m
26
föondag 1 '0 tili 1885.
24#<t'
GODSDIENST. - VAI i iRLAND. - VRIJHEID.
GÉkBTOm BLANBLAEHT
BUREEL, ACHTERSTRAAT.
Gewoone Annoncen 20 centiemen per regel. Annonoen op de Tweede Bladzijde
50 centiemen den regel. Berichten onder 't Nieuws, i frank den kloinen regel,
LAND
ABONNEMENTS-PRIJS.
5 fr. 's jaars, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op alle
genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers.
f'jdflippgjj
VAN AELSÏ
AALST, ZATURDAG 30 JUNI 1883.
Gemengde Berichten
De groote liberale kopstukken van Brussel, Ant
werpen,Gent en Luik zijn bezig met komedie te spe
len, om de Belastingen te doen stemmen en de
Ministers aan 't roer te houden... Een onpartijdige
Koning zou die vernederende konkelfouserij niet toe
laten.
't Regent in Zwitserland al een maand aan e'en
stuk... Slecht voor de Touristen.
De Koningin van België moet gaan meter ziin
in Oostenrijk. Men bereidt en paleert de gala-voitu-
ren voor den exprestrein. God geve dat alles wel ga I
Slecht nieuws uit Egypte: de cholera heeft er
haar gevreesde verschijning gedaan;z'hebben't willen
verzwijgen, doch "t was onmogelijk des te beter,
men is dus verwittigd in de zeehaven.
.-. Die ongelukkige Koeistraat op Mijlbeke! wan
neer zal ze toch eens gekalseid worden?
.-. Hevige Meetingen hebben te Brussel en Luik
plaats, tegen de Belastingen en tegen den Koning en
zijn recht van erfenis op den troon. Kerken of
kloosters aanranden of helpen aanranden, 't volk ver
drukken, 's zondags werken, zijn zaken die zelfs op
deze wereld gestraft worden... Bij Ons Heer zijn alle
menschen gelijk en even strafbaar.
.-.In Italië liggen 40,000 soldaatjes met de koorts.
Louise Michel is veroordeeld tot 6 jaar gevang.
D'Anarchisten liepen de muren op enzwoeren de dood
der Jure'sl In Frankrijk is't algemeen gevoelen dat
Louise Michel zoo streng en te streng is behandeld
uit vreeze voor d'Anarchisterij.
Koeriers uit Burmals melden dat er een plaag
is aan de RIJSTVELDEN en dat er van nu af 2 miljoen
balen verloren zijn. Burmals is ia Hollandsch Indië.
Die tijding heeft indruk gemaakt op de Beurs van
Antwerpen.
.-. De vermaarde Missionnaris pater DEPELCHIN
heeft donderdag avond in Aalst gepreekt. De man
Gods ziet er gebroken uit, door 't lijden; hij komt in
Europa hulpmiddelen vragen voor zijn Missionna-
rissen en keert dan terug naar Afrika, met de beste
hoop van aldaar een Ghristene Natie te vormen.
.-. Die zaak van Rupelmonde I welke valsche be
driegerij, opgeleid door twee publieke Geuzen van
Boom!.. De Katholieken luis.eren te dikwijls naar
vleiers. Nogmaals vermanen wij van den grooten in-
trest niet te zoeken;en over het betalen der Belastin
gen zullen wij later spreken... Een vrij en manhaftig
Volk kan de dwingelandij temmen.
.-. De Journal de Bruxelles is een slagmuit
om heeren Gekozenen te vangen; die slagmuit is des
te gevaarlijker, daar zij nabij 't Hof hangt. De Jour
nal is d'eenigste katholieke gazet die niet wilt erken-
nen Katholieke MmnnriPn m M-e^Herbédcn
groote misslagen hebben- begaan. Zijn fouten
erkennen is de eerste stap om zich te beteren... Als
de brochuur van generaal Brialmont verscheen, is t
de JOURNAL die heimelijk de bijzonderste bladzijden
van die militaire brochuur meedeelde, zonder eenige
tegenrede. De Journal is ten deele de schuld dat veel
heeren Gekozenen uit de Vlaamsche Provinciën
g'heel en gansch tegen 't gedacht hunner Lastgevers
stemmen.
Een zedige stad is een gelukkige stad en een
welvarende stad; men mag dit niet vergeten, tegen
woordig bijzonderlijk dat 't zedebederf zoo grouw.
zaam afkomt, dat de groote steden zoo slecht gewor
den zijn, dat zelfs protestanten en liberalen een
Maatschappij hebben ingericht om het zedebederf
tegen te werken.De Publieke Feesten moeten 't Volk
verheffen en verzedelijken: Festivals, Concerts van
befaamde Muziekkorpsen,Prijskampen,Vuurwerken,
Koersen,maar geen aanmoediging van volksballenjin
een stad of groote gemeente is het onmogelijk een
Volksbal te geven,zonder dat het weldra overrompeld
wordt van 't schuim der bevolking en ontaardt iu r»-r geen kort spel meê maken.
j.. I...*. Qg Meeling van Antwerpen heeft in de stad een
'eu indruk gemaakt; de Bevolking is met hert
I aan die zaak verknocht, en een Kiezing aan-
p. - w -«uou. zonder formeel te verklaren dat zij niet meer
Daar heeft in de feestzaal dc Moedertaal in een pi
tic Vlumschstuk weerklonken I Geen Ta.l. Men snHcn.maar de e.elwenschen van t Vo k willen
tgen, zou voorde Katholieken zeer gevaarlijk zijn.
»ebier in 't kort, hoe twee geachte Sprekers zich
1. e Meeting uitdrukten.
een walgelijke orgia die geeneu.naam heeft nder
deftig volk. Een zware verantwoordelijkheid w- egt
op degenen die zulke zaken ondersteunen.
.-. Bravo voor't COLLEGIE VAN ANTWERP -; I
S-oote.
in ziel
(aan. 2
tig Vlaamsch stuk weêrklonken Geen Taal, geen
Vaderland; dieeen vreemde taal doen overheersc^en
werken om een vreemde macht op te dwingen.
.-. Maandag wordt te Leuven groote feest ge- if.r.
voor'nen eeuweling, M. BlLSTRAETEN, hovenier
met eere; er zal in St Jacobuskwartier groote Feest
en Kermis zijn. M. Billestraeten is Napoleonis; ge
weest en zag te Waterloo de vlucht van Napole r
Overwegingen
We zijn niet verre meer van 't Alleman Sold vi
alsdan zullen veel welhebbende Familicn liever het
Land verlaten dan hun zoons te zien soldaat wordei
Kiezers, peist er toch op, als gij wilt dezen akeli
toestand beletten;*t is hoog tijd; en gij allen,achtbare
Huisvaders, iedermaal dat gij uw kinderen ziet.s- n
hun teederste jaren af, denkt Die kinderen, /✓Iral'.(j
lievelingen groeien op, om iu de vuil kaserns ,'iie.t i«
ken te worden Gij kunt dit beletten, JA, met u
waarachtiglijk te doen vertegenwoordigen... E11 dien
slimraen Rolin die in de Kamers zegt dat de kasern
I lius VAXDERVOORT. Geheel het land is in beweging.
Mi millioenrijken man tot den kleinen burger, allen zijn
*n Ie ministerie, dat het levensonderhoud nog lastiger wil
ler dan het thans is. De geschiedenis leert ons het vlaam-
volk langmoedig is, maar eens dat menden leeuw tergt.
.1! hij zich op en slaat den klauw tot bloedens toe in het
7 iier vijanden. Ik geloof dat dit ooknu het geval zal zijn.
spreekt altijd van cijfers, maar dit verstaan wij slecht,
i naar ronduit dat al het geld dat men ons vraagt, moet
to »r om de reserve in te richten. Frère en Gratrv deden
O' r.eeno rei6, in gezelschap van eenige dames. Die juf-
-n waren daar om te doen denken dat zij een plezier-
- deden. De jufvrouwen waren daar om poeier in de 00-
i c werpen. De jufvrouwen weten waarschijnlijk reeds
aag wat ontwerpen het ministerie beraamt, ea waar de
Wo'forten aan de Maas znllen gebouwd worden. (Gelach).
]n zegt dat de forten ons opgelegd zijn door Pruisen; dat
telgië wil inlijven in het groote duitsche rijk; men zeqt
'-Euvsaj. men in Pruisen met dit doel deMei-wetten wilafschaf-
t'o:u ti.it men aan België zelfs een aangroei van grondgebied
wygeven. Dit zijn al men zegt's.Maar er is geenropkzon-
drv vuur en voor wie de diplomatie kent, is dit alle6 niet on-
i"e'»gelijk. Ik noem de mannen die zoo iets in denschitddurven
een school is van moralisatie... O gi Iaplander,alz/>r voeren, landverraders. Langdurige toejuichingen),
de waarheid in haar wezen derven spuwen!... JulI'W wij moeten werken dal zoo iets nMit waarheid worde
vet 'estuur heeft ons bijeen geroepen om onze stem te laten
daags te voren was er'ne Landsman in ons Burel
geweest: M., zegde hij, ge zoudt niet gelooveu hoe'
slecht die kaserns zijn! mijn zóón heeft er eeuige da
gen in geweest, voer zijn aanduiding van regiment,
hij kwam thuis cn zegde:Vader, 'k heb meer vloeken
hooren vloeken, als er klaverkes op ons akkers
slaan In zekere stad, voor Paschen, eenige sol
daatjes hadden te biechte geweest; de sergeant wist
bel, en 's anderdaags, hij hield ze in de kasern tot
's middags! En als de simpele soldaat reklameerl,men
coujonneert hem, totdat hij in 't militair gevang ge
raakt.... En voor zulk slavenleger heeft men nogtans
vrijwilligers! Hoe zou 't zijn,indien de Soldaterij een
deftige loopbaan ware, indien de soldaatjes behan
deld werden, eerlijk, rechtveerdig, trellelijk, gelijk
het aan nuttige Staatsbedienden betaamt!. Hu liegt
die durft zeggen, dat een Vrijwilligers-Leger onmo
gelijk is; over 13 jaar, 't Leger bestond grootendeels
uit Vrijwilligers en dentioep was niet slechter als
nuA! de gazetten hebb dikwijl? de Kiezers ver»
maand: nu s<u hot -4 c Kiezers zich
itel welnu zie wat ik deen zou:
czou mij tot den koning begeven en hem met eerbied
ze ,n: Sire, gij zijt de zoon van Leopold de Wijze; waarom
ma-diü gij niet dat wij u den Goede mogen noemen? Sire, wij
willc'n geene verzwaring van militaire lasten; wees voor uw
volk een vader: waarom omringt gij uwen troon met verzil
verd^ generaals der garde-civik en vergulde generaals van het
lege.-.Vtn een klein land moest de troon omring zijn van groote
mannen, die uitgeschenen hebben in kunsten, wetenschappen
en n'jverheid. Indien gij uw land burgerlijk wildet besturen,
zoudi gij een goed vader voor ons zijn.
Dit'zou ik zeggen aan koning Leopold II. Toejuichingen.
Tol' zekere Volksvertegenwoordigers zeg ik
G[ij zijt uit onzen schoot ontsproten. Waarom ziet gij altijd
naar jmhoog en nooit naar ons die u nogtans voor ons, naar
Brustjel gezonden hebben? In do Annates lees ik zoo dikwijls:
gelau r links, gelach rechts. Welnu, miin hart 6cheurt, wan
neer i\k dat lees. Waarom op oogenblikken zooals die, welke
wij thf.'ns beleven, niet ernstig zijn? Ik bid u, wendt het ga-
vaar dvit ons dreigt, van onze hoofden af; zijt voortaan ernstig.
(Lang^-jrigc toejuichingen.)
Spreker eindigt met ae aanwezige aan te manen eiken op-
Spn
roepwi]
ligersh
de blo
ter. r I
Vrijwilligersleger te beantwoorden. Het Ynjwil-
niets nieuws:al onze groote schrijvers bestreden
Aug. Snieders deed het in zijn ArmeSchoolmees-
10e in zijn Lotelimr. Fr is hier een vriend van
gen in blok verworpen zijn.
Nog eea raad: Indien debolastiBgen gestemd worden, moogt
gij niemand meer naar de Kamer zenden, zoowel katholiek,
als liberaal, die niet belooft daar uwe belangen to verdedigen.
Is liet 11 onmogelijk de meerderheid aldus te verkrijgen, gij
kunt eenen groep vormen; de partijen dwingen met u af te re
kenen.
Dit is een raad; gij moet vooruit onder den kreet van: Nie
mand gedwongen soldaat! Weg met de nieuwe lasten! Toe
juichingen
De Toestand.
De Belgen verzuchten naar Vredeeo naar Ges paar-
zaamheia.
De Belgen vragen geen buitengewone wetten, dio
dikwijls op woelderij uitkomen; zij vragen maar van
gerust gelaten te worden, niet gekrenkt in hun vrij
heden, en nietafgeknaagl doorbelastiDgen.'tls gelijk
wie ons bestuurt, als er recht en vrijheid is volgens
de Grondwet.
Menig katholiek Ministerie heeft tegen den zin der
Groodwet gezondigd, met de macht van den Staat te
vergrooten en de grillen van 'ne zieken, doch koppi-
gen Koning boven den weusch en wil der Kiezers
gehad. Om rechtuit te spreken,wij hebben maar zeer
weinige oprechte Volks-Ministeriëngehad.
Doch de tegenwoordige Ministers en hunne Meer
derheid gaan alle perken en palen te buiten; sedert 5
jaren doen zij den oorlog aan hun katholieke Mede
burgers, ten spijte van 's Lands Rechten en tot groote
uitputting der Staa skas, gelijk zij zeiven bekeonen
met weeral 22 miljoenen half nieuwe lasten te vragen.
Als de liberalen rechtzinnig willen zijn en aan nun
eigen vragen: Kan, mag dat blijven duren? dan moe
ten zij antwoorden: Neen! Belgenland moet door die
froote tweedracht en onder die zware lasten beawij-
en!
In een land van vrijheiden vanverschillige opiniën
moet er wijsheid ea onpartijdigheid bestaan: Het geld
der algemeene ka3 mag maar gebruikt worden voor
d'algemeene Belangen. Als da Katholieken aan het
hoofd komen en het Staatsgeld besteden voor hun
Scholen, Peosionnaten, Collegiën enz. gelijk er nu
gedaan wordt voor de Scholen, Athenées en Pension-
Daten der liberalen,onze tegenstrevers zouden klagen
en met veel rede; waarom aanhooren zy nu onze re
delijke klachten niet? waarom voor eenige gelukzoe
kers en vetlappen, een gansche land ten verderve
brengen 1
De Ministers en hun meerderheid luisteren naar
dien kant niet; in weerwil van d'algemeeue opspraak
gaan zij voort met nuttelooze schoollokalen te doen
bouwen, met athénèes in te richten, die later ons
hertebloed zullen kosten, met inkwisitiea rond'te
ze-den, met forten en kaseraatteD te bouwen, in éen
woord met 't geld uit de zakken t'halen en het strop
aan den hals te doen. r -
Dat de goede Burgers van alle partijen zichvere&r
pigau' dat de kufcMieicp Ook^nonutout en krachtig j»
ft/trc'saïrn C.;w' Huis?en Groml/" f*
kem-supn ivandi; manhaft.a)YriU* Burgers spa
ken of valieu in deu poel van Alleman gedwongen
Soldaat, ouder een streng militair bedwang.
Deze zaak is van zulkdauig belaug, dat er UAnt-
werpen maandag laatst wederom een ontzachlijke
Volksvergadering heeft plaats gehad, waarin de zaak
der nieuwe Belaslingeu besproken werd, onder het
opzicht van Milituirderij; want een groot deel dei-
gevraagde millioenen aou moeten dienen om de
Bloedwet nog meer te verzwaren; en 't is daaraan te
wijten dat de Ministers nog hun demissie niet heb
ben gekregen; in 1871, eenig brusselsch straatvolk
gingen voor 't Paleis zat- en zotweg huilen en de
koning vroeg de demissie der Katholieke Ministers;
nu is er een beweging in België, gelijk op de laatste
jaren van den Hollander; en de Ministers mogen ka-
balen, konklel'ouserij schotelen en lepelen,verkoopen
en versjachelen, gelijk smousen in hunnen ouden
kleerkooperswinkel; wat zit daaronder? Verzwaring
van krijgslasten, die gedurig toenemen, als de Kie-
BBMDEN. Wanneer ia eenc stad bij een arme
man, èéne besmettelijke ziek'c «ntsiaïtt.'s hel de piic'-ii yc:-.
den rijke, wil hij de kwaal van zijiic woning afhouden, ucn
armen man te heipen de kwaal bestrijden, zoo niet komt zij
ook in zijn huis. Zoo zal het gaan met de loting; de zoon van
den rijke zal moeten soldaat worden, even als dien van den
armen, indien er geen paal en perk gesteld wordt aan de han
delingen van de militaristen. (Bijval.)
De staatsmannen vragen niet of het volk door de belastingen
lijdt. Als zij maar de Staatskas kunnen vullen, ziin zij tevre
den. Men wil geld hebben,en daarom hebben zij de belasting
uitgevonden op de fondsen; zij hebben het rechtgenomen, met
den sabel in de hand, te komen zien hoe het in uwe kas ge
legen is. Wij zijn de overwonnenen van die mannen. (Bijval.)
Wij hebben rcedseene oorlogsschatting. Tot nu toe antsnapte
het geld, dat de koopmnn in zijnen handel heeft,aan dicschat-
ting: dat zal voortaan niet meer zijn.
Ken kan een vreemdeling in ons land vallen en mees-
ter worden. Niets zal zal alsdan aan zijne oogen kun-
ontsnappen; hij zal naar danontvanger gaan, er tot den laal-
sten centiem zien wat wij bezitten en gansch het land kun
nen ruïneeren.
Een goeden raad, welke ik te gaven heb, is dat wij met op
ons zeiven mogen protesteeren. De tabaksmannen moeten do
janevermanneii oudersteunen; de jenovermannen, dp fondsen-
mannen, enz. Wij moeten niet rusten voor dat al de belostin-
gadering de Ministers vergeleken aan vluchtelingen in de
steppen van Rusland die door uitgehongerde wolven worden
achtervolgd In dezen toestand, zegde M. Beernaert, en om
aan de dood te ontsnappen, werpen ze gedurig en half zinne
loos van schrik,d'cen prooi achter d'ander naar de wolven.
De achtervolgde zijn de Ministers en de wolven zijn Radikalen.
Een treffende vergelijkenis 1
Wie heeft er nu de menschen bedrogen
't Hangt te Gent uitgeplakt op d'hoeken van de straten, hoe
dat de liberalen overjaar vóór de Kiezing nepen en deden atli-
cheren, dat er geen nieuwe belastingen of leeningen zouden
komen, dat dit allemaal klap was en lasterderij van de kleri-
kalen. En zij bevestigden deze verklaring op hun woord van
eer... Landgenoten, gij allen die vrij en onpartijdig oordeelt,
wie heeft er nu gelogen en 't Volk bedrogen Zijn er nieuwe
lasten en leeningen geweest,ja of neen,en zonder onvoorziene
voorvallen?
of de
Eerste Binders van Vlaanderen,
VERHALEN UIT DE VOORGAANDE EEUW.
Naar 't uitgebreid tcerk van S. Van der Gucht, Kunstschilder CAalst.
29e Vervolg.
XXII. ONRECHTVEERDIGE AANHOUDING.
Het was toen tertijd bijna een algemeen gebruik op het middag
uur de maaltijd te nemen; in het algemeen, rijk en arm hadden van
over bonderde jaren dit gedaan cn het moest wel zijn dat deze ge
woonte van onheugelijke tijden, van vader tot kinderen was over
gegaan, gelijk het woord middagmaal genoegzaam doet verstaan.
Den grave Gaston Blankaert kwam het noenmaal te nemen met
Clara zijne zuster, Bertus Buysschcrs en deszelfs teêrhartige weder-
helft
De spijzen waren reeds afgediend en den tintelenden rijnschen
wijn klijsterde in de roomers van het adelijk huisgezin.
Op den schobt der jongevrouw zat een lief jongsken van ongeveer
een jaar leeftijd; de edele Clara had reeds haar borduurwerk ter
hand genomen, terwijl den Graaf zich onledig hield met de laatste
aflevering van het Lovens Nieuws te doorbladeren en Bertus zat
iniusschentijd zijne beminde Cecilia en hun jonge alstammcling
met een gevoel van fijn genot te bewonderen.
Dezen edelen lamiliekriqg scheen zoo gelukkig te zijn als het aan
stervelingen toegelaten is op aarde te wezen.
Het was hall e'en toen een karos de heirbaan algereden kwam en
den weg inkeerde naar Meldert. Zij was gevolgd door twaalf Dra
gonc'ers en hunnen aanleider; aan het kasteel hield het rijtuig stil,
het portel wordi geopend; een persoon meteen geelachtig wezen en
barsch voorkomen stapte eruit; op denzellden stond stegen er vier
ruiters met hunnen aanleider, welke 'ne luitenant was, van hunne
peerden en gaven die met den toom aan hunne kameraden over.
Men belde aan de poort. Flinks werd die door den knecht geo
pend.
Is et Graaf Gaston, heer van Melder?, aanwezig? vroeg de
Luitenant.
g De knecht verschoot van al die gewapends mannen te zien; bij
sprong achterwaarts en meinde naar binnen te vluchten; de Luite
nant vatte hem tij de kraag:
Hier is geen uitkomen, zegde hij, spreek, is de Graaf t'huis?
JaT mijnheer, antwoordde de knecht, bevende van schrik, bij
bevind zich met gansch zijn huisgezin in de eetzaal.
Nu, vooruit, leid ons derwaarts en zoo gij niet gehoorzaamt,
schiet ik u door den kop.
De knecht, meer dood dan levend, trok met de gewapende man
schappen naar binnen.
Hier in deze zaal, zegde hij, de deur toonende.
De Luitenant, zonder zich nog met den knecht te bekommeren
opende barsch en trad met zijn gevolg binnen. Cecilia drukte haar
kind aan de borst en uitte eenen schreeuw; Clara van Montalvan
viel in onmacht terwijl de Graaf den Luitenant, die hem reeds was
genaderd, met fierheid bezag.
Zijt gij wel degelijk den Graaf Gaston Blanckaert, vroeg hij?
Dit is mijn naam, antwoordde de verwonderde edelman,
maar, wat beduidt dit geweld?
In den naam des Keizers, heer Graaf, gij zijt mijn gevangene.
Gaston stond recht, wierp het Lovens Nieuws, dat hij nog steeds
in de handen hield van zich, deed bedaard zijnen bril van deti neus,
borg dien in zijne jas en zich van zijnen degen ontdoende, reikt
bij dien aan den Luitenant over.
Mag ik weten, mijnheer, waarvoor ik aangehouden wordt,
vroeg hij.
Voor hoog verraad en samenspanning met de rebellen, beer
Graaf, antwoordde dejoverste, terwijl hij den deg'.n aanveerdde.
Dan zal mijn afwezen maar zeer kortstondig zijn, mijnheer,
want nooit beb ik een verrader geweest of met de rebellen samen
gespannen.
Hetgene hier op de tafel ligt en gij nog bezig waart met lezen
toen wij inkwamen, zal niet zeer tot uw voordeel pleiten, heer
Graaf, zegde nu de persoon met hei geelachtig wezen, welke een
Deurwaarder was, het Lovens Nieuws aanduidende.
Bah, meinde den Graaf, schokschouderende.
Wil dit zoo licht niet opnemen, hernam de overheid; foei-
het is een schande voor een Edelman, zich met diergelijke smaat,
schriltcn bezig te houden.
Gaston antwoordde niet, maar Bertus Buysschers die intusschen-
tijd zijne vrouw zeer behoudzaam de eetzaal had doen verlaten en
nu geholpen door de meid, bezig was met Clara van Montalvan,
snauwde hem verontweerdigd toe:
Het is nog wel schandiger voor een lage Oostenrijksche over
heid den edelen Graaf Gaston Blankaert, heere van Meldert, zoo
oneerbiedig aan te spreken, gij, die misschien slechts over twee
dagen hem niet zoudt hebben durven bezien.
Wat vogel schuiffelt daar zoo stout, sprak de Luitenant,
verwonderd opkijkende.
Het is den toezichter van 't kasteel, antwoordde eenen kapi
tein der Dragonders, die daar zoo even in gezelschap van Karei
Klinke, den baas uit den Engel, ongemerkt de zaal was binnen
gedrongen; dien vent, vervolgde hij, deelt ten volle in de gevoelens
van zijnen heer, gij zult wel doen, Luitenant, hem insgelijks in
beslag te nemen.
Zeer wel, kapitein, sprak de aanleider ei» zich naar twee
zijner mannen kcerende, neemt den toezichter ook in verzekering,
zegde hij; die sprongen dadelijk toe, maar Bertus, die een vaardigen
en moedigen manskerel was, wierp hun van zich, roepende: Leve
het Vadeilandl Leve de Patriotten! Den Luitenant, verontwaardigd
Ca lostte zijn pistool op den moedigen Bertus, doch zonder hem t
treffen en dezen verd e langs een binnendeur die uitkwam in
de ontvangzaal van het kasteel, vanwaar hij allicht den tuin bereikte
en eindelijk het woud.
De twee dragonders, beschaamd van als weêrlooze kinderen te
zijn behandeld, vatten hunne karabijnen en stoven hem achterna,
doch vruchteloos, Bertus was spoorloos verdwenen.
De Graaf Gaston was ondertusschen in vertwijfeling blijven
staan, hij had zijn broeder Florus erkend en al hetgene rond hem
gebeurde, scheen hij niet meer te beseffm, daar gansch zijne fier
heid en moed hem had verlaten.
Inderdaad, Florus was daartegenwoordig. Florus inde uitrusting
van kapitein der dragonders, scheen hem niets goed te voorspellen;
bij bezag dan zeer droefgeestig zijne zuster, die nog altijd in be
zwijming lag, sloeg een verdwaalden blik langs den kant, waar zijn
neef was verdwenen en liet zich zonder tegenstand naar het huur
rijtuig geleiden.
Inmiddels plaatste de deurwaarder, die te dien tijde niet zelden
het ambt van Greffier bediende, de zegels op al de meubels en
kassen, Florus Blankaert met Karei Klinke worden als zegelbe
waarders aangesteld, en beide schelmen deden den daartoe vereisch-
tenced. Toen verliet de gewapende macht het kasteel; den geel-
verwigen deurwaarder met den Luitenant der dragonders namen
plaats in de karos bij den Graaf Gaston; de paarden, aangespoord
door de zweep|van den koetsier, stelden het zwaar rijtuig in beweging
en het rolde weidra in de richting van Brussel, gevolgd door de
twaalf dragonders.
Nauwelijks was den akeligenstoet vertrokken, ol de dienstmaagd
geholpen door den knecht, droegen de edele Clara van Montalvan
naar hare slaapkamer, waar deze door de teedere zorg barer doch
ter Cecilia, van lieverlede tot bewustzijn begon weer te komen.
Het zal den lezer misschien vrij zonderling voorkomen kapitein
Florus in gezelschap van Karei Klinke in het kasteel van Meldert
aan te treffen; echter was er niets eenvoudiger geweest. Het was,
gelijk men reeds weet, aan kapitein Florus door den generaal d'Al-
ton toegestaan iemand uit te kiezen om gelijktijdig met hem de
zegels te bewaren, endaar hij de geheimen van den baas uit den
Engel ten deel: had doorgrond en dacht hem naar zijnen zin te
kunnen besturen, had bij niet geaarzeld den sluwen schelm te gaan
vinden.
Toen Karei op den middag het Pannenhuis had verlaten, na de
bidsche woordenwisseling die hij met den opperboschwacbter Lau
rent Peers had gehad, en zich zoo spoedig mogelijk naar huis toe
spoedde, was hij zeer verwonderd geweest een paard aan zijn her
berg te zien staan, hetwelke, aan zijne uitrusting te oordeelen,
zonder eenigen twijfel aan eene overheid der soldaten behoorde.
Hij trad binnen en bevond zich in de tegenwoordigheid van kapitein
Florus diehem wachtende was ene. nsamenspraak had aangeknoopt
met Liesbeth, de waardin. Als dezen Karei zag inkomen, stond hij