2
on dug 15 Jan uari 188 4,
Pe tijden m de gebeurtenisséuf. jfcaat de opperste Rechter, die onverbiddelijk is, a s
Ifcl petekind m den kommaudaut.
25*te v^« itrg ntj.
GODSDIENST. - VADERLAND. - VRIJHEID.
fcrjfe
I BUREEL, ACHTERSTRAAT.
Gewoone Annoncen 20 centiemen por regel. Annoncen op de Tweede Bladzijde
50 centiemen den regel. Berichten onder "t Nieuws, 1 frank den kleinen regel,
ABONNEHENTS-PlïfjS.
5 fr. 's jaars, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen word m op alle tijdstippen
genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers.
AALST, ZATURDAG 12 JANUARI 1884.
LOOPENDE NIEUWS. 't Verbond van Aalst
heeft 'ne middel gevouden, o 1 Landbouw, Handel
en Nijverheid te doen herleven; en deze middel is,
bidden alle katholieke Landgenoten,van den toestand
der zaken ernstig te overwegen en de middeleu van
uitkomsten redding op te zoeken. De Katholieke
ilde van St Nikolaas heeft te Lokeren een praclit-
a ir i a j V'- vol Concert gegeven. Deze Gilde verwerft in gapsch
de vermeerdering n. I oltaoel Onderwijs... Men fMm. Ze spreke!1 ïa:, de ka„.
erscheuren, lot ki<
mag niet vergeten dat veci liberale gazelten opgo^
steid worden door ofBciéele Meesters. M. Be
Clippele is plechtig ingehaald als Burgemeester vin
Gysegem.... 't Volk acht eu bemint zijn Overheden;
maar -t Volk wilt geen Overheden die verkeeren met
de'ratten die België afknagen. Ge weef nog wel,
den boerenknecht van Anwegem, die op 26 oct. een
makker plaagde met liem een snelle in zijnen rug te
slékènfTTiverriïer teeitfe zich ojj en stak een mes in
deu buik van den plager dat d'ingewanden eruit
kwamen; gelnkkiglijk is de g' kwetsfe niet gestorven
en Tavernier is maar veroordeeld tot 6 maand ge
vang. Dwaze weddingen en domme plagerijen heb
ben dikwijls een droevig einde. Te Petegem is
'ne jager tot 50 fr. boet veroordeeld om een kind
gekwetst te hebben aan zijn oogsken, schietende
naar eenen haas. Te Gent voor de Rechtbank is
getuigd, door Ouders en Voogden.dat men kinderen
gedwongen heeft, ja erg gedwongen van katholieke
Meesters te beschuldigen, wegens mishandeling hun
ner leerlingen. Wat schrijft Lukas van 't boos ge
slacht
EN ZE ZOCHTEN VALSCHE GETUIGEN.
De Impartial en ücJocrnal de Bruxelles spreken
met minachting van ons Arrondissement als zij zeg
gen dat M. Woeste, meteenige woorden te spreken,
de gevoelens ten opzichte van 't Programma veran
derd heelt. De waarheid is, dat de groote Meerder
heid zegt en blijft zeggen
ZONDER PROGRAMMA,
Geene redding
SukkeleD zal men doen, gelijk van te voren.
Aldus sprekende, raadplegen de katholieken
hun gezond verstand en d ondervinding. Waar
om nog kiezen, zegt men met veel rede, als de
katholieke Ministeriën al 't onrecht en de ver
drukking laten bestaan?
M. Woeste heeft le Geeraardsbergen beloften ge
daan, van krachtdadige werking; maar is dat geen
ijs van eenen cacht En waiaum mag er, nevens die
beloften, geen bekrachtiging zijn der kiezers? Een
zwarp verantwoordelijkheid weegt op de Bestrijders
van't Programma. De Kiezingen naderen: een Pro-
ïjuma /Jcfg der Katholieken aanvuren
tu ThuÏ4ifé.fÏ9< K b'i r. L
*°S boven i-omen
zal''t katholiek Ministerie let wankelen en sukke
len gelijk al de voorgaande?.. Het volgende is onbe
twistbaar Bijna al de katholieke gazetten vragen
een Programma; de enkele gazetten, die tegen het
Programma zijn, durven of willen met hun konlra-
ters geen publieke redetwist aangaan de groote
meerderheid der Kiezers vraagt een Programma
eenige heeren Gekozenen zijn er TEGEN, en willen
deze kwestie van leven ot dood stillekens op zij
schuiven. De liberalen hebben in 4856 bun Pro
gramma opgemaakt; ze weten wat zij willen en ze
gaan met elk hunner Ministeriën voorwaarts in de
uitvoering van hun Programma. Er is bier geen
spraak van gelijk te hebben, maar van ons ongeluk
kig Vaderland te redden. Nog éen werkeloos katho
liek Ministerie en we liggen in den put, misschien
voor altijd. Ziet naar Frankrijk: De katholieken zijn
er slap geweest en werkeloos; en 't is nu een land
van lappen en sjeelen waar t bestuur betwist wordt
door de Voltairianen en door de Radikalen. Wij
tons in West-Vlaanderen te
zingsprofijt der liberalen. Er is tijdens den
brand der Kamers redelijk veel gestolen.DeMoniteur
verzoekt dat men zou restitutie doen. Al de sler-
rekijkers hebben zich decs jaar, in den Winter be
ogen, tot heden toch; wan 't steerlje van den win
ter kan hevig en streng zijn. Te Buda-Pest is in
den Post gestoterf eën kasken, inhoudénde 240,000
gulden. Sedert dc Kerkvervolging zijn er in
Bruise door den Staat jaarwedden achtergehouden
len beloope van 14,452,017 marken. 1 Mark is 4,25.
D'advokaa'jes van Brussel vrijven in hun handen:
't regent processen in hun handen, door den brand
van het Magazijn Le Printemps, van geburen die erg
beschadigd zijn. Wij schrijven hel niet om di>
menschen pijn aan te doen, maar knechten en slaven
van de liberale Ministers, hefboomen der Landvei-
delgerij kunnen in geen katholieke Muzieken aan-
veerd worden; hun toestand van civiele Meester laat
zulks niet toe. Is 't geslacht der Volksbeulen nu
nog niet uitgestorven? niet alleen in Antwerpen
wordt de Armeen Behoeftige afgebeuld ten pr<
fijle der olliciéele Scholen,maar zells zijn er gemeen
ten waar opnieuw gedwongen wordt. Een der zwartste
vrouw, noch voor grijsaard.
En wat moest de Chronique schrijvenDe kinderen
van Brussel, bekende zij, 't worden «prechte wilden
z'h^bben den vuilsten klap in hunnen mond; ze randen
onbetamelijk de meiskes aan, zelfs op de straat...
Ouders, Ouders, die u laat verblinden door den schijn
var Religie, die nog in d'ofllcióele scholen is, door 't uit
hangbord dat er 'ne Geestelijken moet gaan, volgens de
wei van 1852, wilt gij uw kinders geus en libertijn
hef ben, wel, laat ze naar die civiele scholen gaanmaar
wi t gij uw levensgeluk niet naar den bliksem gooien,
opijnt toch uw oogen, vooraleer het te laat is.
1 1 Uit Brussel is een alarmgeroep naar de
Provinciën gezonden over den droeven toe-
stand waarin in ons Land verkeert: Dat al-
lesftcii achteren gaat! dat er eens een schrlkkelrjicen k-ri-
sr«zal losbersten, en als oorzaak wordt gegeven dat in
België te veel gedronken wordt. Concedo, de geest van
Spaarzaamheid gaat weg; maar wie geeft 't slecht voor-
hcèM? zijn het niet de liberale Ministers die met hun bud-
jeütt-n van Oorlog en Onderwijs reeds tot over de 100 mil-
jcSh 's jaars zijn gekomen? veel Brusselaars bekennen
d$i akeligen toestand; maar ze sluiten hun oogen voor de
O 'tvaak die nogtans zoo onbetwistbaar is.
ÖVERLIJDENS.
«Tc STEKENE is overleden de jeugdige katholieke
Mdcrwijzer M. EMIEL VAN OVERLOOP; zijn
«grafenis is een allertreffendste betooging geweest,
*Jin citing cn eerbied voor zijn ambt. Een vrije
•.«tuolieke Meester kan en mag gerust sterven; hij
bW.h voor den Grooten Meester zelfsopoffering ge-
fRond maar iemand die met de Vrijmetsers meêdoet,
ml t H. Bloed Christi voor ons België vruchteloos
i maren; iemand die meêroept door zijn werken:
plekken op 't officieel onderwijs is dien hatelijken en iWij willen zielen aan de Kerk ontruktl terwijl de
onredelijken dwang. aoddeiiike Verlosser alle zielen wil zalig maken,
-welk sterfbed moet zulke mensch niet hebben? Ver-
Wat gebeurt er waar gaan wij naartoe
De goddelooze Staat wil alles overmeesteren.
moeten staan; vooraleer h'.-t H. Bloed te gaan vereerer.;
zouden de menschen het toezicht van Vrijmetsers moetei
gedoogen. vK
ü'hëéren der Confrérie hebben per deurwaarder het le
vel ontvangen van alles af te leveren aan 'ne Commissau
spécial; op pene van 100,000 fr. boet.
Wat gebeurt er waar gaan wij naartoe
dit leven zijne Genade verworpen heeft.
i Moeten de civiele Meesters daarom als verworpelin
ZclfS de kapel van H. Bleed zou onder SUrtKMc'i.;*^ No», de Bennhenigheid van den Heer
c, .1 eindig en 't voorbeeld van den goeden Moorde-
r is daar; maar die eemgzins kan, al moest hij
jpoot nadeel lijden in zijn stoffelijke belangen, dat hl]
90ch den civielen boilik verlaten. Te ZELE is over
deden M. de Notaris Schicks. In 't Congres van
;ifc,uik wierd er bijzonder aangedrongen, om in de
S^rocessiën 't Allerheiligste met luister van Volk en
puht te omringen en ook in de Berechtingen aan 't
den verschuldigd™ «rbiedtebewiizen.
den, om er verkleed te
ters en er in die geestelijke
js ,4)6 Process:''':! winnen van jaar tot jaar
Wat gebeurt er? waar g: m wij .■yerfxhtiv.cn vergezellen de Geburen volgeer ne den
slechte theaters woruen zij gezon- -------o--- pr a
e staan als Biss, n Fr.»,:\V !o zaken ,n t Congres van Luik gevraagd, bestaan
alijke ldeêrent-: Lnsen .-r X0|°? leverd en bloeiend in onze Vlurmsche bieden.
Bft"' ,1)6 Process:"! winnen van jaar tot jaar aan, en in de
die daai' i
ais /.e maar den'
bespot ters wezen
ganschc dagen onder hun oogen zijn,
helft op hun meesters trekken, ze zulle
van kun Religie.
Wat gebeurt er, menschen
Met die Middelbare Scholen en Athénés 1 Alle profijten
en voordeelen worden beloofd, om de kinders naar de
scholen te lokken-, om de menschen te verblinden, ze gaan
nog naar de kerk; maar op welke manier ügureeren ze
daar? De Professors staan als stoute stoffels, zonder eenig
teeken van godsdienstigheid te geven; d'oudste Leerlin
gen zijn reeds beschaamd van hun krols te maliën
Wat gebeurt er? wat gebeurt er
'tZedebederf wordt schromelijk; jongens van 14, 15
jaar loopena! naar danskoten; te Gent op d'Universiteit
heeft een student onlangs een liéken gezongen, waarvan
de titel alleen een zedekrenking was; in de groote steden
is liet niet zelden van jongens aan te treffen, schoolkin-
ders van 13, 14 jaar, reeds bedorven tot in 't merg der
beenderen.
En dat is voorzegd door eentProfessor van den Athéne,
op een Prijsdeeling te Brussel: Ons jonkheid, zegde hij, V""'
heeft geeu eerbied meer, noch voor kind, noch voor I belastingen atcapt.
jjêken gebuur. Een der treffendste Berechtingen die
sójiert lang in Aalst hebben plaats gehad, was degene
van eender kinderen der achtbare Familie DE WüLF-
VAN DER Noot, mej. Cecilia-Leonia; g'heel de ge
buurte der Kastanje Vesten of Keizerlijke Plaats ver
gezelde met lanteernlicht het Venerabel; eenige dagen
ladien is de ^jarige godvruchtige, juffer aan de liefde
.larer geëerde Ouders, Broeders en Zusters ontrukt,
om in T eeuwig Vaderland den loon der onschuld en
der deugd te ontvangen. Donderdag had in St Mar-
tinuskerk de plechtige Lijkdienst plaats en was bijge
woond door een ontelbare menigte, die aldus een
luidsprekend blijkteeken gaf van achting voor deze
voorname Familie en deelneming in haren rouw.
Hier ontgraaft men dooden en schendt, men de
gewetensvrijneid; daar wordt de leste wil van eenen
stervende moedwillig verscheu.d; ginder vervolgt
men onwettig een katholiek onderwijzer elders,
zooals te Brugge, slaat men de hand aan een heilig
dom, dat door de eeuwen heen geëerbiedigd werd.
Dat opstapelen van schreeuwende onrechtveerdig-
heden, nuttelooze plagerijen en krenkingen duurt nu
reeds jaren en jaren, en. zegt ons, waar is de veree-
nigde poging van den katholiek, om tegen al dat
onrecht krachtig te protesteeren?
Tot nu toe hebben wij nog geen enkelen oproep
hooren doeneJoor de leiders der katholieke partij,
om de hancSpkloekmoedig in-een te slaan en eene
krachtvolle pö^ing tegen dat gedurig, martelen en
beulen, heel hét land door, te doen opgaan.
De katholiek schijnt besloten te zija, te blijven
zwijgen en slag opslag, hem door het logie-liberalism
toegebracht, stil morrend te verdragen; maar het is
precies die laffe houding van den katholiek, welke
de verpruisers, de vervolgers, in hun boos opzet ver
sterkt cn doet doorgaan.
Het is omdat de katholiek zich zóö laf toont, dat
men aan hoogerhand al die onrechtveerdigheden
laat doorgaan, denkende dat het misbruiken zijn die
moeten uitgeroeid worden en om dit gedacht in
te wortelen, geeft ie katholiek door zijn stilzwijgen
veel reden.
Zijn wij dan met lamheid geslagen?
Ziedaar eene vraag, die nogtans in dees jaar, in
1884, zal moeten opgelost worden.
AALST. Zaterdag avond zijn twee huizen van
draaiorgelderij die rebel waren, door de gewapende
macht gesloten. Iedereen begint de grouwelijke ver
woestingen van dien kanker te zien; men kan zich
geen gedacht geven hoe de volkswijken tot laat in den
nacht gestoord worden. Als in een Familie, d'Ouders
te zwak, te zorgeloos te toegevend zijn geweest of
zelf slechte voorbeelden gegeven hebben, en als 't
kwaad uitbreekt dat zij schrikken en beven, dan is
het dikwijls te laat, dan moeten zij hun leven lang
hun verdriet en knaging dragen; doen in een stad is
het nooit te laat, en in Aalst is tegenwoordig de
groote vraag: Zul men dit zedebederf meer en meer
laten toenemen? of zal M de Burgemeester nu een
krachtdadige houding aan den dag leggen? Een jaar
van sterke beteugelingen de veranderingten goede
zal merkeliik zijn. Groote Kampstrijd op den
grooten Billard, bij d'neer Rob Van de Macle, ten
profijte van den Katüolieken Schoolpenning. Zuivere
opbrengst, gestort in de kas, 42 fr.... Lol en dank
betuiging aan d'heeren Inrichters en Medehelpers!
Dpor dit smoLeracaiig v.eêr ziin oo veel plaatsen
pesiilentele ziek-ca gcitwm m; maar lis niets, tL»
men geneest en 't weer voorspelt ons nuklare heldere
dagen
Op 2 5 dagen zijn er volgens d'officiéele lijst, voor
55o,000 fr. wissels geprotesteerd. En als men daar
tegen ai die verkwistingen en d'alpersinhen ziet, door
de liberalen gepleegd, wie moet er niet uitroepen?
't Is grouwelijsl
De zoon van Bismark gaat alsgczant naar Rusland.
In Rusland beginnen de Nihilisten wederom erg op
hunnen poot te spelen.
Wij lezen in het HANDELSBLAD van Antwerpen
Op twee of drij dozijn punten in het land is het
liberaal ministerie bezig met, zonder de minste re.
dsn, dus teenemaal nutteloos, den katholiek L pla
gen, te kwetsen, en in zijne fijnste gevoelens te kren
ken, behalve dat men hem zijn zweet en bloed in
Te Brussel wordt tegenwoordig een komediestuk
gespeeld DE KLEINE PATRIOT; men vertoont er in,
volgens de geschiedenis en d'overlevering, de gebeur
tenissen der jaren 90 in ons Vaderland; en zoudt ge
gelooven dac de iransche liberale gazetten van Brus
sel daartegen liggen te brksschen als ijsbeeren? Zoo
ver zijn wij in België geraakt; de branders en moor-
ders der i8e eeuw zouden moeten bewierrookt wor
den.
De pastoor van Saint-Martin, in Frankrijk, de eerw. h. Gaillard,
kwam geregeld vijl a zes maal per dag door de straat der Blauwe
Penitenten en bijgevolg voorbij het aldaar zich bevindende winkeltje
van een horlogemaker. Het was maar zeldzaam dat hij daar voor
bijging of er liet zich een luid gelach vernemen of een spottende
groet: goeden dag, mijnheer pastoorl ofwel een brokstuk van
een staatliedje.
Die beledigingen waren het werk van een leerjongen, oud 14 a
i5 jaar, die achter het raam bezig was of althans bezig scheen met
het schoonmaken van uurwerken. Somtijds stond de deur van het
winkeltje open en bevond zich de leerjongen op den drempel, waar
door geen twijfel overbleef of deze hoon gold den ouden priester.
Na eenige weken geduld geoefend te hebben, diende de pastoor
zijne klacht bij den commissaris van policie dier wijk in. Hij ver
langde niet dat er proces-verbaal van opgemaakt werde, doch alleen
dat de schavuit eens geducht onder vier oogen gewaarschuwd werd.
De commissaris van politie had daar geen ooren naar. Hij is een
liberaal en hield vol dat er geen termen bestonden voor de politie
om tusschen beide te komen, voordat de jongen den pastoor met
name zou hebben nageroepen.
De eerw. heer Gaillard moest zich dus ten taak stellen zei ven den
kleinen rekel zijne kwade gewoonte af te leeren.
Op zekeren keer ging hij den winkel binnen en zijn gouden repe-
itie-horloge uit den vestzak nemende, verzocht hij den leerjongen
eens na te zien wat eraan schortte, daar het gedurig achterliep. De
kieine knecht was zeer uit het veld geslagen, eerstens wegens het
van zoo nahij kennis maken met den pastoor en tweedens, omdat
hij van zijn ambacht weinig af wist en alleen oude boerenklokken
kreeg om schoon te maken en ook het oppoetsen van horlogekasten
hem was opgedragen.
Mijnheer pastoor, zoo stotterde hij eindelijk, wees zoo goed
het borlogie hier te laten, de baas is er niet in.
Komt bij gauw weer thuis?
Ik gelooi het wel, over een kwartier is hij er stellig.
Welnu, dan zal ik hem even aiwachten.
De pastoor nam een stoel en ging zitten. De leerjongen was min
der op <ijn gemak.
Gij zijt hier niet vandaan, wel, ventje, vroeg de pastoor meer
op belangstellenden dan op nieuwsgierigen toon.
Neen, Mijnheer pastoor, ik ben uit Ecousseaux en woon hier
nog maar een klein jaar.
Ik beaoef haast niet te vragen, ik kan wel zien dat gij oud ge-
noeg zijt om al aangenomen te wegen.
i.«eze vraag deed den leerjongen, die tot nog toe vrij beleefd was
geweest, wederom tot zijneoude manieren terugkeeren, endeschou
ders ophalende', grinnikte hij en zeide:
Aangenomen! ik ban niet aangenomen en daar zal ooi wel
nooit iets van komen.
Dat is een spoedig en zeer slecht besluit, hernam ie priester,
bedaard. Gij zijt niet dé eerste die zulks verzuimde. Ik ken er wel
die eerst met bun 16. of 18. jaar aangenomen werden. Waarom
zoudt gij dien troostenden en geluk aanbrengenden plicht niet ver
vullen? Gij kunt van mij wel catechismus-les krijgen.
Ja, dat zegt ge; maar ik ken u; gij zijt allemaal eender en gij
zoudt net doen als die andere.
Wie bedoelt gij met dien andere?
Wel, wie anders dan de pastoor van Ecousseaux. Het eerste
jaar weigerde hij mij, omdat ik niet genoeg wist; het tweede jaar
omdat ik te ondeugend was; weet ge wat, als ik maar een zoontje
was geweest van de rijke lui, die aan den pastoor presentjes brea-
gen, dan zou hij mij wel hebben toegelaten. Gij kunt lang praten,
als ge mij ooit weer op den catechismus ziet.
De pastoor vermocht niets bij dezen jongen en ook niet bij
diens baas, toen deze thuis kwam. Het eenige wat hij er bij gewon
nen had, was dat hij nu niet langer nagejouwd werd, wanneer hij
het horlogewinkelje in de straat der Blauwe Penitenten voorbij
ging. De pastoor was nu een begunstiger, en kalanten ontziet men.
Een priester te beleedigen, daar ziet een liberaal zoo nauw niet op,
maar een heer te beleedigen, die een gouden repetitie-horloge van
25o gulden bezit, daar wacht zoo iemand zich wel voor.
Pastoor Gaillard begaf 3ich naar het liefdegesticht en naminlica-
tingen bij de moeder overste, zuster Augustina, die altoos op de
hoogte was, die de schamele armen die niet durfden bedelen, wist
aan te wijzen, zoomede de verwaarloosde kinderen, die geestelijken
bijstand meer nog dan lichamelijke hulp noodig hadden,ende scho
lieren die den catechismus moedwillig verzuimden.
Zuster Augustina had slechts 24 uren noodig om de levensgeschie
denis van den leerjongen des horlogemakers te leeren kennen. Het
bleek nu dat hij 14 jaar, 8 maanden 17 dagen oud was, Ambrosius
Viremaitre beete, ie Ecousseaux was geboren; dat zijn vader aldaar
het ambacht van huistimmerman had uitgeoefend en overleden was
evenals de moeder van den knaap die op 10 jarigen leeftijd onder
voogdij kwam te staan; dat ook de voogd overleden was cn de jon
gen alstoen, op aanbeveling van zijn peetoom Ambrosius Herbert,
gepensioneerd kommandant en ridder van het Legioen van Eer,
geplaatst was in de leer bij mr. Maurissel, klokkenmaker in de
straat der Blauwe Penitenten.
Dc pastoor wist nu genoeg; over eene week had hij zijn besluit
genomen en bracht een bezoek aan den peetoom van den jeugdigen
Viremaitre die te Saint- Martin woonde en een zijneparochianen was.
Ambrosius Herbert, dit dient eerts gezegd, was iemand van ge
ringe afkomst, die eventjes lezen, schrijven en rekenen had geleerd
en daarna op de militaire scboo niet veel meer; doch zijne dapper
heid en de strenge betrachting van militaire plichten hadden aan
gevuld wat hem aan wetenschap ontbjrak. Alle rangen had hij ver-
Kregen door de een of anlere moedige daad: een vaandel, op den
vijand behaald, een kanon vernageld, een blokhuis verdedigd, x
tegen 100 man; een bastion besiormi onder een regen van schroot.
Toen de kommandant op pensioen gesteld werd, teldehij 35 dienst
jaren, 22 veldtochten, 10 eervolle onderscheidingenen ykwetsuren.
Hij kocht in zijn geboortestad Saint-Martin een aangenaam gele
gen huis met tuintje aan; nieuwe soorten van meloenen, rozen en
pruimen ontwikkelde bij en gal aan die soorten zijn eigen naam.
Dat was nu zijne ambitie. Met dien arbeid in den hof, biljartpar
tijtjes en het 1-zen van de Moniteur van het leger# sleet hij de
1 mge en de korte dagen.
Te vergeefs had pastoor Gaillard vroeger reede gepoogd kennis
niet hem te maken; hij werd er altoos koel, bijna onbeleefd ontvan
gen en bracht slecats eens of tweemaal per jaar een bezoek. De
c'ude kommandant was geen vrijdenker; maar het zat er toch ook
met diep. Hij had onder dienst zijn kerkelijke plichten vergeten en
men zag hem nooit in de kerk dan in de Hoogmis op de vier hooge
leesten'van het jaar,
Kommandant, zeide de pastoor, die een onverwacht bezoek
bracht, en nadat de eerste woorden over weer en wind gewisseld
aren,'kommandant, ik kom eens klagen over uw petekind den
jjngen Viremaitre.
Ha, zoo, heeft hij ook uw horloge bedorven? Het mijne zal
er, zoolang het leeft, heugenis van hebben dat die snaak het onder
handen gehad heeft.
Ik heb grooter grieven tegen hem. Reken eensaan, komman
dant, zoo'n groote jongen, hij is al over de 14 en is nog niet
eens aangenomen.
De kommandant antwoordde met. Op zijn gelaat en in zijn hou
ding stond de vraag te lezen: Wat zal ik daar aan doen? Wat gaat
mij dat aan?
De priester begreep zulks en ging derhalve aanstonds voort:
De jongen heeft vader en moeder verloren en ik wend mij dus
tot u, die peter over hem zijt en dus de verplichting hebt hem te
vermanen, of gij hem eens zoudt willen aansporen zich tot de H.
Communie voor te bereiden.
Het woord oplicht» bad den ouden millitair getroffen,
Mijnheer pastoor, overdrijft gij niet erg? Ik heb altoos ge
meend dal als ik miju petekind een présent stuurde met zijn ver
jaardag en af en toe eens een schoons brief, met een paar zcdeles-
sen, ik van hem at was.
Gij vergist u zeer, kommandant. Een bepaalde plicht rust op
dengenen die een kind ton doop heeft gehouden als peet, om te
zorgen voor het godtdienstig onderricht van het kind, wanneer het
ouderloos mocat zijn geworden. Tegel, k sloeg de pastoor eea
boek open dat hij on ier den arm had wil ik u voorlezen wat de
christelijke Leering daaromtrent is?
En de priester begon reeds, aanhalende o. a. hetgeen het Con
cilie van Trente zegt: 0 De doopgetuigen (peter en meier) moeten
