EDDY VINCK
DRIE SPECIALE KADETT
MET EEN MASSA GÜATIS
ACCESSOIRES...
BIJ VAN DER HAEGEN
NATUURLIJK
Nightcapgezond en degelijk brouwsel
ISJNML.
Het gonst in Aalst
van klassieke muziek
10 Nieuwe Gazet van Aaltt - 21 oktober 1983
MEESTERKLEERMAKER
9440 EREMBODEGEM
Van Der Haegen
Alles in voorraad
kleine en
extra grote maten
Geraardsbergse
steenweg 154
TERJODEN AALST
TEL. 053 70.29.38
De Kadett is op zich al een onklopbare auto voor z n prijs En vandaag stel ik u drie speciale series
voor die hem helemaal onweerstaanbaar maken
De Kadett Belux 3deurs, 1 2 S. Voor méér dan 10.000 fr. gratis meeruitrusting. Promotiepri)s
192.500 fr. 25 BTW)
de Kadett Special Diesel, 3 en Sdeurs, kompleet met kwartsklok, metaallak, luxezetels enz.
méér dan 10 000 fr. goedkoper
de Kadett «J». 600 unieke, 3 deurs 12 S, superkompleet uitgeruste eksemplaren Van luxe-
stuur tot elegante striping Voor meer dan 11 000 fr gratis uitrusting
U verkiest een Ascona De Ascona Sport met voor 18 750 fr gratis
sportuitrusting zal u zeker bekoren Afspraak met al dat moois in
onze showroom, maar wacht niet te lang, want deze series zijn
beperkt
BITROUWBARl VOORUITGANG.
OFFICIEEL OPEL DEALER
Kareelstraat 2/4 9300 Aalst
053/21.60.11-12-13
In jeugdklub Kreja konden de «new art»-liefhebbers vorige zaterdag terecht voor
een goedgevuld programma.
Na het optreden van Confusion uit Diksmuide foto boven), een jonge groep die
al veel voorprogramma 's van bekende formaties heeft verzorgd, kwam het Aal-
sterse kwartet Night Cap aan de beurt, met Gene Van den Ostende (gitaar), ex-
studiomuzikant en producer, Gerrit Caudron (bas), Mon Janseghers (drums) en
Dirk De Troyer (zang, gitaar). Onlangs brachten zij hun eerste single op de
marktFeël the pain, en de tweede ligt al op de perstafels met Long is the night
en Faith. De plaat komt eind november uit, een gelegenheid voor de liefhebbers
om deze no-wave te leren of ze beter te leren kennen. (JC)
gestaan, zocht Gene opnieuw muzi
kale aansluiting bij Antwerpse bands,
maar zoals de wegen van de muziek
(soms) ondoorgrondelijk zijn. vond hij
pas echt zijn gading in Aalst bij Night
cap, waar hij ook voor de meeste num
mers tekent.
Nightcap muzikaal
Nightcap gaat er prat op no-wave te
spelen, waarbij zij de nadruk volmon
dig op «weef» plaatsen; de muziek
wordt aldus opgevat als het kreeèren
en aan elkaar weven van klanken en
andere begrippen die zo een eigen be
staan gaan leiden. Alleszins een posi
tieve en originele benadering van
muziek, daar waar anderen hopeloos
verloren lopen in strekkingen en wen
dingen als cold-, soft-, new-wave en
noem maar op. Muziek is nu eenmaal
muziekü en een gezochte terminologie
om dat basisgegeven te omschrijven
werkt in sommige gevallen eerder
belemmerend dan bevestigend.
Maar hoe klinkt dit alles op plaat
«Feel the pain», de A-zijde van hun
eerste single, is een vlot, toegankelijk
nummer dat gekenmerkt wordt door
vloeiend en vakkundig gitaarspel maar
verder zonder hoogten of laagten op
45-toeren draait. Er straalt wel enig
Vorige zaterdag was Nightcap te gast in Kreja. Het werd een gezellig en vlet optreden, waarbij de
verwachtingen van én het weinig talrijke publiek én de groep zelf volledig werden ingelost. Tegen
eind '83 of zelfs vroeger zal de nieuwe single verkrijgbaar zijn, maar werd nu reeds even ten gehore
gebracht. Nightcap heeft zijn eigen stijl gevonden en weet deze op een gepaste manier aan de man
te brengen.
Overtuig je er eerst van dat Nightcap
zich terecht de vrijheid toeëigent om
«cap» met en p en geen b te schrijven.
Vanuit educatief oogpunt beschouwd,
heb je als trouwe abonnee recht op
een passende verklaringhet gaat in
dit geval geenszins om een taxi
cab), wel om een slaapmutsje, in de
figuurlijke zin van het woord welis
waar
Het ontstaan van Nightcap wordt-
gekenmerkt door een, voor veel groe
pen trouwens, klassiek verloop. Voor
eerst was er Jam Gang, een naam die
bij u waarschijnlijk geen enthousiaste
reakties losweekt. En zoals het mees
tal hoort voor een beginnende groep
die zichzelf respekteert, stonden een
paar leden er al gauw op voortijdig af
te haken, om de paden van de twijfel
achtige roem elders te banen, en de
rest van de band aldus voor proble
men te plaatsen
Geen nood echter. Dirk De Troyer, die
voordien de vocalen verzorgde, zou
het nuttige aan het aangename kno
pen en zich naast de zang verder be
kwamen in het gitaarspel, terwijl Gerrit
Caudron zou volharden in het produ
ceren van stevige basklanken Mon
Jansegers kwam af en toe eens langs
om als drummer te fungeren en na
verloop van tijd, juist, je raadt het al,
voelt hij zich geroepen om full-time de
groep van het gepaste ritme te voor
zien.
Gene Van Den Ostende komt als
laatste de groep vervoegen Van deze
Antwerpse ex-studiomuzikant onthou
den wij vooral de in 1980 uitgebrachte
single «Fight», die ïoendertijd in de
mobiele studio van J.M. Aerts werd
ingeblikt en op FM-Bruxel (herinner je
je nog een graag gedraaid nummer
was Na 2 jaar op non-aktief te hebben
gevoel uit, grotendeels aangebracht
door het aparte stemgeluid. Het opzet
telijk effen houden van de sound komt
het nummer allesbehalve ten goede.
«Unicellular Nits» (wat zoveel betekent
als «eenslachtige, miezerige kerelt
jes», «nit» kan op zichzelf ook door
gaan voor luizenei) brengt het er als B-
zijde veel beter van af, geeft duidelijk
meer de mogelijkheden van de groep
weer. Een ietwat brutaal en strak
gehouden ritme werkt een dreigende,
onheilspellende sfeer in de hand. Gril
lige gitaarriffs leiden naar een soort
klimax, die plots afgebroken wordt.
Kortom, een energiek en pakkend
nummer.
Kreja
Vorige zaterdag gaf Nightcap een
goeie act weer, voor een beperkt en
grotendeels eigen publiek. Live beta-
pelen gitaar, bas en drum het geluid,
dus zonder synthesizer. En dit is
bepalend voor de songs, die krachtig
gespeeld en zonder kompromissen
naar voor gebracht worden. De groep
speelde wel bewust maar gaf weinig
blijk van begeestering. Dit feit kan
zowel in het voordeel als in het nadeel
van de groep pleiten doch afgewerkte
muziek overstijgt zichzelf pas als er
ziel in zit.
Van Nightcap mag je gerust zeggen
dat het een gedeponeerd merk is, dat
het vertrouwen van de konsument
waard is. PBB
De tijd dat klassieke muziek domein was van een elitair clubje is definitief voorbij. De prijzen zijn
voor iedereen betaalbaar, rolkraag en halsboord lopen dooreen, en het taaltje dat men er hoort
klinkt ongekunsteld. Herfst en winter zijn gekruid met Brahms, Eliane Rodrigues en contrabas. Wie
nu wegblijft hoeft niet te klagen dat hij geen kans kreeg.
De aperitiefkoncerten in «Netwerk» maandag 24 oktober te 20 u. in de
zijn aan hun tweede editie toe. Kris- feestzaal van het stadhuis het Aerts-
tiaan Van Ingelgem opende de rij. De baskwartet aan, een unieke kans om
andere volgen elke derde zondag van een instrument te horen zingen, dan-
de maand te 11 u. Zondag 11 decern- sen en wenen dat overigens altijd
ber vormt hierop een uitzondering. En gedoemd is om zijn kollega's te onder
op 1 januari komt een avondvullend steunen.
programma met het koor Kalliope en «Pro Arte» tenslotte programmeert
het blazerskwintet Limbra Voor dinsdag 25 oktober te 20u.30 in
De middagkoncerten zijn gestart met de feestzaal van het stadhuis een reci-
een Brahmskoncert door pianist Wal- tal van Eliane Rodrigues. Voor wie het
ter Vleminckx. Er volgen er nog vier, vergeten is: Eliane Rodrigues is het
telkens in de hall van de Bank Brussel frele meisje dat laureate werd in de
Lambert, telkens van 12u.30 tot laatste koningin Elisabethwedstrijd,
13u.20 Voor en na de concerten kan dat muziek maakte alsof ze niet in een
men drank en belegde broodjes wedstrijd zat maar in de zevende
kopen. De toegangsprijs (programma hemel zweefde en dat van Beethovens
inbegrepen) is uiterst laag gehouden vierde pianokoncert een stukje poézie
(50 fr,), maakte. Zij vertolkt werk van Scarlatti,
«Jeugd en Muziek» kondigt voor Beethoven, Chopin, Villa-Lobos en
Brahms. W D B
In de reeks koncerten van de Crazy Bol Jazz Club was het vorige vrijdag de beurt aan de «Superior
Dance Band», een zevenmansformatie die vooral een wat meer biues-getinte Jazz bracht. Zonder
echt uit de band te springen konden ze de uitgelezen jazz-liefhebbers toch weer een genietbare
avond brengen.
Vooral de populaire en aangevraagde
«snellere» nummers werden echt
geapprecieerd. Het ensemble miste
wel wat de spirit van de «Creole
Memories Jazz Band» van de vorige
maand, maar de grimassen en het fel-
gewaardeerde zangwerk van de drum
mer alleen al, waren de verplaatsing
echt wel waard. Jammer voor de orga
nisatoren dat de publieke belangstel
ling wat aan de lage kant lag, maar
daar zaten de vrijdagavond (i.p.v.
zaterdag) en het te laat binnen komen
van de toegangskaarten wellicht voor
veel tussen. In afwachting van de
grote massa, gaat Crazy Bol gewoon
door. Ook niet-ingewijden kunnen
zich door het opzwepende ritme laten
meeslepen naar hogere jazz-sferen en
eenmaal gebeten door de mikrobe kan
je gewoon niet meer «afkicken». Wel
licht staken de afwezige jazz-kenners
«stoned» in bed Jazzy-Jonas
