t
Wag 3! lei aanstaande i
21
Zondag 24 Mei 1885.
26s'6 Jaargang.
iiofsladb naar Mongolië^'
an.
GODSDIENST. - VADERLAND. - VRIJHEID.
TE AALST,
Hoofdplaats van het Arrondissement,
PRACHTIGE EERBETOOGING
AAN M. KAKEL WOESTE,
onzen talentvollen Volksvertegenwoordiger en moedigen
Oud-Minister.
Vaderlandsch Verbond
wiïï^y-xwBtm
«lam
y BUREEL, AGtt-ERSTRAAT.
Gawoono Annoncen 20 centiemen per.,fégcl. Annoncen op de Twoede Bladzijde
50 centiemen den regel. lerichtea önder 't Nieuws, 1 frank den kleinen regel,
LAND
ABONNEMENTS-PRIJS
5 fr. 's jaars, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op allo tijdstippen
genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers.
AELST
Aan de statie van AalstOm u. 40 m. aankomst van M. WOESTE. Aldaar vergadering
der Sociëteiten. 1 URE, optocht naar de Groote Markt. 2 URE, de Feest op 't Land
shuis Onthulling van het MARMEREN BORSTBEELD, aanbieding van het ZILVEREN PRACHT-
^GESCHENK en Festival ter Groote Markt. 5 URE, Gastmaal door de Inschrijvers M. WOESTE
aangeboden. 9 URE, Verlichting ter Groote Markt. Geene Stad, geen Gemeente van
ons Arrondissement zal er vreemd aan blijven. De Katholieke Macht uit al de Standen der
Samenleving zal zich toonen en zich uitspreiden, om den Man te vereeren, den rijk begaafden,
r chtschapen en edelhartigen Man, door de Katholieke Beweging in 1884 aan 't Hoofd gebracht
en door de Vrijmetsersche machten bevochten, omdat zij wisten wat een Ministerie Malou-Wceste-
Jucobs zou te wege gebracht hebben.
Moeten wij aandringen op de merkweerdigheid van dien buitengewonen Dag Voorzeker
HEEN! Elke Katholiek begrijpt dat ons Arrondissement een bijzondere Hulde verschuldigd
is, aan den hoogeerweerden Man die ons op zulke schitterend en verdienstrijke wijze in het
Parlement vertegenwoordigt. M. WOESTE heeft die eer geweigerd, doch er mocht niet
geaarzeld of uitgesteld worden M WOESTE is door de Vrijmetsersche machten gehaat,
vervolgd en uit't Ministerie gestooten, omdat hij, krachtig en eerlijk, de onrechtveerdigheden
wilde herstellen en 't Vaderland uit den afgrond redden. Aan ons, aan alle Katholieke her
ten, van hem dankbaar te zijn, en die hulde van Hoogachting en Dank door een luidsprekende
Betooging aan 't gansche Land te veropenbaren. Katholieken van 't Arrondissement Aalst,
Vrije Belgen, Aalst verwacht U, op Zondag 3i Mei.
AALST, ZATERDAG 23 MEI 1885.
DB EVENRuDIGB"VERTEGENWOORDIGING.
pA- - (3' Artikel.)
Het groot nadeel 4er poli ioke Kiezingen is de onbe
stendigheid van t besta:.-.
Nochtans als er «ene kunst of wetenschap in de wereld
is, diöRjitheid -lerwaï» :ï!d voroiecfct, 't is wel de
gBiécüCT00— «toiS'i ïravergaBrnetir. en ver
vangen üoor mannen zond*.* ondervinding. Dit ongeval
vermijdt men door de evenredige vertegenwoordiging.
De beste en nitatèksnste mannen van elke partij zullen
zetelen in de gemeen of provincieraden en in de ka
mers;'t is net middel n waarlijk ervarene en wijze be
stuurders 'c ki ijgen eu te benouden.
Daarenboven zal mei: in de kieslijsten de aanvulsels of
stopmanneu kunne- .issen. HedeD, om met voordeel te
strijden, moet elke partij met eene volledige lijst afko
men; zoo niet, 't is oen bewijs van wantrouwen en zwak
heid, de voorspelling eener gewisse nederlaag. Maar om
die'jvoiledigo lijst asneen te flansen,hoe dikwijls geschiedt
het niet dat men er strooimannen moet oplappen, die
noch door hun verstand reeh door hun karakter behoor
den als Caudidaten op te treden? Maar nood dwingt, en
van alle bout maakt men pijlen.
Hoe kom* - i.t: er in de Kamers zelf mannen zitten
die niet op de hoogte ziju van hnn mandaat, en die zich
vergenoegen met te zwij en of somtijds aardig te onder
breken? Men zegt wei dat die mannen goed stemmen
voor hunne partij, 't is te zeggen, ze stemmen al
tijd met hunne partij. Maar dit kan iedereen, altijd
met zijne pari meedoen; en daarom juist zijn onze
Kamerheeren niet gekozen, maar wel om d
der Kiezers te verdedigen, en het goevernement aan te
sporen met recht en kracht te besturen. Met ons stelsel
2 van evenredigheid hoeft men meer keus, en debekwaam
a ste mannen van elke partij zullen aan 't bewind komen,
en er aan blijven; waDt eene partij is klaarziende genoeg
om hare beste verdedigers te onderscheiden en uit te
1 kiezen.
Ij Bijgevolg ook zullen de uitstekend ste mannen bun
ji arrondissement kunnen vertegenwoordigen, en niet
m sUn w.ii oten tot dat or hou eene plaats worde aango-
Vd: ar-oodSsïo neet waar do zegepraal veker is.
--S*. n».
mortier m.- bten renddolvn tor dat zij oen
i vaste plaats verkregen! tën men moet toch, om de waar
heid, zeggen dat zij het arrondissement 't welk ze verte
genwoordigen, bijkans niet kennen; ze zijn en blijven er
vreemdelingen gelijk bijv. de heer Nothombdie zelfs niet
kan spreken met de vlaamsche kiezers van zijn door-
r vlaamsch arrondissement Turnhout. Uitmuntende man-
nen, gelijk Nothomb en Malou, zijn zeker de eer van ons
Parlement en moeten er steeds blijven; maar ware 't niet
beter dat zij hun eigen arrondissement konden vertegen-
ii woordigen en deszelfs belangen voorstaan?
\t Hoe d'kwijls reeds heeft men niet te vreezen gehad te
f Antwerpen voor den heer Jacobs, den roem der Katho-
i lieke partij! En moest bij daar eens bezwijken, Godweet
i of hij een candidatuar zou aanveerden in een vreemd
|1 arrondissement» Alzoo ia de kamer beroofd geweest van
den doorluchtigen staatsman M. Dechamps die te Char-
[i leroi niet was herkozen geweest. Zijn dat geen spijtige
i! zaken? zijn 't geen groote nadeelen van ons belachelijk
i| Kiesstelsel, al of niet? Waarlijk, als men de zaak inziet
volgens de gezonde rede, zonder vooringenomenheid van
partijbelang, begrijpt men niet hoe ons gevaarlijk en
onrechtveerdig stelsel zoo lang heeft geduurd; en het
eenigste antwoord dat kan gegeven worden is het woord
ij der overwinnaars; beati posaidentes: wij zijn nu alleen
meester en we willen 't blijven.
LOOPENDE NIEUWS. Frère-Orban is terug
uit Italië; hij zal er gewis met de Carbonaria in on
derhandeling geweest zijn. Herderskm wordt
met eere vermeld voor zijn Concert, te Letterhautem
gegeven Victor Hugo is stervende. Niemand
mag het kwalijk nemen, als in een kanton de voor
keur gegeven wordt aan Personen der streek.Vele
Burgemeesters, Schepenen en Haadsheeren van den
Buiten beginnen diep bedroefd en erg ontevreden te
worden. Vroeger moesten zij gedurig den toestand
der scholen laten kennen en nu wordt naar hun re
delijke vraag niet geluisterd. De Wet van 1884 is op
veel plaatsen met uitgevoerd. De Deputatie uit
den Congo is iu Antwerpen toegekomen, doch zoo
lang 't weêr niet verwarm t, blijft z'in een warme
kamer opgesloten. Onlangs heeft de Gemeente
raad vau Aalst zitting gehouden. M. Meganck, die
voor de aanbesteding van Herstellingswerken aan
't Stadhuis de laagste stond, is als Aannemer aan-
veerd. De aankoop van de Tulp aan de Bierstraat
voor 520(1 (r. is aanveerd; men zal die straat mer
kelijk verbreeden en de rest van den grond verkoo-
peu; eeue aanvraag voor 't plaatsen van telefons
is tot verder onderzoek verschoven;buitengewone
kredieten zijn toegestaan voor de zwemplaats de
werken door 't Bestuur der Soldaatjesschool ge
vraagd, beloopen tot 1700 fr. Maar, vroeg een Lid,
zal men water hebben? Daar hebben wij niet in te
komen, wierd door 't Collegie geantwoord; d'Offi-
eiers zeggen dat zij daarvoor zullen zorgen de
Kei ruisfeesten zijn ten deele geschikt: 5300 fr. zijn
uitgesteken: looo fr. voor werkvolk en drukken van
aflichen; verschelde Leden zijn verwonderd over die
hooge som; ooo fr. voor een Concert der Gidsen
M. Burny zou liever een Festival hebben, omdat
zulke Feest meer volk naar de Stad lokt, doch
M. Gheeraerdts bemerkt dat er reeds op 31 Mei een
Festival is, en dat 2 Festivals op korten afstand van
tijd, niet kunnen lukken; looo fr. voor het Feest van
Casino; 3uo fr. voor de Soldaatjes 130 fr. voor
v Iksspelffi; op de bemerking van M. Eeman dat die
Feesten toch zoo onbeduidend waren, is er een sek-
tie van 3 1- den benoemd om verdere Vermakelijkhe
den op te roeken. M. Dr Monfils vroeg 52o fr. voor
de Landbouw-Tentoonstelling; de Landb.-Maatsch.
zou er 18o fr. bijleggen, om aldus 5oo fr. van den
Staat er ">oo fr. van de Provincie te krijgen. -
Weiral bloemkoolen en rapen, riep M. Van Wan
beke der Tentoonstellingen is in da Jv
merg uetai Honden niigeroepen ais mtn-vuort-
brengende, Daarbij de nieuwe hopn&st dient voor
niets, boor ik. Doch M. D* Mouüls deed bemer
ken dat men de zaken niet mag beoordeelen zonder
ze te kennen ons inzicht, zegde hij, is iets in te
richten dat nevens de Landbouw-Tentoonstelling van
Antwerpen zal mogen zijn, met aanduiding der nieu
we machienen en bewerkingen die den Landbouw
op ander plaatsen veel nut bijbrengen. Wat de
nieuwe Uopnast aangaat, zegde M. Verbrugghen.T is
een proefneming, om met kleine kosten te doen,
wat op grooten voet reeds gelukt; die iets nieuws
aanvangt, is nooit zeker van de eerste maal te geluk
ken; doch Wij hopen vastelijk onze onderneming met
goeden uitslag bekroond te zien, M. Limpens sprak
ook voor het hulpgeld, dat eindelijk gestemd wierd,
éeupariglijk; M. Van Wambeke oulhield zich.
Verders wierd de som op de Paardenkracht voor
dees jaar tot 79oo fr. gebracht, en de Raad be
noemde in geheime zitting de ageat Claessens, tot
Brigadier der Policie.De Landbouwers zijn werk
zaam en ieverig, doch zij moeten zoeken om bun
vak te verbeteren en uit te breiden,zooals de Boeren
van Frankrijken van Amerika doen. Deze week, wij
waren te Tours in Frankrijk, 't was er Gemeente-Feest
en 't eerste dat de Vreemdelingen zagen, was op 't
Statieplein een tentoonstelling van Landbouw-ma-
chienen, met aanduiding van prijs en manier om
dezelve te gebruiken. De Landbouw is de moeder
van alle Nijverheden, de nood dwingt; er moet ge
werkt worden en gezocht; de gelwerdeo kunnen d ak
kers niet bewerken, doch zij kunnen nuttige aandui
dingen geven over nieuwe werktuigen, nieuw voort
brengselen en nieuwe manieren om de Lenden
vetten. Een ander zaak van groot belang
zuinigheid, werkzaamheid en gespaarzaan
mogen vergeten worden. Op den Buifea de
Siedeu, komen veel te veel herbergen. 7 in d>
week worden die herbergen bezocht ea het ongeluk
kig gedacht komt op,dat hel geen zondag geweest is,
als men geen langt n in d'herberg heeft doorge
bracht. Al die zaken zijn hoogst te betreuren.
Priesterlijke Benoemingen.
Zijn Onderpastoors benoemdte Aalst op St Martens,
de E. H. De Itaedt, onderp. op St Pietors builen te Gent;
in het Begijnhof te Gent. do E. H. Ackerman. onderp. te
Nukerke; op St Pieters buiten te Gent, de E. H. De Swaef
onderp. te Zulle; te Nukerke de E. H Botteldooren, oud
professor in de Normaalschool te St Nikolaas; te Zulte,
de E. H. De la Croix, onderp. te Zeevergcra.
Te Kruishoutem is overleden de E. H. Bovjm, 85
jaar oud, rustende, na 30 jaren to Buggenhout als Paster
gestaan te hebben. De E. H SIMOENS, die Aalst ver
laat, draagt d'algemeene genegenheid en dankbaarheid
meê. Een duitsche Pelgrimstocht is te Rooraen aange
komen en door den Paus in gehoor ontvangen. Mor
gen, Zondag, Sinxen, aan al de achtbare Lezers, een Za
lige Hoogdag en veel navolgende. Maandag. G
Aanbidding in de Zwarte Zustors t'Aalst, ten half
en Fransch Sermoen door den E. H. Collin.
BERICHT.
voor het herstellen onzer miskende Rechten.
Het bureel van het Vaderlandsch Verbond, voor
het herstellen onzer miskende rechten, denkt zijne
leden te moeten doen opmerken, dat debijeeoroeping
voor Je algemeeue vergadering en het feeslmaal van
54 Mei, slechts gedaan wordeo door «Ie dagb!adercD,
5 gezien het ande s b jca niet kan geschieden, daar het
geul leden zeer talrijk u
j7c aigeuiecue iergaJcvdf iüi
tien ure en half juist, in dc groote zaal van het ge
sticht der Broeders van Liefde, Kedingenmoiensiruat
te Leuven.
DAGORDE
4° Verslag over de werkzaamheden gedurende het
voorgaande jaar.
2° Brief aan Z. II. de Paus.
3° De schoolwet.
4° Inrichting van het aalmoezenierschap in 't leger.
5° Pensioenen der katholieke onderwijzers.
6° Wet op de kerkhoven.
7° Kieswet.
8° De werking tegen de vrijmetselarij.
Het feestmaal zul plaats hebben om twee ure, in
de zalen van den Katholieken Kring.
De prijs der inschrijving is vijf franken, niet in
begrepen den wijn.
Meu is verzocht de inschrijvingen te sturen aan M.
F. Schollaer'.. provincialen Raadsheer, St Antonius-
plaats, 9, Leuven.
REIS VAN
(China).
door den Eer te. Missionnaris Ev. De BoccJc.
XIV. De Baan naar Mongolië.
^Géïukkiglijk, ik deed mij geen zeer, en was er met een weinig
schrik af, en als wij samen over mijn ongeval eens ferm gelachen
hadden, kroop ik terug op'mijnen grijzen, die in 't vervolg zijne
zotte toeren achterliet. Road den middag waren wij van dien
1 schrikkelijken weg verlost; daar wij allen en bijzonderlijk onze
1, ezels, buitengewoon vermoeid waren, stapten wij eene herberg bin-
f\ nem waar wij ia tenen ferrmen chineeschen diner (rijst, vogel-
$aad enz.,op alle mogelijke manieren gereed gemaakt,) nieuwe
Ü&aclttcn voor de aanstaande tribulaties en miseries vonden.
Nu waren wij van de .steenen en rotsklonten verlost, ja, maar ge
moet daarom niet denken dat wij eene baan hadden in den zin van
de schoone gelijke kassei van Höfstade naar Aalst t scholt zoo
nog al veel 11 Or.'/.e czei? hadden voor denoogenblik met hinder
palen te doen, dr« juR ..él zoo hard niet waren dan de vorige,
maar daarom niet min last veroorzaakten: den ganschen namiddag
wandelden zij tot aan de knieën in het zand: de arme beesten kon
den bijna niet vooruit,'t was om er medelijden meê te hebben, en
toch, er was geen genade, zij moesten voort: voorzeker, had er zich
onder ons een lid bevonden der sociëteit van de bescherming der
dieren,» hij zou die n dag onze ezeldrijvers gedurig in de boet
moeten slagen, en zou misschien, wie weet, onzen vooruitgang hin
deren hebben, gelukkigiijl... de Chineezen die nog niet genoegzaam
voorzien zijn van inlichtingen om hun eigen te beschermen en te
1 verzekeren, zijn T. an op sociëteiten te denken voorde bescher
minghunner lastdieren dit maakte dat wij, niettegenstaande de
l moeielijkheid van den doortocht, toch onze vijf uren op dien na-
I middag maakten ea rond 7 ure van den avond in een dorp, Huai-
I Nain genaamd, aankwamen, waar wij den nacht in eene herberg
overbrachten.
's Anderendaags waren wij reeds om 6 ure van den morgend op
onze tronen gezeten,en weèrom op 's Heeren genade: En avant I..
Voor eene verandering hadden wij nu scherpe en steile rotsen te
beklimmen, die onze muilen, ondanks hunne zware lasten, met de-
S zelfde gemakkelijkheid overstegen alsof het platte grond geweest
ware. Wondere bc .r. toch, die muilezels van China! geen hin
derpalen kunnen z in hunnen gang tegenhouden, geene moeie
lijkheid is in slaat van te verschrikken, zij geraken overal door I
I Wat is O. L. Heer toch worder in zijne werken Wat is zijne
goedheid toch grorr westen en streken, hoe dor en ver
laten zij ookschi 1 j den inensch middelen aan te schaf-
fen in evenredig! ujne noodwendigheden. Spijtig maar
dat de mensch zoo ondankbaar is en 's Heeren aanhoudende wel-
'aden zoo dikwijl tegen di< goeden Vader keert.
Rond den middag trok onze karavaan de poorten van Sa-Tcheng
binnen: 't was er juist merktdag en al de straten waren opgepropt
van volk, dat om ons te bewonderen, de verkoopers met
hunne kramen verliet en ons de vrolijkste groeten toewierp.
De huizen van die groote stad zijn meestal van kleem tot het dak
toe waar er genoegzaam gras op wast om de beesten van eenen goed
voorzienen stal eenen ganschen dag te gerieven; eenige woonsten
nogtans zijn van hout vervaardigd, maar allen zijn zij op dezelfde
manier gebouwd; eene voorplaats en twee kleine kamerkens met
kang of bed. Hier nogtans bemerkt men achter de huizen nog een
gebouw meer, wij hadden het vroeger reeds belet, 't is eenvoudig
eene kamer waar de vrouwen, die zelden of nooit mogen buiten
komen, hun verblijf hebben De straten zijn hier per uitzondering,
breed en wijd, men is er min gepraamt en de gang is vrijer. Wij
hielden hier stil in eene herberg; maar ge moet niet denken dat
wij daar tegen de nieuwsgierigheid der Chineezen bevrijd
waren; geen apprentie van: op eenen oogenblik was onze kamer
door eene gansche bende kijkers ingenomen die ons allen met
opene monden aanschouwden en van kop tot teenen onderzochten
juist of wij het achtste wonder van de wereld geweest^ waren.
Hier wierden wij door en door, mannen van aanzienlijkheid;
voorzeker een koning, die bij ons eene stad bezoekt, brengt zoo
veel opschudding en leven onder 't volk niet als wij hier onder de
Chineezen verwekten. Als dat spel zoo omtrent twee uren geduurd
had en dat wij nogmaals op zijn chineeschmet onze magen hadden
afgerekend, verlieten wij die belangrijke stad om weet' voor 5 uren
H -on, waar wij
loten,
in den mor-
r\ Lazaristen
a-fou heb-
1 'palen; het
1 gen, zand
>tje 1 aorten van
-et muren
v een dier
!och, och
niej bemerkt
:n treft er geen
die er
idig dat
egt dat
n (de
eeft de
e antige
- koor-
e: n on-
fgrij-
inees
sen.
in het zand te trotten, totdal wij in Ti mi-i aar.k
nogmaals de gastvrijheid in een Chineesch Iv -te!
's Anderendaags,22 April,stelden wij ons ree.
gend op weg ten einde nog al tijdelijk bij de i.
aan te komen, die hunne residentie in de stad
ben. Wij ontmoetten op dien weg geene nicu i
waren oude kennissen die ons last aandeden
en rotsen: om 1 uur kwamen wij reeds voor d.
Swain-hua-fou, eene groote chineesche sta-'
omringd die haar van verre het voorkomen
prachtige oorden,waar weelde en rijkdom her.
arme, nauwelijks is men die statige muren dc v,
weldra dat de pracht zich bij den schijn bepaalt;
enkel steenen huis aan en de kleemeof houten hut te!
zich in bevinden, zijn meestal zoo bouwvallig er. c
men ze waarlijk onbewoonbaar zou wanen; en toch m
er daar verscheidene mannen met veel sapeken i<
sapeek, eenige munt der Chineezen, is van koper
grootte van eenen cent bij ons; te midden is er eem
opening in, waarmede men ze aaneen rijgt bij middel
deken; de waarde van een sapeek is zoo wat de h.-lf
zer centiemen,) Waarom dan, willen zij hunne d
selijke koten slijten Om de eenvoudige reden
met zijn huis niet in zit, dat is de minste zijner
Hij denkt meer op zijne doodkist dan wel op zijne woonst: als deze
hem een weinig tegen regen en wind beschut.dat is hem voldoende,
't bijzonderste voor hem is,van eenen goeden voorraad eten (vogel
tjeszaad en rijs) te hebben en eene kist, el opgevuld met sapeken,
dat is hem voldoende en het overige kan hem weinig of niet schil
len. Maar zietl in die straat is men bezig met een nieuw buis te
bouwen; 'tzal waarschijnlijk eene nieuwe familie zijn die zich zoekt
te installeeren, want voor een ander bouwen (ouders voor hunne
kinderen b. v.), dat kent men in China niet, de eigenliefde is er te
groot; iedereen moet zich zeiven behelpen en zien dat hij door zijne
eigene zorgen de wereid door geraaktdoch bemerkt die manier
van bouwen: 't is weêral teenemaal anders als bij ons: twee, drie
timmermans, die reeds het houtwerk van de beneden plaatsen aan
eengesloten hebben, zijn vlijtig aan de kap bezig; het huis is bijna
voor 't geen 't houtwerk betreft, voltrokken en de metsers hebben
zich nog niet vertoond; 't is maar, wij zijn in China hier, als er
kwestie is van een huis te bouwen moet men de schrijnwerkers eerst
verzoeken en als hunne taak af is, dan komt slechts de metser om
de plaatsen die in de binnen- en buitenmuren tusschen de balken
opengebleven zijn, met steenen of met kleem dicht te maken. Ge
ziet, 't is voor eene verandering, weêral gansch verschillend van de
gebruiken onzer streken. Daar komen wij voor een prachtige poort
waarboven het alvermogend verlossingsteeken praaltbinnen de
muren verheft zich een schoone en hooge toren, waar nogmaals de
naald het kruis voor sieraad draagt en die op eene groote Kerk, in
Europeeschen stijl gebouwd, geplaatst is. Gij begrijpt dat wij ons
voor de Residentie der Missionnarissen bevonden. Wij waren er
reeds lang verwacht en door ons lang wegblijven begon men hier
al ongerust te worden en te denken dat ons soms 't een of 't ander
ongeval was overgekomen: onze komst, die alle kwade vermoedens
verijdelde, was er zooveel te meer aangenaam en geruststellend
door. Hier hadden wij tijd om ons eens weinig uit te rusten, daar
wij om half t *ee aangekomen, 's anderdaags slechts om 7 ure ver
trokken. Onder de EE. PP. Lazaristen, die ons met eene ware
broederlijkheid onthaalden, bevond er zich een Hollander, M«
Wynhove; wij mochten dus voorde poorten van de Mongolië onze
Vlaamsche tong weêrom in beweging stellen en over vrienden en
kennissen nogmaals in Vlaamsche taal spreken, ge kunt met den
ken hoe aangenaam het is van in die verre gewesten de taal
van Moeder te hooren weergalmen, rechtuit gesproken, in zulkda-
nige oogenblikken smaakt men al de vreugd, al het genot aan den
goeden Vlaamschcn Vaderlijken haard eigen lü Buiten M. Wyn
hove was er nog een andere Missionnaris, M. Chevrier, die, alhoe
wel reeds bejaard, slechts over weinige jaren Priester en Lazarist
is geworden om zijnen zaligen broeder te vervangen die nis Marte
laar in 1874 te Tien-tsin stierf. Ik denk dat liet onnoodig j5 te
zeggen dat a ij in zulkdanig gezelschap de kostelijkste oogenblik
ken overbrachten; de tijd vervloog er met eene onuitlegbare snel
heid, een bewijs dat wij hem op eene aangename wijze waarnamen.
(Wordt voortgezet.)
