Strata's 4 Geen single als visitekaartje, maar..
Toy
Wordt de
salade dunner,
dan is er nog
Blade Runner
>0^
Cs
Onze speciale aanbieding:
De TI 99/4A Home Computer voor slechts
Bereken uw eigen voordeel! -|g.600 fr. ,„c.)
Kom even kennismaken met de uitgebreide
mogelijkheden die deze onovertroffen
Home Computer U biedt.
Wij zorgen dat u't beter doet. H'
Texas Instruments
Erkend verdeler
Vrijheïdsstraat 17 - 9300 AALST - Tel. 053/21 „48.67
10
Nieuwe Gazet van Aalst 3 december 1982
Cch/\ ^OtcYo-CA
lucie vanherck christian latour
Muziek- en visitekaartjesliefhebbers zijn dus gewaarschuwdde Aalster
se formatie Strato's 4 heeft een visitekaartje als single uitgebracht
Strato's 4 (- stratosfeer) bestaat overigens naar analogie met de drie
musketiers die met z'n vieren waren, uit 5 leden met een zwaar muzi
kaal verleden. Zo zong Eric Citters eerder al bij Vox Attack, speelde
Chris Latour (solo-gitaar, oran-strings, moog synthesiser, zang) bij wij
len Chrisma en Wim Thybaert (gitaar, zang) bij Cancer. France Gheys
baste in de periode '77-'81 bij Lawi Ebbel (jawel) en Tom de Schaepdri|-
ver (drums) werd ook al gesignaleerd in de gelederen van Dmo s Gang.
Och ja, muziek laat zich
Het verleden...
Hoe krijg je vijf mensen met een dergelij
ke uiteenlopend muzikaal verleden en
een leeftijd die schommelt tussen de
twintig en de dertig jaar in één formatie,
vroeg ik mij af Zegt Gheys 'De drum
mer is familie van me. Na heel wat ge
knoei met allerhande drummers raapten
we hem dus ergens op. En Wim kwam
erbi| door een advertentie in Humo,
waarbij helaas geen foto was geplaatst.
Maar ja. we zochten ook een gitarist en
neen fotomodel. En daarna sprak ik
Chris aan Chris 'En toen constateer
den we een groot gebrek aan show te
hebben, terwijl de zang ook niet alles
was. Toen kwam Eric er dus bij
Allemaal tamelijk toevallig dus. terwijl de
muzikale interesses van de verschalen
de qroepsleden ook nogal ver uit elkaar
liggen Francis bijvoorbeeld luistert
vooral naar zijn vrouw maar ook naar
Roxy Music, J. Geils Band, Lawi Ebbel
en TC Matic, terwijl Tom het bij hard
rock, U2 en Dire Straits houdt. Wim
daarentegen kiest voor de Bolling Sto
nes en de Police, Chris voor heel veel
(van Zappa tot Talking Heads) en Eric
voor alles wat tussen Tante Leen en
Bowie ligt.
Ondanks dat alles klikte het toch op een
of andere manier. 'Bovendienzegt
Gheys, 'is de muziek die je speelt met
noodzakelijk dezelfde als deze die je
qraag hoort.' Waarop Tom inpikte Ja.
ons genre hoor ik in feite niet graag,
maar toch speel ik het met plezier.'
Het heden...
Paradoxaal
tekstschrijver die ook de Nederlandsta
lige rockgroep Chrisma oprichtte (een
primeur op dat ogenblik zegt hierover
'Op goede muziek horen goede teksten
te staan En Eric Ja. ik schreef nogal
zotte teksten. Maar Chris vraagt zich af
waarom het Nederlands minderwaardig
zou zijn. Sinds Van het Groenewoud en
de Kreuners heeft men ingezien dat
Vlaamse rockgroepen niet noodzakelijk
een soort kleinkunst brengen als ze in 't
Nederlands zingen. Dat heeft ook een
beetje te maken met het zelfvertrouwen
dat de Belgische groepen hebben ge-
STRATO'S 4 (5-
Verenigde Natiënlaan 7, 9300 AALST Tel. (053) 78.69.37
v.l.n.r.Wim Thybaert, Eric Citters, Tom
Latour
nu eenmaal niet etiketteren. New Wave
hoort ook niet altijd in 't Engels gezon
nen te worden. Strato's 4 brengt immers
Nederlandstalige, op een stevig ritme
steunende moderne rock, mét brio en
een sound die'ergens tussen de Kreu
ners en Talking Heads ligt. Chris, de
de Schaepdnjver, Francis Gheys, Chris
Francis voegt eraan toe 'Ja, het is toch
wel heel verdacht als een inrichter van
een wedstrijd aan diezelfde wedstrijd
meedoet, en dan nog wint ook
Toch wil Strato's 4 verder geraken dan
Aalst. De ambiance is bij de eerste vijf
Belgische groepen te komen 'Wij willen
amateurs zijn op een professionele ma
nier, met een professionele ingesteld
heid.' Daartoe heeft men nu een demo
opgenomen, ter introductie en voor een
aantal vrije radio's. 'Om een beetje min
der onbekend te wordenglimlacht
Wim Ik krijg de demo te horen kwali
teit ondanks het feit dat alles tegelijk
diende opgenomen te worden.
'Ja. plannen zijn er genoeg, optredens
wat weinig.' zegt Francis, terwijl we aan
ons derde (vierde vijfde pintje bezig
zijn Organisators zijn hierbij dus ge
waarschuwd contactadressen vinden
ze hierboven.
Schluss.
We klagen nog wat over de weinige con
tactpunten (lees cafés) die er in Aalst
zijn voor muzikanten 'Enkel in de
Cactus vind je wel eens iemand.' be
weert Eric, 'daar zitten ze zowat alle
maal, de muzikanten, buiten de hard
rockers dan.' Iemand (ik mag geen na
men noemen) vraagt zich af of hardro
ckers ook muzikanten zijn
Ondertussen kijk ik met een wanhopiqe
blik naar mijn papiertje een chaos.
'Goed.' zeg ik, 'dit volstaat Chris doet
me uitgeleide, terwijl de overige Stratos-
vieren hun instrumenten nog wat gaan
teisteren in het geïsoleerde repetitielo-'
kaaltje. Buiten 'Villa Sunrise' regent het
Diipestelen. Ik vang 'the long way home
aan... W
2019, Los Angeles, waar Amerikanen
nog steeds thuis zijn. Een stad uit
neon en beton. De auto's schijnen er
te vliegen met een gemak dat Sabena
doet vergeten, en de videospelletjes
blijken uitgegroeid tot volwassen
detektivegadgets. En om de Aalste-
naar in de sfeer te houden, regent het
haast de hele film door.
Vanuit de ruimtekolomes zijn nu zes
robots («replicants») teruggekeerd
naar de aarde. Om te beletten dat
deze haast perfekte mensduplikaten
nog zelf emoties leren ervaren in hun
superbrein, had hun fabrikant hen
slechts 4 jaar te leven gegeven, en
dan nog wel als slaven in de ruimte. Je
raadt het alde robots zijn ook maar
robots, en hebben vlugger een drang
naar levensbehoud ontwikkeld dan in
de programmering kon voorzien wor
den... En dus moet Deckard (Harrison
Ford) hen uitschakelen vóór ze op
aarde nog meer slachtoffers maken
dan de 23 vorige die aan het oog van
de camera ontsnapten (gelukkig
maar i). Hij is immers een «blade run
ner», een lid van het speciale team dat
binnendringende «replicants» moet
«terugtrekken». («Moord» op robots
staat niet in het woordenboek) Hoe
Deckard daarbij tewerk gaat, ervaar je
best zelf...
«Blade runner» is geen echte geweld
film, wat de stukjes die op TV versche
nen ook mochten beloven. De bru
tale scenes zijn met zó nadrukkelijk
uitgewerkt en verzinken in de sfeer
beelden van een metropool zoals die
binnen 37 jaar wel eens werkelijk kan
ontwikkeld zijn. De dekors zijn feno-
menabel. de lichteffekten schitterend
en daarbii komt niet te vergeten de
muziek van Vangelis (dé filmkompo-
nist van de tachtiger jaren 7), die con
tinu een beslissend aroma aan de film
geeft. Zonder deze drie belangrijke
komponenten had «Blade runner»,
zelfs mét Harrison Ford (bekend uit
«Star Wars» en «Raiders of the lost
Are» ongetwijfeld veel minder
bekoord.
Toch valt de akteurspresentatie van
Harrison Ford in de hoofdrol zeker met
te minimaliseren, en zou de rage rond
zijn rijzende sternaam wel degelijk
verdiend mogen genoemd worden. Als
held-type heeft hij het gemaakt, en op
de meer serieuze momenten is het
enkel nog wat wennen.
Rutger Hauer, de Nederlander die met
o.a. «Turks Fruit» furore maakte,
levert als leider der robots de repliek
op Deckards vervolgingen. Opmerke
lijker lijkt echter de aktrice die Harri
son Ford ertoe krijgt om verliefd te
worden op een robotinnetje. Hoewel
dit euvel zelf in de film voorspelbaar is,
kan de manier waarop de verleidings
scène voorgeschreven wordt, zeker
origineel genoemd worden. Dit terwijl
de veelbelovende finale tussen de
twee mannelijke opponenten een vrij
slap soepje wordt, en zelfs een nogal
ongeloofwaardig slot aangemeten
krijgt.
Het moet gezegdeen gegeven van
robots die hun schepper boven het
hoofd groeien is allesbehalve nieuw,
maar wat hierrond gesponnen wordt,
is wél origineel en lovenswaardig De
tijd van de blikken modelbouwrobots
is ook in de film voorbijgestreefd, en
de fantasieën die op dit thema ver
doorgetrokken zijn, hebben de ver
dienste dat ze zelfs in de irreëelste
situatie hun imago van mogelijk toe
komstbeeld rechthouden. Met «Blade
runner» zal er zelfs op de achterste
rijen van de zaal niet zoveel meer
gevrejen worden. Want ook voor de
niet-SF-liefhebber geldt, op het doek
valt méér te beleven.
FILMPROGRAMMA
Palace
Les gendarmes et les gendarmettes
komedie met Louis de Funès.
Blade Runner: science-fiction-detekti-
ve voor ruim publiek.
Class of 1984: niet voor gevoelige
leraars.
Feestpaleis
Moonraker: James Bond in een ruim
tespektakel, met Roger Moore.
S O.B.komedie over de filmwereld,
met Julie Andrews (Mary Poppins),
William Holden (Network), Larry Hag-
man (J.R.). Richard Mulligan (Soap),
Lolafilm van de onlangs overleden
R W Fassbinder.
Jeugdhuis Ypsilon: zondag 5 december,
20 u.The spy who loved me (James
Bond)
Anfrakt: zondag 5 december, 20 u
«8 1/2» (Fellini, 1963) Stadsfeestzaal
Vredeplein. LDC
kregen na de punkexplosie. 'Er is inder
daad een lyrische inslag in de teksten te
bespeuren zegt Chris 'maar daarom
hoef je nog geen kleinkunst a Ie Miel
Cools te brengen
Strato's 4 -« 1 dus) bestaat in de origi
nele versie overigens al sinds januari
'82. De huidige bezetting dateert van
mei/juni van dit jaar. Met de komst van
Eric Citters werden alle oude nummers
afgevoerd. De optredens beperkten zich
totnogtoe echter meer tot try-outs.
Maar Strato's 4 is niet te spreken over
het Grootaalsters publiek Zegt Gheys
'Dat is niet alleen zo met ons, maar ook
met andere groepen. Lawi Ebbel bij
voorbeeld kreeg in Limburg en zo, altijd
een hele boel mensen op de been, maar
het Aalsters publiek blijft zeer, zeer
lauwEn Eric 'Alleen hardrock-groe-
pen schijnen hier wat ambiance te kun
nen schoppen
En de toekomst...
Met Pallieterpop geraakte de groep niet
door de schiftingen. 'Al die wedstrijden
zijn "uitgekochten boel".' zegt Chris
New wave hoort met altijd in t Engels gezongen te worden..
-Texas Instruments-
