Niet zo mal wat Janus
deed op Mallemunt
Brussel
en kunstschilder
Edgar Heirman, micro-technicus, romancier
Moorselse K.B.G.-Hobbyklub
met voltreffers
FIRMA DELDI
Aalst,
zijn vlaaien,
zijn minister,
zijn hoge werkloosheid,
zijn nieuwe Gazet van Aalst.
Matthijs Piet
Fabricatie voor zuiderse gerechten, kroketten en
delicatessen
Specialiteit van diverse lasagne
Import verse ansjovis
Artisanaal bereid
Levering gratis
Oude Gentbaan 40, 9300 Aalst - tel. 053/77.45.66
16 - Nieuwe Gazet van Aalst - 13 augustus 1982
"Incroyable, mais vrai" noemde men de prestaties van Edgar Heirman,
de zestiger die momenteel in het Affligems kultureel centrum
exposeert.
Moderne drie-éénheidde briljante technicus, schepper van de op
wereldvlak gerenomeerde "Heirmansklok", astronomisch uurwerk van
formaat; de geëngageerde, streekgebonden romancier die met "De
Grote Liefde van Broeder Bonifacius" het 10.000-tal exemplaren
bereikte; de getalenteerde kunstschilder die naast de gave van het
korrekt technisch tekenen voor zijn astronomische aktiviteiten
beschikt over een rijk kleurenpalet waarin het licht een hoofdrol
speelt.
Drie facetten van één man.
gekonditioneerd door vroeger en nu,
door het verleden en het heden Zó in
zijn boeken, in zijn schilderijen en
uiteraard in zijn klokken. De maker
bovendien van de moderne
duivenkonstateur waarvoor de Zwitsers
van de Stoppam-fabrieken en van La
Chaud-de-Fonds (de Roskopffabrièken)
in bewondering staan.
"De Tijd" heeft hem steeds in zijn ban
gehouden en ook nu nog blijft deze
Waaslandse zestiger er door bezeten.
De tijd meten
Voor de 17-jarige jongeling uit
Waasmunster, telg uit een familie van
uurwerkmaken met een 160-jarige
traditie, was het een hele belevenis zich
te Gent aan de aanloop van zijn
meesterwerk te wagen. Na heel wat
studie en experimenten, verbaasde hij
op 25-jarige leeftijd de wereld met zijn
"Heirmanklok" Deze werd in 1956 door
Koning Boudewijn ingehuldigd. Niet
alleen Jan Alleman en de Koning
brachten bewondering op voor het
werk, men mocht zich ook verheugen
op het ontzag van de "groten van deze
aarde", buitenlandse vorsten en
presidenten, oliesjeiks en vedetten,
artiesten allerhande
Momenteel is het te zien in het Brugse
Boudewijn-park.
Het werk behelst een kompleks van
liefst 46.000 zelfgemaakte onderdelen,
met middenin een kruisbeeld en een
wereldbol. Edgar toonde zich hier een
micro-technicus onder wiens leiding in
Zwitserland heel wat precisiewerktuigen
werden vervaardigd.
Ook romancier...
Heirman heeft veel geschreven
vooraleer aan uitgeven te denken.
Goede vrienden als Anton van
Wilderode en Emiel Van Hemeldonck
pousseerden hem tot uitgeven en van
meetaf aan werd het een best-seller.
Liefst van al houdt hij het bij de gewone
mens. "Wij zijn allemaal maar gewone
mensen, de ene heeft alleen wat meer
ornamenten dan de andere"
Eerlang verschijnt bij "De Garve" een
volgend werk. Schrijven zit hem
inderdaad eveneens in het bloed al
dient gezegd dat hij lang nadenkt
vooraleer zijn ideeën aan papier toe te
vertrouwen.
Schilder van het simbolisme
Alhoewel Edgar Heirman zich niet
graag in een of andere school laat
onderbrengen en geen gevangene wil
zijn van een of andere -isme heeft zijn
werk alleszins een symbolische
betekenis. Zelfs kunstkritikus Turky, de
"Schrik der schilders" had alleen
lovende woorden bij de inleiding
verleden zaterdag.
Ook hier speelt de tijd een belangrijke
rol. Heirman wil inderdaad de tijd van
Breughel, van Jeroen Bosch doen
herleven. Zijn landschappen en vooral
zijn types van landelijk allooi zijn
hierover tekenend. Dat hij reeds vanin
het jaar 1937 regelmatig exposeert
spreekt trouwens boekdelen
Onwillekeurig doet Heirmans werk
denken aan Felix Timmermans. Achter
het visueel direkt wwarneembare schuilt
inderdaad een diepere achtergrond en
een groot-menselijk hart. Heirman is
daarenboven een typisch voorbeeld van
de mogelijkheid tot samengaan van
techniek en kunst verenigd in één
persoon.
U kan deze tentoonstelling nog meemaken
tot en met zondag 22 augustus in het
Affligems Kultureel Centrum, zalen "B",
op zaterdagen van 14.30 tot 20 u. en op
zondagen van 11 tot 13 en van 14.30 tot
20 u.
U beklaagt het zich alvast niet. (Hm)
Vorige donderdagavond had op het Muntplein te Brussel het Janus-spektakel
plaats. Tien taferelen werden uitgebeeld. Maar de weergoden waren Bené Van
Gijsegem en zijn ongeveer 160 Aalstenaars niet zo gunstig gezind. Het Vlaamse
muziek- en teater initiatief werd deels door een stevige stormwind in elkaar
geramd. Ook de franstalige Brusselse politici wilden eens hun «macht» tonen
door de plastiek kooien (waarin de tableaux vivants zich afspeelden) eerst te ver
bieden. Onder druk van een totale Mallemuntstop lieten ze dan maar alles toe en
zochten heil bij het natuurelement wind. Het gevolg is geweten.
Uiteindelijk werd het een nogal chaotische bedoening. De «levende schilderijen»
of straattaferelen lieten aan afwerking te wensen over. De vele toeristen zullen
wel niet zo goed verstaan hebben wat de bedoeling was van dit experiment.
Taferelen als «Stadswerklieden» en «Betoging» zijn bekende tema's waar iede-
een wel weg mee wist. Maar de scènes als «De psychiatrische instelling»,
«Zonnebaden op het terras van de café de l'Opera» en «De uitvaart» waren ai
minder goed te verstaan.
Totaal mis liep het met het sfeerbeeld opgehangen voor de Muntschouwburg.
Een wirwar van liggende en zittend of staande jongelui, met daar tussenin een
paar ballerina's konden ons niet bekoren.
Of nu alles zo was bedoeld, of het goed of minder goed is overgekomen bij het
grote publiek, laten we in het midden. Het feit dat een Aalsterse groep (gerug-
gesteund door heel wat toneelgroepen) als gast een hele avond het Muntplein
kan bezetten, vinden we reeds een prestatie.
Was alles verlopen zoals gepland in het brein van René van Gijsegem dan was
het natuurlijk nog beter geweest. Volgend jaar meer geluk met politici en de
weersomstandigheden. (RVdP)
Een stadwerkman toevallig in aktie. De rouwende vrouwen.
Een politieke meeting.
Voorzitter K.B.G.-Moorsel Anton ia Wille, opvolgster van de
betreurde Petrus Van Cauter, mocht verleden zaterdag in het
Parochiehuis aan de Stationsstraat heel wat belangstellenden
verwelkomen bij de tentoonstelling van de vele werken van de
Hobbyklub van de Katholieke Bond voor Gepensioneerden.
De hobbytentoonstelling van de derde leeftijd K B G. Moorsel kende véél
belangstelling.
Onder hen vooraanstaanden uit de ge
pensioneerdenwereld als voorzitster
Maria Coppens en sekretaris Julienne
Pieters.
Waar in het "Jaar van het Dorp" de
geplande opendeurdag niet kon worden
gerealiseerd pakte het bestuur nu uit
met een expo waarbij zowat alle
technieken werden gedemonstreerd
breien, weven, haken, lacetwerk,
kantklossen. borduren, naaldwerk,
macramé, Beiers bont et tutti quanti.
Een bonte schare voorwerpen,
getuigend van kreativiteit en volharding
werd er gepresenteerd, meestal
vervaardigd uit restjes of wegwerpertjes
als oude nylonkousen, versleten
wasknijpers of kartonnen rollen van
huishoud- of toiletpapier. Reis- en
maquillagezakjes, tochthonden,
slangen gemaakt uit een oude das,
handgeweven sjaals, pannelappen,
poppen en calimero's, bloemen
allerhande, kistjes en doosjes,
eierendopjes tot zelfs in tekstiel de kerk
van Stanzach.
Het K.B.G.-bestuur met Antoma Wille,
Albert Provoost, Hendrik van Biesen en
Henri Scheerlinck. Louis Van den
Abeele en Maria Peerlinck plus een
dozijn wijkverantwoordelijken gooide
alvast hoge ogen met deze realisatie
die zich in een ware toeloop gedurende
beide dagen mocht verheugen. Boni
van deze festiviteit waarbij een natje en
een droogje kon worden genoten gaat
samen met door leden geschonken
werkjes naar de grote tombola bij het
jaarlijks kerkfeest, een hoogtepunt in de
werking van deze zo aktieve Bond voor
Ouden van Dagen
Dat naast de eigen bevolking ook
belangstellenden kwamen opdagen van
ver buiten de eigen regio werd alvast
een stimulans óm verder door te gaan
op de ingeslagen weg (Hm)
V.L.N.R Kunstkriticus René Turkry sprak het inleidend woord, Pater Don
Idesbald, kunstschilder Edgard Hereman met echtgenote. (O.J.)
