
meubelcering ia zijn paleis.
T'Habergy, in Luxemburg, heelt 'ne razige Geus,
de deur der Katholieke School in stukken gekapt.
Er is te Brussel een Congres van den Vrede verga
derd twee Leden der Maatschappij Niemand
gedwongen Soldaat uit Antwerpen hebben er vrij.
dag 't woord gevoerd; de beste middel om den oor
log weg te nemen of min bloedvergietend te maken,
is de BLOEDWET af te schaffen. Wij zeggen bloed
wet. omdat zij de Familie, 't Bloedverwantschap
krenkt en eens de schuld zal zijn dat stroomen blocds
vergoten worden.
Het plan der Ministers was UiTGEVEN ZONDER
OMZiEN Maar 't schijnt nu dat er'ne Ministersraad
gehouden is, over de finantiéele kwestie, onder
Voorzitterschap van den Koning.
of de
verhalen uit den Franschen Tijd,
mar het uitgebreid %cerk van8. VAN DER GUCÏIT, Kunstschilder
te Aalst. 71' Vervolg.
LXIII. ALLEN VEREENIGD.
Wij zegden dus,dat op het oogenblik als Victor ging antwoorden,
ren rijtuig al daverend d'Afspanning kwam ingereden.
Deze schielijke verschijning bracht Victor van zijn stuk.
Wat mag dit voor volk wezen, meende hij, het is iets nieuws
dat er een postrijtuig zoo vroeg in deze Afspanning toekomt.
Niettegenstaande Jan Clerker vrij wat anders in het hoofd koes-
rde, bezag hij even verwonderd de binnenrijdende karos. Hij
c.-voelde zich inwendig gedreven door een soort van nieuwsgierig
heid, waarvan hij de oorzaak niet kon begrijpen en die bij niet ge
woon was te gevoelen, daar hem iets inwendig scheen te zeggen
dat de aankomende reizigers vrienden waren,die verzachting brach
ten in zijn lot.
Indien wij van zin zijn, zegde hij, van ons vandaag nog naar
Oordegem te begeven, behoeven wij hier niet langer te blijven zit
ten; begeven wij ons dan naar binnen en vooraleer ons aau te klee- j
den tot de reis, kunnen wij eens gaan zien welke personen dit i
rijtuig bevat.
Zij stonden dan recht en begaven zich langs de kronkelende pa
den naar het huis. Moor volgde kwispelsleertende zijnen meester.
Op den achterkant der afspanning gaf eene net gemeubelde eetzaal
uil/icht met vier vensters, en sloot, gelijk het toen ter tijde veel
de gewoonte was, met eene dnbbele glazen deur; van daar kon men
den prachtigen hof waarnemen die zeer sierlijk was beplant en met
kleine zeer net geschilderde postuurkes bezet. Dank zij de vroege
Lente, waren de olm- en lindenboomen reeds aan 't uitbotten de
groote grasperken waren frisch groen en daar prijkten op de
bloembedden, de vastenavondklokjes, de primulavera en de bee-
renooren met hunne veelvervige kleuren;dezon verguldde het schit
terend zand der wegen en het lustprieel, dat de beide vrienden pas
kwamen te verlaten. Toen zij op de plaats kwamen waar liet rijtuig
stil had gehouden,was men reeds bezig met de paarden uit te span
nen en de reizigers waren al uitgestapt en door den vaardigen
waard binnengeleid in de bovengemelde zaal. Het moest wel zijn
dat iemand die onze belden kende, hun door het vensterraam had
gezien, want nauwelijks waren zij genaderd,of de glazen deur vloog
open en een jeugdig meisje stortte in de armen van Jan.
Lieven broeder, riep zij uit, achwat ben ik gelukkig u we
der te zien!
Roosje, zegde Jan, en hij bleef als verstomd van verwonde
ring staan.
Kom, vervolgde het meisje, haren broeder bij de hand ne
mende, kom, en gij ook mijnheer Victor, het is heden eenen dag
van blijdschap, al uwe vrienden zijn in de zaal.
Eu zij trok den verstelden jongeling tet aan de deur en stiet hem
lachende naar binnen. Victor volgde hen op de hielen. Daar stond
nu den heer Du Bien met zijne dochter Florida aan de zij.De waar
din die was komen vragen waarmede zij de reizigers kon dienen,
verliet, zoohaast Jan en Victor binnen kwamen, uit kieschbeid de
zaal. De Geneesheer reikte de twee vrienden de hand, daarna zich
tot Jan Clerker keerende, sprak hij op statigen toon
Jongeling, gij hebt u dapper gekweten in alles te volbrengen
dat gij na het afsterven van uwen Zaliger Vader voorgenomen had
te doen. Het is met innige blijdschap dat ik heb vernomen dal de
Eerste Consul, uwe diensten naar waarde heeft weten te waardee-
ren en men het eerekruisop uw hert ziet blinken. Ik van mijnen
kant, wil heden ook iets bijdragen tot uw geluk ik ken maar al te
wel de vurige genegenheid die gij reeds zoo lang in uw hert hebt
trachten te smooren; het is billijk dat dezen die zijn leven voor mij
heeft verbeurd, ook loon naar werken geniet. Laat ons ondertus
schen op het misverstand van Dreas den Champetter niet meer
denken, welk gedreigd heeft van onze vriendschap te doen verflau
wen, en dit alles als eenen kwaden droom uit onze hersens verdrij
ven... Jan Clerker,ik schenk u de hand mijner dochter.
Jan beefde van aandoening; neen, zoo groot geluk had hij niet
durven hopen; hij was zoo aangedaan dat hij den Doctor niet ant
woorden kon. Maar Florida vatte den jongeling bij de hand
Jan, zegde zij, Jan, Vader stemt toe in ons huwelijk, wilt gij
door uwe houding hem doen gelooven dat u dit niet aangenaam is?
Neen! zeker neen, riep Jan Clerker geestdriftig uit, ach,
mijnheer, vergeel mijne onbescheidenheid; zooveel zaligheid maakt
mij verschrikt, want nooit mensch was gelukkiger dan ik.
De smart zal komen als God dit zal hebben gewild, sprak
de heer Dn Bien, statig.
Maar gij, wat gaat er van u geworden, vroeg Jan, angstig aan
Victor, wijl hij de hand zijner lieve Florida vastgekluisterd hield,
blijft gij bij het voornemen van 11 met Roosje te verbinden, ol zal
uwe verwijdering voor mij den druppel galle zijn, gemengd in on
zen beker van geluk?
Dit zal God niet willen, beste vriand, kaatste Victor terug,
weet gij dan onze afspraak niet meer een oud soldaat heelt
immers maar een woord, wel te vei-staan, voegde hij er stamelend
bij, als uwe zuster mij niet verwerpt.
Ik hoop dat deze niet zal weiger :n zich door den huwelijks,
band met mijnen besten vriende te vereenigen, meende Jan; niet
waar, Roosje? vervolgde bij, het meisje teërliertig beziende.
Deze onverwachte vraag deed de maagd blozen, eventwel ant-
woordde zij in hare dorpsche eenvoudigheid
Geenszins, lieven broeder, indien wij steeds bij u blijven
wonen?
Het Valkensteen, viel de Geneesheer in de reden, is ruim
1 groot genoeg om er desnoods drie huisgezinnen in te vestigen, gij
zult allen bij mij, als mijne eigene kinderen, gehuisvest worden.
Wijl hij zoo sprak, voelde hij eene kille aanraking aan zijne
rechte hand. Het was Moor die achter zijnen meester binnen ge
komen was,en den Doctor herkennende, hem de hand lekte. En
gij, vervolgde de heer Du Bien,het getrouwe dier liet hoofd stree-
1 lende, zult ons allen op het Valkensteen vergezellen om aldaar over
de veiligheid onzer woonst te waken en het overige van uw leven
weelderig te slijten tot belooning uwer weérgalooze diensten.
Veertien dagen daarna w?rd iu de dorpskerk van Oordegem door
den ouden Pastoor van Onkerzele, die niettegenstaande zijne jaren
j en wreede martelingen die bij had ondergaan, zijne gezondheid te
rug had verkregen, het dubbel huwelijk ingezegend van den heer
Jan Clerker met jufvrouw Florida Du Bien, en mijnheer Victor
i Leefrnans met juffer Rosalia Clerker.
Deze Priester was door den heer Du Bien, met toestemming
van den Pastoor der gemeente, om de inzegeningen aanzocht
dezer beide paren en de goede Geestelijke, was uit loutere
menschenliefde naar Oordegem gekomen, blijde zijnde zijne dank
baarheid te konnen betoonen aan Jan en Victor die zooveel bijge
dragen hadden om liera uit de moorddadige handen van den nota
ris Jacobus Vosselaer te verlossen, en die hij na dien voorval nog
niet had wedergezien.
Bij de genoodigden, die als getuigen met de gelukkige verloof
den, tusschen het donderende gedruis van het vreugdegeschut der
Boeren, naar de kerk optraden, bemerkte men ook den beer Hu-
bertus Van Hoeck, Meijer van Melle, waar onze vrienden eertijds
zoo deftig waren onthaald.
De Pastoor van Onkerzele scheen al zijn leed te hebben vergeten,
en toen hij den daaropvolgenden dag zijn afscheid nam van de
jonge getrouwde, om zich naar zijne haardstede te begeven, sloeg
hij eeneu dankbaren blik ten Hemel, omdat het hein toegelaten
was geweest aan het geluk zijner verlossers mede te helpen. Doch
toen hij zich later alleen bevond, stortte bij nog menigwerf stille
tranen over de dood van zijnen beminden neef Adolf, die zooveel
voor hem had gedaan, en welkers lichaam men ten huize van den
Notaris Vosselaar nergens had konnen vinden, niettegenstaande
Sprietvlechter, vooraleer te sterven, gunsch de moord van den on-
gelukkigen jongeling aan het Gerecht had ontdekt, evenzoo als de
Notaris die aau hem had verhaald. EINDE^
