Ariel - Manifest NIII.
Dokter Groris,
Zondag 19 Febv nri 1888.
29"" Jaargang.
GODSDIENST. - VADERLAND. - VRIJHEID.
Waarom
Boekhandel.
8
De Kamer
in
BUREEL, ACHTERSTRAAT,
Beweue Annencen 20 centiemen per regel. Annencen *p de tweed* klwUyde
M centiemen den regel. Berichten onder't Nieuws, 1 frank, den kleinen regel.
HEILAND
ABONNEMENTS-PRIJS.
5 Fr. '8 jaars, vooraf betaalbaar. Inschryvingen wenden op alle tijdstippen dee
genomen, rechtstreek» by ons ofdoor Post of Briefdrager».
¥AN iELST
Waarom zou men toch naar de stem niet luisteren van alles wat Aalst treffelijk heeft,van
de Geestelijkheid, van d'Ouders, van de Rijken, van de Burgers, van de Werklieden
Onlangs riep 'ne groote liberaal uit:Die Orgelbals zijn oprecht een Pest; als men die Or
gelbals niet temt, is de Burgerij kapot, door 't Volksbederf onder de werkende klas
Dit Volksbederf is een vuur dat immer voortloopt, van geslacht tot geslacht, en als men
niet haastig tegenwerkt door alle middelen, dan zal de Geschiedenis moeten getuigen: Van
1875 tot 1888, onder de Katholieke Regeering, heeft men in Aalst aan 't Volksbederf den
vollen teugel gelaten.
En waarom aarzelt men
Is 't uit vrees van de Kiezingen
Maar vóór de Kiezing heeft men uitdrukkelijk moeten beloven d'Orgelbals te verbieden;
M. de Burgemeester heeft op de sektie vanMijlbeek verklaard dat hij niets beter wenscht,
dan een Reglement hetwelk de dagen van Draaiorgelderij vaststelt.
Vóór de Kiezing heeft men 6 a 8 zondagen die Orgels doen zwijgen
En waarom nu, die losbandige toelating gegeven
De Kiezing
Maar 't zijn 411 Katholieke Kiezers, die een vast en streng Reglement vragen en sedert
10 maanden verstooten worden
Waarom zou men aarzelen of wachten
Is er nog te weinig armoede in Aalst
Zijn er nog niet genoeg ongelukkige Ouders, Ouders die geen hulp of troost hebben van
hunkinders! Datdekinders zwieren en's nachts loopen, en dat d'Ouders honger en
koude lijden en zonder kleeren aan hun lijf loopen en moeten gaan bedelen, terwijl ze wel
stellend zouden zijn, indien hun Kinders het geld niet achterhielden of dat de Dochters
met schande niet moesten thuis blijven
Er zijn eenige politieke katholieken die niet zien of begrijpen de grouwzame gevolgen
van die Orgelbals.
Die Katholieken, in klein getal, ze zijn zij het, die sedert jaren en jaren de Volksballen
aanmoedigen, die de Kermis drij, maand deden duren, die van elk gebuurte-feestje een
groot orgelbal wilden maken, die zelfs in d'Overdekte Markt een Draaiorgel brachten;
maar daar zijn ze moeten uitblijven voor d'algemeene verontweerdiging
Er zijn eenige Heeren in den Raad die zeggen: Met die a5 fr. belasting voor avond en
nacht van Orgelbal, zal 't wel uitgewoed zijn.
Grove dwalingHet duurt al 6 maanden, de Stad wordt verdeeld, en eiken zondag, het
is ievers om doen, eiken zondag! Daarbij, het is voor de Justicie gebleken: dat Aalstersche
jonkheden die 12, 14 winnen, thuis 5, 6 fr. afgaven om naar die Orgelbals te loopen,en dan
nog te kort hebbende, ze gingen op hun Fabrieken stelen
DEZELFDE heeren zeggen nog
Wij kunnen het niet belettenl de Wet is er tegen
't Is pijnlijk, zulke redens te hooren De Wet is er tegen Een Stad kan niet beletten
dat eiken zondag d'Orgelbals 's Volks hertebloed uitzuigen
Een gansche stad zou dus ten prooi gesmeten worden aan dit monstermachien van
Volksbederf Ml!
De Wet verbiedt het En 't is nn maar dat men d«> we^t' Na rnoveel Reglementen,
na zoo eeuwig veel boeten ontvangen of kwijtgescholden, en toelatingen gegeven te
hebben
Moest dit waar zijn, welnu, dan zouden wij ons aanstonds tot M. Woeste wenden, opdat
hij onze Stad en alle Steden zou de noodige macht doen geven.
De Wet is daar niet tegen, neen! neen! Op veel plaatsen heeft men de Orgelbals uitge
roeid; in Aalst is 't nu moeielijker dan elders, er staat hier veel onkruid, 't kwaad is er in
geroest, maar hoe langer gewacht, hoe lastiger werk
En komt er geen streng Reglement dat strikt uitgevoerd wordt, het lot van Antwerpen
staat ons te wachten, van Antwerpen, waar in éen wijk 400 geheime slechte huizen zijn.
De Gemeenteraad van Aalst heeft een Kommissie benoemd, om een nieuw Reglement op
te maken; sedert verscheide maanden ligt er een verslag over de Petitiën der 411 Katho
lieke Kiezers; de vraag der Bevolking is dringend en smeekend; hoe langer men wacht,
hoe moeielijker; Men sprak deze week van St-Nikolaas; aldaar, met een zacht Regle
ment, bepaalt men zich op 6 a 8 toelatingen 's jaars; in een huis dat proper ligt en wel on
derhouden is, kan men voort met een zacht dwijlken, maar als de vloer vergrond is en met
dikke vuiligheid bedekt, dan moet de grove borstel en zelfs de schup gebezigd worden.
Ongelukkig Aalst, Aalst onherstelbaar in 't ongeluk gedompeld, als die Orgelbals niet
gedempt worden!
En dat kan men, als men wil.
V
h-
"PENDEI NIEUWS. - Te Zomegem is I hok. 8 wolven ontsnapt en gevlucht op den koer:
_n de Napoleonist Carolus Rottiers, oud.^H™^" z'l de Peerden aangevallen; een be-
- M. De Boeck, de achtbare Vriend uit d'ende deed al die dteren weggaan, en dan ryn de
tade, heeft te Leuven zijn laatste exaam inde wolven aan 't hmlen gevallen dat gheel de wijk
lijnen onderstaan met ondéfsfflieiding... Onze J schrikte en beefde. Dit gebeurde maandag, thjnsdag
vev
ke gelukwenschen Te I.'egem is overle-
do» a ombeminde Koster der Parochie, M. Car-
lie- ie >9 jaren met iever en vlijt zijn gewichtig
an /heeft bekleed. Dijnsdag is in Engeland veel
sik* w gevallen; gewonelijk zakt dat langs hier over.
j 1 i berale gazetten lachen en spotten met de ge-
j )>e die in Gasthuizen en Hospiciën gedaan wor-
dt h in veel groote liberale steden is het verbo-
dei. ld aar te sameri te bidden; dat is tegen de Vrij-
j hei oeggen die schoon liberalen; nogtans is er iets
ree. tvec; diger dan voor de Weldoeners te bidden;
j t'A;'s M. De Coen-Vander Noot, uit de Nieuw-
straat, ligt ziek, en is het niet treffend en hertroe-
rem' dat eiken dag in hun Avondgebed de Weeskes
en l'oude Mannekes bidden voor hunnen zieken
j Weldoener,om zijn genezing te bekomen? De wereld,
ge:-, ,e Vrijdenkers het zouden willen, ware een
oprt chte afschuwelijkheid. De Koning van Por-
iugaal is erg ziek geweest. Zweden en Italië heb-
gen I"',, nkomrechten op Bloem en Granen ver-
hoogd... Dat zijn ander papieren als hier. Te
St Nikola as is de stadsafroeper M. Jef Diets bijna
schielijk gestorven, 's Morgends nog zijn werk ver-
ziel's ivliddags dood! Courtois, de vermaarde
I scamoteur, die met 't geld kon tooveren, dié avon-
I den had dat hij 5oo fr. won, nu is hij te Gent gestor-
j ven in 't Hospitaal. De sigaren-fabriek De Rooy
I te Eindhoven heelt haar betalingen gestaakt en al
j haar werklieden afgedankt. Eindhoven ligt in ..Hol-
land. Het Handelsblad schrijft dat de Carnaval
aldaar toch zoo walgelijk wordt, 't Is geen vreugd
maar slemperij en ontuchterij. Buiten de.walge-
waren de wolven nog niet gevangen. Er is in
Amerika, te Broelyn, een Orgel ingehuldigd, met
5ooo pijpen, 4 rijen toetsen, 3 octaven pedalen en een
volledig klokkenspel. De Meyer van Toulon,
Mr Dutasia, is krankzinnig geworden.
jDe groote Waar heden.
Te St Nikolaas en t'Aalst is men ongerust over
de BENOEMING TE Dendermonde. Zou 't mo
gelijk zijn dat het Katholiek hier achteruitgeste-
ken zou worden en benadeeligd't En staat niet
geschreven hoe lang de Katholieken nog aan het
hoofd zijn! Dat ze toch hunnen tijd waarnemen!
moest er te Dendermonde 'ne liberaal als Rech
ter benoemd worden, g'heel Belgenland zal we
ten wie er daarvoor geloopen heeft en gewerkta
De namen moeten in de gazet.Van 1879 tot *884.
't is ongeloofelijk wat er door de Katholieke
Burgers en door de Katholieke Werklieden is
geleden en afgezien Er zijn er die hun werk,
hun kalandisie, hun plaats, zelfs hun leven heb
ben verloren. En groote rijke. Katholieke heeren
zouden het hert niet hebben een Neef ken te
sla htofferen, zouden 't hert niet hebben van te
zeggen: Ik ben in de Kamer niet om mijn Fami
lie te bevoordeeligen, maar om de Katholieke
belangen te behertigen. *T SOCIALISMUS
welke wreede plaag! 't Socialismus dat Kind
van het Liberalismus! Dood al dood! schrijven
al de liberale gazetten; hiernamaals geen straf te
L J Pi" 'fr
keM^wij^maar^een'Hbe^alTgazet'die1 opeirt^^de;. vreezen! da"lp volg, dit ander geroepNoch
Orgelbals durft aanprijzen en verdedigen en dat is j Godnoch Meester Oorlog aan t Kapitaal
Dendergalm van Aalst. Over stellige feiten valt er Oorlog aan de Burgerij. Wij zullen werken en
niet ;e twisten: Welnu,'t is een stellig feit dat die' wroeten om boven te geraken! t Socialismus
Dendergalm de jonkheid opwekt tot die Orgelbals 1 Over 20 jaren was die Sekte hier onbekend! En
en de Stedelijke Overheid tot een algemeene toela- j nu i Hare macht wordt groot! De gierigheid en
ting, zegge medeplichtigheid. Pater Claver van d'onmeêdoogendheid voeden en versterken 't*>o-
't Gezelschap Jesu, thans heilig verklaard,heeft meer 1 cia|jsmus Dje piaag zaj overwonnen worden
dan 3oo,ooo Negers gedoopt. Hij wordt genoemd de j doQr een te edelmoedigheid, door veel zelfs-
Apostel der Negers. - Over de liberale gazetten ff. n[et ;n woorden maar in werken;
sprekende d,e dhelsche Orgelbals aanprijzen die F d, Volksin-
gazetten durven zich dan nog uitgeven als de beste 5 1
Vrienden van het Vol* zij. Volksvrienden, zij die richtingen de Werkende k as eerbiedigen en aan
het Werkvolk naar ziel en lichaam in het diepste on- t de Werkende klas een deel van t Bestuur geven,
geluk helpen dompelen! Zij, Volksvrienden, die in Dit zijn de ware en deenige middels om t Socia-
l885^n 86 't Werkvolk van Aalst in die zware krisis j lismus te overwinnen.
zon.£.\ ntdp'-Óf voorspraak lietenZij, Volks vr en
denl ach, hun liefde voor het Volk is wreed Nu
trekken ze 't jong werkvolk
naar d'Orgelbals, en dat er
eens een van die dochters
aan hun deur komt om
dienstmeid te worden, ze
zullen roepen: Foei! foei
wij moeten eerbare treffelij-
hernam donderdag hare werkingen.
Minister de Moreac spreekt over den landbouw.
Hij zegt dat de hopteelt op beteren voet komt, en hij hoopt
dat die betering zal aangroeien dank aan de maatregelen ier
Regeering. De wet Domont heeft het vleesch niet doen opslaan:
het kalfvcesch alleen kost 3 centiemen per kilo meer; maar de
ke dochters hebbenZij, prijs der beesten is gedaald van 9 tot i3 centiemen.
Volksvrienden, en als het koop van vleesch is vermeederd on aide markten, te Brussel
WprW^lk hprlcrvPTi is re*' i2ooo beesten meer dan in 1886; alhoewel er 2o,7ou ïtoks vih
Werkvolk bedorven is ge
lijk te Gent en inde Walen,
bedorven en zonder Geloof,
en als dat Volk opstaat, ze
zijn zij d'eerste om te roe
pen: Dat men er op schiete
gelijk op de musschenlü... Wie kan de waarheid on
zer gezegden loochenen Er zijn in Aalst veel
min in't land gebracht zijn; 84 duizend schapen min, en 9000
verkeDS min dan in 86.
O -S iulandsch vee heeft op de Belgische markt de plaats; her
nomen die het toekomt.
Daarenboven heeft iet invoerrecht op vreemd vee voor de
staatskas opgebracht eene som van een millioin twee hondmld
doizend en oneffen franken, en dat geld zal gebruikt wordee tea
nun van den landbouw; voor wegen bruggen en prijskampen
voor d e beste vruchten.
jonge werklieden, die zich verkoopen bij gebrek aan De staat betaalt 9 landbouwkundigen, veel min dan Fr. nkrijk
wprV en dïe veer Pneden dienst vullen doen In de- en Duitschland; hun getal moet vermeerderd worden. Daarna
werk en die zeer goeden dienst zuilen doen... in ae beeft de mInister voornamelijk gesteund op de noodzakelijkheid
zen tijd van Crisis zou t Vrijwilligers-Leger een; Van een wetenschappelijk onderwijs in landbouwkunde; reeds
dobbele weldaad zijn. Te Brussel is door gen- wordt dat vak aangeleerd in 39 middelbare scholen, als ook in
darms in Burgerskleeren aangehouden een officier sommige vrije schelen. 46 gemeenten tellen in avondschelen
die gedeserteerd was. Te Londen zijn uit een 23oo leerlingen dje lessen van landbouwkunde volgen.
hij een dent verkooper. Vraag het hem
Mr. Kunt gij klappen! vroeg M. Eendvogel.
JUengelingskes
Een rijke dikke Engelschman hoorde een
armevrouw bedelen en zeggen. Ach, ik heb
honger En hij riep uit met tranen in ziiu
•ogen Honger 1 o dat gelukkig mensen/
Sedert driejaar weet ik |niet meer wat hon-
gar hebben ia.
Helpt d'arme in zijn nood
Dan is uw leven groot.
In 't werken en den arrebeid
Ia't waar geluk nu en altijd.
De Meyer van een Fransche Gemeente stelde
eeaa een peaporl op. in dezer voege: Karei
Demot. grootte vier meters en hair, mond.
idem.
Ouders schrijft het Welvaren des Huis
gezin!, wilt gij dat uw kinders zachtaardig
zijn. edelmoedig, 'au godsdienstig, beleefd
zorgt dat zij in uwe houding en gelaatstrek
ken gebare n of woorden of in die uwer dienst
boden niets ontdekken, hetwelk tegenstrij
dig is aan die schoone hoedanigheden.
Zekere M. Eendvogel |van Antwerpen, een
grote embrasmaker ging onde Vogelmarkt
een papegaai koopen. Kan h'
—"wie* twijfelt eraan!* zie de'vogel tEn aai.
atenda wierd hij gekocht en duur betaald
Toen hij er meê te huis kwam. vond hij dat
de papegaai niets anders kon zeggen dankte
drli woorden.die hij uitgesproken had. Wat
bon ifreengroolc ezel t riep M Eendvogel uit.
1 Wie twijfelt|eraanT riep de papegaai.
M. Kandy was te Parijs geweest en hoe is
die eted'f vroeg men hem. O schoon, ant
woordde hij. schoon maar spijtig dat d huizen
er te hoeg 'Sijn, daarraeê kan men |de slad
niet geedzien.
f- net ieeenlvalsch stuk van 5~fr. zei men in
de Bink aan meester Alweter. Hoe' rieI'
hij uit - een valscli stuk! En er staat 1811op!
1811 't is dus al 86 Jaar oud: ware het valsch,
men zou het al lang gezien hebben 1
D'KU^lCEWAARBEDÏN. in vorm v.n ïerk-
boek. schoon dik boekdeel, cp fijn power in b»id
roede inrA. Pr.» l.fO fnoco l.Po; In dit bock
door StAInhoDiiu. de l.isuori. wordendeeu.Mge
Waarheden veorgt legri met tredende overwegin
gen. zielroerende gebeden en menigvuldige korte
voorbeelden.
Levens der Heiligen,
r'oor AlbaD Culler. 8 schooD boekdeelen, per oc
caste aan d.oo, d ool *0 4 3o. hie Levens der
1 .iligeu zijn zoer ho scha',.
(GORIS HALS),
EEN VERHAAL UIT KEIZER KARELS' TIJD, 26
door S Van der Gucht, Kunslsehilder te Aalst
XVI. Doktor Goris schrijft naar zijn Vrouw.
Doktor Goris dus, nabij d'abdij van Afflighem een boer
ziende, die twee ezels stauwde, geladen met koom, ging hem
te gemoet en vroeg hem hoe de landstreek genaamd was,
daar hij zich bevond? Gij zijt op 't grondgebied van Affli
ghem, antwoordde de boer; ziet gij niet de Abdij? Kijkt den
dreef op, gij kunt van hier de kerk zien.
Goris was eenigzins beschaamd; hij dankte echter den
landman en herkende weldra de streek alwaar hij voortijds
menigwerf had geweest. Hij hief de handen ten hemel en
dankte God uit het binnenste zijns herten, en gekleed in zijn
rood gewaad, hetgene hem voor een schipper kon doen aan
zien, sloeg hij ter rechter hand naar de Abdij.
Aldaar aangekomen, klopte hij aan de poort en vroeg met
zooveel beleefdheid als hij wel ooit had geleerd, of het hem
toegelaten was zich aldaar een weinig te ververschen?
Ja zeker, mijnen vriend,, antwoordde de portier, geen rei
zende lieden worden hier verstooten. Kom binnen, gij zult
van onze gastvrijheid genieten.
Deze goede antwoord verblijdde hem zeer, hij volgde den
Portier in 't Klooster, alwaar hij zeer wel werd ontfangen,
gelijk het aldaar de gewoonte was met arme en rijke reizende
lieden te doen.
Het geval wilde juist dat een Luiksch Edelman, die te
Brussel woonde, lust had gekregen om met zijne vrienden,
paarden en knechten, een uitstapje te doen naar deze ver
maarde Abdij, bewoond door zooveel hooggeleerde en god-
vreezende mannen. In den namiddag aldaar aangekomen,
had hij door onvoorzichtigheid zijnen voet omgeslagen, en
's morgens smartte hem dezen zoo zeer, en was gedurende
den nacht, voet en been, zoo buitengewoon gezwollen, dat
hij gedwongen was, zich bedlegerig te houden, en men reeds
het voornemen had gemaakt, zijnen kamerknecht naar Aalst
om een Geneesheer te sturen.
Gevalliglijk kwam dit ongeluk aan d'ooren van Doktoor
Goris, die aanstonds vroeg om dezen heer te mogen zien?
het werd hem niet geweigerd en dadelijk bood hij zich bij
den Luikenaar aan, en na breedvoerig door hem zelf de oor
zaak zijner smarten te hebben vernomen en het zeere lidmaat
minuten tijds van alle pijn te ontmaken en voor morgen te knaap de deur. Deze bleef schielijk staan, Goris ondervrae
genezen. Niettegenstaande zijne zonderlinge kleedtng,
had Gons echter een statig voorkomen, en daar hij wel kon
vermoedeu dat deze Waalsche heer geen Vlaamsch verstond,
drukte hij in de fransche taal zijne woorden met zekerheid
uit, zoodat de Luikenaar hem geloofde en toeliet zijne kunst
aan hem werkstellig te maken. De Doktoor vroeg fijne olie,
en poeder van mirtha, alsook eenige linnen banden. Dit
wierd bem dadelijk bezorgdtoen zette hij het smartende
lid op zijne plaats, zalfde en bepoederde zeer zunnig den
voet, en na hem terdeeg met de linnen banden te hebben
omwonnen, deed hij als bij tooverslag alle pijn verdwijnen,
zoodat de zieke weldra in eenen verkwikkenden slaap ge
raakte, daar hij echter den vorigen nacht, door de pijn, geen
oog had kunnen luiken.
Den volgenden morgend stond den Edelman op, en be
vond zich zoo geholpen dat hij gemakkelijk zijnen voet op
den grond kon plaatsen, ja zelf voortgaan, zonder nog letsel
te gevoelen. Hij deed dan de paarden zadelen, en na met
zijne vrienden een deftig ontbijt genomen en den Prior om
zijne gastvrijheid te hebben gedankt, stopte hij, uit dank
baarheid zijner genezing, twee goudstukken in de hand van
Doktoor Goris, sprong gelijktijdig met zijne gezellen te paard
en was weldra terug naar Brussel.
Doktoor Goris gevoelde een zekere soort van schaamte,
toen de Luiksche Edelman hem de twee goudstukken kwam
toe te duwen, en had hij zijn eerste ingeven gevolgd, hij had
het geld, dat hem even als een aalmoes werd gegeven, met
verachting geweigerd, maar zoo op eens begon hij te den
ken dat hij geen duit op zich droeg, en misschien nog ten
einde van zijn lijden niet was gekomen, en dit gedacht
bracht hem dan ook tot andere gevoelens... Na het vertrek
van den Luikenaar dien hij zoo gelukkig kwam te genezen,
en na op zijne beurt een keurig morgendmaal te hebben ge
nomen, bedankte hij hartgrondig den eerwaarden Prior der
Abdij, alsook de dienstwillige monikken die hem zoo gulhar
tig hadden onthaald; en na van hun allen een dankbaar af
scheid te hebben genomen, verliet hij de gastvrije Abdij, en
begaf zich al wandelende, de Gentsche heirbaan volgende,
door het oude Graven Aalst, naar zijn landgoed van Melle.
Doktor Gons smette, na zoo een lange opsluiting, met
opene longen, den invloed van den verkwikkenden morgen
stond, echter bleef zijn toestand voor hem een raadsel; zoo
dat hij met vreugde het einde van zijne reis begroette. Hij
kwam echter zonder eenige kwade ontmoeting, maar tevens
zaak zijner smarten te Iteöben vernomen en het zeere lidmaat Qok zonde, ,lv hcbben geëeten, omtrent den avondstond
kunstmatig onderzocht, sprak hij op stelligen toonMijn- aan zijn j;jI Hij naderde den ingang en juist toen
heer, gij hebt geen Geneesheer nood.g, ik beloof u op acht j; m4nd, Uopn,n opende toevallig een zestienjarige
gende beziende. Is Pachter Claes hier aanwezig? vroeg
de Doktor, ik verlang hem te spreken. Pachter Claes,
antwoordde de knaap, is reeds meer dan een jaar uit deze
hoeve verhuisd. En wie bewoont nu dees huis? Lie-
uen Pyck, den schoolmeester van het Dorp.
Deze antwoord klonk zonderling in de ooren des Dok-
toors, die niet kon begrijpen om welke reden zijne vrouw de»
zen mensch had doen verhuizen, om hem zonder de to»
stemming van haren echtgenoot, door eenen anderen te doen
vervangen.
Inmiddels was Lieven Pyck, de vader van den knaap, door
het gerucht hunner stem, ook aan de voordeur gekomen en
deze was niet weinig verwonderd over de zonderlinge klee
ding van den vreemdsoortigen bezoekerHij kreeg arg
waan!... Maar Goris die geen lust had om onder den blau
wen hemel te slapen, bracht het door zijn behendig spreken
zoo ver, zeggende dat hij een Brabantsch schipper was, die
ongelukkiglijk geen onderkomen had, dat eindelijk de boer,
die wel zag dat de arme duivel niet was gewapend, met hem
medelijden begon te krijgen en toeliet van hem te ontfangen
en in zijne schuur te laten vernachten. De Geneesheer trok
dan als een vreemdeling zijn eigen hofsteê binnen en nam
met den liefdadigen schoolmeester en de overige huisgeno
ten plaats aan de tafel die reeds opgediend stond. Om zich
bij zijnen Pachter niet te vernederen, had hij het voornemea
gemaakt zich aan hem niet bekend te maken, dusvolgeas
vroeg hij niets, rakende zijne echtgenote of landerijen, maar
na het mager avondmaal, op eene kleine tafel een inktpot,
pennen en papier ziende liggen, vroeg hij verlof om een
brief e te mogen schrijven? hetwelk hem bereidwillig toege
staan werd. Dit was dan weldra een voldreven feit, en hij
beloofde den knaap aan Carolus, indien hij den volgenden
morgend, ter stede van Gent, den brief aan zijns vader»
huismeesteres wilde behandigen. De jongeling willigde daar
in met blijdschap toe, ontfing den brief en beloofde alles
naar den eisch te willen volbrengen, waarna hij den Genees
heer, als een arme schooier, op het strooi, slapen wees, en
de schuurdeur achter hem zorgvuldig sloot. Goris Hals nam
echter geduld; morgen, zegde hij, tot zich zeiven sprekende,
morgen zult gij u voor mij het hoofd ontblooten en u zeer
gelukkig achten, van mij te mogen groetenVervolgens zich
zoo goed als het maar mogelijk was, op het strooi schik
kende, en na een kort gebed te hebben gesproken, trachtte
hij in slaap te geraken.
Met het krieken van den volgenden dag, begaf de jonge
boer zich naar Gent. Hij kwam juist in het huis van Doktor
Goris aan, op het oogenblik dat men er zich aan tafel plaatste