('t) Rommelige L.O.L.
interview
De Perrewettemoakers duwen
D'Haeseleer naar het OCMW
C'est Sjik
Nieuwe Gazet van Aalst 14 januari 1983 7
Met de eerste karnavaikriebels in lijf en leden begeeft vragensteller zicb
nieuwsgierig naar de plaats van afspraak. En zie, eens de Zwarte Man in zicht,
weerklinkt uit hogere regionen vinnig tromgeroffel. Bij de intelligente nieuws-
gaarder valt direct zijn stevige Belgische Frankhier zal 't zijn. En Inderdaad,
zo is het. De Conine van Spanien, d.i. het HK van L.O.L. Daar wacht reeds met
ongeduld en pint, de gesprekspartner op het eerste schot uit de vragenvuur-
lijst.
Er wordt er hierboven nogal duchtig op (Lot-
jons) losgeslagen
Aan wie zegt ge't... Alhoewel dit exo
tisch geroffel eigenlijk nog wat «stil»
(hm, hm) moet blijven... maar allez,
voor de Nieuwe Gazet... we zitten hier
midden onder de 126® repetitie van
,het Gala-trommelkorps van zijne
Majesteit... hé, stop, de rest is voor
straks. Gargon, nog 'n pint. Vol
gende vraag a.u.b.
Vóór we aan Karnaval 1983 toeko
men, misschien even een blikje ach
teruit
O.K. Maar toch éérst vlug zeggen dat
1983 onze 216 deelneming aan de Aal-
sterse stóet betekent.jaja.'t begon
allemaal reeds in 1962 met 'n studen
tengroepje dat het pasgeboren L.O.L.-
broekje symbolisch boven de doop
vont hield (reporter pinkt met ganze-
veer 'n traan weg). Van meetaf aan
hebben we getracht én origineel én
kleurrijk én verzorgd voor de dag te
komen. Zo'n beetje als reactie tegen
het soms al te triviale en vulgaire dat
vooral onze stoet, bij buitenstaanders
in het bijzonder, toch enigszins in dis-
crediet bracht...
Wat dan later vanuit menige hoek kri
tiek bracht, meen ik, zo van: té veel
show, té veel decorum, géén echte
karnaval, méér Rio, Keulen etc...
Inderdaad. Maar ons standpunt is en
blijft dat de mensen van buiten de stad
(de meerderheid op zondag recht
hebben op een kleurrijk én verzorgd
spektakel. En wie meent dat wij geen
échte karnavalisten zijn, die moet
maar eens goed uitkijken op maan- en
dinsdagen, dan leven we ons uit «bui
ten de stoet». Laat ons dan maar écht
los
Het blijvend, ja stijgend succes, de
rode draad die L.O.L. voor Aalst Kar
naval toch al die jaren gebleven is, hoe
verklaart men dat
Och, er zijn zoveel factoren die hun rol
spelen...
(Boven ons wordt het voetgestamp
entoeziast op een «pardeblee» overge
schakeld... Eens Karnaval yoorbij,
denken we reeds aan volgend jaar.
Het jaar door zijn we praktisch actief
(de vakantieperiode nemen we zelfs
als 'n soort «bezinningstijd» om
ideeèn te verzamelen). Er wordt van
alles op het getouw gezet om de duit in
het zakje te krijgeneetgelegenhe-
den, rallys, fietstochten met eigen
filmverslagen, bals... Nee, het is NIET
zo, dat we die rijke jongetjes zijn, die
«naar geen frankske moeten zien»
(hé, denkt reporter, ons gazette wordt
grondig gelezen...).
Natuurlijk komen er centen binnen.
Het Palmares moet toch worden «ver
zilverd».
Ja, hoe zou dat er na al die tijd uit
zien
Moeilijk om precies bij te houden
toch zeker 15 eerste «stoetprijzen» en
heel wat in de eerste 3. Daarbuiten de
zaterdagavondbals. Een tijdlang trok
ken we daar met onze lieve meisjes
héén, 70 leden in totaal, steeds in spe
ciaal hiervoor genaaide kostuums, die
wel eens furore maakten. Weet ge dat
zelfs kleinere wagens van L.O.L. tot
Halle en Antwerpen doordrongen
Is er dit jaar 'n bepaalde evolutie.
Goeje vraag. We zien het ditmaal meer
kleinschalig. We stappen af van het
«grootse». Eigenlijk hebben we niets
meer te bewijzen, we willen het iets
rustiger gaan doenmaar dat zal de
kwaliteit niet schaden, inteeeegen-
deel Ons probleem is niet meer het
bouwen, naaien, knutselen. Dat leer je
door de jaren, 'n rijke ervaring. Maar
het idee, de vormgeving, de originali
teit, daar moet soms worden ovec
geprakkizeerd. ledereen heeft in
spraak. Na de vakantie komen de
ideeën op tafel, we komen vlug tot 'n
bepaalde grondidee. Er wordt een
voorontwerp gemaakt, waaraan
natuurlijk achteraf veel gedokterd en
gesleuteld wordt. Het resultaat MOET
tof zijn.
Instelling tegenover de andere groe
pen
Prima. Hier vliegt natuurlijk menige
kwakkel. Met alle collega's/concur
renten schieten we goed op. Ervarin
gen worden uitgewisseld, we staan
open voor jongere groepen, voor dur
vende beginners om ze met raad en
daad bij te staan.
(Zucht) Jammer dat we af en toe met
spijt moeten vaststellen dat er tijdens
het voorbereidende werk materiaal
gaat verdwijnen. Jaja, en 't is vakkun
dig hoor Tot zelfs delen van wagens
worden eenvoudig weggezaagd met
alles derop en deraan (zelfs geluids
installatie...). We hopen uit de grond
van ons hart, dat dit NIET het werk is
van karnavalisten, dat mag niet mogen
kunnen...
Terzake.waar staat ge nu...
Weer 'n woordje vooraf. 't jaar
begon met een vreselijke klap. We ver
loren onze goeie vriend en trouwe
LOL-broer Jaak Helin in een dodelijk
auto-ongeval. Stom, vrééselijk voor
familie, vrienden, voor ons, voor Aalst.
Zo was er in 't begin eenbeetje ean
domper op ons entoeziasme. Maar
kom, de show must go on, "zoals de
Eskimos zeggen.
Dus.
vonden we onze inspiratie onder de
gordel, de tropengordel natuurlijk, 't
Wordt een allusie op de arrogante
be«wind»hebbers en potentaten van
onze ex-kolonie, met hun pralerige,
protserige pracht en (letterlijk) veel
tam-tam om hun oren...
(Er schijnt boven 'n soort «staakt het
vuren» ingetreden, zo kunnen we 3
pinten en 2 koffie's later iets minder
schreeuwerig keuvelen...).
en letterlijk de centjes uit onze zak
ken trommelen
Goed gezien, man. Drink er nog eentje
vooraleer ze hierboven de «Jubel-
marsch van...
(die woorden zijn nog niet koud of de
stilte boven ontploft in een ritmische
kakofonie, waar de Zwarte Man zeker
zal van omzien...)
...Jaja, 't is van datte, de finale. (Roe
pend Ik zei dus: de Jubelmarsch
van «Les Roffelboemboems de
Joseph Desiré Modeste Sise Seko».
om deze reden, maar ook principieel,
wenst men niet aan vreemde stoeten
deel te nemen. Vraag is alleen hoe
lang men zich aan principes kan hou
den, als men het ieder jaar iets groter
en mooier opvat. (Erik De Vree raamt
de kosten voor deze karnavaleditie op
110.000 Fr.). Wat men echter dit jaar
zal brengen, moet zowat het maximum
zijn in 'omvang' en uitwerking: karna
val moet trouwens een hobby blijven,
geen 'fabriekswerk'
Men zou het bij Sjik niet zo gemakke
lijk rooien, mocht er geen sponsor
gevonden zijn die heel wat materiaal
schenkt (betonijzer, een elektrische
motor...). En dat de stad de subsidies
(en dus de prijzenpot) op het niveau
van 1982 wou behouden, vinden de
'sjieke typen' al heel mooi in tijden van
krisis. Karnavalpolitieke perikelen
houden hen voor de rest overigens
niet bezig. Zolang Sjik een plekje heeft
in de hallen en de wagen tijdig klaar is
zijn er geen problemen. (J.V.G.)
In de reuzehal van het AKV hebben een goeie dertig groepen een onderdak
gevonden. 'Sjik' staat er ook, helemaal achteraan zelfs, maar aan die plaats
hoef je dan ook geen enkele betekenis te hechten. Wie de mensen van Sjik al
aan het werk kon zien, zegt het nu al: de groep zal dit jaar opnieuw erg hoog
scoren.
Als beginners, drie jaar terug, bracht
men een persiflage op een enig Aal-
sters karnavalfenomeen de 'Voil Jea-
net', vorig jaar waren de 'vrije radio's'
aan de beurt en ditmaal pakt men de
plaatselijke (politieke) problemen aan.
Sjik wil namelijk toekomstig schepen
van financiën, Bogaert, een tip aan de
hand doen om de lege stadskas
blijkbaar in de familie, want vader
Frans De Vree hoeven we kunstmin
nend Aalst zeker niet voor te stellen. In
totaal telt Sjik zowat 25 leden, maar
niet iedereen werkt even hard mee.
Wie minder meehelpt aan de praalwa
gen, tast wat dieper in de beurs, ter
compensatie.
Erik kan je wel het 'brein' noemen; hij
Wachten op de verfspuit: AKV 'Sjik'. (OJ)
gevuld te krijgen. De BRT zou er een
eksklusieve reportage over maken,
enfin... we zien wel. Telkens viel (en
valt) het luchtige, het uitgewerkte, het
artistieke en stijlvolle in het werk, op.
Bij ons zegt men: «'t was effenaf iet
sjik
Stuwende kracht achter deze jonge
groep zijn drie broers Erik, Pieter en
Jan De Vree. Het creatieve talent zit er
brengt ideeën aan en zet ze meteen op
papier. Er wordt zelfs een kleurenstu-
die voor de uitgebeelde thema's
gemaakt
Als men begint over de financiële kant
van de zaak, blijken er bij Sjik weinig
problemen te bestaan. Men was van in
den beginne zo goed, dat men niet
het behaalde prijzengeld nagenoeg
alle onkosten kon dekken. Ondermeer
Een gevaarte van AKV De PerrewettemoaKers
temoakers, zoals zovele andere groe
pen, trouwens niet altijd te spreken.
De geldsom, die aan de toegekende
prijzen verbonden is, stemt hen
anderzijds wel tot vreugde. Deze laat
hen immers toe verder aan de karna-
valstoet deel te nemen, zij het dat
voorzitter Mare Moens en sekretaris
Rudy Schockaert zich genoodzaakt
zien om supplementair aan de leden
jaarlijks een lidgeld te vragen en een
Thé-dansant in te richten om de eind
jes aan elkaar te knopen. (MP)
De Perrewettemoakers behoren reeds
pen die deelnemen aan karnaval. Ook
de ereprijzen zullen vallen.
Na Charles en Lady Di bij Sir Lowie, is
ook in 1983 ex-burgemeester D'Hae
seleer het centrale thema, onder de
titel «Lowie in de Koesj, Diane kan 6
jaar voesj». Geïnspireerd door de
geruchten als zou hetzij Louis D'Hae
seleer, hetzij zijn dochter Diane toe
komstig voorzitter worden van het
OCMW, zorgen de Perrewettemoa
kers opnieuw voor een prachtige
wagen, waarbij de typische Aalsterse
humor niet zal ontbreken. Gezeten in
een rolstoel vertrekt Mijnheer Lowie,
achter zijn verhuiswagen, waarop al
zijn attributen liggen, naar een OCMW
rusthuis. Dat hij hierbij een stevig
steuntje in de rug vanwege zijn doch
ter zeer goed kan gebruiken spreekt
voor zichzelf.
enlang tot de elite van de kleine groe-
jaar ziet het er naar uit dat zij binnen
De Perrewettemoakers hopen met
deze uitbeelding opnieuw, zoals
enkele jaren geleden, de eerste prijs
te behalen bij de kleine groepen, en
meteen de grote konkurrent (de Moi-
kes) de loef af te steken.
Over de beoordeling van de groepen
door de karnavaljury zijn de Perrewet-
Ook de 17-leden tellende karnaval-
groep zelf zal voor de nodige show
zorgen. Verkleed als «vliegende non
nen», waarbij de humor tot in de
details zal merkbaar zijn (meer zeggen
wij niet), zorgen zij ervoor dat de ex-
burgemeester van Aalst een welver
diende rust in het OCMW tegemoet
gaat.