umm Kxoaror.
46
Ztondag 12 Wove b 1882.
Drie-enTwintigste-Jaargaiig.
©oösbienst, - llabevtmC -Orijljciö
Louise Michel
l«a •- .'fit-V*
'ifuWwaiH
Bureel, Achterstraat.
iewuoue Annoncen: 20 centiemen per regel. Anuoncen op de Tweede Blai yte
00 cent, den regel. Berichten onder't Nieuws, 1 frank den kleinen regel.
i it*.'s jaars, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op ille tijdsippen
genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers
L00PENDE NIEUWS. Ze spreken te Leuven
met veel lof, van bijvoegsels aan deLatijnsche Spraak
kunst, door een Aalstenaar, thans in 't Gezelschap
Jesu, namelijk ,\f. Ev. Bauvvkns; binst zijn student
schap was deze heer een ieverige en kloeke kamper
en beoefenaar van de Moedertaal. Meermaals is 't ge-
bleke n,dat de Studenten die 'tVlaamsch beoefenden,
grooten vooruitgang deden in d ander talen en We
tenschappen. Een Vlaamsch Gedicht door M. Ev.
Bauwens voor een plechtige gelegenheid opgesteld,
werd destijds met rede bewonderd. De Walen zijn
slimmer dan de Vlamingen, in dezen zin: als 't een
zaak geldt van Algemeen Nut eu Belang, dat katho-
gewcer uitgevonden; een geweer om hun groote
schulden weg te schieten, dat zou die Vaterlanters
beter te pas komen. Veel kemels zijn er in en rond
Aalst gemaakt door 't Gouvernement, met bemoeiin
gen van persoonlijken intrest. De Statie-Blondtau zou
de kemel der kemels zijn; werd dit barbaarsch plan
t uitgevoerd, de boomen en de steenen zouden er tegen
uitvallen; Het lest gezicht, geeft meerder licht; alsdan
zal 't Volk onderzoeken wie er voor die Statie gewerkt
heelt, wie er Aalst heeft helpen of laten slachtof-
leren.... Als er groote openbare werken verricht
worden, waarvan niet kleine plans meegedeeld aan
de Representanten en aan 't Publiek dar er bela ng
in heeft, met de namen der Eigenaars wier goederen
men noodig heelt; maar geen plans, gelijk eroverjaar
t'Aalst op 't Stadhuis lagen, meters en meters lang,
Nooit hebben de Jacobijnen der jaren 93 de Steden
en Prochiëu geplunderd en gestroopt, gelijk de Geu
zen eu Vrijmetsers van onzen tijd bet. durven doeo...,
Wij leven in Revolutie en onder eeu Schrikbewind.
liekeu eu liberalen samenspannen, en een zeel trek-
I l'IT I' I VXfcaUtVM l U\UU'1UIJ 1UCV.I1 111.
ken. In d H. Kerk is vergiffenis voor allezonden; 1 duiscer en moei«lijk om verstaan
die geplonsd en gedobb rd heelt en leed heeft over
zijn dwaling en van zin is zich te beteren, niemand DITJES DATJES,
mag hem bespotten of 'nen steen toewerpen. David Een bedorven en verbasterd Volk moet onder be-
heelt echtbreuk bedreven en moord- ennovi-.ns dwang gehouden worden ea heeft een Bestuur noodig
neen ecntuieuk bedteven en moord, en nogtans, vafl aUrienheerscliiug, een bestuur van Keizers en
berouw toonende, zich vernederende, Inj heelt d o* 1 Koningen,
pen bare achting behouden. Obstinaat zijn in de
boosheid, dat is d'eenigste fout voor welke er geen
verschooning of vergillen is is; die gevallen is, moet
de koeragie hebben van op te staan, van in 't begin
eenige vernedering te lijden en als hij den armen en
de goede werken mild indachtig is, van de schuld
zal er niets over blijven, dan eene vermaning tot
waakzaamheid. 't Is ongeloofelijk welke bijeen-
stropping van Volk en rijtuigen, karren en wagens
er aan de StAnnabrug is, telkens dat er schepen
passeeren. 't Is wonder dat er daar alle dagen geen
malheuren voorvallen. Wij roepen d'aandacht van't
Gemeentebestuur op dien toestand. Al wie naar
den Builen gaat of van daan komt, roept uit: Wat zijn
er overal slechte, bijna oubegangbare wegen! Met de
60 miljoen aan 't Justiciepaleis van Brussel verkvvet-
terd, kou men al de banen van Belgenland kalseiden;
met de millioenen voor 't Geuzen-Onderwijs wegge-
De Volkeren verzuchten naar eerlijkheid eu naar
vrijneid; de Volkereu vragen gelijkheid om lasten te
betalen en voordoelen tegenie'eu; niemand kan be
grijpen, om welke,radens de Notarissen van Dender-
moode, een stad van 9139 zielen, mogen werken in en
buiten Aalst, eeu stad van 21399 inwoners, terwijl dat
de Notarissen van Aalst zouder bijsta -d niet mogen
werken in en buiten Dendermonde. Het is dan drin
gend, nu bijzonderlijk dat er overal ijzeren wegen lig
gen, dat d heeren Notarissen zoowel als d'Advokaten,
I Geneesheeren, Fabrikanten, Kuopmans, rijken eu
i' armen, gelijk gesteld worden voorde Wet; hiervoor
moet men mets doen dan d'eer lijk beid en de vrijheid
beminuenen verdedigen.
worpen, kon men al deProchiëninsteenweg-geraeen-
schap met de Statiën en Vaarten brengen. De partij- j Niet langer mag de Moedertaal verdrukt blijven;
schap verblindt veel liberalen, tot hun eigen ongeluk, d Ouders vragen dat hun kinders eerst eu vooral in
i huuue eigene Taal onderwezen worden; kent al de
talen der wereld, zoüder uw Miedertaal, ge zijt een
onwetend en verbasterd man. De üollegiën en Pensi-
j onnaten moeten ophouden eeu werk te verrichten,
I hetgene Feller noemde: Belgenland stelen uit Belgen-
i land. De verfranscbing doet zooveel kwaad alsde ver-
't Is vet t'Hofsiade, bij 't Geuzinneken ze
mocht wfi op d'officiéele Priisdeeling.aan de rechter
hand van G-.es zitten... Hoovecrdighcid, luiaardij en
spotternij met kerk en geestelijk, zijn de bron van
alle ondeugden. Alia, goed Nieuws! te VERVIKRS
hebben wij in de ballotteering gewonnen, met ioo
stemmen! 2 man rn in den Geuzenraad, om allekon-
kledelous op te speuren, 'r En ware niê slecht, dat er
krachtens dc wet, in elk Bestuur, ecn representatie
der Minderheid zetelde. Louise Michel heeft ver-
•-'.gekregen van nog in België i.e komen pariassan
ten. In Antw.rpen is er groote kweste geweest
tusschen de Socialisten en Geuzen; eerst riepen allen
chorus: Weg de papen! weg kerken en kloosters)
Doch als de Socialisten erbij voegden: Weg den Ei
gendom! de geldkoffers gedeeld! dan zagen de Geuzen
zoo zuur als gescheurde azijnrobbens; er ging ge
vochten worden; maar ze draaiden de gaz uit, en al
de mannen van 't licht, in den donkeren zittende,
konden niet meer voort. Verder geven wij de Re
devoering van een der Presidenten uit Antwerpen,
op 't Congres van den Wede. Wij vestigen er d'aan
dacht op. Men blijlt nog altijd verhopen dat de
Dichter De Koninck naar Aalst zal komen; zijn
Menschdom Verlost overtreft alles watsedert 200
jaar geschreven is, gelijk in welke taal; niet zonder
rede, als Dichter De Koninck over 8 jaar zijn eerste
Talereelen t'Antwerpen voorlas, niet zonder rede
riepen zelis liberale letterkundigen uit: De Koninck,
ge zijt de glorie van ons Vaderland! Donderdag
zijn er te Brussel hagelsteenen gevallen, ter dikte van
een hazelnoot; de Pruismans hebben een nieuw
geuztng.
Den eerw. Heer Mathieu, geboren te Ronse.in 1828,
is Pastor benoemd te S^geisem. Die benoeming leert
de Güloovigeu dat de H. Kerk volgens de regels der
opperste Wijsheid moet geleerden bestierd worden,
dat ts; volgens de vermaarde kerkvergadering van
Trenten en de wijze gebruiken van Roomen.
EN HARE AANHANGERS.
Velen die te Brussel en te Gent, achter de fran-
sche Geuzinne huilden.moeten in alle waarheid hare
aanhangers genoemd worden.
L.est een liberale gazet, gelijk de welke, gaat in
een liberale Sociëteit, en ge zult er vinden potterij
met de Waarheden der Religie, met hemel, KJ. ziel.
ander leven enz. De FLANDRE LiBERALE wilt door
bedriegehjke redeneering. die verlevene waarheden
aibreken, terwijl wekelijks een VERBOND VAN
AALST, grove en lage spotternijen afgeelt, om aan
't Vork wijs te maken, dat wij niets anders zijn dan
tweevoetige redelijke dieren.
Neemt de waarheden weg, over hel,hemel en ander
leven, en waarop steunt nog de plicht, een eerlijk
en eerbaar leven, de gehoorzaamheid der kinders
de echtelijke trouw? Wat blijft er over dan ZOE-
KKN OW Tt ,ENIETEN,enomzijndriften te voldoen?
l)c rijke Geus is bewarend, in dezen zin dat, na
alle goddelijke en zedelijke wetten afgebroken te
he! ben, b'j toch aan de borgerlijke wetten houdt,
om zijnen hoogen stand en eigendom te bewaren,
Maar de arme Geus, die v in de rijke Geus geleerd
heeft: Dood. al dood achter 't graf, niets meer! de
arme Geus. wat kan, wat zal hij doen, dan ook zoe
ken te GENIETEN, te vroeten en te grollen tegen de
Borgelijke wetten, en ten gepaste tijde alles omver te
worpen? 'r,e Mensch met rede en verstand begaafd,
als hij van zijn einde afgeleid, en ongeloovig wordt,
is '.re--1 r cn gevaarlijker dan de redelooze dieren.
vje vet dus, liberalen,dat het bestaan der Samen
leving onmogelijk is met de loochening der Gods
dienstig; Vy'aarheden; te GENT-zijn 3ooo Leden der
Intern? tonale; indien nu al de werklieden of de
groote meerderheid der werklieden, ook vergeusd
zijnde, zich bij die 3ooo aansloten; indien allen zeg
den Er is toch geen ander leven I we zijn de meer
derheid I Dat ons vechten voor de vetste brokken
laat ons de Rechters doodschieten, die ons beletten
te nemen wat een natuurlijk recht is!.,. Indiende
werklieden aldus spraken en handelJen, wat zou er
van de Samenleving geworden! 't Volk is de meer
derheid t Volk, 't zijn de gendarms. de soldaten;
't Voir is de steun der wereldlijke macht; en een god.
deloos en bedorven Volk wroetelt eerst in de misda
den, en komt vroeg of laat tot publieken opstand.
Laat ons besluiten De liberalen die 't godsdien
stig gevoel aanranden, die werken door gazetten,
boeken, door Sociëteiten enVoordrachten van Willems
lomis. om de Volkeren te doen spotten metal wat
Godsdienst en Kerk aangaat; de liberalen, die hun
werkvolk beletten van naar een Kerkelijke Gilde of
Genootschap te gaan; de liberalen die zoover ver
dwalen,dai zij de kinders hunner werklieden naar de
veroordeelde scholen doen zenden, TEN EERSTEN,
zij strooien een zaad van misdaden uit; want zij ver
wijderen 'c Volk van 't Lam GODS dat de misdaden
der wereld wegr.eemt; en ten tweeden, ze mogen
aan Louise Michel d'hand geven, ze zijn veel plichti-
ger dan dit walgelijk Schepsel.... 'ne Liberaal bekee- j
icn, is moeiclijk; er zit altijd hoogmoed achter en j
dikwijls intrest en vuile nesterijen; wij, die zoo ge- i
lukkig zijn van deze pest der i9de eeuw bevrijd te j
wezen, laat ons zorgen en wemen.otn niets van den I
liberalen geest in ons herten of in ons huizen te laten
dringen; laat ons den ouden Vlaamschen geest van
Familie bebertigen en bewaren; eerbied voor Gods
dienst en voor Zeden! Geen ambt ol eereplaats,geen
steun of ondersteuning voordegeen die door hun ge
drag tot de Vrijdenkers-partij toebehooren Liever
een nederlaag, dan een bezoedelde zegepraal, dan de
pest der slechte leerstelsels in ons midden te bren:
geu. Na onsaer: ,n onze Familie, hebben w»;
plic -de Satnenlevitu1, en. büzon
derlijk wegens de groote menigte, die volger.-, zil
slecht is of deugdzaam, het verval of de welvaart der
Parochiën Steden en Landen uitmaken.
IN 'T VREDES-KONGRES.
Het beste middel om de vorsten en koningen te
dwingen tot den vrede, is zeker hun het middel at te
neme!) om te vechten: het is, de burgerij te ontslaan
van die onmeetlijke pluag, die op haar drukt, name
lijk de soldaterij. Dit praktisch middel wordt aange
kleefd door veleekonomisten in ons land, eu wij had
den een oogenblik gehoopt dat een zijner voorstan
ders, M. Goomans, het gedacht zou hebben vooruitge-
Zeïn plaats van hem, zagen wij met genoegen twee
Antwerpsche voorstanders van dit princiep optreden,
MM. Jaak Van den Beraden en Cl. Omnmganck, de
Voorzitters van de zich steeds meer uitbreidende maat-
schappijNiemand gedwongen soldaat.
Ht kongres liepeenter up zijn einde; de vredes-
maDnen waren ougeduldig om henen te gaan de
maatregels voor de zittiog waren niet voldoende ge.
nomen; M. Van den Bemden kreeg liet woord niet
meer. doch M. Otnmeganck g ukte er nog in, de stel
regels dpz jr Vereenigiag te doen kennen.
Deliberate dagbladen van Bruss 1, altijd genegen
om te raêoraken wat niet in hunnen muien te pas
komt, hebben de redevoering beel onvolledig weer
gegeven, en wij denken het nuttig voor a; dedt>'tdo-
roers aan gezegde Vereeuiging, de woorden der Spre
kers hier letterlijk aan te halen
M. Orameganck sprak alsvolgt:
In hoedanigheid van Voorzitter der Maatschappij
ter afschaffing van den /dwongen soldatendienst waar
van de zetel te Antwerpen is, kom ik voor eenige, oo*
genblikken uwe welwillende aandacht verzoeken,
overtuigd zijnde dat het bijzonder doel, dat «onze
maatschappij wil bereiken, grootendeels kan bijdra
gen tot de verwezenlijking uwer wenschen; en aan
gezien het gevorderd uur.eo de vermoeienis der acht*
nare vergadering bij tiet einde eener zoo lange zitting,
zal ik mij beperken met rnijr egedacuten voor te brea-
gen en mijne overtuiging te bevestigen, daar het hel
der doorzicht mijner geachte aanhoorders, alle bere-
deneeriag onnoodig maakt.
Ik richt mij tot deze Vergadering van vrije man
nen, om hunne medewerking te vragen, ten einde
voor onze naasten, slachtoffers van den gedwongen
soldatendienst, de herstelling te eiscb'en, van den hei-
ligsten eigendom van den mensch, dien van zijnen
eigen persoon. {Bravo.)
Als Voorzitter vau dieMaatsehkppii,gesticht over
weinige jaren in Antwerpen ter afsc iafling der koos-
kriptie, en die reeds afdeelingen bezit m de bijz >nder-
ste steden van België, die talrijke aanhangers lelt tot
in de kleinste gemeenten, doe ik eeaen oproep aan
uwe machtige medewerking, om dit rn-mseulievend
werk tot wezenlijkheid te brengen, ais eeu soort van
eersten stap, als standplaats die gemakkelijker moet
leiden tot de bekrooning uwer edelmoedige pogingen.
n De macht van onzer.tegenstrever is verpletterend,
want volgens den achtbare.1 spreker, oud-lid der Cor
tes, zou hij over een bud jet van 16 milliard beschik
ken. (Beweging.)
Laat ous tegeo den invloed van dien verschrtkke-
lijken hoop goud.de veel grootere macut zettea vao
die menigte geestvermogens, van die m Uioeoen man
nen,verspreid in de landen die reeds de weldaden ge*
nieten vm eeu volksvertegenwoordigend bestuur.
(Dat is 't.)
Richten wij dat vredeleger in,door wettelijke en
vreedzame middelen,gaan wijden strijd aan tegen
het leger der redelooze macht.
Laat ons menigvuldige voordrachten en meetings
daarstellen voor alle de klassea der maatschappij,
niet alleen in de groote sleden, maar tot i 1 de klein
ste plaatsen, ten einde de talrijke scharen van kiezers
tot uw grondbegin over te halen. Mtar dan ook zal
bet bestuur vao Volksvertegenwoordigers eene we
zenlijkheid moeten zijn, en de getrouwheid aan het
mandaat,eene zaak van eer.
„Van de wetgevende Kamers, zooals zij ten huidi-
gea dage beslaan, zultg(j mets bekomen, ontdoet u
Van zulke betreurlijke hersenschim D0 uiees'.e
•o»r.ood«ri(»4XflH PH
met gebonasu nanaeu. nwr' riwuw»'», SHftFlMMff
uia bestaande ketenen.
1q eens dien slaat van aken willen veranderen,
ware «ene waA vinnigheid.
ik besluit met u voor te stellen als middel om tot
uw doel te geraken, van te werken tot de afschaft! ig
van den gedwongen soldatendienst en tot d'iorichtiog
van het Vrijwilligersleger.
„Men zal u opwerpen, gelijk men het ons reeds
gedaan heeft, dat elke man zijn bestaan aan z jn land
verschuldigd is, dat het een gebreK van vaderlands
liefde is, zich aan dien plicht te willen onttrekken
spotternij, dan als men de gegoede klassen de vader
landslievende opoffering nieloplegt, rechtstreeks eene
rechtmatige vergoeding te geven om het lot te verze
keren van hen, die zich vrij tot den militairen staat
willen begeven
Wij hopen da! MM. Orameganck en Van dan
Bemden, in het aaustaaDde kougres te Arasterdam,
hunne denkbeeldeu breedvoerig zuilen kunnen ont
wikkelen eu zij daartoe in tijds hunne maatregels
zullen nemen. Handolsblad
11.
We zijn met kapitein Knorpot, als hij 's avonds ten 5 ure, met
zijn dochter en dienstmeid, elk 'ne reiszak dragende, te voet den
stcilen berg beklimt, die naar bet dorp St Jans geleidt.
Had de krijgsman van zijn leveu gemord en gegrold, geknokkeld
en gesjouweld, gebromd en geterreest, 't was wel nu, 11a al de
moeiel ijk heden en affronten van den dag, moetende stapsgewijze
naar een verafgelegen onbekend logist zoeken.
De weg was smal en kronkelde als een serpent, nu tusschen rot
sen met mos bedekt, dan langs bosclijes van kasianjeboomen of
kleine akkerkes en weiden; een frisscbe en aangename berglucht
de zon die zich langzaam verwijderde, zachtmoediglijk ons wereld
deel strooiende; nu en dan tusschen de steile gebergten, een liefe
lijk veldgezicht, en eindelijk als men op d'boogte was geraakt, het
rijkelijk en veelgékleurd panorama der uitgestrekte velden; het
dorp daar in de diepte, dien blauwen kerktoren, met zijn guldeu
kruis, en over die menigle huizen, de grootste gedekt met pannen,
de mindere iti een nederig hulsel van strooi; daarnevens de zilveren
Waters van een beek; dit alles verwekte de bewondering der jeug
dige maagd Suida, die vcrscheide malen baren Vader toeriep: Ach
hoe schoon! hoe schoon Maar, papa, zie toch eens die verruk
kelijke velden en hoe zoet dit dorp daar ligt
Doch voor alle antwoord kreeg zij een bitter geknor, totdat de
oude dienstmeid op den duur stil zegde: Maar, juffer, ge ziet wel
dat mijnbeer vandaag Noordseh is!
Er werd dus langzaam en zwijgend voortgegaan, des te meer
dat elk begon vermoeid te worden, en rond den avond geraakte de
Karavaan in 't dorp, langs-'nen dreef van hooge Notelaars die den
weg liefelijk belommerden.
Wel, riep Saida, wat fraaie groote Kerk! en daar dit proper
huis, dat zal waarschijnlijk de Pastorij zijn! Want in Frankrijk
gelijk hier, de Geloovigen die het hoogste huis gebouwd hebben
voor Uns Heer, willen ook door een nette ruime woning, den die
naar des Heeren eer en hulde bewijzen; hetgene redelijk is, want
de smaad den Dienaar aangedaan, gaal terug naar den Meester.
Waar is papa? vroeg de dochter, haar Vader niet ziende,
maar de kapitein was bij 'ne Landbouwer gaan vragen naar een goed
logisthuis. en deed teeken dat allen hem zouden volgen naar de
groote en d'eenige afspanning des dorps, tervelverlijde liet Gemeen
tehuis.
t Een groote propere herberg, metdrij vier benedekamers, braaf,
gespraakzaam en godsdienstig volk; een schoone zomeravond! de
koeien en schapen die terugkeerdenjjVan, de weiden; ever il, een
stille gemoedelijke rust: de Angelus, die op de dorpskerk klept,
en, want in liet dorp St. Jan, daar zoo eenzaam gelegen, had Je
Vrijdenkerij nog geen slaven en slachtoffers aangeworven, dit maakt
dat iedereen zonder uitzondering, het kruisteeken sloeg en t ker
kelijk gebed meêlas; dan volgde 't avondmaal en vermits het in de
meimaand was, den Roozenkrans, bijgewoond door een groote me
nigte; de kapiteins-dochter kreeg verlof er henen te gaan en terug-
keerende was haar eerste woordAch papa, 't is hier zoo goed!
hoe spijtig dat wij morgen moeten weggaan
De kapitein moest niet ongevoelig zijn aan de zoete rust van
dien zomeravond op den buiten, want zonder ditmaal te knorren,
zegde hijWelnu, we zullen hier mogen blijven en uitrusten
's Anderdaags gingen zij samen een lange morgenwandeling
doen, begunstigd door het liefelijkste weder; Saida plukte bloemen,
de meid zocht wilde lïamboozen, de kapitein wandelde en rookte,
en ademde met volle teugen de zuivere buitenlucht in; men kwam
in d'afspanning noenmalen; 'snamiddags, men ging langs den ande
ren kant van't dorp eii als de avond aanbrak, Kapitein Knorpot
was verheugd dat zijn dochter hem vroeg: Papa,laat ous hier mor
gen nog blijven
Is het hier inderdaad volgens zijnen schik? Kijk, daar ligt zijn
zakboekje, waarop hij aanteekeningen doet; laat ons zien wat Kapi
tein Knorpot opgeschreven heeft:
SEDERT TWEE DAGEN IN T DORP ST. JANS:
V00RDEKI.EN. I Nadeklkn.
Wel van tafel en alaping Altemaal calotins
Goeden Schiedam 'ne fanatieke Pastoor;
Tabak te koop; Geen enkele speler van
Zuivere lucht; stilte; 't dambord,
veel visch in de rivier;
geen Kolonels, advokaten
of studenten; we zullen zien
eu informeeren.
Dat gaat nog al, hé?
's Anderdaags, Kapitein Knorpot sprak nog van geen vertrekken,
den volgenden dag ook niet, en acht dagen nadien, laat ons neg-
eens naar't zakboekje gaan kijken, wij lezen erin:
Meer voordeden ilau nadoelen; alle inlichtingen goed; niet noodig
de dochter to bewaken; aangenomen al 3 nujn verblijfplaats; opzoek
naar oen huis; 'ne speler op 't dambord gevonden; maar 't is ongeluk
kig' ijk den Fustoor; ik zul dien v^ni mistrouwen,-Moch Saida is reods
kennis met zjn zuster eu zijue nicht, die haar eeu aangenaam en nut
tig gezelschap ziju
Zuster eu nicht van den Pastoor waren de weduwe van 'ne
kapitein, en hare dochter, bijna den ouderdom van Saida; een ver
standig mensch, die weduwe! want nis 't eens te pas kwam van de
Kerken dat 't nichteken met verwondering /.egde: Maar wen heb
ben uwen papa zondag in de Mis niet gezien
En dat Saida antwoordde:
Hij gaat nooit naar de Kerk!
Waarop de nichte grootelijks verontweerdigd scheen, dan sprak
de tante-weduwe met veel wijsheid en discretie: Maar, kind, is
't aan 011s vau den kapitein zijn conscience t'onderzoeken?
Z'hadden al den tijd van goede kennis te maken met de tante en
nicht van den Pastoor; want Kapitein Knorpot zócht naar een luiis;
vierdagen lang zaagde cn bromde hij van den morgend tot den
avond! Geen huis vinden! geen woonst! bij vreemde menschen
moeten wonen! boe was't mogelijk dat een oud-kapitein geen ge
schikt huis vond!
Eindelijk was de zaak geklonken; in 't zicht van de kerk had hij
ziju gerief gehuurd; een net huis, met ijzeren grilje, hol vóór ei»
achter de woonst, balkon en vijver.
Een huis gevonden eu dadelijk aan 't werk!
De meubels en al 't gerief doen komen
Acht dagen nadien was hij g'installeérd; en nu kwamen de tante
en nicht van Mr de Pastoor nog honderd keeren beter te pas, en
waren gansch ten dienste van Kapitein Knorpot.
De Herder der Parochie, '11e Man van rond de 30 jaren, had zijn
nieuwe Parochiaan reeds bestudeerd; geen bijzonder ondeugden,
zegde hij, eerlijk en zedig; mijnen man is 't!ik zal zeker dezeu haas
vangen en er in stilte mijue.i hoed over werpen.
't Huis was gereed; 1111 denhof! allerhande planten en zaad
kwamen toe, uit de Pastorij, zegde Saida; want ten allen tijde,
doch meest als de mensch niet gansch goddeloos en zedeloos is,
dan is de goedheid, de gedienstigheid de rechte weg naar zijn
hert; men was dus in de Pastorij bezorgd om den Kapitein in alles
te voldoen. Onderden balkon was een perk dateen eerekruis ver
beeldde; doch toen de Kapitein hoorde dat 't plan gemaakt was
door M. de Pastoor, dan grolde hij wel een uur aan een stuk, van
verplichting te hebben aan 'ne calotin; nogtans, man van stipte be
leefdheid zijnde, hij ging al morrende en sarrende den Geestelijken
bedanken; een gespraakzaam man, zegde hij in zijn eigen; spijtig
dat hij een soutaan draagt! De Pastoor, op zijne beurt, gaf dit be
zoek terug; na eeuigeu tijd iu huis geklapt te hebben, men ging
rond den hof; de kapitein sprak van een vogelkooi, en aanstonds
kreeg hij plan en onderrichting van alles; meer nog, men zou de
wijmen en latten na eenige dageu gezonden hebben en gezorgd voor
vogels.
Als de Pastoor weg was, Kapitein Knorpot terug in buis zijnde,
beet op zijn lippen, liet zijn oogen als kogels draaien en riep uit:
Die duivelsche vent! bij kent alles! geen eenen officier die zulke
samenspraak had, gelijk hij; nogtans die soutaan! met wie dat 'ne
mensch toch moet in keunis komen! Die soutaan!
Papa, sprak Saida, 't is zijn uniform van kleinen tenue; ge
