11e zwarte Advotat Zondag 27 F iari 1887. 288t' Jaargang. GODSDIENST. -- VADEFLAND. -- VRIJHEID. Politiek Overzicht. 9 hu iistnieuws De Maas. De Landbouw. BUREEL. ACHTERSTRAAT, Gewone Annoncen20 centiemen per regel Annoncen op de tweede bladzijde 50 «entiemen den regel. Berichten onder 't Nieuws, 1 frank, den kleinen regel. HEILAND ABONNEMENTS-PRIJS. 5 Fr. *8 jaars, Tooraf betaalbaar. Inschrijvingen werden op alle tijdstippen des j»ars genemen, rechtstreeks by ons of door Post of Briefdragers. VAN AELSI AALST, Zaturdag 26 Februari 1887. Bismark roept triomf, en waarachtig hij Heelt er genoeg voor gewerkt. De progressisten zijn verslagen, het Cen trum verzwakt; doch er blijft een doorn steken in den ouden Staatsman, te weten de Socialisten die niet alleen hunne 24 mannen in den Reichstag behouden, maar er nog zullen bywinnen. 't Is tegen de Socialisten dat Bismark nu zijnen laatsten strijd zal moeten aanvangen, om die gevaarlijke sekte te dempen en uit te roeien; maar hij ziet nu wel dat het ruw geweld den Revolutiegeest niet zal beteugelen; de kwaal kankert gedurig voort, en niettegeustaande de dwangmid dels en de uiterste pogingen van 't goevernement krijgen de Socialisten te Berlijn 25.000 stemmen meer dan in 't jaar 1884 En nochtans hunne meetingen werden verboden,hunne manifesten gescheurd, hunne kopstukken vastgezet; maar de Socialisten schreven de Damen hunner Kandidaten met rood krijt op de gevels der huizen of op de voetwegen der groote ■traten. Op 6 leden van Berlijn zijn er 2 Socialisten gekozen, en ze ballotteeren in 2 andere districten der hoofdstad; te Frankfort is hun Kandidaat ook overwinnaar. Windthorst is herkozen te Hanover en de kanonman Krupp delft het onderspit in zijne stad Essbn. De volledige uitslag kan nog niet bepaald aangeduid wor den; 't is maar VrijDag dat hij te Potsdam officieel wordt afgeroepen. Men mag evenwel van nu af de zegepraal ver zekeren voor de aanklevers van 't zevental; 't is spijtig,maar dc nationaal-liberalen, die kruipdieren van den Cultur- kampf, komen weer omhoog.Elzas en Lorreinen verdienen eene bijzondere melding; die veroverde provinciën willen nog van geene verduitsching hooren; de franschgezinde kandidaten zyn overal gekozen, en de Statthalter zal ze niet zacht in 't vervolg behandelen, maar wel als wederspan- nige wingewesten. Hij had hun immers voor de kiezing de les opgesp eld en verklaard dat zij gingen zeggen ja of neen of zij willen deel maken van het duitsche Keizerrijk. De kiezers van Elzas en Lorreinen hebben luidkeels ge antwoord: neen. Het gewichtigste van die weigering i9 dat sy in Frankrijk eenen grooten weörklank zal vinden en veel voedsel verschaffen aan do mannen der Revanche die met recht het droef lot der verdrukte Elzassers zullen be treuren. Die stemming is den vrede niet gunstig, des te meer dat Rusland ook zijne verlokkende stem laat hooren en betuigt dat het de verplettering van Frankrijk niet dulden zal, dat het evenwicht van Europa dat niet toelaat. Men ver staat in Frankrijk wat spreken wil zeggen en men koestert er de hoop te samen eens met den Rus op den Duitschman te villen en al zijnen roof te doen teruggeven; en als beloo ning zou do Rus vrij mogen handelen langs Konstauiinope- len. Tot hiertoe kennen wij o36' op :TJ7 K; «-/.iugen; I o.ian- "•V 5 -l-r,cire ioiieringen. Trydag "WOi a do algemeens uitslag uitgeroe pen. J'e ballotteringen zijn gesteld op 2den Meert, en des an derendaags komt de Reichstag bijeen. Bismarck is haastig. Ziehier de voornaamste bepalingen der nieuwe kerkelijke wet in Pruisen: -De Bisschoppen van Osnabrück en Limburg mogen een Seminarie oponen.Wat de geestelijke benoemingen aangaat, de Regeering zal haar recht van Veto mogen gebruiken,dan alleenlijk wanneer er burgerlijke redens bestaan om eenen eandidaat te weigeren. De Staat heeft het recht niet meer tot openstaande pasto rijen bestendig te benoemen; hei Staatstribunaal voor Kerk zaken wordt ook nagenoeg afgeschaft. De Kloosterorden van liefdadigheid of Jbeschouwiog zullen in Pruisen terue mogen toegelaten worden. Deze oppervlakkige oogslag geelt genoeg te kennen dat de volle vrijheid der Kerk in Duitschland nog verre is vau te bestaan. HOLLAND. De Katholieken der Kamer zyn in twist ge raakt, omdat priester Schaapman zich verklaart voor de herziening der Grondwet met de liberalen, en voor de uit breiding van het Kiesrecht, 't is beter, zegt de beer Schaap man, dat dit toegegeven worde van hooger hand, als dat het oiitrukt worde van omlaag. L00PENDE NIEUWS. Ze klagen op den Buiten, omdat er niet meer gebeld wordt voor de trtins. Te Audenaarde heeft het veel moeite gekost om Minister De Volder gekozen te krijgen. Indien Minister De Volder VOOR 't Militarismus werkt en TEGEN den Landbouw,dan zul d ontevredenheid zich opentlijk en krachtdadig ver- toonen. Eerlijkheid en Vrij'ieid! Nu zegt men dat prins Alexander met de Pokken ligt. Dat is erger als zijnen troon verliezen O dat zijn feDiksen in den Den- dergalm! Is alst niet te klein voor die groote verslanden! 't Is spijtig dat hunne uamea niet gekend zijn! 't Is spijtig dat die sonderen der wereld in den slriksten incognito blijven... Oordeelt welke feniksen: over eenige wekeH ze schreven dat 't Land van Aalst van geen Vrijwilligers-Le- ger meer durft spreken,omdat er Katholieken aan 't hoofd zijn; en zondag laatst schreven ze, dat er in éeo Nummer van ons gazet 50 keeren veorkomt 't woord Vrijwilligers- Leger en dat wij niets geven dan Kerkelijk Nieuws, over Paters die ziek zijn, over 't H. Kruis enz... Ge ziet hoe die mannen bun eigen zei ven in dea zak schrijven. Hun licht hangt t boog, 't zal uitwaaien. Duitschland heeft op de Veemarkt van Binche veel paarden aangekocht, 5 groote treins vol, van 35 k 40 rijtuigen. In 't Land van Charleroi vertrekken er veel iaar Amerika. Zele heeft nu ook een Burgerlijke Wacht. Te Luik, op de 1500 studenten, hebben er Ï00 den algemeenen Dienst plicht gevraagd.'t Is de kleine Minderheid. Borger- hout heeft beslist van onder de Pompiers, de briefwisse ling en de bevelen uitsluitelijk ia 't Vlaumsch te geven. En ge zult z en, alles zal beter en gemakkelijker gaan. Te Brussel was de Kavalcade van zondag wei en schoon, doch er wa* niet veel Velk. Na dien 7 sept. moet het niemand verwonderen. Waar men uitgescholden wierd, mishandeld en verraderlijk aangevallen, men kee-t er te rug voor zijn handelszaken, maar verder blijft men er uit, zooveel mogelijk. Is Brussel niet rijk genoeg met zij nen Buis? Er is te Berlijn maandag gekozen in 541 lokalen, 't Moet daar iets geweest zijn T'Antwerpen klaagt men ook, dal de Policie zoo nalatig is, teg**n los bandigheden en ruststooiende brasserijen... Ze zullen 'nen ennen dood doen, mei al die plichlige toegevingen. Te Turnhout is als Kandidaat Volksvertegenwoordiger aangenomen M. Notaris en Schepene Dierkx, Vlamingen anti-Militarist die te midden van zijn mandanten woont en niet zal aarzelen te stemmen volgens den wil van de Kiezers en van 't Volk. Fiére ligt in bisboeltje met de liberalen en met de radikalen,en er is een diepe scheur in die partij. Onlangs zijn er eenige liberalen en radikalen bijeengekomen; ze kwamen overeen gelijk keien en er is beslist geen Programma op te maken, maar in warrelboel voort te gaan de Kerk te plagen en te vervolgen. On der die liberale studenten vindt men toch ottgeboeftc: Te Britse] iL-p er vwér eeui-n uoo de eUai.ce, èle*Pri«»»o«* __uar dè ^vji.'ciB n'rc.i g.vjCuao'*.st Sr»'.*'— I De Nrêrlaodsehe schrijver Mu'tatuli is overleden. Veel j talent, maar Vrijdenker. In 't Collegie vau Antwerpen is de Moedertaal op de Feesten en Prijsdeelingen niet meer uitgesloten. En 't Publiek is ten uiterste te vrede en de Studenten oefenen zich aldus in 't spreken der Taal, welke zij later zoo hoogst noodig hebben. Maandag 28 Februari, ten half vier de openbare Inbul- ding en de plechtige Wijding van de nieuwe Orgel der dekanale kerk van de H.H. Petrus en Paulus,te Oostende, door Z. D. H. de Bisschop van Brugge. Deze orgel is ge- maakt door M.Ch. Anneessens van Geeraardsbergen. PROGRAMMA MAANDAG 28 FEBRUARI, I. Korte aanspraak door Z. D. H. den Bisschop. II. Plechtige wijding van den Orgel. III. CONCERT RELIGIEUX. exécuté par M. August W1EGAND 1. Sonata l° 6 Mendelsohn. a. Melody Anton Rubinstein 2 b. Communion en fa Jules urison c Pièce en la mineur Tbéodore Salomé. 3. Passacaglia Sébastien Cach j' i. PAques- fleuris Alpta. Mailly 4k b. Cantilène pastorale Alex. Guilman t Y c. Gavotte célèbre Martini i!\ Hosanna, fanfare Lemmens V a. Nazareth Ca. Gounod 6! b. Menuetto Ch. M. Widor l o.. Ave Maria Franz Schubert i U Grande marohe de St. Cécile Aug. Wiegand IV; Salut chanté par les Dames de la Congregation, 'li. Ave verum, il 4 voix Mozart 2Sancta Maria Mozart 3 Tantumergo et Genitori 4 vois Abbè Duclos. V. Marche finale, sortie. Dei'Katholieken zijn al zijn leven tegen de fortifikatiën van Antwerpen geweest. Die fortifukatiën zijn nu aanzien als n il 't is wonder dat ze Dog niet en spreken van te slechten; Over 10, 5 jaar, als ze spraken van de Maas te versterken, al de Katholieke gazetten riepen: Moord en b.-An'dI Zottigheid en dwaasheid! En zouden wij du o 1* zienehngs in den put gaan loopen en ons domweg in de zak laten naaien?19 millioen als een begin; van rjigentieo zal't er op 3o komen, van 3o op 40 en op 5o- de bewijzen zijn in 't Paleis van Justicie en in de fortinkatiën van Antwerpen;ze moesten de Wetgevers verai /.woordelijk maken voor de Werken welke zij stem men;'M. Woeste heeft meermaals geschreven dat een grooi- Leger tot ens ODgeluk zal dienen; Met een klein Leger, wij slibberen tusschen de moeielijkbeden weg en blijven ons onzijdigheid behouden; met een groot Le ger is holder-de-bolder, van 't e;n gevaar in 't ander; Da Maas versterken is een halsbrekerij; laat Ge Maas zoo s:erk zijn als Metz; de Fransche Legers komen;op 24 uren, ze schieten alles in gruis en ze behandelen ons als v'Jand; ha,wij hebben op bun Leger durven schietenl eiveronderstel nog dat wij, 200,000 man sterk, de groo J Fransche Legers tegenhouden; wat gebeurt er? Prui. m komt langs den anderen kant der Maas, en ons arm Landeken wordt opgeëeten en afgeknaagd, als een hespen been. j-yv.fjle geval, door onzen wederstand tegen Frankrijk of tege.) Pruisen, wij zitten tusschen de schors enden boom; wij t ggen op 't aainveid en wordeD geklopt en geplet- terd. Veel Katholieke gazetten leggen 't hoofd in den schoot en schijnen zelfs de versterkingen der Maas te verdedi gen. Wat gisteren waarheid was, is heden nog waarheid. De ©verdrevene Militaristen zwijgen nu van alge- mee^ dienstplicht, omdat zij langs eenen anderen kant hun foeffen eaan maken. Ach, wat zullen wij zeggen? Z. M. r.rize Koning, eilaas! ons is hij niet genegen; Bara is zijn .oezenvriend; van 1879 tot 1884, alles, alles wierd getekend, pen en inktpot stonden gereed: na 1884, een kon: iglijk handteeken is voor de Katholieken een witte nu si n d'Hovelingen een dobbele winst: hun Leger -«-1 --bb. jyai- KjlU o - i Ministerie met zijn groote Meerderheid naar den put e'den; deliberate gazetten staan al gereed, om t vuyr te openen; - wij ontkennen den toestand niet, de Nfjaas versterking riskeert ges'emd te worden, doch wij houden eraan de Waarheid niet te verzwijgen en de na- deelige gevolgen aan te klagen. Brief van Boer Jan, Crisegem, 23feb. 1887. Land van Aalst, is 't mij toe gelaten? Men moet niet peizen dat de menschen op den Buiten geenoogen en hebben. We zien wel wie ons vijanden zijn en door wie wij verlaten worden. Ons Vijanden zijn de truweelgas- uit de Logie; omdat de Boer geen Geus of Vrijdenker wil worden, vervolgen zij bem zonder respijt of genade. Den Boer zal 't al dragen en al betulen;den Beer zal in hun gazetten verweten worden; als den Boer naar Brussel komt voor zijn Recht, hij zal bijna doodgeslagen wordeD;en de ficskes uit de liberale gazetten st jan te lachen als zotten. Den Boer moet gekrenkt zijn in zijn kiesrecht; die in de stad drij pikkelstoelen heeft en een toogsken om genever te schenken, is grooten Kiezer, ter wijl op deu Buiten, de Puehters van merkweerdige hofste den van den lijst g sqhralit worden... Als dat geen waar is, zul Boer Jan aanslepds de peune loêrleggen. Maar Boer Jan is in de waarheid en hij ga3t voort; de vijanden en de vervolgers van de:i Boer ziju de Truweel- gasten uit de Logiën. Ed door wie worden wij verlaten? Wie is er ir 1884 zoo krachtig gekozen? Wat was alsdan de aigemeGne roep? Dat het Onrecht moest hersteld wor den, dat reen in zake vau Kiezing, deu Buitea moest gelijk stellau met de Steden, dat men de Belastingen, sedert 1879 opgeleid, moest wegnemen, dat men in geenerlei wijze de Militaire lasten mocht verzwarea, maar integen deel dezelve verzachten. Dat is er geroepen, geproklameerd en aangenomen; 1885 is gekomen; 1886 heeft opgevolgd; we zija al eiade Fe bruari 1887 en ze zitten daar te ziften en te wannen, ter wijl de lasten blijven bestaan en dat Ge wensch van de Landbouw onvervuld blijft. Scholen, proeftuinen, Conferenciën, Boer Jan en zal dat niet verwerpen, de wetenschappen zijn kostelijke zak°n, maar 't bijzonderste is dat er geid moet zijn, dat vee en graueD wat meer moeten opbrengen; w int als ge ziet wat er op de Jaarmarkt te Lede wéér is geproveera, dat zware koeibeesten 100 fr. min verkocht wierden dan over 5 i 6 jaar, dan moet het niemand verwonderen als de Landbonw kwijnt en kreviert. En wat zal 't zijn, nu er spraak is dat de vreemde Landen hier ook zouden boter invoeren, en aldus dien laatsten hulpmiddel van den Landbouw in den grond beoren? Land van Aalst, het doet »as pijn op den Buiten, dat de Katholieke Ministers den Landbouw niet krachtdadiger helpen; het doet ons pijn, dat ons beeren Gekozenen onze sten en onze jammerklacht niet gedurig herhalen; met spijt en hertpijn hebben wij hooren spreken van den alge meenen dienstplicht, waardoor de Pachthoeven nog meer zouden lijden; ons hert loopt over van droefheid, als wij hooren vin forten en casematten, van nieuwe geweeren en kanons, voor millioenen en millioenen. En den arman Boer moet zijn zorgelijk stuksken van vijf fraaken naar den Outvangerdragen, terwijl hij 't eten uit zijnen mond spaart en met moeit° zijne pacht kan betalen .Ze spreken daar in de Kamers van millioenen en millioenen, alsof wij de goudstukken met een schap uit den grond ha?,Idea. Ik, Boer Jan, durf' het verklaren: éen van (k 'wee: de lasten verminderen, door Inkomende Rechten '.and- bouw beschermen, dat moet gebeuren, of d'Eigenaars /ui len hun Landen merkelijk moeten afslaan. Ik: kan gaat zoolang te water totdat ze breekt; men sprc van den winter, totdat hij komt; en nadat laatste hulpmiddelen heeft zien versmelten, moei h zengen: 'k En kan niet verder als't peerd! Ik bon ten einde I - Land van Aalst, wilt gij goed zijn dees missief in uw gazet te doen drukken? zij is 1 geschreven in boe rentaal, maar 't is daarom ook dat ik van Boeren-afkomst ben, en Boer gebleven en als dusdaniglijk teeken en mij noem, Uw Dienaar, BOER JAN. Wettelijke besleuten. Bij 't koninklijk besluit van 16 Februari is de gemeen teraad van Aalst gemachtigd om ten prijze van fr5o.o94,55 gronden aantekoopen te zamen groot 4 hektaren, 43 aren 66 centiaren, bestemd voor het bouwen van kaaimuren, bruggen, enz. op den Dender. Bij koninklijk beluit van 18 Februari wordt het bur gerkruis van 2® klas toegestaan aan de heeren V Willems, E. Van Cleemputte en J. B. Van Geert, armbezoekers te Aalst, aL belooning der diensten door hen bewezen ge durende eene lange loopbaan. G'heel de Stad en 't Omliggende zal hier roepen: Bravo en welverdiend! De wijze zelfsopoffering dier Heeren is j sed rl lang gekend, door alle vrome harten gewaardeerd en het Eere Kruis zou moeielijk op weerdiger borsten 1 kunnen prijken.Wij sturen dus die achtbare Stadsgenoten, i in name van 't Publiek, onze diepgemeinde gelukwen- schen. Dramatiek Verhaal uit de verledene eeuw, naar 't groot werk van S. VAN DER GUCHT. 39 XXXIX. GELUKKIG EINDE. Namate de twee «rienden hei Pachthof 1 aderden, verging ech ter bun gepraat in diepe overwegingen; Kareis hart klopte hevig en de bultenaar eerbiedigde bet stilzwijgen van zijnen vriend. Zoo waren zij, hunnen weg volgende, werktuigelijk de kapel genaderd waar Lucia gewoon was te komen bidden. De maagd was er juist aanwezig zij had versche ruikers op net Outaar geplaatst, en nu zat zij op hare kniën, verslonden in het gebed Karei had haar weldra ontwaard: hij deed teeken aan zij nen gezel van te blijven staan, naderde op zijne teenen en knielde neder aan hare zijde. Lucia was zoo aandachtig bezig met bidden dat zij niet bad bemerkt. Zij hield hare betraande o-jgen op het beeld der H. Maagd gevestigd, en daar zij alleen dacht te zijn, bad zij met verstaanbare siem O heilige en weergalooze Maagd, ontferm U over nuj, Uwe arme dienstmeid, die U zoo nederig smeekt. Verkrijg my van Uwen Zoon de gratie en sterkte om mijne verlatenheid en bittere smarten verduldig te verdragen, en mij ten allen tijde naar zijnen goddel ij ken Wil temogen schikken. u Amen I antwoordde jonkheer Karei. De maagd verschoot I misschien meende zij dat een voorbijgan ger haar wilde bespotten,en zij wendde het hoofd om met een soort van verontwaardiging, maar daar vielen h: re blikken op haren ge liefden die nog altijd was neder^eknield. Niettegenstaande hij veel ten ziinen nadeele was veranderd, herkende zij hem dadelijk het meisje verbleekte schrikkelijk en begon in al hare ledematen te be ven Karei richte zich op en zi ne liefste bij de hand vattende, aan- Z8g bij haar met een lachenden mond - Lucia, zegde bij, Lucia, mijne uitverkorene bruid, ons lijden heeft een einde genomen Ik ben, benevens mijnen oom, uit de gevangenis veriest en aan uwe vriendschap wedergegaven, terwijl onze vijanden naar verdiensten zullen gestraft worden. Lucia was door deze sehielijke verschijning zoo ontroerd dat zij niet konde spreken. Zij aanzag Karei met bang h rte en liet hare band in de zijne rusten. Eindelijk kwam een vloed van vreugde tranen haar hart ontlasten. Karei, zuchtte zt|, Karei, uw droevig lijden heeft uwe Lucia jcbier lemedergediukt Dagen en Dac ten heb ik d« H Maagd voor u gebeden, en zij heeft mij verhoord.. jDanken wij God die ons heden vereeoig En bet meisje, de band van baren geliefden in de hare druk kende, liet zich met hem voor bet Altaar terug op de knieën vallen, tn uit beider harten steeg een dankbaar gebed ten hemel op. Het was waailijk een hertroerend tooneel. de godvruchtige dankbaar heid dezer twee gelieven te mogen bewonderen en Passchierken Vertangen, die tot aan den do'pel der kapel was genaderd, voelde er zich zoo door bewogen dit de tranen uit zijne oogen sprongen en hij insgelijks nederknielde. Lang bleef bet drietal in dezelfde houding; eindelijk stond Lucia recht, Karei en Passchierken volgden haar voorbeeld. Gaan wij nu, zegde zij, bij vader en moeder. Pachter Speykers en Katbarien, zijne echtgenote, zaten op dit oggenblik binnen hunne kelderkamer,in een vertrouwelijk gesprek, gelijk zii na het morgendmaal wel meermaals gewoon waren te doen. De Pachter was juist bezig met zijn pijpje te doen branden, toen beide verloofden, door Pa-schierken gevolgd, binnentraden. De onverwachte verschijning van Karei deed hem zoozeer ver schieten dat hij het baardbranderken uit den mond liet vallen en den brandenden solferpriem alleen in de hand houdende, zijne vin geren verschroeide, wijl Katharien van haren stoel recht sprong en begon te roepen Grooten hemelis het wel jonkhee Karei Ponsel die zich in onze tegenwoordigheid vertoont Denzelfden, antwoordde de jongeling lachende, die zich ge lukkig acht zijne toekomende Schoonouders te komeu gmeten. Pach er Speykers had nu ook weldra,dci:en dieD hij altijd zoo wel bad mogen lijden he'kend, en vloog hem aan den hals. Wees welkom, riep bi> uit, na lijden komt verblijden, ik weet dat gij van de Sansculotten niet meer behoeft te vreezen. Neen, antwoordde Karei, neen, Godlof, ik ben uit hunne klauwen gered. Dan zullen wij heden nog feest vieren, hernam de pachter, net is nog niet te laat om een deftig noenmaal te bereiden. Dit ware overbodig, beste vriend,ik acht mij rijkelijk voldaan met mijne Lucia en u allen in goede gezondheid weder te zien. Laat het zoo wezen, echter wil ik dezen middag iets meer doen dan gewoonlijk en met u en Passchierken, uwen vriend, een goed fleschje ontstoppen. Den zwakken toestand waarin Karei verkeerde, was inmiddels aan de echtelingen Speykers niet ontgaan, en daar mee wel konde taden dat d jongeling veel had geleden, en de nieuv-ck- gheid hen allen overmeesterde, overlaadde men hem met zoo* vragen, dat hij zich gedwongen gevoelde, op aanzoek zijner ou vrienden in den hulselijken kring op een stoei reder te zitten, en g?nsch zijn weeervaren, van den stond dat bij de laatste maal op het Pachthof hod geweest, tot op den huidigen oogenblik, breedvoeiverba len. Noch Lucia of hare ouders wisten geen woord var de o/tbee- ring die Karei in di gevangenis had ondergaan. Het lieve kmd stonte dan ook, uit medelijden, heete tranen,wijl hare moeder door veiontweerdiging de handen samen sloeg en Speykers g-amstorig I de vuisten balde. Jonsbeer Karei verbleef met Passchierken tot na den n id a? bij zijue duurbare Lucia op de hoeve; hij had er gesmakelijk genoen- maald en het ware onmogelijk al de vriendschapsbet' g en het goed onthaal te beschrijven, die hij aldaar genoot, -.aleer de nederdalende zon hun to scheiden vermaande. Zijn afscheid was dan ook hertroerend, en vooraleer zich naar huis te begeven, verze kerde bij zijne geliefde Lucia, alsook rijn toekomende schoonvader en moeder, dat reeds den /olgenden dag den advokaat Ponsel hun over het ontworpen huwelijk zou komen spreken Zes weken daarna geleidde jonkheer Karei Ponsel zijne getrouwe Lucia tot het altaar. De Kerk, die gedurende het Fransche Schrik bewind zoo laDg had gesloten geweest, was slechts vijf dagen geo pend en het was de eerste huwelijksinzegening die er werd in ge daan. Karei ging met zijne Bruid bij zijnen Oom en Moeder wonen, en het jonge paar de d al wat mogelijk was om de goede Angela gelukkig te maken. Daarin slaagden zij ten volle. Kareis huwelijk werd weldra gezegend door de geboorte van een frisschen zoon, die door den beer Ponsel en jufvrouw Angela over de doop vont werd gehouden en hun beide deed herleven van genoegen. De Advokaat had inmiddels ook zijnen wensch bereikt. Hij beloonde, met het geld zijner schoonzuster, rijkelijk den deurwaar der Nicodemus Verkaelen, die tot zijne verlossing veel bijgedragen had, en hij bleef als voorheen den Advokaat der arme menschen. Den zoon der potbakkerin, die zoo oarechtveerdig bij het leger was ingelijfd gewjest, werd door zijn beleid vrijgesteld en de Com missaris met zijne Municipale door den Prefekt naar verdiensten gestraft Kort daarna verliet M. Steenspecht de stad Gent, en ves tigde zich tot Aalst: hij had reeds geruimentijd vaarwel aan zijnen koophandel gezegd en sleet nu aangename dagen met dagelijkszijne vrienden te komen bezoeken. Maar al scheen Ponsel het toppunt zijner wenschen te hebben bereikt, was er echter eene zaak die hem nog bijtijds verdrietig maakte. Passchierken Vertangen en Rosalia Van Dalen, die bij hem wa ren blijven wonen, en steeds opmerkten wat ongenoegen zijne slor digheid aan hunne weldoenster baarden, hadden aan dezen stellig beloofd, gesamentlijk eene laatste poging aan te wenden en den heer Ponsel dagelijks aan te manen om zijn aangezicht en handen te wasschen. Bei len hie.den getrouw hun woord. In het begin kwam dit den rechtsgeleerden verdrietig voor den geest en m*;nigwerf wees bij hen gramstorig van dt hand Maar ziende dat men bleef volharden met hem lastig te vallen, werd hij toegevend, zoodat hij in het vervolg den naam van Zwar ten Advokaat niet meer verdiende. Wat nu Thistje Sterck betreft, dezen bleef voortdurend in d'ber- berg bet Oud Roklijf, bij zijn Oom en Moei wonen. Hij 3 ond hun bij als een getrouwe pleegzoon b.taamt, maa«te zich door zijne uit stekende eerlijkheid roemzuchtig, maar bleef gansch zijn leven een geweldigen afkeer voor de fransche Republiek gevoelen. Jantje d'Ekster die zooveel bijgedrag, n had tot lening van zij nen meesier, jonkheer Ka-el Ponsel, werd door dezen en zijne ge liefde echtgenote met veel vriendschap bejegend; zij vloog vrij door het huis rond er. sliep gewoonlijk in unne kamer. Deze vogel klom tot een verbazenden ouderdom op; want toen allen reeds lang den lol aan de natuur hadden betaald en den heer Karei Ponsel, die alsdan negen-en-tachtig jaren leeftij telde, door ouderdom zijne |slaapkamer niet meer kon verlaten, was Jantje nog in het leven en bleef hem strelen en liefkosen zooals gewoonte. Bij nacht sliep zij op het hart van ha ren meester. Toen eindelijk de goede Karei, naai den troost van den Gods dienst te hebben ontvangen en zijne kinderen zegende, tot het Hemelsch Vaderland was overge gaan, vond men 's anderdaags de Ekster al slapende op het hart van het lijk zitten. Rudolf.de oud- zoon van [den overledene, meinde haar voorzichtig weg te nemer maar nauwelijks raakte hij haar aan, of hij trok de hand sidderende van daarI.. Jantje zat dood op het hart zijns meestenl Niet den ouderdom, maar het ver lies van dezen die hem voortijds had gered, had do Exster doen sterven. EINDE. CITATIE PURGATIE. Onlangs bood zich een Deurwaar der bij eenen boer aan, zeggende: Ik breng u een Sitatie. En de boer, verstaande een purgstie ant woordde goed8me^gelijk op droef- geestigen toonOch, Mr den Deur waarder, ik loop al veertien dagen met den afgang,omdatik mijn schul den niet kan betalen, om de liefde Gods, draag uw purg atie liever hier nevens bij mijnen gebuur; die beeft sedert twee dagen eene opgestopt- beid, misschien kunt gij hem nog salveeren. ton katholieke werkmauskrisg zal eerstdaags te Brussel geopend wor den. io de Vlaanderenstraat. te midden van dc Vlaamsclie wijk. Hij zal 4en naam voeren van Huis der Werklieden. "e reeds aangekochte gebouwen zijn zeer ruim en allerbest voor hunne nieuwe bestemming ge-chikt. Het be- sluurkoiniteit, uil werklieden en ba zen samengesteld heef; met veel iever eu krachtda iigii-id de inrichting aan gevangen. Het Uins der Werklieden zal eene afspan ui ug behelzen voorde vreemde leergasten, een kring van vermaak, een kas van ouderlingen bij- stand.zalen voor nijverheidsleergangen enz. enz.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Het Land van Aelst | 1887 | | pagina 1