T
26
Zondag 27 d i 1886
27*"? jaargang.
De vijaaden deifieeslefijliheid.
GODSDIENST. - VADERLAND. - VRIJHEID
SPREEKPLAATS.
--
BUREEL, ACHTERSTRAAT.
Cewoone Annoocen 20 centiemen per regel. Annoncen op do Tweeds Bla
50 centiemen den regel. Berichten onder 't Nieuws, 1 frank don kiemen regol.
LAP
ABONNEMENTS-PRIJS
fr 's ïaars vooraf betaalbaar InschrijvingeB worden op alle tijdstippen
g enomen, rechtstreeks bij ons of door post of briefdragers.
AELST
AALST, Zaturdag 26 Juni i88f
Land van Aelst, z'hebben daar zondag te
gen u een schrift in de stad verspreid
Ja, wij weten het, een schril: geteekend Een
vrije Burger. Een vrije Burger,die zich niet durft noemen,
en achter den rug steekt van den fameusen Hansworst uit
't Verbond.
Land van Aalst, gaat gij daar niet op ant
woorden
Och, geëerde Lezeressen en Lezers, is dat nu toch
een antwaord weerd? De vrije Burger komt op tegen het
Reglement der Draaiorgels; volgens dien Vrijen Burger
is de Draaiorgelderij een zaak van Deftigheid en van Be
schaving; och, 't geld! 't geld! 't geld dat verdooft dik
wijls 't verstand en 't gezond oordcel. Ze zien niets dan
't geld en ze vragen met, hoeveel tranen en weedommen
en familic-schanden en onteeringen er aan dit geld kle
ven... Menschcn, wat is het spijtig voor Aalst dat men
van over 10 jaar dien kanker der Draaiorgels niet heeft
bestreden! nu is hij in 't vlecsch gegroeidjmen schreeuwt
en huilt, als hij tot elks welzijn wordt uitgesneden. Dat is
een les voor eikendeen, om 't kwaad te bestrijden van
dea beginne af... Achtbare Lezers
Wat blieft er u, Land
Twee vraagskes: Zouden de Rijke menschep, zou
den de Burgers alle weken rond hun huis, dat afgrijselijk
lawijt dier Draaiorgels willen, tot laat in den nacht, zelfs
tet 6 ure 's morgends gelijk het hier dikwijls is gekeurd
Neen, Land, neen
Welnu,laat ons dan respekt en genegenheid hebben
voor de menschcn der werkende klas; des te meer, dat
hun huizekes klein zij* en dat hun kinderen buiten moe
ten spelen, hetgene maakt,dat die onnoozele schepsclkes,
reeds voor hun Eerste Csmmunie, 't vergif der Draaior
gels in hun zielken hebben.
Tweede Vraag: De Rijke menschen en de Burgers, wij
zullen niet vragen,zouden zij hun Dochters eens den voet
laten zetten in die DraaiorgelkotenPmaar wij vragen: zou
den zij een Dienstmeid willen, die de Danszalen afloopt?
Wij richten ons tot de liberalen, tot M. Cumont, tot
M. DrDe Windt, tot alle andere liberalen,en wij vragen:
Wilt gij dat uw dienstmeiden daar binnen gaan En wat
zullen zij antwoorden
Neen neen 1! neen
Welnu, laat ons dan i.oed zijn vcor t werkvolk,laat
ons 't werkvolk in de gevaren niet dompelen, van welke
wij ons eigen volk en onze dienstboden bevrijden. Men
zegt dikwijlsin Aalst: 't Volk verslecht] 't Morfal gaat er
uiu Er is geen handen
zijn dikwijls de gevolgen 1 welke schande, welke bntce-
ring voor de Samenleving Moet elk die een hert heeft
voor zijnen Evenmensch, hier niet uitroepen Dat mep
toch d'allerstrengste maatregels neme tegen dien ChplerM
Morbus Is dat geen zware ziellast voor d'Overhedeu van
hier waakzaam te zijn,en van onverbiddelijk het algemeen
Belangen de Toekomst te behertigen 1... Welke Moeders
zullen ze worden, de werkende Dochters die langs den
droessera der Draaiorgels in 't Huwelijk vallen!.... En
vergeten wij bijzonderlijk niet, dat 't Zedebederf een
broeikas is van Socialisten en van Anarchisten 1..
Veel groote steden zijn ijselijk slecht géwordén;
er komt daar een Volk op, zonder Geloof en zonder
ZedeD, een volk dat begint te leven g'heel en gansch
op zijn heidensch en dat nu opstaat tegen de wetten
der Samenleving. Ga naar Gent, naar Brussel, naar
Antwerpen, naar Luik, naar Charleroi, naar Bergen,
zie de zaken van nabij, en ge zult zien dat dit Werk
volk bedorven is en een gevaar wordt voor de Maat
schappij. Waarom? omdat het niet alleèn naar de
Geestelijkheid niet meer luistert, maar de Geeste
lijkheid versmaadt, veracht eh met bedreigelijke 00-
gen aanschouwt. Wij mogen het verklaren, zonder
e?nige aarzeling: Van al dat slecht Volk .in de Ste
den, dat zoo diep in 't Zedebederf ligt, dat als Soci
alist en als Anarchist opstaat tegen de Publieke
Orde, van al dit slecht werkvoU, is er misschien
geen éenen die nog naar de kerk gaat, die nog zijnen
Paschen houdt, 't Is immers op de groote Feestda
gen, op Sinxen, op Ilalf-Oogst dal die woelmannen
zich vereenigen, en de brave Godsdienstige arbeider
gaat op die dagen zijnen Heer en God in de kerken
aanbidden. Ten anderen, zij, de^Socialisten en Anar
chisten roepen het zeivenNoch Godnoch Mees
ter Noch Geestelijkheid noch Overheden
En waar hebben zij die onverschilligheid, dien
haat tegen de Geestelijken geleerd?
In de liberale gazetten.
Men staat verschrikt, als men de liberale gazetten
uit de Walen, uit Brussel en Gent leest. W'hebbener
in onsBureel; 't is een oprechte honds,<ihc en helsche
En t0Ch 1 '"tie Vlaamsche liberale gazetten TOlgc'n hun Fran-
"LÏTndUvan'A.alst,ze bedreigen u iq dit schrift, j sche Confraters na; wij hebben in den tijd aange-
In Godsnaam, menschen, we zijn er gerust op; wat haald hoe 't Verbond lasterde en bespet!"'. wal
moet geschreven worden, 'T MOET, al stond de Docd er 1 kerkelijk en geestelijk is. Dat Verbond va c 1
op. En *e spreken m djrt^ch^an goed^e^n! En og- I aigemeene verachting; de Dendergalm kor:-top.
hiding dat zij hun leven ten beste gevenIn
tp an op den Buiten, wat doen zij, dan d On
deugden M de Misdaden bevechten, de kinderen tol
de braafb id opbrengen, 't gezag der Ouders en der
Meesters oen eerbiedigen, de Liefdadigheid aan-
prt>ékeo, e Zieken troosten en de Stervenden in dit
uiterste at ikel, behulpzaam zijn?
t Men d? kt niet genoeg op de rampzalige werking
der ïiR'v'.e gazetten. Indiende Vlaamsche Paro
chiën >ri e .1 beter zijn dan de Waalsche, in
dien c*zo 1 alhoewel aangerand door Vrijden
kerij o v. '<s- us, uogtans het groot gevaar der
Waal !-u. niet opleveren, dan hebben wij
zulks te i> an de werking en aan den invloed
der Ge ij Leid.
Achteruit dus, uit alle eerlijke huizen,diegazetten
van b' sp 'i van belastering! De gazetten gelijk
do Di die nu afkomen gemaskerd en be-
wimp U n den weg tot die schandige libe
rale g:' *'J!kg een treffelijk man niet kan lezen,
zonder V r verontweerdiging en in welke het
vuilst- ai i u-Of' Ier wordt geworpen naar Kerk en
Geest-' 0 -! nogtans de steunpilaren zijn der
Same -ii
Wij «-3? deze weekte Gent en zagen er twee
fran* - gazetten; ai, ai, ai, ge zoudt be
schaafd Jja van de wereld te bewonen als ge dat
leest! goddelooze spotternijenSlechter kan
er toch o;k geschreven worden!... Die dat leest,
zonder zijn ambt, is verloren... Foei,
welke 0 m welke zedeloosheid! Al wat die sme
rige (1 die verdierlijkte wezens, durven uit
recht--!-. dj komen zij op den kap der Geestelijken
afuev-1' FoeiWij wisten niet, dat er zoo
waigf. - i v g* m
die So>l m F*
I 'tsjet' i :'lr.
moor 'i, ®-
soort
prij
Wee
breven worden!... En wie schrijft
schriften? Kerels die zoo diep in
liggen, dat ze zich moeten zelfs-
,-ii, me de schande te geraken; want die
,il. .*t 0' al dood! 't is te zeggen laat ons de
ij'fci den, zooveel wij maar kunnen
je 1» })k x lie zulke gazetten leest!
LOOPE ^DE NIEUWS. Ei doetde Dender-
galm nu tc naar hen Eersten Prijs in de Dwaas-
d ander week dat de Verplich-
ijzen is, omdat de zonen nu als
tr'-'n week gaat voorbij cf dis gazet randt -1"
„iet wisten of er zulke smeerL: r. rden lij
beid Nu
ii, dat wij
bestonden.
Waarom hebt gij die onbeschaamderikken
niet doen straffen
Och, geachte Lieden, de verergernis zou nog groo-
ter geweest zi]n-De eenigste straf die vrij vragen, met
Êheel de katholieke Drukpers, is dat men t werkvolk
scherme tegen die overweldiging van Nachtlooperi] en
van Losbandigheid; 't is den intrest van geestelijk en van
wereldlijk; niet langer als over drie weken, de Mechel-
sche Courant sprak lof en dank aan hunnen Burgemees
ter die 't Zedebederf onder een krachtig reglement heeft
geplaatst; alle treffelijke herbergiers, schreef de Mechel-
sche Courant, zijh daar ten uiteiste over te vrede; t zou
zoo ver gekomen zijn, dat niemand volk in zijn herberg
had, of hij moest een Draaiorgel houden... Te Lokeren,
't Gemeentebestuur is liberaal, en nogtans, men heeft cr
paal en perk gezet aan die Dansorgels, doch op de dagen
van toelating, mogen ze spelen tot 's morgens toe, tot
's morgens toe 1... 't Is gebeurd, niet lang geleden, dat
eem moeder haar dochter van 17 jaar zocht van s avonds
ten 9 uren; en's morgends ten 5 ure, vond zij haar 1...
's morgends ten 5 ure 1 En de bazen der Dansorgels noe
men dat vreugd en vermaak 111... Den ganschen nacht
zwieren, voor een Jonkheid, voor een Dochter!!! en hoe
komen ze dan ihuisl injwelkchtoe6tand is hun hert! Wat
:b 11 i r Dus, elk soldaat, elk
Itts Yerhelevd u worden! Waar
ijkheid aan; c<de Geestelijken rijn dwMpz«cblig;hft 4» MeJïïileS geU-
is hun schuld dat de Kerk zooveel geloovigen ver- ~n.
liest; de Geestelijken brengen den liaat zells op het
Kerkhof; ze willen zich meer en meer msester ma
ken op de Kerkhoven; de menschen zijn dom opden
Ruiten, omdat ze naar de Sermoenen van hunnen
Pastoor luisteren.«Ziedaar wat men wekelijks in den
Dendergalm aantreft.
De taal van diegazet is valschen bewimpeld; men
slaat i met d'ecne hand cn men groet met d'anderc;
men werpt onkruid en men roeptWij willen de
beschaving. Maar 't is onvermijdelijk dat de lezing
van den Dendergalm den haat tegen de Geestelijk
heid moet verwekken en tot de Vrijdenkerij moet
brengen.
De menschen die den Dendergalm of een ander li
berale gazet in hnis nemeD, brengen onvermijdelijk
hun kiniers en ander huisgezinnen in den rampzali
gen toestand van hun Geloof te verliezen. En ver
dient onze achtbare Geestelijkheid die wekelijksche
en laffe beschimpingen? Is 't niet voor den Vrede en
chcu dat staat daar, op een hoogte om aan elk dc les te
geven, om alles te kritikeeren,en dat doet denkeu aan het
vers, van misbakkenc romp, die zich moet schuil hou
den... Foei, zeggen wij; en liberaal en katholiek, die eer
gevoel cn hert hebben, zullen met ons zeggen: Foei!
Foei!..'t Verbond durfde vergaan, het durfde artikels
schrijven die een algemeene kokende gramschap verwek
ten, maai toch er zat iets rechtzinnig in dat Verbond
Er is 'ne stortregen van kruiskes op d'officieele
Meesters gevallen. O die wreedaardige katholieke
Ministers!... De Schoolmeesters op wachtgeld gaan
bijeenkomen te Ronsse; het erootste getal dier
Meesters vraagt niets beter dan g'heel hun leven op
wachtgeld te mogen blijven. Te Charleroi gaaa er
i5o mannen voor de Rechtbank komen; 't is een
bende die op een kasteel 3oo fr. kwam vragen, met
dreigement van plundering. Zou men in Aalst
niet serieuselijk gaan denken om de kermis te ver
leggen tot in Augusti of 7ber? Zou die verlegging
eenige schade kunDen doen? Wij denken het niet.
Alle veranderingen zijn geen verbeteringen, neen,
maar er zijn goede en nuttige veranderingen.
Professor Michaux, de wereldberoemde Chirurgyn
van Leuven, is ook van Boeren-afkomste Men
zegt dat de groote Muziekmeester Liszt gevaarlijk
ziek ligt te Weimar... 't Is den ouderdom. - De Raad
der Universiteit van Londen komt de medehulp te
verzoeken van M O'Reilly, broeder der Christelijke
Scholen... Al domkoppen, zoo men ziet... Frère
zegde onlangs tot zijn Volk; Jongens, ge moet op
houden van de Katholieken voor domkoppen uit te
geven... Er zijn meer verstandige lieden bij, dan bij
ons, T'Antwerpen heeft zekere Lowieken Fon
taine, oud 3 jaren, 'ne knop ingeslikt en is verstikt.
Hij woonde in de Lange Doornykstraat. TeSteen-
huyse, wijk bekenol, zijn 32 boomen ontschorst. -—
Te. Gent is er werkstaking bij M. Jan Casier en bij
bij M. Hooreman-Cambier; de werkstakers hebben
willen beletten dat er ander volk voortwerkte; de Po-
licie is er tusschen gekomen 1 verscheide werkstakers
zijnmeêgedaan; d'anderliepen er achterna roepende:
Moordenaarsras! en 2 ruiten in de vigilant brekende.
Een zaak moeten wij zeggen De Landbouw
kwijnt en zoolang de Landbouw kwijnt, zal allee
kwijnen en lijden. De Cholera is nog altijd in Ve
netië; de Paus heeft 10,000 fr. gezonden voor de Fa-
miliëa der Slachtoffers; De vier onder-officiers die
te Brussel eenen Priester beleedigd hadden, zijn tot
14 dagen gevang verwezen. De beleedigde Geeste
lijke is gaan ten beste spreken; maar Minister Pon-
tus zegde dat zulke zaken moeten gestraft worden. -
De zoon van BaionPycke, Senateur vanOudenaarde
deed de reis in Palestina en 't H. Land. hseft aldaar
de pokken gekregen en is bezweken Ach, wat zijn
wij hier tochl En geen Zandeken kunnen wij meèdra-
gen!.. Laat ons genadig en milddadig zijn en t So-
ciahsmui zal nir.Vi.ur.a-_:- Li-taan-'- Us Tav a van
Roou.en schrijft aan geestelijk en aan wereldhjte. aan
groote en kleine meesters T^at er Vaderlijk moet be
stierd worden, VADERLIJK. Meer moet er niet ge
zegd worden; als men dit woord naleeft, er zal Vrede
m Overeenkomst in de wereld zijn. 1
In Italië
vermin den Hollandschen dichter, op den aap die zich
I worden maatregel, gepmen 'tegen _de Socia.
cCr dommere kiesartikelsgeschreven dan door dcu Den- listen
np Strum. Wii be
„ergalm en door 't Kiezings-gazetje De Strijd. Wi| be-
waren dié Nrs; ze zullen ons nog te pas komen; o. a. in
het derde! Nr van De Strijd: D'artikels, Kiezers, is 't
waar eh Kiezers, een laatste woord, 't waren od-
rechtc meesterstukken van hooveerdige domheid... t hn
was niet poodig daar op te antwoordenEn wat de per-
soonliike aanvallen aangaat, men mag al de N" van Het
Land van Aalst onderzoeken; van 't begin afheeit Het
Land van Aalst gezegd: noch in Kiezingstrijd, noch bui
ten Kiczingstrijd,nooit zijn die persoonli|ke aanvallen toe
gelaten geweest; laat ons onderzoeken de redens die men
geeft cn liiet vragen of ze komen van iemand die dik 01
dun, die rijk of arm is; als er kandidaten opkomen, laat
ons vragen onder welke vlag zij opkomen en wat zij zou
den verrichten en uitwerken. Én die onbeschofte valsche
Dendergalm, hij isdaar nauwelijks verschenen of hij be-
aint vanlamilieziektc te spreken,hij begint aan de spleten
der deuren te luisteren, hij spreekt van mistrouwde schrij-
Men zegt dat de Betooging der Socialisten
te Brussel zal toegelaten worden op 1 September.
—Te St Ni! o:aas is met de Kermisdagen een Groo
te Tentoonstelling van Landbouw en Hofbouw.
Zc zeggen te Brussel dat gouverneur ridder Pycke
van Antwerpen zal aftreden en vervangen worde»
d«or M. DuboisCogels. Ze zijn bezig de statie
van Gent te schilderen, in 't wit met roods boorden,
't Zal properkes zijn. Langs Gent geweest, ge
hoord dat de Geuzen valschelijk in naam van afwe
zige Propricta-issen bij katholieke Kiezers zijn
gegaan; gehoord, dat zij brieven hebben roadge-
stuurd, waarin ze zegdenKom ten n ure, dan
hebt gij ai den-tijd; de ballotteering is toch maar
ten 12 ura.... Welke schelmenen kapoenen 1
In de Werk-Kommissie op de 3o Leden zijn er maar
10 die Vlaamsen kennen... 't Is affrontelijk!
Dramatiek Verhaal uit JïïleicD8rnrÜT
naar 't groot werk van S. VAN DER GUCHT.
6
VI. Jantje de Ekster.
Zastien volle jaren zijn verloopen, sedert dat Goris Verschepen
het Oud Roklijf heeft aangekocht en er met zijne Lisebeth is ko
men wonen.
Zestien jaren sedert hij 's nachts aan zijnen bornput dat kistje
heeft ontgraven en er een kindje uitgehaald, hetwelk door hem
wierd aanveerd en ter doop gebracht onder den naam van Karei
StZesden jaren, sedert dat de Gentsche lijnwaadkoopman Karei
SteenspecDLals Peter en Beschermer was opgetreden
Zestien jaren, sedert dat de woekeraar Stuptles Brunneel, uit
geldzucht, het eenig kind zijner zuster had willen ombrengen.
Laat ons naar 't Oud Roklijf aan den Gentscben steenweg terug-
feeeren: We vinden daar weinig of geen veranderingen; Goris en
Licebeth fcijn 16 jaren ouder, de tijd sleept immers elk mcê, Koning
en Landbouwer, Rijk en Arm; het kind, zoo wonderbaar gered, is
tot eenen frisschen knaap opgegroeid; ander Familie hebben ze in
't Roklijf niet, dan dit aangenomen kind; Goris en Lisebeth komen
deftig aan hun brood en zijn zeer gelukkig; hunherberg is goed ge
kalanderd; en wie elke week, zoo regelmatig als de klokslag, aan
't Oud Roklijf afstapt, en wie er met vreugd en lust zijn fleschke
leuvens drinkt, en wie er klapt en vertelt, en wie er geschenken
meèbrengt uit Gent, en wie er deugden vreugd heeft inden kleinen
Karei te zien opgroeien, dat is Karei S eenspecht, onze brave en
gemoedelijke lijnwaadkoopman.
Weldoen is altijd zoet en zalig, maar als men de vruchten van
zijne weldadigheid ziet, dat is verheugend en verkwikkend. Karei
Steenspecht bestatigde met voldoening dat Goris en zijne vrouw te
vreden waren en welvarende; dank aan hun vlijtige en zuinige le
venswijze, hadden zij het na die 16 jaren zoover gebracht dat zij eene
groote partij land aan hun huis palende, hadden gekocht vier
schoone melkkoeien prijkten in hunne stallen. Tot den ouderdom
van 12 jaren ging Karelke Steenput ter school in de gebuurte, op
den wijk Schaarbeel.bij eenen eenvoudigen enchristelijkenschool
meester; het was een bevallig en liefelijk kind; op d'Eerste Com
munie bleef Karei Steenspecht g'heel den dag in Aa!st en smaakte
volop met de pleegouders van 't kind, de genoegtens van den groo-
ten Dag Dan wierd er ook beslist dat Karelke naar een school zou
gaan in de stad, bij eenen Meester die als een der bijzonderste van
Vlaenderen bekend stond. Daar maakte hij merkelijken voortgang
in de letterkunde en was altijd een der eerste van zijne klas, doch
bleef het nederig en eenvoudig kind van Goris Verschepen. Go
ris, zei de Lijnwaadkoopman dikwijls, Goris, wij weten niet tot
welken stand uw pleegkind behoort, .Ihoewel zijn manieren schij
nen aan te duiden dat hij aan voorname Ouders moet toebehooren;
maar in alle geval, breng het kind op, eerlijk, nederig en christe
lijk; Goris, ik bemerk dal veel Oudr :s m hun kinderen den hoog
moed gieten, door hun onvoorzichtig - woorden; laat ons wijzer zijn
en Karelken in zijn eenvoudige nederigheid behouden.
En zoo geschiedde het: Karelke Steenput ging in de stad naar
een vermaarde school, maar bleef de eenvoudige boerenjongen, uit
het gehucht Schaarbeek.
Hij was verslonden in zijne studiën en ging in verloftijd dikwijls
langs velden en bosschen, alwaar hij menige uur al mijmerende
msschen het lommerig geboomte sleet, de zon met al die kleuren
en tafereelen ziende nederdalen of 't gezang van den nachtegaal be
wonderende. Hij was vrolijk en deugdzaam, doch er scheen over
hem een nevel van zachte droefgeestigheid te hangen; en daarom
zocht hij ri'cenzaamheid... Was er dan reeds een stem in zijn bin
nenste die hem trok naar zijne moeder Was het den geestenwereld
die op zijn gemoed werkte?
Zekeren dag, in'twoud zijnde, nabij een eeuwenoude eik, waarin
eksters woonden, zag hij aan den hemel een wit plekje; dit plekje
groeide allengskens, wierd meer zichtbaar en liet weldra twee vf®u"
gels zien en een hoofd, voorzien van een sterkgekroraden bek. Het
was een overgrooten sperwer die io de lucht een groot cirkelrond
beschreef en dezen al nederdalende van lieverlede versmalde. D ek
sters die met jongskes lagen, vlogen rond den nest, tierende en om
hulp roepende. De sperwer blijft boven den boom onbewegelijk
hangen en valt eensklaps als een bliksem op den nest. De eksters
vergeten't gevaar dat zij loopen, ze werpen zich verwoed op den
overweldiger, maar deze spreidt door een schielijke beweging zijn
vlerken open, slaat dezelve rond, bedwelmt d'eksteis, keelt
neken, pikt't wijveken dood, bijt en smijt den nest in stukken,
en de lijken der eksters benevens de vier jongskens vastklauwende,
herneemt hij zijne vlucht.
Doch Karei was niet werkeloos gebleven en had gedurig met
steenjn naar den bloedhond geworpen; toen de beul ging wegvlie
gen met zijn gestolen goed, raakte hem een steen aap den poot en
de pijn noodzaakte hem twee dier jongskes te laten vallen.
Karei raapte ze op; hete ene was dood, het andere zwaar gekwetst
aan de borst; Karei nam dit weesje meê, verzorgde het en was ge
lukkig het t leven te kunnen behouden; en vermits de dieren dank
baar zijn. zoo bleef de geredde ekster inniglijk veikleefd aan het
pleegkind van Goris Verschepen. Karei bracht ze op met brood en
gekorven wormen; en telkens bij uit de school terugkeerde, vloog
zijn ekster die hij Jantje had genöeind. hem tegen en ^W31^. °P 2lJ"
nen schouder met hem in-huis,, G01 is, Lisebeth en de Lijnwaad
koopman hadden er opricht lust in, en zouden voor geen geld ter
wereld die ekster hebben willen missen.
Als Karei naar den achterleist vun 't Oud Roklijf gingi de ekster
volgde hem.en daar zaten ze dikwijls aevensden Bornput, juist bo
ven de plaats waar 't weezekind eens was in den grond gedolven
1 geweest. De goe !e Goris zag Karei daa: niet geerne zitten, dochhij
durfde het hem niet zeggen, vreezende den Waarom te moaten
openbaren.
Er stonden destijds aan de heirbaan langs Erpe toe, verschelde
kleine kleemen huizekes, wier bewoners leefden van de aalmoesen
der reizigers; ccn dier hutteken, op zekeren afstand van d andere,
was bewoond door een zeker vrouwspersoon, die half zinneloos
scheen te zijn, doch niemand kwaad deed; integendeel van den
morgend tot den avond zat zij aan haar kleemen huizeken den Roo-
zenkrans te bidden. Als Karei langs daarging, liet hij zelden achter
eene kleine aalmoes te schenken, doch nooit was hij daar blijven
staan; zekeren dag, dat Jantje d'ekster hem vergezelde, begon zij
rond die bedelares te vliegen; de vrouw keek verveerd op. Zijt met
benauwd, vrouw, zegde Karei,'t is mijn ekster,ze zal u geen kwaad
doen!... Zonder iets te zeggen, begon de hedelès Karei sterlings te
bezien Wie zijt gij? vroeg zij. Mij dunkt ik heb u nog gezien!
Och, ik passeer hier dikwijls, op wandeling zijnde. Neen, uw
wezenstrekken zijn mii bekend en uw stem heb ik nog gehoord.
Wie zijt gij toch? Ik ben Karei, uit 't Oud Roklijf, hier in de ge
buurte. Mij dunkt toch, jongen, dat gij trekt op iemand die ik
vroeger heb gekend... ja, ze moest nu een zoontje hebben van uwe
jaren. van uwe jaren... dat zoontje., maar, wat worde ik oud en
sukkelachtigl.. brave jongen, ikbedank u voor uw karitaat; Godzal
't u loonen... Meer zegde 't mïnsch niet, maar in 't vervolg, als hij
op zijn wandelingen een stukje geld in haar keppeken lag, bezag zij
hem altijd met een bijzondere aandacht en bad dan vuriger aan ha
ren Paternoster. j
Zestien jaren zijn verloopen, zegden wij in t begin van aees
hoofdstuk,en die 16 jaren waren ook verloopen voor StupitesBrun
neel. Zijne zuster Angella leefde nog, en hij omringde haar met de
teederste zorgen; aldus dacht hij de wroeging van zijn geweten te
verdooven; maar te vergeefs; de meid had hij doen weggaan; ook
Thomas Carno, zijn medeplichtige, had hij met een goede somme
gclds laten vertrekken; Stupites weird deerlijk en uitgemergeld,ging
dikwijls naar de kerk, en meindealdus den knagenden worm mzijn
binnenste te doen zwijgen; maar alles vruchteloos 1 Hij zag altijd
voor zijn oogen, dat lief wichtje zijner zuster, door hem gestoien en
levendig begraven. Hij leefde somber en eenzaam; bleef soms gan.
sche dagen op zijn kamer; in de stad zag men hem zeer zelden;som
tijds gaf hij een karitaat aan den armen, maar korts nadien was hij
batsch en norsch en zou een g as water geweigerd hebben. Zijn be
koeling was niet oprecht; hij wilde zijn schuld niet belijden; hij liet
zijnen v.oekerhandel niet achter, bezeten als hij was door den dui
vel der gierigheid; de weinige aalmoesen welke bij deed, kwamen
voort uit oneerlijke bron en zijn leven was een donkere helle, ft v.^
