Verhuring jeugdlokaal
lokt hevige reakties uit
NIEUWKUIS SUPER SHOP
TOT EIND SEPTEMBER:
REGENMANTELS,
ANORAKS - 20
4 Nieuwe Gazet van Aalst 7 september 1984
De terugkeer van een bevrijder
doet het beter
Kattestraat 78, 9300 AALST 033/2138 65
Wat op het eerste zicht een onbenullig agendapunt was van de
gemeenteraad, groeide tenslotte uit tot een hevige diskussie tussen
meerderheid en minderheid. Het betrof namelijk de vaststelling van
de voorwaarden voor verhuring aan het Jeugdcentrum Klakson van
een lokaal dat deeluitmaakt van het nieuwe sanitaire gebouw nabij de
sporthal Ten Rozen.
Schepen van grondbeleid André
Dooms (PVV) deelde mee dat de
jeugdgroep Klakson een huis
huurde dat gelegen was in het
herwaarderingsgebied Aalst lin
keroever (De Ridderstraat), en
dat voor herwaardering in aan
merking kwam. Er werd een
nieuw lokaal gevonden waarvan
de huurprijs 1.000 fr. per maand
plus 500 fr. voor verbruik van
water, elektriciteit en verwar
ming bedraagt.
Onmiddellijk kwam VU-raadslid
Danny Denayer tussenbeide met
de opmerking dat de tekst van
het voorgelegde gemeenteraads
besluit niet juist was. Klakson
had immers zelf vrijwillig af
stand genomen van de lokalen in
de Ridderstraat. Anderzijds was
de huurprijs voor het nieuwe vrij
grote lokaal laag. Dit lokaal zou
enkel gebruikt worden als bu
reelruimte voor een BTK-er.
Teneinde de jeugdgroepering de
juiste verbruikprijs voor verwar
ming en verlichting te laten beta
len, stelde Denayer voor een
aparte meter in het lokaal aan de
Rozendreef te installeren. Tot
slot pleitte deze Volksuniër nog
maals voor het toekennen van
een stadslokaal aan de Vlaams-
nationale jeugdbewegingen.
Speelplein
SP-raadslid Patrick De Smedt
was nog heel wat scherper in zijn
kritiek. Vooreerst was hij van
oordeel dat door de verhuring de
stad Aalst een jaarlijkse subsidie
van minstens 150.000 fr. zou
verspelen. Het vorige stadsbe
stuur had immers bij de bouw
van een nieuw sanitair blok aan
de Rozendreef, doelbewust een
jeugdlokaal voorzien, en dit met
het oog op het inrichten van een
aantal erkende en gesubsidieerde
speelpleinen in Aalst. In 1977
bleek uit een inspektiebezoek dat
het speelplein Ten Rozen niet
meer beantwoordde aan de ge
stelde normen, en hierdoor werd
dit plein niet meer gesubsidieerd
in 1978, daar waar men het jaar
voordien nog een toelage ontving
van 134.869 fr.
Hierbij verwees Patrick De
Smedt nog naar de wettelijke
normen, die terzake gelden, en
waarbij men over een lokaal
moet beschikken dat dienst kan
doen als kleedkamer, schuil
plaats, bergplaats en speelzaal.
Door de bestemmingswijziging
van het lokaal zal de stad meteen
elke erkenning en subsidiëring
verliezen. Nochtans betreft hier
een zeer kindrijke buurt, zodat
het verlies van de stad volgens de
vervolg van p. 1
van de familie Schellinck. Roger
had me staan opwachten in de
stromende regen en ik kon hem
toen echt niet voor de zoveelste
keer teleurstellen. Daarna ging ik
iedere avond bij de familie over
nachten tot ons konvooi verder
trok. Een andere reden waarom
ik er aanvankelijk geen behoefte
toe had om bij Aalstenaars te
gaan overnachten, hield verband
met mijn funktie binnen het
leger. In mijn hoedanigheid van
chauffeur was ik beter geëqui
peerd dan gewone soldaten, die
dan ook sneller kontakt zochten
met de burgerbevolking.
De tweede maal dat ik te Aalst
aanbelandde was tijdens de win
ter van '45. Mijn eenheid bevond
zich op dat ogenblik in Nijmegen
en ik werd naar Gent gestuurd
om er een trailer te gaan halen.
Maar toen ik in Gent aankwam
bleek iemand anders die reeds
meegenomen te hebben. Ik was
dus genoodzaakt onverrichter-
zake terug te keren, maar besloot
eerst een ommetje te maken
langs Aalst. Toen ik daar arri
veerde bleek vader Schellinck net
enige dagen eerder overleden te
zijn. Dat tweede bezoek was
evenwel maar van korte duur. Ik
bleef overnachten en de volgende
dag vertrok ik terug naar Nijme
gen».
En dan zou het lang duren voor
aleer de Schellincks nog iets
hoorden van 'hun' Engelsman.
Tot er, ergens halfweg de zesti
ger jaren, een brief van Jack in
de bus viel. Zonder veel overtui
ging had hij die geschreven.
Meer met de bedoeling zijn ge
weten te sussen dan om de
vriendschapsbanden strak aan te
halen. Een maand later ontving
hij echter weerwoord vanuit
Aalst en sindsdien heeft men
elkaar nooit meer uit het oog
verloren. Om beurten gaat men
bij elkaar op bezoek en een paar
jaar geleden kreeg Jack het voor
elkaar dat Gaston en Roger
Schellinck samen met hun echt
genotes door de burgemeester
van zijn woonplaats op het stad
huis ontvangen werden.
Wat herinnert Jack zich nog van
het toen net bevrijde Aalst
«Toen wij de stad binnenreden
was het zeer regenachtig. Het
park en het meertje zijn me
steeds als zeer mooi bijgebleven.
Ik weet nog goed dat mijn
kamion er onder de wilgen opge
steld stond. Toen wij in Aalst
arriveerden werden we niet opge
wacht door massale volksmas
sa's. Men kroop ook niet op de
legervoertuigen. Je moet name
lijk weten dat ik niet bij de aller
eerste Engelse bevrijders was.
Die waren misschien een dag
vóór ons aangekomen en hen
was wel een hysterisch onthaal te
beurt gevallen. Soms heb ik het
wel moeilijk om me alles nog
terug voor de geest te halen. Het
is per slot van rekening 40 jaar
geleden. En een'dagboek bijhou
den doe je ten andere niet in oor
logstijd. Tenzij je een veldmaar
schalk bent, natuurlijk 1
Wat Jack zich echter wel nog
goed herinnert is dt men in her
bergen steeds «It's a long wav to
Tipperary» begon te spelen wan
neer er Britse soldaten binnen
traden. «Van zodra men zelfs
nog maar een schijntje kaki
gezien had, was het van dat En
het gekke van de zaak was dat
wij, Engelsen, aanvankelijk het
melodietje niet herkenden. Het
werd trouwens telkens gespeeld
op zo'n groot orgel».
De heer en mevrouw Jack Davies
logeerden sinds halfoogst bij
Roger en Gaston Schellinck.
Eerder deze week reisden ze
terug af naar Wales. (WDG)
Wij halen af en En steedshemdendienst,
bestellen bij U thuis verhuring van tapijtreinigers, enz.
interpellant kan geschat worden
op 150.000 fr.
Volgens hem overtrad het stads
bestuur ook de kultuurpaktwet,
die voorziet dat een infrastruk-
tuur van de overheid slechts voor
één filosofische overtuiging mag
ter beschikking gesteld worden
als ook de andere strekkingen
hetzelfde voordeel kunnen beko
men. Anderzijds mag de termijn
van terbeschikkingstelling
slechts gelden tot de vernieuwing
van de vertegenwoordigde verga
dering van de overheid.
Nochtans stelde de stad Aalst
een kontrakt voor van negen
jaar. Op zijn beurt wees het
jonge SP-raadslid op de onjuist
heid van de dossiertekst. Ook hij
herinnerde eraan dat Klakson
zelf het vorig huurkontrakt
opgezegd had in De Ridder
straat. Daar deze vereniging
gebruik maakte van het stedelijk
trefcentrum Kreja, was er van
huisvestigingsproblemen geen
sprake.
Ook de huurprijs van 18.000 fr.
per jaar, verwarming, elektrici
teit enz. inbegrepen vond de heer
De Smedt het zoveelste cadeau
van het stadsbestuur aan een pri-
véinstelling. Hierbij herinnerde
hij aan de verhuring van het Een-
drachtstadion voor 100.000 fr.
per jaar en aan het huurgeld van
500 fr. per jaar voor 11 are villa-
grond te Nieuwerkerken om er
een parochiaal centrum op te
richten.
Deze nieuwe huurprijs vond hij
onverantwoord laag.
Naar zijn oordeel diende alles
zins prioriteit gegeven te worden
aan het polyvalent gebruik van
de infrastruktuur. Hij verzette
zich niet tegen het gratis gebrui
ken van het lokaal door Klakson
voor haar jeugdatelierwerking,
maar een wijziging van de be
stemming, en het verliezen van
de speeipleininfrastruktuur en
meteen de subsidiëring ervan
vond hij onverantwoprd.
Kreja
In zijn antwoord stelde schepen
Doorns, dat het plaatsen van
afzonderlijke tellers onverant
woord was. Anderzijds blijft de
overige infrastruktuur ter be
schikking van de sportverenigin
gen. Hij herinnerde van zijn kant
aan het gunstig huurkontrakt dat
Kreja onder de vorige legislatuur
gekregen had. Dit lokte natuur
lijk hevig protest uit bij Patrick
De Smedt, die poneerde dat
140.000 fr. huurgeld per jaar
1/2 van de grondbelasting heel
wat anders was dan een gunstig
kontrakt. «Ik dacht dat we over
Klakson bezig waren» merkte
Burgemeester Uyttersprot
droogweg op.
Lees door blz. 6
De Verenigde Vleeshouwers waren dit jaar zeer ölij, de zon was nu immers ook
van de partij. Dit fenomeen zorgde voor een ware volkstoeloop in het Stadspark
dat een van zijn grootste momenten van 1984 beleefde. Hoeveel koeien en varkens
hier naar binnen werden gewerkt valt zo direct nog niet te schatten, heelwat
zouden we zeggen. De opbrengst ervan gaat naar goede werken zoals
Levensvreugde. Bedankt vleeshouwers. (JC)
veten, dan zouden zij
In de Keizershallen moest Johnny Cooman "As nen Oilsjtneer boite goot,, aan 't
zingen geweest zijn toen twee grote ruiten van GRILLAERT aan stukken werden
gereden door een wagen die even daarvoor een ander voertuig fel beschadigde.
Het glasspoor was te volgen tot op de KAT. De bestuurder pleegde immers
vluchtmisdrijf maar kon later door de politie toch worden opgebracht. De schade
werd in nachtgewaad geschat. (JC)
In Baardegem ging vorige zondag het muziekjestival door ingericht door de
plaatselijke Koninklijke Harmonie St.-Cecilia. Dat de opkomst voor dit gebeuren
aan de magere kant lag mocht de muzikanten niet deren, zij bliezen er duchtig op
los, waarna aan de toog gezellig verbroederd werd met de andere aanwezige
muziekmaatschappijen uit Moorsel (2). Meldert en Baardegem. Op de foto de
Moorselse Koninklijke Fanfare St.-Cecilia. (JC)
Hadden de visjes in de spiegelvijver dit geweten, dan zouden zij de zondag niet uit
hun bed zijn gekomen. Honderden vissers deden er immers hun best om het
watervolk te verschalken en dit voor de kampioenstitel van Aalst (JC)
