Tazida Spinael
13 Zondag 31 art 1889. 30ste Jaargang.
GODSDIENST. - VADHRLAND. -- VRIJHEID.
Loopende Nieuws.
Schrikkelijke zaken.
Ernstige Samenspraak.
zeM
BUREEL, ACHTERSTRAAT, ABONNEMENTS-PRIJS.
flewone Aïamcen 20 centiemen per regel. Annoncen ep de tweede Uad^jde J 0 6 Frj jaarSi yeeraf ketnelbaar. Inschrijvingen worden op alle tijdstippen des jaar»
60 centiemen den regel. Berichten onder 't Nieawe, 1 frank den kleinen regel, 1 genomen, rechtstreeks hij ons ef door Post of Briefdragers
HEI LAND J feYAMELST
AALST, ZATURDAG 30 MAART 1889.
«o»
Land van Aelst
Achtbaar Lezersgezelschap I
Land ran Aelst, de Soep
Ta, menschen, de Soep 1
Dat is nog al een uitdeelingske geweest, Land I
Nietwaar, menschen! 39,000 lieters!... En we zijn
blij dat gij die zaak op 't rapport brengt.
Waarom, Land
Vermits het ons de gelegenheid geeft hier in het
openbaar die liefdadige Damen te bedanken. Z'hebben
verscheide maanden hunnen tijd en hun geld gegeven
voor den Armen, met oprechte genegenheid, en zever
dienen zekerlijk den openbaren Dank Een zaak wil
len wij bemerken.
Te weten, Land
't Werk der Soep heeft eens te meer doen blijken
d'Armoedc en d'Ellenae in Aalst... En die armoede zou
den dikken helft weg zijn, als de Jonkheid beter leefde,
en wat zal't zijn als die jonkheid aan 't hoofd van een
Huishouden is?
Ta, Land, dan zal 't zijn van: Ho, peerd! de kerre
breekt
Achtbare menschen, de steenen pilasters ^an het
nieuw Stadhuis weten het: Er zijn jonkheden in Aalst,
menigvuldige, jongens en dochters, die 10, 12 fr. win
nende, er 6 afgeven; al 't ander is voor den Orgelbaas
en terwijl zij zwieren, Vader en Moeder moeten gaan
BEDELEN... Schrikkelijke, wraakroepende toestand!
Moeten wij verwonderd zijn, als hier een allergrouwe-
lijkste krisis moest komen
Neen, Land, uwe woorden zijn stabel.
En hoe is 't nu te Brussel, Land
Te Brussel! ze zeggen daar gelijk hier dat de
maand Meert begonnen is als een Lam en eindigt als 'ne
Leeuw, met gekletter van hagel en gebulder van storm
wind.
Jamaar, Land, de politieke toestand
Krot, menschen, krot
Krot
Ja, krot met hopzakken, achtbare Lieden eelief
ons eens te laten ondervragen... Wat heeft 't Land van
Aelst sedert 3, 4 jaar geschreven en herhaald
Dat't Ministerie te slap was;... dat de kostelijke
tijd voorbijging; dat de Logie werkt om ons onder een
Ministerie van zaken te brengen; dat men zooveel op
Beernaert niet mocht boffen; dat de klachten later enje-
lijk zouden geweest, na de dagen van 't Katholiek Mi
nisterie, als de Framassonnerie al haar wetten en al
plans zou rechtstaande vinden...
Welnu, achtbare Lieden, dikwijls wierd er geroe
pen: 't Land is t'hevig, te gtweldigen daarom gaan
wij U hier voorlezen wat men uit Antwerpen schrijft
aan't Land van Brussel; ge weet dat de Rechterzij of
de Katholieke Gekozenen een Vergadering hejjben
honden'
Neer., rf t wisten wij niet
Welnu, 't is gelijk wij u zeggen: Ze zijn vergaderd
geweest om over de klachten van Kiezers en Volk te
oordeelen en te zien wat er moet gedaan worden voor
Katholieke Onderwijzers-Pensioenen, voor de rechtma-
king der kieswetten, enz. enz.
Bravo, Land
Als 't u blieft, menschen, een oogenblikske veel
heeren Gekozenen hebben daar gezegd dat er schrikke
lijk geklaagd wordt; dat er moeten politieke wetten ko
men; maar 't Ministerie is er krak tegen
Krak tegen! we zijn dan nog slechter geleverd, als
onder Tistjen De Decker en ten tijde van d'Anethan en
van Malou, als een 7ste Ministerie stokken in 't wiel
stak
Ja,geliefde Landgenoten, de toestand wordt druk-
kelijk; wij 7.11 llen zooveel appelen krijgen als peeren
den 7 September 84 heeft de Logie haar verraderlijk
werk begonnen, tegen de Natie, en 't wordt voortgezet
bij middel van Katholieke Ministers uit de vijfde klas
in een woord gelijk in duizend, 't Fondsenblad schrijft:
Droevig! droevig; en 't Land van Brussel geeft de vol
gende verklaring:
Te recht zegt men, dat de komst van een katho
liek Ministerie aan het bestuur, voor de liberalen
slechts een tijd van stilstand is, een tijd van rust
bij hunne terugkomst aan het bewind vinden zij i 1
mer de Staatskas goed gevuld; geeneenkele onreci;
veerdigheid door hen begaan, werd hersteld; in za re
van benoemingen hebben zij ruimschoots hun aan
deel gekregen en van het program dat onze geko?
nen, eer zij aan het bestuur waren, plechtig zwoer
uit te voeren, is geene letter verwezentlijkt.
De liberalen moeten dus slechts voortgaan, wa r
zij opgehouden hebben.
Deze staat van zaken kan niet blijven voortdure n
Wij moeten een katholiek ministerie hebben r
geen ministerie van zaken, zooals thans. W ij
moeten eene nieuwe kieswet hebben er moet een
einde gesteld worden aan onze grieven. Is het ni
door het ministerie Beernaert, dat het dan
door een ander zij Zoo spreekt men in Am
werpen.
- En zoo spreken wij ook, Land van Aalstis er
geen middel om ons uit die lauwheid los te trekken; het
is maar binnen eenige jaren, als wij ons gerand verlie
zen, dan zal men d'armen overeenslaan, dan zal men
schreeuwen en loopen d droite en gauche, dan zal men
weêr zeggen; Komen wij weêr aan 't hoofd, 't zal an
ders gaan. Is er geen middel, Land, om uit die lauwheid
op te staan
Och, geëerde Landgenoten, in den Dobbelen Zie
lentroost leest men dat de lauwheid een allergevaar
lijkste toestand is; lau w water, wat doet mep daarmeè!
't is beter gansch koud water... Willen wij eens ons ge
dacht zeggen
En waarom niet
Welnu, er zijn te veel zwakke Volksvertegen
woordigers, mediocriteiten van wil en van karakter de
vurige Katholieke Jonkheid zal er moeten inkomen; om
krachtige besluiten te nemen de Kiezers zullen op
korten afstand hun Gekozenen moeten volgen en steu
nen; men zal eens moeten zeggen: Al of niet, ridder of
meirschman; en als dat gebeurt, gelijk de Latinisten
zeggen: Andaces fortuna, wij zullen zegevieren, wij
zullen los geraken uit de ma?onnieke strikken en ons
geliefde Vaderland zal een vrije, heerlijke, godsdienstige
welvarende weg beginnen te bewandelen.,. Dixit, elk
den vriendelijken goeden dag.
o*.*o—
Arme Pol De Mont, die zich nu ten dienste stelt
van Militarismus en Geuzerij... T'Antwerpen heeft
hij nogtans de verhevene en nuttige grootheid der
Vlaamsche Gemeenten uit vroegere eeuwen herkend.
En de Magistraten dier Gemeenten, M. De Mont,
moesten ze nu terugkeeren ea leven gelijk zij leef
den, men zou uitroepen: Die kwezelaars en pilaar
bijters! Er gaat t'Antwerpen een Vlaamsch Bis
schoppelijk Collegie icomen en Bisschop T a-.1 >r»ch'
hee t besloten, t*«t bijna eenparige goedkeurL-.g- dat
het Man-scha»-oelijk Vbóii** W
staancie, gansch in't Vlaamech zal zijn... Dis te
genwoordig geen Vlaamsch kent in Vlaanderen, is
een drooge Uk van den boom... En die tak valt zoo
dikwijls in de modders van 't Zedebederf. Nu
komt het uit, dat de Koning Milan van Serbië
zulken leelijken slechten bliksem was dat hij tot
over den kop in de schuld stak, voor zijn slecntig-
heden. fcZijn leven was modder eH slijk 1... En dat
moet een land regeeren! Opgepast voor d'April -
visschen: er zal weêr iets uitgevonden worden in de
gazetten! Wie weet schrijven ze niet dat BoulaDger
te Parijs aan 't hoofd is geraaktT'Aalst komt
maandag ten 1 ure M. Van de Peereboom, Minister
van Openbare Werken, om de nieuwe Statie der
Koopwaren in oogenscbouw te nemen... Door twee
zijner hoofddirecteurs vergezeld, zullen zij in den
namiddag'ne lunch gaan nemen bij M. Hipp. Le-
clercq, in de Nieuwstraat.., Waarom stapt hij toch
bij een der h eren Volksvertegenwoordigers niet af?
of bij zijnen stadsgei.ooc M. Baron Bethune
Vreest hij van daar al te harde waarheden ie moeren hooren?
Want 't gaai slecht, zeer slecht in zijn Departement, zeer
slecht... De logiebroêrs spelen cr de eerste viool: 't is gebeurdt
en't stojd zondag in 't Recht, iet is gebeurd dat ecu k.tho.
lieke bediende iets vroeg d,>or de tnsschenkomst der Katho
e Ci kozenen.. Na eenige da^en, de vraag wierd vanderhand
- 1 1 Korts nadien, dezelfde bediende aoet met dezrifJe
v ezclfde vraag door tnsscheLkomsr van liberalen; ener
-7m: een gunstige antwoord.
gaat het! zoo schrikkelijk onrechtveerdig
L x- tg op of neer, de Logie blijft meester
1er gaat in de Kamers geen geschreeuw op 1
:i erontweerdiging Onder zulke sterke
ercierheidHoe langer men wacht, hoe
«.ooi ei ijker de uitrukking van dit Onrecht zal
v rden Nu zond r uitstel zou g'heel de Katho-
j :ke Partij moeten recht staan en strijdveerdig
ij nu, zonder uitstelEr is al te lang gewacht I
r inkt u dat niet, achtbare Lezers
- M. Dierickx, die reeds in de Kamers zit,
B geit ieester van Turnhout benoemd. Dendergalm
2i- w1 ral roepen dat wij M. Van Wambeke belee-
(en, doch 't gedacht van veel menschen is dat
B -gen eester zijn eener stad en terzelvertijd Volks
vertegenwoordiger nadeel bijbrengt aan beide be-
dijmingen... Hoe dikwijls hooren wij t'AalstJniet dat
B .rgemeester en Schepene roef roef op 't Stadhuis
dr zaken moeten afwerken om naar den trein voor
B.'/assel te loopen?
Te Scheutveld is ook een Werkmaaskring geo-
ptnd cn morger zondag gaat Z. H. Bisschop Lam-
brt.cht op Meuiesteê den Werkmanskring inwijden
es' >-r een Voordracht houden. Te Charleroi zijn
de liberalen volwassen en daar heeft de Gemeente
raad krakaf geweigerd in de Middelbare Scholen
eeiiig godsdienstig onderricht te geven. Als de vo
gels gevangen zijn, worden de bedriegnetten wegge
nomen. En wie zou geen compassie hebben met
die Keizerlijke Familie van Oostenrijk De Keizer,
als bij gaat, telt de steenen, en de Keizerinne, zie,
ze vreezen dat ze nog zal haar zinnen verliezen, van
loutere droefheid... 't En zijn geen klein slagen ge
weest op die Ouderlijke herten... In Aalst mag men
voorzeggen aan al d'Ouders die hun kinders naar
d'Ecoles Moyennes zenden, dat ze voor hun eigen
een beddeken van gezucht en van hartpijn zaaien.
Ei gaat te Kortrijk een groote meeting zijn voor het
Niemand Gedwongen Soldaat.
Wij lezen in de Pere Standaard van Amerika,
haar Bureelen waren afgebrand met al de registers
en boeken, onder welke 't Kasteel der Verdoemenis
vau ->nzen Stadsgenoot M. S. Van der Guchtwij
lezen dus in die gazet der Nieuwe Wereld
Is het begin dezer week hebben we het nieuwe
exeileMaar van het Kasteel der Verdoemenis ont-
V3j' '-3HÉËÊBë!Kg de volgende week met de opnamo
Om i.e
otiy gen hebben, in staat te stc. jn bet
een .e krijgen, zullen we beginnen met - jfttetuk
XX ofschoon een gedeelte daarvan reeds vroeger
is gezet geweest.
Wat hooren wij wat hooren wij
Hoe diep zullen wij nog in den pekel vallen?
Ach, nu zal elk we! de Waarheid zien!
Dat wij moeten opklimmennaar een Vrij Leger;
Of dat wij zullen vallen in de voile slavernij der
kaserns;
Dat de Militaire kopstukken zullen rondkijken als
Balthasars naar de Steden en naar den Buiten, naar
de woningen der Vrije Burgers en der brave Land
bouwers, dat zij hun Gulden sporen zullen doen
slaan dat er vuur uitspringt en uitroepen
Wingewest
Aan ons, Belgenland!
Onder ons heerschappij
Wij snijden en rijden in de Familiën volgens
ons beliefte
En waarom dezen uitroep
Hoort, achtbare Lezers en Lezeressen
Terwijl 't gros der Militaristen werkt om alle
Plaatsvervanging onmogelijk te maken, terwijl ze
strikken en lagen leggen, daar komt nu Generaal en
Minister Pontius en hij legt de stukken neêr, om 5o
Kapiteins meer te hebben, voor de som van 400,000
fr. en oneffen per jaar!
Nu 5o Kapiteins, later 70 Officiers en onder-offi
ciers en dan onvermijdelijk meer soldaten.
Hij stelt dat voor
En de Ministers ondersteunen hem
Zou 'ne mensch daar geen bloedspuwing van
krijgen
En zou de Katholieke Meerderheid dat stemmen
O dat z'eens hun Kiezers bijeenroepen,hun lastge
vers, en dat ze 'ne keer laten stemmen, vrijelijk,niet
propter forma, dat er eenen spreekt, dat eenige
sleepdragers toejuichen en dat veel menschen moe
ten zwijgen, om in de beet niet te geraken;
Maar de Vrije geheime Kiezing
Fn men zal zien wat de Katholieke Kiezers zullen
antwoorden...
Dat ontbrak er nog, waarachtig
Niets uitrechten ten voordeele van 't Katholiek,
en de Krijgslasten rechts en links verzwaren !!I
Als 't geen abominatie is, 't begint er toch blik
sems op te trekken.
Q/
Ernstige zaak voor de Landverhuizers.
Alle weken zijn er van onze Landgenoton die vertrekken
naar Zuid Amerika. Wy zyn overtuigd dat menige in de
diepste armoede zullen dompelen. In eene rechtzinnige Ame-
rikaaDsche korrespondentie vinden wij nuttige inlichtingen
voor den Belgischen Landverhnizer. De Canada in Noord-
Amerika schijnt beter gelegen dan de Argentynsche Repu
bliek. Het is eene gezonde luchtstreek, men spreekt er
fransch en in dit land heerscht de Katholieke Religie.
Zónder geld moet men de Landverhuizing niet aanvangen;
maar voor eene nog al kleine som, kan men hoeve, land koo-
pen met de beestialen en alemdaarke noodig. Men heeft
dan dapper te werken op de Amerikaansche manier, en ze
ker zal men zijn bestaan hebben.
Eer men vertrekt, dat men zich adresseere aan de Katho
lieke H. Raphaëls Vereeniging, welke overal leden telt en
gratis alle inlichtingen zal geven. (Medegedeeld.)
Veel Gekozenen zouden geerne 't Militair voldoes;
dat de Kiezers oppassen! de Gazetten zullen niet fa-
i'-n Hean éwij sic; g.'bqj&d dat er rijn apro?
"■ea.Vi-r ultrczc - ijn Va
^mns üatrtc l^veiaöü g
Dat die Vliegenvanger maar koffie, cioch u Ja
gen nadien zal er een Meering zijn voor 't Vrijwilli
gers-Leger en daar zal men de palen en de piketten
eens goed vastslaan.
Ons Landeken was stillekes en gerust, en met al
die pompemijen van sabelgerammel, in Oorlog zul
len wij nog geraken.
En als de Ministers die 5o kapiteins ondersteunen
op leven en dood, welnu, requiescat in pace, ze rus
ten in vrede; et in seternuml en in der eeuwigheid
zullen wij er geen spijt over hebben.
De Logie wil hare beloften voor 't Militaris
mus door de Katholieke Gekozenen doen stem
men; Eerst waren 't de forten; dan de kaders dan
't effektief van manschappen; nu de 5o kapiteins en
zoo zal 't voortgaan.
't Volk begint erg misnoegd en verbitterd te wor
den; het heeft reeds den naam van Voddemans op
de lippen.
ij's koop in onze Bureelen
«BNota. Om die boeken i
franko te bekomen 0,10 c. p.
h. bij voor 't port
Verstandige Hovenier o,85
Keukenboek l,oo
Tooverboek o,5o
Jan Clerker 2,25
Gaston Blankaert 1,75
't Kasteel 2,oo
Doktor Goris gaat verschij
nen.
Om fransch te leeren, zonder
Meester o,45
Een Framassonske o,12
Troost der Armen, veel re
cepten o,5o
Napoleon l,oo
Roninson l,oo
Genoveva van Brabant o,75
Masker van de Wereld 2,5o
Kabinet-Sekretaris l,oo
Rosa van Tanneburg o,75
't Rloemkorfje o,75
De Waterkruik o,3o
De Trappisten o,5o
H. Barbara o,5o
De Kroon des Hemels 2,oo
De Raadsels van 't Vlaam
sche Volk o,85
Karei VI l,5o
Trouw tot ter dood o,5o
Valentyn en Ourson o,75
DE OUDSTE DOCHTER DES DUIVELS
een verhaal uit deze eeuw
doorS. VAN DER GUCIiT, Kunattchilder te Aalst.
—o— ?7
Jonker Joseph Vermeulen was altijd een christelijke jonge
ling geweest, en al had hij niet immer even verduldig de on
gelukken verdragen die hem overgekomen waren, echter
was hij niet haatdragende gebleven. In plaats dan van zich
rechtstreeks bij zijnen gewezen dienaar te begeven, begaf
hij zich eerst vooral naar de Werf kapel, waar de Moeder
Gods Maria onder de aanroeping van Onze LieveVrouw ter
Druiven, sedert eeuwen lang wordt geëerd. Joseph had
voortijds in deze kapel dikwijls gaan bidden en het was als
om een oude kennis te bezoeken, dat hij deze bidplaats bin
nentrad en aan den Outaar nederknielde. Hier bad hij grond-
hartig, tusschen het storten van ziltige tranen, deze die niet
gewoon is hare kinderen te verlaten, na eene uitkomst aan al
zijn verdriet en om de gratie en sterkte voor zijne kruisen
verduldig te kunnen dragen.
De jonker bleef lang bidden, ja zeer lang, en hij vond in
het gebed zoo een bovennatuurlijken troost, dat hij schier
zijne vermoeidheid had vergeteD. Eindelijk stond hij recht,
en na de Moeder Godsnog eens met een kniebuiging te heb
ben vereerd, verliet hij de kapel om zich bij Qwenel te be
geven.
Dezes huis stond aan het begin der Korte Nieuwstraat,
in de nabijheid der Stadswaag, schuins over de gewezene
Kerk der Carmelieten, die nog altijd in denzelfden uitgeplun-
terden toestand verkeerde, zooals de Sansculotten die ach
tergelaten hadden. (Heden is deze Kerk in Stadsschouwburg
herschapen.)
Quenel was juist thuis en in gesprek met zijne Marie,
over een aankoop van flesscben die hij kwam te doen, als
Joseph den winkel binnentrad en aanklopte.
Marie spoedde zich naar voren en vroeg met hare gewoon-
zan.e beleefdheid waarmede zij hem kon gerieven?
De Jonker antwoordde op deze vraag niet, maar haar
droefgeestig beziende, begon hij te zeggen: Ach Marie,
kent gij uwen ouden meester niet meer I? ik ben Joseph Ver
meulen die u en Quenel nog eens komt bezoeken, vooraleer
deze stad voor eeuwig te verlaten.
Gijl Jonkheer Joseph! zegde Marie, een stap naderende
om hem van dichterbij te bezien; dit is niet mogelijk I Maar
zoo op eens werd zij hem kennende, zij uitte eenen gil en liep
binnen.
Man, riep zij uit, spoed u naar voren, Jonkheer Josef is
terug van zijn reis en vertoeft in den winkel.
Deze woorden maakten Quenel als uitzinnig van vreugde,
hij had altijd zijnen jongen meester hartelijk lief gehad en hij
stormde, niettegenstaande hij een zwaarlijvig lichaam had,
in vervoering den winkel in.
Al was Joseph vee), veranderd, echter had zijn dienaar I
hem weldra erkend: hij vatte hem dan geestdriftig bij d'hand
en bracht hem binnen, zonder door aandoening een woord
te kunnen spreken.
Marie kwam eerst tot bedaren, zij bood den Jonker een
stoel aan en wijl hij zich nederzette, sloeg de goede vrouw j
hare handen door medelijden bij malkanderen, toen zij den I
staat bemerkte waar hij in verkeerde 1 Ach Jonker, zegde i
zij, gij zijt voorzeker op uwe reis niet gelukkig geweest? dit
zie ik op uw gelaat. Ik mag mij echter nog gelukkig noemen, I
antwoordde Joseph, van in de grondelooze kolken der zee
niet begraven, of door den gruwelijksten hongersnood niet
omgekomen te zijn. Nu wilde ik echter de wijde wereld in,
maar vooraleer mijngeborteland te verlaten, was ik begeerig i
u beide eens te mogen spreken, over de kromsprongen die i
Keuliaen heeft gebruikt, om zonder in het Rasphuis te gera-
ken, den gelukkigen eigenaar van gansch mijn vermogen te
kunnen blijven. Ik begaf mij dan op weg en ben, gelijk gij
ziet, u in uw huis komen vinden.
—Keuliaen, antwoorddeQwenel,heeft zich bij het Gerecht
zoo wit weten te wasschen als sneeuw. Maar laat ons over
dit alles later spreken en liever uwe gelukkige wederkomst
vieren, want, geloof mij, Jonker, wij zijn gelukkig van u we
der te zien; zou Mijnheer, in afwachting van het noenmaal,
niet een stukje op de baud nemen, wijl ik u eens mijnen mor-
gendwijn zal laten proeven?
Joseph schudde treurig het hoofd: Heb dank, goede
menschen, zegde, hij, ik ben ziek, ik kan niet eten, echter
zou een glas water of bier mij willskom zijn, want Ut brand
van den dorst. Het ware een schande, wedervoer Qwe
nel, dat een dienaar zijnen heer met water of bier zou be- j
schinken, a'« bij wijn in den kelder heeft... Verbeid een oo-
genblik ik - u eens iets deftiger toedienen.
En Qweael ve iet de kamer, om kort daarna weder te ko
men, voorzit-, van twee flesschen wijn.
Irr.ddi- had Marie waargenomen dat de jonker bibberde
van k' -.aar het goede mensch dacht ook dat een roo
mer - m -u versterken en had dusvolgens aan haren
mart geei.u o .-.ring willen maken.
Deze ontstopte dan ook een flesch ouden Bourgonje wijn
en schonk er drie roomers van vol die op de gezondheid van
van jonkheer Joseph werden geledigd. Van eene omschin-
king kwamen er twee en drie, ja, bijzoover dat de tweede
flesch werd ontstopt.
De wijn scheen inmiddels aan Joseph zeer wel te bevallen,
hij scheen veel beter en zijn wezen, eerst bleek als een lijk,
werd van lieverlede met een lichten bloos overtogen.
De Echtelingen aanzagen dit voor een goed voorteeken,
en toen eindelijk de Jonker, overwonnen door vermoeienis,
en vaak, zijne oogen toevielen, bracht men hem op een def
tige logeerkamer, waar Marie op voorhand hem reeds een
mollig bed had gespreid. Qwenel hielp hem te bed en hij
plaatste in zijn bereik, op de nachttafel een kleine bel.
Zie, Mijnheer, zegde hij, indien gij u niet wel zoudet gevoe
len, gij behoeft maar te bellen, en straks zal ik of mijne
vrouw bij u wezen om uwe minste wenschen te voorkomen.
Ik geloof, antwoordde de Jonker, dat ik u niet zal moe
ten lastig vallen, ik heb nu een weinig de koorts, die, gelijk
zij gewoon is te doen, mij na twee of drie uren rust, wel zal
verlaten. Dan sta ik op en zal trachten een weinig te ontbij
ten, om wellicht mijne vorige krachten te kunnen hernemen;
want ik bezit eenen vriend en weldoener, die mij na eenige
dagen hier ter stede zal komen afhalen... ook heb ik aan n
nog veel mededeelingen te doen.
Dit zeggende, legde hij zich neêr, kroop onder zijne de
kens en viel oogenblikkelijk in eenen koortsachtigen slaap,
wijl zich Qwenel op de teenen verwijderde, omin zijnen win
kel de klanten te gerieven, en Marie zich in hare keuken on
ledig hield.
Kort daarna hadden deze goede menschen het zoo druk
gehad met een bezonderen aankoop dien zij kwamen te doen,
dat zij zelf gedurende bet noenmaal niet regelmatig met mal
kanderen hadden kunnen spreken. Ondertusschen verliep de
dag met rasse schreden en het was reeds 4 uren in den na
middag, als Qwenel met zijn wederhelft in zijne keuken een
gesmakelijk kopje koffie zat te drinken, eindelijk sprak:
Vrouw, zegde hij, als half ongerust, mij dunkt aat Jonk
heer Joseph een goed trokje doet, hij is van elf uren in den
voormiddag te bed, dit maakt op dezen stond 6 uren slaap.
De Jongeling was vermoeid, antwoordde Marie, de slaap
zal hem verkwikken. Dit neem ik aan, maar kwest heeft
hij van gansch den dag iets geëeten. Zeer wel mogelijk!
Indien wij eens behoedzaam gingen zien? Ik meinde
hetzelfde te vragen. Drinken wij dan eerst onzen koffij uit.
Zoo gezegd, zoo gedaan: de echtelingen ledigden hunne
kopjens en gingen naar boven. Asn de deur der slaapkamer
