19 Zondag Mm 1885. 26s/f Jaargang liofslade naar Mougiilit GODSDIENST. - VADERLAND. - VRIJHEID. Overzicht. D'Openbare Werken. BUREEL, ACHTERSTRAAT. Gewoone Annonceu 20 centiemen per regel. Annoncen op de Tweede Bladzijde 50 centiemen den regel. Berichten onder 't Nieuws, 1 frank den kleinen regel, HET LAMD ABONNEMENTS-PRIJS 5 fr. 's jaars, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op alle tijdstippen genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers. YAI AELST AALST, ZATERDAG 9 MEI 188o Het anglo-russisch geschil. De zwarle wolken verdwijnen, en 't zonneken be gint te schijnen in 't Oosten. Alles wel gewikt cn gewogen, ziet men dal de Engelschman achteruit deinst, wanthij kanschrik- kelijk veel verliezen in'nen oorlog tegen den Rus, en bijna n:ets winnen. Misschien zou hij eenige ha vens kunnen kapot schieten, maar wat kan hij op 't Vaste land uitzetten tegen dien ijsbeer van Rus die meer dan twee miUioen soldaten kan te been brengen? De Milord heeft dat eens met kalmte overpeisd, en gezegd: 'l is nog beter vrede te maken met dien geduchten kalant. Maar hoe dat aaneen .geknoopt zonder zich te veel en open tl ijk te vernederen? 't Is gevonden. Van den slag van Pendjeh en 'tver slag van Komaroffzal men niet gewagen; maar en kel onderzoeken wie van beiden, Rus ofEugelschman, het akkoord van 46 Maart (te blijven staan waar men was) wie dat akkoord slecht heeft verstaan. Want't kan toch niet zijn als een misverstand. Die zaak wordt dus alzoo uitgelegd. Lumsden, den Engelschman dacht dat de Russen reeds vóór 16 Maart Pul-i-Kbisti (bij Pendjeh) bezetteden, en dat was mis, want de Afghanen waren op dien post. Lumsden gaf dus dat bericht aan de twee goevernementen, en daarop zeide Rusland aan zijnen generaal Komaroff van de plaatsen te behou den waar hij was, Pul-i-Khisti meêbegrepeu. Koma roff trok vooruit en botste op de Afghanen die dezen post niet wilden ontruimen. Dit misverstaan van sir Peter Lumsden is de oor zaak geweest van al de ruzie en 't lawijt in Europa en Azië. Minister Granville heeft in de hoogere Kamer aangekondigd dat de twee goevernementen t'akkoord zijn gevallen om het toeval van Pendjeh aan eenen scheidsrechter te onderwepen. De groote zaak, de grensbepaling, zal te Londen worden hernomen, eu men zal trachten eene vaste lijn te maken die voor goed den vrede moet stichten tusschen Rus en Engelschmanja midden Azië. Alles hangt nu af, zegt de Times, van de rechtzinnigheid van Rusland en zijn gezag om de drift der müila- A*i -• Het EngeUch publiek heeft met genoegen, doch zonde geestdrift de overeenkomst met Rusland ver nomen; aan welken prijs zij verkregea is, zal men later weten; maar den uitslag van 't gevecht van Pendjeh, het bezit van die plaats en de omliggende streek, zal de Rus niet laten schieten. Gelijk wij voorzeid hebben in ons vorig artikel, generaal Peter Lumsden zal 't gelag betalen; reeds heeft Gladstone in 't Lagerheis laten weten dat, in gevolge der overeenkomst met Rusland, generaal Lumsden en Kolonel Stewart op staanden voet naar Londeri terugkeeren. Dat is zeker aangenaam aan Rusland, maar het engelsch volk zal er anders over denken, en deTimes kenmerkt zeer wel de politiek van Gladstone in de volgende woorden: ons goevernement, zegt het Lon- densch dagblad, gedurig trapt het op iemands voeten, en gedurig vraagt het den hoed in de hand, ver schooning voor zijne lompheid. De Malidi verrijst, maar voor zijn onge'uk. Zijn leger is geklopt nabij Sen naar in denSoudan door muiters van Soldaten. De Engelschman zal in zijn handen wrijven,als hij zijnen veldtocht en zijnen ijze- renweg p .r Berber cn al die duivels vat Arabes zal mogen naar de maan zenden. Egypte. Minister Nubar-pachu heeft bij den franschen af- gez:i' t een bezoek van eerherstelling afgelegd. Daar in is de klodde van den Bosphoor geëindigd, en de diplomatische betrekkingen tusschen Fran krijk en Egypte herbeginnen. De gazet Egyptische Bosphoor gaat welh.>.^t terug verschijnen. Spanje. Iu de voorloopige gemeentekiezing te Madrid win nen 32 liberalen en republikeinen, en 44 ministeri- eeleu. Al de tegenstrevers van 't bewarend ministe rie G a u o v a s hebben te samen gespannen, en zegevieren in de groote steden. Te Madrid was Je strijd zeer hevig; de ministeriéelen kregen 8000 stemmen en de liberalen bijna 40 duizend. Frankrijk. De Kamer heeft'nen radicalen voorzitter en on dervoorzitter gekozen, de Ferrysten komen nog niet boven. Het voorstel is neergelegd van 't ministerie Ferry voor den Tribunaal te doen verschijnen, als landverrader door zijne leugens en verkwistingen; maar dat zal niet lukken. De Jacobijnen van Parijs zijn bezig met de namen des straten te vernieuwen; al de heiligen en groote mannen van Frankrijk worden uitgeschrabt, en Com munards en Jacobijnen, gelijk Delescluze enz.nemen hunne plaats. Ze zijn van 't ras der Jacobijnen van 93, die aan de s'.ad Sint-Denys den naam gaven van Franc iade, en O. L. Y.Kerk te Parijs veranderden in den Tempel der Rede met een civiel postuur op het Altaar. DE EVENREDIGE VERTEGENWOORDIGING- 1® Artikel. 't Schijnt genoeg die twee woorden néér te schrijven, om ze door iedereen te doen aanveerden. De Vertegenwoordiging is evenredig, wanneer al de rechthebbenden han juist aandeel ln 't bestaar hebben. Ofwel, onze Grondwet en haar stelsel van Volksverte genwoordiging is eene belachelijke komedie, ofwel, de evenredige Vertegenwoordiging kan door niemand met reden worden betwist. Noem eene stad gelijk Aalst en onderstel dat de drie vijlden der Burgers sum de katholieke partij »oelmorer- en niemendalle te zeggen hebboo iu 't bestuur dere'.ad. ja, aanzien worden als niet bestaande? Antwerpen, die groot' stad. ïs omtrent gelijkelijk :n twee partijen verdeeld. En wat zien wij er gefcenren met ons schoon kiesstelsel? Omdat eenige honderde stadhuisbedienden en officieren voorde geuzen hebb»n gestemd, worden de katholiekeu, den helft der stad, als zero geteld; niet éene stem der Meeting mag op 't Stadhuis klinken. Is dat geen despotisme of alleenheersching? Eeno zaak moet bevreemden in 't aanschouwen van dit ellendig kiesstelsel, te weten, dat de Belgen, die door hun gezond oordeel uitmunten, zoolang dit onrechtveer- dig en belachelijk kiesstelsel hebben gedoogd. 't Is wederom de partijgeest die het gezond oordeel belemmert en teniet doet. Hier zijn 't de liberalen, daar de katholieken die. alleen meester zijnde, alleen meester willeu blijven, en niet dulden dat de Minderheid verte genwoordigd zij. Dit zou, (t-n dat is hunne eenige opwerping)twist bren gen in vele Gemeenteraden, waar er nu vrede en rast is. Natuurlijk, den mond stoppen aan zijnen tegenstrever, dat vernietigt alle tegenspraak, alle discussie, dat geeft rust en gemak. Maar is dat de Vrede? Wij ge.'ooven dat de vrede (zooveel bij mogelijk is on der v. rschillende partijpn), s eunen moet op een recht- veordig bestuur; eneen bestuur van menschen, om recht- veeró g te zijn, heeft altijd en overal een control, een toezicht van uoode. Dit control kan somtijds onaangenaam zijn, maar 't is noodzakelijk en heilzaam voor de partijen. Gelijk het de Journal do Bruxelles zelf zegt, eeno macht zonder tegenwicht ia maar sterk in don schijn; zij helt noodlottig over.naar willekeur en despotisme,zij lijdt aan partijdigheid en konkelfoes, en dat veroorzaakt den val der besturen. Neen, demondstopping versterktdo regeerendepartijen niet; zij verkankert do kwalen en misslagen, en 'nen schoonen raorgend is men verwonderd dat een bestuur, :-o sterk en machtig scheen, plotselings in duigen valt. Mon zoeke in onze woorden niets persoonlijks tegen dit of gindsch bestuur; wij spreken voor't recht en in 't algemeen belang. Overigens, wij zijn overtuigd dat het niet de kritiek der misbruiken is, die eene partij ten onderen brengt, maar do misbruiken zelvon. Is 't niet waar dat de partijgeest alleen tegenstrijdig is aan de Vertegenwoordiging der Minderheden? En is 't de partijgeest ook niet, die ln ons land de beste maatregelen verijdelt? De Belgische Landbouw, eerste bron van alle welvaart, kwijnt en vergaat. Waarom wordt er geen krachtig redmiddel gebruikt om hem te beschermen? Waarom dnrft geene partij een klein inkomrecht op de vreemde granen heffen? Is 't niet, omdat de meerderheid der Kamer met ons ellendig kiesstelsel afhangt van weinige honderde Btem- men,die na rechts dan links afhellen, en dat die vlottende macht van groote steden tegen dit redmiddel opstaat? Vraagt het gansche Land de vermindering der Krijgs lasten niet? Ed hoe komt bet dat bijna al de Candidaten, eens in de Kamer geraakt, al hnnne schoone beloften, voor de Kie zers afgelegd, vergeten en het verpletterend oorlogsbad- jet stemmen gelijk óen man? Is 't niet omdat beide partijen in 't land in evenwicht zijn en dat elkeen vreest van aan den Koningte mishagen? Met eene ware en wezenlijke Volksvertegenwoordiging zullen die ellenden noodzakelijk verdwijnen. Het Land zal alsdan waarlijk vertegenwoordigd zijn en het Recht en de Vredo en de Vrijheid zullen er veel bij winnen. D'Openbare Werken! Al wie op den Dam komt en die Aalst gekend heeft over eenige jaren, hij staat verwonderd en hij roept uitWolke groote, welke schoone verandering! De Vaart vrij gemaaktl nieuwe toaien! al die groote Mtimeutcn I van den anderen kaï.l, denj^yxengang weg, en een ^(raajo breed* g'heel de Dendervallei... Wat zal er gebeuren, als men traag is en lauw om te vragen? De jaren vervlie-i gen, 't Katholiek Ministerie gaat weg en er komen opvolgers van welke wij niets te verwachten hebben. 1S84 is een tweede i83o geweest; de katholieke Mi- nisteriën kunnen aanblijven langer dan de vorige doch er moet gesmeed worden erwijl het ijzer heet is. Heeren Senateuis en Volksvertegenwoordigers, aan 't werk! gevraagd zonder ophouden! geklopt met aandrang gelijk de Walen en de Brusselaars doen Ge kent de noodwendigheden der streek en de be geerten van uw Volk. D'Openbarb Werken!... 't Ware een groot mis- dacht voor ons Ministerie, van d'openbare Werken te laten sluimereml Nooit is er geklaagd, air er eerv> Leening wierd aangegaan voor Openbare We;ken. De belangrijke werken van openbaar nut brengen leven en beweging en geven gelegenheid om de ka tholieke Medeburgers op hun beurt aan de Staats- kalandisie te laten komen... Rechtveerdig en onpar tijdig zijn, zegt Minister Van den Peersboom ja, maar 't geleden onrecht herstellen; dat is 't eerste ar tikel der Rechtveerdigi.cid. Als men in da Walen reist, rond Luik, Charleroi en Bergen, welke belangrijke waterwerken heeft men daar niet uitgevoeid De Walen zijn vereenied voor d'openbare Belangen; in de Walen, zelfs onder dees Ministerie, de liberale Representanten vragen en spreken alsof zij alles te verwachten hadden en gingen bekomen... Welke les voor ons I GEMENGDE BERICHTEN. Men zegt dat Den- dermonde zoo buitengewoon wel gelukt is in de kies-exaaras: van 47 katholieken 4o aanveerd, en de twee liberalen, elk 'ne plak op d'hand. Maar zou dal waar zijn? Is Aalst zoo slecht bedeeld geweest te Oudenaarde? Zijn er op 400 man maar 30 kiezers Dan moet men uiterst streng geweest zijn, en dan zai er in Beroep gegaan worden. De vragen van èlen za- turdag waren zeer gemakkelijk. Doch men kan spits- vinnig en subtiel zijn in 't onderzoek. Volgens recht eu rede, zouden de vragen de leervakken van het Lager Onderwijs niet mogen te buiten gaan. Meester Rollin mag zijn matten oprollen hij dient tot algemeenen spotlach. Zaturdag ten 4 ure is hel t'Aalst Zitting van den Gemeenteraad. Er zijn be langrijke punten op 't dagorde. De Tentoonstel ling van Antwerpen is zaturdag geopend; de Konink lijke Familie was aanwezig; Antwerpen beeft een drachtig en ieverig gevierd en gevlagd immers die Expositie is winst voor iedereen; er waren f80 ga zettier!» uit Belg en vreemde Lauder men xe£ d WBHH r-3-^—~- gri'lje komen, gelijk aan de statie, rechtover M. Jelie zijnen hof; 't is zelfs in den Gemeenteraad verklaard geweest, het stond in 't akkoord;en nu staat daar een lomp en dom z a art gelent nu wordt het langs op en neêr die straat een vuilhoek. De bewoners der St Annastraat klagen geweldig; waarom de Overeen komst niet uitgevoerd? Heeft de Staat geen geld.'t en is daarop niet dat er moet gespaard worden, maar wel op Leger en Onderwijs. D'Openbare WerkenAls de Vlaamsche Provin ciën niet wel oppassen, zal Brussel weêral met de grootste sommen voor Openbare Werken weggaan. Brussel, altijd bevoordeeligd, met Paleizen van 5o, 60 millioen, Brussel durft nog klagen en 't is te vree zen dat Brussel en ander groote steden weêral met 't beste fortuit zullen weggaan. Wij, Arrondissement en Stad Aalst, wij hebben te klagen,wij hebben recht op groote subsidiöu; op buitengewone werken 't Is hoogen tijd om gesamentlijk de hand aan 't werk te slaan. Met dit onnoozel Passerelleken zijn wij niet gepaaid; er zijn ander werken van groot nut voor er schandaleuze zode-bedervende boeken door de beralen aan 't werkvolk van Aalst uitgedeeld Wij hebben de titels der boeken gegeven, maar dezelve ontleden, kunnen of mogen wij niet! En dat noemen ze Vooruitgang en Beschaving!... Is 't alzoo, met zulke verderfelijkheid, dat Aalst een Paradijs moet worden? Minister Gratry, 't is te zeggen de oud- Minister van Oorlog, ligt te Nizza met een geraakt heid. 't Spreekwoord zegt Het onweêr in de schoone Mei, doet 't koren bloeien op de hei. Prins Victor Bonaparte is te Blankenberg en logeert er in 't Hotel D'llondt, aan den Dijk. China heeft werklieden naar Cockerill gezonden om d*ijzergieterij te leeren eu 't ontginnen der koolmijnen. De kiezing van W'ambeeck is goedgekeurd. De kleer makersgasten vau Parijs zijn in werkstaking. Iu Spauje, juist onder de zitting der Kamers, is de broêr van den Opper-Minister Canovas, door een geraakt heid geslagen. REIS VAN (China). door cUn Eertc. Missionnuris F.v. Lc BoicJc. 14 XII. Paschen Wandeling in Peking. Om 10 uie deed Monseigneur, bijgestaan van 5 Priesters en een aantal Seminaristen, eene solemnele pontificale Mis; het muziek was allerschoonst,en voor en na de mis, alsook onder de Offerande voerden de fanfaren van het Seminarie, met europeeschc instru menten, als 't u blieft, de mooiste stukken van hun repertorium uit. Ge kunt niet denken hoe aangenaam en verrukkend de gevoelens zijn, waardoor men zich in zulkdanige plechtigheden bewogen gevoelt; men kan dat ondervinden en smaken, doch er een ge trouwe beschrijving van op het papier zetten, dat is onmogelijk. In den namiddag was er een Lof in denzelfden zinjrechtuit gespro ken, de Christenen van Peking moeten de groote plechtigheden van de Europeesche hoofdkerken niet benijden; de goddelijke diensten geschieden er opdegroote feestdagen,met al den mogelijken luister. gjT-Wat waren wij nu tevreden van ons op dien dag te Peking te bevinden! waarlijk, bij het geluk en het innig genoegen dat wij op Paschen genoten, waren de vermoeienissen van de lastige reis, die wij kwamen te doen, weldra vergeten. 's Maandags gingen wij Mis doen in de kerk van het Westen,die even als de Noordkcrk, waar Monseigneur verblijft, in europeesche stijl gebouwd is en in pracht en luister, met onze schoonste kerken mogen vergeleken worden, In den namiddag brachten wij een bezoek aan de heeren van de kansche Legatie,die ons met veel voorkomenheid behandelden en ons de pasporten afleverden, waarmeè wij vrij en vrank,de Mongolië door, het H. Evangelie mochten gaan verkondigen. Als wij die pasporten overlazen, bevonden wij ons teenemaal herdoopt: Voor taan zal moeders oudste zoon niet meer Evarist De Boeck heeten, maar zijn naam zal zijn: Pau-jou-tien, a bevattend gelijk den he mel; ge ziet, ik heb er niet veel bij verloren, met te veranderen; mocht mijnen nieuwen naam maar altijd waarheid spreken, mocht ik voor s Heeren glorie en het welzijn der zielen, de hemelsche schatten steeds in mijn hert bevatten, om ze overvloedig aan die verdoolde schapen meè te deelen, tot hiertoe in de diepste armoede en ellende, door de duisternissen van het heidendom gedompeld! Van de fransche Legatie begaven wij ons tot bij den minister van Belgenland, Mde Noydance. De goede man was uiterst over onze komst verheugd en trakteerde ons met een goed glas bier en een lekkere belgische cigaar; ge ziet dat men tol in Peking zelf de aan genaamheden van den goeden Viaamschen haard kan aantreffen; spijtig, onze brave minister kan de lucht van Peking niet verdra gen, hij had er een bronchite opgedaan, die hem bijna de spraak had ontnomen en hem teenemaal onbekwaam maakte om zijn ambt langer uit te oefenen; bij onze komst was hij juist aan 't inpakken, om zich 's anderdaags op eg te stellen voor het Vaderland; mocht hij eene goede reis gemaakt hebben, nogtans, ik vrees er veel voor; hij zag er zoo ziek en zoo afgemat uit, dat hij waarschijnlijk niet levend in België zal aangekomen zijn, hij zelf vreesde er veel voor; ik wensch uit ganscher herte dat zijne vrees geene noodlottige ge volgen zal gehad hebben. Dienselfden middag begaven wij ons nog naar de kerk van het Oosten, waarna wij de bijzonderste straten van de Chineesche hoofdstad zoo wat doorliepen, om er eene nadere kennis meè aan te knoopen. Ik moet u natuurlijk vertellen, Wat wij daar zoo al zagen en bewonderden, want gij zultwellicht nieuwsgierig zijn, om ook eenige bijzonderheden over de kapitaal van het hemelsch kei zerrijk te vernemen. Ik zal dan weêral maar van goeden wil zijn en er eenige woorden over zeggen. Voor de Chinezen is Peking voorzeker eeue allerprachtigste stad, nogtans, ge moet opmerken dat hun ideaal gansch van het onze verschilt, dit wil zeggen dat zij schoon vinden, 't geen voor ons buitengewoon leelijk is,en vice versa, wat voor ons schoon is, daar echten zij hoegenaamd geenen prijs aan- Moet gij daaruit nu be sluiten dat Peking een model is van leelijkheid? dat precies niet, doch ik voor mij, ik moet bekennen dat ik er buiten de schoone en hooge kerken der EE. PP. Lazaristen, niets merkweerdigs in ge vonden heb.Schrikkelijk groot is zij,en de meeste straten overtreffen in breedte, de grootste onzer Europeesche boulvards, maar lieven hemel toch!'t zijn mij de straten; de huizen, meestal van houten zonder verdiepingen, zijn beladen met vieze schilderingen en eigen aardige ornamenten, die ze eer overwegen dan versieren; men moet oprechtChineesch zijn,om dat voorschoon te aanzien ;en den grond, ge zult misschien denken dat die prachtig gekasseid is, ge zijt er wel meê; dat is schoon bij ons, maar hier zou dat weêral misstaan; de groote mannen van de hoofdstad van het hemelsch keizerrijk vinden hunne straten beter versierd met zand, dan wij met kassei- steenen, en ik verzeker u dat het zand er wel gelukt is; op sommige plaatsen schiet men er tot over de voeten in, dat gaat zacht, zeggen de Chinezen. Verbeeld u wat stof dat er daarmoet zijn, als de wind wat hevig is. Tijdens ons verblijf in Peking, hadden wij eenen van die winddagen, wij bevonden ons iuist op onzen wandel inde stad; in zulkdanige tijden is het er oprecht niet uit te houden, men ziet geen twee stappen voor zich en alle oogenblikken moet men zich omkeeren, om niet te versmachten waar men staat; met die gele genheid vonden de kinderen van het hemelsch Keizerrijk het toch ook te erg, in al de straten waar wij kwamen, sprooide men water. Gij zult wellicht zeggen: hierin ke rnen zij toch met onze gebruiken overeen; als 'tu blieft: bij ons in de steden sproeit men klaar en zuiver water, hier integendeel gaat men overal de mestputten uit scheppen en dit welriekend colognewater vliegt de straten op; ge moet niet denken dat ik aan 't dichten ben, ten eersten, de stof er niet wel toe geschikt e" ten tweeden, 't geen ik zeg, heb ik voor mijn oogen gezien, veel van die kuipkens wierden voor c.izen ntuc geledigd. Ge kunt denken welke aangename geuren het zijn, die zich ile stad door verspreiden; ook rechtuit gezegd, overal waar men in Peking komt, heerschtzulk een onaangename reuk, dat men zich altijd genegen gevoelt om den neus in den zakdoek te verduiken; dat moet u weêral niet verwonderen, bij ons is de propreteit een deugd, bij de Chinezen wordt zij onder de ondougden gerekend, dat geneert te veel, houden ze staan, zij houden fel vanhun gemak. Ik moet nogtans bekennen dat wij eenige straten aantroffen, die ooit gekasseid geweest waren, maar deze verkeerden nog in eenen droevigeren toestand als de overige; sedert de legging van die groote steenen, (misschien over 1000 jaar,) is er daar nooit geen hand meer aangestoken, ge kunt wellicht denken hoe dat er d«e^ straten uit zien; hier steekt er eenen steen bijna een halve meter boven den grond uit, daar is er eenen 2, 3 decimeters gezakt; waar lijk, als men zich in die wegen waagt. moet men gedurig zijne oo gen op de voeten houden, wilt men zich niet aanstonds de beenen breken. Om nu van die schoone straten te zwijgen zal ik u, daar ik hoo- ger spreek van de handelwijze der Chinezen die heel versehillig is met de onze, nog eenige voorbeelden aan halen die mijn gezegde nog meer en meer zullen bevestigen. Zij hangen wel niet fel aan een, doch aan Moeder en Broeder schrijvende, hoef ik mij in den vorm van mijnen brief of relatie niet veel te stooren. l®Als wij in Europa met iemaniop weg zijn dien wij willen eerbiedigen, geven wij hem den rechten kant; in China moet hij langs den linken kant gaan 2° Verschijnen wij in Europa voor iemand die ons respect inboezemt, wij nemen seffens den hoed of de klak af. In China moet men alsdan het hoofd bedekt hebben. 3" Tijdens den rouw draagt men bijons zwarte kleeren:in China neömt men alsdan witte. 4® Bij ons dragen de mannen korte kleeren en de vrouwen lange, bier hebben de mannen buiten de broek een lang Kleed dat ban van op de schouders tot aan de voeten valt.terwijl de vrouwen de broek dragon en voor bovenkleed een fraksken hebben dat maar tot een weinig boven de kniën komt. 5® In Europa beginnen de boeken van voren, in China is het laatste blad het eerste, men begint van achter te lezen, en bet werk eindigt daar waar het bij ons begint;hetzolide geldt voor de brievsn. G® Bij ons 13 er vreugd bij de trouwen en droefheid bij het afsterven van het een of het andere lid der familie, hier maakt men plezier rond de lijken en de vrouwen moeten weenen als «ij trouwen. 7® De messen in Caina snijden lang den kant waar bij ons de rug is, en de rug bevindt zich daar waar wij bij ons het scherp aantreffen. 8® In de scholen van Europa moet'-n de leerlingen zwijgen en naar den meester luisteren, hier moeten zij maar gedurig, deD dag door, elk voor zich eu al te samen de les opzeggen die de meester hun ieder 's mor gens bij hunne intrede in de klas hoeft voorgezegd. Is er eenen diezwijgt, de mees ter is daar om hem terstond tot het lawijt maken terug te roo.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Het Land van Aelst | 1885 | | pagina 1