ZEESCHUIMER
gondag 15 l^ptemuer 1895
36*" Jaargang
37
GODSDIENST.
VADERLAND. - VRIJHEID
I)e Beenhouwers
Hoe zouden wij Aalst wilbn
bestuurd zien?
TItOUWE INHOUD
Et'embodegem. iÏÏTil
M. Van Wambeke. .JSTVrfc
heeft vervalschl,
tot zijn profijt, om ons schade te
doen...
Is dat treffelijk
Is dat eerlijk
Is dat Catholiek
Is dat Christelijk
DE VERVBOZEN
BUREEL EILAND CHIPKA, WERF.
Gewone Annoncen 20 centiemen per regel; Annoncen op de 2de bladzijde 0,50
den regel; Berichten onder 't Nieuws 1 frank den kleinen regel.
HET LAND
ABONNEMENTSPRIJS.
5 Fr.'sjaars, vooraf betaalbaar. Inschrijvingen worden op alle tijdstippen
des jaars genomen, rechtstreeks bij ons of door Post of Briefdragers.
YAN
T
L_ -TV T T'Aalst is Tie
OOPENDE IN IEUWS. niemveComman-'
:j:dant van de Sol
daatj esse hoo 1
namelijk Mr Majoor Brassinc, broêr van den Minister van
Oorlog. T'Audenaarde, welk schoon gerieflijk Spoor-
huis of Statie, in Duitschland zeggen ze Baanhuis; Spoor-
huis het huis waar de sporen liggen voor de Treins...
Audenaarde heeft een wondere Tentoonstelling gehad van
Kunst en Ambacht, bijz. de schoenen en de meubels wek
ten d'aaudacht op er was een ladder, een dobbele ladder
om de vensters langs buiten te kuischen, een nuttige uit
vinding. T'AALST is ook een Tentoonstelling van
Kunsten Ambacht, in den Werkmanskring... Een goed
gedacht't doet altijd goed doch onder een
REGENTIE VAN VREDE,
om vijandschap en oorlog te staken, om eenparig
te werken voor Broodwinning en Welvaart, wij
zouden zulke Tentoonstelling willen zien op 't
Stadhuis, voor iedereen, of in een der Stadsscho
len... Eendracht is macht
De gardecivik te peerd van Brussel neemt ook deel
aan de spiegelgevechten, van verre, om geen malheuren
te moeten vreezen... Liever bloode Jan, dan doodc Jan,
zeggen ze.Ons Koninklijke Familie is in den Rouw,
wegens 't overlijden van groothertog Ladislas, uit Oosten
rijk, die over eenige dagen op de jacht verongelukt is..
Pater Abraham a Sancta Clara preekte dikwijls
Heden lijn Doorluchtigheid.
En morgen in het graf geleid...
Wij wenschtten dat het kon geloocheustraft worden;
doch er komen treurige tijdingen uit St Nikolaas en uit
ander plaatsen van 't Land van Waas Dat 'tSocialis-
mus er zooveel vooruitgang doet en opent lijk te voorschijn
komt. Sedert fi weken is er in Italië een verschrik
kelijke Droogte, en 't is er zoo heet als in een broeikas.
In Lombardia en Venet ia is veel schade aan den Maïs, aan
de Kastanjen en aan den Wijn.... Arme boerkesMaar ze
kunnen daar nog tegen 'ne kwade slag... In Sicilië is de
toestand veel erger... Slecht water, zei de reiger en hij
poorde in den mestpoel. AALST. Wij moeten oppassen
met den Strijdpenning; er zijn er die onder valsche namen
ons dubbelzinnigheden sturen, om ons in affronten te
brengen. Vóór de Kiezing heeft men ons valsche ronddra-
gers gezonden, die 5 fr. kregen voor een pak van ons
vliegende bladjes... Oppassen is dus de boodschap.
zijn bij Minister Do Bruyn geweest.
Ze werden heel beleefd ontvangen en deden hun
bittere klachten.
Maar Mr de Minister kloegook
Dat hij zulk moeilijk Ministerie heeft;
Dat hij getrokken wordt langs twee kanten;
Door de Boeren en door de Beenhouwers;
De Boeren vragen dat d'Hollandsche grens zou
gesloten blijven; en de Beenhouwers roepen en kermen,
om die grenzen te openen; en tusschen die twee vuren
8 aande, wordt de Minister persoonlijk aangevallen.*
Is? B??ahonwers, die niet rervrozen zijn en zoowel
kunnen klappen als kappen, zij antwoordden zoo rap
als de wind
a Dat hun toestand niet is om uit te houden;
dat 't vleesch zou moeten opslaan; dat het maar do
groote vetleggers zijn die profijt hebben in het sluiten
der grenzen, aangezien de kleine Landbouwers hun
mager Vee zooveel duurder moesten betalen, als de
votte beesten hun meer opbrachten.
Dat kan ik niet aannemen, sprak de Minister. Ik
zal onderzoeken of 't niet mogelijk is het vet vee in
geslotene waggons tot in de slachthuizen te laten ko
men
M, de Minister, zoo spraken de Beenhouwers,
't is dion maatregel welken wij sedert lang vragen
doch er is haast bij; want 't is voornamelijk in Augusti,
September en October dat wij hier in België, 't Hol-
landsch Vee noodig hebben.
M. de Minister antwoordde daarop dat het nu juist
een Landbouw-Congres was te Brussel en dat hij alles
zou doen wat er mogelijk was.
Dat men alles neerstig onderzoeke,
en zoohaast mogelijk een beslissing
Rechtveerdig, spaarzaam, ieverig, VADERLIJK.
VADERLIJK, dat zegt alles.
Volgens de woorden van Leo XIII, dat de Regeerin^
de Voorzienigheid weze der arbeidende standen.
Elk het zijne Geen lieve kinderen op't Stadhuis,
Ach, Aalst vervalt, Aalst wordt een arme en ellendige
stad; maar met een Bestuur, gelijk wij het vragen, zo*
onze duurbare Gebortestad opkomen gelijk den dag...
Rijke menschen op 't Stadhuis, ja Burgers ook, Land
bouwers van Mijlbeek en Schaarbeek ook maal t? i Tl
tijde Ambachtmans en Werklieden geen vassalen of
knechten, maar vrije deftige Werklieden, die duiven spre
ken en stemmen voor de belangen van hunnen Stam...
Aalst heeft 18,000 inwoners der werkende klas; en die
18,000 inwoners moeten deftig en krachtig vertegenwoor
digd zijn op 't Stadhuis, door eigen volk, om dan Ook te
zetelen in d'Hospiciën, in den Armen, in al de Besturen.
Den Armen In 't Armbureeldaar vragen wij een
rechtveerdig toezicht, een vaderlijke zorg.
D'Alleenheersching is 't verderf van alle besturen
daarom, gelijk de Catholieken van Brussel, van 'Gent,
van Antwerpen, van Luik, van Bergen, van Leuven,
daarom vragen wij het EVENREDIG STELSEL.
Vrede op 't Stadhuis Vrede door de Rechtveerdighëid
gelijk St-Antonius van Padua preêkte.
Voor alle groote gewichtige zaken, voor een Nijver
heidsschool, voor een sektie van den Arbeid, voo: den
Stoomtram, voor de Brandverzekering, voor een machtige
werking tot opbeuring van Nijverheid en Handel, voor dit
alles is de Hulp van al de partijen er noodig.
Stadsgenooten, brengt op 't Stadhuis eenen Gemeente
raad volgens ons gedacht, die daar werkt in 't openbaar,
die rekening moet geven aan de Kiezers, en na 4 jaren,
Aalst zal dezelfde stad niet meer zijn...
Geliefde Aalstenaars, uw hert vraagt wat wij vragen
ge snakt naar Vrede en Rechtveerdigheid ge wilt de par
tijschap doen zwijgen, opdat er gezorgd worde voor d'al-
gemeene Welvaartach, helpt ons, dan helpt gij uw
eigen... In Vrijheid en in Blijheid er moet geen Haat of
geen Wraak zijn, zelfs geen bitter woord... Als de men
schen niet vrij mogen stemmen volgens hun overtuiging
dat men de kiezing afschaffe Vrienden, de dag^der
Kiezing nadert uw besluit is genomen weegt; aYien
propagandist volgens uw vermogen die afhangt, /'«'ij-
gen dat hij zweet dat hij bij de 5ik-
clubs kome.... Rijke menschen van Aalst, goede B»"-
in den Winter uw hert doet zeer als gij d'Ell utic van
't Werkvolk ziet gij geeft en gij geeft mildelijk.
Maar de grootste gift die gij kunt doe .7 is
van aan Aalst een ieverig, een rechtveerdig,
een vaderlijk Bestuur te helpen schenken.Dat kunt gij, dat
zult gij En God zal u zegenen, en in al uw levensdagen
zult gij een zoet aandenken van uwe stemming behouden.
Aalst, 13 Sept. 1895. PETRUS DAENS.
T'Aalst zijn twee groote wijken van Landbouw Mijl
beek en Schaarbeek... Volgens de plans der Christene
Volkspartij zou de Gemeenteraad den Landbouw niet
vergeten... Ten eersten, goede strikte Policie, de Vruch
ten neerstig bewaakt; ten tweeden, aandringen bij 't Gou
vernement voor de wetten en maatregelen die den Land
bouw kunnen opbeuren; als goede wetten voor d'Hop,
voor 't Vlas, voor de Boter enz... Geliefde Landbouwers,
voor U ook zal de toekomende Gemeenteraad een Hulp en
Voorzienigheid zijn; als 't God blieft, met Uw Medehulp..
Zonder gerucht... Woorden vullen geen zakken, 't Werk
is van binnen, zei Muyske Leks.. Dat de Stadsbedienden
voorzichtig zijn; er zal geen wraak ganomen wor-
;f den De Christene Volkspartij haar woord is
Geen haat, maar liefde... De Stadsbedienden
moeten hun Meesters van heden gehoorza-
j men en eerbiedigen... Maar voor hun burgerrecht
zijn ze zoo vrij als Koning Leopold.
van den gezamenlijken Brief der Belgische Bis
schoppen over de Maatschappelijke Kwestie
in ons land.
•I)ë hervorming onzer Maatschappij loopt een gevaar
dit gevaar is 't goddeloos en rcvolutionnair socialism»».
Het sociaiismus vernieldt alle Gezag, het Huisgezin, ilen
Eigendom en den Staat.
Óm dat gevaar te overkomen, moeten de katholieken al
fcjunae krachten vereenigeti.
Zij moeten elkander verdragen volgens do Christone
liefde, de vorige twisten vergeten. Geen van hen moet
triomf vieren over zijnen broeder, maar allen moeten uit
dezen herderlijken brief hun eigen nut eu vermaning
trekken.
De Pauselijke Brief over de Werkmanskwestie blijft de
j vaste regel voor alle katholieken. Sommige punten zijn in
j dien brief beslist, andere blijven een voorwerp van vrij
j. onderzoek. In deze vrije kwestiën mag niemand van zijnen
J tegenstrever zeggen dat hij een socialist is of in strijd
i met de leering van den Paus.
j De Pauselijke Brief is geschreven voor de gansche we-
reld maar zijne toepassing moet gebeuren met voorzich
tigheid en volgens den hijzonderen toestand der verschil-
lige landen.
In plaats van onzen tijd te verspillen in nuttelooftfèn
onzekere bespiegelingen, vercenigen wij al onze krachten
om de misbruiken te doen verdwijnen.
De Belgische Regeering heeft reeds dal werk van her
stelling begonnen en daarom dienen al de katholieken
ons Ministerie te ondersteunen en aan te moedigen.
't Is tijd dat de vrede onder al de katholieken hersteld
worde. ilet kwaad is erg, zegt de Paus, en 't genees
middel mag niet worden uitgesteld.
Eerst en vooral moet de Priester werken voor de bevre
diging.
liet gebed, de studie, de voorzichtigheid, de onderwer
ping aan de Bisschoppen dat zijn de groote plichten van
den Priester.
Hij moet de middelaar zijn tusschen de Meesters en de
Wmdriieden de Priester moet zich beïeveren, opdat de
ben'"kmgen tusschen Meesters en Werklieden' geregeld
worden vol^-s de natuurlijke wet, bekrachtigd in de Tien
Geboden, gevolm.. kt in 't Evangelie en zoo duidelijk uit
gelegd in den Pausoiijken Brief Rjbbum NovarcaÏ.
Het is te betreuren, Schrijven Hunne Hoogw. de Bis
schoppen, dat er Meesters zijn diedcu waren geest van
christelijke liefde en rechtveerdigheid ulet hebben -G',
er Werklieden zijn, die hunne rechten eischcn door ge
vaarlijke of onwettige middelen. Indien er zijn die afdwa
len,'t is aan de Priesters van ze te onderrichten, maar-
altijd met een onstoorbarc zachtmoedigheid dat legt
hun ambt op, van vrede en heilnogtans mag deze zoet
aardigheid en gematighcid bun niet doen vergeten hunne
zending van aan allen hunne plicht als Christen mensch
voor te houden.
De Meesters en al deze die eenige verantwoordelijkheid
dragen, zooals Aktionnarissen van Fabrieken en Leden
van den Bestuurraad,zal de Priester opwekken om te zor
gen voor de zedelijke welvaart, met hun alle gemak te
geven voor d'uitvoering van hun Christelijke plichten
ook met alle gelegenheid weg te nemen die hun Geloof en
hunne Zeden zouden kunnen krenken ook de stoffe
lijke verbetering, met naar middelen uit te zien *0111,
waar 't noodig is, 't werk heter te betalen, min lastig en
min gevaarlijk te maken de verkwisting van den werk
loon te bestrijden, spaarkassen in te richten in een
woord, eene zekere welvaart te geven voor den dag van
heden en bezorging voor de toekomst.
Hier halen Hunne Hoogw. de Bisschoppeu do woorden
aan van den Paus Dat men zou werken om in al de
standen der Bevolking het leven te doen schikken volgens
het Evangelie aldus de welvaart der Volkereu verzeke
rende door de Christene Liefde, de Kouinginne en de
Meesteresse van allo deugden. n
Dat elk in dien zin meèhelpe voor den socialen Vrede!..
Dat elk afstand doe van zijn persoonlijke opinie ca ge
dachten als er redetwisten ontstaan, dat elk gematigd
weze, eerlijk, vol wcderzij'dschen eerbied, en gehoorzaam
aan de geestelijke Overheid, als deze gesproken heeft...
Men mag niemand lichtelijk verdenken of beschuldigen,
bijzonderlijk als het personen zijn dio getrouw blijven aan
de Leering der II. Kerk of in de Kerk eene waardigheid
bekleeden. Volgens de begeerte van den II. Vader moeten
de redetwisten over de Sociale Kwestie een oinde nemen
en bijzonderlijk moeten allen wel behoedzaam zijn van
aan malkaar geen verwijtingen tee te sturen.
Wellicht door 't ongeluk der tijdeu zijn er ouder de ka
tholieken die denken dat zij, naar hun eigen oordeel de
akten der Overheid mogen onderzoeken en beoordeelen.
Men mag niet vergeten dat de Kerk moet leeron on onder
wijzen en dat in de Kerk een opperste Herder is, het Op
perhoofd en de Vader van allen.
Hier halen de Bisschoppen nogmaals de woorden aan
van den II. Vader Zijne hoop dat alle Geloovigen in
dien zin zullen handelen dat de Bisschoppen zullen
aanmoedigen al die onder hunne leiding hun talent en
hun opoffering zullen wijden aan het algemeen inzicht
dat zij al de pogingen zullen zegenen welke gedaan wor
den voor de stoffelijke, godsdienstige en zedelijke welvaart
der Werklieden; aldus zal de Godsdienst vereerd worden,
het Vaderland in vrede zijn en de Huisgezinnen gelukkig
eu welvarend*-
E MAATREGELEN In elk Bisdom zal eene veree-
niging gesticht worden van Priesters eu Wereldlijken, om
naar middelen uit te zien voor d'Eeudracht onder do Ca
tholieken;nadat men in die Vereeniging zal vastgestold
hebben dc bestgeschikte middelen voor elk Bisdom, zal
er te Mechelen een algemeene Conferentie plaats hebben
aan welke zullen deelnemen de Bisschoppen en eenigo
afgeyoerdigden der vcrschillige Bisdommen. In die Confo-
rencie zal men trachten de belangrijkste beslissingen
samen te voegen, om tot de gewenschtc Eendracht van
richting en werking te geraken. Dan zal men overgaan
tot de samenstelling van een bestendig midden-komiteit
dit komiteit zal werken onder de bestiering der Bisschop
pen, tot de uitvoering der genomen besluiten, om de Een
dracht onder de Catholieken te verzekeren en de drin
gendste kwestiën op te lossen. Aldus, de werking uit
t zelfde punt gaande, en zooveel mogelijk gericht naar
hetzelfde einde, zal overal met eenheid uitgebreid worden,
bijgevolg met achting omringd zijn, een levendige kracht
ontplooien en overvloedigliik vaste uitwerksels hebben.
feestdag van O. L. Vr. Boodschap, den 3 S Stadn?
t Getoekend door HQ. de Bisschoppen van België.
u wel hem nog meer te bedroeven... Het is al ongelukkig
genoeg dat ge/al t'Erembodegem... Maar van inbrekerij ot
dieverij mag er geen spraak zijn het is een Familie van eer
lijken, onbesproken naam de jongeling heeft nooit iemand
'ae ceatiemte kort gedaan... Dien nacht, dronken zijnde, hi|
wist niet wat hij deed... Dat men toch d'herbergen bijtijds
doe sluiten want 't nachtzltten brengt veel verdriet in de
Huisgezinnen... Kiezing'of niet, WET MOET WET ZIJN.
Heer aan't Politiek leven vaarwel zeggen... T'Aalst liepe
vrijdagavond andere geruchten... In ons stelsel van Vrede
was artikel 1 M. Van Wambeke, als Burgemeester zijn laat
ste jaren overbrengen.M. Van Wambeke heeft nog voor
't Evenredig Stelsel gesproken met M.Jacobs zaliger... Woidt
dit Stelsel ia Aalst toegepast, wij zullen geenea anderen Bur
gemeester moeten hebben. Voor de ballotteering waren da
stukken geteekend en door de Chiistene Volkspartij aanveerd,
om M. Van Wambeke in de Kamers te laten. Wij kunnen de
Heeren noemen die daarmeft gelast waren, maar persoonlijk
(Zie 't vervolg op de 3* bladz., i* kol
Is de Nota l'Aalst af-
w gelezen
Neen, in g:en óén
kerk die Nota moest niet afgele
zen werden.
Wat valt er te bemerken?
Dat ze te Denderhautem 2
ntaal is afgelezf n en dat Dender-
boie de woorden van den Bisschop
'I En is zeker geen waar ?1
Menschen, 't is echt en waar;
Denderbode heeft de ge
schrevene woorden van den
Bisschop vervalscht, °P een
schrikkelijke wijze. Wij vragen
U allen
*t* Zondag 22 September wordt
t'Aalst, Gedenksteen gelegd van
het NIEUW HOSPITAAL, op
d'Hertshage Groote Feestelijk
heden en Historische Stoet.
't Land van Aelst is bespot ge
weest en heeft veel moeten lijden
.1- Omdat 't Land van in 1^7'6'
voor 'i nieuw Gasthuis schreef.
2. Omdat 'l Land de plaats waar
'l nu komt,d'Hertsage, verdedigde.
VERHAAL VAX EEXEX SCHIPBREUKELING,
-(17)-
XIV. EEN ACCOORD.
De zware stappen van de zeelieden brachten leven en gerucht
in het schip, dat zoo lang in den doodenslaap was gedompeld ge
weest.
Ik toonde eerst aan mijne nieuwe makkers geheel het ruim van
bet vaartuig, zonder er den voorraadkelder uit te zonderen, wiens
rijke voorraad hen met verbazing sloeg. Ik had aan drie hunner
eene kaars in de hand gegeven en zoo wandelden wij overal rond
als eene processie door eene onderkent.
Dan kwamen wij terug naar de keuken.
Ik maakte alles klaar voor het opdienen van eenen lekkeren bol
rhum, en verzocht toen alleman plaats te nemen om mijne geschie
denis te hooren.
Doch de kapitein was een man die zijne wereld kende.
Wanneer de rhum op tafel stond, ik merkte hoe de geur al
leen van dien allerfijosten drank allen reeds verheugderechtte
hij zich en gebood zijne mannen op mijne gezondheid te drinken,
wat zij dan ook deden, rechtstaans en de oogen strak op mij ge
vestigd.
De verwondering, eene soort van bijgeloovige vreesachtige ver
wondering beschrijven, waarvan zij blijken gaven, bij't vernemeu
mijner wonderbare lotgevallen, is mij niet mogelijk.
Gij haddet eene muis hooren loopen, terwijl ik hen vertelde
van mijne aankimst op het ijseiland, van het wonderbare uitzicht
van dat gevaarte, van den dooden matroos met de bloedvlek ne
vens hem, van den schooner, die in zijn beslag van ijs en sneeuw,
met zijn wit toj w- en zeilwerk er u't zag als een kristallen kunst
werk, van het zittende lijk in de kajuit, van het andere dat op het
dek uitgestrekt, met het hoofd een weinig opgeheven, scheen uit
te zien naar redding en hulp.
Doch, toen ik van den Franschinan sprak, toen ik beschreef
hoe ik hem had vinden liggen, in schijn zoo dood als eene mum
mie in de Pyreniën, toen ik zijne onverwachte terugkeer tot het
leven afschilderde onder den invloed van de warmte, zag ik de
ruwe wezens mijner toehoorders verbleeken, terwijl de twee ne
gers zich wrongen van den schrik en hunne oogen rolden, zoo
dat er 't wit alleen nog zichtbaar van was. De Kapitein was niet
min aangedaan dan al de andere en door zijne mannen nagevolgd
sloeg hij zich een groot kruis over de borst, als om al de kwade
invloeden, in dat tooverschip aanwezig, van zich en zijn volk te
weeren.
Eene nieuwe kom rhum gal de brave lieden wat moed en ik
zette mijn verhaal voort.
't Was waarlijk een schilderachtig tooneel, waard om door den
borstel van een Ilollanschen meester to worden gemaald, die
mannen rondom eene lantaarn geschaard, met hier en daar op
hunne grove Zmanstrekken een glim van het licht, luisterende
a's vinken, en de oogen op den verteller gevestigd alsom hem de
woorden uit den mond te kijken.
Ik zegde vooralsnu geen woord van den schat dien ia hetsch:p
geborgeu was immers, hoe eerlijk de walvischvaDgers er ook
uitzagen, toch kon ik niet weten welken indruk het vernemen
van mijn rijkdom op hu i zou maken. Zekerlijk Dam ik mij voor,
later, indien ze mij behulpzaam waren, hen mild te beloonen,
maar vooralsnu achtte ik het raadzaam alleenlijk te spreken vau
den overvloedigen voorraad aan eetwaren en fijaen drank die de
Schooner bevatte.
En wat zijt ge thans vau zin, vroeg de Kapitein, toen mijn
verhaal ten einde was
Wel, antwoordde ik, indien ik hulp viDde, wil ik do Schoo
ner naar Londen brengen. Hij is nog sterk en hecht, en de voor
raad dien hij bevat, kan nog een aardig stuivertje opbrengen.
De Kapitein streek zijn baard en scheen na te denken en uit te
rekenen..
Kom, Kapitein, zei ik, nog eens geklonken En ik vulde
zijne kom..
Op de gezondheid van de Susanna Tucker, sprak ik, en op
de uwe, kapitein op de gezondheid van mijne redders..
Om u dienst te doen, Mijnheer Rodney, wedervoer de lange
man, en al zijn Volk mompelde hem na.
Bill, beval de Kapiteio, ga eens naar boven, jongen, en
kijk eeD8 uit of alles wel is.
Een der mannen verliet ons.
Hoeveel Volk hebt ge bij u vroeg ik.
ZeveD, was zijn antwoord. Hier zijn er vier, en drie heb ik
er aan boord gelaten
En ge trekt naar huis
Recht Daar huis.
Wel, dan hebt ge Volk te veel Leen mij dan drie man om
deu Schooner naar de Teems te brengeD. Wij zullen hem verkoo-
pen met al wat gij er in gezien hebt. Er is van den lekkersten wiju
iD, in overvloed, brandstoffen met de macht, wij zullen alles ver-
deeleD. Wat duDkt u Ik wil enkel, mijn deel daarin. Ware 't geen
zonde dat alles aan de zee over te laten en is een duizend pond of
zoo iets geen geld genoeg om een reisje van hier naar Londen te
wagen
De Kapitein streek maar altijd voort zijn baard..
Na een oogeDblik stilzwijgen, keerde hij zich tot zijne makkers.
Wel, zei hij, wat denkt ge er van
Een der negers lachte.
Mag ik meê, zei hij
En ik zei de andere.
Is het schip dicht, vroeg een matroos, dien ik Wilkinson
had hooreu toemen
Zoo dicht als een flesch, man
Wel dau ga 'k ock meê
Zoo had ik op twee minuten tijds mijne gezellen gevonden,
jjist zooveel als ik er noodig had om mijn schip in veiligheid te
brengen.
Ik was vooral verheugd dat de twee negers mij op mijnen tocht
naar Engeland zouden vergezellen en bijstaan want ik kende de
weêrgaloozen trouw van die brave lieden, alsmede hunne onder-
diuigheid, hunne lichaamssterkte, hunne lijdzaamheid.
De derde man die mij zou vergezellen was, zoo als ik het reedf
zegde, een genaamde Welkinson, en dien moet ik eens aan den
lezer voorstellen., 't Was een man van omtrent de vijf-en-veertig
jaar, een ware Yankee, struisch gebouwd, met een laDgen blon
den baard, gelijk de KapiteiD, maar, verder, gansch verschillij
van lichaamsbouw. Hij was kort eD ingezet, uiterst breed van
schouders, en geheel zijn uiterlijk sprak van kracht en vastbera
denheid. In zijne donker blauwe oogen lag eene beslistheid te le-
zeu, zijne gespierde ledematen, zijne zware en vaste tred, zijne
metaalachtige stem gaven eene stevigheid uit die mij genoeg zeg
den, dat ik gei-n beter Stuurman voor de Bocca del Dragon kon
vinden.
Toen deze gelukkige schikking was getroffen, nam ik de Kapi
tein Tucker, (want zoo was ziju naam welke dan ook, zoo als hij
zegde, met den voornaam van zijn wijf erbij, aan zijn schip was
gegeven); ik nam, zeg ik, de laDge Kapitein alleen om hem iets
anders voor testellen, wat hij evenmin van der haüd wees.
Kapitein, sprak ik, voor dat we elkaar verlaten, heb ik nog
een verzoek op u.
Hm. zco, laat hooren, meester, sprak hij op zijne eigenaar
dige, bondige wijze.
Zoo als gij het hebt gezegd, wedervoerde ik, is het schip
hard bevrozen en om het te ontdooien zal er eene zon noodig zijn!
Een heete zon, inderdaad.
Welnu, er is iets te doen om die zon te vervangen, zei ik...
Laat hooren, man, viel hij mij in de rede.
Ziehier het weêr is nu stil en de zee slaat zoet. Indien gij
een man aan boord van de Susanna Tucker laat, eu mij voor een
d3g of twee, terwijl de twee schepen hier nog bijeeD liggen, de
anderen wilt afstaan, indien wij met ons achten aan 't wegkappen
van het ijs werkten van het dek en vaa de ra's, zoudt ge niet
denken dat wij er weldra zouden van verlost zijn.
Hij bedacht zich een tijd vooraleer te spreken, gelijk het zijne
gewoonte was..
Ik ging voort..
Natuurlijk, kan dit niet voor niets geschieden. Buitendien
dat ik uwe manschappen uit ganscher herte, eenige van die fijne
vaten wijn en rhum afsta, heb ik hier nog iets dat ik u ter hand
wil stellen en daar ge meê doen kunt wat u belieft.
Dit zeggende, stapte ik naar den koolkelder héén
Zoo als ik het reeds zegde, had ik den Schat dien ik op zoo
onverwachte wijze had bemeesterd, in verscheidene kleine listjet
