17
Zondag 23 November 1881.
23 s'- Jaargang
Brirf aan den koning.
't Klein tiuljuken
GODSDIENST. - VADERLAND. - VRIJHEID.
100 railjoet.! elk jaar!!!
njtomé^L I
De Schoolwet,
wr'rnmiaawB—i—BaBapKHcwi <M—a——mmmi—
BUREEL, ACHTERSTRAAT.
Cewoone Annoncen 20 centiemen per regcL Annoncen op de Tweede Bladzijde
50 centiemen den regel. Berichten oader 't Nieuws, 1 frank den kleinen regel,
HET LAND
ABONNEMENTS-PfiIJS.
5 fr. 's jaars, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op au« tijdstippen
genomes, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers.
VAN AELSÏ
SIRE LEOPOLDUS II,
't Is uwen Feestdag geweest
Maar wij hebben bijna 't hert niet U 'ne zaligen
Feestdag te wenschen, omdat de medewerking van
den persoonlijken kant ontbreekt.
Ach, Sire, we gaven een vingerlid van ons lin
kerhand, indien Uw Majesteit kon lezen in d'herten
van al de Belgen, niet van de budjetfretters, die om-
dewille van het smeer, lekken den kandeleer, niet
van de vreemde fransche ratten, die hier vetten bon
jour komen maken, of zoeken te visschen in troebel
water, maar van de werkende en treffelijke Belgen,
die 't Vaderland uitmaken.
Zondag, Te Deum geweest, Sire
En wij willen U de waarheid zeggen
i) Om de liefde Gods, luistert naar den Journal
de Bruxelles niet;die gazet vleit en bewierrookt U,
ze stopt en verbergt de ware gevoelens van 't Bel
gisch Volk; maar leest den Patriote, den Bien Pu
blic, 't Recht, de Vrijheid, en wij zenden U ook
ons nederig weekblad, Sire; Casimier is wel g'abon-
neerd, maar wij zenden U nu direktelijk dees Nr en
verzoeken uw bijzondere attentie.
o T'Aalst, van al de Leden des Gemeenteraads,
waren er maar 3 op den Te Deum;de Belgen zijn ge
trouwe onderdanen, maar verdragen geen slavernij.
De Vlamingen steken achter hoek noch bank,
wat hun op 't hert ligt.
j) En wat zeggen de Vlamingen.de Belgen van ste
den en dorpen
Hebben wij nog 'ne Koning? vragen ze.
Of als wij 'ne Koning hebben, doet hij nietmeè
met ons verdrukkers, met ons vervolgers
6 jaar lang. zoo klagen de Volkeren, Sire; zes
jaar lang heeft die Koning alles geteekend wat de
liberalen hem voorlegden: pen en inkt stonden ge
reed;... Frère en Bara en Van Humbeeck en Rolin
en. Gretry en Olin, ze moesten maar de pampieren
op tafel leggen, Sire teekende: geldverkwistingen,
geldafpersingen, inkwisitie, commissairs-specials, af
stelling van gouverneurs en van bedienden,afstelling
van onderpastoors, schendingen der kerkhoven, bre
ken van testamenten, 't ging er alles door gelijk een
brief dnr^r den Post.
Noon hebben wij gehoord dat de liberale Minis
ters tegenstand vonden in hun werk van Landafbre-
kerij.
)i En nu, na dat de Belgische Natie in Juni en
Juli met een donderende stem zijnen, wil heeft betee
van j
Y;ivijHLI\D, EEKLÏj jVfïSiD, GESI AARZAAlvi-
HEID!
n Nu,na die groote Manifestatie van So.ooo man te
Brussel en die vuige verraderij der Vrijmetsers
Nu, na de Kiezing van October in welke 3oo
Geuzen-Burgemeesters zijn gesneuveld
Nu zou men zeggen dat uw pen om te teekenen
een ijzeren handboom is geworden; dat de inkt ver-
vrozen zit; dat uw koninklijke hand vasigeketend
ligt
n Alles voor de verdelging, tegen de Belgen
Niets voor d'Herstelling! 't moet op een gouden
schaalken gewogen worden; Bara moet geraadpleegd
worden; 't is heffen en leggen, 't gaat met haken en
oogen; en de katholieke Ministers, de Redders van
't Volk komen uit uw salet,met de tranen in d'oogen.
En 't Volk weet dat, Sire, en 't Volk verkeert in
een sombere gramschap, en 't Volk vraagt: Ach, zou
dat kunnen gebeuren in Amerika? De Grondwet zegt
dat alle macht uit 't Volk komt, door de Kiezingen;
welnu,ons Kiezingen zijn daar! In ander Landen, de
Potentaten vragen goede Kiezingen;en hier 111! Sire,
laat ons een oogenblikske over al die punten medi-
teeren
i) Hun Vaderland, Sire, o, de Katholieke Belgen
beminnen het, gelijk 't bloed hunner aderen, gelijk
't licht hunner oogen, gelijk de ziel hunner kindèren!
Ons Vaderland Hebt gij Belgenbloed, Sire,
en gevoelt gij niet water heden omgaat? 't zijn d'oude
vijanden van onzen landaard, 't zijn de leliaarts, het
zijn de Fransche goddeloozen, 't zijn de Sansculot
ten en Jacobijnen, 't zijnde vervolgzieke Orangisten,
aan welke gij heden toegeeft.
Ons Vaderland, Sire! Wie zijn ze die te Brussel
in de fransche geuzen gazetten schrijven Geborene
Franschmans! wie waren 't, die den 7 September
voor die eerlooze hinderlaag aan 't hoofd stonden
Franschmans, Communards van Parijs, ridders van
den dolk en van den petrol. Waar halen zij hun in
gevingen? In onzen landaard, in onze Geschiedenis,
bij onze Voorouders? NEEN, maar bij alles dat
vreemd, slecht en uitheemsch is
Ons Vaderland, Sire; wij weten het, Sire, het
beleeft gevaarvolle tijden; 't kan hier gaan, gelijk bij
't eerste koninkrijk der Joden,als Roboam naar slechte
raadgevers luisterde; wij durven bijna de toekomst
niet aanstaren; doch is 't onze schuld Hebben wij
de wet van 1842 afgeschaft? Zijn ons Ministers ooit I
geweldig geweest? Hebben zij een deel der Natie,
willen verpletteren? De Schoolwet van 1884, konden j
zij iets min eisschen? Is het geen wet van toegevend
heid? Uit toegevendheid, uit zucht naar vrede, on^
Ministers hadden zelfs,in deze gewichtige kwestie.de
Bisschoppen niet geraadpleegd De Vrijheid 1 de
Eerlijkheid, dat is de Wet! de Gemeente die mag
beslissen20 Huisvaders die een ofïïciéele schooi
kunnen eisschen. De wet van 1884 slachtoffert een
groot deel van 't Vrij Onderwijs, en nog is men ni<
te vrede! Er mogen geen katholieken aan 't hoofd
zijnZijn er katholieken, ze moeten daar zitten,hun
twee handen gebonden,terwijl het Vaderland zooveel
dekreten van herstelling vraagt.
Dicht bij den afgrond hadden de liberale Minis
ters ons gebracht; hoeveel liberalen waren er niet die
zegden: Alzoo kan 't niet blijven duren Door et:
krachtige Nationale poging, in Juni en Juli, we gin
gen opwaarts,wij wierden wederom een vrij en deft:
land, en wie is 't die medehelpt, om 't Vaderland
naar onder te krijgen
Sire, God zal ons allen oordeelen maar ecu
Katholieke Natie aan de Vrijmetselarij en de Vrij-
denkerij overleveren! wilt dat toch gepeisd zijn 1 A!
uw papa zaliger d'eerste solidaire begraving zag, 1 1
schreef naar den.graaf de Conway: Dat is de btr
Visi.ai*vUli.-i i' Ws" ii .c
fa, Liadgehóteb, ja hooggeachte Stadsgenoten, Antwerpen staat voor een zaak, die in 't voor-
dee' is van rijk en van arm, van katholiek en van liberaal.
Sedert hoe lang is het niet dat 't Volk klaagt en zucht met smart en aand. ang,over die Militaire
Loting
En hoe antwoordt men daarop? Met een nieuw leger voor te stellen, een leger van reserven,
50,000 man meèr, 13 jaren dienst.
Dit jongsken der Bloedwet is weggeslagen en blijft weg, zoolang er een Katholiek Ministerie
b»:«*?at.
Doch is 't daarmeê genoeg Zijn we daarmeé gered
Veen neen honderdduizend maal neen.
Vermindering moet er zijn, verzachting, gelijk Belgenland zoo lang vraagt, ora te geraken tot
een leger van Vrijwilligers, gelijk Amerika en Engeland, die twee vrije en grootsche Landen.
Sn on dit doel te bereiken, staat Antwerpen nu op: de Slaatschappij van Nieiund gedwongen
T LnAAT is niet meer alleen, met hare machtige Volksvergaderingen, de Nederduitsche Bond
reemt de zaak ter herte; sprekers gelijk M. Schoiers, gelijk de Volksgeliefde M. De Beucker,
kloppen er op, dat het moed geeft.
Zondag is t'Antwerpea een sterke Vergadering gehouden; machtig zal ze weêrklinken g'heel
België door; Antwerpen trekt te velde tegen de Bloedwet; de machtige politieke korpsen van Ant
werpen volgen nu de Maatschappij van 't Vrijwilligers-L®ger; en om te beginnen, vraagt Antwer
pen dat, voor 1885 nog, het jaarlijksch contingent op 15,000 man zou gebracht worden.
Dees besluit is genomen op een gruote Vergadering, zondag 11. in Antwerpen gehouden Hut
Handelsblad zijn eerste bladzijde stond er dijosdag vol van, en de Bibn Public sluit zich aan, bij
dezen redelijken en gematigden voorstel.
Is met valsche trokken, dat 't liberaal Ministerie van 15,000 tot 13,300 man is geraakt: de
katholieke Gekozenen en eenige vrije liberalen hebben daartegen gesproken zelfs tegen de
v £9,000 man hadden zij gestemd
Hoe komt het dan, vroeg M. Sceoier» te Antwerpen, dat er thans z«o weinig werk wordt van
gemaakt? Men spreekt van hongerlij lende schoolmeesters, wij zien een Koning die zijn Ministers
kwelt en plaagt, omdat zij hem de Reserven niet -villen bezorgen, maar wij hooren niet spreken
Tstn hetgeen de algemeene verzuchting is van't Volk, namelijk van «ene doorslaande verminde-
rag der krijgslasten.
Welnu,het Volk wil zoo niet bestuurd worden. Al de ambtenaars, tot den Koning toe, moe-
t.n besturen ten believe van het Volk; wij vragen dus, getrouw aan het princiep van de vermiu-
der ing der krijgslasten, dat te beginnea van aanstaande jaar, de Rechterzij het contingent terug
brenge op zijn normaal cijffer van 15,000.
Sen andere Spreker deed uitschijnen hoe dit groot gedwongen leger een oorzaals is van lijden,
jjj|n zsdebederfen van UITPUTTING der Staatskas. Alles bijeengerekend geraakt men tot de
verbazende som van 100 .miljoen 's jaars, voor den Oorlogsbudjet.
vaa Mie ware L-
Koning die
i.e.is i..;'.-uid, is den
schaW%
Sire, de liberalen vragen
met hun is; de katholieken vragen 'ne Koning
een weinig onpartijdig en rechtveerdig is wie zijn
uw vrienden en wie zijn uw vijanden wie zijn dc
Minnaars van hun Vaderland en wie zijn degene di<
hun Vaderland ten verderve stooten?
Wij bieden Uwe Majesteit, met den verschuldig
den eerbied,onze beleefde groetenissen aan.
Het Land van Aelst.
Men ziet dat de wet van 1»84 door de Logie is
overzien. Het eenigste goed aan die wet,is,dat ze de
Gemeentevrijheid in zake van Onderwijs eeu weinig
herstelt. Het weinige dat de Wet ons geeft, ver-
waarloozen wij het toch niet. In Juni en Juli en
October hebben de Kiezers en 't Volk uitdrukkelijk
en krachtig gesproken. Aan d'Overheden des Lands,
der Provinciën en Gemeenten, van den redelijken
wil des Volks nu ten uitvoer te brengen. Z'hebben
de maclit in handen. God en de Volkeren zullen op
tijd en stond, een scherpe rekening afeisschen.
A "U 1UIIJUC> Cl tV juul
Vin waar kan al dat geld blijven ko«ne:.'J Is 't wonder dat Belgeoltad arm wordt en rllendk
ids z: taiiijks »0 biljoen moet gestort wordep voor ons Leger 1
En de groote Natiën lachen met ons Legei-keo! Dat hebbes wij neg op des hoop toe..,Duit'Cb*
.au Lou 211 gefai Van udrtogV gèen Stap ÏCHieruit gaan «uu> i.uuietd uui.xwl —WlUi i-V»-
Jie nooit't vuur hebben gezien. God zij gelold want wij moeten den Ooriog, of oc m'mtaitw
glorie niet wenschen, eu als er Oorlog komt,'t zal, 9 legen 10, zijn door de schuld van onze
zotte militaire uitspattingen.
Met dië' vermindering op 12,G00 man beginnen wij, zegde op zijn beurt M. De Beückek
t'Antwerpen, daarmeê beginnen wij, om te eindigen met de volle afschalling van den gedwongen
soldatendienst en de inrichting van een goed behandeld en goed betaald Vrijwilligers-Leger.
Met 10,000 man, die soldaat zijn uit beroep, en die men ook dan wel bezoldigd en verzorgt, zal
men meer doen dan met 100,000, die Dien tegen wil en dank naar de kaserneu sleurt,
i) Wij zijn het Volk, riep M. De Beucker,verder uit. Het Volk heeft de kroon op het hoofd.Die
overtuiging moet gansch het land door,verspreid worden. Onze Volksvertegenwoordigers zijn onze
lastgevers. Geen dubbelzinnigheid, geene toegeving meer! Zij moeten ons ja of nbun zeggen. Wij
zullen ons vertoog inzenden. Onze Vertegenwoordigers moeten hel onders eunen of heêngsan.
Men kan aan lioogerhand wel een oogenblik twijfelen, weigeren zelfs,doch men zal daar ein
delijk wel moeten buigen voor den scepter en de kroon van het souvereine volk en bukken onder
den uitdrukkelijken wil van het Land.
Deze manhaftige woorden wierden bekrachtigd dooreen gedonder van toejuichingen. Ja,gelijk.
Antwerpen zegt: 't Moet er door Antwerpen, wij aüen zijn gereed uwe Verzoekschriften te
onderteekenen; zendt maar afdruksels; naar alle gewesten en overal,waar vrije mannen zijn,overal
waar Ouders wonen, die houden aan d'eer en de welvaart van hun Huisgezin, overal zullen de
handteekens in overvloed komen.
Y AH AALST.
Historisch verhaal uit d'ander eeuw 9
IX. BALJUKEN, PAST OP UW BANDEN
We zijn op einde Augusti 1796 of frvctidor van 't jaar 6; want
de slechte krawatten van Frankrijk wilden alles veranderen, zelfs
den ouden dagwijzer; ze maakten maanden van 30 dagen, en zoo
hadden de slimmerikken elk jaar 5 dagen over, en 6 in 't schrik
keljaar^ mochten in elke maand maar 3 zondagen gevierd worden,
decadi genaamd en dan MOEST eiken burger een drijkleurig vaan
tje uitsteken, uit de venster en volgens de grootte door de wet
bepaald; de Commissaire van Aalst,citoyen Lenckensging rond, en
die den decadi niet vierde, onderging een zware boet.... Zoo wilde
het de liberale vrijheid van die droeve jaren. Dewetten van God en
zijn H. Kerk hadden geen recht, maar hunne dwaze wetten moesten
nageleefd worden, op straffe van boet, gevang en verbanning. Niet
zonder rede schreef pater BedaRegaus, de laatste abtvanAHlighem:
Alles geschiedt nu, hetgeen men meinde niet te kunnen geschie
den.
Half tien ure sloeg de klok en twee haDDekennuiten gingen op
nachtdienst. De hemel was helder gestemd en de inaan liet haar
zacht licht op het aarderijk dalen! Wat zijn de zalen der Prinsen
en Vorsten tegenover dat uitspansel van onbeschrijfelijke pracht en
onschatbaren rijkdom! Hoe moet de Opperheer, daar boven 't
Firmament, hoe moet hij groot zijn en machtig en hoe is het mo
gelijk dat éen sterveling zijne heerschappij durlt trotseeren! Wat
zijn ze klein en nietig, de Vrijmetsers die nogtans in de jaren hun
ner bloedige Regeering, zelfs den naam van God hadden willen
uitwisschen! Ellendige wormen! klimt tot aan dit uitspansel, plukt
daar éen van die millioenen sterren af en durft dan vooruitkomen!
Doch wij moeten de Nachtwakers volgen; die menschen weten
gewoonlijk veel, als ze willen spreken.
Ja, ja, Tonen, zegde deeene, wij beleven aardige tijden!
Zou dat ooit iemand hebben kunnen peizen, Charel?
Niemand, Tonen, niemand! zelfs de sterrekijkers niet!
Als ge dat toch eens peist: die fransche ratien vermoorden
daar hunnen Koning en hunne Koninginne en met houderde on
schuldige menschen'
Zeg met duizende, met honderdduizende, Tonen, en ge zult
Dog te kort schieleu; de guiljotien staat niet stille; ge moet dat
hooien van menschen die uit 't Fransch komen; te Nantes doen ze
nu de katholieken op groote schepen en als de schepen in zee zijn,
ze doen ze verzinken met man en muis, en al wie tracht naar kant
te zwemmen, wordt doodgeschoten.
Brrr, Charel, Ons Heer moet 'ne goede mensch zijn om dat
te kunnen verdragen.
Op ander plaatsen, Tonen, ze zetten hun slachtoffers met
duizenden bijeen en ze schieten erin met de kanons!
Maar, is er dan geen goed Volk meer in Frankrijk!
Och ja, Tonen, maar de deugenieten zijn meester en Robes
peer en Marat geven de wet
Nu gingen zij een poos al zwijgende.
En 't ergste van al, zegde Charel, dat die sloebers hier moes
ten aanlanden, met hun bloedkaros
Tonen, als 't in Frankrijk hagelt, dan regent het hier; 'k zie
ze nog afkomen, die afgelekte schobejakken, zonder broek aan hun
lijf. En toch meester!
Toch meester! Vive la liberté, zeggen de chenapans en
alles wordt veranderd; ge moet werken, als ze willen; feest vieren
als ze commandeeren! Naar de kerk gaan, mag niet meer zijn; de
Christusbeelden moeten uit d'huizen en de menschen worden be
graven als honden! En dat noemen ze vrijheid!
Wat doen ze met de marktdagen? niet meer's zaturdags, maar
daags voor bunnen verdomden dekadi; ge weet, Charel, dat er zes
marktkramers veroordeeld zijn, omdat ze van den nieuwen marktdag
niet willen!
Maar dat gaat zoo gemakkelijk niet in ons Vlaanderen,Tonen;
de Boeren willen niet komen en de menschen willen niet gaan koo-
pen. Keizer Karei zegde van in zijnen tijd,dat de Vlamingen 'ne kop
op hun schouders hebben.
Spijt.g dat er geen beter overeenkomst is; hetgeen in den
Patriottentijd gebeurd is, kan nog plaats hebben!
Tonen, Tonen, Frankrijk is toch zoo machtig!
Was Frankrijk niet machtig, in den tijd van Breydel en De
Koninck? en wat is gebeurd in den Patriottentijd? Hebben ze Koster
Jef niet weggejaagd, dat bij vau verdriet gestorven is?Hoort, Kame
raad, er is mij gezegd dat de Borbons langs Cobblentz een mach
tig leger hebben!
Ja, ze spreken daar al lang
Lang gewacht kemt toch e
Vlaamsche bosscheu niet verscho!
nacht, 't zal er spannen, geloui
weg!
Al klappende waren ze nu 1 -ng
over en icing in de Pontstraat:
Kijk, zegde Tonen, weéra
?n hoeveel zitten er in de
>nen! den eenen of anderen
Us't Volk wilt, ze moeten
outstraat door, d'Hoogstraat
ie Groote Kerk!
En dat duurt al zoo lang, en de Jacobijnen zijn van al d'hel-
sche duivels, omdat ze daar niet achter kunnen geraken!
D'ander week hebben ze weéral de zegels onderzocht; ze zijn
oogetoucheerd, nergens teeken van inbraak, Tonen, nergens; niets
veranderd dan twee kandelaars aan 't H. Kruis, met uitgobraudde
waskeersen.
Wat mag dat zijn! Ze Jiuiinen toch in de kerk niet vliegen
langs d'uilegaten!
Of uit den grond komen, tenware het geesten zouden zijn,
Charel, die willen toonen dat er nog een ander macht is.
AI wat ik weet, Tonen, dat de Jacobijnen bevreesd zijn en
dat niemand zich in de kerk durft opsluiten, niemand! de godde-
looze kerels vreezen nog meer de geesten dan wij!
Hoort, Charel, den eenen of anderen dag zullen wij daarover
nieuws hooren!
Nieuws hooren,over dat licht in de kerk
Ja, ge kent Roste Michiel?
Den ruige» smerigen schobejak! die zijn vader in 't gral ge
holpen heeft en zijn moeder half gekreveerd! den chenapan! zulke
gasten zouden op de galgetien moeten!
Ja, 't is 'ne schelm, kameraad; en ge weet dat hij overlest in
aflronten is gevallen, den Judas en Verrader
Met peerden moesten ze den chenapan in stukken trekken!
In affronten gevallen is hij, en dat schrikkelijk! hij was de
Marchessés gaan halen, vooreen huis der Lange Zoulslraat, waar er
Eerste Communie plaats had, volgens hem!
We zouden zeker moeten leven als dieren en de kinders alzoo
laten opgroeien!
Hij is er naartoe getrokken, kameraad; alles doorzocht, in
verscheide huizen; niemand gevouden; een der gendarms had Volk
zien gaan in 't Kerkeslraatje, bij 't Baljuken; daar ook,niets gevon
den, tenzij de moeder vsn den rosten dief!
Ja, die anders van honger zou sterven!
büar niemand gevonden, zeg ik u; inde Gendarmerie, op
't Stadhuis, in de Clubs der Jacobijnen, overal wordt hij voor den
gek gehouden; en nog een ander zaak moet hem getroüen hebben,
want hij heeft gezworen bij al de duivels uil d'liel, van binnen de
14 dagen alles uit te brengen; wie er ru de Groote Kerk dit licht
ontsteekt! wie hier met de Republiek den zot houdt! op welke
plaatsen de Geestelijken verdoken zitten! waar en wanneer dat er
Mis gelezen wordt! wie de sterveudeu gaat bijslaan!
Eq moet Roste Michiel dat allemaal weten!
Tot 't leste tce, katneraul! Ze Zeggen dat hij zoekt en snuffelt dag
en nacht en op g6en geld ziet! Overmorgen is 't de laatste dagMaar
