Doktoor tMirib,
l
Zondag 27 November 1887. 28sU Jaargang.
GODSDIENST. - VADERLAND. - VRIJHEID.
De Kamer.
48
Overzicht.
Loopende Nieuws.
Kerkelijk Nieuws-
Mengelingen.
BUREEL, ACHTERSTRAAT,
Öewone Annoncen20 centiemen per regel. Annoncen op de tweede bladzijde
50 centiemen den regel. Berichten onder 't Nieuwa, 1 frank den kleinen regel.
LAND
ABONNEMENTS-PRIJS.
5 Fr. 'b jaars, Tooraf betaalbaar. Inschrijvingen weiden op alle tijdstippen des jaara
genomen, rechtstreeks bij ods ofdoor Post of Briefdragers.
YAN AELST
AALST, Zaturdag 26 November 1887
In alle geval, de toestand van Frankrijk, de toe-
1 stand van Duitschland baart" groote bekommernis.
Ander Meesters, andere Politiek; wie weet wat
de tweede Kroonprins zal in 't schild voeren!
Gewichtige tijdingen uit Frankrijk.
Eiken morgend als de koeriers komen, men ver
wacht de tijding eener kleine Revolutie.
De Ministers hebben hun ontslag gegeven.
President Grevy wordt omringd en gepraamd om
af te treden.
't Is wreed gelijk de gazetten met hem spotten.
Ze spreken van groote radikale Meetingen te
Parijs;
De vervolging is gestemd tegen zijn schoonzoon
Wilson, die inderdaad in vuile lakens zit, van kon
kelfoes voor de roó voskes.
Als de Rechters van Onderzoek de vervolging
goedkeuren, dan komt Wilson voor d'Assisen en hij
is veroordeeld zoo zeker, als dat Dirk Martens tot
Aalst voor 't Stadhuis staat.
Men zegt dat president Grevy zal aanblijven om
zijn schoonzoon de genade te geven, in geval hij
veroordeeld wordt. Ge ziet dat van hier: De Doch
ter die op haar kniën valt, die Papa bidt en smeekt,
en Papa die zijn politieke eer verloochent, voor de
huishoudelijke rust en uit liefde voor zijn kinderen.
Hij moest vroeger d'oogen opengedaan hebben.
Deze week, zonder Ministers zittende, had Grevy
de kopstukken der Staatspartijen ontboden en dan
hoorde hij krakafzijn vonnis afgeven Dat zij geen
Ministerie konden vormen onder zijn President-
Wach-daaraanplichtig zijn!... Zulke dwaasheden
verdier en geen antwoord. D'Aalstenaars hebben
met geVioegen gehoord dat M. Robr.Vander Maelen,
de moeiige en vermaarde Beyaardist, terug op zij-
De Duitsche en Fransche gazetten putten hun nc Tofen is geklommen... Moge hij er nog lange
hersens uit,om te weten wat Czar Alexander en Bis
marck in hun onderhandeling mogen gezegd hebben.
Zoo 't schijnt had de Czar de overtuiging dat Bis
marck in de zaak van Bulgaren heimelijk moeielijk-
heden aan Rusland had verwekt... Zal dit nu veref
fend zijn? Zal Bismarck den jongen Vorst gansch
overlaten aan de dweep- en slokzucht van Rusland
En zou men nu ook het Verbond der Drie Keizers
herstellen? Zou Rus, Pruis en Oostenrijker voortaan
samenspannen tegen Frankrijk, Italië en Turkijë?
De toekomst zal ons veel leerenin alle geval, de
revolutionnaire omwoelingen in Frankrijk zullen niet
weinig bijdragen, om Rusland en Duitschland onder
éen muts te brengen.
i'rijdag morgend.
Grevy kan geen Ministerie vormen, van alle kan
ten wordt hij omsingeld.
Hi) heeft dus besloten zijn ont
slag te geven.
Grevy is Voorzitter sedert 1879 1
in December i885 wierd hij herkozen voor 7
jaar
Nu gaan de woelingen en de werkingen voor goed
- beginnen. De Kamers moeten vereenigd worden,om
schap... In een Koningshof zou men zulke woorden eenen nieuwen Voorzitter te kiezen; zal alles regel-
niet durven zeggen. matig gaan? Dan is er niet veel te vreezen.De Meer-
Dijnsdag zegde men te Parijs dat President Grevy derheid der Kamer zal een bedaard en geleerd Man
eenen oproep gaat doen tot het Fransche Volk; maar aanduiden. Doch de Komiteiten van Omwenteling
d'opinie is tegen hem en 't zal een visikatorie zijn op zetelen; hun maatregels zijn genomen zij hebben
een houten been. i vertakkingen in alle groote steden Parijs, Parijs is
Ondertusschen trekken al de Partijen naar hunnen
kant voor 't aanstaande Presidentschap.
En in DUITSCHLAND
Ook al groote gebeurtenissen.
De Keizers zijn bijeen geweest vrijdag van d'an-
der week.
Er is van geen politiek gesproken.
Ontvangst, groetenissen, buigingen, vleiende
woorden, banket, waarop Bismarck aanwezig was
en waar de Czar zijn beker ophief en hem met een
gezondheidsdronk gratuleerde;
Dat heeft nog al opmerking verwekt, vermits het
vroeger stak tusschen Alexander III en Bismarck.
't. Volk van Berlijn was beleefd en koel; de Poli-
t y.as sterk en streng; 'ne vent die een
een soort van vuurberg, en soms, als men er minst
op denkt, ontstaan er woelingen die alles omver
werpen.
Ze spreken veel van generaal Saussier tot het
Presidentschap te verheffen... Wat voor 'ne vent
I mag dat zijn?... De geruchten loopen dat de hertog
van Aumale te Parijs zou zijn. Men duidt zelfs het
huis aan, waar hij zou verblijven. 't Is zekeren
M. Ribot, die de groote roll© speelt, om een nieuw
Ministerie te vormen.
cw-mM .(HL*, cu cucug, uc voiti ulo Een artist of een slek uit St Lievens-Hautem
smeekschrift in 't rijtuig wilde werpen, is dadelijk vraagt inde hberale gazet vmjValst, dat de^hjezin-
Appel!'! Iemand die zijn eigen niet kent, is waar-
Ten 9 ure nam de Czar afscheid van zijnen ouden
menonkel 't Petje Pruis en reed in galop naar de
Statie. Nu zit hij reeds in zijn Winterkasematter. van
Gatschina;
En de gezondheid? zult gij vragen, acfcbare Le
zeressen en Lezers.
De gezondheid?
De oude Keizer, zijn verkoudheid is beter mits
voorzichtig te zijn kan hij nog den Winter uitdoen,
en verkwikking, ja sterkte vinden in den zomer van
1888; 't is een kloeke man die lucht en oefening heeft
Keizerin ^Augusta ligt met een geraaktheid te
Coblentz; slecht, zoo men schrijft.
Maar 't is naar San Remo dat al d'oogen gericht
achtig die Dendergalm: Na haar artikels, die zelfbij
veel liberalen, diepen walg en afkeer verwekten, is
die gazet vies over eenige aanhalingen uit Keizer
Karel's tijd die in Doktoor Goris voorkomen...^ De
vuilste verkens willen altijd 't schoonste strooi heb
ben.En nogmaals zien wij in die liberale gazet de
Orgelbals, die Pest voor Huishoudens en Stad, ge
prezen en verdedigd!.. Die gazet vindt het schoon
dat Jonkheden, dat Jonge Dochters, dat jonge Huis
moeders de avonden en de nachten gaan overbren
gen in die rampzalige en rampspoedige plaatsen. En
als Burgemeester en Commissaris daar gaan om te
zien wat er omgaat, om de Reglementen te doen
uitvoeren, en als er daar geroepen wordt: Laat ons
nu bij Matje-Sis gaan dan heeft Dendergalm ge-
Z'JDe bijzonderste Docteurs uit verschillige Landen noegra in die laffe en leugenachtige zinspelingen...
putten er al de kracht van hun Kunst uit. 11 wrekende, nooit kan die
Maar de kwaal die ze moeten bestrijden, 't is de
kanker, de vreeselijke kanker in de keel.
Doch in 's menschen lichaam zijn er wondere
krachten van genezing en 't is meer dan eens ge
beurd, als de Geneeskunst wanhoopte en veroor
deelde, dat een schielijke genezing opdaagde.
Foei, foeiVan leugens sprekende, nooit kan die
liberale gazet de Waarheid ongeschonden laten,
i nooit! G'heel de Stad weet dat slechte kerels in ons
Woonhuis en Schrijfplaats 's nachts zijn komen de
ruiten uitsmijten, met dikke moordachtige steenen
en die liberale gazet schrijft dat men in 't Werkhuis
I van Pier Daens schade heeft gedaan... En hij maakt
de vero nderstelling dat Leden der Jonge Katholieke i deren bestond die zelfsregeering; en wat zien wij
„1 mSM-L*; ---- -7-11- ahier weêral? De liberalen komen op, tegen die Vrij
heid; de Katholieken vreezen de Vrijheid niet,omdat
zij benoemen volgens den wil der Kiezers; de libe
ralen handelen partijdig en willekeurig; van de Vrij
heid willen ze niet; en de verwaandheid van som
mige menschen moet toch zoo groot zijn: meester
en gekjkkige jaren ons met zijn kunstig klokkenspel
vei eerih Zoo luidt, te zijner eere, de eenparige en
dic pg€v.ieinde wensch! Te Brussel in het Huis
dér WtTklieden is een schoone Tcntoonstelling ge-
wr^-t vfra Werken der Schoenmakerij, door de Le
de vj.vc gd, om aante moedigen en aan te be-
v<. kan in Aalst geen spraak zijn van d-
N;
reeds z >Ov
Buis van Brussel heeft durven zeggen dat de groote
Steden beter bestierd worden dan de kleine Paro
chiën Ja Brussel toont het; Janson, die op 't Stad
huis zetelt, heeft uitgeroepen, publiek, dat er geea
slechter Bestuur bestaat.
In weerwil van de tegenstribbelingen der liberalen
af te schaffen, de brave Lieden die zal die Wet van Vrijheid gestemd worden. D eerste
jaren hunne rust laten, om op de Stad artikels zijn aangenomen door 64 stemmen tegen 20.
te wa., a,vo:>r't geval van ruststooring of van brand. Eenige liberalen hebben met de Katholieken gestemd
O' -r Nachtwakers heeft nooit iemand rede ge- j v0, v het Wetsontwerp van M, Coremans, van
h. vat klagemten lo ure zijn zij op hunnen post en Ant e5 voorgesteld en ondersteund door ai de
wan le: -n d stad rond tot 4 a 5 ure s morgends; yiaamsche Kringen en Maatschappijen vanonsLand.
2 ;i i, n-3sc aien te weinig in getal en voor het
o.-,irt ontgingen. zij lot der Champetters: ,j ID (fe KeCfllbiiÉeO.
h/keld worden als zij iemand uit d'een of d'an- j
v .tij aankloegen, en dan liefst zwijgen.
1 )e gif; >te schilder Gallait is te Brussel overleden.
n werd naar Doornijk, zijn geboorteplaats 1
rpiroi]f^en rust daar onder den hoogen Outaar
voo Wliken hij zijn laatste meesterstuk ontwierp.
Y i iggo is een prachtige betooging geweest ter
eere va J Doktor Van Steenkiste die zooveel heeft
bijgebi -cht om 't Stadsbestuur van Brugge te ver-
vhvimsi hen... Het is inderdaad te verwonderen dat
men indien Gemeenteraad van Aalst zooveel fransch
spreekt- Bijna al die Heeren zouden zich veel ge
makkelijker en veel klaarder in 't Vlaamsch uitdruk
ken. D .arbij, de Zittingen zijn openbaar; men noo-
digt elt uit ze te komen bijwonen... Waarom dan
niet spreken in de Taal der Bevolking? Als de
Czar wKjï naar Rusland vertrokken is, was de baan
bewaak* door 80,000 soldaten.Vier liberale boek-
Dat men beschuldige, pleite en vonnisse in het
Vlaamsch, in de taal die elk verstaat.
Gelijk het nu gebeurt, 't is een eeuwige schande
De Taal der Bevolking is er verdrukt en verstoo-
ten. 't Is alsof wij een veroverd Volk, een slavenvolk
waren. Die beschuldigd is, heeft recht en belang van
alles te hooren, en als men de deuren wijd open zet,
en 't publiek oproept, en dat alles fransch is, koe-
koek-eenen-zang, dat is met de menschen den zot
houden.
Sedert lang ligt 't Wetsontwerp-Coremans in de
Kamer, en eindelijk is de tijd gekomen dat het zal
besproken en gestemd worden; ons Katholiek Mi
nisterie zal aldus in die gewichtige zaak zijne zen
ding volbrengen en een groot Onrecht herstellen.
Uit alle Steden worden Verzoekschriften naar de
yerköffljtfvan Brussel staan te recht voor 't ver- Kam estuurd) vragende dat men zonder eenige
koopen van zedelooze boeken. verandering het Wetsontwerp-Coremens zou stem-
men.
Het *5 niet zonder aandoening dat de Kamer van
Volksvertegenwoordigers de woorden van M. Bege-
rem he ff aanhoord over de Volksbeulderij die o.a. te
Lokere'» fcljjft heerschen, alwaar d'Ouders, die hun
hinders naar de Vrije Katholieke School zenden, op
den Ar: bock worden uitgevaagd. Zelfs na de Over-
eehkocf^t van 1884 blijft 't Liberalismus zijn dwang
uitvoer n! Menschen, Vrienden! noch Bara, noch
Fiere r acli B'1 hebben Mr Begerem durven tegen-
6e 1- -L^owlocj
sprr
Wij ontfangen tijdingen uit Waterland, waar de
E. H. Cocquyt, in Erembodegem en Aalst zoo hoog
geacht, als Pastor en Herder is ingehaald. D'ont-
fangst is plechtig geweest, algemeen en hertelijk. Er
waren veel triomibogen, 44 jaarschriften en talrijke
schoone Welkomdichtjes.
Op den Triomfboog van 't Hollandsch deel der
Parochie las men
't Eiland,Plakkebord en Stroopuit
ftii'Jm-ï -
heeft i- .a gëzRiiaat de goddelcoze Partij een wreed-
aardige Partij amt-... En is dat ook üi'-t gepleegd \v
België? Wie heeft hier met duizende Familiën ver
volgd onder de Wet van Ongeluk? Wie heeft in de
jaren 1600 al die Kerken verwoest, al die menschen
omgebracht? En in d'eerste tijden, als St-Livinus
hier 't Geloof kwam preêken, hij was de zachtmoe- j
digheid zelve, en 't waren goddelooze kerels, die
hem vervolgden, die hem de tong uit zijnen mond
rukten en ter dood brachten... Te Brussel, in 't Mu
seum aan den Berg van 't Hof, alle dagen kosteloos
open, daar is een stuk van Rubens, een groot tafe
reel, waarin men de beulen aan 't werk ziet, terwijl
hun edel Slachtoffer zijn oogen ten hemel heft en
bidt.
In volgende Zittingen der Kamer heeft Mr de Ma-
lander deftig en manhaftig zijn stuk gestaan en Bara
het onderspit doen delven.
Dan is men voortgegaan met 't Wetsontwerp,om
de Schepenen door den Gemeenteraad te doen be
noemen... Dat is richtig en billijk; zelfs de Burge
meesters dienen benoemd te worden, rechtstreeks
door de Kiezers; in de roemrijke dagen van Vlaan-
- Kv
o-wter Cgf&ufa
icers had men ge-
lb een geDuurve van schoenr
dicht alsvolgt
't Is hier de gebuurte van St Crispyn
Waar all c goede Vrienden zijn.
Om met lief «e te pareeren
Voor enzen Hrrdt-r die hier zal passeeren.
Op 't huis van den Veldwachter stond
Als Veldwachter van Waterland
Neem ik den sabel in de hand
Om te salueerea
Waar de Harder zal passeeren.
Zekere S. De Gryze plakte uit alsvolgt
Met Gr-loef Hoop, Li fde en verlangen
Zullen wit onzen nieuwen Herder ontfangen,
Wij hopen dal zijn gezegende hand
Ons hefp»n zal t"l 't Hemelsei) Vaderland.
Een Eerewacht was den Herder gaan afhalen tot
aan Eecloo; de Plechtigheid was voorgezeten door
E. Deken Foubert en de getuigen waren: E. H.
Pastoor van Erembodegem en E. H. Cocquyt, on
derpastoor te Nieuwerkerken, Broeder van Water-
lands Herder.
Zondag 27 wordtin St Martens jt'Aalst luisterlijk ge
vierd de Feestdag van St Gatharina, Maagd en Martelares.
Ten iO ure sol Mts. te 4 ure Lof en groot Sermoen.
Maandag 2*. Gedurige Aanbidding 's morgends in St Mar
tens en g'heel den dag in de Zwarte Zusters, alwaar ten 5
ure. Lof en Sermoen in 't Fransch.
Tweemaal gctui-genl - Onder dezen
titel verhaalt ae N. Fr. Pr. de voigecde
historic
'1 wee Boiigaarscïteboeren reden eens
op eenen avonü huiswaarts van de
maiki te Keeskeincl. tte weg leidue
over een vm de vlakte üoor het uorp
Cctnl MiklOS en vervolgens ging Lij
lat gs ten heuvel, waar een galg was
gewtt8i.Nuuwsgitrig vei neten zij huu
kar en gtLgcn eens zien. Do genangene
was ttn Zigiuner.
'lol hunne, vei hazing bemerkten de
boeien, etal ue man no* nu t Koud was,
ja. uat zelfs zi.n nart no» liauw klopte.
Na ten kur.e beraauslagn.g sneden de
hot ren den armen üeiuen af oraotiten
hem in hun kaï en reuen verder U l
duurde ue. lang ed ue Zigeuner kwam
lol bewustzijn, au kleur kwam weer
op zijn gelaat, alleen bleef hij zich nog
wal onbehaaglijk gevoelen. Bij de
eerste herberg bielueu üe hoereu stil
om een hans.ei king le gebruiken. L)e
waarn sonuuue van UcUen, io<.n zij
hem hun avontuur vei lelden. Ue man
hau er aiiijd seuk m als der Justicie
een potls gebakken weiü.
V1 oiijk gesiemU verheten de beiue
baimUar-igc aamar.ianen ue btrotig
en wimen Ue reis vooruel.eu. loen zij
lol ue omütkking moesten komen, uai
ae üeiueu,w spijl van zijn onbehaaglijk
gevoel, met Ue kar wao weggeieuen.
Deze had echter in Iclieilijken zin bui
len den waaiu geiekenu Ue waarJ
leenoe uc bonen iwee paanlen en na
een koile uiijfjaebl, had men den hei
den achterhaam, aie nu met onverbid
delijke gestrengheid aan de justicie
werd overgeleverd. Zoo kwam ueinan
W'cêr aan uecclfde galg te hangen en
bleei hangen voor goed. Ue boeren
weiden ingerekend; uaar hadden ze, in
Luu lever om zich op Uen onuankhare
ie wreken, waaischijnlijk niet om ge
dacht.
De treinwachter roept, aan Dender
monde. Uenueimonue de Veyagcurs
van bi us&cl cnan«eeren van convoi I
ben OUU venije, uat van buten Oent
komt, rne-i een kaanje voor Brussel, is
blijven UUtl:.
Ueuje ma me verslaan 1 snauwt
de treinwachter, ik hem geroepen uat
ue voya».eui& .au Biussel ohangeeien
moe.en I
kbjuek gione voyage ur, stt-
wool ut hel ventje, 'k hen 'ne sehoen'
ïnakwre.
(GORIS HALS).
EEN VERHAAL UIT KEIZER KARELS' TIJD,
doorS Van der Gucht, Kunstschilder te Aalst
dit wonder verschijnsel aanschouwt, komt er iets anders af- kaproen hun hoofd verduikte, en met het aangezicht gebor-
gedaald; een flesch wijn en twee broodjes, kunstmatig in een I gen onder een stevig masker, nam Crombé onder den arm
servet gewikkeld I een volledige kleeding en in de handen een brandende-fakkel,
Verbeeldt u zijn verbazing! In 't begin dacht hij op zijnen wijl Marck zich voorzag van twee handboeien, waarmede jtij
i eetlust niet meer; hij schudde droefgeestig zijn hoofd en als - zich naar de verborgen kamer begaven waar Doktoor Goris
vin don nnnd oon rloncrd mnkonrlp rotrdo hii T-Tno. ^irh nntr nltiirl in hftvond.
filosoof, van den nood een deugd makende, zegde hijHoe
het komt of niethet kwaad zal toch zoo erg niet wezen, en
moet ik hier sterven, 't en zal toch met geen ijle maag we*
- TT zen! Misschien zijn het de vrienden die mij een pert willen
Pieter Coecke, Herman Brandt en Frans Stroom, de dnj j speien! Kom, Goris, laat ons smakelijk eten!
npnden van Gons Hals. hadden mt vrees der ziekte, met De spijs was lekker, de drank fijn en na zich wel deugd
XIV. LAAT ONS DOKTOR GORIS VOLGEN.
Vrienden van Goris Hals, hadden uit vrees der ziekte, niet
geraadzaam gevonden het huis van den Geneesheer op hon
derd schreden afstand te naderen, en zijne dood vernemende,
zegden zij op medelijdenden toon aan malkaar: Het is toch
jammer van onzen Doktoor! Zoo vroeg dood! Het was toch
een zoo lustigen als onbaatzuchtigen vriend God geve
hem de eeuwige rust
Zoo spraken zij, en konden nie': vermoeden de roekelooze
klucht die met hunnen vriend wierd gespeeld, door dengene
die hem aan de wraak van Jan Colder moest ontrukken.
Ondertusschen was Doktoor Goris tenhuize-van van Lom-
merdael opgesloten in een donkere, geheime kamer. Na lang
geslapen te hebben, wierd hij wakker, rond den noen. Hij
keek verwonderd op, hij sperde zijn oogen open en zag niets
dan een dikke duisternis... Waar ben ik? vroeg hij biy zijn
zeiven... Ben ik misschien blind geworden? Ja, gisteren
avond heb ik gebanketteerd met de Vrienden, een glas te
veel heb ik gedronkenIk ben opgestaan in den nacht
Radeloos en vol schrik stond hij op, ging al tastende rond,
doch vond nergens eene deur, nergens eene vensterHij
dompelde rechts, links, aan hoeken en kanten, nergens eene
uitkomst... Na langen tijd aldus gesukkeld te hebben, was hij
terug aan zijn bedstede en wierp er zich op, niet kunnende
raden in welke wereld hij zich bevond. Daar peilde hij weer
zijn hoofd uit... Wat was er met hem gebeurd? Zou hij le
vendig begraven worden en van honger moeten sterven,
want reeds begon zijn lichaam naar voedsel te vragen? Zou
hij om hulp roepen? Wie weet of er geen vijanden stonden,
gereed om hem te vermoorden? Zou hij misschien in d'han-
den gevallen zijn van Jan Colder? Zou die Tooveraar gewe
ten hebben, dat hij raad gevraagd had om hem te doen aan
houden
Wijl hij,de oogen opwaarts geslagen, schier wanhopig lag
te denken, hoorde hij iets in den plafond, een geritsel; er
gaat eenschuifken open, een twijfelachtige klaarte valt neêr,
en langzaam daalt er een schotel at; in die schotel ligt een
gebraden kapuin!
Er is dus geen spraak van hem uit te hongeren; terwijl hij
gedaante hebben, schoof hij het overige onder zijn bed.
Dan gaat 't schuifke nogmaals open en geeft ingang aan
eenen nachtrok en een paar pantoefiels, kleêren die zoo wel
kom waren als de spijzen, vermits Goris zich nog altijd in
zijn hemd bevond.
Den ganschen dag en daarop volgenden nacht bleef de
Doktoor in die verborgene kamer opgesloten zitten. Hij had
reeds al zijn spijzen opgeëten en begon weêr te vreezen dat men
hem van honger zou laten sterven, toen eindelijk het schuifje
nog eens openging en hetzelfde gerecht van daags te voren
kwam nedergedaald! Goris die een stevigen eter was, wierp
zich al tassende op den gebraden kapuin, en wijl hij denzel-
ven verslond en de wijnflesch ledigde, begon hij het vrij zon
derling te vinden dat men de grap zoo lang liet duren.
Onze held had het echter deeilijk mis in zijne gedachten,
Het was den jonkheer van Lommerdael zelve die door het
schuifje, dat zich in het gewelf der kamer bevond, Goris
spijsde, want hij wilde niet gedoogen dat het geheim door
iemand werd gekend dan van zijne twee bedienden, Marck
en Crombé die alsdan nog voortdurend hunne rol in 't sterf
huis speelden.
Maar toen eindelijk alles aldaar naar wensch uitgevallen
was, en Marck, na Regies Biervliet den sleutel te hebben
behandigd, met zijnen gezel tot hem was wedergekeerd,
riep hij hun geheimzinnig in zijne kamer. Hier toonde hij
zich zeer voldaan over de schrandere wijze waarmede zijne
bevelen waren volbracht; hij schonk hun de beloofde beloo
ning, echter stellig verkh .nde dat de klucht nog niet uitge-
zich nog altijd in bevond.
Schielijk vertoonden zij zich aan zijne oogen en dwongen
hem, met dreigende gebaren, hij die door angst als een riet
beefde, het bed te verlaten en een lijfrok en broek aan te
trekken van dikke roode stof; toen stelde men hem op het
hoofd een kleinen vilten hoed en kluisterde zijne handen in
de boeien, waarna men den patient eenen breeden mantel
over het hoofd gooide, die men zoo behendig samen troste,
dat hij niet konde zien; toen geleidde men hem, bedroefd en
vervaard zoo hij was, naar het voorhof, alwaar een zuinig
gesloten karos, bespannen met twee kloeke paarden op hun
wachtte; daar stiet men den Doktor in, en de beide fielen
plaatsten zich aan zijne zijde. Schiers op denzelfden stond,
gaf de koetsier de paarden van de zweep en het rijtuig reed
al dreunende voort tot aan de Keizerspoort, welke op hare
komst aanstonds werd geopend, en nu rolde men in volle
vaart op de hebbaan van Brussel.
Ter Stede van Aalst stond toen ter tijde in de Nieuwstraat
een uitgestrekt gebouw, welk eertijds door den vader van
Jonkheer Jacob van Lommerdael was opgerecht om aldiar
onder de waakzaamheid van eenige wereldlijke Broeders d^
krankzinnige menschen te verplegen. De Jonker was zeer be
vriend met den toezichter van dit Gesticht en het was naar
dit oord dat hij Doktoor Goris deed henen sturen.
Deze, zich voelende wegvoeren zonder te weten waarheên,
kon door verwondering en schrik geen woord uiten, en het
was slechts het oorverdoovend gerammel van het rijtuig.en
het getradpel der paarden, dat hem nog deed gelooven den
speelbal van geenen schrikkelijken droom te wezen. Gelijk
Marck en Crombé zich van mondkost hadden voorzien,
hielden zij nergens stil, zoodat zij reeds lang voor het mid
daguur met den Doktoor het oude Graven Aalst binnen rol
den en in de Nieuwstraat aan het Zothuis bleven staan.
Crombé behandigdc den brief, welken zijn heer hem had
speeld was enhij hunnen dienst voortdurend nog noodig had. toevertrouwd, aan den Toezichter, en na dat deze het mis-
Lang was hij met hen i i onderhandeling gebleven en had t sief met veel aandachtigheid had gelezen, werden zij aldaar
Crombé een toegezegelden brief behandigd, waarna hij hun met vriendschap ontvangen. Dit was echter geen wonder,
oorlof had gegeven om te vertrekken. daar de goede toezichter zich door den brief van Jonkheer
De twee bedienden die - 1 volkomen onderricht waren van Jacob had laten wijs maken, dat de persoon die men hem
hetgene zij nog behoefd ei te doen, brachten zoo eentoonig bracht, een man was van goeden huize, die Zijne Majesteit
mogelijk den dag ever narr toen eindelijk de duistere nacht had beledigd en dat hij hem eenigen tijd in het geheim opge-
ïnet zijnen grauwen mantel reeds uren de aarde had bedekt, sloten wilde houden.
vermonïöen zij zich met lange sleepende kleederen. welkers Dit was een logen, maar toen ter tijde was er aan den
