iïoid€i0jf CrOï is,
Ï887-Ï88A.
M
1
Zondag 1 Jan 1888.
a 298te Jaargang.
GODSDIENST. - VAD) 1.AND - VRIJHEID.
1 8 8 8!
Overzicht.
e Kiezing van
Paus Leo XIII
Mengelinger
BUREEL, ACHTERS|f
de tweede bladzijd»
Gewone Annoncen 20 centiemen per regel. Ai
50 centiemen den regel. Berichten onder 't Nie i. A k d®Q kleinen regel.
HET MD
ABONNEMENTS-PRIJS.
5 Fr. 's jaars, rooraf betaalbaar. Inschrijvingen weiden op alle tijdstippen des jai
genomen, rechtslréeks bij ons of floor Post of Briefdragers.
AALST, Zaturdag 3i December 1887
1887, ge zyt dan toch verdwenen 1 1887?
Maar i887 antwoordt niet meer; 't is weg met zi n blij en
met zijn leed, met zijn zwarigheden en zijn vreugden nooit
of nimmer zal men i887 terug zien.
i887! Wie is er die in dat jaar geenen Vriend, geen Ken
nis, geen Bloedverwant verloren heeft H n gedachtenis
blijft ons toch bij, en in de Geestenwereld, wij spreken met
onze duurbare Afgestorvenen.
iSS7 Laat ons 't kwade vergeten, 't goede diep in het
geheugen prenten 1 Dat geen haat «f nijd ons bijblijve 1
Geen verachting voor niemand! Nooit is het te laat zich te
beteren en die nu de slechtste is, kan in 1888 oen der beste
worden.
1887, Broederen Kameraad, Vaarwel en dank voor uwen
bijstand 1
En gij, 1888, ge staat daar voor ons! Wij genieten U
reeds.
Men verbeeldt 't Nieuwjaar als een wit blad papier en
men doet wel.
Men verbeeldt 't Nieuwjdar als een ei dat openbreekt en
een kieksken dat te voorschijn komt, en men doet wel
Men verbeeldt 't Nieuwjaar als een liefelijk polleken van
een kind, en men doet wel; elk jaar is als een nieuw leven!
1888. we zijn er ingetreden, en 1888 zal opschrijven,wat
wij willen en begeeren
Als de menscben op 't kort leven en op de vluchtige» Tijd
denken, ze zouden aan alle afgekeerdheid. aan alle wrek-
heid, aan alle trotschi eid moeten verzaken, om goed te
zyn voor elk, om elk goed te doen zooveel mogelijk, en bij
zonderlijk om ons Leven nuttig en weerdig en oprecht deftig
te maken.
Dat bij die met vooroordeelen zit tegj, ^,erk, dat hy
dit onderzoek doe, wij smeeken het h-uren \f'
En Paus Leo, dat groot verstand, ia *1" 'riij niet die eer; ten
helder licht werpt op de donkere vraagstukken die de we- n-n
reld beroeren? Is 't hij niet, die 't oezag, in Landen, in Ste- l »J{
den, in Parochiën, in Huisgezinnen staande houdt, met ge
gronde reden8
Terwijl hij aan de grooten en aan de Rijken roept Re
geert en'bestiert weerdiglijk; Vaderlijkl Vaderlijk 1 terwijl
hij a!dus het middel aanwijst om't Socialismus te veidry-
ven, Hij neigt zich tot de Onderdanen, tot .e Werklieden,
en Hy zegt: Christenen, Vrienden, een Gezag moet er zijn
Zonder Gezag is de wci-eld niet mogelijk Die 't Gezag met
eerbiedigt, misdoet tegen de Alm chtl Men moet u Vaderlijk
behandelen, ja. ma r gij moet eeren wat boven u is. te vrede !n
zyn in uwen staat en denken dat alies hier maar van korten
duur is. 1
Buiten de lessen van den Paus, is er geen red
ding of geen genezing voor de Samenleving.
Jubilé van onzen Paus! j mi
Als wij zien zien dat de Koningin van Engeland den groot-
sten Hertog van Brittanië, hertog van Norfolk, naar Roo-
J men stuurt met gelukwenschén
Als wij zien, dat de President van Amerika, de President y.
van Frankrijk, woorden van eerbied en van dank naar Rooj
men zenden;
Als wij zien dat de oude Keizer Willem nog de pen neemt
in zijn stramme hand. om naar Paus Leo te schrijven, wie
weet is het zyn laatste brief niet, want de Keizer schrijft
zelden. j
Als wij zien al den eerbied van Protestanten uit Europa eft
Amerika;
Moeten wij dan opgewekt worden om ons in die Jubelfees!
te vereen igen
-- -7>- -■ "7-
25 centiemen;
■nbola behertigen, den Tombola doen kennen; Lo-
Loten verspreiden; dit weze ons (jued Werk be-
i'ondersteuning der Armen, op dees gedenkweerdig
- toed er. zalig voar al onze geëerde Lezers en Leze-
ze welvare de zyn en blijven in gezondheid en
t uül. in hott en >n huisgezin
- woes g- i d en zalig voor ons geliefde Vaderland: dat
>!irik tot meerdere opbeuring kome; dat 't Katholiek
itatholi ke grondbeginsels in Deftigheid, in ware
x Vrijhe-d, in Welvaart doe aan winnen
.vees goed en zalig voor den achtbaren Landbouwer,
.üiominde Werkvolk
u.» "dgend N° zullen wy dat verder uitbreiden en een 's de eerste huldiging
...idum maken van 1887.
_?3j4c op ztjüS-tchöuderea te-Iég-gen.
("ie derde s mining ving aan, alles scheen te voorspellen dat
zij beslissend wezi-n zou. Mgr Pecci deed zich geweld aan,om
kalin te blijven; onverschillig blijven was onmogelijk. Noch
tans, hij was bereid, zich aan Gods eeuwige en onveranderlijke
raadsbesluiten le onderwerpen.
Het beslissend oogenblik naaktde laatste stem wordt afge-
I lezer., en Kardinaal Joachim Pecci is met vierenveertig stem-
men tot Opvolger van den grooten Pius, tot Plaatsbekleeder
I van Christus op aarde gekozen.
De Ceremonie meet-ters, vergezeld van den Onderdeken tan
liet H C k .ge en de Dekens der Kardinaals-Priesters eu Kardi-
natl Diake; s treden vooruit en blijven slaan voor den troon,
di. h c f.r 9 tot nummer draagt. Tc midden der diepste stilte
vraag- de O-.deioor.en: Neemt gij de korfc. wettelijke verkie-
zii g"tot Opperpriester det Roomsche Kerk aan? Kardinaal
P. CC! ric-i'. -ich p ei lichte huivering kan hij niet onderdruk-
ken, Zijne stem siddert, maar hij antwoordt op verstaanbaren
to 'ii izonder au.e en. Hi] belijdt zijne onwaardigheid, maar
ziende, da', het H College schier eenparig besloten heeft, hem
den zwaren last op de schouderen te leggen, onderwerpt hij
j zich aan Gods aanbiddeli|kên Wil.
De Onderdeken knielt aanstonds voor zijne voeten neder; dit
-.■■■ ng Torlonia, burgemeester van Rome, heeft beslo-
>r vuwjge gedachte is van het pauselijk priesterjubilé,
Ier j roo te kerken van lome geheel en gansch te zijnen
ie doen herstellen.
1888, wat gaat ge zijn?
Een jaar van Vrede of van Oorlog
Dat arm menschdom toch
Vechten, moorden, bloedvergieten
Hoe wreed, hoe akelig wreed
Al die mansmenschen onder de wapens, gedrild in de
kaserns, gereed gemank tot de Moorderij!
1888, dat het toch Vrede zij en Vrede blijve! Dat de Mo
gendheden die begeirlijkheden daar laten Dat ons geliefde
Vaderland gespaard blijve 1
1888, ik zie nu een zoete grimlach op uw wezen.
Elke eerste Dag is een Lag van veel vreugd en van veel
verzoeningen 1
Maar gij, 1888, gij hebt een buitengewoon geluk
Op Uw Eerste Dag viert de Christenheid een Jubelfeest
Van 't Opperhoofd, van den Vader;
Dei? 3i December »S."-7 wiord Joachim P.ecn PriostA* on-
wij cl; den i Januari 1838 las hij zijn eerste Mis.
Die Priester is Paus geworden;sedert 10 jaren regeert Hij
de Christene Wereld, met een sterkte en een wijsheid be-
wonderensweerdig; dèn i Januari 1888 viert hij Jubilé van
50 jaren Priester.
ubiló van 5o jaren Priester I
Dat groot geluk i3 Hem geschonken!
Zondag i Januari,ten 9 ure zal Paus Leo XIII
als jubilaris staan aan den Outaar.
Jubilé van den Vorst onzer zielen
Jubilé van den Vader der Volkeren
Jubilé van den geleerden Man die gansch aan
I het heil der Volkeren, der Christenheid is
A opgeofferd;
Jubilé van den Stadhouder Christi, van den
;259sten Opvolger van den H. Petrus
^-=5 Jubilé v; n den Man, die op den Stoe'. zit
_^y/i waar sedert 1800 jaren zooveel deugdrijke, ge-
leerde heilige mannen hebben gezeteld 1
fcV'i Dat men de boeken opensla, dat men de Om
zendbrieven der Pauzen leze van 't begin af; eu
ASp' Wl4t" za' men vi"den?
- Altijd werkingen voor den Vrede, voor de Be-
-) 1 schaving,"voor de ware Broederlijkheid, voor de
I Liefdadigheid
1888, gij begint met eenen wonderschoonen DagJa, da'
zal zegen brengen over de wereld
I Die Betooging voor de Kerk
Die Eere be wezen aan den Stadhouder Christi
Aan de vervolgde Rechtveerdigheid
De tijd is niet geschikt voor luisterlijke uitwendige betoo
gingen
Maar toch zijn er in alle groote steden van Europa Feest-
Komiteiten ingericht. Detydingen uit t Katholieke Duitsch-
land zijn alles wat verhev n en opwekkend is.
Te Roomen zal er algemeene verlichting zijn; door de
zorg der rijke Patriciërs worden aan d'armen vlaggen en lich
ten bezorgd, rpdat iedereen zou kunnen meêdoen.
In België zal de bijzonderste Feestviering zijn, de Groote
Hoogmis, de Te Deum en Brooddeelingen aan de behoefti
ge».
Het is- een verrukkelijk en behagelijk gedacht, van op de
zelfde uur als de JubiléfMis te Roemen, overal de F.
Katholieken in de Kerken te verecnigon.
^^3
Kardinaal Donnet, de Aartsbisschop van
Bordeaux, die naast mgr Pecci gezeten was,
verhaalt ons, wat hij toen zag, in deze be
"ogen Ik bemerkte, dat Kardinaal
toen hij zijn naam zoo dikwijls
hoorde aflezen en zag, dat alles hem tot
opvolger van Pius IX scheen aan te wijzen,
tot in het diepst zijner ziel ontroerde en
zich niet langer kon inhouden. Groote
tranen biggelden langs zijne wangen en
ROME.De herknooping der diplomatische be
trekkingen tusschen Engeland en 't Vaticaan is be-
slist in princiep; Engeland met al zijn millioenen
katholieken kan niet langer het heilzaam gezag van
i den Paus missen. Welke eene hulde voor de Katho-
lieke Kerk, en welk een triomf voor den- opvolger
van Petrus! Al de Vorsten der wereld, Heidenen,
Turken eu Protestanten zoowel als Katholieken, bui-
gen zich voor Hem neder, en de gevangene van
Humbertus krijgt meer dan koninklijke eer.
j Wat moeten nu de scherminkels van vrijdenkers
cn vrijmacons peizen, die jaar in jaar uit den onder-
gang voorzeiden van het Pausdom, en de Katholieke
Religie uitgaven als eenen versleten winkel Is die
in de eeuwen herhaalde verrijzenis geen teeken harer
Godheid?
De brandklok klopt zoo vreeselijk niet meer in
Europa, de Keizers zijn benauwd van het sein te
geven der schromelijke menschenslachting en de di-
Iiield plomaten gaan bij elkander om tot peis te geraken,
ter hand met de woorden: MoedI Het geldt Van wege Oostenrijk is graaf Kallav naar bt re
tersburg vertrokken, en keizer Wilhelm heeft eenen
afgezant gezonden bij den Czar om ergere botsingen
te vermijden. Er valt dus te hopen dat de oorlog
nu niet losbersten zal; maar de zwangere donder
wolk blijft toch over Europa hangen, zoo lang die
millioenen soldaten in 't harnas staan. En waarom
- - - zouden de Volkeren toch vechten?'t Is van oudtijds
«ezegd: der Vorsten dolheid betalen tertfep.
de Kerk en dé toekomst der wereld staan
het sd =11 «Hij antwoordde niet,maar sloeg zijne blikken
i n smeekte om Gods kractiiigeu bijstand.
.'-cc verkree. ditmaal 88 stemmen, maar daar
0..g l iet de volstrekte meerderheid van twee derden
1, moest er nogmaals eene nieuwe stemming plaats beb-
derde zitting zou in den morgen van den volgenden
- •.ouden worden. De stilte van den nacht gunde den Ca
Op de plaatsen waar geenFeest-Komiteit is ingericht, zegt
het Christelyk Hert ons genoeg wat er moet gedaan worden!
Een gebed gestort voor den Paus-Jubilaris
Hem onze eerbiedige genegenheid opgedragen
Te zijner intentie een goed werk gedaan;
De Behoeftigen, d'Armen zijn er talrijk, bijzonderlijk in
Aalst:
Tc t intentie van den Paus een noodlijdend huishouden ge
holpen;
Nooit viert de Kerk feest, of ze pleit teu voordeele der
Armen;
Ter intentie van den Paus zullen op veel plaatsen goede
Werken ingericht worden.
T'AALST hebben wi] den Werkmanskring;
den Tombola,Zondag is d'Opening in den Kring
De Vriendschap; er zijn reeds veel schoone Prij
zen aangekomen; men verwacht er nog; de Prij
zen blijven tentoongesteld, den Zondag, Maan
dag en Zaterdag van elke week; de Loten zijn te
koop aan 25 centiemen; te koop bij de Beieve-
raars van dees Goed Werk; ook te koop in ons
•"at onuitspre1.dijken angs' n ontzetting vervulde
jker vao kp'-ie rust, maar met de terete nier
te.. lamcie Kardinaal, mgr de Bonnechsse, Aartsbisschop i ~r o o o
van Rc uaan, schildert ons, in treffende trekken, het gedrag van wapeningen; het hoopt uit eene algemeene beroerte
mgr Pécci op den morgen van dien gewichtigen dag. welke de tot de onafhankelijkheid te verrijzen. Al de kleine
Gcsehiedcnis weldra zou vereeuwigen, Kardinaal Pecci,die in staten, Servië, Roumanie, Bulgarië, zien met angst
ulde Langs de westergr
ebr
is van Rusland blijft het ont-
■ldaten- en kanonnenbeweging
len geraakt ook in gisting om de algemeene
den namiddag van den eersten dag eene groote meerderheid
van stemmen op zich vereenigd had, zoo verhaalt hij, scheen
des Woensdag morgens bleek en ontsteld. Op het oogenblik
dat de derde stemming zou beginnen, zocht hij een der eer.
biedwaardigste leden van hel H College op: Ik kan m:j niet
langer inbonden, zeide hij, ik moet een woordje tot het H.
College spreken. Ik vrees dat zij een groote dwaling begaan, i
Men gelooff dat ik geleerd ben en doet mij de eer aan, staats
manswijsheid bij mij te veronderstellen. Maar ik ben noch met
geleerdheid, noch met wijsheid toegerust. Zij meenen, dat ik
de noodige eigenschappen bezit, om Paos te worden; maar ik
heb niets van dit ailrs. Zie,dit wilde ik slechts aan 't H.College
zeggen.«Maar de aangesproken Kardinaal had zijn antwoord ge
reed. Wat uwe lennis betreft, het is aan ons en niet aan U
er over te oorde len Wat uwe hoedanigheden aangaa God
kent ie: stel uw vertrouwen dus op Hem. De Kardinaal ge
hoorzaamde.
Hel mag ons niet. verwonderen, dat mgr Pecci zoo huiverde,
in bet vooruitzicht derdriebu'le doornenkroon, welke men hem
naar den Oosten en houden hun wapens gereed; zij
verstaan zeer goed dat de russische ijsbeer eetlust
genoeg heeft om ze allen op te slokken. De kozakken
dalen nu naar de Roumanischegrens,ente Bukarest,
wordt er gewapend in allerijl.
Niettegenstaande al die zwarte wolken die zich
opeenstapelen, schijnt de vrede verzekerd voor het
oogenijlik.
ITALIË. De tijding is plotselings toegekomen
dat de Negus van Abyssinië tegen de Italiaansche
kolonie Massua met drie legerkorpsen optrekt; de
zwarte generaal schijnt zijne bedreiging willen uit
te voeren, van al de Europeanen in de roode Zee te
smijten. Op dat slecht nieuws zijn de ministers van
op hc- hoofd ging drukken. Paus zijn, onder de omstandighe- j Italië allerhaastig bijeengekomen, en hulptroepen
heden, waarin de H. Stoel do. r de Revolutie verplaatst was, gaan naar Egypte zeilen, maar waarschijnlijk zullen
mo:ht met reebt een pijnlijk martelaarschap genoemd worden, j ze te laat aankomen. Ras Aloula ligt niet ver van
Maar zijne diepe deemoedigheid was voord.- Kardinaals juijt Massua met zijn soldaten op den loer.
een krachtige aanbeveling, om de hoogste waardigheid de x J e
Openhartig Zeg vriend, kunl
ge mij hel nieuwe werk van X. niet
leenon? 'l Spijl mij. maar uit begin
sel ben ik zeer legen liet uilleenen
van boeken. Waarom dat Omdat
men ze nooil terug krijgt. Zie daar
op dal boeken rek al die werken heb
ik van mijne bekenden geleend.
Wel Kobe, zijl gij gisteren op
ons koncerl geweest?
Ja l'iel.
Hoe vindt gij mijnen zang?
Parfekl jongen. Ik sprak er
dezen morgen met iemand over; bij
zei dal Inj wel duizend frank zou ge
ven om u ie hooren.
Zoo/en wie is dal?
Welde doove Krabbers
Slimmekb moest eenen baas bij den
huismeester drogcu.
De vader: M. de ndvokaat zal u
mogelijk vragen om blijven te eten;
maar gij moogl hei niet doen dan na
bijbel u d rijkeeren gevraagd beeft
Slimni' ke komt bij den advokaal
en zegt. M. de advokaal, de kompli
meniën van vaderen bier isceii baas
voor u.
Goed jongen, gij blijft met ons eten.
niet waar?
Ja. .Mijnheer, als gij liet nog twee
koeren vraagt.
't Zijn me de gastjes!
Een kleine deug on iet kwam al wen
nende t'liuis. Wal is er nu weèr ge
weest? vroeg hem de vader; heen
men u kwaad gedaan?» «Ja. papa. Jef
Neeiens beel'i mij eene duchtige i
V. e gegeven' Ell hebt ge Z.e 1
met terug gegeven 1 «Neen, papa.
ciie niet, maar een anderl
Dat 's oppassen.
Ken heer koml in ue.burcelen van
eene administratie.
«Mijnheer de direktour?» vraagt
hij aan een burcelhediei.de.
«Hij is uil.» is bel auIwoord.
«Op welk uur vindl men bem ge
woonlijk hief»
«Gewoonlijk... vindl men hem hier
niet.
(GORIS HALS),
EEN VERHAAL UIT KEIZER KAKELS' TIJD,
doorS. Van der Gur.ht, Kunstschilder te Aalsl
ze met juistheid te kunnen besturen. Zijne Majesteit was be- van Frankrijk en Spanje in vrede hebben bestaan. Maar
zonder liefhebber van deze bezigheid, en versleet de meeste j deze mijn aanbod werd met argwaan aanzien; de Gezanten
ledige uren met zfjne horlogiën; hij had er van alle grootten i en de Koning zelve, konden niet gelooven dat ik waarlijk
en maaksel, ja zelfs een zoo kleine, dat hij dezelve had doen i wilde afstand doen van een land, welk voorzeker het rijkste
zetten in zijnen ring. Nevens hem stond René Van Nassau, is van gansch de wereld en men kon zelfs de lasterlijke arg-
toen ter tijd een zijner gunstelingen, en in eenen hoek zat waan ten mijnen opzichte niet verduiken. Zoodat ik genood-
T9
Pieter Zabate, gekenden Hofkwast, op een Turksche tapijt;
XIX. - KEIZER KAREL TE GENT. dez,e, sP®?',d? met ?e °°Len van «»en windhond, die dit
Den volgenden dag, vooraleer de blozende dageraad het fPel kwalijk kunnende verdragen, het hoofd gedurig omlaag
oosteinde des hemels deed blozen, liep in de goede stad Gent boo« en "et r den rechten p°ot ,de lashSe h«nd trachtte at te
reeds alles in de war om Keizer K^rel feestelijk te ontvan- weeren' D,e.I\e,zer waf z°° druk '"gebrek met zijnen ve d-
gen. De Gildens der hand- en voetboogschutters, alsook de dat h»J ue» JonHer van Lommerdael, die de toela-
muskettiers, begaven zich reeds naar hunnejokaien om van ting had onaangemeld in zijne tegemvoord.gheid te verschij-
daar met hunne wimpels en bannieren den Keizer te gemoet nen' sclliers had vergeten, luj zat gevalliglijk juist met den
te trekken. Inmiddels liet de Stedelijke Raad zich ook niet in ruS nara,r de °?eneJ deur' z°°dat hli dfn Jcnkar dle aldaar
het zoek, maar verzamelde zich ten stadhuize in afwachting ^Toefde, „et korde zien Zabate zag hem wel, maar mer-
van de Koerrier die's Keizers komst voorafgaan zou. Keizer kendS f2' hij uit eerbiedigheid met binnen kwam, maar met
Karei had doorgaans vieze grillen, men wist dat hij dien dag o»g«dekte» hooide aan den ingang bleef staan, had dezen
te Gent aankomen zou, maar van tijd of uur wist niemand I het slim vermaak te gebaren, dat hij hem met zag en liet zijn
daar hij doorgaans op het onverwachts zich vertoonde Hi spottende cogen een andere wending nemen. Niettegenstaan-
liet zich echter ditmaal niet al te lang wachten, daar zijn i de de Keizer zeer stil sprak, kon de Jonker echter vanwaar
Koerier reeds half inden morgendstoSd de hoofdstad van hlJ ZIch bav,ond' besche.delijk de navolgende woorden ver-
Vlaanderen kwam mgcronnen en aan het Stadhuis afstapte i ataan' T Dlkwyls. hoorde hij den Keizer zeggen, heb ik ge-
met de blijde tijding dat de Keizer hem op de hielen volgde. dacht daf aan d«ze laaden souverem ontbrak die haar al-
Nauw had Magistraat en Gildens dit verstaan, of zij wldie- lee,n tofh'hpordej alles gaat wel zoolang ik leef... maar ik
verden om het meest om zich in aantocht ie begeven en I f,elo°f dat d« vereend zullen blijven met de
i begeven, en j
bleven buiten de Keizerpoort hunnen Vorst afwachten.
Om 10 ure in den voormiddag kwam Keizer Karei aange
reden vergezeld van zijnen hofnar Pieter Zabate, met den
heer René Van Nassau, en voorts zeer luttel gevolg. Hij
werd door den Burgemeester en de hoofdmannen der Gil
dens verwillekomd die hem stoetgewijs de Stad binnen leid
den, naar zijn vorstelijk verblijf. Inmiddels wérd in het fort
het grof geschut gelost, en de triomfklok liet zich op het
Belfort hooren. Karei toonde zich zeer voldaan; op zijne be
stemming a ingekomen, gaf hij aan het Magistraat en Gildens
eenige vleiende woorden om zijne tevredenheid uit te druk
ken, waarna hij hun oorlof gaf om te vertrekken.
Om twaalf ure nam hij zijn gewoonlijk noenmaal, en daar
hij slechts om 2 ure namiddag Jonkheer Jacob van Lommer
dael en zijnen Opperjachtmeester David Serat verwachtte,
0111 van de ontworpen jachtpartij te spreken, was hij, na wel
te hebben geëeten, een weinig in zijnen zetelstoel blijven slui
meren. Toen Jonkheer van Lommerdael zich aanbood, had
de Keizer reeds lang de eetzaal verlaten; hij was op dit oo
genblik in zijn kabinet, zich onledig houdende met eenige
uurwerken te stellen en de raderen op te winden, ten einde
Kroon van Spanje. Ik bid Uwe Majesteit mij te verschoo-
nen, onderbrak René, mij dunkt dat deze landen gansch ver
kleefd zijn aan hei Keizerrijk, hetwelke klaar als den dag, in
den laatsten franse ken Oorlog is gebleken. Ja, hernam de
Keizer, zoolang ik hen, volgens wil, rechtvaardig zal beheer-
schen; men moet volgens de omstandigheid des tijds en hun
nen aard, dit Volk kunnen slaan en zalven, dit is te zeggen
hunne misdaden stralïen en hunne deugden beloonen.
René ond- ou hi de stilzwij endheid.
Zabate begon, binnensmonds, een deuntje op het Gentsche
stropdrager- te schuilden, wijl Jonker van Lommerdael, nog
altijd met den hoed in de hand aan den ingang van het kabi
net bleef ve: loevt 11.
Karei vervolgde. - Wees dat voorzeke, mijnkind.de
zaakt heb geweest van mijn voornemen af te zien.
Dit zegde hij, het hoofd schuddende, en opnieuw zijne
uurwerken beginnende te stellen.
Na eenige oogenblikken hernam de kunstlievende Vorst
Kunt gij gelooven, René, dat ik zooveel uurwerken bezit die
als kunststukken doorgaan, en ik die echter geen drie dagen
gelijktijdig kan doen gaan? Hihiriep Zabate uit, de
antwoord van den gunsteling voorkomende, hoe wilt gij dan,
grooten Keizer, zooveel menschen als onderdanen gelijk-
stondig doen buigen, die geen twintig uurwerken drie dagen
na malkanderen kan besturen?
Karei liet deze snedige woorden onbeantwoord, het wae
immers de gewoonte dat de Keizers en Koningen zich aan
hunne hofgekken's scheldende woorden niet stoorden; doch
René Van Nassou, die weinig snakerij kon dulden, beet zich
op de lippen en als werktuigelijk bracht hij de hand aan zijn
rapier, een schuinschen blik op Zabate slaande.
Deze ging voort met zijnen windhond te plagen, doch
ziende dat de Veldoverste zich stoorde, bezag hij hem met
zoo een koddig gezicht, dat de slimste Sater, die ons de oud
heid in marmer gebeiteld nagelaten heeft, het er niet kon aan
halen. Kind, laat hem gerust, sprak de Keizer, het is een
ongelukkig schepsel; en denkt, dat hij niettegenstaande zijne
gekheid, dikwijls de waarheid spreekt.
Dit zeggende, lichtte hij het hoofd op en meende zijnen
hofnar medelijdend te bezien, doch terzelver tijd ontwaarde
hij Jonkheer Jacob van Lommerdael aan de deur.
Het gezicht van dezen die hem zoo menigwerf blijken van
verkleefdheid had gegeven en gewoon was hem met zijne
geestrijke spreuken te toeven, verblijdde zijn gemoed en hij
stak zijn hand lachende naar den Edelman uit. Deze, als een
vaardig hoveling, trad tot den Vorst, plaatste een knie op
den grond en nam de hand des Keizers welke hij eerbiedig
kustte; toen rechtte hij zich op, wendde hij het hoofd naar
Belgen zijn getrouwe onderdanen, maar zij verdragen geen I René en beiden drukten zich onderling de hand.
slavernij, li -i is de oorzaak geweest, dat ik, om in het ver- Inmiddels had Karei den Jonker bclangstellig bezien; em
volg alle onlust te vermijden, tot verwondering der omlig- j niet zonder reden, hij was gewoon in hem een vluggen en
gende gewt .-U n, zelfs van gansch Europa, aan de fransche blozenden jongeling aan te trefien en nu stond hij daar neêr-
Gezanten den voorstel heb gedaan, van mijne dochter Maria slachtig en bleek, even ot er hem een ongeluk overgekomen
ten huwelijk te geven aan den jongen Hertog van Orleans, j was. Dit was echter verre van daar, maar de aandoeningen
en haar voor bruidschat met mijn bloeiende Belgenland be-I van verleden nacht hadden hem naar ziel en lichaam afge-
giftigen; alzoo zou dit jong Koningrijk, onder de vleugels beuld, en al te zeer bezorgd met de komst des Keizers, had
