J&spiff .mêêë
VADERl .AND. - VRIJHEID
25
Zondag 55 Maart 1885.
26*" Jaargang*
Groote Spreekplaats.
De E. H. C. F. L Duvillers.
Slolslade naar ilougolie jm
GODSDIENST.
Spaarzaamheden.
Afi
BUREEL, ACHTERSTRAAT.
Gewoone Annonceu 20 centiemen per regel. Annoncen op de Tweede Bladzijde
50 centiemen den regel. Berichten onder 't Nieuws, 1 frank den kleinen regel.
HET
LAND
ÊSl^öjjÊ c
ABONNEMENTS-PRIJS
5 fr. 's jaars, vooraf lietaalbaar. Inschrijvingen worden op alle tij istu
genomen, rechtstreeks bij ons or 4oor post of briefdragers.
AALST, ZATERDAG 14 MAART 1885.
Land van Aalst, wat nieuws deze weekt
Er is veelderhande nieuws, achtbare Lezers,
gelijk Ued. verder zult aantreffen. Meester Lieven,
de goede Ziel die dood is; grooten Brand te Eist;
Moord te Denderhautein; Moord in Waterloo en in
Holland; Ontploffingen in de Walen, ontploffingen
door Dynamiet!... Den Kongo, voor welken de Ko
ning Missionnarissen vraagt; de Kamers...
Ja, hoe is 't daar nu, in de Kamers
Sober is 't daar, een Zagerij zonder einde, om
den Tijd te doen verkwisten en de nuttige verbete
ringen te beletten.
Maar de Katholieken zijn daar in groote meerder
heid, wordt er niet gewerkt, t is hun schuld!
G'heel de wereld begint dat te zeggen; men is
verontweerdigd over de frankheid van degenen die
overjaar zoo affrontelijk aan de deur wierden gezet,
na Belgenland 4 jaar gejudast en opgeëeten te heb
ben; en nu, ze maken meer van hunnen neus dan
twintig permissie schellingen; ze zitten daar te wegen
op schaalkes van goudsmeden, terwijl er geen bas-
culs groot genoeg zijn, om hun Ongerechtigheden af
te meten; ja, zij komen af, als Prokureurs en Sub
stituten, om ons Mannen te beschuldigen!
Ei, 't hong in ons leén, dat de Katholieken weeral
te goed zouden geweest zijn; in plaats van dielaplanders
eens goed op hun plaats te zeilen en te doen zwijgen-, en
't is zeker altijd op de Schoolwet dat ze bezig zijn?
Ja, altijd op die Schoolwet van 1884, op die
wet voor de Vrijheid der Gemeenten, maar in 't voor
deel der Liberalen; de Katholieken hadden 't recht
van te zeggen: Nu onzen toer! Doch voor den Vrede
hebben ze veel toegegeven, en gezorgd voor een On
derwijs volgens d'opinie der Ingezetenen. Maar de
Vrijmetsers willen alles hebben, ALLES, gelijk in
de Rechtbanken.
Land, wat is dat,van die Eeehtbanken
Ja, menschen, ge weet immers wie dat Bara
was en wie hij als Rechters benoemde.
Liberalen benoemde hij, Geuzen, Vrijmetsers en
geen anderen alle titels en rechten wierden over 't
hoofd gezier.l
Welnu, ten gevolge vandien toestand, in 't Hof
van Appel te Gent, zooveel Rechters, zooveel libera
len; 't Hof van Kassatie te Brussel zit grijs van libe
ralen en van hardnekkige liberalen. En als dit zoo
is, wat baat het ons dat er te Dendermonde en t'Ou-
denaardekotholieke Rechters zetelen: mar. kan altiju
vreezm.,.. Wat is ne pli<
WÊÊÊBÊÊÊÊÊHÊÊËÊ
De plicht'! 't Evenwicht te herstellen en te zorgen
dat er in alle Rechtbanken katholieken komen.
Hoort! Te Gent in 't Hof van Beroep is er een
plaats open... Men aarzelt! Te.Brussel in 't Hof van
Kassatie is 'ne stoel leêg, en men zou ©ns willen
beletten van er 'ne katholiek te noemen.
Wat! wie\ hoe! Landge doet ons bloed bijna rol
len. 't Zou dan al liberaal moeten zijn in d'Hoogere
Gerechtshoven!Zelfs onder een katholiek Ministerie, men
zou liberale Jugen moeten noemenmaar dan is ons
Belgenland een land van slavernijenvan vermaledijding
geworden.
Vrienden, 't is gelijk wij U zeggen; altijd bot
sen de katholieken tegen denzelfden hoógen tegen
stand.... En ondertusschen komt alle macht van be
stuur hier in d'handen van den vijand
En is er daar niets aan te doen, Land
Zekerlijk is er daar iets te doen; doch er moet
gezegd wordett: Hard tegenhard! Voor oudeziekten,
steike medelijnen! Wij zien in d'oogen al wie ons
vijandig behandelt,! Met betrouwen op Gods Voor
zienigheid. wij doen een uiterstefpoging om't Vader-
REIS VAN
land te redden. Wij willen onder die slavernij niet
blijven!
Zand van Aalst, uw Proces
Ons Proces! de menschelijke Justicie is vol
daan; blijft nu te zien wat d'Opperste Justicie van al
die zaken en incidenten zal zeggen. Tot de naaste
week, de laatste incidenten, nu is er te veel ander
kapabel nieuws.
Sparen is goed, sparen is noodig.in ons Land bij
zonderlijk, na die zotte en wraakroepende verkwis
tingen van 1879 tot 1884, en 'k en weet niet, waarom
ons Mannen in de Kamers niet gedurig aan d'oud-
Ministers voor den neus leggen, hetgene zij 6 jaar
lang hebben uitgerecht, en dat ze nu nog al den
pourparlé van de wereld willen hebben en de beste
Gespaarzaamlieden beletten.
Maar sparen mag geen muggeziften zijn;men mag
geen en eens in den Dender gaan zoeken; de Koning,
zijn Ministers, de Grooten der wereld «orden in. bun
salons en omgeving, al te veel gevleid, en 't is zalig
en profijtig dat zij de waarheid vinden inde gazetten.
Welnu, Minister Van den Peereboom, zoo braaf,
zoo volksgezind, zoo ieverig, heeft in verscheide
statiën den nachtwaker afgeschaft, om eenige hon-
derde franken's jaars te profil.-eren. En is't waar,
zou men nu den doorgang ar.n a'Hoogevesten willen
afschaffen???!!! Zou men die volkrijke wijk gansch
willen afzonderen, en er een straat zonder einde van
maken? Wie is toch aan zulk heilloos gedacht geko
men. Van weèrskanten die straat zijn werkhuizen
en fabrieken, aan «elke men groot nadeel zou toe
brengen.... Wij zijn verzekerd dat ons Stadsbestuur
zulke krenking van talrijke intresten niet zal gedoo-
gen... Daarom, wij spreken er niet verder van.
Nederland komt een zijner beste Schrijvers en Taal
kundigen te verliezen. De E. H. Duvillers, vroeger Pro
fessor in Dichtkunde Pastoor van Middelburg en sedert
1854 Pastoor te Woubrecktegem, hij is aidaar orerleden
in den nacht van zaterdag tot zondag. «Hoe is't met
uwen ouden Herder? vroegen wij zaterdag laatst nog
ii» ons Bureel, aan een achtbare Ingezetene van Wou-
brechttgem. - Och, goed. Mr, vlug te been o- wel ter
taa!; in 't begin dezer week is bij nitt al te wel geweest,
maar nu is hij wederom hersteld en kan zijnen Dienst
doen volgens gewoonte.... Eenige uren later, de Ma n
Gods wierd kwalijk, te pas, man beditr.de hem zijn li.
Rechten, rond den avoir i. volgers gewoonte, een heer
- Pr o feasor van Sottegem kwam om aenouder
was bet ".ak'e behulpzaam te r;in it>
"t artikel der Doodbij 't aankomen van den nacht bad
"Wonbrecbtegem zijnen Herder verloren... Een fransche
ongeloovige moest eens bekennen Er is, zegde hij, er is
dikwijls onder de nederigste Priesters, een schat van ge
leerdheid verborgen. - Wij herinneren ons nog hoe, op
de School-Inkwisitiet'Aalst, arijadvokoten, drij leden der
Kamer, Lippens, Willequet en Devigne, op voorhand ge
reed gemaakt, met de stukken voor hun o gen; hoe zij
geklopt wierden, op den grond van rede, verstand en ge
manierdheid, door eenveud-ge Onderpastoors van den
Buiten, welke daar verschenen zonder te weten waarvoor
of waarvan... De E. H. G. Duvillers, was een beroemd
heid in do Letterkunde; als Dichter heeft hij meesterstuk
ken geleverdmeer dan een halve eeuw heeft hij geschre
ven in boeken en gazetten en in almanakkenzijn Mees
ter Lieven was elk jaar een goudmijn van spreekwoor
den, van fijne kritiek en van gemoedelijke pbilosopbie
Die Almanak, zoo zeer gezocht, hij sterft met hem, want
die eigenaardige, rondborstige en geleerde schrijfwijze
kan niemand navolgen. Aldeze zaken,te Woubrechtegem
ze wisten hetniet, maar ze wisten en ze waren overtuigd
en zij hadden van kindsgebeente ondervonden, dat hun
Meester Lieven een oprechte Vader en Harder was, gelijk
wij er, Godlof, in alle Vlaamsche Steden en Parochiën
aautri want als d'beeren Geestelijken werken tegen
de Misbi ken, alszij een goed Katholiek Onderwijs be-
hertigen, als zij de verscheurende wolven doen kennen,
dan handelen zij als Vader vaneen Huisgezin, als Herder
van een kudde..., Woobrechiegem is een goede Parochie,
Woubrechtegem had zijnen Horder lief. Woubrechtegem
was h6m dankbaar en aangekleefd, en Woubrechtegem
is met droefheid geslagen over het afsterven van zijnen
ouden eerbiedweerdigen en werkzamen Herder.... Een
Stad en Parochie, die rechtzinniglijk hare Geestelijke
Overheid ia aangekleefd en behulpzaam, dat brengt zegen
bij aan de gansche Samenleving Wij Hoören tegen-
genwoordig van schrikkelijkeschelmstukken. van schok*
Hingen en krakingen, van grouwelijke wraaknemingen;
de rendarms en de soldaten moeten naar de koolpatten
iVekkeu, om er 't werkende volk in bedwang te bonden
do groote Legers van Europa worden er noodig om de
binnenlandsche rust to bandhavenmaar wat zal er ge
beuren, als de oproer in 't leger zelve zal gekomen zijn?
Welke echrikelijkheden gaan wij niette gemnot! Ja,
er wordt gewerkt door de Machten der Helle, om den
•lubiló te vieren der Groote Moorderij van 1793... En
waarom is er zulke slechte overeenkomst tusscben Mees
ters en Arbeiders? Van waar komen al die Ellenden De
Opper-Pastoor der Christene Wereld Paus Leo X11 r houdt
niet op, het tprtéken en te schrijven naar alle Wereld-
deelen. 't Gnat slecht, omdat do Volkeren bun Rel gie
vergeten, omdat zij in de Vrijdenkerij vallen: omdat
Meesters en Arbeiders, Bestuurders en Volkeren elk langs
'ne verschiliige kant trekkoD... Als elk hier wil leven als
een aardache god. al zijn lusten en grillen voldoende, de
wereld is een helle; maar als de christelijke zin in d'her-
ten heerscat, als men gelijk in de goede Parochiën naar
de geestelijke Overheid luistert, er kan wel nu eri dan een
wild stekel verken opschieten, maar d'algemeenheid leeft
eerbaar en eerlijk, er is geen ge wapende macht noodig
om d'orie te handhaven, en men heeft een oprecht be-
schaafde en vrijo Samenleving... De E. H. Duvillers zal
beroemd blijven voor zijn Liefdadigheid; in den grooten
Hongersnood van Vlaanderen leverde zijn vruchtbare
pen uitgelezene stukken, ten voordeel# der ontelbare
Noodlijdenden van dien akeligen Tijd.,. Ziehier de bijzon
derste werken van den eerweerden Overledene
1. Jan Van Wijneghem, of den bekeerden student; Zede
lijk blijspel in 3 bedrijven, 64 bladzijden in 12*.
2° Lofspraak der Polders, 2 maal gedrukt, 24 bladz. in 8°.
3* Louis Van Wyneghem, of den student te wegeZede
lijk blijdspel, in 5 bedrijven, 79 bladz, in 8°.
4« 23 Nieuwe Liedjes, 47 bladz. in I8°.
-5° De Fransquillonnade, of dichtproef op de Verbasterde
Belgen. 63 bladz. in 8".
6° 49 Volksliedjes, 2 maal gedrukt, in 24°, 132 bladz.
1' i' Liedjes voor de Kantwerkscholen, met de spreuken
Van Baasken Van de Wiele, 68 bl in 24*.
8° 14 Liedjes voor de Kantwerkscholen, met de spreuken
Van Baasken Van de Wiele, 50 blz. in 18°.
9. l'itboezemingop het graf van Louisa-Naria. Koningin
der fielgea. Pater De V«, Jesuit, en sedert 16 Jaren Profes
sor san P.hetorica te Gent. nse!'. dat Treurdicht tweemaal
in zijne .School uitgeleid *n naeft er bijgevoegd, dat ar
in «Wh :M:aJi..i^g„rp.A>ndei m ï'üio^. genaak, en
scfietdene dieh
ien. 63 bladz. ir.
Die lo boekskens zijn allen in dichtmaat opgesteld. De
drij volgende in prosa:
11° Den Baron Penninck, of samenspraken waarin de
Vlaamsche zeden getrouwelijk worden afgeschetst 191
bladz. in 12°.
12® Grootmoeders Verjaardag, klucht in een bedrijf, 47
bladz. in 18°.
Meester Hageman, of den Ooilijken Suikernonkel, klucht
in 3 bedrijven, 67 bladz. in 18°.
Meester Lieven was sterk geoefend in de Spaansche en
Italiaansche Taal; hij heeft geschreven, meest altijd ge
vraagd zijnde: ln don Vaderlander, later het Vaderland,
in den Vlaming 'tGentsch Vosken, 't Belgisch Leeuwken
van üasselt (Limburg), Den standaard vin Brugge, Patrio
Van Brugge, Nieuwe gazette van Thielt, Klok van St Nioo-
laas, gazette van 't Land van Waas, Reinaert De Vos, Ant
werpen, het Thourhout's blad, Den Denderbode, 't Land
Van Aalst, Den Eecloosaar, in de Vlaamsche Stem Van
Brussel, in 't Belgische Museum Van Gent.
LOOPENDE NIEUWS.
Men zegt dat Brussel in 1884 aan zijnen Gaz wint
2,587,716 fr. Als 't Land van Aalst met redens en
bewijzen, hier den Afstand bestreed, dan was er Ie
mand, die ons onbeschoft toebeet: Wat kent gij
daarvan? Onze artikels toonden nogtans dat de Raad
van Redaktie van 't Land deze zaak had opgezocht
en ernstig bestudeerd. T'Antwerpen is tv spraak
van een nieuwe Parochiekerk; de Gemeenteraad heelt
haar gunstig advies geweig-rd met 17 st. tegen 8.
Een der liberale Raadshceren heeft daar gezegd:
Kerken worden gewonelijk zuinig bestuurd! Er
gaat daar niets verloren! Welke kostbare en waar
achtige bekentenissen! De Werkmenschen of de
Burgers spekuleeren niet op den intrest van 't geld;
en als zij hun rekening zenden, 't is een teeken dat
zij hun geld noodig hebben. De rijken laten somtijds
die rekeningen onvrijwillig tn hunnen lessenaar ver
geten liggen en denken niet wat hertpijn er afgezien
wordt. D'Arrondissements-Commissarisstn zullen
afgeschaft worden- T'Antwerpen is er een Vlaam
sche konferencie der Advokatcn ontstaanIn
Vlaanderen Ylaamsch! D'Hop schijnt iets of wat
in iever te hernemen; lager konden de prijzen toch
niet komen en de spekulatie bemoeit er zich meê.
Die diefstallen in ds Postbureclen, dat is oprecht
onrustwekkend. Het schoolbudjet van Parijs is
reeds tot 25 miljoen 's jaars geklommen. Is 't wonder
dat Europa klaagt van ellende en kremp, ;.ij geld
maar gedurig door de vensters aan de L rie v J t
gegooid? Koning Leopold -ordt5ojaar, en deze
gebeurtenis zal te Brussel door Volksfeesten g,;u
worden. Spijtig! 't Volk wordt te Brussel zoo slecht,
dat alle openbare Feesten op walgelijkheden uitdraaien
Waarom wierd Joannes Baptista vermoord?
Omdat hij de Waarheid heeft durven
aan eenen vuigen, ruigen en onrechtvcerdigen boef,
'die leefde als een Euverzwijn. - De Goeverneur
van Brabant is ziekelijk en treedt af.
Engeland gaat zijn leger met 15,000man vermeer
deren, en al Vrijwilligers! Engeland en "Amerika
kennen den Gedwongen, Schandigen, tiarhuarscben
Slavendienst niet, die oorzaak is van ellende verval en
tranen.
ladis'b i2 et» rif der: armen, ia ver-
diehtsLifcie?. aan 00 J jgoede menscbee aaabevo-
LOVEN. Voordracht van De Beucker.
Donderdag avond heeft de gevierde vlaamsche Redenaar in
de tegenwoordigheid van twee tot drij honderd vlaamsche
Studenten der Lovensche Hoogeschool eenc voordracht ge
houden over t' Vlaamsch in 't onderwijs cn wel inzonderlijk
het hooger Onderwijs. Spreker heeft de noodlottige gevolgen
van de verfransching van 't hooger onderwijs bloodgolegd;
onnoodig die hier p tesommen.iedereen -ent ze.t is even
onnoodig den Redenaar stap op slap in de deelen zijner rede
te volgen-, want bijna twee uren sprak hij mét de rondbor
stigheid van eenen vlaamschen, burger oe kunde van eenen
Ziehier eenige punten nogianwelke uienen aan/«tip> te
women.
De Vlaamsche Bowegiou u uiet gericht Lgt c ae ft uien-.
véiVu iOTt.i." z.j »i,Lu jó «IL», TXzcz.
dat bunn* eiseh^u billijk zijo-
tte grootste vijanden der Vlaampehe beweging zijn de wt-
verscliiiiige en valsche vrienden.
Wij Vlamingen hebben een recht dat niemand betwisten
kan. het recht tot de gelijkheid der lalen. Dus zijn wij goen
ruziemakers.want wij vragen naar betaling oener schuld dio
sedert vijftig jaar reeds bestaat.
llet braDdend punt van den strijd moet het onderwijs zijn.
Want van de verfransching van 't onderwijs komt do verbas
tering van ons Volk. Wij moeten dus de vervlaams hing van
't onderwijs zoowel omhoog als omlaag eische Ln voor '1
geen 't Hooger onderwijs aangaat,moeten wij geraken tol het
oprichten eene Vlaamscbe Katholijke Hoogeschool benevens
de fransche Almamater.
De gevolgtrekkingen van den Redenaar zijn door al de aan
hoorders als gansch rationeel erkend, door eenigon die den
moed hunner overtuiging niet en lo bben, misschien als al te
radikaal aanschouwd, maar door de overgroote meerderheid
geesdriftig toegejuicht, als zijnde het echt programma der
Vlaamsche Beweging.
Volgens zijne gewoonte, heeft De Beucker aan niemand de
waarheid gespaard, en hij heeft gelijk: A m politieke vrien
den zoowel als aan politieke tegenstrevers moet den wil
van 't volk voor oogen gelegd en opgedrongen worden. Die
verbastering van Vlaandoren door het onderwijs moet ophou
den en niemand mag langer, onder wat voor .vendsel het ook
zij, ongehindo: ongestoord deel blijven nemen in die ver-
moording van eeu vrije volk.
(China.)
door den Eerw. Missionnaris Ev. De Boeck. 8
Hoofdstuk 9. D'Eerste Chinezen. Saigon
Ge moet weten, langs dees kanten bestaan er geen postkantooren
die de brieven binnenlands brengen, nbch ijzerewegen die aan de
Missionarissen hetnoodige van onderhoud voor hunne Christenhe
den aanbrengen, zij zijn dus genoodzaakt van zich zeiven eenen
agent aan te stellen die hen in communicatie met Europa brengt
en die hun de noodige voorwerpen doet geworden. Die agent wordt
gewoonlijk gekozen onder de oudste Missionarissen die wel de taal
der streek bezit en met de gewoontens van het land bekend is.
Die heeren vestigen zich gewoonlijk in de eene of de andere zee
stad; 't is daar dat men hun alles wat uit Europa voor de Missiona
rissen gestuurd wordt, doet geworden, en zij gelasten zich dan met
de verzendingen in het binnenland; het huis waarin die Missionaris
woont, draagt in de Mfssietaal den naam van Procure en hij zelf
wordt Procureur genoemd. Daarmeè zult gij genoegzaam ingelicht
zijn, om te weten als ik int'vervolg van Procure of Procureur spreek,
wat ik wil zeggen.
Mijnheer Couvreur (naam van den Procureur) onthaalde ons met
eene ware broederlijkheid en ik moet bekennen dat wij met hem
eenen aangenamen avond overbrachten. Als wij 's anderendaags
Mis gelezen hadden, brachten wij een bezoek aan Monseigneur
Gasnier (een goede en deugdzame man, in de missiën grijs gewor
den) waarna wij de stad en omstreken doorwandelden om er de
schoonheden en eigenaardigheden wat van te leeren kennen; recht
uit gezegd, Singapour met hare breede en lange straten, hare prach
tige gebouwen en schoone winkels is eene allerschoonste stad; het
groengewas, ook heel prachtig, is er zoo overvloedig en zoo weelde
rig niet als in Colombo, maar onder het betrek van de gebouwen
overtreft zij die laatste stad verre.
Singapour heeft eene bevolking van 120 h 3o duizend inwoners
waaronder er zich 80 duizend Chinezen bevinden, de overige zijn
zwarten (Malezen); 't was de eerste stad waarwij Chinezen aantreffen,
ik moet bekennen dat het mij deugd deed van ze te zien; 't was im
mers voor hen dat ik Vaderland, Familie en Vrienden had verlaten
en in hen ging ik nieuwe bloedverwanten, vrienden en landgenoten
vinden; dat hun zicht mij dus gelukkig maakte, is niet te verwonde-
1 ren; ik dacht dat ik reeds in mijne Missie was aangekomen en mij
reeds te midden der Mongolië onder mijne lieve Chinezen bevond;
t .maar, och arme!'t was mijne inbeelding die werkte, wij waren er
iWmmers nog zoo ver af!
In Sangapour troffen wij eene vieze soort van vigilanten aan, die
wij vroeger nog niet gezien hadden; 't zijn kleine kerrekens met
twee wielen, voorzien van twee straffe ressorts; voor den vorm ge
lijken zij veel op onze tilburys, maar daarin is de aardigheid niet
gelegen. Kijk eens naar de tremen en belet wat aardig paard dat er
ingespannen is; 't is een paard met twee beenen voorzien van rede
en verstand, och arme ja! 't Is een mensch en dan nog al een Chi
nees; van 's morgens vroeg tot 's avonds laat loopen zij gedurig
met hunne waagskens rond, alle straten doorkruisende en de heeren
van die streek voor eenige centiemen, in vollen galop, naar alle
wendingen vervoerende; men zou er waarlijk medelijden en com
passie meè hebben, ais men ze ziet voorbijloopen; gedurig in bewe
ging, blootgesteld aan eene brandende zon en dan nog altijd zulke
zware lasten moeten voorttrekken, ge kunt denken hoe zij afzien, ik
heb er gezien die heigden naar hunnen adem juist cel ijk bij ons de
vermoeide lastdieren, 't en is oprecht niet menschelijk. Het is waar,
ze doen het met vrijen wil, om aan hun brood te komen, maar 't is
toch altijd een zelfbeuling die voor gevolg heeft van al die onge
lukkigen voor den tijd in 't graf te doen neerzinken. Op eenige ja
ren zijn zij teenemaal versleten en onbekwaam van nog eenig werk
te verrichten en men ziet daar, van die frissche en kloeke jonkheden
aangespannen die zoo langen tijd hunne kracht en macht zouden
kunnen benuttigen en zich nu misschien op eenige weken gaan
kreveeren; neen! Dat is te veel, men zou zich tegen zulkdanige mis
bruiken moeten verzetten en zij die aan die volkeren bij hunne over
winning de beschaving hebben aangebracht, zouden dien ongeluk-
kigen stiel moeten afbreken vnor het welzijn van die ellendigen
waarvan zij de beschermers zijn. Laat ons hopen dat er weldra een
einde zal aankomen.
In den namiddag, als wij reeds in de Procure teruggekeerd wa
ren, kwam onze goede Commandant Mr Didier ons verwittigen
dat de Natal a slechts 's anderendaags zou vertrekken, zoo dat
wij nog eenen nacht aan land mochten overbrengen; wij waren er
precies niet ontevreden over, integendeel die tijding beviel ons fel,
nu konden wij ons nog het eene en het andere aanschaffen dat ons
volgens het zeggen van Mr den Procureur later in de Missie van
groot nut zou kunnen geweest zijn en 't geen wij ons in Singapour,
waar alles te vinden is, gemakkelijk konden bezorgen; daarmeè
wierd het weer avond en 's anderendaags na de H. Mis, viel er aan
niet veel anders te denken, dan aan onze terugkomst op den boot,
die, zooals men zegde, nog al tamelijk vroeg het anker zou gelicht
hebben; om 8 ure waren wij op onzen post en weinigen tijd daarna
zagen wij van Singapour dat alleen wat er in onzen geest van ge
bleven was.
Wij bevonden ons hier heel
lijn) of het er brandend heet w
zal stillekens aan gaan beteren.
Noorden in, gij zult in het
koud zullen krijgen dat de winiei
noegzaam zullen kunnen bescl
ht bij den équateur (evennachts-
hoifiku met te zeggen, maar 't
in lier af gingen wij immers het
.'oh; ti jg /.ien dat wij het nog zoo
kle «leren /an België ons niet ge-
tcLmaar laat ons niet vooruij
loopen, op het punt waar wij ons bevinden, zijn wij ver van op den
koude te denken.
Wij verlieten Singapour op eenen zondag (16 Maart). Twee da
gen daarna, kwamen wij aan de kaap van den H. Jacobus, die
juist van de rivier ligt, die naar Saigon leidt, v j moesten hier
eenige uren het hoog water afwachten; wij verloren er niets bij,
want de plaats waar wij stilhield in, was zoo schoon dat zij verdien
de van eenigen tijd het voorwerp onzer bewondering te wezen.
Wij bevonden ons voor eene aaneenschakeling van hooge en sta
tige bergen met Cocosboomen en ander schoon gewas geplrMt;
daarbij de ligging van die bergen was allerschoonst; met zulkda
nige prachtigheden Voor onze oogen vervlogen de uren gelijk als
minuten; immers, toen men het signaal van 't vertrek gaf, waren
wij verwonderd dat de tijd reeds gekomen was, wij scheidden al
len met tegenzin van die door de natuur bevoorrechte plaats.
Weldra waren wij de rivier in en kort daarna (dijnsdag tbi rpnd 5
ure kwamen wij in Saigon aan, eenc stad van Cochinchina.
Mr de Procureur was weldra bij ons,om ons te komen verzoeken
van met hem tot bij de Missionarissen dier streek te gaan vernach
ten, wij maakten maar geene moeiel ijk heden en namen zijn vrien
delijk verzoek maar seffens aan; eenige oogenblikken daarna be
vonden wij ons in 't gezelschap van een tiental Missionarissen die
ons met dezelfde genegenheid en vriendschap onthaalden als of
wij hunne eigene Confraters geweest waren en leden van een en
dezelfde Congregatie. In Saigon even als in Singapour behoort de
Missie aan de buitenlandsche Missiën van Parijs i> (Missions
Etrangères).
Aangezien het bij onze aankomst alhier reeds donker wierd, was
de nacht weldra daar, met de tijd om zich ter ruste tebegeven; als
wij dus een vrolijk praatje met onze vriendelijke waarden gevoerd
hadden, .vees men ons onze kamers aan, vaar vij een bed aantrof
fen in evenredigheid met de landstreek a aar «ij ons bevonden; hier
is het onmogelijk van op eene matras te slapen, 't is er jaar in jaar-
uit altijd even heet, (Zomer en Winter zijn daar niet bekend als
bij naam). De beddens aldaar bestaan uit eene mat van biezen ge
maakt die opengespannen in een ledekant van hout vast eemaakt
is, op de plaats «aar bij ons de matras ligt, men rust daar heel wel
op, zonder veel te lijden van deheette.
Daar de 0 Natal hier in deze have al den voorraad voor het le
ger van den Tongkijn moest aflossen, moest hij drie dagen stil
blijven, .vij hadden dus meer dan tijd genoeg om met deze ge ves
ten kennis te maken.
Laat ons eens zien wat er zich van 's anderendaags af, 200 op-
merkens vaardig aan onze oogen bood.
Vooreerst dient er opgemerkt te orden dat Saigon uit t vee
gansch verschiliige deelen'bestaadie ieder op zich genomen eene
afzondelijke stad uitmaken; zij worden, de eene Europcesche stad,
de andere de Chineesche genaamd. 't Vervolgt.
