22 Zondag 2fJuni 1889. 30ste Jaargang. GODSDIENST.-- VADERLAND. -- VRIJHEID. Parijs. - Mei 1871. Ch Kam Boekwerken Tazida Spinael L, BUREEL, ACHTERSTRAAT, Geweae Anaancen 2® centiemen per regel. Annonce» op de tweede bladzijde 5® eentiemea den regel. Berichten onder 't Nieuws, 1 trank den kleinen regel. HET LAND ABONNEMENTS-PRIJS. 5 Fr. s jaar8, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op alle tijdstippen des jaar» genomen, rechtstreeks by ons of door Post of Briefdragers. YAN AE S De werklieden geforceerd in hun duurbaarste Vrm I' heid, in de meesterschap over hun kinders! 't Is spijtig dat cr geen boek gemaakt is van al dici gruweldaden! Ze zijn ook rond geweest, de Jansons, de Lippens, de Willequets, de Neujeans. met hun Sekretarissen! Rondgegaan, om de Priesters en de Voorstaanders van 't Vrij Onderwijs op de pijnbank te leggen! Rondgegaan, en geteerd en gesmeerd op de kosten der arme Belgen, terwijl zij voor elke zitting hand vellen goud inrijfden 1 rukt, allen, behalve Bouvier, korts nadien van 't we- reldtooneel verdwenen. Er is een werkmanskwestie, ja, een brandende werk- manskwestie; maar de Socialisten en Vrijdenkers, met hun goddelooze schritten en boeken en hun Orgelbals, ze kunnen de kwaal aanduiden, ze kunnen vleien en fladijen, streelen en beloven, maar ze zullen 'twerkvol dieper én dieper in 't Ongeluk breugen. AALST, ZATURDAG i JUNI 1889. Hebben wij die wreede datums vergeten Mei 1871 De Commune te Parijs Brandstichtingen en Moorderijen I Een leven als een Helle Den 24 Mei, doodgeschoten op den koer van 't gevang La Roquettede aartsbisschop van Parijs Mgr Darboy met vier ander Priesters. Den 26 Mei op dezelfde plaats: 10 Geestelijken, Jesu ieten en Seminaristen; den 27 Mei, nog 3 Priesters;.. Zelfde dag, nabij de kerk der Italianen, 4 Paters Preek- heeren en 7 brave katholieke burgers. Zelfde dag: M. Bonjean, Voorzitter van 't Cassatie- Hof; M. Jecker bankier, drij ander burgers en 38 Poli- cie-agenten. D'eerste slachtoffers waren geweest de generaals Le- comte en Thomas. Die wreede moorderijen, 't vergieten van dit onschul dig bloed wierp over Parijs een malledikse; die godde looze menigte kreeg den helschen duivel in 't lijf; men begon te schieten en te branden, rechts en links; men moest bloed en vuur zien; en eindelijk verschenen de Petroleusen, de Jesabels en de sjchipies, die rondliepen als razende sirena's en op de brandende Banken, Palei zen en Stadhuizen petrol goten... 't Was vreeselijk! 't was grouwelijk En voor de verjaring dier gruweldaden hebben de Socialisten van Gent gevierd en gevlagd, gezongen en getrompet; hun lokaal was versierd, hun gazet stond vol lofartikels En diezelfde Socialisten vaa Gent hebben bij zijn in trede, Bisschop Lambrecht wreedaardig bespot; z'heb- ben tegen d'Eerste Communie gewerkt en geschi even; ze richten een civiele Eerste Communie |in; z'hebben tegen de MoederGods de schrikkelijkste godslasteringen uitgebalkt; z'hebben den Hoogdag van Kerstmis bespot en begekt; in hun lokalen hebben zij een bureel van Vrijdenkerij, waar men aanwerft en opteckent, om te sterven zonder biecht of berechting, om te sterven als een dier!... Achtbare Lezers, zegt gij met ons nietWelke booze sekte I?! En zondag lazen wij in een hoofdartikel van Dender- galm Het Socialismus is de betrachting naar eenen staat van verbeterde beschaving, van verzachting en ver- zuivering der zeden I Dat stond te lezen in Dendergalm van zondag, met groote letters Welke venijnige slang is die liberale gazet toch De roó vlag mag er wapperen! Men mag roepen: Geen j r God of geen Meesters! Men mag de Moorderij, de Brand- j roode vlag van't Socialismus zou de verwoesting van stichting aanprijzen, 't Werkvolk ophitsen, als er maar alle welvaart nr.eêbrengen gekabast en gelawijd en gelogen en gelasterd wordt te- Christelijkheid en Broederlijkheid zal 't verschil der gen God en zijn H. Kerk, tegen Sacramenten en Pries- j standen doen vergeten en den vrede herstellen en bewa ter» l ren.... Dac er ecu uuae vuile Carogne komt uit een bohemers tent en roeptA bas la Calotte Dendergalm zal ze in zijn armen drukken. Er zitten daasschrijvers in die liberale gazet, gausc'r ucuurven én verstompt door't lezen ,der slechtste boeken die in de wereld bestaan! En'tis naar de scholen, door die Vrijdenkers-gazet aangeprezen, dat d'Ouders hun kinderen, hun duurbare kinderen zouden zenden, om in zulke gevoelens gekon fijt te worden Foei, 't is wreed En datzelfde Geuzenvenjel durft schrijven jjdat ons Katholiek Ministerie niets gedaan heeft gvoor 't Werk volk! Dat Godsdienst en brave weldenkende rijke men- schen niets kunnen doen voor 't Werkvolk! Dat durft lachen met de Werkkommissie, die overal rondgegaan is om de klachten en noodwendigheden van 't Werkvolk op te nemen! Rondgegaan, op broederlijke wijze, zonder ne centiem uit de Staatskas te trekken! 'tZijn de Socialisten en de liberalen, die den toestand van 't Werkvolk moeten verbeteren Lieve menschen toch Wij hebben ze beziggezien,van 1879 tot 84 en vroeger! Wat hebben ze gedaan Wetten gemaakt van geldverkwisting en van dwang! wf!"aSe!'?.d,0en wij keuren de onverweldening en rooverii niet eroed. Waarom al dat lawijt en verwijt? Bara heeft zelfs Wie zal hun ongelijk reven? Er liep in Frankriik Isisen^m'Se11 k JJm'st.ers voor Hof van As" eendroef en ontstellendgerucht, ditodat de Duitsche sen moesten komen, dat zij onweerdige menschen j Keizerzijn Koninklijkenbondgenootnaar Straatsburg Vr« over po 1- i S'ng leiden, en daar in die veroverde hoofdstad de rdJt °o iLJ, P'oce3 der Socialisten m de Walen; wapenschouw doen van zijne zegevierende Ulanen edert 5o jaren bestaat er eene geheime Policie;.... 'en Hoezaren. Maar op den laatsten stond heeft ókerïvan^ e ran aaohehauden als op- j Humbert gezien dat men hem te ver leidde,en hij zal ■okers van Socialismus;... de Ministers wisten van in den Elzas den voet niet zetten. Nu vertelt Cmsfi I aaiuBö uv.11 v uni utci In de kieeing van 1884 wierden al die Inkwisiteurs j Vrhoo.'d der Geheime PohcfefLn^beSkopstukl fuder ramentnt "chUo'sa?'3 SpeculaiIten en door de openbare verontweerdiging van hun zetels ge- .-qtst alles: hii neeld#» mnA nen Reen enn 4a. TMI— 1t t 1 - 11 - f- j wiwvi laiunua'n. V/Ui iu Octf SleR.w1J, °e? meê -aan Bara, aan den i Dijnsdag is Humbert met Crispi te Rome terugge- .oile Beige en znn meesters wisten mets komen v t Is door een goed, broederlijk, liefdadig hert dat de maatschappelijke vrede moet hersteld worden; Onder ae liberalen vindt men ook goede herten, doch ten allen tijde was de liefdadigheid het groot aandeel der katholieken; Al die groote kerken voor 't Volk, wie heeft ze doen opbouwen? Die Gasthuizen, die Weezenhuizen, die Schuilplaatsen voor Ouderlingen, voor verlatene men schen, wie heelt ze gesticht en begiftigd? Al de Gasthuizen dragen namen van Heiligen; ze wa ren gesticht door Bisschoppen, door Dekens, door ander Geestelijken, door Katholieke menschen. .Dc Gilden, van voor de Fransche Revolutie, ze be schermden 't Werkvolk in al de punten die nu gevraagd worden. Er waren Godshuizen voor oude afgesloofde werk lieden, voor losgelatene gevangenen, voor ongelukkige gevallene menschen. Tot dien ouden, kloeken, edelmoedigen, Katholieken Geest moeten wij terugkeeren; daartoe wekt de Paus ge durig zijn Katholiek Volk op; daarom zijn de Congres sen bijeengeroepen Dat elk die richting volge in 't bijzonder; elk, liberaal zoowel als Katholiek; door edelmoedigheid en door broe derlijkheid; ons leven is hier toch te kort, om zoo zeer aan dat geld en goed tc houden, om geldzuchtig tc zijn Elk in 't bijzonder en op de Congressen voor 't Werk volk de waarheid durven verklaren, de klare waarheid en de redmiddelen opzoeken Dan zal 't Socialismus zijn heillooze macht verliezen en geen rede van spreken of van bestaan hebben. Achtbare Lezers, wie gij ook zijt,denkt.er wel op - De itoile Beige; en zijn meesters wisten niets!,. Eilaas, eilaasin veel Besturen de Directeurs "dijen de Ministers; en wat doen zij achterduims? sèar dikwijls de Ministers hatelijk maken. 1 *n een Hinderlaag vallen;.... 1' ;h MinisterLejeune heefè er niet meê gelachen; 1' opperhoofd der Geheime Policie is afgesteld en eel dat Korps van Geheime Policie en Justicie zal -ponden worden. feaschen, ge ziet d'inzichten der Logie awijt maken; e kamers o. kostelijke dagen doen verliezen; - umoer maken; Straatvolk ophitsen; por 't Paleis des Konings gaan huilenDémis- ic l£n Souverein benauwd maken En.... I ch 't was gekapt strooi JUcmoet bekennen dat de Ministers eerlijken ren ijk hebben gehandeld... E slechte inzichten der Logie blijken des te meer oom'haadelingen van 't Gemeentebestuur te Bras- VI inerl t Is iets geweest, aees week in de G'heel Europa zal ervan spreken Bara, dien schort, Bara Hij heeft de Ministers verweten en uitgescheiden, gelijk men in een Spaansche kaberdoes zeu deen Meer dan iemand verdiende hij tot d'orde geroe pen te worden of door de Deurwaarders aflrontelijk uit de Kamer gezet. In zekeren zin, 't is spijtig dat Voorzitter De Lantsheer de Ministers laat beleedigen. Maar van den anderen kant, men ziet nu met welke sentimenten de Minderheid bezield is, en wat de Radikalen zullen uitwerken, als zij een half stem- meken meerderheid zullen hebben. Dan zal 't niet zijn van den tijd te verliezen, te praten en te zagen, van te aarzelen voor een recht- veerdige en alomgevraagde Kieswet. De radikale en liberale Wetten zullen er doorgaan gelijk de schepen door 't sas van Vilvoorde. ert eenige maanden waren de openbare sa il holingen er verboden; I. ndag is dit bevel ingetrokken; maandag, als h -eggenToe, straatvolk toe logiegasten, toe d ten, we geven u den pap in den mond; denkt 5^75 en op 7 September 1884 1 komen. Duitschland. De keizer is zoo verheugd dat de yERZEKERiNGS-wet voor oude en gebrekkige werk lieden is gestemd, dat hij den minister van oorlog, die hem de tijding bracht, omhelsde, en aan 'nen anderen minister die in den Reichstag die volkswet krachtig verdedigde, heeft hij het groot lint van den zwarten Arendgeschonken, de hoogste eereorde van f zijn Keizerrijk. In Westfalen heeft de Werkstaking schielijk hernomen door de schuld der meesters die de toege vingen van Berlijn wilden intrekken. Gansch de Westfaalsche burgerij, en de duitsche drukpers zouder uitzondering trekken partij voor de werklieden die in hun recht zijD. Wanneer de bazen hunne werklieden zullen be handelen op een christelijke;wijze,'t is te zeggen met eerbied en liefde, hun daarbij een voldoende dag loon of een aandeel in hunne winst gevende, dan zal die zware kwestie licht opgelost worden. Te Bochum, in verschilde meetingen, zijn de bestuurders der koolmijnen allerstrengst beoordeeld; de werkstakers riepen uit: Nu moeten wij winnen of sterven Frankrijk. De bespreking van 't budjet ging stiliekens voort, zonder ruzie of gekiji, elkeen vree- zende aan de Tentoonstelling nadeel te doen; maar t kon niet lang duren. Een Parlementslid Andrieax stelde voor de wersingen van 't hooge tribunaal des Senaats te onderzoeken. Daarop is het tempeest Dol de bedrieeerii Dabte niet- Bm-a h-,8 losS?.bars?en1 en d,e kamer geleek weldra aan eene de kers te Naar ft Assise^ tïï gestemd met 33i stemmen tegen 209... Het laatste woord bleef aan den Boulangis: Laguerre. Gij stopt mij den mond, riep hij uit, maar gij zult het niet, aan de kiezers die u gaan eordeelen. msterj 't Zijn Misdadigers!... Het Stadhuis van aad, schcon vee| esklander te maken, de van t Park te sluiten, de policie-Commissa- aar met hunnen sluier te doen faktionneeren, den Volksoproer te doen gelooven, er was volksoproer als geld in de zakken van eenen *d... Die schoon dage* zijn uit. poortt rissen om aa zco mi dronk» Tot elfs Frère was Afrika. De blokkeering der kust van Zanzibar, j zoo ze door de Duitschers wordt gedaan, staat den tt t "T Engelschman maar smal aan. Hij vindt dat de Hreigen b-t lever fter Engels^e MirsienarLeT ou-ic grove iou neDDen bedreven met bezit te nemen van het grondgebied der afrikaansche kust; maar Enge land heeft zich niet te bemoeien met die pogingen van colonisatie. De engelsche zendelingen moeten zien dat ze 't oorlogsterrein zoodra moeeliikvluchten d: dC-'opstookt om onschuldigen op de bank d.er Jus- tide^e brengen!!!... D'heeren Beernaert tü Lejenne heten met hun eerlijk hert d«* hoogste welspre- i keiheid bereikt eu met 78 st. tegen 32 en 3 ont- bolingen (de Ministers) heeft de Kamer hun gedrag gclgekeurd en de eerlooze aanvallen gebrand- Rusland. Er is weerom rumoer onder de Nihi- listen, 't Schijnt dat de politie verscheide geheime /-v i j 'genootschappen heeft ontdekt, waarvan eene, in Jl Oil DIG it UV GrZlCUt betrekking met de Uitvluchtelingen van Zurich, voor TT doel heeft aanslagen te beramen tegen 't leven van koning Humbert is met vlaggen en vanen te den Czar. Bhjn ingehaald en gevierd. j Spanje. Sagasta en zijn liberaal ministerie loo- iij en zijn minister Crispi en de Duitsche Keizer j pen groot gevaar, door de tweedracht onder de o< spreken niet als van vrede, maar achter dit zoet liberalen. De minister doet zijn beste om den vrede vord verschijnen hunne millioenen gewapende j in zijn partij te herstellen, en zoo hij lukt, zullen de ühnen. Als men zal beginnen te ontwapenen, zul- Cortès op 8 juni terug bijeenkomen om den finanti- LrJ^LlLVrende,gel00'Ta. j D ëelen toestand te «gelen en het contingent van het Re Kathoheke Duitschers hebben m den Reichs- 1 leger te stemmen. Het wetsontwerp over 't alge- [sg mtdrukkehjk van den Paus voorbehouden: wij i meen stemrecht zou tot het einde van den zittiid lep bondgenoot zijn van Italië, zeggen ze, maar verschoven worden. »S O Lpnr\n t n r.n -r/> K«/v/)/)/on nf Te koop in onze Bureelen ÜjNoTA. Om die boeken irankote bekomen 0,10 c p. h. bij voor 't port Verstandige Hovenier o,8b Kabinet-Sekretai is 1,00 Rosa van Tanneburg o,75 't Bloemkorfje o,75 De Waterkruik o,3c De Trappisten o,5o H. Barbara o,5o De Kroon des Hemels 2,00 Baedsels voor'tVolk o,85 Valentynen Ourson l,oo Om fransch te leeren, zonder Meester o,45 Een Framassonske o,12 Troost der Armen, veel re cepten o,5o Napoleon l,oo Robinson l,oo Genoveva van Brabant o,7e Masker van de Wereld 2,55 Keukenboek l,oo Tooverboek o,5o Jan Clerker 2,25 Gaston Blankaert 1,75 't Kasteel 2,o5 Karei VI l,oo T rouw tot ter dood o,5o hinnering he; behulpzaam te zijn, toen de oude meid haren 1 heer kwam -irwittigen dat het middagmaal vaardig was. Zij gingerlan binnen en aten lustig en vrolijk, en wel i bezonder da heer Hendrik Van Steenhuffel, die na het verloop vaiongeveer twee en dertig jaren nog eens met zijnen zoorlet noenmaal vermocht te deelen. Toen eirtelijk de spijzen afgediend waren, bij het drin- - - ken van er, lekker fleschje wijn, verzocht de goede heer die het gemoed van vader en zoon bezielden, toen zij op zijnen zoc het verhaal zijner lotgevallen te willen volledi- zoo een eigenaardige wijs malkanderen kwamen te herken- gen; en dze die niets beters wenschte, verhaalde hem in het nen. Pieter Doelmans liep even al of hij nog had kunnen j wijd en leed al wat hem overgekomen was tot op het tnrlilalnn rrAtrr.liYfl rloor Van QfflflnknAal Hart knl rAttrl nm onnnnklt Hof ki'ï v*am \T- .11 of DE OUDSTE DOCHTER DES DUIVELS een verhaal »it deze eeuw doorS. VAN DEEGUCHT, Kunstschilder ta Aalst. XXXVI. - ONVERWACHTE ERKENNING. Het ware een onmogelijke zaak het genot te beschrijven, 35 twijfelen, gevolgd door Van Steenhuffel, den hof rond, om alles te kunnen bestatigen, tot dat hij eindelijk aan de sluit- haag bleef staan, waar eertijds het grimmig wezen van Bamboe hem toegegrijnst had, vooraleer hem aan te grijpen en weg te vluchten. Zie, lieve Vader, zegde hij, ik heb alles in den tuin zeer wel herkend; en ik twijfel geensins, al heb ik mijnen doopnaam vergeten of gij zijt mijnen wettigen vader. Echter, vervolgde hij, met den vinger de haag aanwijzende, is deze plaats in mijn geheugen een voorwerp van afschrik gebleven, want bet is vandaar dat het monster, die mij aan uw vriend schap heeft onttrokken, mij heeft geroofd. Zoo sprak hij en dekte met beide handen zijn wezen, even alsof hij een kwaadvoorspellend visioen van zich wilde ver wijderen. Deze doenwijze bedroefde Van Steenhuffel en hij klopte hem troostende op den schouder: Eugeen, zegde hij, dankt liever den Hemel, die u na zoo veel jaren dolens uwen vader heeft weder gegeven en verdrijft al die overleden smarten, benevens uwen aangenomen naam van Pieter Doelmans uit het geheugeD, om nu voortaan met mij geluk kig te mogen leven. Pieter Doelmans dien wij nu voortaan bij zijnen echten naam van Eugeen Van Steenhuffel zullen noemen, slaakte eenen diepen zucht, en zich langzaam omwendende, volgde hij zijnen vader, die hem terug naar het rustprieehje bracht. Vader en zoon hadden aan malkanderen zooveel te zeggen, dat het reeds middag was geworden zonder dat een van beide zulks vermoedde en zij hadden nauw hun fleschje geledigd en hielden nu aan met zich wederzijds veel vragen te doen, en die zooveel mogelijk wederkeerig te beantwoor- woorden. Van Steenhuffel kwam juist te zeggen dat Eugeen van aangezicht zo bijzonder wel aan zijne overledene moeder dien hij aan Joseph geen mondelingsche belofte had gedaan geleek, dat hjfcich aangedreven had gevoeld, ter harer er- en het slechts zijnen zoon was die aan zijne verbintenis te kort was gebleven, berispte hij hem, van zijnen vriend, die misschien in geldgebrek verkeerde, niet bijtijds te hebben geholpen. Eugeen kon weinig tot zijne verschooning bijbrengen, hij bekende zich plichtig; en beiden, vader en zoon, namen het besluit den volgenden dag met het paard en chees, dat Vaa Steenhuffel slechts eenige dagen te voren tot hun gebruik had gekocht, zich naar Aalst te begeven en aldaar den Jonkheer op te zoeken. Zoo stonden de zaken, daags voor dat Quenel, Joseph Vermeulen naar de kerk had vergezeld, en in de herberg den Biekorf hem het soldatenleven hatelijk had trachten te ma ken. oogenbli dat hij van zijnen Vader was herkend. Het snhooren dezer mededeeling had den heer Van Steenhuel meer dan eens de tranen uit de oogen geperst, en als Eugïn ophield van sprekenverhaalde hij op zijne beurt be dit alles uit wraakzucht aan boord was gelegd ge weest, door eene zekere dame Bertran, eene soort van kaartl-jsterdie hem uit nijd had vervolgd en de schaking van zi» zoontje had bewerkt, omstandigheid waarvan zijne teergtiefde huisvrouw van verdriet was gestorven. Daie Bertran en hare nicht, de oudste Dochter des Duiv», waren gelukkig dat zij reeds de wereld hadden verleen, want hadden zij nog geleefd, Eugeen zou een bioeige, ja een bloedige wraak over hun sehelmstukken hebfen genomen; maar dit was te laat, en Vader en Zoon stelen zich gerust, zich onderling gelukwenschende van aannalkanderen wedergegeven te zijn. Kortom de goede hee Van Steenhuffel kende schier het toppunt niet meer van zij:,geluk, en zijnen zoon Eugeen wist schiers niet hoe zijièn deugdzamen vader te believen. ;an den volgenden dsg werden er door Van Steenhuffel pojingen aangewend om Eugeen als zijnen wettigen zoon te hejtennen. Daarmede vtrliepen er eenige dagen; en toen nufindelijk de eerste vriugd zich begon te matigen, was de tijf reeds verstreken, di-s Eugeen had vastgesteld om zijnen v»end tot Aalst te gaan vinden. Hij had hem nochtanspiet vergeten, verre van daar, want t<en hij weken daarna bij eenen zomerschen avond, in het nstprieel, dat wij reeds ikennen, met zijnen vader gezeten vas, waagde hij hem val Jonker Joseph Vermeulen te spre ien en hem de belofte tq herinneren, die hij hem had ge- «aan. De heer Van Steenhufjel verschootdaar met al de f nrSde ST"8" hem gekomen waren, had hij Jen Jonker volkomen rniaijn geheugen verloren. Maar door- een afgedane zaak, de Jonker wü en zal zoldi XXXVII. - ONBAATZUCHTIG HUWELIJK. Toen Quenel en Joseph t'huis kwamen, bevond zich Lelie bij Maria, met welke zij een lang onderhoud had gehad, in alwachting der terugkomst van lonkheer Vermeulen, die zij op hare beurt geluk kwam te wenschen, over zijne gelukkige hersteltenis. Joseph beantwoordde de deelneming van Lelie met haar wederkeerig te bedanken over al hetgene zij gedurende zijne ziekte voor hem had gedaan, en de goede jongeling drukte ter zelvertijd het spijt uit, dat hij gevoelde, van heur niet geldelijk te kunnen beloonen. Maar van dit alles wilde de naaister niet hooren. Het is, zegde zij, met uw geld dat ik huis en bedrijf mijner meesteressen heb overgenomen, en gij hebt in mijne oogen nooit opgehouden er eigenaar van te zijn. Ik? neen, Lelia neen, bederf het weinig goed niet dat ik heb kunnen doen; want ziet! dit aandenken heeft zooveel bekoorlijkheid voor mijver van hier zal bet mij helpen oa... Verre van hierl.... Mijnheer, gij zult niet meer vertrekken. Lelie, het is mij onmogelijk... Weihoe, Jonkheer! hebt gij dan al vergeten wat gij slechts acht dagen geleden aan Marie, de echtgenote van Quenel, hebt gezegd, en deze mij, tot de minste bezonder- heid, heeft medegedeeld? Zoo sprekende, borst het goede meisje in tranen los. Quenel stond dit tooneel hoofdschuddende te aanzien: Beste Juffer, zegde hij, spaar uwe tranen en al de schoone woorden, die gij bijbrengen kunt, om Jonker Joseph te be- 1 weerftn nii»r t»r cfaA» Ki? -R-a u,:jven, want het is soldaat worden,

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Het Land van Aelst | 1889 | | pagina 1