Nieuwe gebouwen van
Ziekenfonds Priester Daens
zijn juweeltje
KP-Aalst en Bert Van Hoorickwoord en wederwoord
MOET ER 61 ZAAT OP?
Minister Dehaene vandaag te
Aalst
[Ulrica vanzelfsprekend
't es mier as toyd
Even aanlopen, aan de zoutstraatpoort
weer of geen weer, altijd welkom
Geraardsbergsestraat 74 VRIJ IN UIT
Lees De Nieuwe Gazet van
Aalst,
Uw eigen swingende onaf-
handelijke vrije zender,
waar elk geschreven woord
twee FM-geluiden waard
is
Eten-:-plus Nieuwstraat 37, Aalst
Onze zorg de ganse dag U wat lekkers
aan te bieden.
Eten-;-plus Nieuwstraat 37,Aalst
is er de ganse dag voor U 03/74
■nu
Nieuwe Gazet van Aalst 4 maart 1983 3
Afgelopen zaterdag waren er redenen te over om de Vlaamse Leeuw uit te han
gen aan het Stationsplein n' 12. Het ziekenfonds Priester Daens, het Vlaams
Verbond van Neutrale Ziekenfondsen en de Medische Groepering der Vlaande
ren namen er immers officieel hun intrek in de prachtig gerestaureerde woning
De Vis dat door de {aren heen dermate verkrot was, dat bijna iedereen dacht dat
afbraak nog de enige mogelijkheid was om deze kankerplek op het Stations
plein te doen verdwijnen. In samenwerking met de Middenstandsverenigingen
van het Keizerlijk Plein, onder leiding van Luc Van Dorpe, bewezen de boven
vermelde ziekenfondsen dat het ook anders kan, mits de wil tot restauratie en
de nodige geldmiddelen aanwezig zijn.
Voorzitter Herman Roels verwelko
mende de talrijke aanwezigen waaron
der volksvertegenwoordiger Jan Cau-
dron en ontelbare VU-mandatarissen,
waarop Urbain De Graeve, schepen
van Erpe-Mere de geschiedenis van
het Priester Daensziekenfonds uit de
doeken deed. Hierbij werd gewezen
op de naoorlogse repressie, die al wat
vlaamsnationaal was in de grond wilde
boren. Ondanks een moeilijke weg,
rees het Vlaams Nationalisme
opnieuw uit haar as, en 20 jaar na de
oorlog werden in Aalst de eerste
pogingen ondernomen tot het oprich
ten van eigen sociale organisaties. Dit
resulteerde op 11.5.1969 tot de stich
ting van een eigen mutualiteit, welke
met het K.B. van 3.7.1969 haar
geboorteakte in het Staatsblad kende.
Onmiddellijk werd geopteerd voor de
naam Ziekenfonds Priester Daens, die
een overbekend sociaal werker was
uit ons arrondissement. Alle begin is
moeilijk, maar stilaan groeide de
mutualiteit, zodat een uitbreiding van
de beheerraad over het ganse arron
dissement nodig was, wat officieel be
krachtigd werd door het K.B. van 12
oktober 1973.
Via een intense werving van nieuwe
leden, wat zorgde voor personeelsuit
breiding en door aansluiting bij de
Landsbond van Neutrale Mutualitei
ten, ging het Fonds een bloeiende tijd
tegemoet. Begonnen op 1.4.1973 op
de Hopmarkt met een half-time
bediende, zorgde het groeiend aantal
leden meteen ook voor een grotere
personeelsbezetting. In Ninove
diende zelfs overgegaan te worden tot
het inrichten van een hulpkantoor.
Ondertussen was op 1.1.1979 samen
met gelijkgezinde mutualiteiten het
Vlaams Verbond van Neutrale Zieken
fondsen opgericht. Omdat uitbreiding
van lokalen zich opdrong werd kontakt
gezocht met de Middenstandsvereni
gingen van het Keizerlijk Plein. Dit
leidde tenslotte tot de gezamenlijke
aankoop van het herenhuis De Vis op
het Stationsplein, waar men volgens
Urbain De Graeve in staat zal zijn om
nog een betere service aan de leden te
bezorgen.
Hierop werden door aftredend sche
pen Herman Roels enkele pioniers van
het Priester Daensziekenfonds in de
bloemetjes gezet, zoals ere-voorzitter
Rik De Koninck, Arsène Carlier-Jan
De Dier-Roger Van Mieghem, Wilfried
De Metsenaere en weduwe Fons Van
der Burght.
Na een korte geschiedkundige schets
van de geschiedenis van de Daensisti-
sche ziekenfondsen door Rein
D'Haese, die meteen een pleidooi
hield voor het verzamelen en bundelen
van alle dokumenten op dit vlak met
het oog op het uitgeven van een ge
schiedkundig werk, was het tenslotte
Luc Van Dorpe, die wees op de
naar het Stationsplein.
Bij rondgang van het herenhuis blijkt
pas met welke zorg en eerbied de res
tauratie gebeurde. In de mate van het
mogelijke werd het gebouw zelfs in
zijn oorspronkelijke toestand
bewaard. Ten behoeve van oude en
zieke bezoekers werd wel een
moderne lift aangebracht, die toegang
biedt tot de drie verdiepingen waar
zich ruime en heldere burelen bevin
den
Er viel een zeer ruime belangstelling te noteren bij de officiële opening van het
Ziekenfonds Priester Daens. (OJ)
groeiende vriendschap tussen de
mutualiteiten 234 en 235 die samen
een nieuw onderdak vonden op het
Stationsplein. Volgens hem dienden
een drietal doelstellingen voor ogen
gehouden te worden, met name een
perfekt dienstbetoon voor de leden,
het vinden van passende oplossingen
voor de moeilijke gevallen, en ten
slotte een uitgebreide mechanisering
van de administratie. De aankoop van
een computer ligt trouwens mede aan
de basis van de verhuis, van twee
belangrijke neutrale ziekenfondsen
In de tuin werden anderzijds een tien
tal parkeerplaatsen ingericht, die wel
tot gevolg hadden dat enkele merk
waardige bomen dienden te verdwij
nen en de ene overblijvende boom met
afsterven bedreigd is.
Dat de kostprijs van het ganse projekt,
aankoop van het huis inbegrepen,
zowat 9 miljoen bedraagt, is alles bij
elkaar nog een peulschil te noemen
vergeleken bij wat de stad Aalst uit
geeft bij soortgelijke werken zoals aan
het Herenhuis op het Keizerlijk Plein.
(MP)
da't er ne kier oever gepeisd werd...
Lanst alle kanten en zoyn werd er geschreiven, gevreiven, geklapt en gewaweld
oever 't gezin da ze 't miljeu noemen, 't Er werd van alles in 't weirk gesteldj ver
bossen en boeimen en aa gebaan te beworen gelek as ze zen of zelfs nog te
verbeiteren. Want, dad es woord, 't es de leste joren veil nor de knoppen gemoeist,
vermassakreird en vérgoed nor de vontjes g'holpen En dad allemol op ne reide-
lèkke kérten toyd. Ge 'n moetj nog zudoneg aad ni zen ver al 't ien en 't ander
kennen op te noemen dat er geweist heid, mor naa nimmer 'n es... Sommegste
blommekes, planten of biesten, die men in ons jonge joren mor doeidgewoein
vonten, zen vergoed verdweinen. De jonge kinjeren va vandaog kennez'allien nog
mor van hoeire zeggen, van ooit den ienen of den anderen boek of ooit de
biestenhof. En dad es spoyteg, noyg spoyteg. Want alles da weg es, mokt on eh
stiksken eiremder
En woor da 'k vandaog na waa oever beginnen, dad es oever ons tooi Ons
moedertool gelek as ze zeggen. En dad es 't Oilsjters Dad Oijsjters da gegroeidj
es deir de joren. Woor dagge nog den invloed in veromvindj van aal d'oerloegen en
de bezettingen diemen hier g'had hemmen. Want aal die kastaars die hier in de
loeip van iewen van Keren tèk komme maoken hemmen jn Oiljst. hemmen hier iet
van heer tool achtergeloten. En verbasterdeird of ni, mor d'Olsjtepeers pakten dor
rap iet van oever, al was 't vantoyd mor ver de zwans. Die tooi hemmen as eirfenis
gekreigen van ons avers en ons groeit-avers. Mor stillekesoon zemmen die eir
fenis on 't vernengelisjeiren, on 't versjacheren. Hoeveil van de jonge gasten va
serrewoerdeg kennen der nog olsjters Letj op, ik vin da schoein dat de kinjeren
ABN klappen, da ze domei toeinen da Vlonjeren 'n oygen tooi heid woor dammen
fier meigen oever zen. Mor ze zollen volges moy toch doboy nog moeten heer
«moedertool» oeik onderhaven. Want gelek as ek gezeid hem. wa dammen
verliezen zemme kwoyt en da mokt ons eiremder. Allei, ge kentj zeggen dat duurt
niet lang, mor es da ni veil schoenjer as g'hoeird klappen oeverda diert mor 'n
bakte broeid «Een dik hoofd» da zeit toch minder as «eh flokhaat» en hoe zojje
kennen ekspiikeiren wa dad eh sjippentreizeken of nen dwezerik es
Vertoldj gè ne kierhè zitj dor gezoeien en gebreen - of 't es zè vooir gescheiten en
gespagen
En azoei kaan ek er nog honderden opnoemen die stillekesoon in de vergeithoek
on 't geraoken zen. Ze meigen meh na ooitmaoken ver nen abbeladoe, ne
kènooiben, nen anzjevei. ne iènkort, ten teppen of ne wijjawooi, 'k trek het meh ni
oon. Da zen toch allemol echt olsjterse woerden, die ze binnen iengte joren
nimmen 'n zeile kennen...
En 't es dorom da 'k hier meh zuveil plezier probeir alle weiken 'n betjen van dad
eirfdiel té redden. Ver degein die da nog kenne leizen...
D'avers kennen dor veil on doeng meh teigen heer kinjeren tissenin ne kier eh wad
olsjters te klappen - ba zuveir as ze 't zelf nog kennen...
Zé. da most na ne kier van 't hért van da stiksken fafoeilj. die hier schroyft onder de
naom va PETJEN
v ook op zon- en feestdagen.
«In tegenstroom», Bert Van Hooricks herinneringen aan een hoogst turbulente
periode in zijn politieke loopliaan, is op enkele maanden tijd een felbesproken
politieke bestseller geworden. De eerste druk was in een mum van tijd uitgeput
en Bert zelf kwam, na enige jaren van (verdiende) rust 'in anonimiteit', weer in
de spotlights van de massamedia te staan. Het spreekt vanzelf dat vooral in
Aalsterse (politieke) middens druk over de memoires werd geargumenteerd.
De KPB deelt mee...
In het februari-nummer van het KP
Aalst-blaadje werd nogal fel van leer
getrokken tegen de figuur van Bert
Van Hoorick, zowel als tegen een aan
tal van zijn analyses, motieven en oor
delen m.b.t. het politieke reilen en zei
len in de (Aalsterse) KP, zoals hij die
heeft neergeschreven in zijn boek.
Na een initieel woordje van lof over
sommige aspecten van «In tegen
stroom», leest men in de brochure:
«Hef boek is ook een relaas van de
interne belevenissen van 'den Bertén
in de KP én in zijn eigen politieke per
soonlijkheid. Op dit vlak zijn wij het
met hem grondig oneens»...
Niemand kon toen nvdrwanneer
Van Hoorick de KP verlietweten dat
Van Hoorick ooit eens zijn herinnerin
gen zou gaan neerschrijven, noch wat
hij daarin als alibi voor zijn overstap
zou gaan uitleggen. Wij weten het nu
wel, wij hebben zijn boek en zijn inter
views gelezen, gehoord en gezien. Wij
voelen ons verplicht enkele flagrante
onwaarheden recht te zetten...».
We vatten voor U even de belangrijk
ste punten van kritiek samen. Bert
Van Hoorick zou indertijd de Russi
sche tussenkomst in Hongarije verde
digd hebben, terwijl hij (nu) in diverse"
interviews stelt dat dit de druppel was
Nadat vorige week minister Lenssens het Raldes-centrum in de Ridderstraat
bezocht, krijgt Aalst vandaag, vrijdag 4 maart, nog een minister op bezoek.
Minister van Sociale Zaken Jean-Luc Dehaene zal vanavond in het Groen Kruis
een vergadering bijwonen van de ACW-raad van het arrondissement. De minister
werd door de A.C W -raad zelf uitgenodigd
Zoals bekend is minister Dehaene de voornaamste A.C.W.-vertegenwoordiger in
de regering. Op de dagorde staat dan ook een konfrontatie tussen de basis en de
minister. Het gaat overigens om een gewone, statutaire A.C.W.-raadsvergade
ring, die dus niet openbaar is. (K.N.)
die de emmer deed overlopen. Tevens
wordt Van Hoorick verweten «een stuk
kaderpolitiek» gevoerd te hebben om
alle militanten die «de kop te hoog
durfden opsteken, weg te werken».
Ook het feit dat Bert, na zijn vertrek uit
de KP, toch zijn gemeenteraadsman
daat vasthield, tegen de statuten in, zit
de Aalsterse KP hoog.
Volgens de Aalsterse kommunisten
«is bij Bert, na zijn afscheid aan de
KP, één grote dwanggedachte blijven
leven: de KP moet er aan Men is
het ook niet eens met de idee van Van
Hoorick die 'frontvorming' opvat
«alleen door allemaal in de rangen van
de SP binnen te kruipen...». Tenslotte
wordt Van Hoorick verweten steeds
aan persoonlijke propaganda te heb
ben gedaan, terwijl hij nu de jonge SP-
leeuwen vraagt zich hiervoor te hoe
den, aldus de Aalsterse KP.
Antwoord
In een antwoord op deze niet geringe
beschuldigingen, betreurt Bert Van
Hoorick het dat de KP-Aalst «heeft
gemeend naar luttele financiële midde
len te moeten spenderen aan een fol
dertje over mijn,memoires 'In tegen
stroom
«Nu er al meer dan 500.000 werklo
zen zijn, de mensen steeds meer moe
ten inleveren, er 100 miljard wordt be
steed aan nieuw oorlogstuig en wij
bedreigd worden met het opstellen
van kernraketten in ons land, had ik
gedacht dat de KP-Aalst daarover een
pamflet zou hebben uitgegeven. De
KP vergist zich van tegenstrever. Ze
tracht mij te krenken als militant en mij
af te breken als mens».
«Nochtans», zo vervolgt Van Hoorick
in zijn brief, «wordt de KP-Aalst daarin
tegengesproken door haar eigen
nationale voorzitter, Louis Van Geyt,
die op hetzelfde ogenblik (10 februari
1983) in een weliswaar kritisch artikel
in «De Rode Vaan» schrijft
«Ik heb Bert Van Hoorick persoonlijk
gekend en weten te waarderen als
militant en als mens. Die kennisma
king verliep vooral tijdens zijn laatste
jaren als lid van onze KP en wordt her
nieuwd op het einde van zijn loopbaan
als SP-voorman en volksvertegen
woordiger. Die dubbele ervaring heeft
mij toegelaten ten volle zijn grote men
selijke kwaliteiten te appreciëren,
evenals de toewijding waarmee hij
zich steeds is blijven inzetten voor de
arbeidersklasse, de ganse werkende
bevolking, de vooruitgang en de
vrede».
Beft Van Hoorick volstaat deze verkla
ring als antwoord op de aantijgingen
en hij wenst dan ook verdere polemiek
aan te gaan, omdat dit veel te uitvoerig
zou worden, en, bovenal, omdat dit
«ons slechts zou afleiden van de strijd
tegen de politiek van het patronaat en
de regering».
Nochtans wil Van Hoorick, bij wijze
van voorbeeld, toch twee omstreden
kwesties aanhalen. Wij drukken deze
hierna af
«7. ledereen in het Aalst van na de
oorlog weet dat ik het niet nodig had
Aalsterse KP-militanten uit mijn buurt
te verwijderen» zoals de KP-Aalst
schrijft. Ray De Smet werkte reeds op
«De Rode Vaanin Brussel nog voor ik
uit gevangenschap terugkeerde. Hij
zetelde trouwens met mij in de Aalster
se gemeenteraad. Zijn broer André De
Smet, Frans De Neef en René Ver
doodt werden als bezoldigde militan
ten naar andere arrondissementen ge
stuurd om die te leiden. Niet door mij,
maar door het nationaal secretariaat
van de KP waarvan ik toen nog geen
deel uitmaakte. Bovendien werd ik ook
uit Aalst weggetrokken om verschil
lende nationale taken te vervullen.
Zodat ik, tussen 1945 en mijn af
scheid van de KP in 1957, mij nog
geen derde van die periode ten vol Ie
aan de KP in het arrondissement Aalst
kon wijden. Eerlijkheidshalve had de
KP-Aalst er moeten aan toevoegen dat
één der voornoemden. René Ver
doodt, haar heeft verlaten om toe te
treden tot de SP.
2. Nu een voorbeeld van politieke
aard. De KP-Aalst beschuldigt mij in
een interview te hebben verklaard dat
een linkse regering in Frankrijk alleen
niet kan slagen. Wat heb ik daarmee
bedoeld Dat de linkse regering in
Frankrijk een juiste politiek voert met
werktijdverkorting en verhoging van
de kleinere inkomens. Dat zij voorals
nog echter met opbod in loonsvermin
dering doen om de concurrentie het
hoofd te bieden. Dat het linkse Frank
rijk daardoor wordt gedwongen in
1983 af te zien van verdere verhoging
van de koopkracht van zijn werkende
bevolking. En de conclósie daaruit ligt
voor de hand. In het belang van de
arbeiders aller landen en meteen om
het links alternatief in Frankrijk te hel
pen slagen, moet de arbeidersbewe
ging in Groot-Brittannië, Duitsland,
Italië, de Verenigde Staten, Benelux
enz. vechten tegen de nefaste politiek
van sociale afbraak en voor een gelijk
aardig sociaal-economisch alternatief
als dit van de linkse regering in Frank
rijk. Maar dat alles kan een journalist
die u interviewt niet weergeven, omdat
zijn interview dan te uitvoerig wordt.
Op verdere aanvallen wens ik niet
meer te antwoorden.
nl,,n
