Zondag 19 April I88o.
-6s''' Jaargang.
iSusland co Engeland.
16
GODSDIENST. - VADERLAND. - VRIJHEID.
Keizer WilLm en liismarck
Schrikkelijk
tfofstadc naar Mongolië Jj§|
nc- gstjc.?
BUREEL, ACHTERSTRAAT.
Gtwoone Annonceu 20 centiemen per regel. Annoncen op de Tweede Bladzijde
50 centiemen den regel. Berichten onder 'i Nieuws, 1 frank den kleinen regel,
HET LAID
ABONNEMENTS-PRIJS
5 fr. 's jaars, vooraf betaalbaar. inschrijvingen worden op alle tijdstippen
genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers.
VAM AELSI
Vs
S
AcALgf,ZATERDAG 18 APRIL 1888.
LOOPENDE NIEUWS. Heeren Fabrikanten
van Aalst hebben in de Kamer gevraagd d'afschafling
dep rechten op de katoengarens. Door M. Woeste
wierd hunne Petitie krachtig ondersteund. 't Is
de Nijverheid die bedrijvigheid en beweging ia een
Stad bi-engt. Een Stad moet eerder denken om de
Nijverheid te ondersteunen, dan om ze meer en meer
te belasfenAalst kan al de Lasten op de Stoom
kracht afschaffen, als wij van dien zotten Athené
verlost zijn. De velden staan schoon, prachtig,
't is 'ne lust om boiten te zijn; geen pracht der pa
leizen kan vergeleken worden bij het verrukkelijk
uitzicht, dat do Vlaumsche velden nu opleveren. Al
wat men te velde ziet, is te danken aan de verstan-
dige werkzaamheid der Landbouwers; dat de Overhe
den hun wetten maakten en uitvoerden, gelijk de
Landbouwers hun land beridderen, ge zoudt 'nen
andere wereld zien. Wee de Natie waar de opbrengst
van den zuren arbeid der Bevolking wordt verkwist!
Koning, Ministers, Wetgevers moeten denken, dat
er aan eiken frank dien zij uitgeven, een druppel kos
telijk zweet hang'Ons Heer heeft inde Schep
ping en in de Verlossing maar éene soort van ster
velingen erkend. Dat alle zotte hoogmoed dan op-
boude. M. Frans De Potter, de geleerde Navorscher
en Letterkundige, tot Ridder van 't Leopoldsorde
verheven, ontvangt van alle kanten de gulhartigste
gelukwenschingen. Onder Rolin wierden de Leer
lingen der Athenés zonder exaara in d'ijzeren wegen
aunveerd; ze waren verveerd vande concurrentie inet
Vrij Onderwijs; Minister Van den Peereboom komt
dit misbruik af te schaffen. Eerlijkheid en Gelijkheid!
TeSt Gillis hebben veel garde-civikken geweigerd
naar de Groote Revue te gaan; ze zeggen dat de Gar-
dë-civik maar alleenlijk kan uit haar gemeente ge
bracht worden, in geval van oorlog. Men zegt dat
M. Ernst, dp Prokuieur-generaal van Luik, die te
Brussel een geraaktheid gekregen heeft en bezweken
is, men zegt dat die Magistraat een man was van
oprecht christelijke gevoelens en van groote liefda
digheid. Dagelijks hoorde hij Mis; hij had immers
meer lijd dan de werkende menscheD, en in de Pro-
cessiën zijnpr Parochie vereerde hij persoonlijk 't
Allerheiligste. Dal is mau van hert en van moed zijn!
Dat vereert zijn gedachtenis en zal hem een genadig
oordeel en overvloedige belooniug verwerven. Te
Blankenberg wordt als Burgemeester ingehuldigd 4f
Notebaert Men vreest dat de Tentoonstclliug van
Amwerpen niet .- .,g.
Armsnd Pellzer is dood' en nu werpen de liberate
gazetten bloemen opzijn graf'lisopred schande!
Een schandige zaak te Leuven; Iaat ons de sak6n
in de beste vouw slaan en veronderstellen dat de
krawallen zat waren: 5 Geuzen zijn daar te Commu
nie geweest zorder biechten en hebben d'H. Speciën
meégenomen. Wat zit er helsche boosheid in die
Geuzerij! Opgelet! er is te Brussel rondgeleurd
met zakhorlogiën in aluminum en die zeer wel trok
ken op gouden horlogiën. Men rekent dat er alle
jaren 1500 man uit 't Belgisch Leger deserteeren.
Als er niet te kijven valt, zijn er weinig Leden in de
Kamer; voor 't budjet der openbare werken, woens
dag, waren er op 't einde maar 17 Leden aanwezig.
1 Te Brugge is overleden de moeder van Z. 11.
Bisschop Faict.Te Gent krioelt het langs de dok
ken, van jonge doortraptedieven.Slechte opvoeding,
slecht leven en moeielijke bekeering. Slechte scho
len in een Land, veel dieven en bedriegers! De
Gouverneur van Brabant heeft definitief zijn ontslag
gegeven.
Zal 't dan toch oorlog zijn tusschen die twee reu
zen in Azië
Beiden hebben groote redens om denzelven te
vermijden. De Engelschman zit reeds met de netel
achtige kwestie van Egypte en Soedan op de armen;
en moest hij de nederlaag hebben, zijn heerschappij
in 't Oosten kreeg een grooten knak, de Mahdi had
niets meer te vreezen, en wellicht ware't een sein van
algemeenen opstand in de Musulmansche wereld.
Daarom, niettegenstaande de drukking der publieke
denkwijze, aarzelen de Engelsche Staatsmannen, om
een en stap tc doen die onberekenbare gevolgen heb
ben zal.
De Rus heeft ook goede redens om den kamp niet
te wagen. Zijne finantiën zijn in slechten staat; een
deel der onderdanen van den Czar begint vermoeid
te zijn van zijn despotiek juk en begunstigt de aan
slagen der Nihilisten: het verdrukte Polen wacht
naar de eerste gelegenheid om zijne vrijheid te her
vatten. Rusland is een groote reus met leemen voeten.
En nochtans dreigt de oorlog, hij schijnt bijna
onvermijdelijk.
Als men de landkaart van Azië beschouwt, is men
getroffen door den onophoudelijken vooruitgang van
den Rus. In 1874 zette hij den voet over de Kaspi
sche zee en sedert heeft hij de onmeetbare streek
Turkestan stillekes aan, ingepalmd. Verleden jaar
maakte hij zich meester van Merw, een groote stad
op 100 uren afstand gelegen van de sterkte Herat,
een der 3 groote steden van Afghanistan en de sleu
tel van Midden-Azië en Indië.
Van hunnen kant snellen de Engelschen toe, uit
hun Indisch Keizerrijk om Herat te beschermen. Da
tegenwoordige Emir van Afghanistan.Abdurrhaman,
is de vriend en bondgenoot der Engelschen, en on
langs heeft hij in de Indische stad Rawul-Pindec
eene samenkomst gehad met den onderkoning van
Indië. Deze heeft hem het bezit van zijn land ge
waarborgd. Noordwest van Afghanistan, op onge
veer 2 uren afstand van Herat, begint er eene onzij
dige streek welke de Emir en de Rus beiden zich
aanmatigen.
Eene commissie is sedert lang benoemd om de
grensbepaling te doen; generaal Lumsden staat aan
t hoofd der anglo-afghaansche commissie; de russi-
sche commissarissen geven geen teeken van leven,
maar hun generaal Komaroff treedt vooruit langs de
rivier Mourgab tot aan het dorp Penjdeh, vaar op
3o Maart een eerste bloedige botsing heeft plaats ge
had. Do Rus beweer dat de Afghanen te ver zijn
gekomen en htm hebben uitgedaagd le Afghnan-
scbe Commaij.bovuï' - -.t de Kus-?*"
zonder réden inoënwiffig zijn op 't Jijt gevatte*.
Aighanen zijn gesneuveld, na eene hardnekkige ".vor
steling.
Gladstone en Granville verklaren in 't Engelsch
Parlement dat een ernstig onderzoek moet plaats
hebben over de botsing te Panjdeh. De uitleggin
gen van den Rus Komaroff en den Engelschman Pe
ter Lumsden zijn tegenstrijdig. De Russen be eeren
dat de linker oever der rivier Kouscli hun gansch
toebehoort en de Afghanen hebben op dien oever een
schans opgeworpen en met troepen bezet volgens
Lumsden, zijn 't de Russen die in grootemenigte op
Ak-Tapa aanstormende, de Afghanen hebben uitge
daagd.
Er komt een ontspanning in den toestand.Duitsch-
land ievert voor den vrede,en het geschil zal wellicht
in der minne worden vereffend, tenzij eene nieuwe
botsing tusschen Russen en Afghanen geschiede. Van
St Petersburg is er een depêche gekomen welke mag
aanzien worden als de voortzetting der onderhande
lingen door het gevecht van Panjdeh onderbroken.
Te Lahour zeide de indische onderkoning Duffe-
rin dat het onmogelijk is te zeggen hoe de tegen
woordige krisis zal opgelost worden, maar, zoo de
oorlog losberst, zal 't zijn ondanks de angstvolle en
erastihe pogingen van 't Engelsch bestuur.
't Is de historie der worsteling va* Rome en Car
thago voor de heerschappij der Middelandsche Zee;
vroeg of laat zal toch in Azië het beslissend gevecht
tusschen beida Keizerrijken plaats grijpen.
Keizer Willem. Honterttaurend kartoffele.'Bismark!
liismarck. Meister!
Keizer. Gaan zo nu vechten?
liismarck. Wissen nicht!
Keizer. Wat zeggen de laatste telegrams?
Lismarck. Die telegrams! dat is goed om de gazet
ten te paaien!
Keizer. Wat schrijven ons gezanten ait Londen en
St Petersburg?
Bismarck. Och. ze weten er al zooveel af, ais de
kai van den bakker; als onze Gezant te St Petersburg in
't Hof komt, ze klappen van kraaien en duiven, maar van
den oorlog, kein wort, mein Herr.
Keizer. En te Londen?
Bismarck. Uw Kaizerliche Majesteit kent die My-
lords! Ze zijn den duivel te plat, with your permission!
Keieer. En ze wapenen?
Bismarck. Mit alle gewelt.
Keizer. Ho:irt, Kanselier, wij zijn tegenwoordig
d'Eerste Mogendheid van de wereld, en wij moeten ons
gezag toonen, met goeden raad te geven, fur den Priede!
Bismarck. Och, zullen ze luisteren? elk zal zijn be
lang en zijnen intrest volgen I Twee maters in een co vent
deugt niet en dir wissen toch, Kaizer, dat die zaak daar
in Mjlden-Azia broeit sedert lang!
Keizer. Is 't niet Pieter de Groote die in zijn testa
ment geschreven heeft dat Rusland moet meester wor
den.van d'Indiën?
Bismarch. Ja, Keizer,
Keizer. Bismarck, gevochten zal er worden voor
die zaak, is 't nu niet, 't is morgen!
Bismarck. Wat gaan wij doen, Keizer?
Keiz-r. Wachten, terwijl Rus en Engelschman zich
uitputten, wij blijven sterk; wachten! ons konkordaat
met Rus en Oostenrijker uitvoeren en de zaken wel na
zi*n.... Kanselier, er moet gewaakt worden, dag en
nacht, als gij vermoeid is, moet uw zoon op den kivi
zitten.... Bn in België zijn de feesten wel gelukt!
Bismarck. Ja, Kaizer, een klein ongeval, maar 't is
een zinnelooze geweestI
Keizer. Wir verstehen da*! Een braaf Volk, die
Belgen, maar de Vrijdenkerij doet er groo'e verwoestin
gen en Leopold II is een zwakke Forst. .Bismarck, mijn
tijd van rusten is daar. Tot later.
Bismarck. Nach believen, Kaizer
KERKELIJK KI LUWS. In de groote en
prachtige St Baafskerk te Gent had maandag etn
treffende Rouwplechtigheid plaats, een Huldebetoog
- <-ncr-trt&»r-. ,ViL*na.V,.
A'.1'. H. Kanunnik Vemmmen, onverwachts aan''
't Bisdom ontrukt in den Dloei zijner jaren en aan
't gewichtig Ambt, dat hij op uitmuntende wijze ver
vulde. Ziehier een Rouw-Gedicht van Heeren Pries-
teis aan hunnen Directeur:
ONZE DANK
aan den dlepbetreurden bestuurder van het
Seminarie, den Z. E. H. VERNIMMEN.
Door strengen plicht geboeid, dij 't nakend Paschafeest.
Is 't jonge priestreutal Diet in de schaar geweest
Die stortte rond uw haar eene allerlaatste bede
Van ver toch baden wij het requiescat mede.
En sproeiden, met de Kerk, een laatsten waterdrop,
Den tol van onzen dank, uw sombre d rod kist op
Wij strooiden op uw graf ons nederige bloemen.
Om de inn'ge vaderzorg en vuur'ge befd' te roemen,
Die ge op ons wegen steeds in weldoen hebt verspreid 1
Ja! onzen ank aan U. dia ons hebt opgeleid,
Trots 't woelen van bet bert en 't s'ormen der gevaren.
En ons eens binnenbracht in 't lommer der altaren.
Ja onzen dank aan U, die de onervaren jeugd.
Te minnen hebt geleerd de stille priesterdeugd
In weldoen gingt Gij voor. Gij kendet onze herten.
Gij deeldet onze vreugd en lenigdel onz' smerten
Daarom beminden we U, daarom ook rond Uw graf.
berst uw geliefde beeld ons dankbre tranen af;
Daarom ook blijft dit beeld in onze herten leven,
Uw naam met guldenstift in onze ziel geschreven
En aan het outer Gods, waar Uwe hand ons bracht,
Wordt in een eeuw'gen dank de Direotuur herdacht f
Jtngc. Bries'crs.
Als Directeur van 't Seminaiie is benoemd dc
E. H. Verbrugghcn, licentiaat in godsgefcerdheid,
thans onderpastoor te Lokeren.In Mei aanstaande
zullen de verschillige Congregatiën van Aalst op
plechtige wijze hun Jubelfeest vieren. Zondag 26
worden in de St Josefskerk t' Aalst geopend de groote
plechtigheden der Bescher ning van St Josef. Binst
d'Octaaf wordt de Meimaand geopend en de verjaring
gevierd van d'lnstelling der Confrérie van O. L. Vr.
van Gcdurigen Bijstand. De Sermoenen worden ge
preekt door den E. H. Collin. REIS naar
LOURDES, van Antwerpen. D'inschrijviug blijft
nog eenige dagen open; er zal maar éen trein zijn;
de Personen die deze reis willen meedoen, mogen
niet langer uitstellen van hun inschrijving te nemen.
Men schrijft.'in,t'Antwerpen, bij M. Van Os-De Wolf
St Pieter en Paulusstraat, bij veel ander Personen
op de plakschriften aange d en t'Aalst in ons Bu
reel. - Te St Lievens-E-^ue, zijn gehorte-plaats, is
overleden den E. H. Van Peteghem, thans rustende
Pastoor, na 18 jaren te Sulzike en 12 j iar te Kluizen
het Herderlijk Bestuur met moed en iever waarge
nomen te hebben. De eerweerde Man had den ouder
dom van 77 jaren bereikt.De Pauzclijke Nuntius
gaat aankomen. - Te Gent is overleden de Moeder-
Abdis der Arme Claren.
Onder dien titel schrijft de Standaerd van Vlaan
deren van zaterdag: Den 23 Maart i8S3, zijnde Goe
den Vrijdag, lieten zich d* genaamden Jooris Oc
taaf, bediende in het provinciaal gouvernement en
Kessels Herman, bediende in hetzelfde bestuur, bij
de Brugsche Vrijmetselaarsloge la Flandre inlijven.
Zij moesten seffens een testament onderteekenen
waarbij zij zich verplichtten zich na hunne dood
zonder God, noch Kerk, noch Kruis te doen begra
ven. Een afschrift van dit afgrijselijk testament werd
aan twee vrijmetselaars overgeleverd, die er de uit
voering van moesten verzekeren.
Den 20 Januari van het volgende jaar vond men
den ongelukkigen Kessels dood in zijn bed! Hij
werd door de vrijmetselaars hegraven.
Dijnsdag laatst krijgt Octaaf Jooris eene bloed
spuwing. Men loopt om eenen priester. Toen deze
erbij komt, is de ongelukkige een Lijk!! Vrijdag is
hij als vrijdenker begraven.
Is dit schielijk einde van die twee lonkhederr. in
aen bloei der jaren uit het leren gerukt, uiel treffend'
bevat het^fiene les?.... Schrikkelijk 1
Minister Vau dan Peereboom traaht-«in de Staatsbe
dienden eenigo uren zondagm:-1 ie verschaffen en de libe
rale gazetten spelen op. Als Minister 01 in de klein be
dienden 't mes op de keel stelde, als hij daghui t-n :nbracht
van 40 eens. dan zwegen die liberale gazo;ten. ofwel ze
hewiorrookten de vijanden der werkonde Bevolking.
Wij laten, ja, ons door de Vrijmetsers om den tuin
leiden 't Vaderland zacht en lijdt onrecht.'.. Zelfs in
de Walen begint men te zecgen dat wij, de zegepalm en
in d'hand, in slaap gewiegd worden en naar den afgrond
gebracht.... De sterke katholieke Meerderheid wordt
niet ontzien, omdat zij hare macht niet durft toonen.
T'Antwerpen moeten do katholieken jaarlijks350.000 fr.
bijeenbrengen voor hun scholon. en de Geuzen heoben
hun onderwijs op de kosten van den Staat. De Wet van
1884 wordt bijzonderlijk uitgevoerd in d'artikels die ons
nadeelig zijn. De zaken zijn van al te groot belang, dat
er niet mag over gezwegen worden. Later zullen wij na
bitter beklagen van sulken ellendig^n werketoozen toe
stand lijdzaam aanveerd te hebben. Wij mogen malkaar
met geen echoone woorden paaien; do Vrijmetsers heb
ben ons in hun netten, zuowel voor 't geestelijk als voor
't stoffelijk.
REIS VAN
a (China.)
door den Eene. Missionnuris Ev. De Boeck. 11
De Geele Zee. Chineesche korte-wagens en Vervoer van
K Koopwaren en Reizigers op't vaste China-Land.
*'Toen wij 's vrijdaags, 4 April,wakker wierdan, wasonze Hai-Ting
reeds den Wam-pa uit en vaarde hij met vollen stoom te midden
der golvende baren van de Geele Zee. Wij lazen algauw Mis in
onze groote en rijkelijke kamers (want, daar wij hier licht in de ca
bine mochten hebben, baarde het mislezen geene moeielijkheden,
wij moesten zelfs de toelating niet vragen) en daarna begaven wij
ons samen op de brug, ten einde met ons nieuw schip eene nadere
kennis te nu ken. Nauwelijks waren wij boven of wij bemerkten
dat Hai-Ting een schoone en goed geregelde boot was: voorzeker
hij lag in grootte den Natal ver onder (hij kon er wel drie keeren
in!) nogtans aangezien het klein getal passagiers (wij waren maar
met zes) leverde hij veel meer gemak en ook veel min hindering of
gènatie op. De kamers of cabinen waren veel ruimer en rijker dan
die van den Natal en de salon was alzoo schoon dan die van de
fransche boot, indien hij niet schooner *are. Onze drie reisgezel
len waren ten onzen opzichte uiterst voorkomend en omringden
ons met eerbied en achting. Onder hen bevondt er zich ook eem
Missionnaris, maar ongelukkiglijk, zijne zending kwam met de
onze niet over een, hij ging de dwaling van het protestantismus
naar Tien-Tsin voort planten; 't was een eagelsche dominé, de man
was heel vriendelijk, doch spijtig van zoo ver te komen om val-
sche bijbels te verkoopen, de twee andere waren vooreerst de ma
dame van den DomirïÊ en nog een doorgoede Japanees. Ge ziet, wij
waren weer goed gelogeerd: de miserie, die wij reeds zoo lang
zochten, wilde maar niet komen: nogtans ik moet bekennen dat het
al geen roozen waren die wij hier plukten: daar onze boot nog al ta
melijk klein was en de zee een weinig ontstuimig,heerschteer gedu
rig eene wiggeling en waggeling op 't schip die eindigden met onze
hoofden in verwarring te brengen, ge kunt wellicht denken met
welke gevolgen!!! Doch na eenigen tijd wierden wij ook al aan die
beweging gewoon; den tweeden dag reeds waren wij zoo frisch als
aan land»
Gedurende de drie eerste dagen zagen wij hoegenaamd niets als
water; en water bevindt er zich t'Hofstade gelijk overal; daar hoef
ik dus niet over te schrijven; terwijl dat wij zoo rustig voortreizen,
laat ons nogmaals voor eenige oogenblikken naar Shang-'Hai te
rug keeren en nog een woordje reppen over de nieuwe manieren
van vervoering die wij daar voor de eerste maal aantroffen; buiten
de vigilanten door Chinezen getrokken en de draagstoelen, be
merkten wij hier nog eene soort van kortewagen die met den onzen
teenemaal verschilt. Het wiel, in plaats van voren aan te draaien,
bevindt zich bijna te midden en is omringd door twee breede borden
of planken waarop zich van den eenen kant de reiziger plaats, ter
wijl zijne bagagies van den anderen kant en van voren gezet wor
den: 't is heel prettig gemaakt en 't ziet er heel gerieflijk uit; daar
de as, met zich in 't midden te bevinden, al 't gewicht te dragen
heeft, geloof ik dat die korte wagens veel min vermoeien dan de
onze; dat onze Landbouwers maar ne keer komen zien, ze zullen
het model misschien goed vinden en navolgen.
Aan de have ziet men hoegenaamd geen paarden, noch karren,
noch wagens voor het lossen van de schepen, dit alles wordt dooi
de sterke schouders der Chinezen vervangen: men ziet er daar met
duizendestaan, allen voorzien van eenen dikken langen stok dien
zij in evenwicht op de schouders dragen en waar men van voren
en van achter met koorden de zwaarste en verbazenste lasten aan
bindt,die zij al zuchtende en al roepende van de schepen naar hun
ne bestemmingplaatsen voor eenige centiemen brengen. Daar er
zoo schrikkelijk veel van die dragers zijn en dat zij zich daarbij
voor eenen eil en niets verhuren,is die manier van vervoeren voor
de Commercanten veel voordeeliger dan wagens of karren.
Laat ons nu terug naar den Hai-Ting keeren, hij vliegt er over
dat het een plezier is; zijne snelheid was wel zoo groot niet als die
van den Natal (4 uien per uur), nogtans hij ging goed vooruit
en den 7 April, een maandag, bracht hij ons reeds om 3 ure voor
den mond van de rivier die naar T'ien-Tsin loopt, hier moesten wij
wachten tot als onze beurt gekomen was, daar die stroom zoo on
diep is, kan men er met geen twee schepen te gelijk door;al de boo
ten van T ien-Tsin voor Shang-Hai moesten eerst de rivier uit zijn,
eer wij vooruit mochten: dat duurde en bleef duren zonder einde,
den woensdag daarna stonden wij daar nog altijd te koekeloeren,
men zou er waarlijk al zijn geduld bij gelaten hebben; eindelijk
om 2 ure van den namiddag (woensdag 9 April) trokken wij de ri
vier binnen, maar nauwelijks waren wij eene uur ver gevaren, of
onze Hai-Ting loopt aan eenen draai met vollen stoom den kant in;
daarna zaten wij, bijna verzonken in het slijk, men werkte uren en
uren, om los te geraken en toen men er eindelijkingelukte van den
boot weèr in beweging te stellen, was het avond geworden, wij
moesten hier vernachten; er was te veel gevaar, om met den donker
voort te varenll! Patien ie, wij zijn in China, het geduld komt er
dikwijls te pas.
's Anderendaags (Witten Donderdag) reeds heel vroeg in den
morgend, vorderde de Hai-Ting zijnen weg en deze maal zonder
eenig ongeval te ontmeeten; om half acht kwamen wij reeds in de
have van T'ien-Tsin aan.
Alles was rustig op onzen doortocht, maar laat ons niet te rap
vooruitloopen.
Voor de H. Mis wierd er nog beschikt dat wij 's anderendaags
vroeg in den morgend, elk met een Chineesch Karreken, zouden
vet trekken om de paaschfeest in Pekin te kunnen overbrengen,
terwijl onze koffers alleen langs de vaart den weg. die 8 dagen
duurt, zouden doen; zij waren reeds voor onze aankomst ingescheep t
door de goede zorgen van Mr Zijlmans. Met de Karrekens konden
wij er op twee dagen komen, terwijl wij langs den gewoonen weg
8 dagen noodig hadden;en daar de Paaschfeesten in de Hoofdkerk
van Pekin zoo schoon zijn, was er geen middel van te twijfelen,
nogtans de voorkeur dien wij aandeChineesche voituurkens gaven,
koste ons duur gelijk gij het later zult hooren. In alle geval, nu
waren wij er uit, met eenen geleider in den zin en met de onder
vinding van Confrater Zijlmans hoefden wij niets meer te vreezen:
wij waanden ons al 't huis (och arme wij kenden dc Chineesche
wegen nog niet); ons geluk was oprecht te groot, en onder de H.
Mis die weldra na onze aankomst in de procure begon, bedankten
wij uit ganscher harte den Goeden God over zijnen zonderlingen
bijstand, ons tot hiertoe zoo mildadig verleend en wel bijzonderlijk
over de nieuwe weldaad die hij ons in de komst vau Mr Zijlmans
schonk.
In den voormiddag hadden wij al niet veel te verrichten daar onze
goede confrater Mr Ryckmans, tijdens zijn verblijf in Tien-Tsin
voor alles had gezorgd en ons van al de noodige voorwerpen voor
de reis had voorzienwij waren ingespannen even als oude missi-
onnarissennogtans ge moet precies niet denken dat wij ieder eene
volle kar reisbehoeften hadden: reizen m China, menschenlief, dat
is heel eenvoudig: buiten een weinig eetwaren die men in zijne zak
ken kan verstoppen, neemt men anders niets meè dan e<-n bed, be
staande uit een geiten- of schapenvel (dat voor matras dient) en een
deke* met katoen opgevuld, daarmeè is het alles. Maar, zult gij mij
wellicht zeggen, bestaan erdan in China geen huizen waar de vreem
delingen kunnen vernachten, dat gij datbeddegoed moet meenemen?
Wel zeker I zooveel als ge maar wilt, men komt er bijna alle stap
pen tegen, maar voor hetgeen't slapen betnft, vindt men in die
prachtige hótels!? waar wij later met gelegenheid zullen over spre
ken, anders niets dan eene gemetseld bed of oven, van boven met
steenen an kleern dicht gemaakt; van bedd«goed is er geen kwestie,
daar moeten de reizigers zelf voor zorgen of te wel kunnen zij maar
op de bloote steenen den nacht ovet brengen.
Met een bed en sapeken (Chineesche munt) daarmeè kan men
China door reizen: door de goede zorgen van Confrater Zijlmans
hadden wij het eene en het andere, wij waren dus, gelijk men zegt,
volkomen reisvaardig en vertrekkens gereed.
In den voormiddag brachten wij een bezoek aan den franschen
consul van Tien-Tsin die ons buiiengewoon veel genegenheid be
toonde en ons in den namiddag met een tegenbezoek vereerde.
Daarmeè wierd het al stillekens aan avond en daar wij 's anderen
daags zoo vroeg moesten vertrekken vonden wij niets beter dan ons
nog al tijdelijk naar ons bed te begeven.
De nacht was weldra voor ons vervlogen; om 3 ure van den
morgend kwam men ons wekken en een weinig na 411 re (opGoeden
Vrijdag 11 April), rolden wij in onze voituurkens gezeten, de pro
cure uit, gevolgd door de hartelijkste wenschen van den Procureur
r Alofs. 't Vervolg.
