Ariel - Manifest NIII. Dokter Groris, Zondag 19 Febv nri 1888. 29"" Jaargang. GODSDIENST. - VADERLAND. - VRIJHEID. Waarom Boekhandel. 8 De Kamer in BUREEL, ACHTERSTRAAT, Beweue Annencen 20 centiemen per regel. Annencen *p de tweed* klwUyde M centiemen den regel. Berichten onder't Nieuws, 1 frank, den kleinen regel. HEILAND ABONNEMENTS-PRIJS. 5 Fr. '8 jaars, vooraf betaalbaar. Inschryvingen wenden op alle tijdstippen dee genomen, rechtstreek» by ons ofdoor Post of Briefdrager». ¥AN iELST Waarom zou men toch naar de stem niet luisteren van alles wat Aalst treffelijk heeft,van de Geestelijkheid, van d'Ouders, van de Rijken, van de Burgers, van de Werklieden Onlangs riep 'ne groote liberaal uit:Die Orgelbals zijn oprecht een Pest; als men die Or gelbals niet temt, is de Burgerij kapot, door 't Volksbederf onder de werkende klas Dit Volksbederf is een vuur dat immer voortloopt, van geslacht tot geslacht, en als men niet haastig tegenwerkt door alle middelen, dan zal de Geschiedenis moeten getuigen: Van 1875 tot 1888, onder de Katholieke Regeering, heeft men in Aalst aan 't Volksbederf den vollen teugel gelaten. En waarom aarzelt men Is 't uit vrees van de Kiezingen Maar vóór de Kiezing heeft men uitdrukkelijk moeten beloven d'Orgelbals te verbieden; M. de Burgemeester heeft op de sektie vanMijlbeek verklaard dat hij niets beter wenscht, dan een Reglement hetwelk de dagen van Draaiorgelderij vaststelt. Vóór de Kiezing heeft men 6 a 8 zondagen die Orgels doen zwijgen En waarom nu, die losbandige toelating gegeven De Kiezing Maar 't zijn 411 Katholieke Kiezers, die een vast en streng Reglement vragen en sedert 10 maanden verstooten worden Waarom zou men aarzelen of wachten Is er nog te weinig armoede in Aalst Zijn er nog niet genoeg ongelukkige Ouders, Ouders die geen hulp of troost hebben van hunkinders! Datdekinders zwieren en's nachts loopen, en dat d'Ouders honger en koude lijden en zonder kleeren aan hun lijf loopen en moeten gaan bedelen, terwijl ze wel stellend zouden zijn, indien hun Kinders het geld niet achterhielden of dat de Dochters met schande niet moesten thuis blijven Er zijn eenige politieke katholieken die niet zien of begrijpen de grouwzame gevolgen van die Orgelbals. Die Katholieken, in klein getal, ze zijn zij het, die sedert jaren en jaren de Volksballen aanmoedigen, die de Kermis drij, maand deden duren, die van elk gebuurte-feestje een groot orgelbal wilden maken, die zelfs in d'Overdekte Markt een Draaiorgel brachten; maar daar zijn ze moeten uitblijven voor d'algemeene verontweerdiging Er zijn eenige Heeren in den Raad die zeggen: Met die a5 fr. belasting voor avond en nacht van Orgelbal, zal 't wel uitgewoed zijn. Grove dwalingHet duurt al 6 maanden, de Stad wordt verdeeld, en eiken zondag, het is ievers om doen, eiken zondag! Daarbij, het is voor de Justicie gebleken: dat Aalstersche jonkheden die 12, 14 winnen, thuis 5, 6 fr. afgaven om naar die Orgelbals te loopen,en dan nog te kort hebbende, ze gingen op hun Fabrieken stelen DEZELFDE heeren zeggen nog Wij kunnen het niet belettenl de Wet is er tegen 't Is pijnlijk, zulke redens te hooren De Wet is er tegen Een Stad kan niet beletten dat eiken zondag d'Orgelbals 's Volks hertebloed uitzuigen Een gansche stad zou dus ten prooi gesmeten worden aan dit monstermachien van Volksbederf Ml! De Wet verbiedt het En 't is nn maar dat men d«> we^t' Na rnoveel Reglementen, na zoo eeuwig veel boeten ontvangen of kwijtgescholden, en toelatingen gegeven te hebben Moest dit waar zijn, welnu, dan zouden wij ons aanstonds tot M. Woeste wenden, opdat hij onze Stad en alle Steden zou de noodige macht doen geven. De Wet is daar niet tegen, neen! neen! Op veel plaatsen heeft men de Orgelbals uitge roeid; in Aalst is 't nu moeielijker dan elders, er staat hier veel onkruid, 't kwaad is er in geroest, maar hoe langer gewacht, hoe lastiger werk En komt er geen streng Reglement dat strikt uitgevoerd wordt, het lot van Antwerpen staat ons te wachten, van Antwerpen, waar in éen wijk 400 geheime slechte huizen zijn. De Gemeenteraad van Aalst heeft een Kommissie benoemd, om een nieuw Reglement op te maken; sedert verscheide maanden ligt er een verslag over de Petitiën der 411 Katho lieke Kiezers; de vraag der Bevolking is dringend en smeekend; hoe langer men wacht, hoe moeielijker; Men sprak deze week van St-Nikolaas; aldaar, met een zacht Regle ment, bepaalt men zich op 6 a 8 toelatingen 's jaars; in een huis dat proper ligt en wel on derhouden is, kan men voort met een zacht dwijlken, maar als de vloer vergrond is en met dikke vuiligheid bedekt, dan moet de grove borstel en zelfs de schup gebezigd worden. Ongelukkig Aalst, Aalst onherstelbaar in 't ongeluk gedompeld, als die Orgelbals niet gedempt worden! En dat kan men, als men wil. V h- "PENDEI NIEUWS. - Te Zomegem is I hok. 8 wolven ontsnapt en gevlucht op den koer: _n de Napoleonist Carolus Rottiers, oud.^H™^" z'l de Peerden aangevallen; een be- - M. De Boeck, de achtbare Vriend uit d'ende deed al die dteren weggaan, en dan ryn de tade, heeft te Leuven zijn laatste exaam inde wolven aan 't hmlen gevallen dat gheel de wijk lijnen onderstaan met ondéfsfflieiding... Onze J schrikte en beefde. Dit gebeurde maandag, thjnsdag vev ke gelukwenschen Te I.'egem is overle- do» a ombeminde Koster der Parochie, M. Car- lie- ie >9 jaren met iever en vlijt zijn gewichtig an /heeft bekleed. Dijnsdag is in Engeland veel sik* w gevallen; gewonelijk zakt dat langs hier over. j 1 i berale gazetten lachen en spotten met de ge- j )>e die in Gasthuizen en Hospiciën gedaan wor- dt h in veel groote liberale steden is het verbo- dei. ld aar te sameri te bidden; dat is tegen de Vrij- j hei oeggen die schoon liberalen; nogtans is er iets ree. tvec; diger dan voor de Weldoeners te bidden; j t'A;'s M. De Coen-Vander Noot, uit de Nieuw- straat, ligt ziek, en is het niet treffend en hertroe- rem' dat eiken dag in hun Avondgebed de Weeskes en l'oude Mannekes bidden voor hunnen zieken j Weldoener,om zijn genezing te bekomen? De wereld, ge:-, ,e Vrijdenkers het zouden willen, ware een oprt chte afschuwelijkheid. De Koning van Por- iugaal is erg ziek geweest. Zweden en Italië heb- gen I"',, nkomrechten op Bloem en Granen ver- hoogd... Dat zijn ander papieren als hier. Te St Nikola as is de stadsafroeper M. Jef Diets bijna schielijk gestorven, 's Morgends nog zijn werk ver- ziel's ivliddags dood! Courtois, de vermaarde I scamoteur, die met 't geld kon tooveren, dié avon- I den had dat hij 5oo fr. won, nu is hij te Gent gestor- j ven in 't Hospitaal. De sigaren-fabriek De Rooy I te Eindhoven heelt haar betalingen gestaakt en al j haar werklieden afgedankt. Eindhoven ligt in ..Hol- land. Het Handelsblad schrijft dat de Carnaval aldaar toch zoo walgelijk wordt, 't Is geen vreugd maar slemperij en ontuchterij. Buiten de.walge- waren de wolven nog niet gevangen. Er is in Amerika, te Broelyn, een Orgel ingehuldigd, met 5ooo pijpen, 4 rijen toetsen, 3 octaven pedalen en een volledig klokkenspel. De Meyer van Toulon, Mr Dutasia, is krankzinnig geworden. jDe groote Waar heden. Te St Nikolaas en t'Aalst is men ongerust over de BENOEMING TE Dendermonde. Zou 't mo gelijk zijn dat het Katholiek hier achteruitgeste- ken zou worden en benadeeligd't En staat niet geschreven hoe lang de Katholieken nog aan het hoofd zijn! Dat ze toch hunnen tijd waarnemen! moest er te Dendermonde 'ne liberaal als Rech ter benoemd worden, g'heel Belgenland zal we ten wie er daarvoor geloopen heeft en gewerkta De namen moeten in de gazet.Van 1879 tot *884. 't is ongeloofelijk wat er door de Katholieke Burgers en door de Katholieke Werklieden is geleden en afgezien Er zijn er die hun werk, hun kalandisie, hun plaats, zelfs hun leven heb ben verloren. En groote rijke. Katholieke heeren zouden het hert niet hebben een Neef ken te sla htofferen, zouden 't hert niet hebben van te zeggen: Ik ben in de Kamer niet om mijn Fami lie te bevoordeeligen, maar om de Katholieke belangen te behertigen. *T SOCIALISMUS welke wreede plaag! 't Socialismus dat Kind van het Liberalismus! Dood al dood! schrijven al de liberale gazetten; hiernamaals geen straf te L J Pi" 'fr keM^wij^maar^een'Hbe^alTgazet'die1 opeirt^^de;. vreezen! da"lp volg, dit ander geroepNoch Orgelbals durft aanprijzen en verdedigen en dat is j Godnoch Meester Oorlog aan t Kapitaal Dendergalm van Aalst. Over stellige feiten valt er Oorlog aan de Burgerij. Wij zullen werken en niet ;e twisten: Welnu,'t is een stellig feit dat die' wroeten om boven te geraken! t Socialismus Dendergalm de jonkheid opwekt tot die Orgelbals 1 Over 20 jaren was die Sekte hier onbekend! En en de Stedelijke Overheid tot een algemeene toela- j nu i Hare macht wordt groot! De gierigheid en ting, zegge medeplichtigheid. Pater Claver van d'onmeêdoogendheid voeden en versterken 't*>o- 't Gezelschap Jesu, thans heilig verklaard,heeft meer 1 cia|jsmus Dje piaag zaj overwonnen worden dan 3oo,ooo Negers gedoopt. Hij wordt genoemd de j doQr een te edelmoedigheid, door veel zelfs- Apostel der Negers. - Over de liberale gazetten ff. n[et ;n woorden maar in werken; sprekende d,e dhelsche Orgelbals aanprijzen die F d, Volksin- gazetten durven zich dan nog uitgeven als de beste 5 1 Vrienden van het Vol* zij. Volksvrienden, zij die richtingen de Werkende k as eerbiedigen en aan het Werkvolk naar ziel en lichaam in het diepste on- t de Werkende klas een deel van t Bestuur geven, geluk helpen dompelen! Zij, Volksvrienden, die in Dit zijn de ware en deenige middels om t Socia- l885^n 86 't Werkvolk van Aalst in die zware krisis j lismus te overwinnen. zon.£.\ ntdp'-Óf voorspraak lietenZij, Volks vr en denl ach, hun liefde voor het Volk is wreed Nu trekken ze 't jong werkvolk naar d'Orgelbals, en dat er eens een van die dochters aan hun deur komt om dienstmeid te worden, ze zullen roepen: Foei! foei wij moeten eerbare treffelij- hernam donderdag hare werkingen. Minister de Moreac spreekt over den landbouw. Hij zegt dat de hopteelt op beteren voet komt, en hij hoopt dat die betering zal aangroeien dank aan de maatregelen ier Regeering. De wet Domont heeft het vleesch niet doen opslaan: het kalfvcesch alleen kost 3 centiemen per kilo meer; maar de ke dochters hebbenZij, prijs der beesten is gedaald van 9 tot i3 centiemen. Volksvrienden, en als het koop van vleesch is vermeederd on aide markten, te Brussel WprW^lk hprlcrvPTi is re*' i2ooo beesten meer dan in 1886; alhoewel er 2o,7ou ïtoks vih Werkvolk bedorven is ge lijk te Gent en inde Walen, bedorven en zonder Geloof, en als dat Volk opstaat, ze zijn zij d'eerste om te roe pen: Dat men er op schiete gelijk op de musschenlü... Wie kan de waarheid on zer gezegden loochenen Er zijn in Aalst veel min in't land gebracht zijn; 84 duizend schapen min, en 9000 verkeDS min dan in 86. O -S iulandsch vee heeft op de Belgische markt de plaats; her nomen die het toekomt. Daarenboven heeft iet invoerrecht op vreemd vee voor de staatskas opgebracht eene som van een millioin twee hondmld doizend en oneffen franken, en dat geld zal gebruikt wordee tea nun van den landbouw; voor wegen bruggen en prijskampen voor d e beste vruchten. jonge werklieden, die zich verkoopen bij gebrek aan De staat betaalt 9 landbouwkundigen, veel min dan Fr. nkrijk wprV en dïe veer Pneden dienst vullen doen In de- en Duitschland; hun getal moet vermeerderd worden. Daarna werk en die zeer goeden dienst zuilen doen... in ae beeft de mInister voornamelijk gesteund op de noodzakelijkheid zen tijd van Crisis zou t Vrijwilligers-Leger een; Van een wetenschappelijk onderwijs in landbouwkunde; reeds dobbele weldaad zijn. Te Brussel is door gen- wordt dat vak aangeleerd in 39 middelbare scholen, als ook in darms in Burgerskleeren aangehouden een officier sommige vrije schelen. 46 gemeenten tellen in avondschelen die gedeserteerd was. Te Londen zijn uit een 23oo leerlingen dje lessen van landbouwkunde volgen. hij een dent verkooper. Vraag het hem Mr. Kunt gij klappen! vroeg M. Eendvogel. JUengelingskes Een rijke dikke Engelschman hoorde een armevrouw bedelen en zeggen. Ach, ik heb honger En hij riep uit met tranen in ziiu •ogen Honger 1 o dat gelukkig mensen/ Sedert driejaar weet ik |niet meer wat hon- gar hebben ia. Helpt d'arme in zijn nood Dan is uw leven groot. In 't werken en den arrebeid Ia't waar geluk nu en altijd. De Meyer van een Fransche Gemeente stelde eeaa een peaporl op. in dezer voege: Karei Demot. grootte vier meters en hair, mond. idem. Ouders schrijft het Welvaren des Huis gezin!, wilt gij dat uw kinders zachtaardig zijn. edelmoedig, 'au godsdienstig, beleefd zorgt dat zij in uwe houding en gelaatstrek ken gebare n of woorden of in die uwer dienst boden niets ontdekken, hetwelk tegenstrij dig is aan die schoone hoedanigheden. Zekere M. Eendvogel |van Antwerpen, een grote embrasmaker ging onde Vogelmarkt een papegaai koopen. Kan h' —"wie* twijfelt eraan!* zie de'vogel tEn aai. atenda wierd hij gekocht en duur betaald Toen hij er meê te huis kwam. vond hij dat de papegaai niets anders kon zeggen dankte drli woorden.die hij uitgesproken had. Wat bon ifreengroolc ezel t riep M Eendvogel uit. 1 Wie twijfelt|eraanT riep de papegaai. M. Kandy was te Parijs geweest en hoe is die eted'f vroeg men hem. O schoon, ant woordde hij. schoon maar spijtig dat d huizen er te hoeg 'Sijn, daarraeê kan men |de slad niet geedzien. f- net ieeenlvalsch stuk van 5~fr. zei men in de Bink aan meester Alweter. Hoe' rieI' hij uit - een valscli stuk! En er staat 1811op! 1811 't is dus al 86 Jaar oud: ware het valsch, men zou het al lang gezien hebben 1 D'KU^lCEWAARBEDÏN. in vorm v.n ïerk- boek. schoon dik boekdeel, cp fijn power in b»id roede inrA. Pr.» l.fO fnoco l.Po; In dit bock door StAInhoDiiu. de l.isuori. wordendeeu.Mge Waarheden veorgt legri met tredende overwegin gen. zielroerende gebeden en menigvuldige korte voorbeelden. Levens der Heiligen, r'oor AlbaD Culler. 8 schooD boekdeelen, per oc caste aan d.oo, d ool *0 4 3o. hie Levens der 1 .iligeu zijn zoer ho scha',. (GORIS HALS), EEN VERHAAL UIT KEIZER KARELS' TIJD, 26 door S Van der Gucht, Kunslsehilder te Aalst XVI. Doktor Goris schrijft naar zijn Vrouw. Doktor Goris dus, nabij d'abdij van Afflighem een boer ziende, die twee ezels stauwde, geladen met koom, ging hem te gemoet en vroeg hem hoe de landstreek genaamd was, daar hij zich bevond? Gij zijt op 't grondgebied van Affli ghem, antwoordde de boer; ziet gij niet de Abdij? Kijkt den dreef op, gij kunt van hier de kerk zien. Goris was eenigzins beschaamd; hij dankte echter den landman en herkende weldra de streek alwaar hij voortijds menigwerf had geweest. Hij hief de handen ten hemel en dankte God uit het binnenste zijns herten, en gekleed in zijn rood gewaad, hetgene hem voor een schipper kon doen aan zien, sloeg hij ter rechter hand naar de Abdij. Aldaar aangekomen, klopte hij aan de poort en vroeg met zooveel beleefdheid als hij wel ooit had geleerd, of het hem toegelaten was zich aldaar een weinig te ververschen? Ja zeker, mijnen vriend,, antwoordde de portier, geen rei zende lieden worden hier verstooten. Kom binnen, gij zult van onze gastvrijheid genieten. Deze goede antwoord verblijdde hem zeer, hij volgde den Portier in 't Klooster, alwaar hij zeer wel werd ontfangen, gelijk het aldaar de gewoonte was met arme en rijke reizende lieden te doen. Het geval wilde juist dat een Luiksch Edelman, die te Brussel woonde, lust had gekregen om met zijne vrienden, paarden en knechten, een uitstapje te doen naar deze ver maarde Abdij, bewoond door zooveel hooggeleerde en god- vreezende mannen. In den namiddag aldaar aangekomen, had hij door onvoorzichtigheid zijnen voet omgeslagen, en 's morgens smartte hem dezen zoo zeer, en was gedurende den nacht, voet en been, zoo buitengewoon gezwollen, dat hij gedwongen was, zich bedlegerig te houden, en men reeds het voornemen had gemaakt, zijnen kamerknecht naar Aalst om een Geneesheer te sturen. Gevalliglijk kwam dit ongeluk aan d'ooren van Doktoor Goris, die aanstonds vroeg om dezen heer te mogen zien? het werd hem niet geweigerd en dadelijk bood hij zich bij den Luikenaar aan, en na breedvoerig door hem zelf de oor zaak zijner smarten te hebben vernomen en het zeere lidmaat minuten tijds van alle pijn te ontmaken en voor morgen te knaap de deur. Deze bleef schielijk staan, Goris ondervrae genezen. Niettegenstaande zijne zonderlinge kleedtng, had Gons echter een statig voorkomen, en daar hij wel kon vermoedeu dat deze Waalsche heer geen Vlaamsch verstond, drukte hij in de fransche taal zijne woorden met zekerheid uit, zoodat de Luikenaar hem geloofde en toeliet zijne kunst aan hem werkstellig te maken. De Doktoor vroeg fijne olie, en poeder van mirtha, alsook eenige linnen banden. Dit wierd bem dadelijk bezorgdtoen zette hij het smartende lid op zijne plaats, zalfde en bepoederde zeer zunnig den voet, en na hem terdeeg met de linnen banden te hebben omwonnen, deed hij als bij tooverslag alle pijn verdwijnen, zoodat de zieke weldra in eenen verkwikkenden slaap ge raakte, daar hij echter den vorigen nacht, door de pijn, geen oog had kunnen luiken. Den volgenden morgend stond den Edelman op, en be vond zich zoo geholpen dat hij gemakkelijk zijnen voet op den grond kon plaatsen, ja zelf voortgaan, zonder nog letsel te gevoelen. Hij deed dan de paarden zadelen, en na met zijne vrienden een deftig ontbijt genomen en den Prior om zijne gastvrijheid te hebben gedankt, stopte hij, uit dank baarheid zijner genezing, twee goudstukken in de hand van Doktoor Goris, sprong gelijktijdig met zijne gezellen te paard en was weldra terug naar Brussel. Doktoor Goris gevoelde een zekere soort van schaamte, toen de Luiksche Edelman hem de twee goudstukken kwam toe te duwen, en had hij zijn eerste ingeven gevolgd, hij had het geld, dat hem even als een aalmoes werd gegeven, met verachting geweigerd, maar zoo op eens begon hij te den ken dat hij geen duit op zich droeg, en misschien nog ten einde van zijn lijden niet was gekomen, en dit gedacht bracht hem dan ook tot andere gevoelens... Na het vertrek van den Luikenaar dien hij zoo gelukkig kwam te genezen, en na op zijne beurt een keurig morgendmaal te hebben ge nomen, bedankte hij hartgrondig den eerwaarden Prior der Abdij, alsook de dienstwillige monikken die hem zoo gulhar tig hadden onthaald; en na van hun allen een dankbaar af scheid te hebben genomen, verliet hij de gastvrije Abdij, en begaf zich al wandelende, de Gentsche heirbaan volgende, door het oude Graven Aalst, naar zijn landgoed van Melle. Doktor Gons smette, na zoo een lange opsluiting, met opene longen, den invloed van den verkwikkenden morgen stond, echter bleef zijn toestand voor hem een raadsel; zoo dat hij met vreugde het einde van zijne reis begroette. Hij kwam echter zonder eenige kwade ontmoeting, maar tevens zaak zijner smarten te Iteöben vernomen en het zeere lidmaat Qok zonde, ,lv hcbben geëeten, omtrent den avondstond kunstmatig onderzocht, sprak hij op stelligen toonMijn- aan zijn j;jI Hij naderde den ingang en juist toen heer, gij hebt geen Geneesheer nood.g, ik beloof u op acht j; m4nd, Uopn,n opende toevallig een zestienjarige gende beziende. Is Pachter Claes hier aanwezig? vroeg de Doktor, ik verlang hem te spreken. Pachter Claes, antwoordde de knaap, is reeds meer dan een jaar uit deze hoeve verhuisd. En wie bewoont nu dees huis? Lie- uen Pyck, den schoolmeester van het Dorp. Deze antwoord klonk zonderling in de ooren des Dok- toors, die niet kon begrijpen om welke reden zijne vrouw de» zen mensch had doen verhuizen, om hem zonder de to» stemming van haren echtgenoot, door eenen anderen te doen vervangen. Inmiddels was Lieven Pyck, de vader van den knaap, door het gerucht hunner stem, ook aan de voordeur gekomen en deze was niet weinig verwonderd over de zonderlinge klee ding van den vreemdsoortigen bezoekerHij kreeg arg waan!... Maar Goris die geen lust had om onder den blau wen hemel te slapen, bracht het door zijn behendig spreken zoo ver, zeggende dat hij een Brabantsch schipper was, die ongelukkiglijk geen onderkomen had, dat eindelijk de boer, die wel zag dat de arme duivel niet was gewapend, met hem medelijden begon te krijgen en toeliet van hem te ontfangen en in zijne schuur te laten vernachten. De Geneesheer trok dan als een vreemdeling zijn eigen hofsteê binnen en nam met den liefdadigen schoolmeester en de overige huisgeno ten plaats aan de tafel die reeds opgediend stond. Om zich bij zijnen Pachter niet te vernederen, had hij het voornemea gemaakt zich aan hem niet bekend te maken, dusvolgeas vroeg hij niets, rakende zijne echtgenote of landerijen, maar na het mager avondmaal, op eene kleine tafel een inktpot, pennen en papier ziende liggen, vroeg hij verlof om een brief e te mogen schrijven? hetwelk hem bereidwillig toege staan werd. Dit was dan weldra een voldreven feit, en hij beloofde den knaap aan Carolus, indien hij den volgenden morgend, ter stede van Gent, den brief aan zijns vader» huismeesteres wilde behandigen. De jongeling willigde daar in met blijdschap toe, ontfing den brief en beloofde alles naar den eisch te willen volbrengen, waarna hij den Genees heer, als een arme schooier, op het strooi, slapen wees, en de schuurdeur achter hem zorgvuldig sloot. Goris Hals nam echter geduld; morgen, zegde hij, tot zich zeiven sprekende, morgen zult gij u voor mij het hoofd ontblooten en u zeer gelukkig achten, van mij te mogen groetenVervolgens zich zoo goed als het maar mogelijk was, op het strooi schik kende, en na een kort gebed te hebben gesproken, trachtte hij in slaap te geraken. Met het krieken van den volgenden dag, begaf de jonge boer zich naar Gent. Hij kwam juist in het huis van Doktor Goris aan, op het oogenblik dat men er zich aan tafel plaatste

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Het Land van Aelst | 1888 | | pagina 1