KUNST EN LETTEREN
Beethoven
mdiddjes
Twee nieuwe verzenbundels
DAN'S VERDENKING
Marie
deMedicis
woont de
vredescon
ferentie bij
De ziel van een groot kunstenaar
die hield van de siille natuur
Óuec dichtkunst
Sckiidws <ziiH Bca&ani
es
Radio programma's voor Woensdag
HET NIEUWS VAN DEN DAG
31 Juli 1945
In het a Palais du Lu
xembourg te Parijs,
waar thans de vredes
conferentie plaats heeft
verhaalt Rubens in
een reeks schitterende
tafereelen het leven en
de daden van Marie de
Medicis Bovenstaand
beeld vertoont Het aan
bieden van den ring te
FlorentiëB. Het gebeu
ren heeft plaats in Santa
Maria del Fiore, te
Fiorentië. Marie, in den
pracht van haar Jeugd
in schitterend wit-satij-
nen kleed ontvangt den
trouwring van haar oom,
den Groot-hertog van
Toskanen, die Koning
Hendrik IV vervangt.
Kardinaal Aldobrandini
regent den ring.
Ik kan slechts lief hebben mensch ontmoet die tooveel van
u>Of schoon is. natuur hield. Niemand heeft xoo'n
Boomen cn bosschen en
bergen spreken de taal
die de menschen wen-
schen.
(uit Beethoven's brieven).
Van zlin jeugd af en gansch rijn
leven door hield Beethoven van de
natuur; hij had het uitzonderlijk voor
recht haar tot ln het diepste van zijn
ziel aan te voelen en om te zetten in
zijn muziek ln dien grootschen een
voud, die nooit geëvenaard werd.
de hi) omdat hij van daaruit geen uitzicht
in- meer had op de boomen. In zijn dag
boek schreef Beethoven dien dagIk
hou meer van een boom dan van een
mensch Met een volledige oprecht
heid voegt hij er aan toeKom en
kijk met mij naar mijn eeuwige vrien
den, de groene heesters en de boo
men; zie de levendige hoekjes en de
klaterende beken. De wijnB'ok, die zijn
trossen reikt naar de zon die ze doet
kleuren Vergeten ln de natuur blijf
lk uren lang en denk aan wat rond mij
ls. Verder nog, immer dezelfde aan
trekkingskracht van de natuur, schoon
en eenvoudig grootsch lk moet on
derdompelen ln de natuur en meln
Gemüt rein waschen
Wat zocht de meester en wal vond
hij ln dat nauwe contact met de na
tuur en haar weelde Niets roman
tisch. want het karakter van den ge
malen musicus had niets gemeens met
hol lyrisme. De natuur vulde zijn
oogen met haar pracht; zijn realls-
tischen smaak voor kleuren, gevolg
Meiden
GEVRAAGD
Dcftlsr meisje, i6-
17 jaar srevr. bij
bakker-pastelbak
ker, om ln r.uis-
houden te helpen,
Holmetscheetcen-
334, Brass.
GMe'.730B
Priester alleen.
arm, omgev. Ber-
jren, zoekt meid.
Schr.: bur, b'ad,
C. P. GMel'ó'.B
gevr.
botïi
winkel. Fr. - V
familielev. en gd
loon. 115, Tvvee-
kerkenstr.. Brus
sel (St-Jooat-ten-
Noodc).
Gmel739B
Natuur, eenige vertrouwde
Natuur, eenige vertrouwde
schreef Beethoven. Elke bladzijde van
zijn brieven uit zijn bewondering voor
de natuur. Hij kon kijken en bewon
deren. voelen en uitdrukkengeen
mensch kan zooveel houden van de
natuur als lk... mijn hart loopt over
van de prachtige natuur Een van tens genot bil het aanschouwen van van zijn Vlaamsche herkomst vond
zijn boezemvrienden, en zij waren de bloemen ln het veld, de vogels in de teedere speling van licht en scha-
zelden 1 verhaalt na een bezoek de lucht en de wisselende wolken duw. Gods groote gave naar ziel en
aan den meester: Nooit heb lk een Op zoek naar een woning weigert lichaam. En naast het licht, do klan-
ken, ln prachtvolle wemeling: De
wielewaal en de merel, de leeuwerik
de koekoek hebben met mij gecom
poneerd.
Was het niet Hendrik van Veldeke,
die eerste onzer Llmburgsche dichters
Het sin gude nouwe mare,
die vogel singen da man blumfn
Dnme alleen
juffrouw. 25
30 j., kath., bur
gerskeuken trenn.
om in huishoud,
te help. Z. aanb.
met getuigschr.
114. route de Va
lenciennes. Hornu.
QMe!750
Waar staan wij
Bij het beoordeelen van onze
letterkunde nemen wy gaarne een
standpunt in, dat ons buiten onze
kleine Vlaamsche ruimte ste.'t.
Kunnen wij in de laatste eeuw
bogen op dichters, die tot de we
reldliteratuur behooren Wy hoe
ven niet te aarzelen met ons ant
woord. Gezelle en Van de Woestrj-
ne bezitten een beteekenls, die
onze grenzen ver overschrijdt. Zij
zijn onbetwistbaar onze groote
meesters, die tot nog toe bij ons
hun weergade niet gevonden heb
ben hoewel ;wtj niet mogen bewe
ren dat niemand onder onze leven
de dichters daartoe in aanmerking
komt. Zelden is een eerste poging
een meesterstukdikwijls moet
een genie groeien cn rijpen voor
het zich in volle kracht openbaart.
Naast die uitstekende figuren,
kunnen wij op enkele namen wij
zen, die tn liet geheel der Neder-
landsche poëzie beschouwd, een
plaats verdienen. Wij denken aan
Rod en bach, Van Langendonck en
levenden. Dan volgen de kunste-
n ars wier werk misschien ht tijd
zal overleven. Onder de generatie,
die reeds voor den eersten Wereld
oorlog debuteerde, hebben Van
Cauwelaert, De Clercq, Elsschot,
en Van den Oever wel eenige kans.
Na 1918 heeft onze dichtkunst
een weeldelingen bloei gekend
het aantal beoefenaars is gewel
dig uitgebreid en ook het werk
vertoont een grooter verscheiden
heid. Onder degenen die bij den
expressionistischen vleugel kunnen
ondergebracht worden, hebben
naast Van Ostaijen en Moens. ook
Gijsen en Mussche bun faam ge
handhaafd. In het tegenkamp, om
heen 't Fonteintje gegroepeerd,
treffen we Minne en Heneman
aan. Persoonlijk zouden wij ook
Burssens en Verbruggen, Van de
Voorde en Nahon willen bewaren,
zooals wjj trouwens uit vroeger
tijden, de Gezusters Loveling en
De Laey niet kunnen verlooche
nen.
Onder degenen die thans om en
bij de veertig zijn en bijna allen
in De Tijdstroom c Vormen
of Volk hebben gestaan, ver-
Mnelden we Albe, Buckinx, Gil-
liams, Ihdestege. Jonckheere, Van
Gavere, Verfceeck en Vercammen.
Na hen wordt het nog moeilijker
een juist oordeel te strijken, om
dat de dichters nader by ons staan
en hun persoonlijkheid nog minder
bevestigd hebben. Toch wagen wij
het als de voomaamsten onder de
dertigers Braums, Coole, Daisne,
Decorte, Gab. Demedts, Hensen
en Westerlir.ck te vermelden en
Van Herreweghen en Van Wilde-
rode onder de laatst gekomenen.
Hier is onze opsomming onvermij
delijk voor veel betwisting
niet aanstippen om dit opstel niet
te overladen eenerzijda en van een
anderen kant omdat zy bij de ge
noemde ten achterstaan, ofschoon
het best mogelijk is, dat een vol
gend werk van hun hand onze
rangschikking onderste boven
keert. Wij hopen ten andere, indien
tijd en gelegenheid ons wordt ge
gund, eens een uitvoerige bijdrage
aan hen te besteden.
Wij gelooven dat er geen reden
bestaat, om over den toestand van
onze huidige poëzie te jammeren.
Evenmin om er buitenmatig
trotsch op te gaan. Er zijn licht-
puntes en ook schaduwzijden die
een onpartijdig toeschouwer niet
kunnen ontsnappen. Ook daarop
keeren wij nog terug. Thans kun
nen wij slechts naar voren bren
gen, dat het onze indruk is, dat
veel jonge dichters zich door een
kortzichtige kritiek laten mislei
den en te weinig temperament be
zitten, om zich los te rukken uit
de betoovering van Rilke en Alain
Foumer van Jacobsen feitelijlc
die groote kunstenaars waren
en slechte meesters zijn.
Eurudike
door Marcel Coole (1)
De Grieksche mythologie ver
haalt, dat Orpheus door zyn zang
en de tonen van zijn lied menschen
en dieren, boomen en rotsen betoo-
verde. Op zekeren dag ontviel hem
Eurudike, zijn vrouw, die door een
slangenbeet werd gedood. De ont-
troostbare Orpheus daalde in de
onderwereld ai en wist daar door
zyn spel en zijn zang Hades en
Persephone zoodanig te ontroeren,
dat zo hem Eurudike terugschon
ken, op voorwaarde evenwel, dat
hij niet om zou kjjken, voor ze op
de aarde zouden
zijn. Onderweg
werd Eurudike
opnieuw door
een slang be
dreigd zij
schreeuwde van
angst en Or
pheus. door haar
kreten bewegen,
jvertrad het be
vel der onder-
aardsche goden,
keerde zich om
cn zag Eurudi
ke voor eeuwig
verdwijnen.
Deze prachtige mythe heeft in
onze poezie o.a. Van de Woestyne
en Indestege geïnspireerd. Zij heb
ben ze in haar oorspronkelyken
vorm geëerbiedigd, waar Coole al
leen de kern van het verhaal over
genomen en in heel andere om
standigheden overgeplaatst heeft.
Hij beschrijft het heimwee naar
de verloren geliefde, de vreugcie
om het opnieuw vereenigd worden
en na het laatste scheiden, ae
groeiende berusting, zich verzoe
nend met den dood. Hoewel zyn
gedicht niet zonder gebreken is,
beschouwen wij het met De Min
naars van Teruel als het beste valt, niet als onbewuste spelbre- WH voelen dat niet als echt aan.
dat wij van hem gelezen hebben, ker optreedt. Het herinnert ons aan de nuffige
Het grootste bezwaar dat wij er- Wij werden ten tweede door de kwastjes, die den wandelstok van
tegen inbrengen, betreft de epl- voldragen schoonheid van sommi- Pieter Stastok uit de Camera
sche lijn van net verhaal, die met ge verzen getroffen. Vercammen obscura» versierden. Het is ook
scherp genoeg door getrokken heeft iets te zeggen, zijn vers be- Vercammen onwaardig. Wy heb-
wordt. zit een eigen zangerigheid en een ben hem onder de besten van zijn
Het grootste deel van onze mo- onmiskenbaar persoonlijk rhythme, tydgenooten vermeld en De Pa-
derne poëzie is te arm aan een dat hem in de buurt van Weru- relvisscher doet hem en onze uit-
werkelnk belangrijken inhoud meus Buning en Nijhoff een plaats spraak geen oneer aan maar toch
veel dichters meenen dat het al- aanwijst. Eerlnk gebiecht, houden kan hij beter. Dit gedicht bevat,
leen om een kunst van woorden wij meer van Marsman en A. Ro- nauwelijks door een spel met zin-
gaat, niet om de uiting van een land Holst, maar wij geven grif nebeelden bewimpeld, de levensge-
overtuigend persoonlijk leven, toe, dat zulks op een persoonlijke schiedenis van een man die gele-
Even noodig, als in 1905 De Be- voorkeur steunt, die geen waarde- den en gestreden heeft. Zulk werk
weging» was, zou thans een stroo- oordeel insluit. Daarom overtuigen ware ons liever zonder opsmuk, in
ming mogen loskomen die san regels als de volgende van Ver- eenvoudige naaktheid. Maar wy
de kunst een sterker wysgeerigen cammen, ons te sterker van zijn beseffèn dat het in de productie
grondslag wil schenken. Coole is poëtische begaafdheid van Vercammen slechts een vcor-
nog een aer minst bedreigden door bijgaande belang bezit en dat de
de kernloosheid, die ons bijna Maar dat ik van God niet genoeg fouten die wij aangewezen hebben,
voortdurend ergert, maar ook hij [heb gezongen, in zijn volgende gedichten waar-
heeft in t Eurudike te veel vage gij die dat beweert, gij leent hem schijn]ijk niet opnieuw zullen ver
onduidelijkheid geduld. [Hief, schenen.
Over het algemeen schrijft hjj want niets is te noemen van heel
een vloeiend en welluidend vers, [dit lied,
dat met eenvoudige natuurlijkheid dat niet God is. Gij hebt hem
in een ongezocht en frisch beeld [verdrongen. (j) xjitg. Elsevier, Amsterdam-
zijn bekroning krijgt. Eén keer Ik vond hem nog in de goot, in Brussel, hifi, 56 blz.
heeft zyn overdrachtelijke taal ons [de nis (2) uita Unicum, Brugge 19)6.
onbehaaglijk gestemd. Daar zegt waar de zwaluw nestelt. Dit zinyc Geïllustreerd met tweekleurige
hij dat een warme geur bleef In [men bis. platen van Luc. De Jaegher, 199 blz.
de kamer hangen, gelijk een vlie
ger in een kruin.Zulke compli
caties worden best vermeden.
André DEMEDTS.
Het laatste zinnetje steekt ons
evenwel tegen. En bier moeten wij
Ingen. 115 Jr. Luxe-editie 990 Jr.
sist.
De meeste van deze citaten zlin ont
leend aan de boelende studie van
dhr Ernest Closson. L'élément fla-
d dans Beethoven (1)
T. LIN.
een volgende Kunst en Lehsten-
bladzi.de verschijnt een verslag over
dit weïk.)
(1) Brussel, Editions Universitai-es,
1946. 280 blz. en twee portretten, 99 fr.
Be tornooien van Brabant
e aanvragen tot deelneming
aan de provinciale tonooien van
zang-, muziek- en tooneelvereeni-
gingen moeten ten laatste tegen
20 Augustus 1946 ingediend wor
den, Eikstraat, 22, Brussel.
waardig peil. Wij gelooven echter
niet dat het een gedicht is, dat de
volgende generaties nog zullen
lezen, maar toch beschouwen wij
het als een eerlijk en bezield werk.
Zeker bewijst het dat Coole de
techniek beheerscht en over een
groot gemak van uitdrukking be
schikt Feitelijk bestaat voor hem
geen hinderpaal'om in zijn poëzie
meer van zichzelf te leggen hel
eenige wat haar een onverganke
lijke waarde kan schenken.
De Parelvisscher
door Jan Vercammen
Dit lange ten deele symbolische
gedicht dat. tussehen haakjes
medegedeeld, door Luc. De Jae
gher fraai versierd en den uitge
ver heerlijk verzorgd werd
heeft op ons een wisselenden in
druk uitgeoefend. Een bepaalde
toon, die het luidst in de inleiden
de ballade doorklinkt, heeft ons
teleurgesteld. Daarbij wordt «de ,to„ aori
maagden en het andre diet van kunst. H\j is slachtoffer van een
deugddoordrongen stervelingenzeker maniërisme. In zijn strofen
aanbevolen «geen letter te lezen komen tallooze muzikale termen
van dit liedHeelemaal ten on- voor, die naar onze meening ai-
rechte nochtans, want wy hebben thans, nuttelooze sieraden en dus
niets ontdekt dat die waarschu- rbetorische stoplappen zyn. Kegels
wing kon wettigen. Er zyn in ons als de volgende kunnen ons niet
land veel erger dingen verschenen, ontroeren
die geen schandaal en zelfs geen
opspraak veroorzaakt hebben, c Nog een strofe daarover, voor
Maar de uitlating toont aan, en [orgel geschreven,
dat wekt een gevoel van spijt cn imitatiemuziek voor vibrant en
weemoed op, dat Vercammen niet [regaal
los genoeg is van zyn eigen levens- van een djungel, tn een nooge
problematiek. Wjj zouden liever [goihische zaal
hebben, dat die wrevel, die thans te spelen als forte, nog liefst
buiten de sfeer van het gedicht
[overdreven.
Bij een tentoonstelling te Leuven
Landschappen schilderen ligt een groenend landschap, in donkc-
wel in de traditie der lage landen re hagen gebonden. FREM1NEUR
aan de zee. Ononderbroken werd weet een kleureenheid te schep-
dit genre beoefend door
ders en de wisselende
nemen de kleur aan van de ziel der
vertolkers.
■e schil- pen met zijn grijs-blauwe lucht
over bruine hei tussehen donker
omzoomende bosschen. EAUT er
DUFOUR zjjn ongetwijfeld de bes
ten uit de reeks. Faut is steeds
In studio Luc art te Leuven de trouwe natuurlezer die mot
vinden wij ook die verscheidenheid boomen cn weiden een levendige
terug. Naast de z.g. landschap- werkelijkheid in kleureenheid weet
pen komen er ook stadszichtjes oni te zetten,
voor.
EfS,'...™™ H mp/t <">lumeu 11' "ii. oniier
SEE e» L. DEUAET «te» must onlfalfo
AaaÉsJmZ- ff»
blijk geven. Aan dc ééne zij
de de poging om nuchter Ie ver
tellen, aesthetisch zonder veel zin,
en aan de andere zijde de ar
tist die met kleurvlekken en ge
stalten uit de natuur compo-
factuur, iets van het grootsche.
Om poëzie en zakelijkheid te il-
lustreeren, zette men Druart's 17e
eeuwsch nuchter en vlak belicht
Werklieden
GEVRAAGD
Kok-pastelbnkker
(rozetten ouderd..
jongman, zoekt
plaats in klooster
of gesticht. Bij
zondere getuig
schriften. Schr.
Bureel v. h. blad
onder letter G.H.
GW1676B
I Metanli
metaal
Dcnemarkcn-
Brussel-'duid.
GW1693B
Bekw. naaister
gevr. vr bloezen.
Z. w. Dupontetr.
77, Schaarbeek.
GW1711B
Klecrmaker vr.
jong meisje kun.
naaien. 38-40. Zn-
quisitieatr.. Brus
sel. GW1712B
Gemakkelijk wer
Marokljnuerk vi
werklieden
werkmeisjes, leei
meisjes. 6tikster:
Engelandstr., 5:
Brussel.
GW 1744 B
ONDERWIJS
bekw
keukenmeid al
leen. Zich wend.
of schr.de Fail-
ly. Zeeweg. SS.
Varssenare-bij-
-"VI749
Brugge.
Bekwame werklie
den gevr. om In
peperkoek te wer
ken. Werk verze
kerd. Z. aanbied,
's voormiddags
Btscuiterie Roya
le. 32, Van Hoor-
destr., Schaarb.
G.W.1752
10. Ónderricht-
itraat, Brussel.
G.W.1753
Personeel
GEVRAAGD
Relrlzerg voor V.
België gevr bij
boekhandel. Schr.
C. S. bureel blad.
GB1748
West-VI., in fa
briek v. kunst
bloemen, decora
tie-mode. Om zich
artikel toe te voe-
•en. Schr. bureel
ilad, letters C M.
GB1710B
Handel
Dubbel handels
huls over te ne
men. omstreken
Brussel. Onmid
dellijk beschikb.
Schrijvenbureel
blad, letters f'.O.
AHal727B
Muziek
SLAGWERK
voor JAZZ
GROOTEN
AFSLAG.
M AIS0N
DU SWING
Jamarlaah, 31
HOOGERE MIDDELBARE
Tuinbouwschool - Mechelen.
MIDDELBARE STUDIEJAREN
ïr jongens van 15 Jaar. na een in
gangsexamen over ae leerstof van
ae lagere middelbare studiën.
VOOti-EBEIDKXD JAAR
jongens van 14 jaar. na een
ingangsexamen over het 8ste stu
diejaar der lagere school.
DRIE AFDEELINGBN:
Groenteteelt - Fruitteelt
Bloementeelt
Diploma van Tuinbouwkundige voor
bereidend tot de studiën (1 j.) van:
Tuinbouwleeraar, Koloniaal Tuin
bouwkundige. Tuinbouwspeciallst.
Inlichtingen te bevragen aan het
adres van: Z.E.H. Bestuurder. Ant-
werpsche steenweg. 289, Mechelen.
Bezoekdagen: Woensdag en Zater
dag van 9 tot 12 en van 2 tot 4 u.
1740B
BEN DRINGEND KOOPER VAX
Boomzaag. 1.25 meter:
1.10 m.. lie'
sliinmachii.-, -
■nals Kort-
zasg ln nieuwen staat of aJs
okkasie. Aanbiedingen te doen
aan het bureel van het blad on-
De kleermaker Armandin
vr. werklieden en 1/2 werkj. voor
werkhuis. Zr. gd. loon. Gisbert Com-
bazstr. 27, Brussel. Tel. 37.11.73
1716B.
Groote aankomst van materiaal
van het Amerikaansch leger
250 autobanden gansch gemonteerd,
in nieuwen staat, alle afmetingen
alsmede betonneermachines en com-
Dépêt: 20, Marlemontkaal, Brussel.
HOFSTEDE
Goede hofstede van 7 vi ha. over
te nemen, gelegen omstreken Leuze.
Auguste Scholart, Arc-Ainières-bij-
Ronse.
no.veri VI itllCtH IÏ2I.9 ml - 8.15 LIGHT PROGRAMME (1500 en 281,1 01.
RRl'SSEL YI.AAMSCH (321.9 ro) 8.15 LIGHT PROGRAMME (II
Morgenconreit (GpL. li Fransrne li.?'» u.: MqTgenmelpdlëën.
militaire marseh, 2) Walsen
Brahms: 3) Tarantella slncera:
Droompantomlne uit Hans en
5) Polka voor klavier en orke:
Een deuntje In den morgen «.pit.
12.00 u.: Muzikale visitekaartjes (M»n
André Kostelanetz en zijn beroemd
orkest. 2) De populaire Hollandsehc Ca
baret-zanger Bob Scliolte; 3» liet graag
gehoorde Fransche orkest Bay a entu-
ra: 13.00 u.: Nieuwsberichten. 13,15
u.. Barokmuziek. 14,00 u.: Etck wat
wils (Gpl). 1) Voor de liefhebbers van
het lyrisch tooncel; 3) Voor de ouderen
van jaren. 3) Voor het Jonge volkje; 4)
Voor de liefhebbers van volksliederen, u u
4 17,10 u.: Oude muziek (CplL J8.30 kest
orgelrecital door Molly Forbes. 15.15
it.: Non Stop-programma. 4 l'-i5 u.:
Grietje; Tea-time music. 4 19.15 FanHlle-
- deuntjes. 4 ?t,00 u.: Geïmproviseerde
muziek door het Jazz-ortet >an de BBC.
4 23,30 u Non Stop-programma.
FRANKRIJK. POSTE REGIONAL (131.7
m.) 13.00 u.. Club Orchestra. 4 t'.is
ti.: Orkest van Toulouse. 4 20,20 u.:
Gpl. 4 23.30 U.: Tribune van Par'js.
POSTE PAR1SIEN (385,6 m.l 13.30 u.:
Gpl. 4 20.00 u. Muziek zonder paspoorl
20,30 u.: Gevarieerde muziek.
232 Kcs. - 11.
LUXEMBURG 1,293 n
Boston. 4 13.00 u.: I.tchle mu-
k. 4 13.30 u Muziekkapel van de
Groot - Hertogelijke Wacht. 4 11.00 u.:
Muziekkapel van dc Groot -Hertogelijke
waclu (voortzetting concert). 4 15,t»
ti.: Engelsche gevarieerde muziek. 4
■one'ert door"het orkest VJrky ThunuS. 90.30 u.: Mustc-Hall. 4 22.00 n.: Geva-
22.15 u.: Mustc-Hall (Gpl). rleerde muziek (Gpl). 4 23,30 u.: Dans-
BRUSSEL FRANSCH (483,9 m.) 9.05 muziek.
liet halfuur voor onze soldaten.
iP.oo u.: Nieuwsberichten. 4 20.no
Klavierwerken van Franz I.lszt
90,30 u I.tjnultzendlng van uit het
meentelijk Castno te Oostende
neert De ew*«fe doen realistisch Poortje, naast dit zeilde, of een
en stellen geen problemen, noch althans sterk gekkend van Faut,
voor het oog, noch voor het. gevoel, waar het gelige licht van den lan-
De tweede 'werken hun realistische taarf de kleine poezie tot één
gegevens op tot impressionistisch vaste groep samenbindt. Het zgn
«spel» waarin het oog behagen de uitersten. De tentoonstelling
-- «Het Brabantsch Landschapis
in haar genre symptomatisch voor
de Belgische Landschapschool van
ijn groot nu-
J. GILIS, heeft
landschap, werkelijk zulk beeld be
reikt van gele schakeeringen voor
K. M.
Finnphonlsehe muziek. 4 '2.0° 1
Itadio-orkest van Luik. 4 '3,15 ;t. 8tein
men uit het verleden (Gpl). 4 13,30 n..
Orkesten-parade (Gpl). 4 17.15 Spe
ciale uitzending voor onze soldaten. 4
19.no u.: Dagelljkseh allerlei. 4 2J.O0 li.:
21.30 u.: Gevarieerde muziek. 4 21,10
u. Llehte Muziek (Gpl).
GENT (202,3 ni.) '10.00 U. Bob S-'hol-
te en Jenny Cantor zingen 'Gpl». 410.30
u.: Vedetten van het witte doek ïpl
11 35 u.' Fantasies»! op Weensrne ope-
reiten (Gpl 4 1M5 u.' tnstruni-.iteu
soll-paradc (Gpl). 4 '9.f5 in een
cabaret In Montmartre (Gpl 4 H.w
Badloserenaden.
ANTWERPEN (201.8 m.) - tT.'O II..
Arnold Franrk-onsemble. 4 17,>5 u.:
Gpl. A. Orkest Gus Ylseiir. B. Ballet nil
Pe Cld; Jules Massenet. C. Walsen. IJ.
Gal Ine de Sylvia en Tlno no«i *m*en.
E. Orkest Guerlno, niet zang-intermez-
zl. 4 20.10 ii.: Graaggeboorde zangers
(Gpl 4 21.35 ii.. Dansmuziek.
KORTIHJK (202.3 m 15.00 Tn-
SttUmentenreviie i 4 15.3'> u Mu
ziek tn het hooge gebergte (Gpl». 4 2t.
10 u.: ri|itreden van liet Fantaste-trio.
NEDERLAND. HILVERSUM I. (301,3 ro
11,20 u. Ensemble Postiljons. 4 '8-30 u.
Genreorkest. 4 2t.08 ii.Concert.
HILVERSUM 11 (415 m.) - 13.00 il lt"t
orkest Frhs Sindal. 4 11-15 u.: Gpl. 4
15.15 ti-: Harry de Groot en zijn vtbra-
plioon-sextct. 4 ïfi.ts-u-: Eddy Wains
en zijn orkest. 4 1s->5 De Novelty
Serenaders en de Novelty Sisters. 4
19,15 u.: Orgelrecital. 4 20,co u rgel-
recltal Johan Jong (voortzetting». 4 22.
45- u.: Dansorkest The Rambler?.
ENGELAND B.B.C. HOME SERVICE. -
15.20 U.:.Majestic orkest. 4 20.00 u.. Pro
menadcconcerten. 4 23 30 u Sianlcy
Black en zijn dansorkest.
ZWITSERLAND. BEROMI ASTER (535.
6 m.l 13.15 u.: Willy Sterner e'i ztjn
ontspanningsorkest. 4 13.10 u.. Hazy
usterwalder en zijn orkest 4 14,15 u.:
Beroemde stemmen 4 l®-™1 Kamer
muziek. 4 19,30 u.: VrooIIJk Non-stop-
programma. 4 20.55 u. liarmomeamu-
7.iek. 4 22,00 u.: Populair orkestenortc.
4 23,10 u OntspannlngscouccrL 4 23,
30 ti Pansmmzlek.
MONTE CENBRI (257,1 in.) - 13.15 II.
Gevarieerde mt'zl.k CBpli. 4 '3.40 u.:
Muziek voor allen (Gpl 4 19.00
Llelite muziek tussehen 7 en S. 4 20.40
u.: Ontspannlngsmuztei; iGpi). 4 oi.to
u- Koren uit Zwitserland (Gpl». 4 21,
45 n.: P.ndlophonlsehe herinneringen. 4
23,10 u.: Vrooitjfee inuzlek.
SOTTENS (413.1 en 47.18 in.) 8.20 u.
Briljante muziek (Gpl)- 4 13,15 Aroe
rikaan-che musle.-hall. 4 13.55 11.: Lich
te Engelsche muziek (Gpl). 4 21-30 11.:
Concert door hel orkest v. Romaansch-
Zwltserland.
LUIK (283.2 m 11.00 11 Muzikaal
allerlei (GpD. 4 H.3.' n.r l ichte orkes
ten. 4 11,45 11.populaire melodieën 4
12.00 n.. Radio-orkest van Luik. 4 18.05
II. Balletmuziek (Gpl). 19,00 11 Ca-
bareimttzlek. 4 19.15 u.- Marcel Ver
hoest, harmonica, cn zijn mnsutle-ork.
NAMEN (201 n
12.00 René N'infor-
Verantw. Uttg.: J. V. d. Eynde, Metso
Drukk.: «Het Nieuws van den Dag»
13, Zandstraat, Brussel.
MENGELWERK VAN -°»1 Jl'I-I 1946
Roman van
MARGARET PEDLER
Doch vandaag scheen het roode
«Jak haar te wenken, haar te vra-
£en om voor het laatst afscheid te
omen nemen. Het zou maanden
duren voor ze het terug zou zien.
Tegen dien tijd zou het misschien
veranderd zijn een vreemde
voor haar geworden zou het
misschien nieuwe, onbekende be
woners beschutten met zijn ver
weerde pannen. Bij die gedachte
rilde ze van afkeer en een vurig
verlangen om daar nog eenmaal
heen te gaan cn langs die beken
de paden te dwalen, overweldigde
haar.
Ze verzette er zich eenigen tijd
tegen, doch het gevoel, dat ze En
geland niet kon verlaten zonder
nog één blik te werpen op de plek
die, als het noodlot niet anders
beschikt had, nu haar tehuis zou
lijn geweest, was haar te mach
tig- En eindelijk daalde ze de tre
den van het terras af en liep door
den ouderwetschen tuin naar het
groene park. dat langzaam
glooiend aflep haar de rivier. Haar
hart kromp Ineen toen ze het
smalle bruggetje over ging het
zou misschien voor het laatst zijn.
Ze wist dat ze, a'.s er vreemden
op Rivers Barton kwamen wonen,
nooit meer erheen zou willen gaan.
Het zou ondragelijk zijn om ande
ren diezelfde kamers te zien
brulken, die Dan gebruikt had
en met een bezittersair te zien
loopen over de paden, waar hij
gewandeld had.
Vandaag had ze het terrein voor
zichzelf. Zelfs de oude Grimson,
dien ze soms bil zijn werk aan
trof, scheen zien ln zijn elge.n
kwartier in de cottage achter het
huis te hebben terug getrokken
en Karen was in staat om onge
stoord haar eenzamen pelgrims
tocht te volbrengen. Het was een
laatste afscheid en onbewust
trachtte ze e:k geliefd hoekje in
haar geest vast te leggen. Ze stel
de den rondeang door het huis tot
het laatst uit.
Grimson vergat wel eens de lui
ken voor de groote ramen te slui
ten en ze had dan in de kamer
kunnen zien. waar die vroolijke
lunchnpartij had plaats gevonden,
den dag waarop zij en Lady Ca
roline uitgenoodigd waren om Dan
te helpen met het schikken van
zijn meubelen. Wat scheen dat
jaren geleden
Langzaam liep ze langs dei
voorkant van het huis en even.
later stond ze bij de openslaande
deuren. En toen deinsde ze onwil
lekeurig achteruit. Dc deuren
stonden wijd open.
Ze wist later zelf niet wat er
door haar hoofd ging toen ze die
open deuren zag. doch een oogen-
blik later stond ze op den drempe.
keek naar binnen. De bekende,
ronde tafel was bezaaid met pa
pieren en documenten, terwijl op
den vloer ernaast een open kof
fertje stond, naast een papier
mand. Iemand stond bij de tafel
en zocht, er overheen gebogen,
papleren uit er nu en dan een
ln de tasch werpend, doch de
meeste aan de prullenmand toe
vertrouwend.
Karen hield haar adem in.
Dan!
Het kwam als een kreet over
haar lippen en de gebogen gesta -
te richtte zich met een ruk op
Gij! Een oogenblik staarde
Heriot haar aan alsof hij zijn
oogen niet gelooven kon. Toen
kwam hij haastig naar haar toe.
Wat doet ge hier vroeg hij.
Toen hij naast haar stond, ves
tigde haar blik zich op hem,
smartelijk vragend wat deze
maanden van scheiding met hem
gedaan hadden. Hadden ze hem
even zeer aangegrepen als haar?..
Het antwoord was in zijn gezicht
gegrift. Het was magerder dan
het geweest was en verbrand
als door een zuidelijke zon. Fhy-
siek leek hij sterk en krachtig
genoeg, zooals een man er uit ziet
die zij tijd in de open lucht
heeft 'doorgebracht maar in
zijn oogen was oen uitdrukking
van onuitsprekelijke vermoeidheid
en de bekende, wat bittere trek
om zijn mond, was nog scherper
geworden.
Wat doet ge hier? herhaalde
hij. Er was geen klank van wel
kom in zijn stem. Ze klonk hard
?n afstooten. alsof ze een onwel
kome indringster was en ze kromp
er zichtbaar bij ineen, voelend, dat
het eenige wat ze juist niet zou
kunnen uitleggen was, wèarom
ze hier was.
Ik zou niet gekomen zijn, als
ik geweten haa, dat gij hier
„aart,» zei ze eindelijk. Ik
ik dacht, dat ge niet in Engeland
waart.
Be ben ook weg geweest. Maar
ik ga dit huis verkoopen en ik
ben terug gekomen om een en
ander te regelen. Dan ga ik weer
naar het vasteland en dan voor
goed.
Een oogenblik aarzelde Karen.
Teen sprak ze, een onfeilbaar in
stinct volgend
Ga niet, Dan! Ga niet!
Hij keek haar aan alsof hij
haar nauwelijks verstond.
«Waarom niet? Engeland oe-
teekent niets meer voor me.
«En beteeken ik niets meer
voor u
Een oogenblik schitterden zijn
oogen met het oude vuur, doch
het licht stierf weg, bijna even
snel als het er in gekomen was.
Ge beteekent alles voor me.
zei hij bedaard, «maar ik ben
niet gek genoeg om te denken
dat ik nog meetel in uw leven
na al wat er gebeurd is... Ik heb
u in den steek gelaten toen ge
me het meest noodig hadt. Ik
oordeelde en veroordeelde u naar
den schijn, toen de schijn tegen u
was. En al zoudt ge in staat zijn,
me te vergeven dan zou ik het me
zelf toch nooit kunnen doen. Hij
zweeg even en ging toen voort
Ik zeg deze dingen niet bij wijze
van excuus of verzachting van
wat ik gedaan heb. Ik weet, dat
er geen excuses voor zijn. Maar
daar we elkaar waarschijnlijk na
vandaag nooit meer terug zullen
zien, hpb ik liever, dat ge weet,
dat ik miln lesje gehad heb en
anderen niet meer zoo gauw zal
veroordeelen.
Karen stond knarsrccht en stil
voor hem en de lieftallige oprecht
heid van haar bük zocht de zijne.
Dus ge wantrouwt me niet
meer?
Voor het eerst speelde er een
flauwe glimlach om zijn lippen.
«Ik geloof niet, dat ik dat ooit
gedaan heb althans niet lang.
Maar ik heb voor mezelf de deur
dicht gesmeten door ooit aan u
te twijfelen. Ik zou niet mogen
verwachten dat ge me ooit zoudt
kunnen vergeven.
«Niet
Het was nauwelijks meer dan
een zucht een gefluister. Doch
hij verstond het en het volgende
oogenblik waren zijn armen om
haar heen, alsof hij haar nooit
meer los zou laten.
«Meent ge dat. Karen? Meent
ge dat u me nog wilt hebben
Ze lachte een eigenaardig lach
je, alsof er ergens een snik in
verborgen was.
c Ik zal u altijd noodig hebben,
zoolang als lk leef, zei ze. En
toen bleven ze een poosje in ei
kaars armen, alles om z'ch heen
vergetend, behalve de glorie en
dc heerlijkheid van weer samen
te zijn. Toen ze elkaar eindelijk
loslieten en weer in staat waren
de alledaagsche wereld om zich
te onderschelden, keek Dan met
een lachje on haar neer.
Wat denkt ge over een
plcnic-lunch zooals toen? Ik zal
Gregg opzoeken hij is ergens
buiten bezig een deurslot te repa
reeren en hem zeggen, dat hij
wat te eten by elkaar moet schar
relen. Als ge even wilt wachten,
lk ben aanstonds terug.En hij
liep naar buiten en verdween om
den hoek van het huis.
Doch nauwelijks was hij den
hoek om, of hij hoorde hollende
voetstappen en het volgende
oogenblik rende een k «ine. vrou
welijke wervelstorm he.t pad over
en bleef vlak voor hem staan.
Haar gezichtje bloosde van het
harde loopen en haar groote don
kere oogen brandden van het ver
langen van iemand, die een op
dracht te vervullen heeft en van
plan is die te volvoeren of te
sterven.
Neen, ga niet weg, hijgde
ze ademloos, hem met belde han
den vasthoudend. U moogt niet
zoo van haar weggaan voor u de
waarheid gehoord hebt en dan
zult u niet meer weg willen gaan.»
Heriot staarde stom verbaasd
naar zjjn verrassende bezoekster.
«Wie zijt ge in 's hemelsnaam?»
vroeg hij.
Ik ben Tessa. Ze hijgde nog
naar adem en haar woorden bui
telden over elkaar heen. En ik
heb den heelen weg van het dorp
hierheen gehold om u nog te
zien.
Hoe wist ge dat ik hier was?
vroeg Dan. nog verbaasd. En
waarom wilt ge me spreken?
De slagersjongen zei, dat u
van morgen wel gekomen zoudt
zyn, omdat hy coteletten had moe
ten brengen, legde Tessa uit.
Ze kwam langzamerhand op adem
en haar handen ineenklemmend,
ging ze gretig voort: Daarom
ben ik zoo gauw ik kon hierheen
gehold en ik zag miss Leigh naar
binnen gean en nu loopt u weg
zonder Jiaar... O, doe het niet,
doe het als 't u blieft niet.
Heriot keek neer in het blo
zende, jonge gezichtje met de
smeekende oogen.
Hoor eens hier. zei hy ge
moedelijk, ik snap er geen steek
van, ga liever met me mee naar
binnen en zeg het tegen miss
Leigh zelf.
Karen, die Tessa's stem her
kende. toen ze aankwamen, ver
scheen in de openslaande deur.
Maar Tessa... begon ze ver
baasd.
Doch Tessa was tè vol van het
geen ze doen wlld<> om te wach
ten. Ze greep Dan's *hand en trok
hem mee.
U moet naar me luisteren
u moet! zei ze heftig. U hebt
ze in Niki's atelier was,
omdat ik er dien avond ook was
en alles afluisterde. Ze vroeg om
brieven van juffrouw Moore.
Het heele verhaal van de brieven,
die Noel aan Nick geschreven
had, kwam er uit de brieven,
die ze zonder blikken of blozen
gelezen had. toen ze trachtte er
achter te komen, wie haar in
Sheridan's genegenheid verdron
gen had.
En ik heb hem doodgescho
ten, eindigde ze, Heriot uitda
gend aanziende. Het was niet
mijn bedoeling, maar toch deed
ik het, en ik denk, dat ik, nu u
dit weet, wel naar de gevangenis
zal moeten gaan. Maar ik zou dat
graag voor miss Leigh deen
om haar g
om wat zi
daan.
Er was iets prachtigs in den
rockeloozen moed van haar be
kentenis. Dan werd er diep door
getroffen.
Ge zijt een kranige, kleine
heks. zei hij. Neen. we zullen
u niet naar de gevangenis zen
den. Tessa. Niemand weet. dat gij
in het atelier zijt geweest en
niemand hoeft; het te weten.
Tessa, die met al haar uiterlfl-
ken moed, den ingeboren doods
angst van het straatkind had voor
de wet, staarde hem aar met bjjna
ongeloovige hoop in haar oogen.
Meent u dat? Mag ik gaan?
mompelde ze weifelend.
HU glimlachte toestemmend en
ze snelde als een pijl uit den boog
terug naar het dorp, als een wild
dier, dat plotseling uit een val
verlost is.
gelukkig te" maken
zij voor my heeft ge-
Dan Heriot wendde zich tot
Karen.
Liefste, west ge zeker dat ge
me hebt vergeven, dat ik aan u
getwijfeld heb? Werkelijk, diep in
uw hart, bedoel ik?
Heel zeker. Omdat ge weer
in me geloofde, vóór Tessa u ver
telde. wat er gebeurd was. Ze
flimlachte even. Maar ik vrees,
at ik u in elk geval vergeven
zou hebben. Ik geloof, dat verge
ven by liefde hoort.
Dat en vertrouwen, zei
Dan bedaard.
Ze knikte, haar oogen ernstig
en nadenkend.
Ik geloof, dat vertrouwen
moeilijker is dan vergeven, ant
woordde ze. Weet ge nog, dat
ik u eens gezegd heb, dat de schtyn
soms zeer misleidend kan zyn?
En, ik geloof, dat God de eenige
is, die er nooit door misleid
wordt.
Een poosje bleven ze zwijgend
staan - - de stilte van volkomen
begrijpen was om hen. En ergens
uit èen hoekje van Karen's ge
heugen sprongen de woorden naar
voren van de Egyptische inscrip
tie met de warme zegening, die
zich als vleugelen schenen uit te
spreiden over het geheele leven:
De vrede van den morgen zH
niet u. het gelul» van den hemel
en het licht van den zonsonder-
S*De vrede van den morgen... die
was elndelyk gekomen. En wan
neer ze samen de reis door het
leven aanvaarden, zullen zy en
Dan die beide andere dingen vin
den het geluk van den middag
en het licht van den zonsonder
gang.
EINDE.
