I
Ni
4
Zondag 34
ri 1886
27s,e jaargang.
GODSDIENST. - VADERLAND. - VRIJHEID
De Kamers.
Dïoliiende Rechten.
Wekelijksche bals.
Landdag t'Antwerpen.
Groot Concert
Helkasleei der Verdoemenis,
BUREEL, ACHTERSTRAAT.
Gewoona Annoncen 20 centiemen per regel. Annoncen op de Tweede Bladzijde
50 centiemen den regel. Berichten ouder 't Nieuws, 1 frank den kleinen regel,
BEI LAND
ABONNEMENTS-PRIJS
fr. 's jaars, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op alle tijdstippen
genomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers.
AALST, ZATERDAG "23 JANUARI 1886.
Lt
LOOPENDE NIEUWS. Zondag 3i, Groot
Conceit te Nederbrakel, door de Maatschappij
Eendracht maakt macht, der Gemeente en de
relwillende medewerking van Heeren uit Kortrijk
!n Denderleeuw; het Feest begint ten half vi-.r; men
speelt o. a. het groot zedelijk Blijspel, in 5 bedrij
ven De Dronkaard, die één dag Graaf van
Vlaanderen wierd. G'hoort dikwijls zeggen
Die komedie 1 de theaters 1 Vooruitgang I Bescha
ving! En hoeveel jonkheden zijn er niet, die hun
ongeluk in die theaters gaan halen I - Op het
Stadhuis van Brussel heeft Janson uitgeroepen: 'tls
deütoepassing der wet-Van Humbeeck die ons den
genadeslag heeft gegeven Dus, die zotte geld
verkwistingen.... En die Dendergalm t'Aalst houdt
staan Dat alles moet verbeteren met 't Officiéél
Onderwijs!... Een beetje lachen met dc menschen,
kan er door, maar te veel is te veel. Te Ninove
gaat een korps Sapeurs Pompiers ingericht worden.
De Draaiorgels van Aalst verzetten zich tegen
't Reglement m 't gerucht loopt dat Janson hun
zaak zal komen pleiten. Ondertusschen draaien die
orgels bijna eiken zondag. De liberalen van
Brussel komen overeen, gelijk kat en hond; onlangs
in een zitting van den Gemeenteraad, is er gekeven
gelijk in een spaansche kaberdoes de radikalen rie
pen tot Van Humbeeck dat zijn zotte schooluitgaven
de liberalen hadden doen vallen; en de Van Hum-
beeksche riepen dat alles de schuld was dier buiten 1
sporige radikalen. Ja, 't potteken naar 't pauneken.
Radikalen en liberalen hebben alle twee hun beste
gedaan om 't schotelken uit te lekken. Te Leu
ven heeft het hevig gegaan in de kiezing voor de
algemeene Studentenmaatschappij 't was er Walen
tegen Vlamingen Och God,dat de Walen Vlaamsch
leeren, dat ze de twee talen op gelijken voet stellen
en alles is zoo effen als een pasbaan. Ze leeren wel
Engelsch, Duitsch, Latijn, Grieksch Spaansch.
Hebreeu -\s,Sanserifs, Deensch,Russisch, Araabsch,
Italiaansch, Turksco, waarom geen Vlaamsch, dat
zij alle dagen noodig hebben? In België zou elk ge-
itudeerd man toch de twee talen moeten kennen.
Er is in Aalst Littere armoede, wij mogen dat niet
verzwijgen, bittere en groote armoede in menige
Familie wordt er 's avonds in stilte gebeld en 't is
een vrouw, een moeder, die haren nood komt kla
gen: Dat zij zonder eten zitten, zonder vuur, dat ze
geen stukske kleeding kunnen koopen...Wat zullen
wij zeggen De Liefdadigheid moet haar toonen.
't Is gelukkiger te kunnen geven dan te moeten
vragen Nog eenige maanden, de Winter is
voorbij en wie zullen alsdan mogen te vrede zijn
,Tv^c-..r di.p, OKW. hunnen Evennaasten
geholpen hebbeii.
y#*
Brr, men zal het verder zien: Te Lebbeke, een
dochter van 22 jaar vermoord,en de moordenaar die
zijn eigen heeft willen ombrengen... Moord en po-
giDg tot zelfmoord De schrik gaat wegmen
vreest God noch z.jn gebod, en de guiljotien is toch
afgeschaft. Te Brussel, t'Antwerpen en in West-
Vlaanderen zijn veel dievenbenden. T'Aalst is
nog niemand benoemd als ontvanger der Hospiciën.
Er is t'Antwerpen onrust over eenen advokaat,
die sedert eenige maanden de stad heeft verlaten,
zonder te zeggen waartoe of waarheên Een
konvoi, met buskruid geladen, is blijven steken in
den sneeuw te Berchem-St Agatha. In 't Luik
sche, langs La Hesbaye zijn zooveel raven dat zij
tot in de buizen komen en van de kinderen kunnen
gepaft worden. Te Waremme en ander dorpen ron
dom, kan er sedert 8 A 10 dagen geen kar of wagen
uitrijden. Er wordt schrikkelijk veel armoede afge
zien. Te Doornijk hebben de werklieden de
steengroef van M. Del wart hun werk gestaakt en
zijn al zingende door de stad getrokken 't Handels
blad vraagt of het waar is, dat die ongelukkigen in
deze leste dagen maar 5o A 80 centiemen wonnen
Een vuil liberale gazet van Luik is voor d'Assi
sen gezonden, wegens zedebederf. Te Borger
hout is een zevende zoon geboren en d'Ouders heb
ben van den Koning i5o tr. ontvangen. Casimier,
vraag 'ne keer aan uw Meester, of Aalst, in 't zelfde
gem:, dezeltde som krijgt Zondag is er t'Ant
werpen aan de Zuiderlei een groote Vlaamsche Ker
mis voor t Vrij Katholiek Onderwijs.
Bara is weêr voor de pinne gekomen, ter gelegenheid
van den budjet der Justicie.
Well wel! wat zit er een razernij in 't hert van dien
Vrijdenker I
Welk walgelijk schouwspel, dat een Wetgever, een
oud-Minister, een Vriend des Konings, daar publiekelijk
en opzettelijk, Godsdienst en Geestelijkheid komt be
gekken, bespotten, versmaden en belasteren.
Is er nog te veel eerlijkheid en eerbaarheid ia 't Land
Al de groote politieke Mannen en Wijsgeeren moeten
bekennen dat zonder Godsdienst een treffelijke Samenle
ving onmogelijk is. Als wij ons eigen hert raadplegen,
wij moeten zeggen dat wij beter of slechter worden, na-
mate wij ons tot denGodsdienst wenden ofons ervan ver
wilderen
En Bara komt met zijne valsche spotternijen en listige
aanvallen
Mis. Sacramenten, Uitvaarten, goede werken, 't wordt
al door 't modder getrokken
En de liberale drukpers juichten doet applaus.
Volgens Bara zouden deGeloovigen niet meer vrij mo
gen zijn Missen te doen lezen, goede katholieke werken
te ondersteunen; de Tombolas voor 't Vrij Onderwijs zou
den moeten verboden worden.
En dat is de liberale Vrijheid!
Bara, Bara, ge verricht een helsch werk;
Bara, g'hebt den schijn van te zeggen dat hetgene men
aan de kerken en aan de goede werken geeft,aan den Ar
men onttrokken is;
Maar ge ziet het overal: Wie geeft meest aan den Ar
men Wie heeft de Gasthuizen, de Weezenhuizen ge
sticht en begiftigd Zijn 't de Geloovige Christenen niet.
Kom naar Aalst: er zijn eenige liberalen die geven,
wij zeggen het t'hunner eer, maar hun getal is klein, en
ware de Christene Liefdadigheid daar met, de noodlij
denden zouden van honger sterven.
Wat zien wij op veel plaatsen
Hoe worden d'Hospicien der groote liberale Steden
geregeerd
Bara sprak van Geestelijken die 7 ;l 8000 fr. 's jaars trek
ken, maar minister Volders antwoordde hem,dat een zul-
ker geestelijken Mr den Deken Nuyts van Brussel onlangs
gestorven is, en dat hij niets achter liet; alles was gegaan
naar den Armen en nadr de goede werken
Men z<*ot da»; Bara regende Geestelijkheid ifcu
Ten, uit politiek, wetende aat mj iiegt, darbij sWCh' uur.
maar om dc Radikalen te paaien, om aan Janson én con
soorten te zeggen
Maar ge ziet wel, wij zijn zoo hevig tegen de Pries
ters dan gij; laat ons te samen strijden, tot verdelging van
den Katnolicken Godsdienst.
Voorzichtige Ouders zullen geen lasteringen tegen den
Godsdienst onder d'oogen hunner klnders laten komen.
Na Minister Volders heeft M. Woeste aan Bara doen
zien, dat hij tegen recht en rede spreekt, en zich door
blinden haat doet geleiden.
In de sektiën is 't voorstel der heeren uit Nyvel aan-
veerd met 46 stemmen tegen 27 en xo onthoudingen; in
d'eerste sektie, op 10 Leden, 10 die ja stemden.
De vraag is om de Rechten te stemmen tot 1 Juli 1888
en dan te zien, welke de gevolgen zijn geweest.
Alle koeibeesten uit Frankrijk komen vrij en zonder
lasten in België, en als er uit België een veersken of een
kalf naar Frankrijk of Duitschland gaat, 't is BETALEN
OF NIET BINNEN!
Is die toestand nadeelig JA of NEEN
Ü6|S<it
Aifcsvtft
:aag.
:n is er geweldig tegen; de Vrijhandel is goed
en; maar Antwerpen is slechts een klein deel
and.
L' ititic van Haaltert zeer wel zegde, niet alleen
uemd goed vrij binnen, maar dc Landbouw is
p een buitengewone wijze.
de Rechten zullen ongetwijfeld goede ge
1 ;n voor de Steden en voor den Buiten; het
Irijf van België is de Landbouw; en als dit be-
rolgt er een algemeene krisis.
Ü5fr, Lasten verminderen dat is een groote zaak;
België MOET onder al die Lasten bezwijken; het Budjet
van Oorlog, het Budjet van Onderwijs; en zooveel ander
onkosten.
't 'Paleis van Justicie te Brussel.
60.70 millioen, ten minste
Ei» te Londen, die wereldstad,is een Paleis van Justicie
gebouwd met 8 a 9 millioen.
W ij moeten Huishouders hebben in de Kamers, Spaar
ders. Er wordt te veel geklapt en te weinig gezorgd.
A!s de Kiezers dees besluit niet nemen, dan zal ons
Land meer en meer vervallen.
Zie op de Tweedo Bladzijde ons arti-
'kel over de Statie der Koopwaren te
Aalst.
Wij lezen in de Mechelsche Courant:
Wat heeft ons katholiek atadsbestuur toch wel ge
handeld met de zondagsche danspartijen af te schaffen!
Men schrikt en beeft als men de ontucht en de slech
tigheid ziet die in ateden zooals Brussel en Antwerpen
het gevolg der wekelijksche bals zijn.
Zekeren Adriaenssens, van Antwerps», een jongen
van 24 jaar, zat dezer dagen op 't bankslce, om zijnen
ouden vader mis üandeld en afgeslagen te hebben
Die schurk moest geld hebben om naar de bals te loo-
pen en er den jan uit te hangeD.
Zoo gaat heteerst zijn prée achterhouden en dan zijn
Ouders nog geld afpersen..,
Adriaenssens bedreigde das zijne moeder; de vader,
in zijne verontweerdiging, sprong er tusschen, de zoon
keerde zich om en miBhanielde den ouden man.
De rechtbank heeft hem verwezen tot 6 maanden ge
vang.
En zeggen dat de Poempanlaire en andere
oepaejJABnioA vaQ hetzelfde kaliber die pest der weke-
lijkscha bals m Mechelen wilden behouden!
i Het is goed en deugdelijk dat men jaarlijks vóór de Lo-
.t^ei^de stei.i van t Volk laat hooren:
p de Bloedwet,
Du jaarlijks w-vêr junkheden naar hun bederf brengt!
wÏEmAND GEDWONGEN SOLDAAT
WEG MET DE LOTING I
Uit het Hof komt de Verzwaring
Indien Z. M. Leopold II morgen zegde: «Ja,laat ons den
gedwongen Soldatendienst afschaffen 1 laat ons een Leger
maken van Vrijwilligers; wij zullen de Kapiteins en d'Df-
iiciers beter betalen en d'anuersoldaten treffelijk en vader
lijk behandelen.
Indien Z. M. Leopold llalzoo sprak, wie van d'heeren
Gekozenen zou er tegen opkomen t
Ecu Vrij Volk mag niet afhangen van één man.
Alle Macht komt uit 't Volk, door de Kiezingen.
Het dient tot ons schande en 'tzalouzen ondergangzijn,
als die Bloedwet en dit groot Leger hier blijven bestaan.
De schrikkelijke dagen naderen. Ons Ministerie is van
goeden wil; Ons Ministerie werkt niet gelij k de liberale
Ministeriën, om de Plaatsvervanging lastig en onmogelijk
te maken.
In 1885 hadden al degenen, die gestort hadden, hunnen
man aan 1600 fr.
Dal is iets, maar de Kiezers en 't Volk vragen veel meer.
Die Plaag, die Pest, dat Landverdriet en dat Landruwien
moet weg, en 't kan weg, en 't zal weg, als de Kiezer
overal krachtdadig spreken, gelijk t'Antwerpen.
G'heel de Deputatie van Antwerpen heelt verklaard
Wij verzetten ons tegen allen gedwongen Soldaten
dienst
Als wij met Antwerpen éen woord spreken, dan zullen
die wreede, schandalige, hclschc Lotmgsdagcn ons Va
derland niet meer bezoedelen.
De Landdag van Zondag t'Antwerpen is een krachtige
Volksbeloo^ing geweest tegen den onweerdigen Slaven
handel welke wij hier nog alti)d moeten betreuren.
de Pontstraat. Een Avondfeestof Se. enade
wierd er uitgevoerd door de bijzonderste muziekanten
onzer Stad, onder het bevoegd bestuur van Mr Gustaaf
Paepe. Onze nieuw-gehuwde en ijeeds zoo volksgeliefde
Stadsgenoten de heer baron Leo Bethune en zijne edele
gemalin, hebben mildeiijk en hartelijk hunnen dank we
ten te betoonen over het zoo luisterlijk onthaal met het
welk de geburen, ter vereering van dc zoo geachte fami
lie Bethune, hen bij hunne Blijde intrede hadden ver-
willekomd. Die het geluk gehad hebben dit bij te wonen,
zullen er nooit meer het geheugen van verliezen. De ware
Vlaamsche Christene geest isnogaitijd als voorheèn.Even
als bij onze Katholieke Voorouders,kwam hier dcoprechte
genegenheid, de oude Vlaamsch. buurtcnlieide ieders hert
vervullen en ontroeren; en in het oog van manigen Ou
derling kon men een traan van aloud en edel herdenken
zien opwellen. Op eenen heildronk door den heer Ca
mille Bonner aan ae Nieuwgehuwde toegebracht, wierd
op staanden voet, door den heer Baron Leo Bethune mees
terlijk geantwoord. Iedereen viel het in 't oog, met welk
gemak eu behendigheid onze moedige voorstaander der
Vlaamsche zaak tot Leuven, zijne Moedertaal meester is.
Vlaamsch en Katholiek, mogen wij alles van onzen wele
delen Stadsgenoot verwachten.
Heil en dank
DE MISBRUIKEN.—Sedert eenigen tijd wierd er in Aalst
veel gesproken ouder 't Publiek, over misbruiken in 't ver
deden der zaken van Boekdrukkerij en Boekhandel.. Wij
leven in tijd van oorlog; onder liberale Besturen en Ministe
riën, niets voor de Katholieken; men gaat zelfs zoover dat
veel liberale Armbesturen gezegd hebben en nog zeegen
Geen hulp of onderstand,zelfs in ziekte en dood, of men moet
ons gedachten aankleven.... vvtj leven dus in tij i van oor
log; de Katholieke Besturen ondersteunen hunne partijgeno
ten, en 't is hunne s erkte van alle katholieken ie behandelen
als Leden van een en dezelfde Familie... Vrijdag waren de
Heeren Boekdrukkers van Aalst op '1 Schepenen Collegie ge
roepen en daar zijnde, N. de Burgemeester erkende de mis
bruiken en verkliarde dat voortaan alles regelmitigen recht-
veerdig zou verdeeld worden Wel doen v or elk. kan
niemand; maar rechtdoen kan elk., 't Land van Aelst drukt
de weasch uit. dat ook voor alle andere zaken, alle Burgers
der Stad, die gelijk staan om de Lasten le dragen, ook zooveel
mogelijk zouden gelijk staan om voordeelen en profijien te
ontvangen. De misbruiken, als ze blijven duren, worden het
verlies en 't verval eener Part.j.
OVERLIJDENS. T'Aalst is gisteren overleden Mijnheer
f.P J'OON oud-Sekietaris der Stad en .thans Notaris- Sedert
veie jaren had hij de politiek veriaten en méld zich uilsluite-
lijk bezig met de zaken van zijn ambt in welke hij zeer er
varen was. Men verliest hem een bekwaam en rechtschapen
Notaris.
VAN LIEFDADIGHEID T'AALST.
T'Aalst, in de Schouwburgzaal, Zondag 31 Januari,
ten 5 ure stipt, door de Soldaatjes-School.
Bara en de liberale gazetten die gedurig uitvallen tegen
Kerken en Geestelijken, als zou men er niets zoeken dan
schatten te vergaderen; Bara en zijn gazetten loochenen
hierin de waarheid en toonen dat zij niets weten van de
Kerkelijke Wetten: Moest iemand Priester worden, om
eer of geld te verkrijgen, hij zou tot de Wijding niet toe
gelaten zijn. De Geestelijke Staat,zegt kerkleeraar Alphon-
sius, is niet ingericht, zelfs om de armoede der huisgezin
nen te verzachten, maar om het welzijn der Kerk te be
vorderen... Zijn erhoöge kerkelijke plaatsen, dieeen mer
kelijke som opbrengen, de last die er nevens staat, de last
voor den Armen en voor de Goede Werken is ook groot.
naar 't uitgebreid werk van S. Van der Gucht.
XXXIII. 't Weezekind Fransken.
Terwijl 't lijk van den ongelukkigen Duitschman Frederik Schou-
lier door Karei Kwakbeen in den kelder wierd gedolven en zorg
vuldig met aarde bedekt, had erin 't kasteel een andere gebeurtenis
plaats, welke met belangstelling zal gevolgd worden.
Frans, het eenig kind van Flora Van Leliënveld, aan de zorgen
toevertrouwd van zijn oom Dr Meert, studeerde te Gent in de
Medecynen. Hij deed goeden voortgang in zijn studiën, werkte re
gelmatig, en had reeds eenige cxaams doorgeworsteld, tot groote
vreugd van Dr Meert. Doch welke droefheid voor dien braven man,
als hij zekeren dag eenen brief uit Gent ontving, waardoor Frans
hem met veel haken en oogen liet verstaan, dat hij geen lust had
zijne studiën voort te zetten en liefst terug naar Aalst zou komen.
Dr Meert wachtte verscheide maanden vooraleer zijn toestemming
te geven, doch op 't aandringen van den jongeling liet hij hem ein
delijk toe zijn goesting te volgen. Ten anderen,Frans moest toch al
de goederen zijner Moeder erven en zou werk genoeg hebben in
't besturen en nazien derzelve
Gedrongen dienst, slechten dienst. Frans vernam met groote
vreugd dat hij de studiën der Medecijnen, voor welke hij af keer ig
was, mocht verlaten en 's avonds voorzijne terugreis, vroeg hij ver
scheide Vlaamsche mede studenten op een feest, hetwelk in vro
lijkheid en klucht, ze r laat duurde.
's Anderdaags was F"rans een weinig duizelig; hij sliep langer dan
gewoonte; reeds verscheide dagen had hij gezorgd om alles in orde
te hebben; maar gelijk het gaat, er was nog veel te doen en hier en
daar te loopen; de koffers waren ingepakt en gingen pei postwagen
komen, doch Frans zou de reis van Gent naar Aalst te peerd afleg-
8en
Ten 4 ure stond zijn draver gereed; hij groette zijn kennissen en
vrienden, zegde vaarwel aan't studentenleven en reed de Keizer-
poort uit.
Zijn hoofd was nog zwaar en hij dacht dat de opene lucht hem
deugd zoo gedaan hebben; maar nu begon hij het tegenstrijdige te
ondervinden; de beweging van zijn rennend peerd deed zijn li
chaam schokken en maakte hem weldra veel ongezonder dan hij
vertrokken was. Zijn keel brandde af van den dorst, maar toch wilde
hij nergens staan, om zijn reis niet te vertragen. Hij reed dan in
dolle vaart al d'herbergen voorbij. De zon begon allengskens uit
't westen te dalen, toen hij de Parochie van Oordegem had bereikt.
Hier was hij gewoon stil te houden in d'herberg en afspanning De
Zwaan.
Er was juist in d'herbergeen peerdenkoopman van Gent, die met
uen baas sprak, toen Frans binnentrad. Frans vroeg een glas water
met suiker en zette zich neêr.
Hij moest er erg bleek uitzien, want de waard zegde hem: M' ge
zijt onpasselijk, of is u misschien een ongeval overkomen op de reis?
Och baas, een ongeval niet, maar inderdaad, ik gevoel mij on
passelijk.
M' is student, vroeg de peerdenkoopman
Student geweest I sprak Frans, gisteren heb ik vaarwel gezegd
aan d'Hoogeschool.
O, hervatte de koopman, dan is uw onpasselijkheid gemakke
lijk om radenGisteren 't afscheid genomen van de studenten, na
een deftig soupéken, deftig gedronken, If' is daaraan niet gewoon
en dat is hem slecht bevallen.
Inderdaad, Mr
Ziet ge wel, ik ben ook eenige jaren student geweest en weet
wat er op loopt.
Dit kan zijn, heer koopman, maar bij dit alles ben ik zeer on
gezond. Waarom hebt gij u dezen morgend niet genezen?
Hoe zoo? Wel, niets is gemakkelijker, haddet gij, vooraleer u op
reis te begeven, een roomer brandewijn gedronken, reeds lang waart
gij hersteld. Dusdanig geneesmiddel zou ik niet durven gebrui
ken. De waard was blijven staan om naar het gesprek te hooren en
nu viel hij schielijk in de reden: Inderdaad, jonge heer, zegde
hij, hetgeen deze koopman komt te zeggen, is waarheid, telkens ik
des avonds een gl&s te veel heb gedronken, doe ik hetzelfde en ben
daarna weêr frisch man als te voren. - Dit is nu te laat, zuchtte
Frans, ik zal mij met water geneeren. Dit is in het geheel niet
te laat, hervatte de koopman, neemt slechts de proef en gij zult er
u wel mede bevinden. De jongeling was nog altijd ontsteld, bij
dacht niet veel zieker te kunnen worden dan hij was, en hij besloot
den raad te volgen die men hem gaf. In Gods naam dan, zegde
hij verdrietig, geef mij een roomer, wij zullen probeerenl De baas
ging achter zijnen herbergtoog en schonk een roomer van zijnen
besten brandewijn, dien hij den zieke aanbood. Frans aanveerdde
met een zekersoortvan afkeerdezen drank,dien hij bijna niet kende
en dronk den roomer half ledig. Op denzelfden stond voelde hij als
een weldoende warmte diedoor zijn ingewanden liep en zijne maag
deed keeren. Waarlijk, meende hij, na eenige stonden, ik voel
mij beter Mijnheer zou weldoen, sprak de waard, zijnen roo
mer te ledigen, het uitwerksel zal zooveel te zekerder zijn. Frans
Het zich gezeggen en ledigde hem tot op den bodem. Middelerwijl
was de peerdenkoopman recht gestaan, en na zijn gelag te hebben
betaald, tot Frans genaderdJongeling, zegde hij met klem,
vooraleer u te verlaten, behoef.ik u een heilzamen raad te geven.
Ik twijfel niet of deze drank heeft u g-enezen; laat het echter daarbij
blijven, drink nu niet meer en blijft vooraleer te vertrekken bier
nog een weinig rusten. Zoo sprekende groette hij vriendelijk met
de hand en verliet de afspanning. Inmiddels begon de zieke veel te
verbeteren en zijn gelaat was blozend geworden; de drank bad hem
zoowel bevallen, dat hij nog vrel een tweeden roomer zou hebben
gewild, maar zich de raad van den koopman herinnerende, zegde
hij lot den waardBijaldien de vreemdeling die zoo even da
herberg had verlaten, mij het niet afgeraden had, zou ik wel, voor
aleer mijne reis te vervorderen, een tweeden roomer begeeren. -
Dit kan u in het geheel niet hinderen, antwoordde de fijnaard, de
man heeft niet willen zeggen dat gij geen brandewijn meer moogt
gebruiken, verre van daar, maar wel andere dranken.
Gij denkt dan dat dit mij niet hinderlijk zal zijn Integen-
dsel, het zal u nog volkomender genezen. Breng mij dan nog
een roomer van dit weldadig vocht, waarna ik vertrek Wijl de
waard hem bediende, stond de goede jongeling recht, betaalde zij
nen drank, en dronk den roomer, ditmaal, in éénmaal ledig. Toen
begaf hij zich welgemoed naar buiten, bedankte den waard hartelijk
van hem zoo goeden koop te hebben genezen, sprong te paard en
verdween welhaast tusschen de avondschemering in de richting van
Aalst. Het was ondertusschen schier donker geworden, en de
grauwe avondstond had reeds met zijnen donkeren mantel de heir
baan bedekt. Geen enkele star was eraan het uitspansel te zien, en
een kille noordenwind joeg de drijvende wolken door de lucht,
door welkers kloc ven zich van tijd tot tijd de zwakke klaarte der ne
derdalende maan vertoonde. De wegen waren niet z er veilig en
Frans die geen liefhebber was van kwade ontmoetingen, gaf zijn
paard van de spoor om den afstand die hem nog van Aalst scheidde,
spoedig te doen verdwijnen. Maar nu begon van lieverlede de drank
dien hij had gebruikt, zeer zonderling in hem te werken; de damp
sloeg hem in het hoofd, hij voelde zich weldra in eenen staat die
schier het natuurlijke te boven ging, en hij zelis niet kon beseffen I
Zijn hoofd ruischte, de mijlpalen en kopboomen schenen hem be
zielde wezens te zijn, die in zijnen dwazen ren hem bedreigden.
Een gemoedsaagst, dien hij voordezen nooit had gevoeld, maakte
zich van hem meester! Hij wilde op de ingebeelde wezens vuren,
maar toen bemerkte hij met spijt dat de fondels aan zijnen zadel le
dig waren, en hij door al te groote haast zijne pistolen had verge
ten! Zijn paard dat reeds begon te vermoeien, had verscheide maal
het hevig rennen vertraagd; maar dan drukte hij even als een zin-
nelooze, de sporen in den buik van het dier welk hem, opnieuw,
als een dwarlwind henen voerde. Weldra was hij gansch onbewust
van al hetgeen rond hem kon gebeuren, of kende hij zelfs de baan
niet meer die hij bereed, hij dacht reeds in de nabijheid der stad te
wezen, en deed als een laatste poging om zijnen weg te herkennen.
In de verre verte bespeurde hij een licht; dit kon, volgens hem, an
ders niet zijn dan de lantaarn die bij nacht het tolhuis der stad ver
lichte; hij wende zijn paard derwaarts heen, zonder te bemerken
dat hij de heirbaan verliet en een baan linkswaarts kwam in te kee
ren. Maar Frans, niet gewoon van sterkedranken te gebruiken, had
nu gansch het bewustzijn veiloran: als uitgeput van het geweld dat
hij kwam te doen, sloot hij de oogen en bleef nog slechts werktui
gelijk in den zadel zitten. Het paard, even of het de zwakheid zijns
meesters had kunnen raden, nam den draf, tot dal eindelijk eens-
