m
BoKtoor Croris,
Zondag 8 Januari 1888.
29ste Jaargang.
GODSDIENST. -- VADERLAND. - VRIJHEID.
Roomen. - Jubilé van den
Paus.
De Paus en Italië.
Overzicht.
Ditjes en Datjes.
8
BUREEL, ACHTERSTRAAT,
Gewone Annoncen20 centiemen per regel. Annoncen op de tweede bladzijde
56 centiemen den regel. Bericktefl onder 't Nieuws, 1 frank den kleinen regel.
LAND
ABONNEMENTS-PRIJS.
5 Fr. 's jaars, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen weiden op alle tijdstippen des jaar»
genomen, rechtstreek» bij one ofdoor Post oi'Briefdragers.
YAM AELST
AALST, Zaturdag 7 Januari 1888
Welke luisterlijke Feestviering
Roomen, die oude beroemde stad, van Julius Cesar en
Augustus, van de groote Romeir sche Republiek, Roomen, j
waar de apostel Petrus 't Geloof kwam preéken, dtn Pau-
zeli. ken Stoel vestigen en er gemarteliseerd wierd;
Roomen, waar de Christenen vorsclieide honderde jaren,
onder den grond leefden, in de Catacomben die nu nog be- i
staan, en die men kan bezoeken;
Roomen, van waar de Missionnarissen de wereld door
zijn gezonden; Roomen, waar zooveel roemweerdige Pan-
zen hebben geregeerd
Dat oude Roomen is weêr het voorwerp geweest der al-
gemeene aandacht
Een wondere zaak 1
De Paus is nu van zijn Staten beroofd; hg zit g vangen in
zijn Pal eis ;en nooit of nooit was he Pausdom met meer glans
en luister omgeven dan op onze dagen; 't is do Hand cd»
die de Kerk geleidt en verheerlijk!;'t zijn de Christene
Volkeren die voor de ve, drukte Onschuld hun harten en
handen verheffen.
Wij hebben hier een zware taak: de beschrijving der
Jubiló-feesten; al de gazetten, al de brieven uit Roomen, het
zijn als uienschen die met hun armen omhoog staan, van
verbazing en van bewondering... Wat is ons Christene Ge
loof toch groot en machtig! de Tijd, de Hel, de wereld sche
Machten, niets kan er tegen op!
Verheelden wij ons de St Pieterskerk, dat meesterstuk
der wereld; de St Pieterskerk zondag morgend was die
kerk opgepropt van Volk; 5o 60,000 man, wie kan ze 'el-
lenl Volk uit alle Landen en uit alle werelddeelen I Men is
daar vergaderd voor de groote Mis van den Jubilé
Ten half tien gaan de keperen poorten openen Z. H. de
Paus verschijnt, omringd van Pielaten en Bisschoppen
Naar Hem. naar den Paus zijn aller ongen gericht0, Hij
bekleedt toch zulke hroge plaats, en Hij mankt zich zoo
weerdig van Christus Stadhouder tc zijn.De Pau< ziet bleek, j
doch Zijn oog blinkt van kracht; Hij eaat God bedanken
voor 50 jaren Priesterschap; de Paus zegent reel.; 5 en links
de neêrgeknielde menigte; het Christene gevoel overheerscht
allen, en eensklaps breekt er in die Kerk sen gedonder los
van toejuichingen.
Daar hebt gij cere van. Medebroeders, die te Roomen
waart; dat. hebt- gij wel gedaan, in den naam vaa ens a len
Ten half tien begon de Mis in prachtigen zang; er waren
4oo Bisschoppen en misschien iO.ooo Priesters; het wezen i
van den Paus was zoo w it als marmer en ge zaagt d'heüig-
heidin zijn ougon, die Mis heeft Hij opgedragen voor de j
Christene Wereld, voor ons allen; op datzelfde oogenblik, in
alle Kerkeu dor uitgestrekte Wereld waren de Katholieken
vereenigd; arm en rijk; want de armste Christene Ziel 13 j
zoo duurbaar aan de Kerk, als een Monark of Koning.
Te Roomen was er ook geen verschil van rang in die
Kerk zyn geen stoelen, elk staat er recht of is geknield; en
als onder d'OpheUng die zee ven Volk gc-kïuöïtï !rg, en ais
de Paus daar stond, volgens de Priesterlijke verhevenheid,
metd'H, Hostie, met Ons Heer in zïjn handen, die Offerande
van verzoening opdragende, en als de klaroenen weèrklon-
ken. en als de lijfwacht de wapens aanbood en als de klok
ken luidden der 400 kerken van Roomen, en als de stem
van '1 Geloof tot die zielen sprak, dan zijn er tranen van
aandoening gestort
Ja, wij mochten het wel zeggen: 1888, ge zijt met een
wonderschoonen dag begonnen! Moge die Dag ons allen Ze
gen en Vrede verwerven! En dat zal zijn, als men naar de
woorden van den Paus luistert.
I De geschenken aan den Paus gestuurd, maken een schit-
terende tentoonstelling uit. Veel van die geschenken blijven
aan de St Pieterskerk, om aan de vo'gende Eeuwen te ge
tuigen hoe de Christenen van dezen tijd hun plicht kweten;
de kelken, in groot getal, zullen naar de Missiën gaan. naar
China, naar Afrika, naar d'Indiën; ook de Gasthuizen van
Roomen zullen hun groot nandeel hebben.
Een gazet, zoo groot als de Markt van St Nikolaas, zou
niet kunnen beschrijven de Feestviering in de Katholieke
Wereld; 't is van dorp tot dorp, van stad tot stad geweest;
op ontelbare plaatsen, milde brooduitdeohngen, schitterende
verlichtiDg, prachtige optochten naar de Kerk; overal plech
tige Hoogmis en Te Deum
Wat is zij groot, wat is zij rmchtig de Kerk, de Roomsch-
Katholieke Kerk!... Hoe wordt 't menschdom verheft in
die Kerk
Wat zijn ze te beklagen, die met ons niet meer zeggen en
belijden; In die Kerk, in dit Geloof wil ik leven cn sterven!
Ach, droeve schepsels, keert toch weêr! Wat is 'ne mensch
zonder GeloofZijn fertuin verliezen, zijn gezondheid
verliezen is erg, m:ar zijn Geloof verliezen, dat is't ergste
van al! De armste mensch van Aalst,d<e in zijn Geloof stand
vastig blijft, is rijker dan Rotschild; als Rotschild sterft, bij
is alles kwijt; en die een getrouw lid blijft der Roomsche
Kerk. de Dood mag komen, hij heeft schatten voor het Eeu
wige Vaderland 1
1888 1 Wij zullen U altijd geerne zien, omdat gij zoo luis-
terlijk de Jubelfeest des Pauzes hebt gevierd en nog voort
gaat vieren 1... Want nu gaan er Pelgrimstochten naar
Roomen ingericht worden, uit alle streken der wereld.
inwendige orde te maken 1
Welke laagheid, alleen verklaarbaar door de trouwe
loosheid van deu godsdiensthaat, eenen hipderpaal te willen
stellen aan de vye uitoefening van haar gezag, haar te willen
vernederen, verdrukken en onderwerpen aan de willekeur
van ceno wetgevende vergadering en eene regeering!
Dat zullen al de katholieken 011 allen die do orde en het
heil der samenleving behartigen, echter nooit gedoogen.
Niemand zal het ontkennen: de woorden van den H. Va
der zyn meer dan eene fgewone redevoering: zy zijn eene
hi.'torischê gebeurtenis en eene der voornaamste politieke
fei'cu vaD het Pausdom, sedert de ontroeving van het tijde
lijk gezag,
I listen van Rusland werken nu om hun Land met
Frankrijk tegen Duitschland op te ruien. Ze spre-
te Tours van op een algemeene Vergadering Wilson,
de schoonzoon van Grevy, onweerdig te verklaren
en afvallig. Te Parys zijn groote Duitsche bier
huizen; ze zijn thans onder de bewaking der Policie
gesteld, omdat veel Franschmans daar beleedigd
zijn. Eiken Duitscher, die op onredelijke wijze een
Franschman beleedigt, zal onmiddelijknaar de gren
zen gebracht worden. Gladstone, die weerdige
man, is te Dovres door Engelsche fanatieken uitge
floten en met sneeuwballen achtervolgd.
Toen Paus Leo XIII na de Mis terugkeerde, was hij het
voorwerp derzelfde betooging; ten half vier was er Te Deum
in de kathediaal van St Jan van Lsteranen, ten 4 ure, in de
basiliek van Sancta Maria Maggiore; op volgende uren in
verschilligo andere kerken. De feestvieringen en de toejui
chingen namen geen einde, 's Avonds waren er prachtige
verlichtingen, begunstigd door een helder weêr, in den
schoonen blauwen Italiaanschen Hemel.
Was de aandacht der geheels katholieke wereld op de
schiltererfÖf iee-ton te Romo getrokken, ook de politieke
wereld wi-. dt in het. Va'ikaan aandachtig gemaakt door de
redevoering .an Z 11. aan de afgeveerdigden uit de italiaan-
sche diocesen.
Deze redevoering die wel de belangrijkste is, tot
hiertoe door den H Vader uitgesproken, is als de uitdruk
king der gevoelens, die de gansche kristene wereld bezielen.
Leo XIII reeft ronduit zijne meening doen kennen over den
tegenwoordigen toestand van het Pausdom.
Na gezegd te hebben dat hij vooral getroffen was door de
blyk 11 van kinderlijke genegenheid van zijn geliefd Italië,
waarop de Pauzen, in den loop der eeuwen, schatten van
wijsheid en roem hebben uitgestort, voegde hij er bijt
Gij zi.jt van degenen, welke het Pausdom willen hersteld
zien in de voorwaarden van echte vorstelijkheid en onafhan
kelijkheid, waarop het onder alleoogpuuten recht heeft. Wij
weten dat gij daarvoor zult beschuldigd worden van uw
land niet te beminnen, van te willen dat het verlaagd en
uitgeput worde. Doch laat u daardoor niet ontstellen,
want dat is eene dwaze beschnldigiug.
- De waarheid is dat het Paus lom Hi» «o-o*.-
faü'Jsiè giorie is van Italië. De waarheid is dat Italië, ver
eenigd met het Pausdom, het eerst zijne heilzame kracht zal
erkennen en dat het overal zal bemind en geëerbiedigd wor
den. (Langdurige toejuichingen.)
Integendeel, indien Italië in oorlog blijft met het Paus
dom, zal het verzwakt worden door de inwendige twisten en
verdeeldheden, het zal zijnen invloed zien verminderen in
het buitenland, en overal groote moeilijkheden en ontelbare
hinderpalen ontmoeten.
Zij, die met den Paus zijn, behartigen beter de ware be
langen van Vhet aderlandMerken wij op, dat alleen het
priesterjubilee van den Paus Koning voldoende is geweest,
om de gansche wereld te ontroeren, niet alleen de katholie
ken en de bijzondere personen, maar ook de vorsten, de
prinsen en de regeeringen. Overal wedieveren de vergade
ringen met elkander.
Voorzeke is dit feit toe te schrijven aan de Goddelijke
Voorzienigheid, doch het vindt zijne ware uitlegging in het
groot belang van het Pausdom, dat eene lichtbaak is, eene
wereldsche macht welke in alle tijden voortduurt, die nog
rechtstaat als alles instort en steeds sterker en grooter uit
de vervolgingen te voorschijn treedt.
- Welke natie zou niet vereerd zijn deze instelling te be
zitten en welke dwaasheid is het niet, ze te willen verklei
nen door van de wijze van haar bestaan een vraagpunt van
I.OOPENDE NIEUWS. Ei, wat komen er
in ons Land schoone Instellingen!.. Zoo is nu te
Br :gge een nieuw Lokaal ingehuldigd voor de
Gilde der Ambachten. Mr Burgemeester Visart was
da:?-' aanwezig. In Engeland hebben over 't milli-
oer> vrouwen aan hun Koningin gevraagd om te ver
bieden dat er op de Zondagen genever verkocht
wordt, omdat d'ongelukken toch zoo groot zijn in de
huishoudens. In West-Vlaanderen wordt een
schoon stuk gespeeld, een Drama genaamd Thomas
Morvs. Zelfs den Rus heeft van uit zijn winterka-
I sems Gatschina eenen brief van eerbiedigen heil-
wensch geschreven naar den Paus van Roomen.
In 1888, waarschijnlijk in Mei, zal er t'Aalst een
j groote Feest zijn voor de Bekwaamheids-Kiezers
j van Vlaamsche Provinciën. T'Amsterdam zijn
j zondag op éen plaats 14 personen door 't ijs gezakt,
doch er gelukkiglijk uitgehaald op tijd, of uitgekro-
j pen. Er wordt een stoomtram gelegd van Gent
l op Lourdes, Oostakker, Slootendries, enz. Met de
eerste schoon dagen zal hij rijden, tot vreugd en
profijt der Bedevaarders. De hertog van Torlo-
nia, Burgemeester van Roomen, is door de Piemon-
teezen afgesteld, omdat hij zijn Hulde was gaan be
wijzen aan Paus Leo XIII.. Dat is de Vrijheid in
't vereenigd Italië! Z. M. Leopold II weet veel
inde dood zijns Hofmeesters Van Praet... 't Was
hij die de boeken hield in 't Hof. De Koning is in
de Lijkdienst ten offeren geweest en zag er zeer be
drukt uit. Die Koningen en Keizers,als ze thuis zijn
bij goei bedienden of vrienden, hun grootste vreugd
is van op vertrouwelijken voet te mogen spreken,
buiten a! die hofsche complementatiën.T'Antwer
pen is overleden de gemeenteraadsheer Van Delft.
Men zegt dat baron Sadoine tot Gouverneur van
Luik zal verheven worden. Tot Aalst is overleden
een der oudste Ingezetenen, de achtbare heer Egi-
dius Possemiers, bijgenaamd Schipper Gieden. Hij
is alhier geboren den 5 November 1800. Ze zijn er
zeldzaam in ons Land, degeen die met de jaren op
gaan. - Te Gent en St-Amands zijn er 2 geweest,
o7- - Jie zich uitgaven als Pompiers en ais.dito
Zlju uie
twee kei.5 aangehouden; zij hadden hun zakken vol
geld.
Bismarck zal in den Ryksdag een groote redevoe
ring doen over den toestand van Europa. Als de di
plomaten spreken, 't is om de waarheid nog meer in
den donkeren te steken. Keizer Willem heeft op 1
Nieuwjaar aan den Rus geschreven dat hij verhoopt
de geruststelling voor den Vrede. DegrooteTen-
toonstelling in 't Vatikaan is op Drij Koningen geo
pend. De Kroonprins is weêr iets min goed.
Is 't waar:zou er weêr vrees zijn van te Dendermon-
de eenen liberaal als Rechter benoemd te zien
Te Luik heeft de Raad een belasting gestemd op
d'advokaten. Geen nacht of er zijn te Brussel
dieftens en aanrandingen. Italië i.eeft 1200 muile
zels gekocht voor zijn leger. De Koninklijke
Schouwburg van Boston,in Engeland, is afgebrand,
3oo,ooo fr. schade. Daags te voren was er brand
geweest in den Koninklijken Theater van Belfast.
Men zegt dat Edison nu uitgevonden heeft om door
d'electriciteit te verwarmen. Ze zullen nog uit dat
ding willen voedsel en drank trekken. De Nihj.
FRANKRIJK hernieuwt gedeeltelijk zijn Senaat. 0-> 47
f zetels winnen de Republikeinen er 32, en da Bewaarders 8.
Voor de 7 overigen valt er te ballotteren Er 13 kiezing voor
82 Senatoren, 't Gaat de Bewaarder» tegen dat Carnot tot
j hiertoe zoo wijselijk bestiert.
Hoe staan de zaken iD den Oosten met het begin van
18S8
Zeer soberkos. Er wordt niet gevochten,omdat de Keizers
on Yolkeren benauwd zijn van dat ijselijk bloedvergieten;
maar de toestand blijft duister en raadselachtig. De Staats
mannen durven bijna Bulgaria niet meer vernoemen, of er
aan raken; want oen klein solfersteksken zet alles" in vuur
en vlam. De Rus eischt mordicus dat Fernand vertrekke, en
Bism»rk zou dit toestaan; maar Oostenrijk too t zich zoo
gewillig niet, en met reden; want de Rus beweert alleen
meester te zijn in dat land.
In zijnen nieuwjaarwensch aan Keizer Wilhelm drukt de
Keizer van Oostenrijk den wensch uit. dat de duistere toe
stand van Europa opkl&re, en dat de volkeren de weldaden
des vredes mogen genieten binnenst dees jaar.
Mocht zijn wensch verwezenlijkt worden!
De Bulgaren wapenen honderd duizend man tegen de
onvoorziene gevallen. Prins Fernand heeft verklaard dat hij
nit eigene beweging zijn ontslag niet geven zal; en zoo
Europa het hem oplegt, zal hij met de toestemming van 't
Bulgaarseh Parlement, de wapens in de vuist zijn recht
handhaven.
Dat is stout gesproken; maar wat kan een arm landeken
tegen al die gewapende Reuzen?
De oorlogstoon is wat gekoeld; maar de samentrekking
van Russische, Oostenrijksche en Duitsche troepen houdt
niet op. Men rekent dat Rusland reeds 3oo duizend man in
Polen heeft en 700 kanons; de twee andere Staten in even
redigheid. Men versterkt Poohche steden met battery en uit
het binnenland.
Italië zit deerlijk i den diaprastis met zijne kolonie van
Massouah Koning Jan van Abyssiuië, ook Negus genaamd,
marcheer met zijn leger tegen die stad. en zijn leger is niet
te verachten. Volgens de eenen telt het dduizend suldaten;
volgen» anderen, tet 90 duizend mei den kloeke^ kapitein
Raa-AluU aan 't hoof*1
«eien. cc nunne kanonu zyn puik lie lUimansc >e generaal
San Mazzano zit on geen roozenbed. Daarenboven mag
Italië zich niet te ver wagen in dien verren oorlog; want het
heeft verbintenissen jegens Duitschland en Oostenrijk, in
dien er in Europa iets losberstte.
Lord Randolph Churchill. Men is te Berlyn over
tuigd dat de zending van lord Randolph Churchill in Rus
land van groot belang is. Naar men verzekert poogt de
Engelsche Staatsman van RusUnd ernstige toegevingen
voor Engtland op de douanes tarieven te bekomen, als
ook waarborgen voor de veiligheid der grens van Afgha
nistan. Te B-rlyn, waar mc-n zich vleide Eng ;land het
Duiiscb-Oostrntijksch-Iialiaansch Verbond te zien bijtre
den, is men zeer verbitt-ud ov:.r de dubbelzinnige handel
wijze var. k t Eng-lscti gouvernement.
I-Iet Russi«ch Leger. H t geiucht is ta Berlijn
ver-'pr- id a s zou o -:ie o rnut: ig van typhuakoorts hare
ver-.oou.in v-u aroric .t.-n oude de Russ sche troepen,op
gr,;. 3 var. Gailic bijeengebracht. D gezondheids
dienst zou veel re veaschen overlaten en de soldaten zou-
den hij honderden st 1 en.
Ir. IERLAND. Dublijn, 5 Jan. - Dria invloed-
lijke lede-n der Lar dleague te Kanturk, zijn iedtr tot zes
maandeu gevang veroordeeld, egans het ooycateeren
van eenen eigenaar.
VOORDEELIG. Mistress Bisdow
dacht dat het voordcelig zou zijn voor
haren kleinen zoon James, eene broek te
doen vervaardigen welke langs voor en
langs achlej gelijkvormig was; dan kon
hij ze onverschilliglijk op twee manieren
dragen en beter verslijten.
De eerste maal dat haar man den
kleinen Bisdow op zulke wijze aangeta
keld zag, schoot bij in eenen lach cn
zegde aan zijne vrouw: «Jammer maar
dat James niet meer zal wc'en of hij
naar de sehool gaat uf er van komt.
EEN MISVERS! AAN, - «Jan'tgaat
regenen, geloot ik.»
«'/.ou 't Peer?»
«Bah neen! geen zout,, maar wa-
EEN HELD. - «Kapitein! Kapitein!
gauw, ik heb hier eenen krijgsgevan
gene.»
«Goed! breng hem maar hier.»
«Jamaar! hij wil mij niet los la-
Mijnheer B waarom draagt gij
toch altijd dien ouden hoed?»
Omdat mijne vrouw niet meer
met mij wil ^aan, voor en allcer. ik een
n hoed heb.»
Een rechter had de gewoonte de ad -
vocaten in de rede te vallen. Een van hen
die dat begon te vervelen, vond eens goed
te zeggen: Mijnheer de rechter, ik heb
indertijd ook het genoegen gehad te
pleiten voor mijnheer uw vader. Hij kon
zich echter niet met u meten. Mijnheer
uw vadc-r begreep mij altijd eerst als ik
uitgesproken had, maar uw edelacht
bare begrijpt mij reeds vóór ik nog ben
begonnen.
Barnum's olifant Alice, die bij den
brand in de menagerie te Bridgeport
Connecticut, in de vlammen omkwam
is ontleed geworden ln zijn maag vond
men 31)0 pennystukken, een gedeelte van
een pennemes. vier parasolringen en een
stuk van een looden buis,
't En zijn geen menschcn van fatsoen
Die anders zeggen, anders doen.
Het is een spreekwoord overal:
De besie koeien zijn op stal;
En, aar het schaapje dolen gaat,
Daar is het dat het wolle laat.
(GORIS HALS),
EEN VERHAAL UIT KEIZER KAFELS' TIJD,
door S. Van der Guoht, Kunstschilder te Aalst
20
XX. EEN HERTENJACHT VAN KEIZER AREL.
Karei werd wit van gramschap, echter was deze gewaar-
wording maar voorbijgaande. Gewoon zijn zeiven te bedwin-
gen, bedaarde hij schier oogenblikkelijk en het was met een
gedwongen grimlach op de lippen, dat hij den Jonker aan- j
hoorde, die va- de omstandigheid gebruik makende, hem in j
het kort al hetgene verhaalde dat hij wegens de paarien-
diefte had kunnen achterhalen.
De Keizer prees grootelijks de handelwijs van heer van
Lommerdael, alsook de wraak die hij had genomen; echter
toonde hij zijn spijt, dat de Rooverskapitein, die den dief- 1
stal had gepleegd, en de paarden verkocht, het zoo vaardig j
was ontsnapt. Vergeel nv.j. heer Keizer, meende de Jon
ker, de fiel iien gij bedoelt, is geen gewone dief, zooals an-
deren, hij is begaafd met vele looze streken, die hem wel i
meermaals hebben gered, met een woord, het is Jan Colder,
welkers naam in de Vlaanderen reeds eene droeve vermaard
heid heeft gekregen,
Jan Colder, merkte de Keizer op, ik heb van dien Roo- j
ver nog hooren spreken. j
Daar nu, riep de Hofnar Sabate, toen ik naar Erem-
bodegem mijnen zieken Vader ging bezoeken, heeft hij mij
inden Osbroek uitgeplunterd... Een kwade dood moet den i
schelm sterven Sire, wraak! wraak!
Zwijg, sprak Keizer Karei; gij zegt,heer van Lommer-
dael, dat die schurk meer kent dan een gewoon mensch. j
Sire, hij heeit het geheim van alle sloten te openen
zonder eenig gerucht te maken.
Maar is dat wel zeker Zijn daar bewijzen van?
Genadige Vorst, g'heel de stad Gent is daarvan over
tuigd: Onlangs een mijner kennissen, Doktoor Goris, heeft
t'huis 's nachts't bezoek ontfangen van dien Jan Colder;
op doodstraf deed hij hem beloven buiten de stad op een aan
duidde plaats, drie duizend Kroon en te komen neêrleggen.
En heeft hij dit reeds gedaan?
De tijd is daar nog niet, genadige Vorst; inmiddels
heeft een zijner Vrienden geraadzaam gevonden den Escula-
pus voor eenigen tijd uit de wereld te doen verdwijnen, om
hem uit de handen van Jan Coldr te verlossen... Zie Majes
teit, drolliger voorval is er :hien nooit gebeurd; het is
weerd beschreven te worden. Als Uw Majesteit het wil, ik
ben in staat alles te veropenbaren.
Waarom nu niet, waarde neem plaats en
Eensklaps schoof de gordijn der deur open en een bedien
de sprak met diepen eerbied
«Hoogmogende en genadige Keizer, zegde hij,de fransche
gezanten in rouwgewaad, vragen gehoor; is het uwen wil
dezelve te ontvangen?
Karei verbleekte
De fransche. Koning is zonder twijfel in den Heere ontsla
pen, sprak hij tot zijnen Gunsteling, gij weet dat de omstan
digheid vereischt, dat wij onze onderhandelingen staken. En
wijl hij hem met de hand verlof gaf om te vertrekken, fluis
terde hij hem toe: Daarvoor moet echter mijne jachtpartij
niet verschoven worden; ik ben alhier zonder gevolg, zoodat
deze uitspanning, in het geheel de wellevendheid niet kan
krenken. Verstaan, mompelde de Jonker, Uwe Majesteit
zal van zijnen dienaar tevreden wezen.
Dit zeggeu.de, groette hij den Keizer en was vertrokken.
Nauwelijks had jonkheer van Lommerdael zich verwijderd
of Keizer Karei verliet insgelijks het Kabinet, om zich in de
verhoorzaal te begeven.
Gelijk de Keizer had voorzien, waren het werkelijk de
Fransche grzanten die den dood kwamen aankondigen van
hunnen Koning. Karei had deze treurige tijding met veel
schijn van deelneming aanhoord, echter was de fransche
Vorst niet hoog genoeg in zijne achting geklommen, om zich
al te zeer in deszelfs afsterven te bedroeven of zijne uitspan
ningen op te schorsen.
De Gezanten waren nog denzelfden dag vertrokken; en
nauw begon den volgenden morgendstond de zon den top van
het Belfort te verlichten, of de schelle klanken der jacht
hoorns, lieten zich omtrent de Keizerlijke stallen hooren, om
Pikeurs en hondenleiders tot de jacht aan te zetten. Wel
haast kwam Keizer Karei, onder toeloop van vele nieuws
gierige lieden, uit zijn Vorstelijk verblijf aangereden in ge
zelschap van Jacob van Lommerdael, René Van Nassau en
den kunstrijken Schilder Pieter Coecke, die ook als een gun
steling, bezonder uitgenoodigd was. De Keizer en Jonker
Jacob bereden de twee schimmels, die dezen laatsten zoo
gelukkig uit de klauwen van Samuel Levi had gered, wijl
Rene en Coecke hunne eigene paarden bereden.
De Jacht ging plaats hebben in de Melle-bosschen, toen
ter tijd zeer wildrijk, en waar daags te voren het speur der
herten waargenomen was.
Weldra werd het teeken van den aantocht gegeven, en
onder het geschal der hoorns die een liefelijk deuntje speel
den, ontplooide zich den drom, met David Serat aan het
hoofd, en stoof langs de Keizerpoort door de Mellemeerschen
heên, tot aan het gebosch. Aldaar menden de Pikeurs hunne
paarden door het houtgewas heên en weldra kondigde het
gebas der windhonden en het kletterende geluid der jacht
hoorns, de tegenwoordigheid aan van eenen hert
Alsdan maakte zich eene geweldige gemoedsaandoening
van eeniegelijk meester, het ievervnur der jacht begon drif
tig in hun gemoed te bruischen en als een weerlicht stoven
de paarden in de richting die het ranke dier had genomen.
Wijl de weêrgalooze schimmel, door den Keizer aange
zet, als een schucht door de bosschen vloog, werd hij kort
op de hielen gevolgd door Jacob van Lommerdael, maar op
merkelijken afstand van René Van Nassau en Pieter Coecke,
die, op verre na, zoo wel niet opgezeten waren. Genadige
Keizer, riep de Jonker, wees voorzichtig, uw paard stuift uit
ter zotten; ik vrees dat het u een slechte poets zou kunnen
spelen; de jacht is aantrekkelijk,maar men moet zich kunnen
bedw:ngen: Zich sterk en stout gevoelen, meende de Kei
zer, het gevaar verachten is geen misbruik maken van de
jacht, maar wel een edel genot!
Maar zoo eensklaps brak een oorverdoovend hondenge-
bas, bijgeleid met een kletterende hoorngeschal los, aan den
rechten kant van het woud, de Keizer vloog er naar heên,
gevolgd door den Jonker! zij hadden echter de plaats nog
niet bereikt, toen een soort van haag, door het struikgewas
gevormd, zich voor hen vertoonde; verder strekte zich de
onbebouwde grond met veel bochten uit: Majesteit houdt
Stil... riep de Jonker, deze doorgang is vol gevaar!
De Keizer gewaardigde zich niet op deze voorzichtige
waarschouwing te antwoorden, als door een verachtelijke
lach; en zijn paard met de slagroede aanzettende, waagde
hij den sprong Een oogenblik zag men paard en man de
ruimte doorklieven en aan den overkant te rechte komen. Op
denzelfden stond volgde de Jonker, die liever zou hebben
i gestorven dan den Keizer te verlaten.
Dit f^ing te ver; René Van Nassau voelde zich geprikkeld
j in zijne eer misschien was er ook een weinig nijdigheid bij,
I want het rood bedekte zijn wezen en en hij wilde ook den ge-
vaarlijken sprong wagen, al moest hij er een of twee ribben
aan wagen. Men zag hem in zijne stijgbeugels oprichten, de
sporen in den buik van zijn paard drukken, door een gewaag-
j den stuit zich in de hoogte verheften en... in gansch zijne
l lengte op het gras neêrvallen, wijl zijn verwonderd paard als
verheugd van de twee lange beenen niet meer te gevoelen
die het onmeêdoogend aan de zijde sloegen, zich al huppe-
j lend verwijderde.
I De Keizer en van Lommerdael beschouwden den val van
dien veldoversten met de wreede onverschilligheid der ja-
