15 Zondag 20 Wuart 1885. liofslade miar iiongolie C/pyvrvtfi i 26slc Jaargang. GODSDIENST. - VADER AND. - VRIJHEID. iSttnSii Ifrief naar 't Hof. De toestand der Katholieken u«wwn»ja BUREEL, ACHTERSTRAAT. Gewoone Annonce» 20 centiemen per regel. Annoncen op de Tweede Bladzijde 50 centiemen deo regek Berichten onder't Nieuws, I frank den kleinen regel. LAND ABONNEMENTSPRIJS 5 fr. 's jaars, vooraf betaalbaar. Insehr.jvinjea worden op allo tijcblippon genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers. AALST, ZATERDAG 28 MAAKT 1885. GEMENGDE BERICHTEN. De Tentoonstelling van Antwerpen zal geopend worden cp 2' 'dei aan staande. De P ters Redemptoristen geven t'Ant- werpen in d Hoofdhui k een groole Missie. De Katholieke Kringen zullen dees jaar bun zitting hou den te Doorn ijk. (Jent komt en legaat te ont vangen van een miljoen en half voor zijn officieel 0..derwijs. Brussel wint een verbazende groote som aan fijnen gaz. Ze vreezen dat de vuurberg Etna in Sicilië gaat zijn sluipen krijgen. Herder- seu bereidt een schoon Zang- en Tooneelfcesi voor de kathol! 1- school v.m LetterhauteiU. Te Essen 1.: Duitschlaud, beeft ren vrouw 36 uren schijndood gelegen. Ze was door maagkrampen in die schijndood gevallen; men ging haar begraven en zij stond op en v...ndeide op de kamer. De Keizer vau Duitschlaud heeft een sch onen brief geschreven, een christelij ke brief, om zijn Volk te bedanken voor de talrijk onlvangene felicitatie». De Keize; ligt met eeu zware valling. Dat gebeurt nem dikwijls; alsdan, in plaats van te kwalsteren, hij blijft eenige dagen in bed, rust uit, drinkt warmen lindenthée of scheewei, en korts nadien, men ziet hem te peerd springen en uitrijden, 't Is een ijzeren lichaam. Bismarck zal zulken ouder, top niet schee ren. De duitschers wan delen veel, marche forcée, dat is te zeggen gaan om oefening te hebben en vermoeid te worden. Moltke is 80 jaar en doet dagelijks groote wandelingen te voet. 't Gaat pik pik rond Antwer pen tusscben de soldaten der forten en de landslieden. De soldaten mogen ni; t alleen uilgaan; d'Overheid moest de ge vallen onderzo-ken; de menscbenzijn nietonredelijk. *t Is den ud-Minis! r Rolin die tegenwoordig den aap van '1 spei wordt, zelfs bij veel liberale ga zetten. Er gaat weêr te (jent een oude katoen fa briek stilvallen, degene van M. Hooreman. In Duitschland is per inschrijving een Nationale Gift ingezameld voor Bismarck; men heefl reeds 2,300,000 marken of rond d. 5 mill.oen fr... Om zulke som op te rapen, zou een boer nog van zijn peerd komen. Als ge denkt dat v 1'.V-I werpen i Zuidrrstatie een koepongever is, die geen Vlaamsch kent! Z'he' b»n 11 rog lurven kroonen leggen op den lichte. .a di la If. 111 lage diplomatische Prisj uit den Haag! jlauu. 'si deelt meê, dal vroeger een ander diplou»ju.> 1 Brussel :l hoofd var een meisje OVERLIJDENS. - T'Aalst, zelden is er zooveel 1 Volk in de Groote Kerk geweest, dan verleden woens dag voor de Begrafenis en Lijkdienst van Mevrouw de Coen-Van der Noot de Vrechem. Een scboone treffende Lijkdienst; maar nog treffender en troostrijker voor de achtbare beproefde Familie, is de getuigenis welke van alle kanten opdaagt, dat de overledene Mevrouw in haar hert een groote liefde droeg voor't lijdende Menschdom, en dat zij voor de leniging der smarten noch haren tijd noch haar geld Aalst, 26 Meert 1883. I j. steit, Sire Leopold. dat is toch beleefd genoeg gesproken en laat ons met eenige waarheden. K el," als hij wilde de waarheid weten, ging inco- /.i] hof naar de steden en dorpen, naar de markten v, wani, zegde bij. in mijn Bof zijn T altemaal Ik naar mijn oogen zien wat ze moeten denken en .Kiest ik zeggen: 't Belfort van Gent staat in da Mo- iu. zo zouden buigen en zwijgen. .oorendater veel Volk aan 't Hof komt. dat de spaarde. Ue schamele Armen.d'Huisgezinnendie hun- j hooren dat er veel Volk aan tHof komt. dat de r Indigen dag met stille ligt, dat de postboden gela- nen nood met durven kla. en, deze was zi| bijzonder- (1 iuilezels,met de brieven en missieven Ued.toege- 'iik en op een edelbanige wii^e behul.izaam H e ge- «i .j>- r 0 s» u; 't M eens aao te spreken; au jruimcii ic dacbtenis aal in hooge zegening olijven. Te Gent is overleden M. Pieter Van Mossevelde, gewe.er Vrederechter. - Uit SOTTEGEM meldt men ons het overlijden der jonge madj van M. Do o )roes- beke. Ze was uit die groote en scnoonc ciol r: van St Lievens-Essche en bewoonde Sottegem slechts edert een jaar. Men schrijft ons deze beteekenisvolle woorden: Zij was er een oprechte Voorzienigheid voord'arme raenschen.... Socialisten, houdt op van vef.en de rijke menschen te bassen, want indien er geen ri'ke liefdadige herten waren, wie zou u bijs.aan in uwen nood! Wij moeten zeggen dat er in Vlaan deren veel liefdadige personen wonen. Oveilest, wij waren op d n Buiten en Hapten al gaande met 'ne mensch der streek. IIis 't hier langs de streek? Och, veel menschen .ie klagen en veel armoe dat er afgerien wordt.Maar, er zijn toch goede herten die helpen? Zekerlijk Mr, op veel Pachthoeven wordt er gegeven dat ge zoudt verwonderd staan; ons Geestelijken laten niemand ongetroost weggaan en wekken gedurig op tot de Liefdadigheid. En er is hier een kasteel, zie ikl wie woont daar? On zen Burgemeester Mr. En is hij goed? Goed? den end is er aan verloren; christelijk benevens den geringsten landbouwer, en als 't winter is en de men schen lijden, daar wordt iets gegeven M'l Er is daar een kamer, een groote kamer volg .-stampt van kleeren en van lijnwaad voor de noodlijdende. In dut kasteel, wel Hecre! er is daar om zoo te zeggen, een Depar tement voor de goede werken. Alla, dat is goed nieuws! Ons Heer zal zulke rijke menschen zegenen van op deze wereld, en rijnen schoonen Hemel zul len ze vast en zeker hebben, terwijl de onbermher- tige r ke de Poort des Hemels zal gesloten vinden... M. WOESTE, onze achtbare Volksvertej.enwoor- diger, was woensdag ook in St Martenskerk voor de Rouw-Plechiigheid Te Geeraardsbergcn is over leden in den jeugdigen ouderdom van 39 jaren, de heer Joan Altried De Pooter, advo!-aat van \n<.werpen, een diep overtuigde Vlaming cn Katnoiiek. i 1 de komplimente r BOK «een liékps geerne om anders te mogen spreken, maar l'-wMajesteit vleien, legen ohs hert en legen de Waarheid spreken, lyxju! voorde Dood niet! Waarmede wij Uw Majesteit eer hied j «Juk «roeten T LAND VAN AELST. gevang. - Er'Ij" in.,.,iischt*n op welke er geen mes ten snijden; geen «de lpt;zegaau voort iii hunnen duivelschen handel, lol schande der Samenleving. - De verfr. nschle Pensi'w maten zijn een pest voor Vlaanderen. De vet f; ansebte jonkheid is halfdood voor 't Vauerlar.dT. Bern zitten 4 Anarchisten gevangen en te Parijs zijn 3 kopstukken van dyna- 111 iet er ij verborgen In Noorwegen gaat voorge steld worden dat Koning niet meer meester zou blijven in de buit-iilandsche politiek. Altemaal uitgehongerde lieden. De Mechelsche Courant verze kert dat de studiepre.lekt van het Atben um aldaar, met traktementen en prolijtjes, jaarlijks opstrijkt 12,000 franken. En de officiéde Meester uit 't Waas die op 5 jaar 14,000 fr. trok zon J er een boekte moeten openslaan, dat is waarachtig een Martelaar! Er is misschien geen enkel Gesticht in België, dat eenen speelkoer heelt, zoo luchtig en zoo gezond als 't St Martens-Gesticht t'Aalst, nevens St Josefskerk. blijft"waarheid. Thomas Mortis durfde aan den ui len booswicht Henrietta den Achtsten de waarheid zeggen, over zijn losbandige enonrëchtveeTdige han delwijze, en Morus erd in 't gevang geworpen en ter dood gebracht. Cromwell fladijddeHenricus VIII, hij verschoonde zijn ondeugden, hij wierd den advo- kaat van dengrootengekroonden schurkjenCromwell kreeg zijn zakken vol geld, Cromwell was de man, Cromwell ontving eer e» gunsten. De Landbouw vraagt geen schoon woorden, maar werken, vermin dering van lasten en betere opbrengst. Ge vindt er die tegen 't Land van Aalst uitvallen, zonder ken nis van zaken. Eens dat zij ons artikels lezen en volgen, ze moeten bekennen: 't Land schrijft met de beste inzichten en voor de publieke Deftigheid en Welvaart.Men vleit en wierookt al te veel en men vergeet dat de menschen altijd menschen blijven; als er iemand aan een ambt komt, hij wordt ten hemel verheven; laat ons eerst de werken afwachten en dan loven en prijzen, wat er met rede en waarheid te lo ven en te prijzen valt. -tdrift van de Belgskes voor iv» ke zij 11 toesturen; 't geeft ijn opgemaakt:Naar den Bongo z i.i- r. wij varen lar nen ut zullen wij gaan! Daar zul len wij zonder gevaren, in een luilekkerland staan! &tf*Leopold, 'rre van ons hier den breekspeelder te wil len zijn-, van in zijn jonkheid is uw Majesteit een reizende passant geweest; die reist, als hij niet doof is of blind, hoort en ziet veel en wij willen zeer geerne hulde brengen aan uw goede inzichten, nopens die zaak van den Congo. Mapr Sire, wij voegen erbij: Ziet tooh eerst vooral naar 't Land waarover Üed. regeert. Den Congo beschaven! goed! maar niet vergeten dat erin de groote steden van Belgenland met duizenden opkomen, die wilder en onbeschaafder worden dan de Zwarten van Afrika. De Negers vrijmaken! geen slecht gedacht! maar niet ver geten dat de katholieke Belgen onder de slavernij der Logie gebukt gaan. zelfs nu dat er een katholiek Ministerie is: De katholieke Belgen zijn in groote meerderheid: men heeft het gezien den 7 September te Brussel, waar de Katholieken met meer dan 80,0<jO Vrije Mannen waren toegekomen, niet om te vechten, maar om vreedzaam hun gedacht te doen kennen-, en die katholieke Meerderheid der Natie lijdt gedurig onrecht; wij moeten betalen voor hoogere, middelbare en lagere scho len welke wij verfoeien; al de Ministeriën zitten vergeven van Vrijmetsers; in de Schoone Kunsten, ge moet geus zijn om vooruit te komen; in de Rechtbanken, in de hoogere Justicie, katholiek zijn wordt een rede van uitsluiting, gelijk men nu nog ziet voor het Hof van Kassatie.... Ach Sire. de katholieken zijn bedroefd en verbitterd; en moest Ued. gelijk Keizer Karei zaliger onder 't Volk komen, onbekend, ge zoudt er ander komplementen hooren als in uw Hof. Met hertpijn hebben wij gehoord wat de Gemeenteraad van Mechelen l) is komen voorlezen: «Uw Majesteit komt nieuwe rechten op de dankbaarheid en de bewondering van België aan te winnen. Nieuwo Rechten op de dankbaarheid! God uit den hoogen Hemel, hoe kunt ge dat blijven verdragen 1 Dankbaarheid!... omdat al's Lands redmiddelen uitgeput worden in Legeren officiéél Onderwijs! omdat de Bloedwet meer en meer de Fa- mihën afbeult en de Jonkheid bederftl Sire, de waarheid! de waarheid! ei. ze spreken altijd van ons manhaftige 19* eeuw! maar de vleierijen in uw hof gaan alle perken en palen te buiten! De waarheid! In 1879, Uw Majesteit beeft Belgenland laten in brand steken door de Schoolwet; in 1884, 't Volk jaagt de brandstichters weg. en wie is het, die het blusschen tegenhoudt? Van 1879 tot 1884, welke akten van tirannie, van volksbeulderij en van landop- oterij! Del Koninklijk banuteeken volgde aanstonds! En nu, de >1 urnen door Volk gekozen OA Betgentaui de goeie, ee.Mtke.üe{.!go ploot te uiongun. om dat rattikoc-' kaanHje te .iouoWiL 'l&'oKMarfiefü?0BocitTml.Neennt-an! wa*rb'jjd (iui/i.admaal neen Wij weD.-ohen, Sire, dat de Congo voor den koophaodc! een bron van rijkdom worde; nogtans, we zullen daar wein'ge 'voordeelen hebben; al de kooplieden van Europa en van en van Amerika zullen daar gelijke rechten hebben; maar wij voegen erbij, dat de Belgen neerstig zijn en werkzaam, ja de werkzaamste van Europa; wij voegen erbij dat België zou floreeren, indien er jaarlijks zoo veel niet moest opgebracht worden voor nutteloosheden; wij veegen erbij, dat met den Congo de Landbouw niet gered is en dat de Landbouw de Moeder is van alle Nijverheden, waar de Landbouw lijdt, alles lijdt; waar de Landbouw kreveert. alles kreveert! de Congo is een vogel in de lucht; die er wil naar schieten, is vrij; maar de Landbouw, dat is ons hertebloed; en vraag maar aan Casi- mier, Sire. hoe de Landbouw kan verbeterd worden, hij zat bet u kort en bondig uiteendoen. Ondertusschen, al was er in den Congo goud te rapen, al vielen de dukatens daar uit de lucht gelijk vroeger 't manna, ons arm Belgenland zal een ongelukkige streek worden en blijven, indien de Geuzerij en Vrijdenkerij niet bevochten wordt- De Katholieken doen hun plicht, Sire; veel liberalen beginnen de heilloosheid der Vrijdenkerij in te zien en hare rampzalige gevolgen onder't. werkende Volk, maar een gloei ende schande is het, dat van Staatswege,met 't geld van allen, die Vrijdenkerij wordt gevoed en gemest en dat zal hier pla gen en straffen brengen. Sire, 't weinige geld dat wij nog hebben, wij gaven het in België. De Katholieken ztjn verkocht en verraden in 't land; dat is onbetwistbaar en onbetwist. In Jnni hebben ze een schitterende, een ongehoorde zegepraal behaald. Wie dacht niet dat die zegepraal het einde was van do dwiagelan 1 ij-en 't onrecht in ons Vaderlaud 1 Onder 't liberaal miDisterie werden de Katholieken be handeld als vijanden, slaven en parias Geen rechten voer hén; zij waren verdrukt en moesten betalen. Dit verstond men onder een ministerie van geuzen. Maar nu dat wij een nationaal, een rechtveenlig minis terie hebben, mag, kan die schreeuwenden toestand blij ven duren? En nochtans, eilaas! 't is zoo. Nu nog, kunnen wij de minsto herstelling niet beke- men. Wat zeggen wij: herstelling? Al de voorrechten zijn nog voor de liberalen. In 't bof van Cassatie, in 't hoogste tribunaal van ons land, op 17 rechters vinden wij 3 zeer gematigde Katho lieken. Een plaats komt open. Wie dacht er dal l.bcraUm zelfs de hoop of den droom zonden mogen koesteren van daar'nen nieuwen Geus bij te voegen? Zekerlijk niemand. En wat zien wij? 2 Geuzenkandidaten gaan ons opgedrongen worden, opgedrongen aan ons Katholiek ministerie, opgedrongen aan 't Katho'iek Senaat, waar wij eene meerderheid be zitten welke de liberale partij nooit beeft gcha'. En die ongelooflijke, die ongehoorde dingen moeten wij zien gebeuren! Waar zitten dan de verraders, de valschaard De Bien Public verklaaridat de Koning Leopold niet de minste drukking uitoefent oponx ministerie 01 onze Ka tholieke meerderheid. Dat verergert de zaak. Er zouden dan valschaards en verraders zijn, onder de Gekozenen. Ofwel de Katholieke Ministers en hun Meerderheid vin den tegenstand in de Kroon, of'wul zij zeivim zijn groote- lijks pllchtig. Want gelijk de zaken nn gaan,dat is de zel/smoord der Partij. Wat baat het nog te strijden ep te zegepralen als de groote winst der Viktorie aan de L »gie blijft? Het Katholiek Vaderland is droef en verontweerdigd het snakt naar Recht en Vrijheid; De katholieke Kiezers zijn sterk genoeg, omeenige ho velingen te missen; al waren ze groot en machtig, degenen die ons't Recht, van den Zegepraal afnemen, moeten be kend gemaakt worden -.u ov-r b.»ord geworpen. U-meurt dit niet, schade en RUi&ude, a*. te wei verdiend, zijn ons int 1 'rECUTBANKÉN. -- Lr echt-ii Jij? v<\ ..lg we gen s «len brand van Nieuwer kerken Zekere Siruo - vi, |iuikU(/i tuii' nvuuiiiüw rdsber gen aaugevulien en mishandeld had, is 'roirdé.eid tot 3 maanden gevang. Een Heer O van Brussel, ia zijn eer gelasterd door n zetten, had deze voor 't Gerecht gehraci t 1 t 75,01)0 fr. schadeloosstelling. Er is L»-iu 200 fr. De zaak van't Verbond is deze - voor 't Hof van Beroep le Gent. D'Uitepraak gaat vol gen. Te Dendermoude is men tegenwoordig uiterst M ld mtt geld der gazetten. Gisteren verscheen voor het assisenhof der Yonne. Mad. Francey, eene tweede «ad Clovis Ungues, en die te Tonnerre eenen bouwmeeesïer neerschoot, oindat lirj hnnraifsrlei on geoorloofde voorstellen deed en niet met vrede wilde laten. Wij hebben in den tijd de biizonderneden dier b»rucliie zaak meegedeeld. Voegen wij er slechts bij.dat deverslagone bouw meester een man was dij aealgemeene verachting verdiende. Wij zullen liter de uitspraak van den Jury meëdeelen. REIS VAN (China.) door den Eene. Mins ionnaris Ev. De Boeck. 8 Hoofdstuk 10. Saigon Melaatschen. Liefdadigheid. Onze eerste bezoeken waren voor de Europeesche stad, waarin •wij ons bevonden, en gelijk het billijk was, gingen wij eerst en vooral bij Monseigneur Colombert, bisschop dier streek, onze groe- tcnissen aanbieden, die ons met dezelfde goedheid omringde als zijne Missionarissen; nevens het bisschoppelijk paleis, ('t is een oprecht paleis) bewondert men eene groote Europeesche Kerk, wiens luister en pracht genoegzaam toonen dat zij, even als de re sidentie van Monseigneur, uit de enge beurs van den Missionaris niet is gebouwd, men heeft ze aan het fransch goevernement te danken; voor de Cathedraal alleen is er een millioen uitgegeven, oordeelt daaruit over hare schoonheid; 't is waarlijk spijtig dat 1 ien dè vensters niet wat grooter gemaakt heeft, binnen ziet men er bijna niet. Maar laat ons onze bezoeken voortzetten of wij gera ken er nog niet door. In den voormiddag begaven wij ons nog naar de verschilhge ge- slichten die de Zusters van den H. Paulus van Chartres in Saigon bezitten. Vooreerst kwamen wij in hun hospitaal waar wij alle pla gen, alle mogelijke ziekten vertegenwoordigd zagen, nogtans 't geen dat wij bulten al de andere kwalen afschuwelijk en walgend von den, dit was de melaatschheid. Wij vonden in de zaal van de melaatschen, waar vooreerst een reuk heerschte die alles buiten aangenaam was, wij vonden daar Menschen die aan geene menschen meer geleken; hier ziet men er eene wiens beenen en armen door die wreede ziekte aangetast zijn cn die reeds opvolgendlijk zijne teenen en vingeren,zijne voeten en handen heeft zien afvallen en nu ook zijne armen en beenen stuks ken voorstuksken voelt verdwijnen met de verzekerheid dat zijne kwaal vroeg of laat zal inslaan en hem alsdan tot het graf brengen; daar bemerkten wij er nog een anderen, wiens hoofd bijzonderlijk is aangerand, zijne ooren zijn verdwenen en reeds heeft zijne droe vige kwaal een deel van zijnen neus met het vleesch dat de oogen omgeeft, weggenomen; zijn wezen is een levend afbeeldsel van de dood zelve, en toch het leven is er nog in, een leven van ellende en wreed lijden dat met nog eene wreedere dood zal eindigen; maar och arme! ziet daar op dat klein beddeken een onnooze wichtje beweegloos neêrliggen; het is pas eenige dagen oud en reeds is zijn klein lichaam de zetel van onuitspreekbare pijnen en ellenden; van den kop tot de teenen is het slechts ééne wonde die van dag tot dag in diepteaa uwinten de pijnlijkstezuchtenaandatklein schaap ken ontrukt. Dit zijn nu drie voorbeelden die ik aanhaal, maar er ïszoo eene guwche zaal vol van die ongelukkigan die van iedereen verlaten en verstooten, hier bij die goede en heldhaftige zusters eenen prinse- lijben oppas genieten. O heilig Geloof! o alvermogende Godsdienst! Gij alleen! gij zijt in staat van zulkdanige zelfopofferingen in te boezemen! Met een opgezwollen en bekrompen gemoed verlieten wij die plaats van lij den, uit ganscher harte wenschende dat de Heer toch een weinig verzachting van pijnen en smarten aan die droevige slachtoffers zou verleend hebben. Van het hospitaal gingen wij over tot de gestichten der heilige Kindschheid, en vooreerst bij de jongens komende, zagen wij ze allen in het werk verslonden of druk aan het leeren van den eeuen of den anderen stiel die hun later een bestaan middel moest verze keren; ziet hoe properker met wat order zij zich van h wonderen, want hunne verz menschen en dan nog engeh En zeggen dat die kindcrc slijten, zoovele verworpeli t zij atleu ne taak kv rc laan zijn en bemerkt n't en is niet te ver- ;len in de gedaante van k t ste zelfverloochening, eiukkig hunne d >gen uders zijn, die vroe ger verstuoten in den uitersten en diepsten nood, door de Christe lijke mildadigheid wierden opgenomen en nu door diezelfde goede Moeder verzorgd worden. Zij zullen hier hunne jonkheid in vrede en in welzijn overbrengen, en later, als zij van hun eigen zullen kunnen bestaan, zal men hun de vrijheid geven en de middels om het een of het ander bedrijf uit te oefenen in den wijden wereld, waar zij hunne heidensche broeders door hunne goede voorbeelden zullen stichten en door hunne onderwijzingen tot de zaligheid zul len brengen. O schoon werk van de H. Kindschheid, vroeger reeds bewonderde ik uwen zaligen invloed- maar nu dat ik u van nabij heb aanschouwd, nu zou ik mij teenemaal voor uwen vooruitgang willen ten beste geven! Ach wat speet het mii hier dat dit verheven werk ook op mijne parochie niet bestond en dat ik zoo, even als mijnetweeConfraters, n«'et mocht zeggen: Die kinderkens zijn door onze famielic-leden en dorpsgenoten verzorgd en aan hen hebben zij hun geluk te dan ken. Het deed mij oprecht leed, nogtans ik troostte mij bij t gedacht dat weldra de H. Kindschheid, in vollen bloei bij ons zou bestaan hebben, daar zij reeds bij mijn vertrek in alle harten leefde. In het gesticht aan de meisjes voorbehouden, vonden wij de zelfde orde en stichtende regelmatigheid; met vreugd, maar ook het hart vol aandoening verlieten wij die goede Zusters, die ons zulk eenen belangrijken voormiddag hadden doen overbrengen. Na den noen begaven wij ons in 't gezelschap van eenen Missio naris naar de Chineesche stad die op kerk gelegen was; en ais 'i u belieft, n welwenschen te Marseille waren te precies geen Convoi gelijk bij ons. w wielkar). Rond 4 ure kwamen wij it: geene echt Chineesche Stad gelijk wi ten; de straten zijn er breed en de halve uur van de hoofd- avapeur; onze vaar- nen, ('t en was toch 0'degelijk een drij- stad aan; 't en is veel zullen ontmoe- m hoog. Maar wat zijn die bijzondere gebouwen die wij in alle straten op de overige huizen zien afsteken en die door hunnen pracht en luister onze aandacht op eene bijzondere wijze verwekken Het zijn zoovele bewijzen van de macht des du1 veis in deze gewes ten; 't zijn zoovele tempels van afgoden, pagoden genaamd. Door de nieuwsgierigheid aangedreven, waagden wij het ons van in ee nen van die Satansnesten in te gaan; en och arme, wat zagen wij daar? men zou moeten weenen als men er op denkt of van spreekt, nogtans ik moet nog lachen als ik mij dit bezoek voorstel; in alle hoeken van den tempel stond er een God, de eene wat kleiner dan de andere, en voor ieder was een koperen potteken te zien wa:.r men offeranden en den wierook in brandde, maar zij hadden mij toch allemaal zulk een vreemd wezen op, en hunne houding was zóó kluchtig, dat het ons teenemaal onmogelijk was van ons serieus te houden; wij barsten bijna van lachen, niettegenstaande onzen besten wil; het was ons niet mogelijk, telkens dat wij onze oogen verhieven, van de aanwezigen niet te stooren, bijzonderlijk als wij den bijzondersten God die te midden stond, aanzagen; die was nu toch zoo drollig aangedaan dat hij den serieusten mensch der wc reld zou doen creveren van lachen, en toch de Chinezen vinden dat statig en eerbiedswaardig, 't is wel dat hunne gedachten, in alles,van de onze verschillen, want anders zou men waarlijk moeite hebben om het te gelooven. Wij maakten ons hier algauw uit de voeten, want onze houding, die, alhoewel onvrijwillig, oneerbiedig was, zou de verbittering der bonzen hebben kunnen veroorzaken en ons in eenen lastigen toestand brengen. Kort daarna kwamen wij op de residentie van den Katholieken Missionaris uit, die door onze komst aangenaam verrast was en niet wist wat doen om ons over onze goedheid, z o hij zegde, te ver gelden. Ongelukkiglijk, wij hadden niet veel tijd, na slechts eenige woorden gewisseld te hebben, moesten wij terug naar de statie om den trein te nemen die ons rond 7 ure in de Europeesche stad te rug bracht, 's Anderendaags begaven wij ons in den voormiddag tot bij eenea Missionaris die op twee uren van Saigon zijne resi dentie tusschen de Annamieten heeft; bij hem gekomen, bevonden wij in een huis dat in vroeger tijd de verblijfplaats van vier verschil- lige martelaars geweest was, vier priesters van de Buitenlansche Missiën die tijdens de vervolgingen van den woesten Tu-Duc, hun bloed voor'tGeloof hadden vergoten; 't gedacht alleen van ons op eene zoo bevoorrechte plaats te bevinden, was ons meer waard dan al de wonderheden die wij reeds gezien hadden, hier was er stof om voor onze nieuwe loopbaan, voor ons Ap jstolaat mosd cn iever te putten, ook als wij in den namiddag dit huis verlieten, waren wij gansch opgebeurd en bereid om alle moeiclijkhcden te trotseren voor 's Heeren glorie en de zaligheid der zielen; de Martelaars tot wien wij gedurende dien dag dikwijls ons hart verhieven, hadden ons zonder twijfel verhoord en een klein straalken van hunnen hel denmoed bij den Heer bekomen. ft Vervolgt.)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Het Land van Aelst | 1885 | | pagina 1