Aalsters gezin in Zweden
PAUL SEVERS SHOW
Na twee jaar Rwanda
JOE UCATRAZ
sss^rasssrsz,- - ■-•- -
Mg«<!Me8VOLKS
1ste Festival Lokale Vrije Radio's
Nieuwe Gazet van Aalst - 13 augustus 1982 - 9
2HUDELSBEURS
n de lokalen en op de terreinen van het St. MAARTENCOLLEGE, ingang NIEUWSTRAAT
VRIJDAG 13 AU^USTl^^JS^O^^n^de^MtaMerujmte^anjaejrotó^en^^OOropening
m m v de Vri|e Lokale Radio «'t Buitenbeentie»
ZATEMD0Q° Ptec*ge°pe®™waarna rondgang mei de-personaliteuen en hel tnochtend komrmtee
15 30 u Demonstratie Oosterse gevechtskunsten Jiujitsu en KARA i t
ZONDAG15 AUGUS joQr de NEW Orleans jazz band
19 00 u. OBERBAYERN- AVOND mei de LEEDSE MOLENBERGER
MAANDAG 16 AUGUSTUS: CTlDQHnw BLAASKAPEL
14 30 u Kindernamiddag met de STtPSHOW
16 00 u Demonstratie door de alombekende stuntman-wereldrekordhonde
1630 u Wandelkoncert door de NEW ORLEANS JAZZ BAND
19 00 u Alwisselend op 2 podiums
- THE NEW SPIRITS
- De nieuwe Leedse Country- en Weslernlormatie
WANTED (ex Stampen en Dagen)
DINSDAG! 7 AUGUSTUS eer oe r,-ark|gangers met LUDWIG'S DISCOTEEK
14 30 u Poppenspel «'t KAPOENTJE-
VanatlSOOu LudwigsDiscoteek als voorbode van de APOTEOSE (tyutJ
na optreden ontvangst en uitdeling foto s en handtekeningen aan de stand van LOTUS-REIZEN
CTopke Hubert) waarna verder optreden van LUOWItLS DISCOTHEEK
22 cx5 u. Trekking TOMBOLA 1NGANGSKAARTEN
Tijdens deze dagen promotieregen door een zestigtal firma's, geschenken en verassingen allerhande, modeshow,
bloemSChikken, zoekwedstrijd met reizen als prijs (geschonken door LOTUS-REIZEN Topke Hubert)
Algemene inkom voor de HANDELSBEURS 20 fr. (ingangskaart geeft tevens recht op deelname aan de tom
bola geschonken door SPEED REPAR)
Alle bovenvermelde attrakties zijn GRATIS (uitgezonderd de vooropening «1 e Festival van de Vrije Lokale Radio's»
Na twee jaar in Rwanda gewerkt en gewoond te hebben, verblijven torn en
Frida Dohogne - Adriaenssens nu in Zweden.
Bijna een jaar reeds verblijft in het Zweedse Varnamo het gezin
Dohogne-Adriaensens. In dat land van meren en trollen, Abba en
Bjorg, lange zomerdagen en uitgestrekte wouden werkt Toni als
kinesitherapeut. Dit blad kroop in de rugzak van een uithuizige
medewerker, mee naar het Hoge Noorden, met de gezonde
nieuwsgierigheid van een streekkrant op verplaatsing.
In eigen stad wonen momenteel zowat
1.300 vreemdelingen. Behalve missio
narissen en ontwikkelingshelpers zijn
er ook andere Aalstenaars die - in
omgekeerde richting - de wijde wereld
intrekken. Op zoek naar werk, avon
tuur, nieuwe ervaringen of wat dan
ook. Toni Dohogne en Frida Adriaen-
sens hebben ongetwijfeld de (toch wel
noodzakelijke mikrobe) te pakken. Als
vrijwillige ontwikkelingshelpers waren
ze twee jaar C78-'80) in Gatagara
(Rwanda). Ze hielpen er bij de kine
behandeling van polio-patiënten. In
een intervieuw uit die tijd aan Hugo De
Groot, zegde Toni
"We keren (na die twee jaar, nvdr)
zeker terug naar het ontwikkelings
werk, maar dan liever in een kleiner
projekt. We hebben wel belangstelling
voor Latijns-Amerika, maar dat steekt
zo nauw niet."' Uiteindelijk werd het
Zweden. In het najaar '80 trokken
Toni, Frida en de zowat half jaar oude
dochter Tinneke noordwaarts. De
Aalsterse tussentijd woonden ze in de
Dr. A. Goffaertstraat, werden vrienden
bezocht, werd Tinneke geboren, hielp
men mee aan de verhuizing en verdere
uitbouw van H.A.K. en diens Teles-
hop, werd gestempeld en... gesollici
teerd. Uit het Zweedse Varnamo
kwam positief antwoord. Toni mocht
als kinesitherapeut aan het werk in het
Sjukhus (ziekenhuis) aldaar.
Duur leven
Goede sociale voorzieningen
Varnamo is een stadje, zowat tussenin
Halsingborg en Stockholm. Zuid-
Zweden dus. Alles ademt er rustig,
straten en huizen zijn niet opeenge-
kneld zoals dikwijls in het verre Vlaan
deren. Er zijn parken. Een veertigtal
kerkjes ook, want er zijn evenveel pro
testantse gezindheden.
"Het is hier Göteborg of Stockholm
niet", zegt Tom. Braaf, keurig, deftig
is 't leven hier. Erg religieuze mensen.
Zeer individualistisch ook. Kontakten
leggen is hier niet zo gemakkelijk..."'
Zoals in gans Skandinaviê vind je tn
Varnamo ook zeer, zeer weinig open
bare drankgelegenheden, een paar
koffiehuizen niet te na gesproken. Je
went eraan, maar wie bv. Aalst kent,
weet beter.
Wie vergelijkt, kan ook met over de
dure prijzen in de winkelrekken heen.
'Ja, 't is hier niet goedkoop zeggen
Frida en Toni. 'Je betaalt zeer vlug
het dubbele van in België, of zelfs
meer. Ook door de Zweden zelf wordt
het leven als duur ervaren.
Verdienen ze niet méér
"Neem ons nu; ik verdien sinds de
Belgische devaluatie wel wat meer -als
ik de kronen in frank omreken -maar
mijn wedde is voor het overige plusmi
nus hetzelfde" antwoordt Toni.
Gewezen wordt dan wel op betere
sociale voorzieningen. Zo krijgt Frida,
die een paar maanden geledeh beval
len is van Anneliesje, zoals alle moe
ders een niet onbelangrijke som toe
geschoven, en dit een jaar lang. Dit
bedrag is hoger voor wie uit werken
ging. D'r is ook vaderschapsverlof,
twee weken, plus eventueel een
maand als het kind met keizersnede
ter wereld kwam. Er blijkt ook meer
vakantie te zijn, dan in Belgiè.
Geen witte gangen
Atoomschuilruimte in ziekenhuis
Alleszins wat kinesitherapeuten
betreft worden buitenlanders open
armen ontvangen in Zweden. Hoewel
Zweden op technisch vlak inzake
apparatuur en zo vóór is op ons land,
is dit op personeelsvlak niet zo. Ik
ben wel de enige Vlaming hier", zegt
Toni, die na zijn diensturen voor een
rondleiding zorgde, "er zijn wel nog
Nederlanders, met wie we erg goed
opschieten.'
De ziekenhüisgangan zijn kleurig,
veel-kleurig zelfs. Niets herinnert aan
de muffige, witte gangen van bij ons.
Geen akelige medikamentengeuren
ook hier. "Er worden veel minder
medikaties toegepast dan m Belgiè,
vandaar Emkel op bepaalde afdelin
gen ruik je nog wat." Langs de wan
den zijn kunstwerken allerhande
opgehangen, van patiénten zowel als
aangekochte. Een belangrijk deel van
de ziekenhuisbegroting gaat hier
naartoe. Men wil echt - kost wat kost -
een "genezende' sfeer kreèren. Door
de vensters kijken de patiënten uit op
een wijds Zweeds heuvellandschap.
Er is een binnenkoer, fraai ingericht
met zithoekjes en groen. In de ont-
vangszaal is een kafetaria.
Gaat men hier graag naar het zieken
huis
"Je mag niet vergeten dat hier geen
huisartsen zijn. Voor de kleinste griep
moet men naar het ziekenhuis... De
patiënten kunnen wel zelf kiezen of ze
blijven overnachten of niet. In elk
geval heeft men in dit nog niet zo lang
gebouwde ziekenhuis aandacht willen
besteden aan de sfeer Er is ook een
gemakkelijke eetruimte. Overigens
toch wel merkwaardig individualis
tisch zoals de Zweden zijn, nemen ze
samen de maaltijden. Bij ons - waar de
behoefte aan sociaal kontakt veel
meer aangevoeld wordt - blijft men in
zijn kamer."
Op de kine-afdeling valt vooral de
'grote uitrusting op, tot en met zwem
bassins. 'Te groot voor een te krappe
personeelsbezetting", zegt Toni,
maar hij is er toch maar blij mee. Frida
is intussen gaan kijken of de Belgis
che chokolade, die ze meebracht tij
dens de namiddagkoffiepauze van het
personeel, al opgepeuzeld is. Zelfs
het papier is weg...
Op meerdere gangen is ook een
atoomschuilruimte. 'Hier heb ik geen
sleutel van zegt Toni. Een zinloze
uitgave, als je erop doordenkt (eetwa
ren noch water- en sanitairvoorzienin-
gen zijn bv. aanwezig), maar ook bij
ons hebben ondernemers ontdekt dat
atoomangst in geld omzetbaar is. Ter
loops stipt Toni aan dat het leven in
Zweden zo duur is, vanwege de hoge
militaire uitgaven Zweden is immers
geen NATO-land en draagt zelfstandig
zijn militaire uitrusting.
Even gezond als een uur daarvoor,
verlaten we het "Sjukhus".
Open ruimten
Het vragen 's avonds gaat in twee
richtingen. Terwijl de zon veel trager
ondergaat dan wij gewend zijn en zich
spiegelt in het meer van Varnamo,
spreken we ook over Aalst. Zichtbare
Frida en Toni met dochtertjes Tinneke en Anneliesje. Ver weg... Maar ook in Zweden schijnt de zon
teleurstelling als blijkt dat een van de
laatste min of meer ongeschonden
open ruimten (nl. aan de Affligem-
dreef) met eenstemmig gemeente-
raadsgeknik volgebouwd gaat wor
den. Wie Zweden leren'kennen heeft,
en geproefd heeft van de ruimte
begrijpt niet waarom men knoeit met
het laatste dat nog rest in een klein
Noordzeeland. Over ditjes en datjes
wordt gepraat, terwijl het aanwezige
Zweeds bier vermindert, en Tinneke -
zoals het hoopt - allang met haar
teddybeer gaan slapen is.
De toekomst Ook al is reeds een aar
dig mondje Zweeds gekend (het zie
kenhuis geeft aan anderstaligen twee
lesuren per week), heel lang blijft men
er niet meer. Noord-Amerika lokt
geweldig... Met die ervaring er nog bij,
hoopt men voldoende bagage te bezit
ten om in België aan de slag te kun
nen.
Bij het uitwuiven kregen we nog de
groeten mee voor alle bekenden in het
vaderland. Groeten vanuit Doktorsga
ten 18, 947 in 33100 Varnamo. Vanuit
het onherbergzame maar gastvrije
Hoge Noorden... (P.D.)
Het ziet er naar uit dat het 1ste Festival
van de Lokale Vrije Radio's dat op vrijdag
13 augustus wordt georganiseerd in
een reusachtige tent op de binnen
koer van het St.-Maartenskollege,
Nieuwstraat, Lede een reuzengroot
verbroederingsfeest wordt tussen alle
vrije radio's uit de streek.
Het geheel is opgevat als een wed
strijd om het best "Degelijke Radio''
brengen. Er is een publieksprijs. Dus
de radio die het meest supporters
meebrengt maakt kans om een prach
tige prijs mee naar huis te slepen. Er
is ook een neutrale jury die de presta
ties zal beoordelen. Er zijn 15 radio s
ingeschreven. Om 19.30 u. gaat de
trekking voor de volgorde van optre
den door en om 20.00 u. stipt gaat de
1ste radio de lucht in. Het geheel
wordt omlijst door .de Lokale Vrije
Radio 't Buitenbeentje'' uit Impe.
Zullen de kleine echte lokale radio's
kunnen optornen tegen de grote die
hen proberen te verdringen en het
monopolie proberen te grijpen Dat
zal afhangen van de supporters van
de kleine radio's. Het belooft daar wat
in Lede
