Moet
zaat op
Aalster.se
zegswijze
Schop Aalst een literair geweten
Denkend aan L.P. Boon
Nieuwe Gazet van Aalst 18 mei 1984 3
L.P. Boonherdenking stadsmagistratuur afwezig
D'Oyshoylegen
Caudron
hemmen van teis joor reidelèk goe van heren tetter gemoktEn 't leit er
hem pesies nor oon da z'heer nog ewa loten ooitbollen...
't Was na ni ver te zeggen azoei van dad echt vriesweir, of snie en haogel,
mor wel frissekes. En 't zol ni gedocht hemmen ver mor al blommekes
booïten te zetten, want ze zollen rap afgevroezen geweist hemmen.
Mor verleide weik leisden 'k dor iet in 'n gazet nen èrtiekel oever dizelste
oyshoylegen woor da'k naa nog ni vanoever 'n kaan. Steldj a veiren: ne
reidelèkken groeiten ertiekel van van 'k weit ni hoeveil reigels. Mor tèn
geschreiven deir ienen die ghielzeikes on zè getal loynen nog ni gekommen
'n was ver zen mondj goe kennen af te slooiten. Wa dat et door instond, 'k
kost men oygen oeigen ni geloeiven. Wedja hoe dat denne knol die da
geschreiven heid, die oyshoylegen noemden? Val ni omveir hein hè sprak
dor oever Mammoet, Parlargonium en Servent.
In 't schoei hemmen gelierd wa da ne mammoet was, azoei ,'n soert van
dikken oelefant meh lank hoor en slagtannen va 'k weit ni hoe groeit. Mor
azoei 'n hem ek toch nog gin ienen op den almanak zingstoon zee-en da z'
azoei'n biest zollen hoyleg verkleerd hemmen, door 'n hem 'k nog niet va
g'hoeird... Hè zal vanoyges Mamertus wille zeggen hemmen
Perlargonium Nog noeit ni g'eiten Weit wel da ne pelargonium (mor tèn
zonder R tissen) den echten naom es van ne zjeraniom. En heit den dienen
na gepeisd op zen zjeraniommekes die 't nog nie 'n mocht booitezetten
zulank as da't snachs nog kost vriezen Meigelèk, mor ver van Pancracius
ne zjeraniom meh 'n faat in, te maoken, da vond ek toch nogal straf.
Meh Servent, door heit 'n vanoyges Servatius wille meh zeggen, mor toch...
As ge ne kier bepeist da 'z op die manier probeiren de gazetten vol te
schroyven, ten vraogd' a somtès af, wa moete men dor ten nog allemol va
geloeiven?
Denne knol 'n zal teis hier vanoyges ni leizen hein, anders hooi 'k hem eh
klei remeideken on d'hand gedoon ver die naomen van die oyshoylegen
nimmer te vergeiten. Mor tèn zol 'n wel 'n betje frans moete kennen. As g'in
't frans die droy naomen achterine ooitsprekt, ten bekomde ne zin die over
iet goot... da ni noyg smaokelèk 'n es. Allei, ge kejje 't zelf ne kier
probeiren: Pancrace, Servais, Mamert... Al pertank da z'hier ni in de
zjuste volgorde 'n stoon.
En as 'n zen ertiekelken nog 'n betje langer waa maoken, kost er hè nog
boygezeid hemmen da'z op sommegste plosjen der nog ne virden hoylegen
boy zetten: Bonifaas, mor 'k zeg het: dad es oeveraal ni.
In elk geval, 'k hem meh toch iet afgevraogdhoe kom het da Pien en
konsoerten zoei dikkes neivest 't weir sloon, mor dat die Oyshoylegen dor
toch alle joren op 't appèl zen? Op den teivei lote z'ons zing oever liege
luchtdruk en hoeige luchtdrukgebieden, oever zjetstroeimen die ten ne kier
alhier en tèn ne kier adoor bloze. Ze verzeggen goe weir en 't reget da 't gitj,
of ze zeggen da 't windj en kaad zal zen en 's anderdaos kejje in a
hemsmaven in den hof loeipen. Mor alle joren, op dezelsten dotom, lappe,
ze zen dor zee
En zeer 'n sloon der ni neivestMor kom, ze zen gepasseird - en da z'ons
mor agaa ne langen hiete zoemer geiven. Allemaan kaan da beizegen. En
alles moet op zennen toyd kommen, es 't ni woor hè?
PETJEN
Schepen Chris Borms en Bert Van Hoorick. 't Stadsbestuur vaardigde
toch één schepen af om een der Vlaanderens grote schrijvers te
herdenken, (j.c.)
Als er vijf Vlaamse schrijvers de tijd trotseren, dan horen Elsschot
en Boontje daar zeker bij, dacht ik. Misschien omdat ze, anders
gebekt, allebei hetzelfde zeggen, elk vanuit zijn eigen wereld, maar
beide echt en waarachtig, zonder franjes, bewogen.
Vijf jaar geleden. Net alsof het gisteren was. Over de bloemenhulde
aan zijn graf en de herdenkingsplechtigheid te Aalst vindt U verslag
op een andere plek. Maar ook in Gent bleef men niet stil. In de
galerij V.G.K., Hoogstraat 45, loopt nog tot 22 mei een intieme
maar boeiende tentoonstelling. Naast een unieke reeks van zijn
werken, bezit van Georges Arijs uit Erembodegem, springen een
aantal foto's in het oogzijn begrafenis; Boontje bij een vernissage
en een happening; de Osbroek en Ter Muren, zijn levensplek; ietwat
vergeeld een opvoering van een spel rond priester Daens. Verder,
kranteknipsels in verband met zijn werk en zijn dood, een
exemplaar van de weekbladen waaraan hij ooit meewerkte (Parool,
Zondagspost, De Zweep), een affiche met indringende beelden van
de bende van Jan de Lichte, een brief over "het,, ruimteschilderij,
doeken en collages, soms bizar, soms erotisch, maar altijd poëtisch-
dromerig.
Wie in Gent rondzwerft en Boontje in het hart draagt, moet een
kijkje nemen. Naast de lectuur van zijn werk geen betere blijk van
erkenning. W.D.B.
Vijfjaar geleden. Net alsot het gisteren was. "Boontje is gestorven,
aan zijn schrijftafel,,. Verslagenheid in Aalst en ver daarbuiten.
Verdriet in de wereld van de literatuur, maar het meest nog bij
Jeanneke en Jo, zijn gezin, en bij Ondineke. Oskarke en meneerke
Brys thet wie hij in zijn sappig taaltje babbelde over de oorlog en de
duiven, het socialisme en de lauwheid van het bier.
Ik kende Boontje niet persoonlijk. En toch voelde ik me bij zijn
dood even intens betrokken als was hij een goede vriend. Ik had
hem enkele keren op de trein gezien toen hij naar Gent trok om voor
de "Vooruit,, zijn dagelijks cursiefje te schrijven. Pretentie en
aanstellerij waren hem vreemd, gemoedelijkheid was zijn tweede
natuur. Ik had hem in gesprek gezien met pater Van Isacker,
pratend over wie hem lief waren Daens, Jan de Lichte, de mensen
rondom hem. Ik kende zijn stem van de radio, een stem die alleen
van hem was, vol Aalsterse kleuren, wat lijzig maar warm. En ik had
vooral zijn boeken gelezen: een vergeten straat om nooit te
vergeten, een kleine oorlog die in het geheugen bleef hangen, zijn
geuzenboek dat je anarchist zou maken, de figuur van Daens die in
je vel dringt als een angel, de groeiende voorstad, vlijmscherp geëtst
en vooral de kleine Eva uit de Kromme Bijlstraat, een witte engel die
me deed denken aan Leentje uit Piet Van Akens "Klinkaart,,.
Onder impuls van Bert Van Hoorick, oprichter van het Louis Paul
Boon Genootschap, had in Aalst, vorige week donderdag, een her
denkingsplechtigheid plaats naar aanleiding van het overlijden (vijf
jaar geleden) van Louis Paul Boon.
Vele sympatisanten waren aanwezig op het kerkhof voor een korte
bloemenhulde bij het graf van de auteur.
De gelegenheidstoespraken werden gehouden door Bert Van Hoorick
en Willem M. Roggeman.
festatie.
Zoals reeds gezegd was er weinig
belangstelling voor deze plech
tigheid vanwege het Aalsters
stadsbestuur, hetgeen uiteraard
bij elk weldenkend mens vragen
doet rijzen. Maar ja, waarschijn
lijk moesten ze allen vroeg in
Opvallend was de afwezigheid
van de stadsmagistratuur, be
houdens schepen Chris Lievens-
Borms. Bert Van Hoorick onder
streepte nogmaals het schrijnend
gebrek aan belangstelling voor
een zo grote stadsgenoot wiens
werk m ruim 17 talen werd ver
taald.
Tevens hekelde hij de spijtige
toestand dat het beeld van Roel
D'Haese (de figuur van Jan De
Lichte) nu in het1 Middelheim-
park zal te zien zijn daar waar
zijn ware plaats in Aalst is.
Van zijn kant hoopte Willem M.
Roggeman dat het huidig stads
bestuur meer belangstelling zou
tonen voor de aanmaak en de
plaatsing van een borstbeeld of
bas-reliëf van Louis Paul Boon.
De herdenking werd verdergezet
in de 'Nieuwe Madeion' waar het
Boongenootschap een soort lite
rair café organiseerde.
Roland Van Opbroeck, BRT-
producer en Boon-specialist,
lichtte in een boeiend, maar wat
lang uitgesponnen referaat de
figuur en een gedeelte van het
werk van Louis-Paul Boon.
Naast de strijdliederen, gebracht
door twee Chileense vluchtelin
gen, las Ina Bal op spontane
wijze haar brief voor, getiteld
«Beste meneer Boon
L.P. Boon en kleinzoontje David.
PACT presenteerde een gebalde
kollage uit de produktie 'De
Bende van Jan De Lichte'. Het
programma werd aaneengepraat
door Bob De Winne met bind-
teksten uit Boons oeuvre. Anton
Cogen las vervolgens een frag
ment voor uit 'Mijn kleine oor
log'.
De BRT-ploeg van Terloops was
aanwezig en bracht zaterdag 11.
een beeldverslag van deze mani-
hun bedje om fit en monter twee
dagen later Minister Geens te
verwelkomen op Flanders Prin
ting... Hopelijk zal over vijf
jaar geen computerbeurs op het
programma staan rond 10 mei,
maar een grootst L.P. Boonher
denking...
En voor het ogenblik, Boontje,
vergeef het hen, want ze weten
niet wat ze doen (althans, 't is te
hopen)... (NDVV-CD)
Oplossing vorige week
Ne steik onder woter geiven.
