De euroshow van Willy Vernimmen De marathon van Johan Verminnen Nieuwe Gazet van Aalst 22 juni 1984 7 Op vrijdag 15 juni sloot Willy Vernimmen, SP-kandidaat n' 2, zijn verkiezingskampagne af met een grootse Euroshow in de zaal van de Nieuwe Madeion Voor deze gelegenheid was zelfs gemeenschapsminister Mare Galle ondanks de recente rouw om het verlies van zijn vader bereid gevonden om zijn «kameraad» sterk, en zowaar overtuigend aan te bevelen bij het kiezerspubliek. Dei^ achterban van de SP was in veel rrtinder grote getale aanwe zig dan verwacht, en was duide lijk een 30+ publiek of zoals W. Vernimmen het zelf eerlijk bekende in zijn toespraak «Wij hebben blijkbaar de generatie van '60 gemist» Deze desinteresse bij de jongeren tussen 18 en 30 jaar voor alles wat politiek en zeker Europoli- tiek aangaat, kon ook door deze barnumkampagne niet doorbro ken worden, al was het pro gramma duidelijk niet bestemd voor 60 plussers Als poëtische noot trad Bob De Winne samen met Ina Bal op, in wat hij zelf noemt een «Poëtische evokatie voor de vrede». Hij verkreeg te pas en te onpas een danig applaus, dat ik sterk begon te vermoeden dat enkele enthousiastelingen hiertoe waren omgekocht door de orga nisatie Als «rode»> draad tussen de spee ches en poëtische evokaties door, fungeerde Johan Verminnen als presentator en als entertainer, natuurlijk bijgestaan door zijn «band». Verminnen gaf hier zijn «krakers van het Vlaamse chanson» ten beste, waaronder uiteraard «Brussel» en «Laat me nu toch niet alleen», om bij wijlen het publiek wakker te schudden en aktief mee te slepen in de «Rue des Bouchers» of in de «Congo-Bar Tropical». Waarom nu juist die tandem Vernimmen-Verminnen, vroegen we aan Johan zelf Wat vond je ervan Ik vond het publiek een beetje lauw en ik had inderdaad ook de indruk dat de generatie van '60 totaal ontbrak. Ja, zij krijgen te weinig jeugd mee. Het is ook niet te verwon deren wat kan de jeugd nog geloven in politiek De politie kers kunnen hen geen werk geven, dat is het probleem. De meeste jonge mensen geloven niet meer in politiekers die heel wat slogans gebruiken want zij beseffen dat zij, na een verkie zing, uiteindelijk ontgoocheld worden omdat er zo heel weinig verandert. Dat is trouwens de reden, denk ik... Bram Vermeu len heeft dat, overigens, heel mooi verwoord in zijn lied «Poli tiek». Het is misschien ook voor een stuk te wijten aan de ongeloof waardigheid van de partijen De ongeloofwaardigheid van de politiekers, denk ik. Ik ben nu 33 jaar en heb het geluk gehad reeds 15 jaar lang te kunnen werken. Maar de jeugd gelooft niet meer in beloftes die achteraf toch niet worden waargemaakt. Ik heb daarstraks vernomen dat dit jouw achtste optreden met Willy Vernimmen was. Betekent dit dat je zelf achter de SP staat Nee, dat wil gewoon zeggen dat ik achter de persoon van Willy Vernimmen sta. Ik ben bij geen enkele partij aangesloten en mijn sympathieën gaan nog extremer dan deze partij. Dus enkel een persoonlijke sympathie Ik vind dat W. Vernimmen een fantastische persoon is, een zeer eerlijk mens, zoals ik ook ben voor Bert Van Hoorick en dat soort mensen. Het is niet voor niets dat Louis Paul Boon een goede vriend was van Bert Van Hoorick. Het spijtige is dat Vernimmen nu aan zijn laatste mandaat toe is. Ik zie niet direkt in, enz. enz... Dat je nu in deze kampagne aan de zijde van de socialisten optreedt, heeft dat zoals Willy Vernimmen daarstraks ook sug gereerde gevolgen voor jouw carrière als zanger Gevolgen Ik weet dat niet. Ik heb ook voor de KP gespeeld op hun 1 mei-feest. Het is gewoon dat de mensen weten welke rich ting mijn opinies uitgaan. Ik heb ook ooit op een kongres van de CVP-jongeren gespeeld. Van Rompuy vroeg mij«Wat kom jij hier spelen Jij bent toch een linkse Ik zei: «Ja, dat dacht ik ook, maar ze heb ben mij gevraagd om hier te spe len, dus ik zing Ik heb ooit op feesten gespeeld die zoals achteraf bleek ge organiseerd waren door de PVV. Ik meen dat een muzikant een muzikant is. Ik heb daarvoor mijn woorden niet veranderd. Het is natuurlijk gemakkelijker als je speelt voor mensen van dezelfde mening. Ik heb niets tegen muzikanten die spelen voor organisaties met andere opinies, ik vind dat zelfs een voordeel. Ik zal ook niet aarzelen om «Bar Tropical» (waarin de hele kolo niale politiek en nasleep en voor al Mobutu zelf op de korrel wor den genomen, n.v.d.r.) te zingen voor een zogenaamd «braaf» pu bliek. Ook die mensen zoeken naar een waarheid. Je moet de mensen niet indelen in partijen, we moeten mensen indelen naar overtuiging, naar eerlijkheid. Moest die grote schifting gebeu ren, dan zouden er veel partijen moeten uitgezuiverd worden. Dus, ik ben zeker geen reklame- man voor de socialistische partij Ik heb aanvaard om te zingen voor Willy Vernimmen. Waar om Bij toeval, omdat ik op een 1 meiviering in Geraardsbergen die man ontmoet heb en ik meer en meer geloof in zo'n mensen. Mensen die zeggen dat er geen Vlaams geld of Waals geld is. Ik heb het voordeel gehad van zowel in Antwerpen als in Luik te spelen, dan zie je dat alle men sen op elkaar gelijken Zij heb ben geen boodschap aan slogans in de aard van Vlaams of Waals geld. Wanneer je als zanger een bood schap te verkondigen hebt, ga je, naar mijn mening, inderdaad beter spelen op manifestaties van andersdenkenden want jouw opiniegenoten moeten immers niet meer overtuigd worden. Dat is ook zo. Ik heb ook geen partijkaart en ik denk niet dat ik er ooit één zal hebben, omdat ik in geen enkele partij geloof. Ik geloof wel in individuen die bin nen een partij werken en voor de mensen heel veel doen. Ik geloof eerder in vakbonden, die buiten de opinies om, één doel nastre ven, namelijk de werkomstan digheden trachten te verbeteren of meer rechtvaardigheid te bekomen. Ik heb altijd veel bewondering gehad voor een figuur als Debunne, die nochtans tamelijk onpopulair was maar, volgens mij, veel juist heeft geformuleerd en meer voor de arbeiders heeft gedaan dan dat zij beseffen. Die man werkt nu ook Europees en ik heb daar veel bewondering voor omdat hij niet alleen veel realiseert voor de werkende men sen maar ook voor hen die niet werken, en die door velen verge ten worden. Dat zijn zo mijn overtuigingen... Nu, om het over iets anders te hebbenkun je daar van leven van hetgeen je doet Reeds 15 jaar lang Met hoogtes en laagtes, natuurlijk. Ik ben ooit nog verhuizer en zo van die toestanden, geweest, vooral tij dens de zomerperiode. Nu is dat veranderd, nu heb je ook al festivals en meer tijdens de zomermaanden. Wij werken het heel jaar door. Op 1 september stoppen wij wel even, om terug op te laden, om op adem te komen. De groep is dus ook professio neel Ja, maar zij spelen niet alleen bij mij, zij doen ook nog studio werk, werken mee aan andere projekten, enz. Ik volg je nu al een hele tijd, maar, naar mijn gevoel, is de «punch» er een beetje uit. Niet zozeer bij jou, als zanger, maar vooral de groep, het geheel. Waaraan ligt dat Het is een evolutie die langza merhand is gekomen. Het is ook een ander soort muziek gewor den. Vroeger was het veel har der. Heeft het ook niet iets te maken met het verlies van Koen De Bruyne en het vertrek van Jan Blaute Ja, dat ook. Maar ik heb nu een programma in voorbereiding met alleen pianomuziek. Een heel chanson-gericht pro gramma, terugkeren vanwaar ik kom. Ik ga alle grote middelen opzij schuiven. Terug gaan spelen in kleine klubs en ook in het Frans. Er zijn in Brussel zo een paar café chantants. Een programma waarin ik heel veel van Leo Ferré zal zingen, iemand die mij altijd al sterk beïnvloed heeft, al merk je hiervan niet zoveel. Nee, eerlijk gezegd, niet. Wel, nu zal het veel duidelijker zijn. Ik ga ook Jacques Brei zin gen, van wie ook «ik zag een vriend huilen» is, en ook een paar minder bekende stukken van Brecht. Dit moet ergens een dualiteit zijn in jou enerzijds het chanson en anderzijds de rocker Ja, ik heb heel graag rock and roll maar ik hou ook enorm van het chanson. Nu ga ik een tijd lang kiezen voor het laatste. Daarna zou ik met een heel grote band willen optreden, met bla zers, enzomeer. In mijn nieuw programma zal ik nog duidelijker zijn in mijn tek sten. Ik ben nu 33 en heb de rekening opgemaakt van wat ik behou en wat "ik ga laten vallen. Ik zal een heel stuk kritischer worden, of ze mij aanvaarden of niet Maar er moeten mij een heleboel zaken van het hart. Ik ga natuurlijk spelen voor mensen die willen luisteren naar mij, in de eerste plaats. Zoals ook schilders hun meesters heb ben, zo ga ik ook mijn meesters zingen. Ik ben volop bezig met vertalingen van Claude Nou- garo, Leo Ferré en met de Bran- denburgse gedichten van Bertold Brecht. Die gaan over een rege ring en over kunstenaars. Op een bepaald ogenblik heeft die rege ring beslist, niet dat het volk een nieuwe regering zou kiezen, maar dat zij een ander volk gaan kiezen. En de ministers, de rege ring, en de kunstenaars hebben één ding gemeenze leven alle maal «op de poef» Zo van die dingen. Je zietde humor zal wrang zijn, maar hij zal juist zijn Maar zelfs in je vroegere reper toire waren de teksten het beluis teren waard Maar toen was er niet altijd het evenwicht. Mijn streven is naar het evenwicht. Dat heb je in het chansonje hebt de piano, je hebt de stem. Je vecht niet, je probeert vooral een harmonie te bereiken tussen stem en muziek. En, wanneer je 15 jaar lang ge speeld hebt, van zaal tot zaal, dan besef je ook dat deze avond niet gemakkelijk was. In het begin heb ik me zelfs kwaad gemaakt. Je moet vechten voor een publiek dat eigenlijk niet omwille van jou gekomen is, dat is hard. Dat vreet je aan Daar om wil ik teruggaan naar de een voud. Die periode van je frankofoon repertoire, was dat een toegeving "aan de kommercie Dat was louter toeval. Ik heb dat festival in Spa gewonnen, maar twee jaar geleden is dat volledig ingedommeld. Ik heb de laatste twee jaar niets meer in het Frans opgenomen Je treedt toch nog in Wallonië op Wallonië is een groot woord, wel voor franstaligen in het Brus selse. En het buitenland Weinig, af en toe eens naar Nederland, maar dan wel hoofd zakelijk in het zuiden. Het is ook moeilijk, denk ik, om als Vlaming door te breken in Nederland Ja, behalve Raymond en Urba- nus kennen ze niet zo veel Vla mingen in Nederland. Leo Ferré zei eens bij een optre den «Nu doen we een kollekte voor alle oud-gedienden van het spektakel». Er waren mensen in de zaal die lachten, tot hen riep hij«Hoe oud, denk je wel, dat ik ben, ik ben nu bijna honderd 1» Ik denk, als je 15 jaar rondge toerd hebt, en er roept iemand naar jou iets in de aard van «Ben je wel geloofwaardig dan heb je zin om te antwoor den «Ik ben al honderd jaar, meneer Ik ben veel ouder dan jij, zelfs al ben j'er 80 Je maakt ontzettend veel mee er zijn fantastische momenten maar ook heel erge dingen. Alles gaat er aan kapotje privé- leven, je relaties... Waarom Om liedjes te zingen voor men sen Dat is een grote prijs, vind je niet Anderzijds is het toch de plicht van elke kunstenaar om de men sen bewust te maken Ja... dat denk ik ook. Maar wat mij, bijvoorbeeld deze avond, heel erg tegenstond omdat ik veel kommunistische vrienden heb, is die uitspraak van Mare Galle over de KP. (Ondergetekende was ondertussen gaan plassen, er zijn grenzen nietwaar De SP was beter op één lijst met de KP opgekomen. Maar dit is gestrand op heel bourgeois-over- wegingen van de socialisten, in de aard van «Wij gaan toch niet scheep gaan met die rooien Terwijl Bert Van Hoorick, bij voorbeeld, toch ook uit de KP stamt En, behalve de kommu- nisten, zijn er toch nog een hele boel mensen die zinnige dingen te vertellen hebben Die mensen die dan ergens een snipperpartij vormen,... ik vind dat spijtig De socialisten zouden socialer moeten zijn. Gelukkig zijn er nog mensen zoals Willy Vernim men en Bert Van Hoorick... Rechts heeft het ook een stuk gemakkelijker. Zij schuiven gewoon hun idealen aan kant in funktie van het kapitaal... Ik beweer niet dat zij dom zijn of niet nadenken, integendeel. Ja, je mag hen vooral niet onderschatten Je kunt moeilijk beweren dat een premier Mar tens niet intelligent zou zijn. Zij hebben gewoon een verkeerde keuze gemaakt en zij vechten daarvoor. Ik denk zelfs dat ik heel goed zou kunnen praten met iemand die zijn objektie- ven verdedigt en daar alles veil voor heeft. Ergens ben ik ook zo'iemand. Ik heb ook alles veil om datgene dat van mij is, er uit te krijgen en te bewijzen. Iets wat er ook van velen ont breekt, is het gebrek aan dia loog. Zij sluiten zich op in zich zelf. Maar het is niet aan mij om dat nog uit te leggen. Ik ben trouwens moe... En, inderdaad, Johan Vermin nen zag er moe uit. Je zag dat die sleur van die optredens aan hem vreet. En misschien speelt het kortgeleden overlijden van zijn 42-jarige broer hierin ook weI een rol. (CL)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Nieuwe Gazet van Aalst | 1984 | | pagina 7